Komunikacja w wychowaniu

Komunikacja



Komunikacja- z łacińskiego communicatio,

czyli wymiana, łączność, rozmowa.



Komunikacja jest to proces porozumiewania

się ludzi, którego celem jest przekazywanie

informacji.

Przykłady

rodzajów komunikacji:



Komunikacja interpersonalna,



Komunikacja intrapersonalna,



Komunikacja społeczna,



Komunikacja werbalna,



Komunikacja niewerbalna.

Komunikacja interpersonalna



Jeżeli stronami porozumienia są ludzie,

mówimy

wtedy

o

komunikacji

interpersonalnej. Jest to proces, który

zachodzi nieustannie, bowiem przez cały czas

swoją postawą ciała, mimiką, gestykulacją,

no

i

wreszcie

słowami

przekazujemy

określone informacje.

Komunikacja intrapersonalna



Komunikacja intrapersonalna polega na tym,

że możemy mówić sami ze sobą, planować itp.

Ten rodzaj komunikacji ściśle wiąże się z

procesami myślenia, analizy, oceny.

Komunikacja

służy następującym celom:



wyrażanie myśli, przekonań, pragnień, emocji,



określenie własnej pozycji w związku, grupie,



kształtowanie własnego „ja”,



utrzymanie relacji z innymi ludźmi.

Komunikacja werbalna

Komunikacja
niewerbalna



Za pomocą mowy,



Stanowi najczęstszy

sposób

przekazywania

informacji między

ludźmi.



Mowa ciała, czyli to

co prezentujemy

swoją osobą.

Komunikacja

werbalna i niewerbalna

Komunikacja w wychowaniu

Wychowanie



Jest to świadome oddziaływanie przez

wychowawcę na wychowanka, mającej na
celu wytworzenie pewnej zmiany w jego
osobowości. Zmiany te powinny obejmować
zarówno stronę poznawczą jak i zarówno
instrumentalną , a sam proces zachodzący
między nimi jest uwarunkowany wieloma
czynnikami.

Komunikacja w wychowaniu



Proces wychowania dokonuje się głównie przez słowa

i w działaniach komunikacyjnych. Komunikowanie

i wychowanie są nierozłączne. Dzięki komunikowaniu

młode pokolenie korzysta z wiedzy poprzednich

pokoleń, dzięki niemu kształtują się postawy

i zachowania. Chodzi tu zarówno o komunikowanie

werbalne, jak i pozasłowne.

Komunikacja w wychowaniu

Zarówno komunikacja jak i wychowanie jest sztuką.

Proces wychowania jest procesem, któremu
podlegamy od pierwszych chwil życia. Jest to
proces,
w którym udział mają rodzice. Dzieci wychowywane
są jednak nie tylko przez rodziców, ale praktycznie
przez wszystkich, pod których opieką przebywają.
Na proces ten będą miały także inne, a właściwie
wszystkie czynniki zewnętrzne, które oddziaływują
na dziecko.

Komunikacja w wychowaniu



Rodzic wychowując dziecko świadomie się z

nim komunikuje. Bo czymże jest wychowanie
jak nie dawaniem dziecku przykładu przez
swoje zachowanie, swoje postawy, decyzje i
wybory. Rodzic dbając o komunikację z
dzieckiem- wychowuje je do dbania o
komunikację z innymi, uczy go w jaki spsób
się porozumiewać, przekazuje mu bardzo
cenne umiejętności.

Komunikacja w pielęgniarstwie



Komunikowanie w pielęgniarstwie dotyczy bardzo wielu aspektów.

Związane jest z działalnością praktyczną (proces pielęgnowania) jak

i działalnością teoretyczną (naukową).



Kontakt pielęgniarki z pacjentem musi być:

- efektywny,

- celowy,

- terapeutyczny.

Komunikacja w pielęgniarstwie



Otwartość pielęgniarki w stosunku do pacjenta
oznacza przejawianie gotowości i zdolności do jego
wysłuchiwania, rozumienia i akceptacji.



Przeciwieństwem

otwartości

jest

postać

„zamknięta”

człowieka,

czyli

postępowanie

rutynowe,

schematyczne.

Zamknięcie oznacza nie nawiązywanie kontaktu z
pacjentem, co jest blokerem relacji między
pacjentem a pielęgniarką.

Podsumowanie ...



Komunikacja ma olbrzymi wpływ na nasze

życie.



Komunikacja jest ważna ponieważ kształtuje

nasz świat społeczny.



Właściwa komunikacja oparta na dialogu i

dyskusji niewątpliwie sprzyja efektywności

nauczania, uczenia, a zarazem wychowania.