Kadry w administracji 

publicznej 

Zarządzanie zasobami ludzkimi wg 

Michaela Amstronga



Strategiczna, jednorodna i spójna metoda 
kierowania najcenniejszymi z kapitałów 
każdej organizacji- ludźmi, którzy osobistym i 
zbiorowym wysiłkiem i pracą przyczyniają się 
do realizacji wszystkich założonych przez 
organizację celów, a tym samym umacniają 
jej przewagę nad konkurencją 

Cele realizowane w zarządzaniu zasobami 
ludzkimi 



Umożliwienie kierownictwu organizacji 
osiąganie jej założonych celów,



Pełne wykorzystywanie możliwości i 
umiejętności wszystkich zatrudnionych,



Opracowanie systemu selekcji i awansowania, 
który wspiera strategię organizacji, 



Obsadzenie stanowisk pracowniczych 
odpowidnimi ludźmi, 



Uznanie funkcji zarządzania ludźmi za równie 
istotne jak innych funkcji w organizacji 
(finansowanie czy komunikowanie się z 
otoczeniem)

Specyfika pracy w administracji publicznej 

(funkcje) : 



Zapewnienie porządku i bezpieczeństwa 
państwa oraz występującego systemu wartości



Organizowanie życia gospodarczego, w tym 
stwarzanie warunków do rozwijania 
działalności gospodarczej 



 zabezpieczenie potrzeb społecznych i 
kulturalnych obywateli realizowanie przez 
politykę społeczną państwa 



Reprezentowanie interesów społeczeństwa w 
stosunkach z innymi państwami, coraz 
częściej, organizacjami międzynarodowymi i 
integrecyjnymi 

We współczesnym państwie administracja jest 

niezwykle rozbudowana i składa się z licznych 
służb podległych organom państwa (władzy 
wykonawczej, ustawodawczej i sądowniczej), 
wykonujących bardzo zróżnicowane zadania 
publiczne. Do sektora publicznego Zalicza się 
zarówno służby wykonujące podstawową funkcję 
państwa, jaką jest zapewnienie bezpieczeństwa i 
porządku publicznego, podległe władzy 
wykonawczej( armia, policja, służby specjalne, 
prokuratura), a także sądy, jak i służby działające 
na rzecz rozwoju społeczno-gospodarczego 
(nauczyciele, pracownicy służb specjalnym)

Warunki zatrudnienia w administracji 

publicznej 



Zgodnie z art. 4 ustawy o służbie cywilnej w 
słuzbie sywilnej może być zatrudniona 
osoba, która jest obywatelem polskim, 
korzysta w pełni z praw publicznych, nie była 
karana za przestępstwo popełnione 
umyślnie, posiada kwalifikacje wymagane w 
służbie cywilnej i cieszy się nieposzlakowaną 
opinią. 

Obowiązki członka korpusu służby 
cywilnej 



Przestrzeganie Konstytucji RP i innych 
przepisów prawa



Chronienie interesów państwa oraz praw 
człowieka i obywatela



Racjonalne i bezstronnie, sprawnie  i 
terminowo wykonywanie powierzonych 
zadań



Dochowanie tajemnicy ustawowo chronionej 



Rozwijanie wiedzy zawodowej 



Godne zachowywanie się w służbie oraz poza 
nią

Formy obsadzania kadr w administracji 

publicznej 

:



Wybór- sposób rzadko stosowany, najczęściej w 
samorządzie terytorialnym, a także na niektóre 
stanowiska w aparacie sądowym i policyjnym w USA



Nominacja dyskrecjonalna (patronaż)- współcześnie 
dotyczy głównie stanowisk politycznych najwyższego 
szczebla, w krajach niedemokratycznych i „młodych 
demokracjach” obejmuje często ogół pracowników 
sektora publicznego 



Powoływanie na podstawie ściśle określonych 
kryteriów np. otwarty konkurs na stanowisko



Rekrutacja bezpośrednia- dotyczy najczęściej funkcji 
obsługi technicznej urzędu, pracownicy rekrutowani 
w ten sposób zatrudnieni są na podstawie umowy o 
pracę i wykonują czynności pomocnicze

Zbiorowe stosunki pracy w administracji 

publicznej. Wynagrodzenia, bodźce  i 

motywacje



Państwo wymaga stabilności działania, gdyż jest 
podstawową strukturą utrzymującą spójność 
społeczną i zapewniającą podstawy rozwoju. 



Państwo ponosząc koszty, kształtuje zagadnienie 
wynagrodzeń pracowników sektora publicznego 
(motywacja do pracy). Pracownik państwowy 
winien być dobrze opłacany, ponieważ nawet z 
historycznego punktu widzenia pracownik źle 
opłacany ma pokusę korupcji



Pracownicy sektora publicznego czują autonomię 
w zarządzaniu, poczucie prestiżu zawodowego i 
przynależności do elity, poczucie misji itp.) 

