Ciało silnie wyciągnięte, podobne do ciała klenia. Pysk tępy, zagłębiony pomiędzy otworami nosowymi. Otwór gębowy lekko dolny, pozbawiony wąsów. Partie brzuszne zaokrąglone. Łuski duże, 42-45 wzdłuż linii bocznej, poniżej linii bocznej 5 rzędów łusek, w odróżnieniu od klenia, który ma ich tylko 3-4. Płetwa grzbietowa z 10, a odbytowa z 11 promieniami. Pierwsze trzy promienie pojedyncze, nie dzielone. Zęby gardłowe, dwurzędowe, na brzegach skośnie ścięte, bocznie ścieśnione i piłkowato pofałdowane, (1)2.(4).2. Grzbiet ciemnozielony do czarnozielonego. Boki jaśniejsze, zielonkawe. Łuski ciemno obramowane (tworzą wzór siatki). Maksymalna długość 120 cm. Na wodach PZW nie posiada wymiaru ochronnego, jak również okresu ochronnego - zgodnie z Regulaminem Amatorskiego Połowu Ryb. Limit dobowy połowu: - 3 szt
Długie, wyciągnięte, bocznie nieco spłaszczone ciało. Głowa spiczasta, oczy małe. Szeroki, końcowo położony otwór gębowy. Nieco wysunięta szczęka dolna ma na końcu garbikowate zgrubienie, chowające się we wgłębieniu szczęki górnej. Łuski małe, 64-76 wzdłuż linii bocznej. W płetwie grzbietowej 10-11 promieni, w odbytowej 15-18. Krawędź płetwy odbytowej sierpowato wcięta. Zęby gardłowe dwurzędowe, 3.5-5.3. Ubarwienie grzbietu oliwkowozielone z niebieskawym połyskiem. Boki jaśniejsze, żółto lśniące. Strona brzuszna srebrzyście biała. Płetwy piersiowe, brzuszne oraz odbytowa są czerwonawe. Długość 50-75 cm, maksymalnie 120 cm (ciężar 12 kg). Wymiar ochronny: Boleń - 40 cm
Okres ochronny: Boleń - 1.1-30.4
Limit dobowy połowu: - 3 szt
Ciało wyciągnięte, smukłe, słabo wygrzbiecone o prawie prostej linii brzucha. Pysk ryjkowaty, wydłużony. Otwór gębowy dolny z grubymi, mięsistymi wargami, na krawędzi wargi górnej znajdują się cztery wąsiki. Łuski średniej wielkości, 55-65 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa krótka z 11-12 promieniami. Pierwszy jest najdłuższy i pogrubiony, na tylnej krawędzi piłkowany. W krótkiej płetwie odbytowej znajduje się 8 promieni. Płetwa ogonowa rozwidlona. Zęby trójrzędowe, 2.3.5-5.3.2. Ubarwienie grzbietu zazwyczaj brązowe do zielonoszarego. Boki jaśniejsze, złociście lśniące. Strona brzuszna biaława, często z czerwonawym połyskiem. Wszystkie płetwy szarozielone; piersiowe, brzuszne, odbytowa oraz dolny płat płetwy ogonowej czerwonawo podbarwione. U tego gatunku spotykana jest odmiana o pomarańczowożółtym zabarwieniu. Długość 30-50 cm, maksymalnie 100 cm.
Uwaga: ikra brzany jest trująca. W okresie tarła trujące mogą być również mięśnie jamy brzusznej. Zjedzenie ich powoduje wymioty i biegunkę.
