Agencje ratingowe

Autorzy: P. Rojewski, M. Lademann

Agencja ratingowa

Jest to instytucja zajmująca się oceną

wiarygodności

kredytowej

podmiotów

pożyczających

pieniądze:

spółek,

funduszy, banków, organizacji i rządów
państw,

a

także

oceną

samych

instrumentów dłużnych.

Agencje oceniając te podmioty przyznają im

odpowiedni rating, który jest miarą ryzyka
związanego z inwestycją w papiery dłużne.

Rating

Rating

to

ocena

ryzyka

inwestycyjnego

związanego z określonymi papierami
wartościowymi lub zdolnością emitenta do
terminowej spłaty zaciągniętych zobowiązań,
dokonywana

przez

wyspecjalizowaną

instytucję.

Rating podlega ciągłemu monitorowaniu i może

ulec zmianie, np. z powodu czynników
politycznych

lub

innych

zdarzeń

uzasadniających zmianę ratingu (zarówno w
dół, jak i w górę).

Funkcje ratingów



Funkcja racjonalizatorska – polegająca na zapewnieniu pomocy w
zwiększeniu efektywności procesów decyzyjnych poprzez usprawnienie
procesów informacyjnych i racjonalizację sytuacji decyzyjnych (dla
profesjonalnych i nieprofesjonalnych odbiorców ratingu poprzez redukcję
liczby zmiennych decyzyjnych),



Funkcja porządkująca – polegająca na usuwaniu szumów
informacyjnych na rynku poprzez eliminację informacji zbędnych oraz
wykrywanie informacji błędnych i nieprawdziwych,



Funkcja informacyjna – polegająca na dostarczaniu decydentom
wiarygodnych informacji o przedmiotach ich decyzji oraz możliwie
pełnych i wyczerpujących informacji, przy zachowaniu jednocześnie
wysokiego stopnia ich przejrzystości,



Funkcja popularyzatorska – polegająca na upowszechnianiu
informacji o przedmiotach poddanych analizie ratingowej i wiedzy o
sposobach ich funkcjonowania,



Funkcja „wyrównywania szans” – polegająca na umożliwieniu
podejmowania

decyzji

zarówno

odbiorcom

instytucjonalnym

(profesjonalnym) jak i indywidualnym (nieprofesjonalnym) poprzez
publikowanie wyników analizy ratingowej w powszechnie dostępnych
periodykach - czasopismach.



Funkcja „manipulacyjna” - polegająca na modulacji polityki
finansowej względem przedmiotów oceny

Znaczenie agencji
ratingowych

Agencje ratingowe w ostatnich latach często są przedmiotem

krytyki ze strony wielu ekonomistów oraz polityków. Pośród
stawianych im zarzutów mówi się między innymi o
podsyceniu kryzysu finansowego z 2008 roku
poprzez

nierzetelne

ratingi,

nie

sygnalizujące

nadchodzącego zagrożenia. Obecnie natomiast doszukać
się można mnóstwa opinii o zbyt surowych ratingach,
motywowanych zamiarami manipulacji na rynkach, czy
wręcz korupcją. Należy jednak podkreślić, że owe zarzuty
są zazwyczaj stawiane przez przedstawicieli państw
realnie znajdujących się w dużych kłopotach finansowych,
natomiast agencje ratingowe wciąż posiadają silną pozycję
oraz są uważane za instytucje wyznaczające drogowskazy
dla uczestników rynku.

Agencje Ratingowe na
świecie



Standard & Poor’s



Moody’s



Fitch Ratings

40,00%

40,00%

14,00%

6,00%

Udział rynkowy

S&P

Moody’s

Fitch

Inne

Skala w ratingu

Skala ratingu wyrażana jest odpowiednimi

symbolami literowymi, np. wg agencji
Standard

&

Poor's

wyróżnia

się

następujące

długookresowe

poziomy

ratingowe :



poziom inwestycyjny (AAA, AA, A, BBB)



poziom spekulacyjny (BB, B, CCC, CC, C, D).

Rating może także zawierać znaki „+” i

„-”, dla określenia różnic w ramach jednej
kategorii.

Obligacje o najwyższej jakości kredytowej. Bardzo wysoka
zdolność emitenta do obsługi swoich zobowiązań i w zasadzie
brak ryzyka niewypłacalności.
Obligacje o wysokiej jakości kredytowej i dużym marginesie
bezpieczeństwa. Wysoka zdolność emitenta do obsługi swoich
zobowiązań.

Obligacje o dobrej jakości kredytowej i dość bezpiecznym
marginesie ryzyka. Zdolność emitenta do obsługi swoich
zobowiązań powyżej średniej. Istnieją jednak czynniki, które
mogą w przyszłości spowodować obniżenie oceny.

Obligacje o poprawnej jakości kredytowej. Tego typu dłużnik
zapewnia nam akceptowalne bezpieczeństwo oraz pewność
spłaty kapitału i zapłaty odsetek.

Obsługa zobowiązań z tytułu emisji obligacji może być wątpliwa
w przypadku wystąpienia niekorzystnych zjawisk w otoczeniu
emitenta – brak gwarancji długoterminowych perspektyw, trudny
do przewidzenia rozwój wydarzeń.

Obsługa zobowiązań z tytułu emisji obligacji jest wątpliwa w
przypadku wystąpienia niekorzystnych zjawisk w otoczeniu
emitenta.

Obsługa

zobowiązań

z

tytułu

emisji

obligacji

jest

prawdopodobna jedynie w przypadku wystąpienia sprzyjających
warunków w otoczeniu emitenta.

Obligacje poważnie zagrożone zaprzestaniem płatności przez
emitenta.

Obligacje emitentów znajdujących się w trakcie postępowania
upadłościowego, o małym prawdopodobieństwie terminowości
oraz spłaty całości zadłużenia.

Obligacje, dla których zaprzestano płatności odsetek lub
niewykupione.

Ratingi państw Europy
wg S&P

Ratingi Polski

Polska na przestrzeni lat sukcesywnie

polepszała

swoją

wiarygodność

jako

dłużnika,

co

skutkowało

polepszeniem

ratingów – w 1995 roku w agencja Fitch
oceniała Polskę ratingiem BB+, podczas gdy
obecnie długoterminowy rating polskiego
długu

w walucie

zagranicznej

to A-,

charakteryzujący się stabilną perspektywą.
Sytuacja przedstawia się podobnie w
przypadku Moody’s (A2), jak również S&P (A-
oraz A).

Bibliografia

Milewski P.: Ratingi w gospodarce

rynkowej z uwzględnieniem ratingu
ubezpieczeniowego.

Gazeta

Ubezpieczeniowa, nr 9,10/1999, s.
21

www.money.pl
www.standardandpoors.com/ratings/e

n/eu/

www.stockwatch.pl