Skrzywienia

kręgosłupa



Kręgosłup człowieka nie jest prosty, a
posiada

wężowate

wygięcia

przybierając kształt podwójnej litery
"S".

Występują dwa rodzaje
fizjologicznych krzywizn:



Krzywizny w części
pośrodkowej -
odpowiadają
konkretnym odcinkom
kręgosłupa. Te
występujące w części
lędźwiowej i szyjnej
skierowane są wypukłą
stroną do przodu -
LORDOZA, natomiast
krzywizny piersiowe i
krzyżowe - do tyłu
KIFOZA.



Jeżeli kifoza znajduje się w odcinku
szyjnym lub lędźwiowym kręgosłupa,
albo gdy wielkość wygięcia przekracza
normy

staje

się

ona

krzywizną

patologiczną. To samo w przypadku
lordozy - staje się patologiczna gdy jest
umiejscowiona w odcinku piersiowym
lub krzyżowym, bądź gdy wygięcie nie
mieści się w normach.



W takiej sytuacji
najczęściej mamy do
czynienia z wadami
postawy takimi jak:



plecy płaskie
(zmniejszenie
fizjologicznych przednio -
tylnych krzywizn),



plecy okrągłe (pogłębienie
kifozy piersiowej),



plecy
wklęsłe( zwiększenie
lordozy lędźwiowej).

Ponadto wyróżniamy skrzywienia typowo
patologiczne:



-Krzywizny w części
czołowej -
skrzywienia boczne
(skolioses) zwane
SKOLIOZĄ -
trójpłaszczyznowe
zniekształcenie
kręgosłupa.



Boczne

skrzywienia

kręgosłupa

występują u 1 -3 % populacji, są
najcięższym rodzajem wad postawy,
tworzą zespół zniekształceń kręgosłupa
i związanych z nimi poszczególnych
części narządu ruchu, klatki piersiowej i
narządów wewnętrznych. Niestety w
większości przypadków nie jest znana
przyczyna powstawania skoliozy.

Skrzywienia boczne
kręgosłupa dzielimy na:



Skrzywienia funkcjonalne - występują początkowo
tylko w pozycji czołowej, są wtórne do przyczyny,
która je wywołała np nierówna długość kończyn
dolnych, przykurcz stawów biodrowych lub
odruch bólowy. Skrzywienia tego typu ulegają
wyrównaniu

po

wyeliminowaniu

czynnika

wywołującego



Skrzywienia strukturalne - wielopłaszczyznowe
boczne

skrzywienia

kręgosłupa,

które

są

zmianami

utrwalonymi,

rzeczywistymi

skrzywieniami kręgosłupa. Powstają samoistnie
bez uprzedniej wady fizycznej.



Skolioza może znacznie ograniczać
wydolność fizyczną osoby chorej, może
powodować zwyrodnienia i zaburzenia
neurologiczne a także deformację
klatki piersiowej czego konsekwencją
może

być

nacisk

na

narządy

wewnętrzne - płuca i serce - skutkujący
niewydolnością krążenia i oddychania.

Trudności występujące u osób ze

skrzywieniem kręgosłupa

Fizyczne:



Ograniczenie ruchów



Problemy z wykonywaniem sportów



Szybkie męczenie się



Problemy z chodzeniem ( w przypadku zaawansowanej
skoliozy b. duże)



Spadek kondycji, omdlenia przy większym wysiłku fizycznym



Trudności z oddychaniem



Częsty ból głowy, krzyża



Ryzyko wystąpienia dolegliwości bólowych na skutek
konieczności przebywania zbyt długo w jednej pozycji (np.
podczas wielogodzinnych zajęć )



Problemy podczas wykonywanie czynności manualnych,
wymagających precyzji ( np.pisanie)

W kontaktach społecznych:



Trudności w nawiązywaniu kontaktów



Unikanie kontaktów społecznych



Częste wycofanie z życia społecznego

Przykładowy IPET



Mira – nieutrwalona kifoza. Dziecko
urodzone w 7 miesiącu ciąży.

