Cele przedsiębiorstw turystycznych a
zarządzanie ich finansami

Finanse przedsiębiorstw



Finanse przedsiębiorstwa – to

specyficzny obszar

finansów

zajmujący się

decyzjami finansowymi podejmowanymi
przez przedsiębiorstwa oraz narzędziami i
analizami pomagającymi podjąć te decyzje.
Zarządzanie finansami w przedsiębiorstwie
można podzielić generalnie na decyzje
długo i krótkoterminowe.

Analiza finansowa jest obok
analizy techniczno-ekonomicznej elementem

analizy ekonomicznej

, będącej filarem

analizy działalności

przedsiębiorstwa

.

Zadaniem analizy finansowej jest
dostarczenie informacji o wynikach i sytuacji
finansowej przedsiębiorstwa, niezbędnych w
procesie zarządzania oraz wykorzystywanych
przez otoczenie przedsiębiorstwa:
kredytodawców, kontrahentów,

inwestorów

,

audytorów

, urzędy statystyczne itp.

Finanse przedsiębiorstw



Finanse przedsiębiorstw to ogół procesów

związanych z gromadzeniem środków
finansowych i ich „przetwarzaniem” poprzez
różnego typu procesy realne czyli
działalność:



Produkcyjną,



Usługową,



Handlową

I odpowiednie ich wydatkowanie na
działalność inwestycyjną, zakup nowych
środków trwałych i materiałów. Wyniki
gospodarowania uzyskiwane przez
poszczególne podmioty gospodarcze są w
decydującej mierze uzależnione od jakością
procesów zarządzania.

Zarządzanie finansami



Pieniądze i kapitały można w różny sposób

pozyskiwać i różne z tego mogą wynikać
konsekwencje dla osiągania założonych
celów firmy. Niezbędnym warunkiem
sukcesu ekonomicznego firmy jest właściwe
zarządzanie jego finansami, tzn.,
wykorzystujące współczesną zarówno
teoretyczną jak i praktyczną wiedzę z tego
zakresu. Proces zarządzania finansami firmy
obejmuje dwie zasadnicze sfery i sprowadza
się do konieczności dwóch grup decyzji:



Decyzji inwestycyjnych zwanych także

rzeczowymi,



Decyzji finansowych.

Decyzje zarządzania



Decyzje inwestycyjne to decyzje, w wyniku

których kształtowana jest wielkość i
struktura aktywów niezbędnych do
prowadzenia działalności gospodarczej,
dotyczą one wykorzystywania kapitału,



Decyzje finansowe dotyczą źródeł

finansowania tych aktywów, a w
szczególności ich rozmiarów, rodzajów i
struktury, są to decyzje o gromadzeniu czyli
pozyskiwaniu kapitału.

Zewnętrzne warunki
gospodarowania



Funkcjonowanie przedsiębiorstw jest w

dużej mierze uzależnione od zewnętrznych
warunków gospodarowania. Warunki te
kreuje państwo poprzez realizowaną
politykę gospodarczą, a w szczególności
poprzez ustanawianie podstawowych
parametrów polityki makroekonomicznej,
takich jak: stopy procentowe, kursy walut,
podatki i cła.



Również zewnętrzne warunki

gospodarowania tworzone są poprzez
działalność innych przedsiębiorstw.



Zarządzanie finansami firmy musi

uwzględniać również warunki panujące na
rynkach finansowych np. z uwagi na
lokowanie wolnych zasobów gotówki- stopa
procentowa.

EWIDENCJA



Kierowanie i zarządzanie działalnością

gospodarczą wymaga znajomości
zachodzących zdarzeń gospodarczych.
Rejestracją wszystkich zdarzeń i faktów
występujących w działalności gospodarczej
zajmuje się ewidencja.



Ewidencja polega na liczeniu bieżących

zdarzeń gospodarczych w celu
syntetycznego ich zestawienia i
analitycznego oszacowania.



Rozróżnia się :



Ewidencję operatywną,



Ewidencję księgową.

