Max Weber 2


Max Weber (ur. 21 kwietnia 1864 w Erfurcie - zm. 14 czerwca 1920 r. w Monachium) był niemieckim socjologiem, historykiem, ekonomistą, prawnikiem, religioznawcą i teoretykiem polityki.

Wykładał prawo na uniwersytecie w Berlinie (od 1892 r.), ekonomię polityczną na uniwersytecie we Fryburgu (od 1894) i ekonomię na uniwersytecie w Heidelbergu (od 1897 r.), gdzie był związany z neokantowską szkołą badeńską. W 1893 r. Weber ożenił się z Marianne Schnitger, późniejszą feministką (napisała też jego biografię). Po śmierci ojca przeżył ciężkie załamanie nerwowe. Na uniwersytet powrócił w 1918 r. obejmując katedrę w Wiedniu, a następnego roku pierwszą w Niemczech katedrę socjologii w Monachium. W tym mieście spędził resztę życia.

Najważniejsze dzieła Webera to Etyka protestancka i duch kapitalizmu (Die protestantische Ethik und der Geist des Kapitalismus, (1905, wyd. pol. 1994 r.) oraz Gospodarka i społeczeństwo (Wirtschaft und Gesellschaft, 1922, wyd. pol. 2002 r.).

Jedną z podstawowych zasług Webera jest umocowanie metodologii nauk społecznych. Weber odrzucał pozytywistyczną koncepcję nauk społecznych jako nauk przyrodniczych (której przedstawicielem był np. Auguste Comte). Weber postulował aby nadać naukom społecznym ścisły i obiektywny charakter, poprzez opracowywanie specyficznej dlań metodologii i filozofii nauki (np. koncepcja typów idealnych), opisywanie ich jak najbardziej precyzyjnym językiem (wprowadził wiele do dziś użytecznych pojęć) oraz prowadzenie zakrojonych na szeroką skalę badań historyczno-porównawczych.

Swoją teorię socjologiczną Weber buduje na pojęciu działania społecznego. Od innych zachowań ludzkich odróżnia je to, że działający podmiot wiąże z nim subiektywny sens. Operacja rozumienia (Verstehen) jest możliwa tylko w odniesieniu do działań racjonalnych. Weber wierzył jednak, że człowiek w większości przypadków nie zachowuje się racjonalnie. Dlatego też postulował badanie ludzkich zachowań poprzez zestawianie ich z w pełni racjonalnymi i logicznie spójnymi typami idealnymi. Badacz miał wyciągać wnioski na podstawie różnic między typem idealnym, a faktycznym działaniem. W odniesieniu do działań afektywnych, opierających się na stanach uczuciowych, pomocna jest też empatia, do tradycjonalnych zaś - pamięć historyczna.

Pojęcie działania racjonalnego jest kluczem do zrozumienia procesu racjonalizacji, charakterystycznego dla kultury zachodniej. Nastawienie na racjonalność jest tym, co wyróżnia etykę protestacką rozwijaną przez wywodzący się z kalwinizmu purytanizm. Weber stawia tezę, że kierunkiem rozwoju społeczeństwa zachodniego jest odchodzenie od tradycji i rozszerzenie obszarów, w których dominuje myślenie i działanie o charakterze racjonalnym. Proces ten Weber określał jako odczarowywanie świata - niszczenie świata opartego na magii. Wyrazem tych przekonań są zwłaszcza analizy Webera dotyczące biurokracji.

Max Weber był bratem Alfreda Webera.

Empatia - w psychologii termin oznaczający umięjętność wczuwania się w czyjeś emocje.

Osoba nie posiadająca tej umiejętności jest "ślepa" emocjonalnie i nie potrafi ocenić ani dostrzec stanów emocjonalnych innych osób.

Osoba posiadająca tę umiejętność potrafi na podstawie obserwacji zachowania, mimiki twarzy, ruchów ciała i sposobu mówienia odgadnąć stan emocjonalny obserwowanej osoby.

Empatia, obok asertywności jest jedną z dwóch podstawowych umiejętności wchodzących w skład tzw. inteligencji emocjonalnej.

