Romowie
Rom czy Cygan?
• Nazwa własna większej części Romów
Europy i Ameryki brzmi ROMA (poza
grupami Manuszy i Sinti);
• Określenie „Cyganie” ma w Europie
pejoratywny sens;
• Mimo to zostało przyjęte przez
Romów i jest przez nich często
używane w kontaktach z nie-Romami.
Julia Kristeva – pojęcie
abjektu
• „The abject is not an ob-ject facing me,
which I name or imagine. (…) It lays
outside, beyond the set, and does not
seem to agree to the latter’s ruled of the
game”;
• Umieszczony poza porządkiem
symbolicznym: nie jest ani podmiotem
(subiektem) ani obiektem;
• Utożsamiany jednocześnie ze strachem i z
pożądaniem.
Historia Romów
• Kontrowersyjna teoria o pochodzeniu Romów;
• Prawdopodobnie wywodzą się od grupy
imigrantów indyjskich, którzy zaistnieli jako
grupa społeczna dopiero po zetknięciu z
innością kulturową Europy ok. VIII-IX wieku
(zachowali system kastowy, styl życia,
tradycyjne zawody);
• Pierwsza wzmianka o Romach w Europie –
1384 rok – Peloponez, rzekomi pokutnicy
wygnani z Ziemi Świętej;
Historia Romów
• W najstarszych średniowiecznych przekazach
ADSINCANI (źródłosłów europejskich określeń:
Zigeuner, Tsiganes, Cyganie) posiadali
zdolności magiczne, trudnili się działalnością
wróżbiarską;
• Romowie przywędrowali do Bizancjum z
„Małego Egiptu” (prawd. Azja Mniejsza) –
drugi europejski źródłosłów: AIGIPTIASAS
Gitans, Gitanos, Gypsies, Giftoi;
• Osiedli w mieście Modon na Peloponezie; w
świecie bizantyjskim Romowie byli jeszcze
elementem osiadłym, użytecznym,
przyjaznym.
Historia Romów
• W poł. XIV w. Romowie wywędrowali z
Peloponezu na Bałkany (prawdopodobnie w
okolice Dubrownika i na Wołoszczyznę);
• W XV wieku pojawiają się w Niemczech,
Czechach, Francji, Niderlandach, na Wyspach
Brytyjskich, a także w Polsce jest to czas
popularności i sławy Romów, kiedy ich przywódcy
zapisywani są przez kronikarzy z imienia;
• Pierwsze represje romskie pojawiają się już w XV
wieku: wygnano ich ze Szwajcarii, miast
niemieckich, Hiszpanii.
• 1500 r. – edykt cesarza Maksymiliana I: zabicie
Roma nie grozi żadną odpowiedzialnością.
Historia Romów
• Wygnani z Zachodu Romowie osiedlają
się w Europie Środkowej; w Polsce aż
do początku XIX wieku zawieszono
wykonywanie wszystkich ustaw
wymierzonych przeciwko Romom;
• Rumunia: romskie niewolnictwo do
połowy XIX wieku, następnie fala
rumuńskich Romów (Kełderasze i
Lowarowie) rozlewa się po Europie;
Stereotypy dotyczące
pochodzenia Romów
• Stały element: naród obciążony mityczną
winą, odbywający uzasadnioną karę;
• Geneza biblijna: potomkowie Kaina, resztek
wojsk egipskich zatopionych podczas
przeprawy Mojżesza przez Morze
Czerwone, kupcy gwoździ z krzyża
Chrystusa, etc.;
• Mity obsceniczne: owoc nekrofilii Ewy z
nieżywym Adamem, owoc związku Adama z
czarnogrzywą kobyłą lub kazirodczego
związku Chama z jego siostrą.
Romskie grupy etniczne w
Polsce
• POLSKA ROMA (Polscy Cyganie Nizinni) –
„elita romska”, potomkowie uchodźców z
Niemiec, przybyli do Polski w XVI wieku,
zamieszkują tereny centralnej i północnej
Polski;
• KEŁDERASZE (kotlarze) i LOWARZY
(koniarze) –przybyli do Polski w II poł. XIX i
na pocz. XX wieku z Rumunii i Węgier;
• BERGITKA ROMA – zamieszkują południe
Polski
Specyfika kulturowa Romów
• Naród koczowniczy (w Polsce formalnie do lat 60, w
praktyce do dziś), lokujący się w silnej opozycji do
społeczeństw osiadłych;
• Jako tzw. nomadzi usługowi tworzą własne
„terytorium”, które może stać się przedmiotem
zawłaszczenia, podobnie jak terytorium – klientelę;
• Z lokalną społecznością tworzą czasową więź,
pozbawioną elementów symbolicznych i
magicznych;
• Posiadają zdolność ograniczonego
przystosowywania się do nowych społeczności i
kultur przy jednoczesnym zachowaniu własnej
tożsamości.
Specyfika kulturowa Romów
• Ze względu na koczowniczy tryb
życia, w życiu społecznym Romów
ważniejsze od genealogii i
kultywowania pamięci przodków jest
ustalenie ram i wzorców interakcji w
płaszczyźnie więzi społecznych;
• Istota bycia Romem: dziedziczność,
niezbywalność, odmienność od
otaczających gadziów.
Język romani
• Pokrewieństwa z językiem hindu wskazują
jednoznacznie na indyjską etnogenezę Romów;
• Dialekty Romów europejskich są silnie
zróżnicowane, ich pierwowzór jest nieznany;
• Grupy etniczne różnią się w poglądach na temat
konieczności spisania języka romani jego
standaryzacji i możliwości nauki przez gadziów;
• Dialekty romskie chłoną pojęcia z języków
literacko rozwiniętych;
• Romowie są dwujęzyczni i wyraźnie oddzielają
język porozumiewania się w ramach własnej
grupy od języka porozumiewania się z nie-
Romami.
Dwujęzyczność Romów
• Język romani jest dla Romów pierwszym
językiem, językiem ceremonialnym,
rodzinnym, codziennym;
• Język otoczenia to język urzędowy,
publiczny, którego znajomość zależna jest od
rodzaju styczności ze światem nieromskim;
• Sfera użycia romani ulega systematycznemu
zawężaniu w ramach postępowania
procesów integracyjnych;
• Dzieci romskie w wieku przedszkolnym i
wczesnoszkolnym niemal nie mówią po
polsku.
Specyfika obyczajowa
Romów
• Rodziny wielodzietne, małżeństwa
(monogamiczne) zawierane w młodym wieku,
aranżowane przez rodziców, problem „porwań”;
• Powszechnie obowiązuje zasada endogamii
(zawierania małżeństw w obrębie własnej grupy);
• Model patriarchalny i partylokalny: kobieta jest
całkowicie podporządkowana mężczyźnie i
„nieczysta”;
• Szacunek dla starszych – pełnią rolę źródła
wiedzy historycznej oraz prawnonormatywnej;
• Słabsze niż w kulturze europejskiej tabu
kazirodztwa.
Organizacja społeczna
• Na czele Polska Roma stoi Baro Szero
(Wielka Głowa): niekwestionowany
przywódca, sędzia i autorytet
(obecnie: Henryk Nudziu Kozłowski);
• Decyduje o sprawach dotyczących
przestrzegania romskości i stosunków
z nie-Romami (małżeństwa),
rozwiązuje spory, wymierza kary za
nieprzestrzeganie kodeksu;
Romanipen
• Zestaw kulturowych reguł określających stan
czystości rytualnej i „skalania” (megaripen);
• Skalania wielkie: przewinienia wymierzone przeciw
społeczności romskiej: donosicielstwo, zabicie
Roma, skalania kobiece: kobieta w połogu i
podczas menstruacji jest nieczysta: nie może
przygotowywać posiłków, mieć kontaktów z
mężczyzną, jedzeniem (kobiecie przypisana jest
wyłącznie rola dbania o potomstwo i dom, także
jego utrzymanie);
• Skalania małe: np. używanie przez Romów w bójce
metalowych przedmiotów, kontakt z prostytutką;
• Kara za nieprzestrzeganie romanipen: wydalenie lub
czasowe wykluczenie (zakaz wspólnego jedzenia).
Czystość i nieczystość
• Podstawowa dla kultury romskiej jest
opozycja wnętrza i zewnętrza
(biologicznego, społecznego);
• Kalające jest wszystko, co jest wydalane
przez organizm;
• Kalające jest wszystko, co przychodzi spoza
świata romskiego;
• Równie ważne jest przeciwstawianie góry i
dołu ciała (nieczyste jest zwłaszcza ciało
kobiece).
