FAZY OPRACOWYWANIA UBYTKÓW
PRÓCHNICOWYCH WEDŁUG BLACKA

WSTĘP

G.V. Black usystematyzował czynności
wykonane podczas opracowywania
ubytku, podając je w formie
następujących kolejno etapów – faz
składających się na całość postępowania
leczniczego.

KOLEJNOŚĆ WEDŁUG BLACKA

I.

Otwarcie ubytku

II.

Nadanie ubytkowi zarysu

III.

Usunięcie zębiny próchnicowej

IV.

Nadanie kształtu oporowego

V.

Opracowanie brzegów szkliwa

VI.

Nadanie kształtu retencyjnego

VII.

Wybór materiału i jego przygotowanie

VIII.

Przemycie i osuszenie ubytku

IX.

Wypełnienie ubytku

X.

Wykończenie wypełnienia

OTWARCIE UBYTKU

Usunięcie twardych tkanek zęba za

pomocą dłuta ręcznego lub wierteł
diamentowych na końcówce
turbinowej.

NADANIE UBYTKOWI ZARYSU

•

Tworzymy linię zamkniętą
ograniczającą wlot ubytku. Stanowi ona
miejsce styku materiału wypełniającego
ze szkliwem.

•

Zarys ubytku w poszczególnych klasach
jest stały i zależy od anatomii.

USUNIĘCIE ZĘBINY PRÓCHNICOWEJ

•

Zębinę próchnicową usuwamy
używając ekskawatora lub
mikrosilnika.

•

Nie należy pozostawiać
zdemineralizowanej tkanki, ponieważ
żaden z materiałów nie zapewnia
idealnie szczelnego zamknięcia ubytku.

NADANIE KSZTAŁTU OPOROWEGO

•

Nadajemy kształt ubytkowi taki aby siły
żucia nie uszkodziły wypełnienia oraz
zęba.

•

Unikamy kątów prostych.

•

Głębokość ubytku ma być wprost
proporcjonalna do powierzchni ubytku.

•

Amalgamat powinien znajdować się pod
kątem 70° -110° do szkliwa.

OPRACOWANIE BRZEGÓW SZKLIWA

•

Wykonujemy na niskich obrotach
kamieniami diamentowymi, białymi
kamieniami Arkanzas i dyskami
ściernymi, a ręcznie- paskami
ściernymi.

•

Faza ta dotyczy ubytków
opracowywanych pod wypełnienia
amalgamatowe.

NADANIE KSZTAŁTU RETENCYJNEGO

•

Dotyczy ubytków wypełnianych
materiałami nieadhezyjnymi.

•

Płaskie dno.

•

Zbieżne ściany ubytki.

•

Podcięcie retencyjne.

•

Ćwieki okołomiazgowe.

WYBÓR MATERIAŁU I JEGO PRZYGOTOWANIE

•

Wybór materiału do wypełnienia
ostatecznego.

•

Wybór materiału podkładowego
(powinien być biokompatybilny). Przy
jego wyborze kierujemy się głębokością
ubytku i rodzajem materiału użytego do
wypełnienia.

PRZEMYCIE I OSUSZENIE UBYTKU

•

Usunięcie opiłków zębiny, śliny i
ewentualnie krwi poprzez wypłukanie i
osuszenie.

•

Nie należy nadmiernie wysuszać zębiny.

WYPEŁNIENIE UBYTKU

•

Ubytki klasy:

II (metalowy pierścień),
III (pasek celuloidowy),
IV (korona celuloidowa) zakłada się z

kształtką.

•

Kompozyt nakłada się cienkimi warstwami
nachodzącymi na siebie na kształt choinki,
osobno od strony przedsionkowej osobno od
językowej, w celu podparcia guzków i
wyeliminowania naprężeń między nimi.

WYKOŃCZENIE WYPEŁNIENIA

•

Zapewnia właściwy punkt zgryzu i
estetyczny wygląd.

•

Stosuje się gumki ścierne, finiry, paski
abrazyjne, krążki, diamenty.

BIBLIOGRAFIA

•

Stomatologia zachowawcza Zarys
kliniczny, pod red. Prof. dr. hab n. med.
Zbigniewa Jańczuka, wydanie III,
Warszawa, 2007, ISBN: 978-83-200-
3598-8

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ.