PEDAGOGIKA

PENITENCJARNA

Resocjalizacja w więzieniu
nazywa się resocjalizacją
penitencjarną.

Chodzi w niej nie tylko o

przekazanie pewnej wiedzy i
zalecanie nowych stylów
zachowaną, ale o zmianę nawyków
charakterologicznych ,a zwłaszcza
wyeliminowanie niekorzystnych ,
aspołecznych i antyspołecznych
postaw warunkujących aspołeczne
i antyspołeczne zachowania
człowieka.

Resocjalizacja penitencjarna jest

procesem niezwykle trudnym.

Po pierwsze

dlatego ,że dotyczy

przestępców ,a zatem osób zwykle
bardzo zdemoralizowanych i najczęściej
wykolejonych przestępczo , a więc
zorientowanych na świat społeczny
antagonistycznie.

Po drugie

dlatego że odbywa się w

więzieniu ,a więc w warunkach izolacji
społecznej, które z natury rzeczy nie
sprzyjają temu procesowi

Pedagogika penitencjarna-

jest wyodrębnionym
działaniem pedagogiki
resocjalizacyjnej, a ta zaś jest
działem pedagogiki specjalnej.
Nazwa penitencjarne wywodzi
się od słowa penitentia co
oznacza - pokutę , skruchę.
Inaczej to pedagogika
więzienna.

Etymologicznie rzecz ujmując
pedagogika penitencjarna
wywodzi swoją nazwę z dwóch
pojęć: poena i penitentia, a
mówiąc w uproszczeniu, od słów
kara i pokuta. Dotyczą one
różnych dziedzin życia
społecznego i, choć rzadko idą ze
sobą w parze, w przypadku
pedagogiki penitencjarnej
spotkały się u jej zarania i trwają
pospołu mimo różnych kolei losu.

• Wyjaśnijmy, że penitencja

( od łac.

Poenitentia – dawniej zakład karny
lub pokuta pojmowana jako
sakrament i obowiązki z niej
wynikające)

to kościelna pokuta

zaś

poena

( lub poine w mitologii

rzymskiej była duchem kary,
wykonawcą kary w imieniu Nemezis, z
kolei z łac. słowo to oznacza ból, karę
lub ukaranie)

to rzymska kara

publiczna.

• Pierwsze pojęcie odnosi się raczej do

kwestii moralnych, natomiast drugie
wiąże się z sankcjami o charakterze
prawnym.

Można powiedzieć, że pedagogika
penitencjarna zarówno w warstwie
teoretycznej jak i w aplikacjach
praktycznych powiązała w niemałym
zakresie aspekt prawny oraz moralny
(wychowawczy), czyli karę więzienia
z wychowaniem, i to zadecydowało o
jej współczesnym obliczu,
przedmiocie oraz problemach.

Opracowanie pojęcia pedagogiki

penitencjarnej oraz ustalenie jej zadań wśród
dziedzin naukowych nie jest łatwe, ponieważ
jako dyscyplina wiedzy nie bez przeszkód
torowała sobie drogę do zakresu nauk o
wychowaniu, a także do praktyki wykonania
kary, znajdującej się pod przemożnym
wpływem nauk penalnych. Czynnikiem
decydującym o udziale pedagogiki w dyskusji
nad problemami wymiaru sprawiedliwości jest
pojęcie kary, przy czym owa refleksja zatacza
szerokie kręgi, od perspektywy penologicznej,
poprzez moralna, filozoficzną, socjologiczną,
pedagogiczną po politykę karną i społeczną .

W ogólnie określonym celu

resocjalizacji można wyodrębnić

dwa cele

różniące się stopniem

efektywności. Stawią się je zwykle

przed resocjalizacją penitencjarną.

Są to:

Cel minimum

- który można określić jako

taki stan osobowości więźnia, który
umożliwi jemu funkcjonowanie w
społeczeństwie (po zwolnieniu z
więzienia) w sposób nie naruszający
norm prawnych. Osiągnięcie celu
minimum zabezpiecza byłego
przestępcę przed recydywą.

2) Cel maksimum

- można określić jako taki

stan osobowości więźnia , który umożliwi
mu funkcjonowanie w społeczeństwie
nie tylko w sposób nie naruszający norm
prawnych, ale także w sposób
respektujący wiele istotnych i ważnych
dla życia społecznego norm moralnych.

Osiągnięcie drugiego celu

chroni byłego przestępcę po

opuszczenia więzienia zarówno przed konfliktem z prawem
(a więc przed recydywą), jak i przed konfliktem z ogólnie
obowiązującymi, czy też ogólnie uznanymi normami
moralnymi.

Osiągnięcie celu maksimum

pozwala człowiekowi który odbył

( w części lub całości) karę pozbawienia wolności ,na
ułożenie sobie życia w zgodzie z podstawowymi standardami
społecznymi. Ułożenie to jako proces osobisty wzmacnia
postawy prospołeczne i utrwala je . Powoduje wobec tego
wzrost dystansu między minionym doświadczeniem
przestępczym i penitencjarnym a przyjętym i realizowanym
kierunkiem postępowania ,które ma właściwości
prospołeczne.

Osiągnięcie celu minimum

pozwala na

wydostanie się z obszaru stygmatyzacji, odpowiedzialnego
często za powrót do przestępstwa. Cel minimum oznacza
uzyskanie oczekiwania społecznego jedynie w zakresie
umiejętności powstrzymywania się od naruszenia norm
prawnych.

Zadania pedagogiki penitencjarnej:

Działalność kulturalno- oświatowa, społeczna, kultura

fizyczna i zajęcia sportowe:

• W zakładach karnych stwarza się skazanym warunki

odpowiedniego spędzania czasu wolnego. W tym celu
organizuje się zajęcia kulturalno- oświatowe, wychowania
fizycznego i sportowe oraz pobudza się aktywność
społeczną skazanych,

• Prowadzi się wypożyczalnie książek i prasy dla skazanych

oraz stwarza możliwości korzystania z urządzeń
audiowizualnych w świetlicach i celach mieszkalnych,

• Można zezwolić na tworzenie zespołów w celu prowadzenia

działalności kulturalnej, oświatowej, społecznej i sportowej,
nawiązywanie kontaktów oraz współdziałanie z
odpowiednimi stowarzyszeniami , organizacjami i
instytucjami (np. podejmowanie prac na cele publiczne),

• Dyrektor zakładu karnego może powołać

rzeczników skazanych, w celu powierzenia
im zadań opiniotwórczych i
konsultacyjnych,

• Do wykonywania zadań związanych z

zajęciami kulturalno- oświatowymi, z
zakresu kultury fizycznej i sportu, dyrektor
zakładu może wyznaczyć skazanych
wyróżniających się wzorową postawą i
zachowaniem,

• Można zezwolić na dobrowolne

gromadzenie przez skazanych środków
finansowych przeznaczonych na pomoc
skazanym oraz ich rodzinom znajdującym
się w trudnej sytuacji materialnej lub na
cele społeczne

Pedagogika resocjalizacyjna a pedagogika
penitencjarna

• Pedagogika penitencjarna jest

wąską subdyscypliną
pedagogiki resocjalizacyjnej.

• Jej zainteresowania usytuowane

są w izolacyjnych instytucjach
korekcyjnych o charakterze
penitencjarnym. Jest ona zatem
teorią resocjalizacji
penitencjarnej albo więziennej.

Uzasadnione jest twierdzenie, iż w sferze

zainteresowań pedagogiki
penitencjarnej znajduje się człowiek
izolowany od społeczeństwa karnie.
Karnie izolowani są skazani na kary
pozbawienia wolności przestępcy, osadzani
w więzieniach w celu odbycia orzeczonej
kary. Karnie również osadzani są w
rozmaitych typach zakładów poprawczych
nieletni sprawcy czynów karalnych, czyli
nieletni przestępcy. Jednak zakład
poprawczy, jak sama nazwa mówi, nie jest
miejscem odbywania kary, ale miejscem
resocjalizacji nieletnich.

Pedagogika penitencjarna, podobnie jak
resocjalizacyjna, jest nauką stosowaną.
Jako taka musi się odwoływać bardzo
często do ustaleń takich dyscyplin, jak
psychologia kliniczna, psychologia
wychowawcza i psychologia grupy, jak
psychopatologia i psychiatria, patologia
społeczna i kryminologia, a także prawo
karne i prawo penitencjarne. Jeśli odnieść
się do nieletnich, niewątpliwie musi się
ona posiłkować prawem dla nieletnich
oraz prawem rodzinnym i opiekuńczym.

Pedagogika penitencjarna zajmuje się
celami, metodami, zasadami,
uwarunkowaniami i możliwościami
resocjalizacją przestępców w warunkach
więziennych. Musi także zatem określić
procedurę resocjalizacyjną, pozwalającą na
przeprowadzenie procesu korekcyjnego
wśród więźniów oraz warunków, które
powinny być zagwarantowane, by proces
ten zaistniał. Jest to teoria prospołecznej
zmiany człowieka w warunkach zupełnie
temu procesowi niesprzyjających, bo
polegających na społecznej, karnej izolacji,
gdzie gromadzi się ludzi mniej lub bardziej
zdemoralizowanych, wzajemnie na siebie
wpływających.

Klasyfikacja więźniów wyróżnia trzy
kategorie:

młodocianych (do 24 roku życia),

dorosłych pierwszy raz karanych
i recydywistów.
Oczywiście są oni od siebie separowani,
odbywają karę w odrębnych zakładach
karnych. Odrębnego traktowania
resocjalizacyjnego wymagają młodociani,
odrębnego osoby pierwszy raz karane a
jeszcze innego recydywiści. Innego traktowania
penitencjarnego, w tym resocjalizacyjnego
wymagają więźniowie krótkoterminowi (do
jednego roku), innego średnioterminowi (do lat
pięciu), a zupełnie innego więźniowie
długoterminowi. Wśród tych ostatnich dużym
problemem są skazani na 25 lat i na
dożywocie.

W Polsce, podobnie jak w całej
Europie, twierdzenie, iż dożywotni
pozostają w więzieniu do śmierci, jest
fikcją. Skazani na 25 lat mają prawo
ubiegać się o warunkowe zwolnienie
z więzienia po odbyciu 15 lat, zaś
dożywotni po 25 latach. Mają więc
oni szansę wyjść na wolność, a
zatem personel więzienny musi ich
do tego przygotować. Jest to zadanie
dla pedagogów i psychologów
penitencjarnych.

Organizacja Zakładów Karnych w Polsce:

System więzienny w Polsce od 1956 roku
funkcjonuje w ramach resortu
sprawiedliwości, jednostkami
organizacyjnymi więziennictwa polskiego
są:
- Centralny Zarząd Służby Więziennej
(CZSW),
-Okręgowy inspektorat Służby Więziennej
(OWIS),
-Zakłady karne i areszty śledcze,
-Ośrodki szkoleniowe i ośrodki
doskonalenia kadry Służby więziennej

Na końcu hierarchii jednostek
organizacyjnych więziennictwa
znajdują się zakłady karne i areszty
śledcze, lecz są one najważniejsze
gdyż stanowią
najważniejsze(podstawowy)
elementy systemu więziennego.

Zakład karny

jest to instytucja, „ w której
odbywa się karą pozbawienia
wolności, będącą jedną z
zasadniczych kar za popełnione
przestępstwa, Zakłady karne
mogą być tworzone jako
samodzielne zakłady jako odziały
Z.K. lub aresztów śledczych, kilka
zakładów karnych może posiadać
wspólna administracje

Na czele zakładu karnego stoi dyrektor
zakładu.
Do jego podstawowych uprawnie należy:
ustalanie porządku wewnętrznego zakładu
karnego, podejmowanie decyzji o
cenzurowaniu korespondencji skazanych,
wydawanie zezwoleń na podjęcie nauki,
pracy poza zakładem karnym, przyznawanie
skazanym nagród związanych
z opuszczeniem Z.K, wymierzanie
najsurowszych kar dyscyplinarnych,
składanie wniosków o przedterminowe
zwolnienie

Każdy zakład karny musi mieć swoją
strukturę, w skład której wchodzi
personel:

- ochrony – odpowiada za bezpieczeństwo funkcjonariuszy
i więźniów;
- obsługi – odpowiada za przyjęcie i zwolnienie osadzonych,
zapewnienie odpowiednich warunków socjalno-bytowych;
- resocjalizacyjny – odpowiada za diagnostykę penitencjarną,
programowanie działań resocjalizacyjnych i terapeutycznych.
Odpowiada za współprace z rodziną więźniów oraz odpowiednimi
instytucjami zewnętrznymi;
- administracji – odpowiedzialny za zarządzaniem więzieniem,
prowadzenie właściwej polityki kadrowej oraz za zatrudnienie
więźniów.
Jak widać nie każdy pracownik zakładu ma styczność z więźniami.

Ważna jest także komisja penitencjarna, która powoływana jest przez
dyrektora zakładu. W skład komisji wchodzą funkcjonariusze służby
więziennej oraz pracownicy powołani przez dyrektora.

Typologia ZK

1. Zakład karny dla młodocianych.
2. Zakład karny dla odbywających

karę po raz pierwszy.

3. Zakład karny dla recydywistów

penitencjarnych.

