Leki okulistyczne
Maciej Niewada
Istotne uwarunkowania anatomiczno-
czynnościowe
Gałka jest świetnie ukrwiona, ale:
Bariera krew-siatkówka
Wewnętrzna: naczynia siatkówki / siatkówka
Zewnętrzna: naczynia naczyniówki / błona Brucha / RPE
-nabłonek barwnikowy siatkówki
Bariera krew-ciecz wodnista
Bariera krew – ciało szkliste
Bariera rogówkowo-komorowa
Drogi podania leków
pozagałkowe
okołogałkowe
Drogi podania i postaci leków
Droga
Postać
Miejscowe:
• ilość leku w
przednim odcinku
> niż przy podaniu
ogólnym
• Leki osiągają
stężenie
terapeutyczne do
poziomu ciała
rzęskowego
Krople, Hydrożel, Emulsje, Maść
Stałe wkładki – inserty np. pojemnik z
lekiem w worku spojówkowym
Miękkie, terapeutyczne szkła
kontaktowe z lekiem
Płytki/osłony kolagenowe
Iniekcje pod
spojówkowe, pod
torebkę Tenona i
pozagałkowe i
okołogałkowe
Iniekcje
Implanty uwalniające leki
Wstrzyknięcia do gałki
ocznej
Iniekcje do ciała szklistego
Iniekcje do komory przedniej oka
Postaci do stosowania miejscowego
Postać
Zalety
Wady
Krople
• Łatwość stosowania
• Mała inwazyjność
• Dobrze akceptowane
przez przez pacjentów
• Duża częstotliwość
aplikacji
• Niska biodostępność
• Krótki czas działania
• Nieskuteczne w leczeniu
chorób tylnego odcinka
oka
Maści
• Zmniejszenie częstości
aplikacji
• Zaburzenia widzenia
• Nieskuteczne w leczeniu
chorób tylnego odcinka
oka
Hydrożele
• Zmniejszenie częstości
aplikacji
• Większy komfort
pacjenta
• Nieznaczne zaburzenia
widzenia
• Niecałkowity efekt
spowolnionego
uwalniania
• Nieskuteczne w leczeniu
chorób tylnego odcinka
oka
Leki stosowane miejscowo
najlepsze są opakowania jednodawkowe
wielodawkowe opakowanie w domu może być
używane maksymalnie do 4 tygodni po pierwszym
otwarciu (chyba, że na opakowaniu wpisany jest
krótszy okres)
wielodawkowe opakowanie w szpitalu powinno być
stosowane maksymalnie przez 1 tydzień po
pierwszym otwarciu
jeśli operacja na gałce ocznej to wielodawkowe
opakowanie powinno być zużyte natychmiast po
otwarciu dla tylko jednego pacjenta, a następnie
mimo że zostaje w nim jeszcze lek zutylizowane;
preparaty używane do operowanego oka powinny
być izotoniczne, bez środków konserwujących i
mieć obojętne pH
Absorpcja leków podawanych miejscowo
do worka spojówkowego
Droga rogówkowa
mniejsza część leku
Droga spojówkowo-twardówkowa
Droga nosowo-łzowa
ŁZY/powierzchnia oka
Spojówka
Rogówka
Twardówka
Ciecz wodnista
Tęczówka
Ciało rzęskowe
KREW – krążenie systemowe
Absorpcja leków podawanych
miejscowo do worka spojówkowego
Absorpcja leków podawanych miejscowo
do worka spojówkowego
Droga rogówkowa
bariera rogówkowo-komorowa (gł. nabłonek, warstwa
środkowa i śródbłonek rogówki) potrójna struktura –
„tłuszcz-woda-tłuszcz”
Najlepiej wchłaniają się związki o właściwościach
jednocześnie hydrofilnych i lipofilnych
Wiązanie leków z melaniną
Nabłonek barwnikowy siatkówki (chlorochina –
