Kształtować znaczy

porządkować. Porządki w

komponowaniu krajobrazu.

Przygotowali:

Szymon Patatyn

Tomasz Skierkowski

Kształtować

Nadawać kształt, formę, wygląd;
modelować; wpływać na coś w celu
uzyskania pożądanego efektu;
Kształtować: postawę, opinię,
moralność, poglądy, image

Sł. Jęz. polskiego

PORZĄDKOWAĆ

Układać cos według jakiegoś planu,
idei, hierarchizować, segregować,
grupować

Sł. Jęz. polskiego

Czy „kształtować znaczy

porządkować”, to to samo, co

„porządkować znaczy kształtować”?

Kto według Was jako pierwszy zajął się

tym zagadnieniem: „Kształtować

znaczy porządkować.”?

Przez kształtowanie uporządkował

Świat…

1. Rozgraniczył niebo od ziemi, wody od nieba.
2. Wyodrębnił lądy i morza.
3. Zasadził roślinność.
4. Ukształtował ciała niebieskie i oddzielił noc

od dnia.

5. Dał schronienie ptakom i wodnym

zwierzętom.

6. Powołał do życia stworzenia lądowe. Stworzył

człowieka na swoje podobieństwo.

„Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc

do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie

się, abyście zaludnili ziemię i uczynili

ją sobie poddaną; abyście panowali

nad rybami morskimi, nad ptactwem

powietrznym i nad wszystkimi

zwierzętami pełzającymi po ziemi».”

Rodz. 1.28

W poszukiwaniu ideałów…

Człowiek od zarania wieków obserwował otaczającą go przestrzeń.

Kształtował ją także zaspokajając swoje potrzeby bytowe. Z czasem część
ludzi zaczęła się zastanawiać jaki porządek rządzi Światem i czy istnieją
jakieś normy? Wtedy to powstały kanony piękna.

Najstarszy i najdłużej obowiązujący był kanon sztuki starożytnego

Egiptu. Określał ściśle sposób obrazowania człowieka zależnie od hierarchii
społecznej.

Następne powstające w starożytności kanony szukały ideałów, które to

wyrażano w matematyczno-geometrycznych zależnościach, podziałach. I
tak wypracowano słynną zasadę złotego podziału (złotego cięcia), która
stanowić miała klucz do wszelkiej harmonii. Złoty podział (zwany też boska
proporcją wyrażał się liczbą niewymierną, wynoszącą w przybliżeniu 0,618.
W oparciu o złoty podział wyznaczano plany świątyń, wysokość i szerokość
portyków, otworów okiennych, drzwi, kształty detali architektonicznych,
obrazów i ksiąg.

Kanony greckie wiążą się z pojęciem idealnych proporcji i modułem. Do

najbardziej znanych kanonów greckich należą:

Według Polikleta
wysokość człowieka
ma 8 modułów, w
tym jeden moduł
stanowi wysokość
głowy jako 1/8
całego ciała

Kanon Polikleta

Kanon Lizypa

Lizyp uznał że
wysokość człowieka
można podzielić na 9
modułów, gdzie
głowa stanowi 1
moduł a cała
wysokość ciała
odpowiada 9
głowom.

Kanon Witruwiański

Witruwiusza podzielił
człowieka na 10
modułów, (moduł to
wysokość głowy).
Długość od nadgarstka
do łokcia jest długością
stopy człowieka. Stopa
to 1/6 człowieka, łokieć –
1/4, pierś – 1/4,
szerokość rozstawionych
ramion równa wzrostowi
człowieka.

Najstarsza sztuka

kształtowania przestrzeni

Chiny przed ponad 3-ema
tysiącami lat stworzyły
praktykę planowania w celu
osiągnięcia zgodności ze
środowiskiem naturalnym.
Tradycyjne Feng Shui w
starożytnych Chinach
obejmowało ogólny rozkład
miast, wsi, budynków
mieszkalnych i gospodarskich.
Obejmuje także takie
zagadnienia, jak ochrona
budynków przed złymi
duchami czy wpływ kształtu na
otoczenie

Feng Shui, czyli metoda

kształtowania

„Feng shui to sztuka właściwego kształtowania i
umiejscowienie grobowców, miast i domów. Góry, wzgórza,
cieki wodne, lasy i sąsiednie budynki mogą być użyteczne
do zwiększania przepływu energii lub do jej blokowania.”

Słownik Funka i Wagnallsa

Feng Shui dosłownie
oznacza:
Wiatr, którego nie
można zobaczyć -
niewidzialne
Woda, której nie można
uchwycić - nieuchwytne

Yin i Yang – dwie

sprzeczności

Yang - dosłownie
rozumiane jako
„nasłonecznione miejsce”,
„południowe zbocze
(wzgórza)”, „północny
brzeg (rzeki)”, „światło
słoneczne"
reprezentowana przez biel
i Słońce. Oznacza siłę,
aktywność, radość, ciepło
i lato, symbolizuje męski
aspekt natury,
ekstrawersję oraz liczby
nieparzyste; odpowiada
jej dzień, niebo oraz dusza
hun. Yang symbolizuje
ogień lub wiatr.