Charakterystyczne cechy kształtowania się 

polityki płacowej ostatnich lat: 



Odchodzenie od centralistycznego modelu 
kształtowania płac na rzecz decentralizacji 
na szczebel organizacji, w tym że 
rozwiązania poszczególnych krajów różnią 
się znacznie, 



Uelastycznienie mierników prac i płac



Nacisk na efektywne wykorzystanie czasu 
pracy, szkolenia,



Zróżnicowanie wzrostu płac

Etyka w administracji publicznej 



Tradycyjny system kontroli administracji 
publicznej przez społeczeństwo odbywa się 
przy wykorzystaniu prawa ( kontrola 
legalności) lub oceny efektywności 
ekonomicznej działań zarówno struktur 
administracji jak i zatrudnionych w nim osób. 
Te jednak są zbyt kosztowne i zwykle nie są 
wolne od wad, które w założeniu mają 
eliminować..  



Współcześnie efektywnym sposobem 
kontroli funkcjonowania struktur 
administracyjnych i zatrudnionych 
funkcjonariuszy może być uzupełnienie 
kontroli zewnętrznej (organizacji kontroli i 
ochrony prawa, parlament, media) o 
kontrolę sprawowaną poprzez wypracowanie 
w administracji norm etycznych, które 
zinternalizowane świadomie i dobrowolnie 
przez funkcjonariuszy w postaci ich etyki 
zawodowej, zapobiegać będą patologiom 
organizacyjny.m

Rola etyki w organizacji jaką jest 

administracja publiczna



jest podstawą dobrych rządów, gdyż etycznie 
umotywowani funkcjonariusze z reguły podejmują 
decyzję kierując się kryteriami merytorycznymi, 
dzięki temu działania administracji są bardziej 
efektywne;



Legitymizuje działania administracji publicznej i tym 
samym warunkuje zaufanie do instytucji państwa;



Zapobiega patologiom organizacyjnym, przede 
wszystkim korupcji;



Kształtuje pozytywne wartości w życiu publicznym;



Ułatwia podejmowanie decyzji przez urzędników 
decyzji trudnych, rozstrzygających różne sytuacje

Etyka zawodowa 



Jest to zbiór postulatów- zakazów i nakazów 
określających sposób wykonywania zawodu i 
cele. Którym on służy



Nakłada przez to na tych, któzy go wykonują 
wyraźne obowiązki społeczne, zarówno 
wobec grupy zawodowej jak i społeczeństwa 

Wartości w służbie publicznej 



Wartości demokratyczne: wspomaganie 
ministrów pochodzących z wyboru i 
odpowiedzialnych przed parlamentem 
zgodnie z konstytucją i prawem w 
wypełnianiu demokratycznych misji i 
umacnianiu publicznego zaufania



Wartości zawodowe: zawierają takie 
elementy, jak: kompetencja, zawodowa 
doskonałość, doskonalenie się. Efektywność, 
bezstronność, mówienie prawdy władzy, a 
także jawność, innowacyjność itp. 



Wartości etyczne: obejmują wspólne dobro 
dla całego społeczeństwa ( a więc i 
pracowników administracji) wartości, takie 
jak : prawość uczciwość, bezstronność, 
odpowiedzialność za swe czyny, roztropność, 
sprawiedliwość 



Wartości ludzkie: bliskie wartościom 
etycznym, zawierają wartości 
egzystencjonalne, istotne dla stosunków 
międzyludzkich, takich jak: szacunek, 
tolerancja, dobre zachowanie, poszanowanie 
godności cżłowieka. 

Korupcja:



(łac. corruptio - zepsucie) - nadużycie 
stanowiska publicznego w celu uzyskania 
prywatnych korzyści. Korupcja może w 
praktyce powstawać niezależnie od formy 
rządów. Poziom korupcji może być bardzo 
różny, od drobnych przypadków 
wykorzystania wpływu lub faworyzowania w 
celu wyświadczenia lub oddania przysługi, 
przez zinstytucjonalizowane łapówkarstwo aż 
do skrajnej postaci - kleptokracji (rządów 
złodzieji), gdzie porzucone zostają nawet 
zewnętrzne pozory uczciwości.

Nepotyzm

:

jest to nadużycie zajmowanego stanowiska przez 
faworyzowanie, protegowanie krewnych lub ulubieńców 
Istotne jest tu to, że urzędnik wykorzystuje własne 
wpływy w celu zagwarantowania preferencyjnego 
traktowania w zatrudnianiu, nagradzaniu i promowaniu 
krewnych oraz uzyskiwaniu przez nich preferencyjnych 
kontraktów i innych zysków. Korzyści urzędnika w takich 
wypadkach nie są bezpośrednie, lecz pośrednie i 
polegają na umacnianiu rodzinnych więzi i 
odpowiedniego poparcia. 
Nepotyzm to problem społeczny, zjawisko, które nie 
powinno mieć miejsca w publicznych placówkach, ale 
prawnie nie jest zabronione.

Defraudacja:



malwersacja, sprzeniewierzenie, występek 
polegający na przywłaszczeniu cudzego 
mienia ruchomego powierzonego sprawcy

Wg art. 284 paragraf 2 polskiego Kodeksu 
Karnego za defraudację grozi kara 
pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat.

Biurokracja:

   

Ogół ludzi administrujących, 

zarządzających, organizujących pracę 
instytucji i urzędników; władza oderwana od 
mas, narzucająca im decyzje społecznie 
szkodliwe