Wymiar ochronny: - 40 cm
Okres ochronny: - 1.1-30.6
Inne limity: - 3 szt
Ciało wydłużone, niskie, wrzecionowate, pokryte łuską średniej wielkości, przy czym na łuskach grzbietu wystepuja brodaweczki naskórkowe. Pysk i wargi są mięsiste. Na końcu pyska z otworem gębowym dolnym znajdują się dwie pary wąsików. Płetwa grzbietowa jest nieznacznie wcięta, a ostatni jej twardy promień nieco zgrubiały, lecz nie tak mocno jak u brzany, i zaopatrzony w bardzo drobne ząbki. Płetwa odbytowa samic sięga płetwy ogonowej. Brzana karpacka posiada ubarwienie grzbietu brunatne, a boki złociste z brunatnymi plamkami, które występują także na pokrywach skrzelowych, płetwie grzbietowej i płetwie ogonowej. Płetwy brzuszne, odbytowa i dolny płat ogonowej są pomarańczowe. Brzana karpacka osiąga 40 cm długości.
Okres ochronny: Brzana karpacka - 1.1-15.3
dodatkowy okres ochronny na wodach PZW - 15.3-15.7
Ciało krępe, wygrzbiecone o prawie prostej linii brzucha. Pysk ryjkowato wydłużony. Otwór gębowy dolny z grubymi, mięsistymi wargami. Na wardze górnej cztery wąsiki. Łuski duże. 48-55 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa ma 11, a odbytowa 8 promieni. Zęby gardłowe trójrzędowe, 5.3.2-2.3.5. Grzbiet zielonobrazowy do brązowoczarniawego. Boki jaśniejsze, żółtawe. Strona brzuszna biała, w okresie tarła różowo połyskująca. Na grzbiecie i bokach duże, nieregularne, czarniawobrązowe plamy. Długość 20 do 30 cm, maksymalnie 40 cm. Zgodnie z Regulaminem Amatorskiego Połowu Ryb PZW nie ma okresu ochronnego.
Wymiar ochronny: - 20 cm
Wyciągnięte, bocznie ścieśnione ciało (jego wysokość mieści się cztery razy w długości), o wydłużonym, w formie nosa, mięsistym pysku i dolnym podkowiastym otworze gębowym. Dolna warga nie jest zrogowaciała. Wzdłuż linii bocznej 53-61 łusek. W płetwie grzbietowej 11, w odbytowej 20-25 promieni. Zęby gardłowe jednorzędowe, 5-5. Grzbiet ciemny, szary do niebieskawego. Boki jaśniejsze, srebrzyste. Brzuch biały. W okresie tarła samce przybierają "szatę godową". Ich głowa i górna część ciała stają się czarne, aksamitnie lśniące. Strona brzuszna jest koloru pomarańczowego do czerwonawego. Płetwy parzyste i odbytowa czarne. Pysk czarny do niebieskoczamego. Długość 20-35 cm, maksymalnie 50 cm.
Wymiar ochronny: - 30 cm
Okres ochronny: - 1.1-30.11 oraz - 1.1-30.6
Inne limity: - 5 szt
Ciało wyciągnięte, lecz wyraźnie wygrzbiecone (widoczna różnica w stosunku do gatunków z rodzaju Spinachia i Pungitius), ścieśnione w płaszczyznach bocznych. Pysk spiczasty, otwór gębowy mały, końcowy. Na grzbiecie wolno stojące ruchome kolce w liczbie 2-5 (zazwyczaj trzy), które dzięki specjalnym zawiasom mogą bez wysiłku ze strony ryby przez dłuższy czas być postawione. Są one skuteczną, defensywną bronią ciernika. Płetwy brzuszne występują w postaci silnych kolców, których nasady częściowo otaczają zrośnięte ze sobą kości pasa miednicy. Duże płetwy piersiowe spełniają funkcję napędzania i sterowania ruchem ryby. Masywny pas barkowy. Głowa i ciało pozbawione łusek. Jedynie wzdłuż rozwiniętej w pełni linii bocznej rząd (29-35) dachówkowato zachodzących na siebie płytek kostnych, przekształconych w tylnej części trzonu ogonowego w silnie wykształcony kil (znane są formy z płytkami wzdłuż całej linii bocznej, f. trachurus, oraz z płytkami tylko w części piersiowej - f. leiurus). Funkcje linii bocznej ograniczone są przykrywającymi ją kostnymi płytkami. Grzbiet koloru szaroniebieskiego do zielonooliwkowego. Boki mosiężne, brzuch białawy. Płetwy bezbarwne, przezroczyste. W okresie tarła samce przybierają szatę godową; grzbiet zielononiebieski, gadło i piersi czerwone, tęczówka oka lśniąca, srebrzystoszara, płetwy grzbietowa i odbytowa ciemne. Długość od 5 do 8 cm; morska, wędrowna forma maksymalnie do 11 cm. Osiąga wiek 4-5 lat. Zgodnie z Regulaminem Amatorskiego Połowu Ryb PZW nie posiada wymiaru ani okresu ochronnego.