Yin - dosłownie rozumiane jako
„zacienione miejsce”, „północne
zbocze (wzgórza)”, „południowy
brzeg (rzeki)”, „zachmurzenie”,
„zaciemnienie”, reprezentowana
przez czerń i Księżyc. Oznacza
bierność, uległość, smutek,
chłód i zimę, symbolizuje żeński
aspekt natury, introwersję oraz
liczby parzyste; odpowiada jej
noc oraz dusza po. Yin
symbolizuje woda lub ziemia.

Pięć podstawowych żywiołów:

ogień, ziemia, metal, woda, drzewo.

Chi i Sha

Według Feng Shui wszechświat ciągle się zmienia
i rozwija za sprawą dwóch sił: pozytywnej - Yang
i negatywnej - Yin.

Gdy obie te siły pozostają w harmonii, wszystkie

rzeczy przepełnione są pulsującą energią Chi –
„oddechem życia”.

Chi jest kluczem do harmonijnego bytu

Gdy pomiędzy Yin i Yang brak jest harmonii,

powstaje energia Sha - "zabijający oddech".

Sha osłabia i przynosi szkody.

Feng Shui kształtuje dom – idealna

lokalizacja

• Naturalne lub sztuczne zagłębienie
• Południowe zbocze
• Rzeka płynąca od wschodu wzdłuż boku budynku,

a następnie skręcającą i znikającą pod
ziemią(najlepsze miejsce położone jest w zakolu,
korzystne chi krąży wokół zapewniając pomyślność)

• Działka powinna mieć kształt prostokąta o bokach

ukierunkowanych zgodnie z czterema głównymi
stronami świata. Może mieć również kształt
kwadratu lub koła.

• Od tyłu dom powinien być osłonięty

Rozmieszczenie domu

Najkorzystniej jest, gdy front domu z drzwiami
wejściowymi znajduje się po jego południowej stronie.
Główne drzwi wejściowe powinny być szerokie,
umieszczone po lewej stronie. Najlepiej, jeśli otwierają
się do środka, bo w ten sposób symbolicznie zaprasza
się do domu szczęście i zdrowie. Bardzo niekorzystne
jest umieszczenie głównego wejścia naprzeciwko
kościoła czy cmentarza. Nie powinno być ono także
przedłużeniem drogi czy ścieżki. Zaś najgorzej jest,
jeśli po wyjściu z domu widzisz rozwidlającą się drogę
(w kształcie litery Y), gdyż może to przynieść pecha
w życiu rodzinnym lub w pracy.

Ogród angielski

Ogród angielski miał charakter
nastrojowo-sentymentalny z
elementami architektury sztucznie
nawiązującej do przeszłości, np.
sztuczne ruiny, obeliski, świątynie,
niby gotyckie lub antyczne budowle.
Ogrodnicy wykorzystywali naturalne
warunki miejsca, w którym zakładali
ogród. Unikali też płotów oraz
parkanów. Zamiast sztucznych
ogrodzeń pojawiły się skały, żywopłoty
oraz strumienie.

Ogród Francuski

Ogród francuski

Charakterystyczną cechą ogrodów francuskich
jest symetria dwuboczna względem alejki
głównej biegnącej przez środek ogrodu. Drzewa
i krzewy są równo przystrzyżone i uformowane.
Często umieszczano w nim takie elementy
dekoracyjne, jak rzeźby czy ozdobne ławki.
Czasem usypywano także sztuczne pagórki lub
kopce. Idea natury w pełni zdominowanej,
kontrolowanej przez człowieka korespondowala
z ówczesnym autorytaryzmem na dworze
francuskim.

Ogród japoński

Ogród w tradycyjnym japońskim stylu, spotykany
przy domach prywatnych, w parkach, przy
świątyniach buddyjskich i shinto oraz w pobliżu
zabytków (np. zamków). Ogród japoński ma
naśladować przyrodę, nie starając się jej podbić
ani zniszczyć. Należy go tak pielęgnować, aby jak
najstaranniej ukryć działania człowieka. Ideałem
dla japońskich ogrodników jest odpoczynek
wśród dzikiej przyrody. Jeden z tekstów
dotyczących urządzania ogrodów japońskich (XI
w.) mówi: ucz się od natury, lecz jej nie kopiuj.

Rewitalizacja

Rewitalizacja jest pojęciem stosowanym najczęściej
w odniesieniu do części miasta lub zespołu
obiektów budowlanych, które w wyniku przemian
gospodarczych, społecznych, ekonomicznych i
innych, utraciły częściowo swoją pierwotną funkcję i
przeznaczenie. Rewitalizacja jest w tym znaczeniu
zespołem działań z zakresu budownictwa,
planowania przestrzennego, ekonomii i polityki
społecznej, których celem jest doprowadzenie do
ożywienia, poprawy funkcjonalności, estetyki,
wygody użytkowania i jakości życia w
rewitalizowanym zespole.