Ratusze gotyckie w Polsce
Ratusze gotyckie w Polsce
Toruń
Wrocław
Szczecin
Kraków [zachowana
wieża]
Ratusz w Toruniu
Etap 1
• 1259 r. - Rada toruńska otrzymała od
Krzyżaków zezwolenie na budowę domu
kupieckiego [sukiennic].
• Wymiary budowli: 2 x 10 prętów
chełmińskich
• Dom kupiecki był od samego początku
instytucją miejską, co było unikalne w
państwie krzyżackim w tym okresie.
Etap 2
• 1274 r. - Mieszkańcy Torunia uzyskali
przywilej na posiadanie kramów i ław
chlebowych.
• Wzniesiono także wieżę ratuszową o
wysokości 23,5 m wzorowaną na belfortach
z miast flandryjskich.
• Południową elewację stanowiła ściana
parawanowa, która stanowiła nawiązanie
do podobnej ściany w Lubece.
• Zaczęto budować pomieszczenia dla Rady.
Etap 3
• 1279 r. - Zezwolenie na budowę budynku
wagi.
• Na początku XIV w. Powstał budynek ławy
sądowej.
Etap 4
• 1343 r. - obudowanie całego kompleksu
zabudowań tzw. „budami”.
Etap 5
• 1393 r. - Przywilej na budowę nowego
Ratusza Staromiejskiego.
• W planie znalazły się te same pomieszczenia
co wcześniej, lecz skupione już w jednym
budynku.
Wieża ratuszowa
• Jest obecnie najstarszą
częścią gmachu ratusza.
• W 1385 r. Podwyższona do
obecnej wysokości 40 m.
• Około 1430 r. Wieżę
zwieńczono spiczastym
helmem, na szczycie
którego znajdowała się
zlota korona.
• Iglica zniszczona w czasie
oblężenia szwedzkiego w
1703 r.
• Po odbudowei Ratusza
wieżę zwieńczono
prowizorycznym dachem,
który przetrwal do dziś.
Ratusz we Wrocławiu
Stary Ratusz
• Rynek 29, Altes Rathaus (Stary Ratusz)
• Kamienica ta znajdowała się we wschodniej pierzei Rynku,
naprzeciw stanowiącego niegdyś plac sądowy południowo-
wschodniego jego narożnika. Zapewne był to jeden z
pierwszych murowanych domów w Rynku, w którym rada
wynajmowała izbę na posiedzenia
Consistorium
• Najstarsza część Ratusza powstała, jak wnioskuje się ze źródeł pisanych, do
roku 1299, kiedy to wypłacono wynagrodzenie budowniczym Martinusowi i
Albericusowi (Marcinowi i Alberykowi) oraz zanotowano wpłatę za
jednorazowe wynajęcie budynku sukiennikom.
• Składała się z dwutraktowej parterowej podpiwniczonej hali, nakrytej
stropem (obecnie środkowy odcinek północnego i środkowego traktu) oraz
przylegającej od zachodu wieży.
• Budynek był wolno stojący, od północy znajdowało się przejście między nim
a Domem Kupców, wejście zaś było zapewne po stronie południowej. Poza
zgromadzeniami mieszczan posiadał funkcję handlową.
Praetorium
• Już w latach 1328-1333 w sąsiedztwie consistorium (przy jego północno-
wschodnim narożniku) zbudowano drugi, znacznie mniejszy budynek
praetorium, tak że dotychczasowy plac sądowy z pręgierzem był otoczony
od zachodu i północy budynkami, zaś luka dzieląca consistorium od Domu
Kupców została zamknięta.
• W piwnicach znajdował się areszt śledczy.
Rozbudowy
W latach 1343-1357 zbudowano na placu sądowym jednofilarową Izbę
Sądową, przylegającą od południa do budynku rady i od wschodu do
consistorium. Na piętrze zbudowano kaplicę
z wykuszem przeznaczonym na ołtarzyk.
Zapewne w tym samym czasie nadbudowano piętro nad dawnym
dwutraktowym consistorium oraz nad salą rady miejskiej. Wieżę
podniesiono o kilka metrów i nakryto wysokim ośmiobocznym hełmem
z galeryjką, a zatem podobnym jak obecne zrekonstruowane
hełmy katedry. Hełm otoczony był balustradą nad murowaną częścią
wieży.
Od lat 70. XV w. do 1504 w kliku etapach budowlanych powiększono
Ratusz od południa, zwiększając jego powierzchnię o połowę i nadając
całości bardziej reprezentacyjny charakter. Korzystano zasadniczo z
form schyłkowego gotyku, jednak przyjmując już pewne
elementy renesansowe.
Ratusz w Szczecinie
• Pierwsza wzmianka o hali kupieckiej, zw. theatrum, przeznaczonej także do
narad sądu i ławników, pochodzi z 1245 r. Początkowo była drewniana, a
obecny ratusz pochodzi z ok. 1450 r. Jego formę przypisuje się
szczecińskiemu budowniczemu Henrykowi Brunsbergowi.
