OPIEKA NAD PACJENTEM ZE
SCHORZENIAMI TARCZYCY
WYDZIAŁ NAUK O ZDROWIU
ODDZIAŁ PIELĘGNIARSTWA I POŁOŻNICTWA
KIERUNEK PIELĘGNIARSTWO
Kinga Rosiakowska
TARCZYCA
Nieparzysty gruczoł wydzielania wewnętrznego. Leży na przedniej
powierzchni szyi. Zbudowana jest z dwóch płatów bocznych
połączonych wąską cieśnią. Jest najbardziej unaczynionym
organem w organizmie, o największym przepływie krwi. Waży od
30 do 60g. Może się powiększać w trakcie ciąży.
Podstawową jej czynnością jest wydzielanie hormonów:
•Tyroksyna
•Trójjodotyronina
•Kalcytonina Reguluję równowagę wapniową
Działanie tych hormonów stymulowane jest przez przysadkę
mózgową na zasadzie sprzężenia zwrotnego.
Biorą udział w przemianie
materii, pobudzają przemianę
materii
Produkcja i wydzielanie
hormonów tarczycy jest pod
kontrolą układu
podwzgórze-przysadka i
działającego na zasadzie
ujemnego sprzężenia
zwrotnego (wydzielanie
hormonów tarczycy wpływa
ujemnie na wydzielanie TSH,
hormonu układu
podwzgórze-przysadka,
pobudzającego tarczycę).
DIAGNOSTYKA
• Oglądanie, badanie palpacyjne i wywiad -> stwierdzenie
wielkości wola, obecności guzków, sprawdzenie węzłów
chłonnych
• Oznaczenie stężenia poziomu hormonów w surowicy krwi
• USG -> stwierdza dokładne położenie, wielkość, strukturę i
obecność guzków. Może określić zmiany o charakterze litym,
torbiele tarczycy, stany zapalne oraz podejrzenie nowotworu
• Biopsja -> pozwala na zdobycie komórek do badania
cytologicznego
• RTG -> uwidocznienie np. przesunięcia tchawicy
• Scyntygrafia -> z wykorzystaniem promieniotwórczego izotopu
jodu. Pozwala ustalić rozmieszczenie tkanki tarczycowej
• Badanie laryngologiczne -> sprawdzenie czynności i ułożenia
strun głosowych oraz krtani
• CT -> lokalizacja wola zamostkowego/ środpiersiowego i ich
ocena
• Oznaczenie markerów nowotworowych
Choroby tarczycy są skutkiem zarówno nieprawidłowej
struktury gruczołu i jego funkcji. Powiększenie tarczycy to
wole.
Wole to najczęstsze schorzenie tarczycy. Występuje 2-3 krotnie
częściej u kobiet.
Do przyczyn powstawania wola należą:
•Substancje wolotwórcze zawarte w pokarmie i
zanieczyszczenia przemysłowe
•Wrodzone defekty syntezy hormonów tarczycy
•Leki ( tyreostatyczne, sole litu)
•Procesy immunologiczne
•Oporność na hormony tarczycy
•Nadmiar jodu
CHOROBY TARCZYCY
Ze względu na stan czynnościowy wyróżnia się:
•Nadczynność tarczycy -> stan chorobowy, który jest
wynikiem nadmiernej produkcji hormonów tarczycy np.
choroba Gravesa-Basedowa, wole guzkowe toksyczne,
gruczolak toksyczny
•Niedoczynność
tarczycy
->
choroba
spowodowana
niedoborem
hormonów
tarczycy,
prowadzącym
do
spowolnienia procesów metabolicznych.