ANARCHIZM- powstał jako doktryna negująca państwo. Założenie tej doktryny sprowadzało się do przekonania, że państwo i władza niszczą jednostkę przez co człowiek traci całkowicie wolność, nie decyduje o sobie i nie jest sobą. Głównym wrogiem anarchizmu stały się więc państwo i jego struktury. Celem anarchizmu jest doprowadzenie do upadku państwa, w zamian proponuje samoistne ułożenie się społeczeństwa we wspólnoty pozbawione wojska, policji, biurokracji. Anarchizm jest twórcą strajków jako metody walki, już w latach 60. posługiwał się metodami terrorystycznymi. Jest to doktryna antydemokratyczna, funkcjonująca w ruchach i partiach lewackich

ANARCHIZM
źródłem wyzysku społ. jest istnienie p.; najlepszy jest ustrój bezpaństwowy, bez przymusu, oparty na związkach producentów i konsumentów; P.J. Proudhon (anarchizm indywidualistyczny) - istniejące współcześnie stosunki własności nie dają się pogodzić z zasadami sprawiedliwości i wolności; własność - jako funkcja pracy; system przewidujący wzajemne świadczenia usług na zasadzie wolnej umowy; Bank wymiany - towar zastąpi pieniądz; przymus p. zastąpią stosunki umowne równych obywateli; Michaił Bakunin - (anarchizm kolektywistyczny) - odrzucenie własności pr.; uspołecznienie środków produkcji; zniesienie praw dziedziczenia; zniesienie p. i aparatu przemocy; Rewolucja i terror; Piotr Kropotkin - (anarchokomunizm) - wspólna własność środków produkcji i dóbr konsumpcyjnych; społeczeństwo - związek wolnych stowarzyszeń produkcyjnych; rewolucja przygotowana agitacjom wśród mas, bez terroru;
Max Webber - 3 typy legitymacji wł. politycznej: tradycyjny (historyczny); charyzmatyczny; na mocy legalności; Leonard Hobhouse - (lib. socjalny) - wolność ma wymiar społ.; oznacza pr. do wolności takiej jaką mają inni ludzie; nie ma wolności, bez ograniczenia jej przez pr.; warunkiem wolności w pr. jest równość wobec pr.; Własność - nadawana przez naturę, nikt nie mógłby zostać właścicielem, gdyby nie instytucje społ.; społ. utrzymuje i gwarantuje majątki; to tłumaczy aktywną politykę p. (podatki); Wilson - należy likwidować monopole; Keynes - bezrobocie nie jest związane z istnieniem pryw. własn. środków produkcji; p. przez inwestycje pobudza wzrost gospodarczy - 1)roboty publ; lub 2) pobudzanie inwestycji prywatn.;

. MARKSIZM

Marks & Engels - idea jest przeniesiona do głowy człow.; świat stanowi jedną całość; Materializm - metoda badania dialektyczna (czyli antymetafizyczna); filozofia poza objaśnianiem świata powinna go zmieniać; wszechzwiązek zjawisk i zdarzeń - zjawiska i zdarzenia zyją tylko w związku z innymi zj. i zd.; jednak świat jest w ciągłym ruchu; Pr. mówiące o rozwoju - przechodzenie zmian ilościowych w jakościowe, z jakościowych w b.rozwinięte jakościowe; pierwotność materii, wtórność świadomości; pr. świata w całości poznawalne; nie potrzeba żadnego ducha świata do rozwoju świata, wystarczy rozwój wg praw materii; Materializm Historyczny - społ. jest takie jaki sposób produkcji; zmiana produkcji w zmianie w siłach wytwórczych, co powoduje zmianę narzędzi pracy, rozwój sił wytwórczych powoduje zmianę w stosunkach produkcji; Ekonomiczne podłoże rewolucji społ. - konflikt między starymi stosunkami produkcji i nowymi siłami wytwórczymi; świadomość ludzi zmienia się wraz z ze zmianą ustroju ekonom. i formami produkcji; 3 sfery życia społ.: baza, nadbudowa, świadomość społ.; walka klas prowadzi do dyktatury proletariatu, jako przejście do zniesienia klas; walka klas - siła napędowa społ.; Państwo i Prawo - instrument panowania jednych klas nad innymi; cechą p. opartego na wyzysku jest istnienie wł. pub. Pr. bez aparatu przymusu jest niczym; odzwierciedla wolę rządzącej klasy; Rewolucja - walki klasowe -> o władzę, bo nikt nie ustąpi dobrowolnie; każda walka klas prowadzi do rewolucji; rola jednostki - prowadzenie mas, ale bez kultu jednostki;



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
hs, hs 9 Weber I - gospodarka i spoleczenstwo, Zajęcia 9: Max Weber - część I, z: „Gospodarka
Kolokwium I opracowania, MAX WEBER, MAX WEBER
max weber
Tilman Karl Mannheim Max Weber ant the Problem of Social Rationality in Theorstein Veblen(1)
Max Weber Protestantism and The Spirit of Capitalism
Max Weber referat
MAX WEBER
Max Weber Asceza i duch kapitalizmu
8 Klasy, stany, partie Max Weber
Max Weber
5 Max Weber
8 Max Weber Kategorie socjologiczne 2
Max WEBER
7 Max Web

więcej podobnych podstron