Ewidencja operatywna



Polega na zapisywaniu każdego

pojedynczego zdarzenia, którego
znajomość jest niezbędna dla pełnej
charakterystyki procesu gospodarczego.
Ewidencje operatywną prowadzi się w
miejscu gdzie dane zdarzenie gospodarcze
występuje, a więc w magazynie , kuchni Sali
gastronomicznej. Najczęściej ewidencja ta
prowadzona jest w miernikach ilościowych.
Tylko w przypadku rejestracji płac i utargu
stosuje się mierniki wartościowe.

Ewidencja księgowa



Polega na chronologicznej i systematycznej

rejestracji operacji procesu gospodarczego.
Prowadzona jest w miernikach
wartościowych na podstawie dokumentów
powstających w ramach ewidencji
operatywnej. Tylko niektóre zapisy
analityczne prowadzone są także w
miernikach ilościowych, np. ewidencja
analityczna materiałów. Dane ewidencji
gospodarczej grupuje się w
sprawozdawczości według okresów.

Sprawozdawczość



Sprawozdawczość obejmuje

uporządkowane dane statystyczne
dotyczące działalności za pewien okres.
Głównym zadaniem sprawozdawczości
statystycznej jest zbieranie i
systematyzowanie danych liczbowych
niezbędnych do kierowania
przedsiębiorstwem. Na podstawie
sprawozdań przeprowadza się badania
dotyczące przyczyn i skutków takiego
kształtowania się działalności gospodarczej
zwane analizą ekonomiczną. Zadaniem
każdego systemu ewidencji jest zawsze:
obserwowanie, pomiar i rejestracja
określonych operacji, zgodnie z przyjętymi
regułami.

Analiza ekonomiczna



Analiza finansowa jest jednym z elementów

analizy ekonomicznej. W zakres analizy
finansowej wchodzą: analiza
sprawozdań finansowych, ustalenie i ocena
przepływów pieniężnych, analiza czynników
kształtujących wynik finansowy, ustalenie
sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, w
szczególności odnośnie:

płynności

,

zadłużenia, aktywności, obrotowości,
efektywności etc.



Analiza finansowa realizowana jest głównie

na podstawie danych ilościowych i obejmuje
ocenę oraz interpretację: relacji między
wielkościami ekonomicznymi oraz zmiany w
czasie tych wielkości i relacji między nimi.
Źródłem danych są przede wszystkim
materiały ewidencyjne: sprawozdania
finansowe, dane

księgowe

, kalkulacje,

wyniki poprzednich analiz oraz inne
dokumenty obrazujące działalność
przedsiębiorstwa.

Analiza finansowa

W analizie finansowej korzysta się również z
innych materiałów, jak: protokoły zarządu,
protokoły pokontrolne, informacje
pochodzące z wywiadów, a także materiały
zewnętrzne, informujące o otoczeniu
przedsiębiorstwa.



Z uwagi na

metodologię

analiza finansowa

dzieli się na:



analizę wstępną,



analizę wskaźnikową,



analizę mierników syntetycznych.

Analiza finansowa

Analiza wstępna
W ramach analizy wstępnej sprawozdań
finansowych przeprowadza się:



analizę pionową i poziomą,



określenie źródeł finansowania majątku,



badanie struktury kapitałowo-majątkowej,



wycenę bilansową.

Analiza finansowa

Analiza pionowa i pozioma



W ramach analizy pionowej ustala się

udział procentowy badanej wartości w
wartości ogółem, np. w przypadku badania

bilansu

- udział

aktywów trwałych

w

aktywach ogółem

. Pozwala ona określić

główne obszary zaangażowania
przedsiębiorstwa. Z natury rzeczy analiza
pionowa wykonywana jest każdorazowo w
ramach jednego dokumentu
sprawozdawczego, dla jednego okresu.



Analiza pozioma pozwala ocenić zmiany

zachodzące w przedsiębiorstwie -
szczególną rolę odgrywa w niej badanie
dynamiki wielkości finansowych, m.in.
sprzedaży, kosztów, wartości
środków trwałych,

zobowiązań długoterminowych

etc. W

ramach analizy poziomej ocenia się zmianę
poszczególnych wartości liczbowych w
czasie, każdorazowo w ramach jednego
dokumentu, dla wielu (co najmniej dwóch)
następujących po sobie okresów.

Sprawozdanie finansowe

Sprawozdanie finansowe – wyniki
finansowe

przedsiębiorstwa

przedstawione

zgodnie z zasadami rachunkowości.
Sporządza się je na koniec
roku obrachunkowego (

dzień bilansowy

) lub

inny dzień zamknięcia ksiąg wynikający z
przepisów prawa podatkowego.
Sprawozdania finansowe sporządza się w
języku polskim oraz w walucie polskiej.
Najważniejszym sprawozdaniem jednostki
gospodarczej jest obligatoryjne roczne
sprawozdanie finansowe, czyli roczny
raport finansowy, który powinien zawierać
czytelny przegląd rozwoju działalności
jednostki i jej sytuacji oraz wskazywać na
ważne wydarzenia, które wystąpiły od
zakończenia roku obrachunkowego. Powinien
też wskazywać prawdopodobny przyszły
rozwój jednostki oraz działalność w dziedzinie
badań i rozwoju. Sprawozdania finansowe
dostarczają wielu informacji dla ich
odbiorców.

Sprawozdanie finansowe



Na kompletne sprawozdanie finansowe

składają się następujące części składowe:



wprowadzenie do sprawozdania

finansowego,



rachunek zysków i strat (rachunek

wyników),



bilans,



zestawienie zmian w kapitale (funduszu) w
łasnym

,



sprawozdanie z przepływów pieniężnych

(rachunek przepływów pieniężnych),



dodatkowe informacje i objaśnienia.

Sprawozdanie finansowe

Głównymi użytkownikami sprawozdań
finansowych są:



inwestorzy oraz doradcy, wykorzystujący

sprawozdania przy decyzjach
inwestycyjnych,



wierzyciele, wykorzystujący sprawozdania

przy podejmowaniu decyzji o udzielaniu
pożyczki, kredytu bankowego czy sprzedaży
z odroczonym terminem płatności,



agendy rządowe i samorządy, korzystające

ze sprawozdań przy ocenie zgodności
działań firmy z obowiązującymi regulacjami
prawnymi,



pracownicy i ich ugrupowania, korzystający

ze sprawozdań przy ocenie zdolności firmy
do wypełnienia zobowiązań wobec
pracowników,



konkurencja, wykorzystująca sprawozdania

przy ocenie mocnych i słabych stron oraz
strategii konkurencyjnej firmy,



zarządzający, wykorzystujący sprawozdania

przy decyzjach związanych z zarządzaniem
firmą.

Sprawozdanie finansowe

Sprawozdanie finansowe z dołączonym
odpisem uchwały o zatwierdzeniu tego
sprawozdania i podziale zysku, należy złożyć
w sądzie rejestrowym w ciągu 15 dni od dnia
zatwierdzenia sprawozdania. Organem
zatwierdzającym roczne sprawozdanie
finansowe jest organ, który zgodnie z
obowiązującymi przepisami prawa, statutem,
umowa lub na mocy prawa jest uprawniony
do zatwierdzania.



W przypadku spółek z o.o. – zwyczajne

zgromadzenie wspólników,



W przypadku spółek akcyjnych – zwyczajne

walne zgromadzenie akcjonariuszy

Bilans



Bilans – jest sprawozdaniem o największej

zawartości informacji. Jest to zestawienie

aktywów

i

pasywów

jednostki na początek

(bilans otwarcia) i koniec (bilans
zamknięcia) okresu sprawozdawczego
(obrachunkowego).



Jedną z pozycji bilansu jest

zysk

(lub

strata

), wykazywany w drugim obowiązkowym
sprawozdaniu jakim jest

rachunek zysków i strat

(rachunek

wyników).

Rachunek zysków i strat



Rachunek zysków i strat jest drugim

podstawowym sprawozdaniem finansowym,
powiązany z bilansem wynikiem
finansowym netto. Zawiera zestawienie
wszystkich przychodów i kosztów jednostki
z różnych rodzajów jej działalności. W
efekcie uzyskuje się wynik finansowy ( zysk
lub stratę) brutto, a po zmniejszeniu o
obowiązkowe obciążenia wynik finansowy
netto.



W zależności od sposobu ujęcia kosztów

wytworzenia sprzedanych produktów
rozróżnia się dwa warianty rachunku zysków
i strat, a mianowicie: porównawczy i
kalkulacyjny.

Informacja dodatkowa



Zawiera dane i wyjaśnienia nie ujęte w

bilansie oraz rachunku zysków i strat, a
niezbędne do rzetelnego i jasnego
przedstawienia sytuacji majątkowej i
finansowej przedsiębiorstwa, osiągniętej
rentowności i wypracowanego wyniku
finansowego.



Zawiera w szczególności:



Omówienie stosowanych metod wyceny

składników majątku i źródeł jego
pochodzenia oraz przychodów i kosztów,



Znajdują się dane uzupełniające o aktywach

i pasywach.

Sprawozdanie z przepływów
środków pieniężnych



Do jego sporządzenia zobowiązane są

przedsiębiorstwa , które w roku
poprzedzającym rok sporządzenia
sprawozdania finansowego osiągnęły lub
przekroczyły granicę dwóch z trzech
następujących wielkości:



Średnioroczne zatrudnienie – 50 osób,



Suma aktywów na koniec roku obrotowego-

równowartość w złotych polskich – 1 000
000 euro,



Przychód netto ze sprzedaży produktów i

towarów oraz operacji finansowych –
równowartość w złotych polskich – 3 000
000 euro.

Sprawozdanie z przepływów
środków pieniężnych



Obrazuje zmiany sytuacji finansowej

spowodowane przepływami strumieni
pieniężnych w przekroju działalności
operacyjnej, inwestycyjnej i finansowej
przedsiębiorstwa. Końcowy rezultat
sprawozdania wykazuje zmiany w zasobach
środków pieniężnych przedsiębiorstwa,
stany w:



Rachunkach bankowych



W kasie



Wartość krótkoterminowych papierów

wartościowych

Sprawozdanie z przepływów środków
pieniężnych sporządza się metodą
bezpośrednią i pośrednią w układzie
drabinkowym.

Aktywa



Środki gospodarcze - zasoby majątkowe

o wiarygodnie określonej wartości,
uzyskane w wyniku przeszłych zdarzeń,
które spowodują w przyszłości wpływ do
jednostki korzyści ekonomicznych.



Majątek trwały, aktywa trwałe:

Składniki majątkowe o długotrwałym
okresie użytkowania, stopniowo
zużywające się w procesie
gospodarczym. Są to:



Wartości niematerialne i prawne



Rzeczowy majątek trwały,



Finansowy majątek trwały,



Inwestycje długoterminowe,



Należności długoterminowe,

Majątek trwały



Do środków trwałych zalicza się grunty,

budynki, maszyny i urządzenia , środki
transportu oraz wyposażenie o okresie
użytkowania dłuższym niż rok.



Do wartości niematerialnych i prawnych

zalicza się koszty nabycia praw
majątkowych np. patentów, licencji, znaków
towarowych, oprogramowania komputerów,
a także wartość firmy.



Finansowy majątek trwały stanowią zasoby

pieniężne ulokowane w innych jednostkach
na okres dłuższy niż 1 rok np. udziały w
obcych przedsiębiorstwach,
długoterminowe papiery wartościowe.



Inwestycje to nakłady pieniężne na

wytworzenie lub zakup nowych środków
trwałych, które jeszcze nie zostały
przekazane do użytkowania,

Majątek trwały



Do środków trwałych zalicza się grunty,

budynki, maszyny i urządzenia , środki
transportu oraz wyposażenie o okresie
użytkowania dłuższym niż rok.



Do wartości niematerialnych i prawnych

zalicza się koszty nabycia praw
majątkowych np. patentów, licencji, znaków
towarowych, oprogramowania komputerów,
a także wartość firmy.