• Dzieje ratusza sięgają samych początków lokacyjnego miasta. Pierwszy ze
znanych dokumentów na jego temat pochodzi z 1245 r. - książę Barnim I
zezwolił wówczas mieszczanom na wzniesienie "theatrum" na rynku - tu
mieścić się miała - obok sali sądowej i izby ławników - najbardziej prestiżowa
hala, służąca kupcom szczecińskim.
• W połowie XV w. nastąpiła przebudowa ratusza, przypisywana Heinrichowi
Brunsbergowi. Podwyższono wówczas zarówno część południową obiektu, jak
i dawną salę targową, w piwnicach zrealizowano sklepienia gwiaździste.
Zewnętrze otrzymało efektowny wystrój ukształtowany przez ostrołukowe
nisze mieszczące okna i blendy, ramowane bogato profilowanymi kształtkami
i - aranżującymi ich górne części - maswerkami z glazurowanej cegły.
Szczególnie ozdobnie potraktowane zostały - znane z dawnych widoków
miasta - szczyty budynku, przewyższające otaczającą zabudowę. Tworzyły
one ażurową "attykę" wyprowadzoną z pięciu wielobocznych, profilowanych
półfilarów członujących wertykalnie całą elewację. Pomiędzy nimi
umieszczono szerokie fryzy z ażurowych kształtek oraz wzbogacone
maswerkami rozety, zwieńczone wimpergami i fialami. Barwna, malownicza
bryła ratusza zachwycała przyjezdnych, jeden z ówczesnych podróżników w
1617r. porównał ją do realizacji sieneńskich lub florenckich.
• Budowlę zniszczyło ostrzeliwanie Szczecina w 1677 r.
• Odbudowa została przeprowadzona w duchu barokowym
• Po II wojnie światowej przywrócono ratuszowi gotycką formę.
• W oparciu o koncepcje opracowane na bazie analizy dawnych widoków
miasta i porównanie ze stylistycznie pokrewnymi obiektami
(Brandenburg, Tangermünde, Prenzlau) zdecydowano się na wersję
będącą formalnym nawiązaniem do charakterystycznych motywów stylu
z wyraźnym zwróceniem uwagi na współczesność realizacji. Jednocześnie
przyjęto, że szczyt południowy będzie świadectwem barokowej
przebudowy ratusza, z której pochodzi również dekoracyjny portal
główny. W trakcie badań odnaleziono fragmenty polichromii we
wnętrzach z malowanymi na kolor czerwony krawędziami łęków i
żabkami.
Wieża ratuszowa w Krakowie
• Wieża ratuszowa stojąca w
zachodniej części Rynku
Głównego jest jedyną
pozostałością średniowiecznego
krakowskiego Ratusza. Budynek
ten powstał (oczywiście był
później rozbudowywany) na
przełomie XIII i XIV wieku w stylu
gotyckim. Najstarsza informacja
źródłowa o Ratuszu pochodzi z
1313 roku, natomiast wzmianka o
wieży w której umieszczona
kaplica uzyskała przywilej
odpustowy datuje się na rok
1383.
Dlaczego z Ratusza do naszych czasów przetrwała
tylko wieża?
• Ówczesny budynek Ratusza, a także spichlerza miejskiego, który stanowił
jedną z części tego kompleksu, był bogato zdobiony, fryz attyki pokrywały
portrety królów polskich, od strony wschodniej przedstawienie Matki
Boskiej Częstochowskiej. Poza typowo użytkowymi pomieszczeniami, w
Ratuszu znajdowały się sale o charakterze reprezentacyjnym, których
wykonanie musiało świadczyć o randze Krakowa.
• Zubożenie miasta, utrata niepodległości i wreszcie przeprowadzona w XIX
wieku akcja wyburzania starych, zniszczonych budowli, doprowadziła do
rozbiórki najbardziej zniszczonego spichlerza. Niestety okazało się, że
rozebranie spichlerza spowodowało pękanie murów właściwego Ratusza,
który również został zburzony...
Wieża
• Wieża ratuszowa zbudowana jest na planie kwadratu z kamiennych ciosów
(wapień) i cegły. Trzy ściany wieży ozdabia kamienna okładzina z szerokim,
pionowym laskowaniem, ukończona w roku 1444, czego dowodem są
zachowane znaki kamieniarzy (tzw. gmerki) wykonane z okazji zakończenia
prac przy wieży - są unikatem w skali Polski i Europy.
• Powód dla którego tylko trzy ściany wieży są bogato zdobione jest bardzo
prosty - od czwartej (północnej) strony do połowy XIX wieku stał duży
budynek Ratusza.
• Obecne wejście do wieży prowadziło kiedyś na niewielki wewnętrzny
dziedziniec. I właśnie ten portal prowadzący do wieży jest bardzo cenną
późnogotycką pamiątką. Bardzo dobrze widoczne są na nim herby
Rzeczpospolitej i Krakowa. System wygiętych, krzyżujących się i wzajemnie
przenikających lasek portalu, stanowi jedną z lokalnych osobliwości
polskiego gotyku.
Dziekuję za uwagę
Justyna
Dembińska