makulopatia - „oko byka”)
Droga spojówkowo-twardówkowa
Droga nosowo-łzowa
Absorpcja z błony śluzowej nosa – pominięcie metabolizmu
w wątrobie – działanie systemowe
Leki do stosowania miejscowego
Podawać 1 kroplę, gdyż:
Objętość worka spojówkowego = 30 μl
Objętość 1 kropli = 40-70 μl
Niezbędne są przerwy między podaniem kolejnych leków – czas na
penetrację i wchłanianie leku; min 5 minut
Krople o działaniu ogólnoustrojowym (beta-adrenolityki):
chory powinien zamknąć oczy po zakropleniu leku (przeciwdziała to wchłanianiu
przez kanaliki łzowe)
Ucisk na okolicę dolnego kanalika łzowego
Można lek podawać bezpośrednio na rogówkę
Maści:
Przedłużony czas kontaktu z powierzchnią oka
Często stosowane przy podawaniu leku na noc
Sklejają rzęsy
Mogą powodować przejściowe pogorszenie ostrości wzroku
Metabolizm – bogactwo enzymatyczne
Esterazy
Proleki o większej wchłanialności przezrogówkowej,
np.. latanoprost (prolek PGF
2α
)
Oksydoreduktazy
Enzymy lizosomalne
Peptydazy
Transferazy glukuronianowe i siarczanowe
Enzymy sprzęgajace z glutationem
COMT
MAO
Dehydroenaza 11-beta-hydroksysteroidowa
„Dodatki”
Chlorek benzalkonium – konserwant
punktowate ubytki rogówki
toksyczne wrzodziejące ubytki rogówki
Tiomersal (działanie odkażające)
Liczne reakcje nadwrażliwości
Leki oftalmologiczne(ATC)
S 01 A Leki stosowane w zakażeniach oczu
S 01 B Leki przeciwzapalne
S 01 C Połączenia leków przeciwzapalnych z
przeciwinfekcyjnymi
S 01 E Leki stosowane w jaskrze i zwężające źrenicę
S 01 F Leki rozszerzające źrenicę
S 01 G Leki zmniejszające przekrwienie oraz przeciwalergiczne
S 01 H Środki znieczulające miejscowo
S 01 J Preparaty diagnostyczne
S 01 K Preparaty pomocnicze w chirurgii oka
S 01 L Leki stosowane w leczeniu zaburzeń naczyniowych oka
S 01 X Pozostałe leki oftalmologiczne
Leki stosowane w zakażeniach
bakteryjnych oczu
Antybiotyki:
Aminoglikozydy:
Neomycyna (maść, tabletki, aerozol, zawiesina)
Gentamycyna (krople do oczu)
Tobramycyna (krople do oczu)
Amikacyna
Tetracykliny
Chloramfenikol
Makrolidy (erytromycyna, azitromycyna)
Polimyksyna B
Bacytracyna
Fluorowane chinolony (moksi, levo, cipro, nor i ofloksacyna) – krople i masci
Sulfonamidy
Sulfacetamid (krople do oczu)
Sulfadikramid (maść do oczu)
Preparaty złożone:
(aminoglikozydy, tetracykliny, sulfonamidy, chloramfenikol) + GKS
+ Inne antybiotyki
+ sympatykomimetyk (tetryzolina)
Antybiotyki
Profilaktyka około- i pooperacyjna
Antybiogram:
Wymaz z worka spojówkowego,
próbka cieczy wodnistej lub ciała szklistego
Mogą być podawane jako: krople do oczu,
maści, iniekcje podspojówkowe, iniekcje do
ciała szklistego i ogólnie
Sulfacetamid (1)
Bakteriostatyk
Hamuje syntezę kwasu foliowego, koniecznego
do wzrostu bakterii.
Skuteczny w zakażeniach: Streptococcus
pneumoniae, Haemophilus influenzae, Klebsiella
spp., Enterobacter spp., Escherichia coli,
Staphylococcus aureus.