4. Zakłady przeznaczone dla

więźniów chorych psychicznie i
osób przejawiających tendencje
samobójcze.

1. Zakład karny dla młodocianych.

W zakładzie tym odbywają karę skazani,
którzy nie ukończyli 21 roku życia, w
uzasadnionych wypadkach skazany może
odbywać karę w tym zakładzie po ukończeniu
21 lat. Jeżeli jest to uzasadnione potrzebami
oddziaływania dorosłych skazanych po raz
pierwszy, wyróżniający się dobrą postawą
może za swoją zgodą odbywać karę w
zakładzie karnym dla młodocianych, korzysta
on wtedy z takich uprawnień jak młodociany.
Młodociany, któremu pozostało co najmniej 6
miesięcy do końca, nabywa prawa do
ubiegania się o warunkowe zwolnienie lub
sprawiającego trudności wychowawcze
poddaje się badaniom psychologicznym.

Zakład karny dla

odbywających karę po raz

pierwszy.

W zakładzie tym osadza się również
skazanych odbywających zastępczą
karę pozbawienia wolności orzeczoną
w tej samej sprawie oraz skazanych na
karę pozbawienia wolności nie
wymienioną w art. 86.

3. Zakład karny dla recydywistów penitencjarnych.

- odbywają karę dorośli skazani za

przestępstwo umyślne na karę pozbawienia
wolności lub zastępczą karę pozbawienia
wolności oraz ukarani za wykrocznie umyśle
zasadniczą lub zastępcza karą aresztu, którzy
uprzednio już odbywali takie kary lub karę
aresztu wojskowego za umyślne przestępstwo
lub wykroczenia chyba, że szczególne
względy resocjalizacyjne przemawiają za
skierowaniem ich do zakładu karnego dla
odbywających karę po raz pierwszy

Zakłady karne w Polsce

mogą być organizowane

jako zakłady karne typu:

- zamkniętego
- półotwartego
- otwartego

ZAKŁAD KARNY TYPU ZAMKNIĘTEGO
(art. 90)

- cele mieszkalne skazanych mogą być otwarte w porze dziennej
przez określonych zasadach, jeżeli względy bezpieczeństwa nie
stoją temu na przeszkodzie
- skazani mogą być zatrudnieni poza terenem zakładu karnego w
pełnym systemie konwojowania
- zajęcia kulturalno-oświatowe, sportowe oraz nauczanie
organizuje się w obrębie zakładu karnego
- ruch skazanych po terenie zakładu karnego odbywa się w
sposób zorganizowany i pod nadzorem
- skazani mogą korzystać z własnej bielizny i obuwia a za
zezwoleniem dyrektora zakładu karnego także z odzieży
- skazani mogą korzystać z dwóch widzeń w miesiącu a za zgodą
dyrektora zakładu karnego wykorzystać je jednorazowo
- widzenie skazanych podlega nadzorowi administracji zakładu
karnego, rozmowy skazanych w trakcie widzeń podlegają kontroli
administracji zakładu
-korespondencja skazanych podlega cenzurze administracji
zakładu karnego z wyjątkiem korespondencji o której mowa w art.
8 par. 3, art. 102 pkt. 11, art. 103 par. 1, która może podlegać
jedynie nadzorowi
- rozmowy telefoniczne skazanych podlegają kontroli
administracji zakładu karnego.

2. ZAKŁAD KARNY TYPU

PÓŁOTWARTEGO (art. 91)

- cele mieszkalne skazanych pozostają otwarte w porze dziennej, natomiast w
porze nocnej mogę być zamknięte
- skazani mogą być zatrudnieni po za terenem zakładu karnego w systemie
zmniejszonego konwojowania lub bez konwojowania, w tym rożnie na
pojedynczych stanowiskach pracy
- skazanym można zezwalać na uczestniczenie w nauczaniu szkolnym oraz w
zajęciach terapeutycznych organizowanych poza terenem zakładu karnego,
grupowych zajęciach kulturalno-oświatowych lub sportowych
- skazani mogą poruszać się po terenie zakładu karnego w czasie i miejscach
ustalonych w porządku wewnętrznym, skazani mogą korzystać z własnej odzieży,
bielizny i obuwia
- skazanym można udzielać przepustek z zakładu karnego nie częściej niż raz na
dwa miesiące, łącznie na okres nie przekraczający 14 dni w roku.
- skazani mogą korzystać z trzech widzeń w miesiącu które za zgodą dyrektora
zakładu karnego mogą być połączone
- widzenia skazanych podlegają nadzorowi administracji zakładu karnego,
rozmowy skazanych w trakcie widzenia mogą podlegać kontroli administracyjnej
zakładu
- korespondencja skazanych może podlegać cenzurze administracyjnej
- rozmowy telefoniczne mogą podlegać kontroli

3. ZAKŁAD KARNY TYPU OTWARTEGO
(ART. 92)

- cele mieszkalne skazanych pozostają otwarte przez całą dobę
- skazanych zatrudnia się przede wszystkim poza terenem zakładu
karnego, bez konwojenta na pojedynczych stanowiskach
- skazanym można zezwalać na uczestniczenie w nauczaniu, szkoleniu
oraz zajęciach terapeutycznych
- organizowanych poza terenem zakładu karnego, grupowych zajęciach
kulturalno- oświatowych lub sportowych organizowanych poza terenem
zakładu karnego
- skazani mogą korzystać z własnej odzieży, bielizny, obuwia
- skazany może korzystać z nieograniczonej liczny widzeń
- skazanym w miarę możliwości stwarza się warunki do przygotowania
dodatkowych posiłków we własnym zakresie
- korespondencja skazanych nie podlega cenzurze administracji zakładu
karnego
- rozmowy telefoniczne nie podlegają kontroli administracyjnej zakładu
karnego
- widzenia nie mogą podlegać nadzorowi administracji zakładu karnego,
rozmowy w trakcie widzenia nie podlegają kontroli administracji
zakładu karnego.

Zakłady te różnią się w

szczególności:

- stopniem zabezpieczenia
- stopniem izolacji skazanych oraz
wynikającymi z tego ich obowiązkami
lub uprawnieniami w zakresie
poruszania się w zakładzie i poza
jego obrębem

Skazani odbywają w nich karę pozbawienia
wolności w jednym z trzech systemów:

• programowego

oddziaływania

• terapeutycznym
• zwykłym

Podział ten służy też do klasyfikacji
skazanych

np: R3/p - recydywista

penitencjarny (R), odbywający karę w
zakładzie typu otwartego (3), w
systemie programowego
oddziaływania (p). Każdy ze
skazanych musi mieć
przyporządkowany rodzaj i typ
zakładu karnego oraz system
wykonywania kary

pozbawienia

wolności

Przykłady

Zakładów

Karnych w

Polsce

ZK Barczewo



Pojemność (liczba miejsc) :

759



Typ zakładu (przeznaczenie):

zamknięty, dla mężczyzn,
odbywających karę po raz pierwszy z
oddziałami:



oddziałem dla recydywistów



oddziałem szpitalnym



oddziałem aresztu śledczego

ZK Biała Podlaska



Pojemność (liczba miejsc) :

250



Typ zakładu (przeznaczenie):

zamknięty dla recydywistów z
oddziałami:



dla tymczasowo aresztowanych



półotwartym dla recydywistów



terapeutycznym dla recydywistów
uzależnionych od alkoholu

ZK Białystok

Pojemność (liczba miejsc) :

299

Typ zakładu (przeznaczenie):



otwarty i półotwarty dla
recydywistów

ZK Braniewo

Pojemność (liczba miejsc) :

144

Typ zakładu (przeznaczenie):



zamknięty dla młodocianych i
mężczyzn odbywających karę
pozbawienia wolności po raz
pierwszy.



przebywają tam również
tymczasowo aresztowani
pozostający do dyspozycji Sądu
Rejonowego w Braniewie

ZK Brzeg

Pojemność (liczba miejsc) :

377

Typ zakładu (przeznaczenie):



dla recydywistów, z oddziałem
aresztu śledczego

ZK Chełm

Pojemność (liczba miejsc) :

708

Typ zakładu (przeznaczenie):



zamknięty, dla mężczyzn recydywistów i osadzonych
stwarzających poważne zagrożenie społeczne lub
poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu oraz
osadzonych chorych na cukrzycę insulinozależną.



