Kadry w administracji
publicznej
Zarządzanie zasobami ludzkimi wg
Michaela Amstronga
Strategiczna, jednorodna i spójna metoda
kierowania najcenniejszymi z kapitałów
każdej organizacji- ludźmi, którzy osobistym i
zbiorowym wysiłkiem i pracą przyczyniają się
do realizacji wszystkich założonych przez
organizację celów, a tym samym umacniają
jej przewagę nad konkurencją
Cele realizowane w zarządzaniu zasobami
ludzkimi
Umożliwienie kierownictwu organizacji
osiąganie jej założonych celów,
Pełne wykorzystywanie możliwości i
umiejętności wszystkich zatrudnionych,
Opracowanie systemu selekcji i awansowania,
który wspiera strategię organizacji,
Obsadzenie stanowisk pracowniczych
odpowidnimi ludźmi,
Uznanie funkcji zarządzania ludźmi za równie
istotne jak innych funkcji w organizacji
(finansowanie czy komunikowanie się z
otoczeniem)
Specyfika pracy w administracji publicznej
(funkcje) :
Zapewnienie porządku i bezpieczeństwa
państwa oraz występującego systemu wartości
Organizowanie życia gospodarczego, w tym
stwarzanie warunków do rozwijania
działalności gospodarczej
zabezpieczenie potrzeb społecznych i
kulturalnych obywateli realizowanie przez
politykę społeczną państwa
Reprezentowanie interesów społeczeństwa w
stosunkach z innymi państwami, coraz
częściej, organizacjami międzynarodowymi i
integrecyjnymi
We współczesnym państwie administracja jest
niezwykle rozbudowana i składa się z licznych
służb podległych organom państwa (władzy
wykonawczej, ustawodawczej i sądowniczej),
wykonujących bardzo zróżnicowane zadania
publiczne. Do sektora publicznego Zalicza się
zarówno służby wykonujące podstawową funkcję
państwa, jaką jest zapewnienie bezpieczeństwa i
porządku publicznego, podległe władzy
wykonawczej( armia, policja, służby specjalne,
prokuratura), a także sądy, jak i służby działające
na rzecz rozwoju społeczno-gospodarczego
(nauczyciele, pracownicy służb specjalnym)
Warunki zatrudnienia w administracji
publicznej
Zgodnie z art. 4 ustawy o służbie cywilnej w
słuzbie sywilnej może być zatrudniona
osoba, która jest obywatelem polskim,
korzysta w pełni z praw publicznych, nie była
karana za przestępstwo popełnione
umyślnie, posiada kwalifikacje wymagane w
służbie cywilnej i cieszy się nieposzlakowaną
opinią.
Obowiązki członka korpusu służby
cywilnej
Przestrzeganie Konstytucji RP i innych
przepisów prawa
Chronienie interesów państwa oraz praw
człowieka i obywatela
Racjonalne i bezstronnie, sprawnie i
terminowo wykonywanie powierzonych
zadań
Dochowanie tajemnicy ustawowo chronionej
Rozwijanie wiedzy zawodowej
Godne zachowywanie się w służbie oraz poza
nią
Formy obsadzania kadr w administracji
publicznej
:
Wybór- sposób rzadko stosowany, najczęściej w
samorządzie terytorialnym, a także na niektóre
stanowiska w aparacie sądowym i policyjnym w USA
Nominacja dyskrecjonalna (patronaż)- współcześnie
dotyczy głównie stanowisk politycznych najwyższego
szczebla, w krajach niedemokratycznych i „młodych
demokracjach” obejmuje często ogół pracowników
sektora publicznego
Powoływanie na podstawie ściśle określonych
kryteriów np. otwarty konkurs na stanowisko
Rekrutacja bezpośrednia- dotyczy najczęściej funkcji
obsługi technicznej urzędu, pracownicy rekrutowani
w ten sposób zatrudnieni są na podstawie umowy o
pracę i wykonują czynności pomocnicze
Zbiorowe stosunki pracy w administracji
publicznej. Wynagrodzenia, bodźce i
motywacje
Państwo wymaga stabilności działania, gdyż jest
podstawową strukturą utrzymującą spójność
społeczną i zapewniającą podstawy rozwoju.
Państwo ponosząc koszty, kształtuje zagadnienie
wynagrodzeń pracowników sektora publicznego
(motywacja do pracy). Pracownik państwowy
winien być dobrze opłacany, ponieważ nawet z
historycznego punktu widzenia pracownik źle
opłacany ma pokusę korupcji
Pracownicy sektora publicznego czują autonomię
w zarządzaniu, poczucie prestiżu zawodowego i
przynależności do elity, poczucie misji itp.)