Większość szczepów Neisseria spp. i
Staphylococcus spp. nie wykazuje obecnie in
vitro wrażliwości na sulfacetamid. Sulfacetamid
nie działa na Pseudomonas aeruginosa i Serratia
marcescens.
Sulfacetamid (2)
osiąga w płynie oka stężenia przewyższające
wartość MIC dla większości bakterii
wywołujących zakażenie tkanek oka.
Stężenia bakteriostatyczne w zależności od
stężenia leku utrzymują się od 30 min. do 2
godz. i są wielokrotnie większe niż po
doustnym podaniu sulfonamidu.
Lek może w niewielkim stopniu wchłaniać się z
rogówki i spojówek do krwiobiegu, zwłaszcza
w stanie zapalnym spojówek.
Antybiotykoterapia
Dobre wchłanianie z worka spojówkowego
cechuje gentamycynę, tobramycynę,
fluorochinolony i wankomycynę.
Przy ogólnym stosowaniu antybiotyków jako
leki pierwszego rzutu podajemy
aminoglikozydy i erytromycynę, a w cieżkim
stanie ogólnym – cefalosporyny.
Leki stosowane w zakażeniach wirusowych
Umożliwiają szybkie gojenie zmian dotyczących
nabłonka rogówki
Półpasiec, opryszczka, w. Epstein-Barra, CMV
Antymetabolity nukleotydów pirymidynowych i
purynowych
Acyklowir, Famcyklowir, Gancyklowir
Denotiwir
Idoksyurydyna
Triflurydyna
Widarabina
Foskarnet
Nie działają na adenowirusy, często powodujące
zapalenie spojówek samoograniczające się
Leki stosowane w zakażeniach grzybiczych
(poza systemowymi)
Miejscowo:
Natamycyna
Mikonazol
Amfoterycyna B
Klotrymazol
Iniekcje doszklistkowe i podspojówkowe:
Amfoterycyna B
Mikonazol
Algorytm postępowania w infekcyjnych
chorobach narządu wzroku
Postępowanie przed rozpoczęciem leczenia:
pobranie wymazu spojówkowego/zeskrobiny z okolicy
nacieku/owrzodzenia*,
wykonanie posiewu w celu określenia czynnika etiologicznego,
ocena lekowrażliwości wyizolowanych drobnoustrojów.
Postępowanie przed uzyskaniem wyniku posiewu:
miejscowe stosowanie antybiotyku o szerokim zakresie działania w
postaci kropli lub maści,
modyfikacja leczenia zgodnie z wynikiem posiewu i antybiogramu -
przy braku poprawy stanu klinicznego po 2-3 dniach wstępnie
stosowanego leczenia.
Ogólne zasady
Usunięcie zalegającej wydzieliny i przemycie worka spojówkowego
3% roztworem kwasu bornego przed miejscowym podaniem leku,
unikanie stosowania więcej niż jednego antybiotyku, a jeżeli istnieje
taka
potrzeba - stosowanie antybiotyków działających synergistycznie,
kontynuowanie leczenia przez 2-3 dni po ustąpieniu objawów
klinicznych
Kilka przykładów
Zapalenie spojówek
Bakteryjne – najczęściej leczenie empiryczne –
miejscowo antybiotyk o szerokim spektrum
Keratitis (zapalenie rogówki) – zwykle leczenie
miejscowe
Zapalenie gałki ocznej – endophthalmitis
Podanie antybiotyków doszklistkowe lub ogólne
Zakażenie woreczka łzowego
często Staphylococcus spp, leczenie ogólne
Leki antyseptyczne/odkażające
Działają przeciwzapalnie i słabo odkażająco;
bakteriostatycznie
Stosowane w ostrych i przewlekłych zapaleniach spojówek i
brzegów powiek
Jodopowidon roztwór 10% stosuje się na skórę okolicy pola
operacyjnego w okulistyce, a roztwór 5% na wolne brzegi
powiek i do worka spojówkowego przed wszystkimi
operacjami gałki ocznej; najskuteczniejszy w zmniejszaniu
zakażeń miejsca operowanego w okulistyce.