Finansowy majątek trwały stanowią zasoby

pieniężne ulokowane w innych jednostkach
na okres dłuższy niż 1 rok np. udziały w
obcych przedsiębiorstwach,
długoterminowe papiery wartościowe.



Inwestycje to nakłady pieniężne na

wytworzenie lub zakup nowych środków
trwałych, które jeszcze nie zostały
przekazane do użytkowania,

Majątek trwały



Majątek trwały obejmuje te składniki, które

przedsiębiorstwo wykorzystuje przez wiele
lat. W związku z tym majątek trwały jest
majątkiem długoterminowym i majątkiem o
niskiej płynności finansowej tej racji, że
majątek trwały jest majątkiem
długoterminowym jest on z reguły
obciążony dużym ryzykiem. Ryzyko to
związane jest przede wszystkim z wyborami
inwestycyjnymi, których trafność
przewidywania na odległą przyszłość w
przedsiębiorstwie jest bardzo trudna.
Ryzyko charakterystyczne dla majątku
trwałego jest związane również z bieżącą
eksploatacją.

Majątek trwały



Zasoby majątku trwałego nie podlegają

szybkim zmianą, mają raczej charakter
stały. Z tego względu majątek trwały uważa
się za majątek mało elastyczny. Majątku
trwałego powinno być w przedsiębiorstwie
tyle ile jest niezbędne do wykonania zadań.
Natomiast odpowiednio duże zasoby
majątku trwałego wzbudzają , np. zaufanie
banku do przedsiębiorstwa i są ważnym
wyznacznikiem jego wiarygodności.
jednocześnie koszt jego zużycia w postaci
amortyzacji przypadający na jednostkę
produktu będzie wyższy, powodując tym
spadek jednostkowego zysku.

Majątek obrotowy

Do majątku obrotowego zalicza się przede
wszystkim:



Zapasy – towary, materiały, opakowania



Należności,



Środki pieniężne

Cechą charakterystyczną majątku
obrotowego jest stosunkowo krótki okres jego
przebywania w przedsiębiorstwie i wysoka
rotacja. Jest to więc majątek płynny. Za
posiadane środki pieniężne przedsiębiorstwo
dokonuje zakupu surowców i materiałów,
które następnie wprowadza do produkcji i
uzyskuje wyroby gotowe. Ryzyko
inwestowania w mąjatek obrotowy jest
znacznie mniejsze w stosunku do wysokiego
ryzyka charakterystycznego dla majątku
trwałego.

Majątek obrotowy



Majątek obrotowy jest ujęty w aktywach

bilansu według rosnącej płynności
finansowej. Zapasy jako najmniej płynne
składniki majątku występują na pierwszym
miejscu, a środki pieniężne stanowią
ostatnia grupę majątku obrotowego z racji
swej najwyżej płynności finansowej. Majątek
obrotowy przyczynia się bezpośrednio do
osiągania zysku. Dzięki swoim stałym
przemiana tworzy nową wartość przy
każdym obrocie. Dlatego przedsiębiorstwo
powinno dążyć do relatywnie wysokiego
udziału majątku obrotowego przynoszącego
zysk.

Cele
przedsiębior
stw
turystyczny
ch



Zdobycie pozycji na rynku lub w wybranym

jego schemacie



Maksymalizacja liczby klientów / gości



Wzrost liczby stałych klientów



Wzrost jakości usług



Rozszerzenie zakresu usług



Rozrost sieci np. hoteli lub biur podróży



Maksymalizacja sprzedaży



Maksymalizacja wyniku netto,



Maksymalizacja wartości bieżącej netto

przepływów finansowych (NPV)



Maksymalizacja wartości firmy

Maksymalizacja wartości rynkowej firmy



Celem wszystkich decyzji podejmowanych

w przedsiębiorstwie jest maksymalizacja
jego wartości rynkowej. Wzrost wartości
rynkowej przedsiębiorstwa prowadzi do
zwiększenia stanu posiadania jego
właścicieli.