S T R U K T U R A
I DY N A M I K A
P R O C E S U K S Z TA Ł C E N I A
Plan wykładu:
1.
Proces kształcenia w ujęciu
historycznym.
2.
Proces kształcenia jako interakcja
dwóch podmiotów.
3.
Cechy procesu kształcenia
4.
Model czynnościowy W.Okonia.
5.
Zasady organizujące przebieg procesu
kształcenia.
Szkoła tradycyjna
proces kształcenia =
proces nauczania
J.F.Herbart (1776 - 1841)
Proces nauczania jest procesem
przekazywania
wiedzy, wartości i pożądanych społecznie
postaw
, jest to proces kształtowania,
urabiania, modelowania wychowanka wg
określonych wzorów
Opis procesu kształcenia
Wg J.F.Herbarta
Stopnie formalne
- ogniwa pracy nauczyciela
:
1.
Jasność
2.
kojarzen
ie
3.
system
4.
metoda
I zmodyfikowane
przez W.Reina (1847-1929)
1.
przygotowan
ie
2.
podanie
3.
powiązanie
4.
zebranie
5.
zastosowani
e
Wenn alles schweigt
und einer spricht,
da nennt man so was
Unterrichit
Szkoła progresywna
Proces nauczania =
proces uczenia się
J.Dewey (1859 - 1952)
Nauczanie następuje przez stawianie
ucznia wobec zadań rozwojowych,
uczenie się - przez
rozwiązywanie
problemów poznawczych i
praktycznych
Opis procesu kształcenia
Wg J.Deweya
Stopnie formalne - ogniwa pracy ucznia
1. odczucie trudności
2. wykrycie jej i określenie
3. nasuwanie się możliwego rozwiązania
4. wyprowadzenie przez rozumowanie
wniosków z przypuszczalnego rozwiązania
5. przyjęcie lub odrzucenie rozwiązania
Opis procesu kształcenia
wg J.Deweya
1.
• Odczucie trudności (poznawczej lub praktycznej)
• Wejście w sytuację problemową
2.
• Określenie problemu
• Określenie tego co wiem i tego, czego szukam
3.
• hipoteza
• Rozumowy projekt rozwiązania
4.
• Wyprowadzenie przez rozumowanie wniosków z przypuszczalnego
rozwiązania
• weryfikacja
5.
• Przyjęcie lub odrzucenie rozwiązania
• Przy odrzuceniu ponowne stawianie hipotez rozwiązania
Szkoła współczesna? Dydaktyka
współczesna?
Konstruktywizm psychologiczny i
społeczny
proces kształcenia to zintegrowany
proces nauczania i uczenia się
to proces interakcji dwóch podmiotów
Definicja?
Proces kształcenia to uporządkowany w
czasie ciąg zdarzeń obejmujący takie
czynności nauczycieli i uczniów
,
ukierunkowane przez odpowiedni dobór
celów i treści, oraz takie warunki, metody i
środki, jakie służą wywoływaniu zmian
(rezultatów) w uczniach, stosownie do
przyjętych celów kształcenia
W.Okoń
Sytuacja
dydaktyczn
a
n
Sytuacja
dydaktyczn
a
2
Sytuacja
dydaktyczn
a 1
Cechy procesu kształcenia
•
zaplanowany
, zamierzony, rozłożony w
czasie
•
świadomie podejmowany
ze względu na
powzięte cele
•
systematyczny
ciąg zdarzeń – czynności
nauczania i uczenia się
•
zmierza do osiągnięcia wcześniej
zaplanowanych
rezultatów
(zmian w sferze
poznawczej, emocjonalnej,
psychomotorycznej)
•
najczęściej inicjowany, organizowany i
kierowany przez
nauczyciela
proces nauczania
>
proces uczenia się
proces nauczania
<
proces uczenia się
proces kształcenia
=
proces nauczania
+
proces uczenia się
Czynnościowy model procesu kształcenia
W.Okoń
Czynności
nauczyciela
Czynności ucznia
1. Uświadomienie
uczniom celów i zadań
kształcenia
1. działania służące
wytworzeniu
pozytywnej
motywacji do
nauki.
2. Zaznajamianie
uczniów z nowymi
faktami, rzeczami i
zdarzeniami
.
2. Poznawanie nowych
rzeczy i zdarzeń.
3.
Kierowanie
procesem
nabywania pojęć.
3. Procesy uogólniania
służące wytworzeniu
pojęć
4.
Kierowanie
procesem
poznawania
prawidłowości i
praw naukowych.
4. Poznawanie
prawidłowości i
praw naukowych
oraz
systematyzowanie
wiedzy.
5. Wiązanie teorii z
praktyką.
5. Nabywanie
umiejętności i
nawyków
6. Organizowanie
zajęć praktyczno-
wytwórczych
6. Wykonywanie zadań
praktyczno-
wytwórczych
.
7. Sprawdzanie i
ocena osiągniętych
przez uczniów
kompetencji.
7. Samokontrola
osiągnięć
uzyskiwanych w toku
uczenia się.
Stopnie formalne czy ogniwa?
ZASADY KSZTAŁCENIA
To twierdzenia o charakterze normatywnym,
które wynikają z występujących w procesie
kształcenia
prawidłowości przyczynowo-
skutkowych
To przyjęta
norma
postępowania
dydaktycznego
Lista zasad kształcenia jest
otwarta
-
zasada poglądowości
-
zasada stopniowania trudności
-
zasada systemowości
- zasada samodzielności
- zasada związku teorii z praktyką
-
zasada efektywności
-
trwałości wiedzy i umiejętności
-
indywidualizacji i zespołowości
Zasada poglądowości
wielozmysłowy kontakt ucznia z poznawaną
rzeczywistością
aktywne spostrzeganie
aktywne działanie
reprezentacje enaktywne i ikoniczne, potem
zaś symboliczne (Bruner)
Złota zasada
„Niech to
złotą zasadą
będzie dla uczących,
ażeby co tylko mogą, udostępniali zmysłom, a
więc: rzeczy
widzialne wzrokowi
,
słyszalne
słuchowi
,
zapachy węchowi
,
rzeczy smak
mające smakowi
,
namacalne dotykowi
, a jeśli
coś jest uchwytne dla kilku zmysłów, należy je
kilku zmysłom na raz udostępnić
”
Jan Amos Komeński
Wielka Dydaktyka 1657
Zasada stopniowania trudności
(przystępności)
Reguły:
Od tego
co znane do tego co nieznane
Od tego
co bliskie do tego co dalekie
Od tego
co łatwiejsze do tego co trudniejsze
Uwzględniać
różnice w tempie pracy i
stopniu
zaawansowania poszczególnych
uczniów
Zasada systemowości
(systematyczności)
Reguły:
Realizacja treści zgodnie z logiką przedmiotu
Określenie stanu wiedzy wyjściowej uczniów
oraz systematyczne nawiązywanie do niej
Podkreślanie zagadnień głównych i istotnych
Podzielenie materiału na punkty i podpunkty
Tworzenie sieci,
map mentalnych
Powtarzanie i syntezowanie