błękit metylenowy, siarczan cynku (często w preparatach
złożonych z nafazoliną i kwasem bornym), związki srebra
(krople do oczu: azotan srebra, koloidalny roztwór srebra)
Zabieg Credego – podanie noworodkowi 1% roztworu
azotanu srebra do worka spojówkowego – odkażenie
spojówek.
Leki układu autonomicznego
Recept
or
Efekty pobudzenia
α1
rozszerzenie źrenicy
skurcz naczyń
wzrost ciśnienie śródgałkowego (To)
α2
zmniejszenie produkcji
cieczywodnistej
zmniejszenie To
β1 i β2
wzrost To
Leki pobudzające rec. α i β (np. adrenalina) mają działanie zmienne w
czasie:
Pierwsza faza: skurcz naczyń zmniejszenie produkcji cieczy
wodnistej.
Druga faza: wzrost produkcji i wzrost odpływu cieczy wodnistej.
Trzecia faza: trwały wzrost odpływu cieczy wodnistej.
Sympatykomimetyki
Substancja
Pobudzany
receptor
Adrenalina (jej
prekursor –
dipiwefryna)
α i β
Noradrenalina
α i β
Fenylefryna
α 1 i 2
Brimonidyna
α2
Apraklonidyna/
klonidyna
α2
Sympatykomimetyki - działające na
receptory α + β:
Pobudzają układ współczulny
Rozszerzają źrenicę bez porażenia akomodacji
- mydriatica
Rozrywają zrosty pozapalne
Przy zamykającym się kącie przesączania
mogą spowodować zamknięcie kąta i wzrost
To – nie stosować w jaskrze zamykającego się
kąta
Sympatykomimetyki - działające na
receptory α2:
Zmniejszają wytwarzanie cieczy wodnistej
Zwiększają odpływ cieczy wodnistej drogą
naczyniówkowo-twardówkową
Obniżają podwyższone To
Zapobiegają wzrostom To po zabiegach
laserowych w przednim odcinku oka
Beta-adrenolityki (sympatykolityki)
Obniżają To (prawidłowe, jak i podwyższone) -
zmniejszają wytwarzanie cieczy wodnistej przez ciało
rzęskowe średnio o 50%
Betaksolol (mniej skuteczny niz nieselektywne beta-
adrenolityki), timolol, karteolol, metipranolol, lewobunolol
Wskazania:
Jaskra o różnej etiologii:
J. pierwotna otwartego kąta
J. zamykającego się kąta (w połączeniu z parasympatykomimetykiem)
J. w oczach bezsoczewkowych
Działania niepożądane (tylko dt. oka) :
podrażnienie spojówek, pieczenie, przejściowe zaburzenia widzenia,
zapalenie spojówek, suchość oka, opadanie powiek, zwężenie naczyń,
utrudnienie przepływu krwi w oku
Parasympatykomimetyki
Miotyki - powodują skurcz zwieracza źrenicy
(zwążają źrenicę) i powodują skurcz m.
rzęskowego - zwiększenie łatwości odpływu
cieczy wodnistej i obniżenie To
Rozszerzają naczynia żylne - zwiększają odpływ
Stosowane w leczeniu jaskry zamykającego się
kąta przesączania
pilokarpina, karbachol (działanie silniejsze od
4% pilokarpiny)
Parasympatykomimetyki
Przeciwwskazania (oftalmologiczne):
Zapalenie błony naczyniowej
Zwyrodnienia siatkówki (mogą zwiększać częstość
odwarstwienia siatkówki) - przed włączeniem pilocarpiny
należy obejrzeć obwód siatkówki trójlustrem Goldmanna
Działanie niepożądane (oftalmologiczne):
Skurcz
m.