Charakterystyczne cechy kształtowania się
polityki płacowej ostatnich lat:
Odchodzenie od centralistycznego modelu
kształtowania płac na rzecz decentralizacji
na szczebel organizacji, w tym że
rozwiązania poszczególnych krajów różnią
się znacznie,
Uelastycznienie mierników prac i płac
Nacisk na efektywne wykorzystanie czasu
pracy, szkolenia,
Zróżnicowanie wzrostu płac
Etyka w administracji publicznej
Tradycyjny system kontroli administracji
publicznej przez społeczeństwo odbywa się
przy wykorzystaniu prawa ( kontrola
legalności) lub oceny efektywności
ekonomicznej działań zarówno struktur
administracji jak i zatrudnionych w nim osób.
Te jednak są zbyt kosztowne i zwykle nie są
wolne od wad, które w założeniu mają
eliminować..
Współcześnie efektywnym sposobem
kontroli funkcjonowania struktur
administracyjnych i zatrudnionych
funkcjonariuszy może być uzupełnienie
kontroli zewnętrznej (organizacji kontroli i
ochrony prawa, parlament, media) o
kontrolę sprawowaną poprzez wypracowanie
w administracji norm etycznych, które
zinternalizowane świadomie i dobrowolnie
przez funkcjonariuszy w postaci ich etyki
zawodowej, zapobiegać będą patologiom
organizacyjny.m
Rola etyki w organizacji jaką jest
administracja publiczna
jest podstawą dobrych rządów, gdyż etycznie
umotywowani funkcjonariusze z reguły podejmują
decyzję kierując się kryteriami merytorycznymi,
dzięki temu działania administracji są bardziej
efektywne;
Legitymizuje działania administracji publicznej i tym
samym warunkuje zaufanie do instytucji państwa;
Zapobiega patologiom organizacyjnym, przede
wszystkim korupcji;
Kształtuje pozytywne wartości w życiu publicznym;
Ułatwia podejmowanie decyzji przez urzędników
decyzji trudnych, rozstrzygających różne sytuacje
Etyka zawodowa
Jest to zbiór postulatów- zakazów i nakazów
określających sposób wykonywania zawodu i
cele. Którym on służy
Nakłada przez to na tych, któzy go wykonują
wyraźne obowiązki społeczne, zarówno
wobec grupy zawodowej jak i społeczeństwa
Wartości w służbie publicznej
Wartości demokratyczne: wspomaganie
ministrów pochodzących z wyboru i
odpowiedzialnych przed parlamentem
zgodnie z konstytucją i prawem w
wypełnianiu demokratycznych misji i
umacnianiu publicznego zaufania
Wartości zawodowe: zawierają takie
elementy, jak: kompetencja, zawodowa
doskonałość, doskonalenie się. Efektywność,
bezstronność, mówienie prawdy władzy, a
także jawność, innowacyjność itp.
Wartości etyczne: obejmują wspólne dobro
dla całego społeczeństwa ( a więc i
pracowników administracji) wartości, takie
jak : prawość uczciwość, bezstronność,
odpowiedzialność za swe czyny, roztropność,
sprawiedliwość
Wartości ludzkie: bliskie wartościom
etycznym, zawierają wartości
egzystencjonalne, istotne dla stosunków
międzyludzkich, takich jak: szacunek,
tolerancja, dobre zachowanie, poszanowanie
godności cżłowieka.
Korupcja:
(łac. corruptio - zepsucie) - nadużycie
stanowiska publicznego w celu uzyskania
prywatnych korzyści. Korupcja może w
praktyce powstawać niezależnie od formy
rządów. Poziom korupcji może być bardzo
różny, od drobnych przypadków
wykorzystania wpływu lub faworyzowania w
celu wyświadczenia lub oddania przysługi,
przez zinstytucjonalizowane łapówkarstwo aż
do skrajnej postaci - kleptokracji (rządów
złodzieji), gdzie porzucone zostają nawet
zewnętrzne pozory uczciwości.
Nepotyzm
:
jest to nadużycie zajmowanego stanowiska przez
faworyzowanie, protegowanie krewnych lub ulubieńców
Istotne jest tu to, że urzędnik wykorzystuje własne
wpływy w celu zagwarantowania preferencyjnego
traktowania w zatrudnianiu, nagradzaniu i promowaniu
krewnych oraz uzyskiwaniu przez nich preferencyjnych
kontraktów i innych zysków. Korzyści urzędnika w takich
wypadkach nie są bezpośrednie, lecz pośrednie i
polegają na umacnianiu rodzinnych więzi i
odpowiedniego poparcia.
Nepotyzm to problem społeczny, zjawisko, które nie
powinno mieć miejsca w publicznych placówkach, ale
prawnie nie jest zabronione.
Defraudacja:
malwersacja, sprzeniewierzenie, występek
polegający na przywłaszczeniu cudzego
mienia ruchomego powierzonego sprawcy
Wg art. 284 paragraf 2 polskiego Kodeksu
Karnego za defraudację grozi kara
pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat.
Biurokracja:
Ogół ludzi administrujących,
zarządzających, organizujących pracę
instytucji i urzędników; władza oderwana od
mas, narzucająca im decyzje społecznie
szkodliwe