•Wole obojętne -> występuje często pod postacią wola
endemicznego i spowodowane jest niedoborem jodu w
pożywieniu, działaniem różnych związków chemicznych (np.
leków)
Ze względu na strukturę wyróżnia się wola:
•Miąższowe -> powiększenie całego gruczołu
•Guzkowe-> powiększenie gruczołu z powodu zmian
guzkowych
•Miąższowo-guzkowe
Biorąc pod uwagę położenie wyróżnia się :
•Szyjne
•Wole zamostkowe -> zlokalizowane za mostkiem i
unaczynione przez tętnice zaopatrujące gruczoł tarczowy
•Wole śródpiersiowe -> w śródpiersiu a ukrwienie
pochodzi od naczyń tej okolicy
WOLE NADCZYNNE
To wole, któremu towarzyszą objawy nadczynności
tarczycy – HIEPTYREOZY
Objawy nadczynności tarczycy:
•Pobudzenie układu nerwowego: nerwowość,
męczliwość
•Osłabienie siły mięśniowej
•Drżenia mięśniowe
•Wytrzeszcz gałek ocznych
•Wzmożona potliwość
•Uczucie gorąca
•Chudnięcie przy wzmożonym apetycie
•Ze strony układu krążenia: tachykardia,
zaburzenia rytmu serca, zwiększone ciśnienie
tętnicze
!!!
Może być nadczynność bez wola
Postacie:
•Choroba Gravesa-Basedowa – choroba Autoimmunologiczna
o cechach nadczynności tarczycy. Dokładna przyczyna nie
znana ale choroba występuje 10 razy częściej u kobiet, co
może sugerować znaczenie estrogenów w jej powstawaniu.
•Choroba Plummera- inaczej wole guzkowe toksyczne.
Charakteryzuje się nieprawidłowym rozrostem tarczycy. Może
być spowodowana długotrwałym niedoborem jodu lub jego
nadmierna podażą
•Gruczolak tarczycy
PRZEŁOM TARCZYCOWY
Jest stanem, w którym na skutek różnych czynników dochodzi
do zagrażającej życiu nadczynności tarczycy
Objawy przełomu tarczycowego:
•Silne pobudzenie, niepokój
•Bezsenność
•Gorączka 39-41 st. C
•Wymioty i Nudności
•Biegunka
•Znaczna tachykardia
•Objawy odwodnienia
!!!
W przebiegu przełomu tarczycowego może dojść do
zapaści i śpiączki
Przyczyny przełomu tarczycowego:
•Odstawienie leków
•Nieleczona nadczynność
•Stres
•Zakażenia
•Kwasica cukrzycowa
•Hipoglikemia
•Zabiegi operacyjne ( wycięcie tarczycy)
•Uraz tarczycy ( np. badanie z dużym naciskiem na gruczoł)
•Brak pełnej eutyreozy
EUTYREOZA
- Stan równowagi hormonalnej tarczycy
Leczenie przełomu tarczycowego:
•Monitoring!
•Leki: obniżające stężenie hormonów, beta-blokery,
hydrokortyzon, sedatywne, p/drgawkowe
•Leczenie przyczyn przełomu tarczycowego
•Tlen
•Wyrównywanie zaburzeń wodno-elektrolitowych
•Obniżenie temperatury ciała
W przebiegu przełomu pacjent często trafia na OIT.
Śmiertelność wynosi ok 30-50 % !
NIEDOCZYNNOŚĆ
Choroba spowodowana niedoborem hormonów tarczycy,
prowadzącym do spowolnienia procesów metabolicznych.
Częstość występowania wzrasta wraz z wiekiem. Występuje 5
razy częściej u kobiet niż u mężczyzn.
Rodzaje:
Pierwotna- spowodowana uszkodzeniem gruczołu
tarczowego w przebiegu:
• zapalenia tarczycy
•wycięcia tarczycy( totalne/ subtotalne)
•po leczeniu jodem (radioterapia)
•Przy nadmiernej podaży jodu
•Polekowa (amiodaron, związki litu)
•Wrodzona
Wtórna- będąca skutkiem niedoboru TSH (hormon
tyreotropowy)
Trzeciorzędowa- w następstwie guzów podwzgórza i jego
okolicy
Objawy niedoczynności tarczycy:
•Zwiększenie masy ciała
•Uczucie zmęczenia, senność i osłabienie
•Trudności w koncentracji, zaburzenia pamięci
•Stany depresyjne
•Obrzęki
•Uczucie chłodu, łatwe marznięcie
•Przewlekłe zaparcia
•Sucha, zimna, blada i rogowaciejąca skóra
•Łamliwe włosy
•Bradykardia
•Nieregularne miesiączkowanie
RAK TARCZYCY
Stanem przedrakowym jest gruczolak – to łagodna zmiana
stanowiąca większość nowotworów tarczycy ( ok 90%)
Rak tarczycy jest rzadkim nowotworem. Wyróżnia się 4 główne
typy raków gruczołu tarczowego: Brodawkowaty, Pęcherzykowy,
Rdzeniasty, Anaplastyczny
Brodawkowaty i pęcherzykowy są najczęstsze, lepiej rokują u
osób po 45 roku życia.