rzęskowego
napięcie
akomodacji
(czynnościowa krótkowzroczność)
Przyspiesza rozwój zaćmy
Zwężenie źrenicy pogorszenie widzenia zmierzchowego
Zrosty tęczówkowo-soczewkowe
Zwiększenie łzawienia (wzrost produkcji łez i obkurczenie
kanalików łzowych)
Rozszerzenie naczyń spojówki
Parasympatykolityki
Rozszerzają źrenicę i porażają mięsień rzęskowy
(blokują akomodację - cycloplegica)
Atropina (efekt rozszerzenia źrenicy po 30 min., a w
postaci porażenia mięśnia akomodacyjnego po 2 h i
trwa wiele dni),
Homaptropina - działanie cykloplegiczne słabsze niż
atropiny
Skopolamina - efekt mydriatyczny po 30 min i trwa
przez 5 dni,działanie cykloplegiczne rozpoczyna się
po 60 min i trwa do 30 godzin
tropikamid (najsłabiej działający i pozostawiający
akomodację resztkową) - rozszerzenie źrenicz po 10-
15 min, działanie cykloplegiczne po 20 min,
ustapienie po 3-4 h
Cyklopentolat - efekt cykloplegiczny po 30-40 min i
trwa kilkanaście godzin
Parasympatykolityki
Wskazania:
Diagnostyka (rozszerzenie źrenicy przy badaniu dna oka)
Przygotowanie do zabiegów chirurgicznych
W leczeniu zapalenia tęczówki i ciała rzęskowego
W owrzodzeniach rogówki
Przeciwwskazania (oftalmologiczne):
Jaskra zamykającego się kąta tęczówkowo-rogówkowego –
OSTRY NAPAD JASKRY – gonioskopia - pozwala odróżnić
jaskrę z otwartym kątem przesączania od jaskry z
zamkniętym kątem przesączania.
Gdy kąt wąski:
250 mg acetazolamidu p.o. przed rozszerzeniem
raczej zastosować fenylefrynę
Nie stosuje się u dzieci do 1 r.ż.
Leki przeciwjaskrowe
1.
α2-adrenomimetyki i β-adrenolityki
2.
Parasympatykomimetyki
3.
Inhibitory anhydrazy węglanowej
4.
Analogi prostaglandyn
5.
Leki osmotyczne - zmniejszenie uwodnienia
ciała szklistego i zmniejszenie jego
objętości /mannitol, glicerol/
6.
Złożone leki przeciwjaskrowe
Inhibitory anhydrazy węglanowej
Powodują zmniejszenie wydzielania cieczy
wodnistej w wyrostkach rzęskowych
Acetazolamid (tab, inj. i.v.)
Diklofenamid (tab)
Dorzolamid (krople do oczu)
Brinzolamid (krople do oczu)
Analogi prostaglandyn
Poprawiają odpływ cieczy wodnistej z oka drogą
naczyniówkowo-twardówkową („niekonwencjonalną”)
Przez ciało rzęskowe twardówkę splot nadtwardówkowy
naczynia limfatyczne
Wygodne dawkowanie – 1x dziennie miejscowo
Latanoprost, Travoprost, Bimatoprost, Unoproston,
Tafluprost (pozbawiony chlorku benzalkonium)
Działania niepożądane
Nie wywołują niepożądanych objawów ogólnych,
Zwiększona pigmentacja tęczówki (wzrost ilości melaniny),
pieczenie oczu, przekrwienie spojówek, zapalenie rogówki,
zapalenie skóry powiek,
Nie powinno łączyć się ich z pilokarpiną, gdyż jej działanie
blokuje odpływ naczyniówkowo - twardówkowy
Leki złożone
Stosowane, gdy za pomocą monoterapii nie
można osiągnąć odpowiedniej obniżki To
Krople do oczu:
Beta-adrenolityk + inhibitor anhydrazy
węglanowej
Cosopt (Timolol + Dorzolamid)
Beta-adrenolityk + pilokarpina
Fotil, Timpilo (Timolol + Pilocarpina)
Normoglaucon (Metipranolol + Pilocarpina)
Beta-adrenolityk + analog prostaglandyny
Xalacom (Timolol+Latanoprost)
DuoTrav (Timolol+Travoprost )
Leki przeciwzapalne –steroidy i NLPZ (do
stosowania miejscowego)
Steroidy
Betametazon
Deksametazon
Fludrokortyzon
Fluorometolon
Hydrokortyzon
Prednizolon
Metylprednizolon
Triamcinolon
NLPZ
Flurbiprofen
Diklofenak
indometacyna
Steroidy - wskazania
Leczenie ostrych i przewlekłych procesów zapalnych i
alergicznych aparatu ochronnego oka, spojówki,
twardówki, rogówki, przedniego i tylnego odcinka
błony naczyniowej, siatkówki, nerwu wzrokowego, np.