Zakład posiada oddziały:



areszt śledczy dla mężczyzn



zakład karny typu zamkniętego dla odbywających
karę po raz pierwszy



oddział terapeutyczny dla osób z niepsychotycznymi
zaburzeniami psychicznymi lub upośledzonych
umysłowo

ZK Czarne

Pojemność (liczba miejsc) :

1431

Typ zakładu (przeznaczenie):



zamknięty dla mężczyzn odbywających karę po raz
pierwszy z oddziałem zakładu karnego typu zamkniętym
dla recydywistów,



zamknięty dla mężczyzn odbywających karę po raz
pierwszy z oddziałem zakładu karnego typu
zamkniętego dla recydywistów, z oddziałami:



oddziałem zakładu karnego typu półotwartego dla
recydywistów



oddziałem aresztu śledczego



oddziałem terapeutycznym dla osób z
niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi lub
upośledzonych umysłowo

ZK Garbalin

Pojemność (liczba miejsc) :

920

Typ zakładu (przeznaczenie):



półotwarty, dla mężczyzn
recydywistów penitencjarnych, z
oddziałem:



terapeutycznym dla skazanych
uzależnionych od alkoholu



dla skazanych odbywających karę
pozbawienia wolności po raz pierwszy

ZK Goleniów

Pojemność (liczba miejsc) :

1039

Typ zakładu (przeznaczenie):



zamknięty, dla mężczyzn recydywistów, z oddziałami:



areszt śledczy



półotwarty dla recydywistów



ponadto przebywać w zakładzie mogą:



skierowani do oddziału dla tymczasowo aresztowanych i skazanych
zakwalifikowanych do systemu terapeutycznego poza oddziałem
terapeutycznym, zakwalifikowanych jako wymagający osadzenia w
wyznaczonym oddziale lub celi aresztu śledczego lub zakładu karnego typu
zamkniętego w warunkach zapewniających wzmożoną ochronę społeczeństwa
i bezpieczeństwo aresztu lub zakładu,



skazani skierowani do oddziału terapeutycznego dla osób z niepsychotycznymi
zaburzeniami psychicznymi lub upośledzonych umysłowo



skazani skierowani do oddziału terapeutycznego uzależnionych od alkoholu



tymczasowo aresztowani i skazani chorzy na cukrzycę insulinozależną

ZK Grądy Woniecko

Pojemność (liczba miejsc) :

225

Typ zakładu (przeznaczenie):



półotwarty i otwarty dla
odbywających karę po raz
pierwszy

ZK Grudziądz

Pojemność (liczba miejsc) :

734

Typ zakładu (przeznaczenie):



zamknięty z oddziałem półotwartym i areszt śledczy dla
kobiet (młodociane, pierwszy raz karane i recydywistki)
oraz półotwarty dla mężczyzn odbywających karę po raz
pierwszy i młodocianych.



funkcjonują tu oddziały:



oddział ginekologiczno-położniczy



szkoła dla skazanych kobiet – Zespół Szkół dla Dorosłych



oddział terapeutyczny dla skazanych kobiet,
uzależnionych od alkoholu



oddział terapeutyczny dla skazanych z niepsychotycznymi
zaburzeniami psychicznymi lub upośledzonych umysłowo



Dom dla Matki i Dziecka

ZK Iława

Pojemność (liczba miejsc) :

1277

Typ zakładu (przeznaczenie):



zamkniętego dla mężczyzn odbywających karę po
raz pierwszy oraz typu zamkniętego dla
młodocianych, z oddziałami:



areszt śledczy



zamknięty dla odbywających karę po raz pierwszy



zamknięty dla młodocianych



półotwarty dla odbywających karę po raz pierwszy



półotwarty dla młodocianych



terapeutyczny dla osób z niepsychotycznymi
zaburzeniami psychicznymi, upośledzeni umysłowo



terapeutyczny dla uzależnionych od alkoholu

ZK Kłodzko

Pojemność (liczba miejsc) :

655

Typ zakładu (przeznaczenie):



zamknięty, dla mężczyzn recydywistów z
oddziałami:



aresztu śledczego,



terapeutycznego dla skazanych z
niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi
lub upośledzonych umysłowo,



terapeutycznego dla tymczasowo
aresztowanych i skazanych uzależnionych od
środków odurzających lub psychotropowych,



półotwartego

ZK Łódź

Pojemność (liczba miejsc) :

164 (+160 szpital)

Typ zakładu (przeznaczenie):



zamknięty, dla skazanych mężczyzn, odbywających
karę pozbawienia wolności po raz pierwszy. W ZK
znajduje się szpital i dlatego w jednostce przebywają
również kobiety i mężczyźni, wobec których stosowany
jest środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego
aresztowania oraz skazane kobiety i mężczyźni.



przebywać tu mogą osadzeni wymagający
umieszczenia w wyznaczonym oddziale lub celi aresztu
śledczego lub zakładu karnego typu zamkniętego, w
warunkach zapewniających wzmożoną ochronę
społeczeństwa i bezpieczeństwa aresztu lub zakładu