Anaplastyczny szybko rośnie i źle reaguje na leczenie. Zdarza się
rzadko ale chorzy często zgłaszają się w zbyt zaawansowanym
stadium gdzie operacja nie jest już możliwa. Głównym celem
leczenia jest wtedy utrzymanie drożności dróg oddechowych.
!!! Rocznie wykrywanych jest około
2500
nowych przypadków
złośliwego raka tarczycy
.
O zmiany nowotworowe podejrzewa się pojedyncze guzy
tarczycy, guzy, którym towarzyszy powiększenie węzłów
chłonnych szyi, nawrót wola po operacji, guzy tarczycy o
wyraźnie wzmożonej konsystencji.
Do czynników ryzyka zalicza się:
•Płeć damską
•Wiek powyżej 40 roku życia
•Niedobory jodu
•Promieniowanie
•Hormony, czynniki wzrostu
Objawy:
•Wyczuwalny guzek na szyi
•Powiększenie węzłów chłonnych ( po stronie guza częściej)
•Porażenie strun głosowych
•Chrypka –zaburzenie fonacji
•Zaburzenie połykania
•Duszność
•Nadciśnienie tętnicze
Rak tarczycy częściej występuje u osób z osiągniętą eutyreozą,
ale niedoczynność może być objawem guza przerzutowego.
LECZENIE SCHORZEŃ
TARCZYCY
Leczenie zachowawcze w przebiegu nadczynności polega na
stosowaniu leków hamujących wydzielanie hormonów. Jest to
łatwa metoda i bezpieczna ale długotrwała i występują nawroty.
Pozwala na osiągnięcie stanu eutyreozy co jest warunkiem do
podjęcia operacji.
Leczenie może także polegać na zastosowaniu izotopu jodu.
Metodę tą stosuje się w przypadku małych gruczolaków
toksycznych oraz u starszych osób obciążonych innymi
schorzeniami.
Zabieg operacyjny w nadczynności wykonuje się gdy:
•Leczenie zachowawcze się nie powiodło
•Wystąpiła alergia na lek
•U kobiet w wieku rozrodczym, ze względu na wysokie ryzyko
uszkodzenia płodu jodem radioaktywnym
•Gdy występują objawy uciskowe spowodowane wolem
•Gdy jest podejrzenie nowotworu
Leczenie chirurgiczne polega na usunięcie tkanki tarczycowej
w takiej ilości by znieść nadczynność gruczołu, pamiętając by
zostawić ilość zapobiegającą niedoczynności. (3-5 g)
Częściowe wycięcie tarczycy zapewnia zazwyczaj
wystarczającą ilość hormonów tarczycy.
STRUMECTOMIA –całkowite usunięcie gruczołu
•Konieczne jest codzienne stosowanie doustnych preparatów
tarczycy
•Stosowane w nowotworach i chorobie Gravesa- Basedowa
W raku tarczycy stosuje się:
•Subtotatne wycięcie
•Wycięcie płata
•Całkowite usunięcie tarczycy ( niekiedy z usunięciem
węzłów chłonnych położonych wzdłuż żyły szyjnej)
* MIVAT – technika operacyjna z wideoasystą lub wideoskopią
z dostępu pachowego.