Ciało stosunkowo smukłe, o szerokim trzonie ogonowym. Otwór gębowy mały, ustawiony skośnie ku górze. Szczęka dolna wysuwalna do przodu. Zęby gardłowe ustawione w jednym szeregu. Wzdłuż linii bocznej 34-38 łusek. Przebiega ona dokładnie pośrodku boków ciała. Brak wąsów. Podstawowym kolorem w jego ubarwieniu jest zielonkawoszary. Grzbiet brązowawy. Boki poniżej linii bocznej, wraz z pokrywami skrzelowymi - srebrzyście lśniące. W tylnej części łusek widoczna jest ciemna plamka, tak że całe ciało sprawia wrażenie regularnie kropkowanego. Płetwy przezroczyste oraz żółtawobiałe. W okresie tarła głowa samców, wraz z pokrywami skrzelowymi, przybiera ubarwienie fioletowe do czerwonawoniebieskiego, zaś u samic siarkowożółte. Długość ciała 4-6 cm. Ryba nie pożądana- wyrzucić.
Wrzecionowate, w przekroju okrągłe ciało. Duża płetwa tłuszczowa pomiędzy płetwami grzbietową i ogonową. Łuski bardzo drobne; 180-200 wzdłuż linii bocznej. Pomiędzy płetwą tłuszczową a linią boczną 23-27 (łącznie z łuskami linii bocznej). Długa, spłaszczona głowa z szeroko wyciętym otworem gębowym. Na pierwszym łuku skrzelowym 16 wyrostków filtracyjnych. Na tylnej krawędzi płytki lemiesza 4-8 silnych, hakowatych zębów ustawionych w jednym rzędzie. Brak zębów na trzonie lemiesza. Grzbiet brązowawe- lub zielonkawoszary. Boki jaśniejsze z miedzianym połyskiem. Brzuch białawy. Na bokach liczne, nieregularnie rozmieszczone, małe, ciemne plamy. Długość 60-120 cm, maksymalnie do 150 cm. Wymiar ochronny: - 70 cm Okres ochronny: - 1.3-31.5 Inne limity: - 1 szt - w ciągu tygodnia (od poniedziałku do niedzieli).
Ciało dość wygrzbiecone. Głowa o tępym pysku (równym średnicy oka lub krótszym). Duże, szerokie czoło. Oczy duże, osadzone bardzo wysoko. Na spodzie gło-wy płytkie, okrągłe dołki śluzowe. Wieczko skrzelowe z długim, silnym kolcem. Praeoperculum z krótkimi kolcami. Łuski grzebykowe; 35-40 wzdłuż ciała. Linia boczna nie sięga do płetwy ogonowej. Płetwy grzbietowe razem zrośnięte (tym różni się od okonia i sandacza), z 12-16 twardymi i 11-15 miękkimi promieniami. W płetwie odbytowej dwa promienie twarde i 5-6 miękkich. W płetwie piersiowej 13 promieni. Ubarwienie grzbietu i boków zielonooliwkowe do zielonoszarego, z nieregularnie rozmieszczonymi ciemnymi plamami. Piersi czerwonawo połyskujące. Strona brzuszna zielonkawobiała do jasnozielonkawej. Płetwy grzbietowa i ognowa z rzędami ciemnych plamek. Długość 12-15 cm, maksymalnie 25 cm; maksymalny ciężar 400 g. Zgodnie z Regulaminem Amatorskiego Połowu Ryb PZW nie posiada wymiaru i okresu ochronnego
Wyciągnięte, dość wygrzbiecone, bocznie ścieśnione ciało o małej głowie i wąskim, skierowanym nieco skośnie ku górze, otworze gębowym. Łuski, stosunkowo małe, 55-61 wzdłuż linii bocznej. W płetwie grzbietowej 11-12 promieni. Płetwa odbytowa ma ich 12-14, a jej zewnętrzna krawędź jest wklęsła. Zęby gardłowe dwurzędowe, 3.5-5.3. Grzbiet szarozielony do szaroczarnego. Boki jaśniejsze o intensywnym srebrzystym połysku. Brzuch białawy. Oczy żółte. Płetwy grzbietowa i odbytowa niebieskawoszare; pozostałe płetwy czerwonawe. Długość 30-50 cm, maksymalnie 80 cm. Zgodnie z Regulaminem Amatorskiego Połowu Ryb PZW nie posiada okresów ochronnych. Wymiar ochronny: - 25 cm Inne limity: - 10 szt
Ciało w zależności od charakteru zamieszkiwanej wody mniej lub bardziej wydłużone, w przekroju nieomal okrągłe. Głowa mała. Otwór gębowy wąski, o lekko dolnym położeniu. Łuski duże, 47-53 wzdłuż linii bocznej. W płetwie grzbietowej 10-11 promieni, a w odbytowej 10-12. Krawędź płetwy odbytowej wklęsła. Dwurzędowe zęby gardłowe, 2.5-5.2(3). Grzbiet ciemny, niebiesko lśniący. Boki żółtawe o srebrzystym połysku, brzuch białawy. Płetwy piersiowe, brzuszne oraz odbytowa w kolorze od żółtawego do pomarańczowego. Linia boczna jest często z obydwu stron ciemno oblamowana. Długość 15-20 cm, maksymalnie do 30 cm. Zgodnie z Regulaminem Amatorskiego Połowu Ryb PZW nie posiada okresów ochronnych. Wymiar ochronny: - 15 cm
Ciało silnie wygrzbiecone, krępe, bocznie ścieśnione. Brak wąsów. Łuski duże, 31-55 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa wysoka z 17-25 promieniami. Jej górna krawędź jest wypukła. Pierwszy promień miękki, giętki, na tylnej krawędzi lekko piłkowany. W płetwie odbytowej 8-11 promieni. Płetwa ogonowa lekko wcięta. Zęby gardłowe jednorzędowe, 4-4. Na pierwszym łuku skrzelowym 23-33 wyrostki filtracyjne. Grzbiet brązowawy z zielonym połyskiem. Boki jaśniejsze, żółtawobrązowe. Strona brzuszna od żółtawej do brudnobiałej. Na trzonie ogona ciemna plama. Długość 20 do 35 cm. maksymalnie 50 cm. Zgodnie z Regulaminem Amatorskiego Połowu Ryb PZW nie posiada wymiaru ani okresu ochronnego.
Ciało umiarkowanie wyciągnięte, bocznie ścieśnione. Brak wąsów. Łuski duże, 28-32 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa wysoka, z 17-25 promieniami, jej krawędź jest prosta lub lekko wypukła. W płetwie odbytowej 8-11 promieni, płetwa ogonowa wcięta. Zęby gardłowe jednorzędowe. 4-4. Na pierwszym łuku skrzelowym 35-48 wyrostków filtracyjnych. Grzbiet jasny, brązowawy. Boki i brzuch żółtawe, srebrzyście lśniące. Otrzewna jamy ciała czarna. Długość 15-35 cm, maksymalnie 45 cm. Zgodnie z Regulaminem Amatorskiego Połowu Ryb PZW nie posiada wymiaru ani okresu ochronnego.
Dzika, podstawowa forma karpia (sazan) ma wyciągnięte, bocznie słabo ścieśnione ciało. Wysuwalny otwór gębowy ma położenie końcowe. Na górnej wardze występują cztery wąsiki (dwa dłuższe i dwa krótsze). Zęby gardłowe trójrzędowe. Łuski duże, 33-40 wzdłuż linii bocznej. U hodowlanych odmian ciało, w zależności od odmiany, bywa mniej lub bardziej wyciągnięte i wygr/biecone. Wyróżnia się karpie:
1. pełnołuskie (całkowicie pokryte łuskami),
2. lustrzenie (o ciele pokrytym nieregularnie rozrzuconymi, powiększonymi łuskami),
3. lustrzenie rzędowe (z szeregiem dużych łusek biegnących wzdłuż linii bocznej),
4. golce (całkowicie pozbawione łusek, lub z pojedynczymi łuskami osadzonymi w bezpośrednim sąsiedztwie płetw).
Płetwa grzbietowa z 20-26 rozwidlającymi się promieniami. W płetwie odbytowej jest ich 8-11, w brzusznej 9-11, piersiowej 16-17, w ogonowej zaś 19; wszystkie u góry wyraźnie się rozwidlają. Ubarwienie jest zmienne. Grzbiet zazwyczaj zielonobrązowy do zielonoczarniawego. Boki srebrzystobrązowawe, brzuch biały. Płetwy zielonoszare z brązowawym odcieniem, nierzadko czerwonawe. Długość 25-75 cm, maksymalnie 120 cm. Osiąga wiek 40 lat. Wymiar ochronny: - 30 cm. Wymiar ochronny nie dotyczy populacji zamieszkujących rzeki.
Inne limity: - 3 szt
Ciało wrzecionowate, w przekroju prawie okrągłe, o krótkim szerokim trzonie ogonowym. Głowa długa, oczy duże. Pysk tępy, otwór gębowy dolny. Na górnej szczęce dwa krótkie wąsiki, które odchylone do tyłu sięgają co najwyżej środka oka. Łuski duże, 40-42 wzdłuż linii bocznej. W płetwie grzbietowej 9-10 promieni. W płetwie odbytowej jest ich 8-9. Płetwa ogonowa (tak jak u wszystkich gatunków kiełbi) rozwidlona. Zęby gardłowe dwurzędowe, (2)3.5-5.3(2). Grzbiet brązowoczarniawy, brązowozielonkawy lub brązowoniebieskawy. Boki jaśniejsze z długim szeregiem ciemnych, fioletowo do niebieskawo połyskujących plam. Brzuch białawy, lśniący, na płetwach nieparzystych ciemne punkty. Długość 8-14 cm, maksymalnie 20 cm.
Ciało wrzecionowate, w przekroju prawie okrągłe, głowa szeroka, masywna. Szeroki otwór gębowy. Łuski duże i grube. 44-46 wzdłuż linii bocznej. W płetwie grzbietowej 11-12 promieni, w odbytowej jest ich 10-12. Zewnętrzna krawędź tej płetwy wypukła. Zęby gardłowe dwurzędowe, 2.5-5.2. Grzbiet brązowoszary z zielonkawym połyskiem, boki srebrzyste, często złociście lśniące. Brzuch białawy. Płetwy brzuszne i odbytowa czerwone. Łuski są ciemno obramowane (rysunek sieci). Długość 30-40 cm, maksymalnie do 60 cm.
Wysoko wygrzbiecone, bocznie silnie ścieśnione ciało o tępym pysku i częściowo dolnym otworze gębowym. Średnicza oka większa lub równa długości pyska. Wzdłuż linii bocznej 44 do 50 łusek. W
płetwie grzbietowej 11, w odbytowej 22 - 26 promieni. Płetwy piersiowe nie sięgają do nasady płetw brzusznych. Zęby gardłowe dwurzędowe, 1 (2,3). 5-5 (3.2) 1. Grzbiet zielonoszary do zielonoczarnego, boki
jaśniejsze. Strona brzuszna biaława do czerwonawej, srebrzyście lśniąca. Płetwy ciemnoszare. Nasada płetw piersiowych i brzusznych czerwonawa. Długość ciała 20-30 cm, maksymalnie 35 cm i waga do 1 kg.
