uszkodzenie słuchu


1. „Przez uszkodzenie słuchu rozumiemy każde uszkodzenie narządu słuchu lub indywidualnej zdolności przetwarzania wrażeń słuchowych na sensowne informacje . A zatem osoba z uszkodzonym słuchem to pojęcie bardzo obszerne , obejmujące zarówno osoby z lekkim , średnim i ciężkim niedosłuchem , osoby z resztkami słuchu oraz niesłyszące względnie głuche. , której uszkodzenie słuchu , określone audiogramem progowym i przeliczone według tabeli Międzynarodowego Biura Audiofonologii , przekracza 20 dB i kwalifikuje ją do jednego ze stopni uszkodzeń”.

2. „głuchym jest człowiek , który nie słyszy bądź posiada tak znikome resztki słuchu , że praktycznie nie tylko nie może porozumieć się z innymi za pomocą mowy , ale słuch nie odgrywa u niego żadnej roli tak w pracy jak i w życiu codziennym. Za głuche uważane są te osoby , które nie odbierają mowy naturalnym słuchem , a więc u niektórych średni ubytek słuchu wynosi 70 dB , chociaż zdarzają się uwarunkowane różnymi czynnikami różnice indywidualne „

3. Klasyfikacja uszkodzeń słuchu , opracowana i zalecana przez Międzynarodowe Biuro Audio fonologii , jest klasyfikacją audiometryczną, wykorzystującą wyniki progowego audiometrycznego badania słuchu . Za pomocą urządzenia , zwanego audiometrem , bada się wrażliwość słuchową dla tonów o różnych częstotliwościach , określając dla każdej z nich natężenie w decybelach , jakie powinien posiadać podawany ton , aby osoba z uszkodzonym słuchem mogła go usłyszeć

4. Tabela 2. Klasyfikacja Fowlera (za : O. Lipkowski 1979 , str. 122)

Ubytek słuchu

[dB]

Upośledzenie słuchu

w stopniu

Ocena opisowa dotycząca słyszenia z odl. 1,5 m

powyżej 20

lekkim

badany słyszy normalną mowę , lecz nie słyszy szeptu

20 - 40

umiarkowanym

badany słyszy mowę umiarkowanie głośną, lecz nie słyszy mowy słabo akustycznej

40 - 60

niezbyt ciężkim

badany słyszy mowę głośną , lecz nie słyszy mowy umiarkowanie głośnej

60 - 80

ciężkim

badany słyszy wykrzykiwane słowa , lecz nie słyszy mowy głośnej

ponad 80

bardzo ciężkim

badany słyszy głośny krzyk , lecz nie słyszy wykrzykiwanych słów

brak percepcji słuchowej

zupełna głuchota

badany nie słyszy nawet bardzo głośnego krzyku

5. W medycynie , gdzie najistotniejszy jest problem leczenia i protezowania wad słuchu , stosowane kryterium kwalifikacyjne wykorzystuje lokalizację uszkodzenia analizatora słuchowego i związany z tym typ ubytku słuchu . W myśl tej klasyfikacji uszkodzenie słuchu może mieć charakter :

Ponadto w medycynie i pedagogice spotykamy klasyfikację odnoszącą się do momentu powstania uszkodzenia . Według tej klasyfikacji wyróżnia się :

W zależności od wpływu głuchoty na rozwój mowy podając za

Z. Sękowską (1998 , str. 167) kategorie dzieci z upośledzeniem słuchu są następujące :

Istnieje wiele przyczyn powodujących zaburzenia w działaniu narządu słuchu . Do tych , które mogą uszkodzić narząd w istotny sposób , naruszający jego podstawowe funkcje i ograniczający sprawność słuchową człowieka , należy zaliczyć :

  1. Czynniki wrodzone (tzw. związane z czynnikami , które zadziałały przed urodzeniem - dziedzicznymi lub innymi uszkadzającymi w okresie płodowym) .

W głuchocie wrodzonej wyróżniamy :

  1. głuchotę dziedziczną , którą dzielimy w zależności od sposobu jej dziedziczenia na :

Głuchota dziedziczna jest często trudno wykrywalna z wyjątkiem wypadków , gdy rodzice są głusi lub gdy wyraźnie stwierdzono występowanie głuchoty u krewnych . Głuchota dziedziczna może nie wystąpić zaraz po urodzeniu , ale później , nawet między 15 - 30 rokiem życia i wtedy bywa mylnie zaliczana do wady o charakterze nabytym .

  1. głuchota nabyta , do której należą :

  1. Czynniki związane z aktem porodu i okresem okołoporodowym - zbyt szybki lub powolny poród (niedokrwienie lub zamartwica) , nieudana interwencja lekarza (poród kleszczowy , który wywołał krwiaki pajęczynowe) , ogniska krwiotoczne (przedwczesny lub patologiczny poród) , niedostatecznie szybkie zlikwidowanie skutków konfliktu serologicznego i inne .

  2. Czynniki uszkadzające w okresie postnatalnym : zapalenie mózgu i opon mózgowych (zwłaszcza w dwóch pierwszych latach życia) oraz ostre choroby zakaźne , takie jak : błonica , dur brzuszny , a u maleńkich dzieci nawet koklusz i inne (za : M. Siadlanowską - Brzosko 1967) .

.

Średni wiek wykrycia uszkodzenia słuchu u dziecka wynosi od 2 do 4 roku życia . Opóźnieniom takim mogą zapobiec tzw. badania przesiewowe słuchu u noworodków . Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia badanie przesiewowe stanowi wstępny etap identyfikacji nie rozpoznanych chorób , zaburzeń lub wad , w tym przypadku uszkodzenia słuchu (J. Puzio , A. Senderski , 1999) .

Jeśli nie prowadzi się badań przesiewowych , wykrycie wady słuchu może nastąpić znacznie później . Wczesne wykrycie uszkodzenia słuchu i rozpoczęcie działań rewalidacyjnych zapewni znacznie większe efekty , niż te same działania podjęte 2 lub 3 lata później .



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
uszkodzenie słuchu, PEDAGOGIKA, SURDOLOGOPEDIA
cele i zadania rehabilitacji osób z uszkodzeniem słuchu
Komunikacja z osobą z uszkodzeniem słuchu
Rodzaje uszkodzen sluchu, dokumenty logopedy, surdologopedia
wykl uszkodzenia słuchu odbiorcze i przewodzeniowe
WPŁYW USZKODZEŃ SŁUCHU NA JAKOŚĆ KOMUNIKACJI WERBALNEJ, Głusi iniedosłyszący
uszkodz2012 słuchu
LIST 1 Uszkodzenia słuchu możliwości pedagogiczne
Rodzice wobec diagnozy uszkodzenia słuchu u dziecka, Psychologia prokreacji
WPŁYW USZKODZENIA SŁUCHU NA ROZUMIENIE I ROZWÓJ MOWY
[050505] Lucyna Wirkus Przyczyny uszkodzenia słuchuu doc
polekowe uszkodzenia wzroku i sluchu
polekowe uszkodzenia wzroku i sluchu
Rady i wskazówki dla rodziców dzieci z uszkodzeniem narządu słuchu
Uszkodzenie stożka ścięgnistego rotatorów

więcej podobnych podstron