Przygotowanie pacjenta do zabiegu obejmuje:
•Stworzenie warunków do snu i odpoczynku
•Wyjaśnienie istoty zabiegu, rodzaju znieczulenia, postępowania po
operacji oraz przejściowych trudności, które się mogą pojawić
(chrypka, utrudnione połykanie, ból, problem z poruszaniem głowy,
duszność)
•Zebranie informacji o chorobach współistniejących i
przyjmowanych lekach
•Nadzór nad 2-3 miesięcznym postępowaniu przygotowawczym do
zabiegu –osiągnięcie pełnej eutyreozy!
•Zalecenie zaprzestania palenia tytoniu
•Pomiar podstawowych parametrów
•Udział pielęgniarki w badaniach
•Założenie kaniuli
•Upewnienie się czy nie istnieją przeciwwskazania do zabiegu
(gorączka, miesiączka, podwyższone RR)
OPIEKA PIELĘGNIARSKA
Po zabiegu chory ma założony opatrunek na ranie poooperacyjnej. Założony
jest 1 lub 2 dreny Redona. Dreny z ssaniem Redona usuwane są w
zależności od ilości wydzieliny. Najczęściej w 1 lub 2 dniu po zabiegu.
Postępowanie po zabiegu w pierwszych dobach obejmuje:
•Ocenę stanu pacjenta – stan świadomości, monitorowanie podstawowych
parametrów życiowych (RR, tętno, tem., liczby oddechów, ilości wydalanego
moczu)
•Ułożenie w pozycji półwysokiej z głową oparta na poduszce. Należy
chorego poinformować o sposobie przytrzymania głowy podczas siadania
•Obserwacja w kierunku pooperacyjnej niedoczynności tarczycy.
!!!
Przy usunięciu lub uszkodzeniu przytarczyc na skutek niedoboru wapnia
może wystąpić tężyczka!
Objawia się uczuciem mocnego drętwienia palców i ust oraz skurczem
mięśni.
• Sprawdzanie opatrunku i ilości wydzieliny w drenach w kierunku
krwotoku, który może prowadzić do zaburzeń drożności dróg
oddechowych
• Zmiana opatrunku wg. Potrzeb z zachowaniem zasad aseptyki i
antyseptyki
• Ocena fonacji głosu – występowanie chrypki, zmiany barwy
głosu, kaszlu towarzyszącym uszkodzeniu nerwu krtaniowego,
• Zachowanie pacjenta w kierunku wystąpienia przełomu
tarczycowego –gorączki, pobudzenia, splątania, tachykardii
• Postępowanie przeciwbólowe – monitorowanie bólu, ocena
natężania bólu jedną z używanych skal. Podanie na zlecenie
leków i sprawdzenie ich działania
W dalszej opiece:
•Zachęcanie do opuszczenia łóżka
•Pomoc przy wstawaniu z łózka z prawidłowym utrzymaniem
głowy
•Pomoc w wykonywaniu czynności pielęgnacyjnych
•Podawanie pokarmów płynnych lub półpłynnych w związku z
przejściowymi trudnościami w przełykaniu
•Stosowanie inhalacji w przypadku wystąpienia bólu gardła
•Pielęgnacja rany pooperacyjnej
•Obserwacja funkcjonowania drenów
EDUKACJA CHOREGO
• Systematyczne kontrole w poradni endokrynologicznej
• Przyjmowanie leków zgodnie ze zleceniami lekarza – zazwyczaj
dożywotnie w zależności od rozległości zabiegu
• Regularna kontrola stężenia hormonów
• Redukcja masy ciała w przypadku nadwagi
• Poinformowanie chorego o konieczności ograniczenia kaloryczności
pokarmów w związku z przejściowym niedoborem hormonów ( chory
może przytyć)
• Poinformowanie chorego o postępowaniu z blizną operacyjną-
natłuszczanie, osłona przed słońcem, unikanie drażnienia blizny,
stosowanie maści przyspieszających gojenie
• Zachęcanie do korzystania z ofert sanatorium dla pacjentów z
chorobami tarczycy
Proces pielęgnowania chorego z
nadczynnością tarczycy
Problem: Trudności w oddychaniu, szybkie męczenie się z
powodu ucisku na tchawicę.