Pamięć Romów
• Nie posiadają własnej, pisanej w swoim języku
historii (brak języka pisanego oraz niechęć do
upamiętniania przeszłych wydarzeń);
• Historia związana z terytorialnością powoduje
powstanie przestrzeni kulturowej, której
Romowie nie mieli i do której nie aspirują (nie
mają miejsc pamięci);
• Żyją w teraźniejszości: Śmierć jest tematem
tabu, w języku Lowarów występuje to samo
określenie na „wczoraj” i „jutro”
• Nie znają/kultywują swojej genezy, miejsca
pochodzenia;
Stereotyp
Rzeczywistość
Cyganie są brudni
Czystość wnętrza domu jest dla
Romów jedną z podstawowych
oznak prestiżu społecznego. O ile
nie przywiązują wagi do wyglądu
fasady, czy podwórka, tak w
domach utrzymują sterylną
czystość. Uważają Polaków za
brudnych, ponieważ w myśl ich
norm kulturowych toaleta
powinna znajdować się poza
domem.
Cyganie wysyłają swoje dzieci na
żebry
Kultura romska jest zdecydowanie
bardziej ukierunkowana na
pielęgnowanie „radości
dzieciństwa”, ale wiek dziecięcy
kończy się w niej znacznie
wcześniej;
U Cyganów pracują kobiety,
mężczyźni nic nie robią
W kulturze romskiej kobieta jest
odpowiedzialna za zdobycie
środków na utrzymanie domu,
mężczyzna – za oznaki prestiżu
społecznego i dobrobytu
(samochód, biżuteria);
Cyganie są bogaci
Większość Romów w Polsce żyje w
przerażającej biedzie. Zarobione
pieniądze wydają, by jak
najszybciej zakryć oznaki nędzy
(ubrania, biżuteria, etc.).
Przyczyny dyskryminacji
Romów w Polsce
• Nasilające się nastroje antyromskie, szczególnie w
południowej i centralnej Polsce: tzw. pogrom
mławski;
• Niedostateczna znajomość kultury romskiej i jej
ograniczeń (np. kulturowy zakaz wykonywania
prac porządkowych, pracy z wydzielinami
fizjologicznymi, zwłokami, dolnymi partiami ciała);
• Odmienność antropologiczna;
• Niepokrywające się obszary tabu w kulturze
polskiej i romskiej;
• Niska świadomość tradycyjnych zawodów
wykonywanych przez Romów, owocująca
stereotypem Cygana-złodzieja.
Przyczyny niskiej integracji
mniejszości romskiej w
Polsce
• Zakazy kulturowe, obawa przed asymilacją;
• Postawa bierności wobec wszelkich codziennych
zadań, wynikająca z przekonania, że ich los
znajduje się całkowicie w rękach innych i nie
mają na nic wpływu;
• Brak cech predystynujących do łatwej akulturacji:
elastyczności i otwartości, tolerancji;
• Wysoki analfabetyzm starszego pokolenia (ur.
przed 1960 – niemal 100%), tendencja do
emigracji wśród przedstawicieli najmłodszego;
• Duży odsetek upośledzeń spowodowanych
nakazem endogamii.
Edukacja
• Odmienne cel edukacji: nie przygotowanie jednostki do
życia w społeczeństwie złożonym z innych jednostek, ale
zdobycie umiejętności pozwalających na prawidłowe
funkcjonowanie w grupie;
• Nie ma potrzeby aktywnego uczestnictwa w zajęciach,
dwustronnej komunikacji między nauczycielem a uczniem
duży dystans władzy;
• Duże podziały na grupy w środowisku szkolnym, będące
konsekwencją podziałów klanowych (naturalny sposób
oceny poprzez przynależność klanową);
• Nie należy dopuszczać do konfrontacji i konfliktów, a jeśli do
nich dojdzie – nikt nie powinien zostać pozbawiony twarzy;
• Kontakt nauczyciela z uczniem – przez grupę, nie
indywidualnie.
• Przekonanie, że konfrontacja i otwarta dyskusja
oczyszczają atmosferę jest cechą naszej kultury!