ZATRUCIA JADAMI
ZWIERZĘCYMI
Skorpiony
Pająki
Skorpion
Poznanych jest ponad 600
gatunków. Rozmiarami zwykle
nie przekraczają 10cm max
osiągają do 18cm. Prowadzą
nocny tryb życia, w czasie
dnia przebywając w
kryjówkach. Odżywiają się
głównie pająkami, owadami.
Są bardzo odporne na brak
pokarmu.
Ich ciało podzielone jest na
głowotułów oraz odwłok. Na
odwłoku znajduje się kolec
jadowy, używany do
uśmiercania ofiary np.
owada.
Skorpion
Skorpiony chętnie wciskają się do mieszkań co
powoduje zwiększenie prawdopodobieństwa
ukąszenia człowieka. Najmniej szkodliwy
jest skorpion europejski, którego ukąszenie
powoduje ból, obrzęk oraz zaczerwienienie
(bez objawów ogólnych). Do
najniebezpieczniejszych skorpionów należy
Androctonus crassicauda zamieszkujący
Azję. Jad niektórych skorpionów wydaje się
o wiele bardziej toksyczny od jadów węży
lecz skorpiony wydzielają go w znacznie
mniejszych ilościach.
Skorpion Europejski
Androctonus
crassicauda
Jad skorpionów
Zaniepokojony lub zagrożony skorpion unosi
odwłok ponad grzbiet z ostrzem kolca jadowego
skierowanym do przodu. Są dwa zasadnicze
rodzaje jadu. Pierwszy – jest w stanie zabić lub
sparaliżować bezkręgowca, lecz dla człowieka
skutki są podobne do użądlenia osy. Drugi zaś
może spowodować śmierć człowieka, gdyż poraża
nerwy w sercu i mięśnie klatki piersiowej.
Jad skorpionów
Jad skorpionów zawiera fosfolipazę A
1
A
2
oraz inne małocząsteczkowe
wiązki. Fosfolipazy powodują
pękanie błon komórkowych
erytrocytów i przechodzenie
hemoglobiny do osocza.
Jad skorpionów
Do niebezpiecznych objawów ukąszenia
skorpiona należą: duszności, porażenia
mięśniowe, częstokurcze, porażenia
ośrodkowego układu nerwowego,
ślepota, krwawienia. Zaburzenia układu
nerwowego trwają do tygodnia.
Skala
LoVecchia
Stopień I
ból miejscowy, miejscowa
parestezja lub oba
Stopień II
ból lub parestezja daleko od
miejsca ukłucia
Stopień III
nerwy czaszkowe (np. zaburzenia
widzenia, ślinotok, fascykulacja języka oraz
problemy związane z górnymi drogami
oddechowymi) lub dysfunkcja somatyczna
mięśni poprzecznie prążkowanych (np.
trzęsienie się lub drgawki)
Stopień IV
dysfunkcje związane zarówno z
nerwami czaszkowymi jak i mięśniami
poprzecznie prążkowanymi
Jad skorpionów
Najbardziej wrażliwe na
ukąszenia skorpionów są dzieci
wśród których obserwujemy
największy procent
śmiertelności po ukąszeniu.
Leczenie polega na podaniu
surowicy.
Pająki
Na świecie występuje ponad 100 000
gatunków pająków. Większość z nich posiada
gruczoły jadowe ale tylko nieliczne stanowią
potencjalne ryzyko dla zdrowia i życia ludzi.
Wszystkie pająki są mięsożerne, część z nich
poluje za pomocą zastawiania pułapek (np.
czarna wdowa), część atakuje za pomocą
jadu, który obezwładnia ofiarę i wspomaga
procesy trawienia (tarantule, ptaszniki).
* czarne wdowy (Latrodectus mactans)
* pustelniki brunatne (Loxosceles reclusa)
* ptaszniki (gatunki Theraphosa)
* kolczaki (gatunki Cheiracanthium)
* tarantule (gatunki Lycosa)
* skakunowate (np. rodzaj Phidippus)
* kątniki (Tegenaria agrestis)
Występują na obszarach o
klimacie umiarkowanym i
tropikalnym.
Czarne wdowy
Latrodektyzm, czyli objawy związane z
ukąszeniem czarnej wdowy wiążą się z
uszkodzeniem przez neurotoksynę części
presynaptycznej zakończeń nerwowych. W
efekcie dochodzi do uwalniania
katecholamin na zakończeniach
adrenergicznych i niedoboru acetylocholiny
na zakończeniach nerwów ruchowych.
Ukąszenie zwykle jest mało bolesne, a w
jego miejscu widoczne być mogą dwa
czerwone ślady. Najczęściej powstaje mały
bąbel, na rumieniowej podstawie. Objawy
zaczynają się po około 20-30 min
Leczenie
leczenie ma na celu zmniejszenie dolegliwości
bólowych i odwrócenie działania neurotoksyn. W
trakcie leczenia stosuje się m.in.:
* glukonian wapniowy (skuteczność obecnie
kwestionowana)
* diazepam
* metokarbamol
* opioidowe środki przeciwbólowe
* antytoksynę (groźba choroby posurowiczej ,
wstrząsu anafilaktycznego)
Dodatkowo należy rozważyć profilaktykę przeciw
tężcowi.
Są to największe pająki, polujące głównie na
chrząszcze i koniki polne. Różnice między
samcem i samicą są mało widoczne (postacie
dojrzałe samców mają z reguły większy brzuch).
Jad ptaszników zawiera hialuronidazę
powodującą trwający około godziny miejscowy
odczyn histaminowy.
Ptaszniki
W przypadku ukąszenia zaleca się leczenie
objawowe oraz profilaktykę przeciw tężcowi.
Antytoksyna przeciwko jadowi bardziej
groźnych gatunków jest dostępna lokalnie
np. w Ameryce Południowej.
Inną bronią ptaszników są obrastające
grzbiet tych pająków włoski. W sytuacji
zagrożenia są one przez pająki wyrzucane
powodując miejscowe obrzęki i świąd skóry
lub objawy ze strony układu oddechowego
przy ich inhalacji. Dolegliwości mogą
utrzymywać się nawet kilka tygodni. W
leczeniu stosuje się m.in. kortykosteroidy.
Dziękujemy
za uwagę
Prezentację
przygotowali:
Piotr Jędrzejczak
Maciej Jaworski