Cel: Ułatwienie oddychania
Działania:
•Wyjaśnienie choremu przyczyn dolegliwości
•Zapewnienie choremu pozycji wysokiej lub półwysokiej z
podparciem szyi
•Zapewnienie odpowiedniego mikroklimatu na sali chorych
•Monitorowanie parametrów (pomiar ilości oddechów i saturacji)
•Podanie tlenu
•Podawanie leków zgodnie z IKZ
•Udział w badaniach diagnostycznych
Problem: Zmniejszona masa ciała z powodu zwiększonej
przemiany materii
Cel: Normalizacja masy ciała
Działania:
•Wyjaśnienie przyczyn chudnięcia
•Codzienny pomiar masy ciała, na czczo po opróżnieniu
pęcherza
•Zalecenie prowadzenia oszczędnego trybu życia
•Stosowanie diety wysokokalorycznej i wysokobiałkowej
•Podawanie leków zgodnie z IKZ
Problem: Uczucie dyskomfortu i lęku spowodowanego
kołataniem serca
Cel: Wyrównanie pracy serca, zmniejszenie dyskomfortu
Działania:
•Wyjaśnienie przyczyn dolegliwości
•Kontrola tętna, ciśnienia, ilości oddechów
•Uspokojenie chorego
•Dostosowanie wysiłku fizycznego do stanu chorego
•Udział w badaniach/ wykonywanie badań (ekg)
•Pomoc w samoobsłudze
•Podawanie leków zgodnie z IKZ
Problem: Uczucie gorąca i zwiększona potliwość
Cel: Likwidacja uczucia gorąca i nadmiernej potliwości
Działania:
•Wyjaśnienie przyczyn dolegliwości
•Utrzymanie na sali chorych odpowiedniego mikroklimatu (ok.
18 st.C)
•Zmiana bielizny pościelowej i osobistej wg potrzeb
•Toaleta ciała zależnie od potrzeb
•Prowadzenie bilansu płynów
•Podawanie leków zgodnie z IKZ
Problem: Ból gałek ocznych i uczucie dyskomfortu z
powodu wytrzeszczu
Cel: Zmniejszenie bólu
Działania:
•Wyjaśnienie przyczyny dolegliwości
•Zakraplanie oczu sztucznymi łzami
•Ochrona oczu przed słońcem
•Unikanie urazów oczu
•Stosowanie na noc opatrunków wilgotnych w oczodołach
Problem: Zwiększona pobudliwość nerwowa i drżenia rąk
Cel: Zmniejszenie pobudliwości i zapewnienie
bezpieczeństwa
Działania:
•Wyjaśnienie przyczyn dolegliwości
•Pomiar parametrów życiowych
•Unikanie picia kofeiny i alkoholu
•Unikanie stresu
•Zapewnienie choremu intymności na ali chorych
•Stworzenie warunków do odpoczynku
•Umożliwienie kontaktu z psychologiem
Problem: Uczucie dyskomfortu z powodu zmiany
wyglądu z powodu powiększonej szyi
Cel: Likwidacja dyskomfortu
Działania:
•Wyjaśnienie przyczyn zmiany wyglądu
•Zachęcanie do zmiany sposobu ubierana się : bluzki,
swetry z kołnierzykiem, szale, apaszki
•Zapewnienie kontaktu z lekarzem, ewentualnej
rozmowy o zabiegu
Problem: Ograniczenie ruchomości szyi i głowy na
skutek zabiegu, trudności w podnoszeniu głowy
Cel: Ułatwienie podnoszenia głowy
Działania:
•Wyjaśnienie przyczyny dolegliwości
•Nauka bezpiecznego unoszenia głowy
•Ułożenie chorego w pozycji półwysokiej lub wysokiej z
podparciem głowy i barków z unikaniem napinania rany
pooperacyjnej
•Wczesna pionizacja chorego
•Stosowanie farmakoterapii zgodnie z IKZ
Problem: Niepokój przed zabiegiem operacyjnym i wynikiem
leczenia
Cel: Zmniejszenie niepokoju
Działania:
•Wyjaśnienie choremu wątpliwości
