Wright [raıt] Frank Lloyd, ur. 1869, zm. 1959, architekt amer.; jeden z twórców architektury XX w.; od 1893 projektował domy mieszkalne (tzw. prairie houses) wkomponowane w krajobraz, nawiązujące do rodzimej, amer. tradycji bud. (np. dom w Oak Park 1889, Heurtley House w Oak Park 1902, Robie House w Chicago 1908); wzniósł wiele obiektów o uproszczonej bryle arch. (m.in. zespół budynków firmy Larkin w Buffalo 1904); będąc w Japonii (1916-22) zrealizował hotel Imperial w Tokio; tworzył dzieła, w których zaznaczyły się wpływy sztuki prekolumbijskiej (Millard House w Pasadenie 1923); wybitne dzieła Wrighta: dom własny w Taliesein West, dom Kaufmanna (zw. domem Nad Wodospadem) w Bear Run (1936), związany organicznie ze skalistym terenem, oraz zespół budynków firmy S.C. Johnson w Racine (1936-39), m.in. budynek biurowy i pomniejsze (1949) laboratorium; w dziedzinie budownictwa wysokościowego stosował śmiałe rozwiązania wieżowców, opartych na pionowej konstrukcji żelbetowego rdzenia niosącego płyty stropowe, szklaną obudowę ścian (np. Price Tower w Bartlesville 1955); nawiązywał również do form opartych na planie koła (muzeum Guggenheima w Nowym Jorku 1956-59); Wright wyznawał własną filozofię artyst., której wyrazem była koncepcja tzw. architektury org., polegającej na jak najściślejszym zespoleniu budowli z otaczającą przyrodą przy maks. uwzględnieniu potrzeb człowieka; koncepcję tę zawarł w pracach: An Organic Architecture (1939), An American Architecture (1955); autobiografia.

---