alergiczne zapalenie spojówek
zapalenia rogówki
półpasiec
zapalenie tęczówki
zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego
zapalenie siatkówki
zapalenie tylnej cz. bł. naczyniowej
zapalenie n.II
CRVO i BRVO
Steroidy
przeciwwskazania do stosowania miejscowego:
Zakażenia bakteryjne, grzybicze i wirusowe
Przypadki nie zdiagnozowane
Jaskra
Nadwrażliwość
Działania niepożądane (oftalmologiczne):
Ułatwienie szerzenia ogniska zakażenia (np. częstsze
wtórne zakażenia ubytków nabłonka rogówki) lub
zaostrzenie przebiegu zakażeń
Zmętnienia soczewki (zaćma sterydowa)
Jaskra (bezpieczniejszy – fluorometolon)
Pieczenie, światłowstręt, przebarwienia skóry
NLPZ - wskazania
Przed- i pooperacyjnie
Zapalenia spojówek, zapalenia spojówek i
rogówki, nadtwardówki i twardówki
Po urazie fotoelektrycznym rogówki
Zmniejszają częstość torbielowatego obrzęku
plamki po operacji zaćmy
Hamują śródoperacyjne zwężenie źrenicy
Gdy sterydy są przeciwwskazane
Leki przeciwalergiczne
1.
Leki przeciwhistaminowe
antagoniści receptora H1
zmniejszają skutki działania histaminy,
przeciwdziałają objawom uczulenia,
są często łączone z lekiem zwężającym naczynia
krwionośne (α-mimetykiem), co zmniejsza
przekrwienie i obrzęk spojówek
np. w alergicznym zapaleniu spojówek
Krople do oczu
emadastyna, olopatadyna, lewokabastyna
złożone:
antazolina+nafazolina,
difenhydramina+nafazolina,
antazolina+tetryzolina
Leki przeciwalergiczne
2. Stabilizatory błon komórkowych mastocytów
Zapobiegają degranulacji komórek tucznych,
granulocytów (bazofilów, eozynofilów) i uwalnianiu
histaminy i leukotrienów
Hamują wczesne i późne reakcje alergiczne
NIE blokują reakcji IgE z antygenem
Pełne działanie leku – po 4 tyg. stosowania
Leki bardzo bezpieczne – jedyne objawy
niepożądane to uczucie podrażnienia i przekrwienie
spojówek
Krople do oczu: kromoglikan disodowy, nedokromil
sodu, lodoksamid
Leki poprawiające metabolizm i
regenerację tkanek
Poprawiają (pomocniczo!) odżywienie rogówki w
zespole suchego oka, po oparzeniach, w erozjach
i owrzodzeniach rogówki
Żele: Dexpantenol (vit B5), Solcoseryl (odbiałczona
surowica cielęca)
Poprawiają metabolizm soczewki i ciała
szklistego (hamują rozwój zaćmy) –
Krople do oczu: Fakolizyna (wiązanie z grupami SH
białek, aktywuje enzymy proteolityczne), Pirenoksyna
(hamuje działanie rodników chinonowych)
bardzo słabe działanie
Preparaty sztucznych łez
Krople do oczu:
Alkohol poliwinylowy (Lacrimal)
Hipromeloza = metyloceluloza
Poliwidon
Żele - Kwas poliakrylowy
Preparaty złożone – żele do oczu (Dacrolux
sol. Tears Naturale, Tears Naturale Free sol.)