Silnie wygrzbiecone, bocznie równie silnie ścieśnione ciało o tępym pysku i prawie dolnie ustawionym otworze gębowym. Średnica oka mniejsza od długości pyska. Łuski duże. 50-57 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa z 12, a odbytowa z 26-31 promieniami. Płetwy piersiowe sięgają do nasady płetw brzusznych. Zęby gardłowe jednorzędowe, 5-5. Grzbiet w kolorze od ołowianego do czarniawego, zazwyczaj zielonawo połyskujący. Boki jaśniejsze, metalicznie lśniące. Brzuch białawy o perłowym połysku. U starszych osobników jest on zwykle złocisty. Płetwy nieparzyste ciemnoszare; parzyste jasnoszare. Długość 30-50 cm, maksymalnie 75 cm.
Zwarte, mocno zbudowane ciało o szerokim trzonie ogonowym. Oczy małe. Otwór gębowy mały, końcowy, w kącikach otworu gębowego jeden wąsik. Łuski drobne (95-100 wzdłuż linii bocznej), głęboko osadzone w grubej, śluzowatej skórze. W płetwie grzbietowej 12-13 promieni, odbytowa ma ich 9-11. Wszystkie płetwy zaokrąglone. U samców, poczynając od drugiego roku życia, przy długości 12 cm płetwy brzuszne wydłużają się, a ich drugi promień grubieje. Płetwa ogonowa lekko wklęsła. Zęby gardłowe jednorzędowe, 4(5)-5. Grzbiet jest najczęściej ciemnozielony lub ciemnobrązowy. Boki jaśniejsze mosiężnie połyskujące, strona brzuszna żółtawobiała. Długość 20-30 cm, maksymalnie 60 cm (ciężar do 7,7 kg).
Ciało umiarkowanie wyciągnięte, bocznie ścieśnione, o małej głowie i spiczastym pysku. Łuski małe, 74-96 wzdłuż linii bocznej. Płetwa tłuszczowa pomiędzy wysoką płetwą grzbietową a płetwą ogonową. Mały otwór gębowy może sięgać do przedniej krawędzi oka. Szczęka górna wysunięta do przodu. Obydwie szczęki mają drobne zęby. Płetwa grzbietowa rozpoczyna się daleko przed nasadą płetw brzusznych. U samca płetwy grzbietowa, odbytowa oraz brzuszna są większe niż u samicy. Strona grzbietowa zielononiebieska lub niebieskawoszara, boki i brzuch w kolorze od srebrzystobiałego do mosiężnego, w okresie tarła z purpurowym odblaskiem. Na grzbiecie i bokach znajdują się nieregularnie rozmieszczone czarne plamy. Szara płetwa grzbietowa ma 4-5 rzędów czerwonawych, okrągłych plam. Długość 25-35 cm, maksymalnie 60 cm.
Ciało wydłużone o smukłym trzonie ogonowym. Łuski drobne, 120-130 wzdłuż linii bocznej, 11-15 (najczęściej 12-14) pomiędzy płetwą tłuszczową a linią boczną. Stosunkowo mała spiczasta głowa z szerokim wycięciem gębowym, sięgającym tylnej krawędzi oka. Wszystkie wyrostki skrzelowe pierwszej pary łuków skrzelowych są pałeczkowate. Płaszczyzna lemiesza bez zębów. Na jego trzonie występuje długi rząd zębów, łatwo wypadających wraz ze starzeniem się ryby. Dolna szczęka dorosłych samców zakończona jest chrzestnym, wykrzywionym do tyłu hakiem (kufa), wciskającym się głęboko w jamę podniebienia. Młode ryby, o długości do 15 cm, mają na bokach duże ciemne plamy i czerwone kropki. W morzu łososie mają na głowie i na srebrzystych bokach ciała czarne, okrągłe plamy. W okresie tarła u samic występują czerwone i czarne plamy, na czarnawym i brązowawym tle skóry. Boki są szarosrebrzyste. Samce są czerwonawe i brązowawe marmurkowane, z czerwoną częścią brzucha. Łosos atlantycki osiąga długość 50-120 cm, maksymalnie 150 cm.
Ciało silnie wyciągnięte, z przodu walcowate, w części tylnej bocznie ścieśnione. Głowa szeroka i płaska. Duży, lekko dolny otwór gębowy. Szczęki z drobnymi, tarkowatymi zębami. Na podbródku jeden długi wąs. Przy otworach nosowych dwa króciutkie wąsiki. Łuski małe, cienkie, okrągłe. Linia boczna niepełna. Pierwsza płetwa grzbietowa z 9-16, druga z 67-85 promieniami - jest ona prawie tak długa jak płetwa odbytowa (65-78 promieni). Płetwy brzuszne położone gardłowo. Płetwa ogonowa zaokrąglona. Ubarwienie grzbietu brązowe, oliwkowożółte lub zielonkawe z ciemnym, niewyraźnym marmurkowym wzorem. Boki jaśniejsze, żółtawe. Brzuch białawy; ubarwienie ryb w zależności od podłoża jest bardzo zmienne. Młode są znacznie ciemniejsze od ryb dorosłych. Miętus ma przeciętnie 30-60 cm długości, maksymalnie 120 cm. Osiąga wówczas 25-30 kg i wiek 15-20 lat.
Ma skórę pokrytą małymi, gładkimi łuskami cykloidalnymi. Osiągnąć może długość 70 cm i ciężar 8 kg.
Ciało mniej lub silniej wygrzbiecone, co jest zależne od warunków troficznych, panujących w zamieszkiwanej przez ryby wodzie. Pysk tępy z szerokim, końcowym otworem gębowym. Wieczko skrzelowe w tylnej części spiczasto wyciągnięte i zakończone mocnym, ostrym kolcem. Małe łuski grzebykowe, 58-67 wzdłuż linii bocznej. Dwie płetwy grzbietowe. Pierwsza z 13-17 twardymi promieniami, druga z 1-2 twardymi 1 13-16 miękkimi. W płetwie odbytowej 2 twarde i 8-10 miękkich promieni. Grzbiet ciemnoszary do niebieskawego lub zielonooliwkowego. Boki jaśniejsze z 6-9 ciemnymi, poprzecznymi, pojedynczymi lub rozwidlającymi się prążkami. Brzuch od białego do czerwonawego, o srebrzystym połysku. Przy tylnej krawędzi pierwszej płetwy grzbietowej występuje czarna plama. Płetwy brzuszne i odbytowa czerwonawe. Samce są intensywniej wybarwione niż samice. Długość 25-30 cm, maksymalnie 51 cm.
Ciało w zależności od wieku ryby i rodzaju zamieszkiwanej wody mniej lub bardziej wygrzbiecone, ścieśnione w płaszczyznach bocznych. Linia brzucha pomiędzy płetwami brzusznymi a odbytową zaokrąglona. Początek płetwy grzbietowej na linii nasady brzusznych (tylko czasami minimalnie przesunięty ku tyłowi). Otwór gębowy wąski, ustawiony prawic poziomo. Oczy czerwonawe (znak rozpoznawczy płoci, która jest bardzo podobna do wzdręgi), koliste duże łuski, 39-48 (najczęściej 42-45) wzdłuż linii bocznej. W płetwach piersiowych po 16 promieni, w grzbietowej i odbytowej po 12-14. Zęby gardłowe jednorzędowe 5/6/-5. Grzbiet ciemnozielony, do zielononiebieskiego, boki srebrzyste z żółtawym połyskiem. W okresie tarła brzuch połyskuje czerwonawo. Płetwy piersiowe, brzuszne i odbytowa są czerwonawe. Długość 25-30 cm, maksymalnie 50 cm.