Gorset Tetra Togos



Nosi gorset TETRA TOGOS . Gorset taki można nosić max.
16 h dziennie. Kombinezon to system do zewnętrznej
stymulacji mięśni, stosowane w rehabilitacji zaburzeń
neuromotorycznych, posturalnych (bóle mięśni) i
sensorycznych. Ma założony go na plecy brzuch i uda.



W przypadku Miry pomaga on utrzymać prawidłową
postawę ciała.



Thera Togs są zrobione ze specjalnego, materiału gdzie
na spodzie jest gąbkowa warstwa, która naciska na skórę i
leżące pod nią tkanki miękkie oraz z warstwą zewnętrzną
do której przyczepia się elastyczny system pasków, takie
„zewnętrzne

mięśnie”.

Materiał

jest

wygodny

i

oddychający i można go nosić pod ubraniem.

Jak pracować z takim
dzieckiem?



Stosować szeroko rozumianą indywidualizację metod i form pracy.



Konsekwencja wychowawcza, wyznaczenie Mirze wyraźnych granic, wdrażanie do
ich przestrzegania;



Przypominanie o czekających dziecko zadaniach, sprawdzanie, czy je wykonuje;



Budzenie wiary we własne możliwości i umiejętności: wzmocnienia pozytywne;
zabawy i ćwiczenia wynikające z zainteresowań Miry ("co lubię", "co potrafię");
udział Miry w zajęciach z elementami baśnioterapii- słuchanie dobranej przez
nauczyciela baśni. Udzielanie wsparcia w sytuacjach trudnych;



Należy uwzględnić ograniczone możliwości motoryczne i wolniejsze tempo pracy.
Dziewczynka często też rezygnuje z podejmowanych działań. Trzeba ją często
wspierać i motywować. Nie należy też pozbawiać dziecko pomocy ale stopniowo ją
ograniczać.



Jak najczęściej dostrzegać wysiłek i trud dziecka wkładany nawet w proste
czynności



Aktywizować dziecko podczas zajęć.



Tworzyć sytuacje do pełnienia roli w grupie rówieśniczej. Jak najczęstsze zabawy
dzieci w grupie.



Poznawanie za pomocą zmysłów: zapachów, smaków, faktur.



Unikać nadopiekuńczości, dodawać odwagi.



Dobierać łatwiejsze zadania, kiedy dziecko jest w gorszej formie, a zwiększaj
stopień trudności zawsze wtedy, kiedy jest szansa, że może je pokonać.

Wskazówki pomocne w
prowadzeniu diagnozy



Wywiad z rodzicem,



Konsultacje ze specjalistami, logopedą,
psychologiem, terapeutą SI



Poznać specyfikę choroby, jej objawy, sposób
leczenia, informacje o przyjmowanych lekach
. Przeprowadź wywiad z rodzicami, poczytaj
odpowiednią literaturę.



Konsultacja z innymi nauczycielami



Uważnie obserwować dziecko w jego
codziennych czynnościach

Jakimi metodami pracować
z takim dzieckiem?



Metody pracy:



Podające



Problemowe



Waloryzacyjno – eksponujące



Praktycznego działania



Stosowanie w bezpośredniej pracy z dziećmi elementów:



„Wspomagania rozwoju umysłowego dzieci trzyletnich i starszych wolniej
rozwijających się” E.Gruszczyk- Kolczyńskiej, E.Zielińskiej,



Muzykoterapii,



"Metody Dobrego Startu" M. Bogdanowicz,



"Metody Ruchu Rozwijającego" W. Sherborne



Programu edukacyjnego „Klucz do uczenia się”,



Baśnioterapii,



Pedagogiki zabawy.



Metoda J. Carra – złożone czynności samoobsługowe rozdzielać na proste.



Wskazana też jest rehabilitacja, niestety jednak w przedszkolu nie jest ona
prowadzona ze względu na problem ze znalezieniem rehabilitanta, który
przyjeżdżał by na 2 h do przedszkola.

Literatura:



A. Bochenek, M. Reicher "Anatomia człowieka -
tom I" Wydwnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
1999



Ireneusz M. Kowalski, Lucyna Hurło"Zaburzenia
postawy ciała w wieku rozwojowym"
Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko
Mazurskiego, Olsztyn 2001