R 3 Przyczyny zaburzeń psychicznych (2)


Przyczyny zaburzeń psychicznych o poglądy na psychologię zaburzeń

Przyczyny i czynniki ryzyka wystąpienia zaburzonego zachowania

Dlaczego znajomość przyczyn jest ważna?

Analiza czynników sprawczych zaburzonych zachowań

Terminy użyteczne dla określenia roli danego czynnika w etiologii lub wzorcu przyczynowym zaburzonego zachowania:

Wzorzec przyczynowy - sytuacja w której występuje więcej czynników sprawczych, np.: A, B i C prowadzą do X

Sprzężenie zwrotne - w naukach badających zachowania często mamy do czynienia z sytuacją, w której trudno jest odróżnić przyczyny od skutków, np.: sytuacja w której problemy małżeńskie wynikają z alkoholizmu jednego ze współmałżonków, a alkoholizm jednego ze współmałżonków wynika z problemów małżeńskich; zjawiska takie najczęściej tłumaczy się sprzężeniem zwrotnym i mechanizmem samonapędzających się zaburzonych zachowań, czyli że środowisko wpływa na osobę patogennie, ale też osoba z zaburzeniem wpływa na środowisko w taki sposób, że zwrotnie oddziałuje ono na nią pogłębiając zaburzenie

Model podatność - stres

Model podatność - stres:

Stres - reakcja jednostki na wymagania, które postrzega ona jako wyczerpujące jej osobiste zasoby

Diateza/skaza - odchylenie od normy prowadzące do nieprawidłowych reakcji; inaczej wrodzona lub nabyta skłonność do zapadania na schorzenia określonego typu; jej istnienie zakłada się często jedynie na skutek wystąpienia okoliczności stresowych, które spowodowały niewłaściwe zachowania

Czynniki ochronne - wpływy modyfikujące osobiste reakcje na stresory działające w danym środowisku, które zmniejszają prawdopodobieństwo wystąpienia poważnych konsekwencji czynników stresowych, takimi czynnikami są np.:

Efekt hartowania/zaszczepienia - czynnik stresujący, sam w sobie może okazać się czynnikiem ochronnym jeśli towarzyszy mu poczucie przezwyciężenia trudności i zwiększenia poczucia własnej wartości; zjawisko to zachodzi częściej przy umiarkowanej niż ekstremalnej sytuacji stresowej

Odporność - w psychologii zaburzeń może oznaczać:

Jeśli podstawowe systemy adaptacyjne dziecka (rozwój poznawczy, rozwój inteligencji, zdolność do samoregulacji, dobra motywacja rozwoju) są dobrze rozwinięte od początku i pozostają nienaruszone przez czynniki stresowe, większość zagrażających sytuacji będzie miała niewielki wpływ na zdrowie psychiczne.

Modele i poglądy wyjaśniające zaburzone zachowania

Perspektywa biologiczna

Perspektywa biopsycholgoiczna - kompromis pomiędzy wyjaśnianiem zaburzeń tylko w kategoriach psychologicznych lub biologicznych:

Zaburzenia równowagi neuroprzekaźników i hormonów:

Podatność genetyczna:

Skłonności konstytucjonalne:

Podejście systemów rozwojowych - pogląd według którego aktywność genetyczna wpływa na aktywność neuronalną, aktywność neuronalna oddziałuje na zachowanie, a zachowanie na środowisko, a ponadto oddziaływania te są dwukierunkowe (czyli innymi słowy wszystko oddziałuje, pośrednio bądź bezpośrednio, na wszystko)

Deprywacja:

Perspektywa psychospołeczna

Perspektywy humanistyczne

Perspektywa humanistyczna:

Perspektywa egzystencjalna:

Perspektywa psychodynamiczna

Perspektywa psychodynamiczna:

Mechanizmy obronne ego według koncepcji psychodynamicznych:

Seksualne stadia rozwoju:

Kompleks Edypa - każdy chłopiec zdaniem Freuda odczuwa seksualna tęsknotę za matką i postrzega ojca jako znienawidzonego rywala , jednak lęka się przy tym ojca i jego zemsty, czyli obcięcia penisa; ten lęk kastracyjny zmusza chłopca do stłumienia seksualnego pragnienia w stosunku do matki i wrogości wobec ojca

Kompleks Elektry - każda dziewczynka pragnie posiąść swego ojca i zająć miejsce matki, na tym etapie każda dziewczynka odczuwa zazdrość o penisa pragnąc dorównać ojcu i braciom; u kobiet konflikt wynikający z kompleksu Elektry jest łagodniejszy, ponieważ kobiety zadowalają się obietnicą, ze pewnego dnia będą miały swojego mężczyznę, co podświadomie ma stanowić substytut penisa

Introjekcja - proces wewnętrzny, w którym niemowlę lub dziecko symboliczne włącza poprzez obrazy i wspomnienia ważne osoby w swoim życiu

Interpersonalna akomodacja - proces w którym dwoje ludzi wytwarzania wzorzec komunikacji i interakcji pozwalający im osiągnąć wspólne cele, zaspokajać wzajemne potrzeby i budować satysfakcjonujący związek

Krytyka psychoanalizy:

Perspektywa behawioralna i poznawczo-behawioralna

Perspektywa behawioralna:

Krytyka behawioryzmu:

Perspektywa poznawczo-behawioralna:

Przyczyny psychospołeczne

Schematy Ja - obejmują poglądy na to kim jesteśmy, kim możemy się stać oraz co jest dla nas ważne, mogą być źródłem podatności na zaburzenia, zniekształcając obraz świata

Asymilacja - przystosowanie informacji do istniejącego schematu; bardziej naturalny sposób reakcji na nowe informacje

Akomodacja - zmiana schematu wobec nowych informacji; jest trudniejsza i budzi poczucie zagrożenia szczególnie w przypadku istotnych założeń; jest podstawowym celem terapii psychospołecznych; zdolność do skutecznego wykorzystywania nowych doświadczeń zależy od stopnia, w jakim wcześniejsze uczenie się stworzyło poznawcze struktury organizujące integrację tego, co nowe i nieoczekiwane - dlatego też podkreśla się tak często wagę doświadczeń dziecięcych w kształtowaniu głównych strategii radzenia sobie z problemami

Środowisko dziecięce:

Wczesna deprywacja lub uraz: