Transport śródlądowy

w Europie



W Unii Europejskiej istnieje około 40 000 km
dróg wodne



Połowa z nich jest dostępna dla statków o
nośności powyżej 1000 t



18 z 27 jej członków posiada drogi wodne

Informacje ogólne



W roku 2010 za pomocą transportu wodno-
śródlądowego przetransportowano ok 485
mln t towarów.



Aż 80% wynosi udział Belgii, Holandii i
Niemiec w transporcie towarów tą drogą w
Unii Europejskiej

Informacje ogólne

24

24

21

14

11,5 5,5

udział

1.Piasek i żwir

2.Ładunki płynne

3.Węgiel kamienny
i rudy

4.Różne
rodzaje ładunków

suchych

5.Rolnicze ładunki
masowe (agri-bulk)

6.Wyroby metalowe

Struktura towarów

Flota

Wydajność

Natężenie ruchu



Ren: 328.3 mln t



Dunaj: 49.8 mln t



Maas / Moza 43 mln t



Mittellandkanal: 22,7 mln t



Main: 19 mln ton.



Kanał Alberta: 15 mln t



Moselle 14,9 mln t



Boven Schelde / Haute Escaut: 12, 65 mln t



Moselle: 11,4 mln t



Łaba: 9,4 mln t.



Weser: 7,5 mln t



Kanał Men-Dunaj: 6,7 mln t



Rodan / Saône sieci: 6,4 mln t



Seine: 3,8 mln t

Całkowita ilość przewożonych
towarów na śródlądowych drogach
wodnych w 2007 roku:

Obecnie w Europie można wyodrębnić cztery
główne drogi wodne:



drogę wodną Renu



drogę wschód-zachód



drogę północ-południe



drogę południe-zachód

Główne drogi wodne

Droga wodna Renu łączy główne
holenderskie i belgijskie porty morskie
(Rotterdam, Antwerpię, Amsterdam i Ghent) z
Niemcami (zagłębiem Ruhry, okręgiem
przemysłowym Frankfurtu, Mannheimu i
Stuttgartu), Strasburgiem, regionem
przemysłowym Metz-Nancy we Francji oraz
północną Szwajcarią (Bazyleą). Drogę tę
tworzy Ren i jego dopływy Moselle, Main,
Neckar oraz kanały Weser-Datteln i Ren-
Herne.

Droga wodna wschód-zachód łączy
północne i wschodnie tereny Niemiec, w tym
byłej NRD, z zachodnią częścią Niemiec,
Holandią i Belgią. Tworzą je Łaba, Weser i
Ems oraz kanał Dortmund-Ems, Łaba-
Seitenkanal, kanał Łaba-Lubeka,
Mittellandkanal i Küstenkanal

Droga wodna północ-południe łączy
Holandię, Belgię i Francję rzekami innymi niż
Ren. Głównymi rzekami tej drogi wodnej są
Scheldt, Meuse, Lys, Sambre, kanały: Alberta,
Charleroi-Bruksela



Droga wodna południe-wschód biegnie
przez kraje naddunajskie – z południowych
Niemiec do Morza Czarnego przez Austrię,
Słowację, Węgry, Bułgarię, Rumunię i dawne
ZSRR

Program na Rzecz Rozwoju Żeglugi Śródlądowej oraz Dróg Wodnych
w Europie (ang. Navigation and Inland Waterway Action and
Development in Europe). NAIADES to zintegrowany europejski program
działań na rzecz żeglugi śródlądowej. W dniu 17 stycznia 2006 r. Komisja
Europejska przyjęła komunikat w sprawie promocji żeglugi śródlądowej.
Opiera się on na szczegółowej ocenie i intensywnych konsultacjach
przeprowadzonych z branżą i państwami członkowskimi . Skupia się na pięciu
uzależnionych od siebie, strategicznych obszarach polityki w zakresie żeglugi
śródlądowej, które obejmują: rynek, flotę, zatrudnienie i kwalifikacje,
wizerunek oraz infrastrukturę. Zawiera zalecenia działań, jakie Wspólnota
Europejska, państwa członkowskie oraz pozostałe zainteresowane strony
winny podjąć w latach 2006-2013. Można je podzielić na środki o charakterze
legislacyjnym, środki koordynujące oraz środki wspierania . Realizacja
programu będzie prowadzona w ścisłej współpracy z władzami krajowymi i
regionalnymi, komisjami rzecznymi oraz europejskimi podmiotami
branżowymi.

Program NAIADES

Program obejmuje pięć zależnych od siebie, strategicznych obszarów polityki w zakresie
żeglugi śródlądowej: 



rynek - rozwój solidnych usług w zakresie pełnego transportu w ramach żeglugi
śródlądowej oraz lepsza integracja z logistycznym łańcuchem transportowym, lepsza
współpraca między różnymi formami transportu , lepsza koordynacja usług
publicznych i polityki państwa upraszczająca procedury administracyjne;



flotę - wspieranie innowacyjnych koncepcji dotyczących projektowania statków,
dalszej automatyzacji, wprowadzania technologii informatyczno-komunikacyjnych i
technologii ograniczających zużycie paliwa oraz emisji szkodliwych substancji przez
nowe i starsze statki, prowadzenie badań w zakresie oszczędnych paliw
niewęglowych, zastosowanie biopaliw, dostosowanie projektów statków oraz
standardów do warunków panujących na konkretnych rzekach, zwiększenie
bezpieczeństwa dzięki zastosowaniu technologii informatycznych na wodzie i lądzie
(Systemy Informacji Transportu Rzecznego);



zatrudnienie i kwalifikacje - zapewnienie istnienia instytucji edukacyjnych i
kształcących w sektorze, dostosowanie programu nauczania do aktualnych potrzeb
menedżerskich, technologicznych, językowych i żeglugowych. Wiedza dotycząca
żeglugi śródlądowej powinna stanowić element programów edukacji logistycznej.
Program nauczania powinien uwzględniać nowoczesne narzędzia edukacyjne, takie
jak symulatory żeglugi na obszarach nieznanych lub krytycznych; ponadto należy
wspierać proces nauki przez całe życie.



wizerunek - promowanie żeglugi śródlądowej jako skutecznego partnera
handlowego, ustanowienie centrów promocji oraz wyznaczenie krajowych punktów,
co pozwoliłoby stworzyć wspólną platformę dla władz oraz branży, a także ułatwiłoby
skuteczną realizację polityki; promowanie tendencji oraz sytuacji na rynku żeglugi
śródlądowej;



infrastrukturę żeglugi śródlądowej - poprawa sieci multimodalnej przy
jednoczesnym poszanowaniu wymogów w dziedzinie ochrony środowiska
naturalnego oraz wdrożenie Systemów Informacji Transportu Rzecznego (SITR)
stanowiących element wspierający planowanie oraz zarządzanie ruchem i
transportem.