Szkoła chicagowska
Paweł Dańda
Marcin Ewý
S ZKOŁ A CH IC AG O WS KA
1 88 0- 19 20
W skutek pożaru, który w 1871 roku zniszczył całe centrum
miasta, powstała potrzeba odbudowy z zastosowaniem
ognioodpornych materiałów
Udoskonalona forma budynków biurowych w Chicago wpłynęła
na ukształtowanie się typu hotelu i wielorodzinnego budynku
mieszkalnego, odpowiadającego potrzebom wieku przemysłu.
Możliwość realizacji wielopiętrowych, zapewnił dźwig
wynaleziony w 1852 i napęd elektryczny w 1880.
Architektura komercjalna.
Przedstawiciele szkoły chicagowskiej użyli nowych możliwości
tkwiących w technice, wznosząc budowle, które stanowiły
trwałą i podstawową część struktury codziennego życia
Chicago. Stworzyli także nowe oblicze wielkiego
nowoczesnego miasta.
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE
Nowy typ konstrukcji: szkielet żelazny, zwany po prostu
„ konstrukcją chicagowska”. Siatka szkieletu stanowiła
nierozerwalną podstawę wyrazu tej architektury, widoczną
w podziale elewacji.
Kubiczna bryła z płaskim dachem.
Nowy rodzaj fundamentu, który rozwiązywał problem
bagnistego gruntu Chicago: fundament na ruszcie
Wydłużone poziome okno trójdzielne - okno chicagowskie.
Ściany elewacyjne pokryte najczęściej fabrycznie
produkowaną terakotą.
Koniec rozłamu pomiędzy konstrukcja i architektura,
między inżynierem i architektem. Szkoła chicagowska
dążyła do osiągnięcia czystych form, które jednoczyłyby
konstrukcje i architekturę.
Wybrani przedstawiciele szkoły chicagowskiej
Dankmar Adler
Daniel Burnham
Louis Sullivan
Dankmar Adler (1844 -
1900)
architekt amerykański, pochodzenia
niemieckiego. Odegrał istotną rolę w
szkole chicagowskiej.
Główne dzieła:
Wainwright Building w Saint Louis
audytorium w Chicago
Wybrane przykłady szkoły chicagowskiej
Wainwright Building, Adler &
Sullivan, 1886-1890
Second Leiter Building, William
LeBaron Jenney, 1889-1891
dom towarowy Carson, Pirie, Scott,
Louis Sullivan, 1899-1904
BUDYNEK LEITERA,1879
William Le Baron Jenney
Chicago
Magazyn
Konstrukcja szkieletowa
Ceglane słupy w ścianach zewnętrznych
Szerokie oszklone otwory okienne
Kolumny żeliwne we wnętrzu
Brak ścian samonośnych
8 kondygnacji
Elewacja o długości 120m
Szkielet jako dominujący akcent
budynku, ujawniający się w olbrzymich
kwadratach, będącymi podziałem ściany
zewnętrznej.
Surowa i gładka elewacja
HOME INSURANCE BUILDING,
1884-1885
W. Le Baron Jenney
Chicago
Żeliwny szkielet i stalowe belki
42 m wysokości
Zewnętrzna okładzina z cegieł i
kamieni.
Nowatorska konstrukcja
fundamentów, składająca się ze
wzmocnionych betonowych płyt
(jako element stabilizujący)
Zburzony w 1931 roku.
DOM TOWAROWY „THE FAIR”
W. Le Baron Jenny
Chicago, 1891
Szkielet jako dominujący
czynnik w projekcie
budynku
Pierwsze dwa piętra są
prawie wyłącznie ze szkła
– duże powierzchnie
wystawowe okna
9 kondygnacji
WAINWRIGHT BUILDING
Louis Sullivan
St. Louis
1890-1891
10 kondygnacji
Wertykalny
kierunek
budynku
Wąskie słupy
MARQUETTE BUILDING
William Holabird, Martin
Roche
Chicago, 1894
Powierzchnie każdego
piętra nie mają ścian
działowych.
Bryła przypominająca literę
E ( środkowa część,
najciemniejsza użyta jako
pion dźwigowy)
Szeroka przestrzeń okien
chicagowskich
Proporcjonalna elewacja
TACOMA BUILDING
William Holabird, Martin
Roche
1889, zburzono w 1929
Chicago
Konstrukcja szkieletowa –
aspekt ekonomiczny (w
gmachu o takich rozmiarach
zysk z dodatkowej
przestrzeni mieszkalnej,
uzyskanej przez
zastosowanie szkieletu
zamiast konstrukcji ceglanej,
równał się czynszowi z
dodatkowego piętra)
RELIANCE BUILDING
Daniel Burnham
Chicago, 1894
Szklana wieża o wysokości
15 kondygnacji
Cokół z ciemnego
kamienia silnie kontrastuje
ze szkłem i białymi
płytkami glazurowanymi
Okapy dachu stanowią
cienkie płyty, konieczne
jedynie dla celów osłony.
MONADNOCK BUILDING
Daniel Burnham, John
Root
Chicago, 1891
Ascetyczne, ceglane
ściany, ożywione
jedynie wąskimi
oknami.
13 kondygnacyjnych,
dwuosiowych wykuszy.
Gładka, nie
dekorowana fasada.
DOM TOWAROWY CARSON, PIRIE, SCOTT
Louis Sullivan
Chicago, 1899 – 1905
Przebudowa istniejącego juz domu
towarowego.
Wnętrze – charakter magazynu, o
ciągłych, nieprzerwanych powierzchniach
podłóg.
Światłocieniowa elewacja.
Wydłużone okna chicagowskie.
Okna, o cienkich metalowych ramach, są
ostro wycięte w fasadzie.
Okna niższych pięter połączono wąskim
pasem ornamentu wytłoczonego w
terrakocie.
Horyzontalny układ elewacji.
Okrągła wieża w narożniku: Wąskie
pionowe żebra i taflach szkła ( inny
charakter niż reszta budynku).
Koniec
Dziękujemy za uwagę