Zaburzenia rozwoju osobowości dziecka
trudności wychowawcze, zaburzenia przystosowania,
socjopatie:
charakteropatie (podłożem jest uszkodzony CUN),
przyczyny tkwią w środowisku społecznym (zerwanie lub brak kontaktu z matką, kary fizyczne),
zaburzenie procesów emocjonalno - motywacyjnych w połączeniu z zaburzeniami charakteru,
nieprawidłowy stosunek dziecka do ludzi (nieufność, wrogość, dążenie do dominowania), do zadań (brak wytrwałości, samodzielności, niedbałość), do rzeczy (brak poszanowania cudzej własności, zachłanność, wandalizm), do siebie samego (zbyt wysoka samoocena), do norm (opóźnienie procesu przyswajania norm społecznych), kłamstwo, kradzież,
brak jest dziecku wzorca do naśladownia i identyfikacji, rodzice nie budzą szacunku dziecka i jego pozytywnych uczuć, wadliwy jest system zewnętrznych wymagań (sprzeczne, niedostosowane do możliwości dziecka, niewłaściwie egzekwowane),
postawy rodzicielskie nacechowane nadmiernym dystansem - postawa odtrącająca (agresywność, kłamliwość, nieposłuszeństwo), postawa unikająca (niestałość uczuciowa, konfliktowość, niezdolność do nawiązywania trwałych więzi uczuciowych)
nerwice:
nadmiernie rozbudowany mechanizm „interakcyjnych potrzeb psychicznych”,
postawy rodzicielskie nacechowane nadmierną koncentracją na dziecku - postawa nadmiernego wymagania (brak wiary we własne siły, lękliwość, uległość), postawa nadmiernie chroniąca (zależność dziecka od matki, bierność, niesamodzielność lub nadmierna pewność siebie)
zaburzenia w rozwoju struktury ja:
nieprawidłowa samoocena, nieprawidłowy poziom samoakceptacji,
im większa rozbieżność tym niższy poziom samoakceptacji (nerwice) - silne napięcie emocjonalne i motywacyjne, uczucie bezradności i braku szans powodzenia w działaniu, poczucie niepełnowartościowości (funkcjonowanie poniżej swych możliwości),
zbyt wysoka rozbieżność (socjopatie) - poziom aspiracji jest niski, dziecko nie dąży do ideałów, nie dokonuje zmian w swoim zachowaniu,
poczucie mniejszej wartości - brak zaspokojenia potrzeb psychicznych; przyczyny - odrzucenie przez rodziców, lekceważenie, dysproporcje pomiędzy możliwościami a wymaganiami; wywołuje wstyd, lęk, poczucie winy,
bierność - gotowość do działania tylko pod czyimś kierunkiem,
potrzeba zależności - domaganie się ciągłej opieki
psychoterapia grupowa - rozwój uczuć wyższych, zwiększa wrażliwość na problemy innych, uczy odczuwać i rozumieć, pozbawia poczucia samotności,