•Udzielanie wsparcia psychicznego
•Wyjaśnienie przygotowania do operacji i postępowania po
•Umożliwienie kontaktu z lekarzem
•Umożliwienie kontaktu z rodziną, duchownym
•Zapewnienie spokoju i ciszy
•Spokojne sprawowanie opieki, stwarzanie życzliwej i miłej
atmosfery
•Informowanie o podejmowanych działaniach
•Asystowanie przy badaniach
•Przeprowadzenie edukacji w zakresie życia z chorobą / życia
po zabiegu
Problem: Możliwość wystąpienia stanu zagrażającego życiu w
przebiegu przełomu tarczycowego / krwawienia
Cel: Wczesne wykrycie objawów i wyrównanie parametrów
Działania:
•Podłączenie kardiomonitora
•Regularna ocena stanu zdrowia – kontrola parametrów ( RR,
tem. tętno, oddech, stan świadomości)
•Kontrola ilości wydzieliny w drenie
•Zapewnienie spokojnego odpoczynku
•Obniżenie temperatury w przypadku wystąpienia gorączki
•Poinformowanie lekarza o zaobserwowanych objawach
•Ocena stanu psychicznego pacjenta
•Udział w badaniach
•Podanie leków z IKZ
•Przygotowanie i przewiezienie na OIOM w razie zleceń
Problem: Możliwość wystąpienia chrypki, z powodu
obrzęku krtani lub uszkodzenia nerwu krtaniowego i bólu
przy przełykaniu
Cel: Wczesne wykrycie nieprawidłowości
Dzialania:
•Obserwacja chorego w kierunku wystąpienia chrypy,
chrypliwego oddechu, wciągania szyi w trakcie oddychania
•Przygotowanie chorego do konsultacji lekarskiej
•Stosowanie w pierwszych dobach po zabiegu diety płynnej
lub półpłynnej
•Stosowanie środków znieczulających gardło
•Podawanie płynów w małych ilościach a często
•Ułożenie chorego w pozycji półwysokiej z głową na
poduszce
Problem: Możliwość wystąpienia przejściowej, pooperacyjnej
niedoczynności przytarczyc, objawiającej się niskim
stężeniem wapnia
Cel: Rozpoznanie objawów
Działania:
•Obserwacja chorego w kierunku wystąpienia objawów
tężyczki: mrowienia, drżeń, uczucia lęku, nerwowości
•Wyjaśnienie choremu przyczyn i wątpliwości
•Poinformowanie lekarza o objawach
•Uspokojenie chorego
•Udział w badaniach
•Podanie preparatów wapnia i udział w farmakoterapii wg IKZ
•Obserwacja narastających objawów np. skurcz krtani,
skurcze palców
Problem: Deficyt wiedzy na temat dalszego leczenia
Cel: Dostarczenie odpowiedniej wiedzy zapewniającej
prawidłową samopielęgnację i samoopiekę
Działania:
•Opracowanie planu wizyt kontrolnych
•Omówienie zasad pielęgnacji rany pooperacyjnej
•Omówienie zasad żywienia w okresie pooperacyjnym
•Edukacja w zakresie niedoczynności pooperacyjnej tarczycy
•Polecenie umiarkowanej, dostosowanej do możliwości
aktywności fizycznej
•Omówienie z chorym farmakoterapii pooperacyjnej
BIBLIOGRAFIA
Witczak- Błoszyk K., Bednarek A., i inni ,,Opieka pielęgniarska
nad pacjentem z nadczynnością tarczycy’’ , Via Medica, 2008.
Czupryna A., Kłapa Z., i inni ,,Podstawy pielęgniarstwa
chirurgicznego”, wydawnictwo PZWL, 2006.
Muszalik M., Wrońska I., i inni ,,Repetytorium z pielęgniarstwa’’,
wydawnictwo PZWL, 2010.
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ!