KOMUNIKACJA
TERAPEUTYCZN
A Z PACJENTEM
Mgr Katarzyna Stankiewicz
II Klinika Psychiatryczna WUM
WIEDZA PSYCHOLOGICZNA W
PRAKTYCE PIELĘGNIARSKIEJ
Kontakt z drugim człowiekiem oraz
pozytywne oddziaływanie jako warunek
niezbędny powrotu do zdrowia
Doskonalenie komunikowania się w
opiece nad pacjentem i jego rodziną
Bio psychospołeczne podejście do
chorego
OPIEKA NA PACJENTEM
Skuteczne pielęgnowanie
Dobra komunikacja
Efektywne leczenie
KOMUNIKACJA
TERAPEUTYCZNA
Wspomaganie leczenia
Pielęgnowanie
Rehabilitacja za pomocą środków
psychologicznych
ŚRODKI
PSYCHOLOGICZNE
Słowa kierowane do pacjenta i ich
psychologiczne znaczenie
Gesty i mimika
pielęgniarki/pielęgniarza
Warunki w jakich przebiega pielęgnacja
i leczenie
PACJENT I JEGO WNĘTRZE
Do ważnych psychologicznie środków
wspomagających pielęgnację należy zaliczyć
zaangażowanie wewnętrznych zasobów psychicznych
pacjenta :
posiadana wiedza i doświadczenie
poczucie własnej wartości i wewnętrznego oparcia
nadzieja
poczucie sensu wykonywanych działań i
napotykanych doświadczeń
motywacja do wyzdrowienia
zdolność odreagowywania emocjonalnych napięć
CELE KOMUNIKACJI
TERAPEUTYCZNEJ
Łagodzenie negatywnych emocji pacjenta
Wzmacnianie wewnętrznych sił psychicznych
Wzmacnianie współpracy
Aby pacjent mógł w pełni korzystać z
oferowanego mu przez
pielęgniarkę/pielęgniarza wsparcia lub działań
o charakterze edukacyjnym i perswazyjno-
wyjaśniającym, musza one opierać się na
solidnej relacji interpersonalnej.
RELACJA
TERAPEUTYCZNA
Zawiera dwa zasadnicze aspekty :
Aspekt emocjonalny
Aspekt zadaniowy
CECHY RELACJI
TERAPEUTYCZNEJ
Po stronie osoby pomagającej:
Szacunek i autentyczne
zainteresowanie
Emocjonalne ciepło
Tolerancja i nieosądzająca akceptacja
Empatyczna otwartość na pacjenta
Realistyczne zaufanie do własnych sił i
możliwości przy świadomości
ograniczeń
Przestrzeganie wartości etycznych
CECHY RELACJI
TERAPEUTYCZNEJ
Po stronie pacjenta:
Zaufanie do opiekuna
Pewien, minimalny poziom rozumienia
celu leczenia
Chęć współpracy podczas leczenia
Motywacja do zmiany, czyli chęć
wyleczenia
CECHY RELACJI
TERAPEUTYCZNEJ
Po stronie relacji:
Granice kontraktu terapeutycznego
Kontrakt, czyli świadomość istnienia
niepisanej umowy
ODPOWIEDZIALNOŚĆ
TERAPEUTYCZNA
Relacja terapeutyczna jak sama nazwa
wskazuje jest dwustronna, jednak warto
podkreślić, że odpowiedzialność za
stworzenie
warunków psychologicznych
umożliwiających
jej powstanie w głównym stopniu
spoczywa na
osobie pielęgnującej.
Powodzenie zależy w dużej mierze od
dojrzałości emocjonalnej i rozwoju
osobowości
pielęgniarki/pielęgniarza.
CECHY POŻĄDANE W
RELACJI TERAPEUTYCZNEJ
Akceptacja
Empatia
Autentyczność
AKTYWNE SŁUCHANIE JAKO ZESTAW
INTERWENCJI TERAPEUTYCZNYCH
Potwierdzanie odbioru informacji
Uściślanie wypowiedzi
Parafrazowanie
Odzwierciedlanie uczuć
Odzwierciedlanie potrzeb