Środki miejscowo znieczulające
Czasowo i odwracalnie blokują przewodnictwo we włóknach
nerwowych
Kolejność hamowania przewodnictwa:
Włókna autonomiczne czuciowe ruchowe
Iniekcje:
bupiwakaina,
lidokaina,
Tetrakaina
Oksybuprokaina
Krople do oczu
proksymetakaina
Teoretycznie podanie pozagałkowe środka miejscowo
znieczulającego może spowodować depresję ośrodka
oddechowego (bezdech), zatem przy podawaniu blokady
pozagałkowej powinien być dostępny sprzęt do resuscytacji
Środki miejscowo znieczulające
Toksyczność
środków
miejscowo
znieczulających może być zmniejszona przez
opóźnienie ich wchłaniania – przez łączne
podanie leków zwężających naczynia (np.
adrenalina)
Środki stosowane miejscowo do worka
spojówkowego nie mogą być stosowane długo,
gdyż działają toksycznie na nabłonek rogówki.
Stosowane np. przy:
Pomiarach To tonometrami Schiotza i Goldmanna,
usuwaniu ciał obcych z rogówki, szyciu ran
rogówki i spojówki, sprawdzaniu drożności dróg
łzowych, gonioskopii (trójlustro Goldmanna)
AMD - zwyrodnienie plamki żółtej związane
z wiekiem
AMD - zwyrodnienie plamki żółtej związane
z wiekiem
Werteporfina w terapii fotodynamicznej
mieszanina równie aktywnych izomerów monokwasów
pochodnych benzoporfiryny;
wrażliwa na światło czerwone o długości 689 nm.;
czas naświetlania wynosi 83 sekundy, uwolniony tlen
uszkadza naczynia i powstają zakrzepy
chorzy stają się uczuleni na światło przez 48 h po wlewie
i.v. ; w tym czasie powinni unikać ekspozycji nieosłoniętej
skóry, oczu lub innych części ciała na światło słoneczne
lub silne światło w pomieszczeniach
AMD
stosuje się w postaci iniekcji doszklistkowych lub okołotwardówkowych z
dobrym skutkiem następujące leki:
zmodyfikowane pegylowane oligonukleotydy, które wiążą się wybiórczo i
silnie z pozakomórkową formą śródbłonkowego czynnika wzrostu (VEGF)
hamując jego działanie. VEGF to białko sekrecyjne, które indukuje
angiogenezę, zwiększa przepuszczalność naczyń i działa prozapalnie. Te
działania są powiązane z progresją zmian chorobowych (i w konsekwencji
ślepotą) w AMD przebiegającym z nowotworzeniem naczyń. DNP –
powikłania naczyniowe z OUN.
pegaptanib (Macugen)
ranibizumab (Lucentis)
bewacizumab (Avastin) – off label
Inne inhibitory angiogenezy -skwalamina (Evizon)
Steroidy:
octan anekortanu
triamcinolon
BRVO i CRVO – niedrożność żył siatkówki
CRVO i BRVO
Steroidy
triamcinolon i deksametazon (implanty
doszklistkowe)
Anty-VEGF – ranibizumab, pegaptanib
Acetazolamid
leki przeciwpłytkowe, przeciwzakrzepowe i
trombolityczne – przeciwwskazane z uwagi na
krwotoki siatkówkowe