Ciało wyciągnięte, w zależności od charakteru wody mniej lub bardziej wygrzbiecone i bocznie spłaszczone, z szerokim trzonem ogonowym. Płetwa tłuszczowa pomiędzy płetwą grzbietową i ogonową. Łuski drobne, 110-120 wzdłuż linii bocznej, 14-19 (najczęściej 16) pomiędzy płetwą tłuszczową a linią boczną (łącznie z leżącymi na niej łuskami). Głowa o tępo zakończonym, szeroko wciętym pysku, sięgającym tylnej krawędzi oka; 2-5 górnych i dolnych wyrostków filtracyjnych pierwszego łuku skrzelowego jest guzkowatych, środkowe są pałeczkowate. Na płytce lemiesza znajduje się 2-6 zębów, na trzonie 9-18 umieszczonych najczęściej w dwóch rzędach. Tylny brzeg płetwy ogonowej jest u młodych ryb owalnie wcięty. U dorosłych jest prawie prosty. Ubarwienie bardzo zmienne, zależnie od miejsca przebywania. Najczęściej od zielonkawego do brązowawego. Na bokach, tak powyżej, jak i poniżej linii bocznej, plamy ciemne oraz czerwone z białą obwódką. Płetwa tłuszczowa jasna, czerwono cętkowana. Młode ryby mają 6-9 ciemnych poprzecznych plam. Długość 20-40, maksymalnie 50 cm.
Wydłużone, bocznie nieco spłaszczone ciało o szerokim trzonie ogonowym. Pomiędzy płetwą grzbietową i ogonową występuje płetwa tłuszczowa. Łuski drobne, 135-150 wzdłuż linii bocznej, 14-19 (najczęściej 16) między płetwą tłuszczową a linią boczną (łącznie z łuską linii bocznej). Głowa o tępo zakończonym, szeroko wyciętym pysku. Górne i dolne wyrostki filtracyjne pierwszego łuku skrzelowego guzkowate, wyrostki środkowe pałeczkowate. Płytka lemiesza ma na tylnej krawędzi najczęściej 4 zęby. Jego trzon jest silnie wygięty i zaopatrzony w jeden lub dwa szeregi zębów. Głowa, ciało, płetwy (grzbietowa, tłuszczowa i ogonowa) usiane wieloma czarnymi plamami i kropkami. Po bokach ciała biegnie szeroka czerwonawa wstęga. Ryba osiąga długość 25-50 cm, maksymalnie 70 cm (do 7 kg ciężaru).
Wrzecionowate, wydłużone ciało o smukłym trzonie ogonowym. Łuski bardzo małe, 160-225 wzdłuż linii bocznej. Na płytce lemiesza 8 zębów, jego trzon, również u ryb młodych, bez zębów. Bardzo głęboko wycięty otwór gębowy sięgający poza tylną krawędź oka. Mniej niż 75 ślepych wyrostków odźwiernikowych (pylorycznych). Tylna krawędź płetwy grzbietowej lekko wcięta. Ubarwienie grzbietu od brązowego do ciemnego oliw- kowoszarego, podobnie jak i płetwa grzbietowa - lekko marmurkowaty. Boki z żółtymi lub czerwonymi, najczęściej jasno obwiedzionymi punktami. Brzuch od żółtawego do czerwonawego. Płetwy parzyste i płetwa odbytowa z biało-czarną przednią krawędzią. Wzrost bardzo zróżnicowany, w zależności od charakteru zamieszkiwanej wody. Osobniki 3-5-letnie mają 30-40 cm długości (przy ciężarze 0,5-1 kg), rzadko powyżej 45 cm.
Ciało wygrzbiecone i ścieśnione w płaszczyznach bocznych. Pysk spiczasty, otwór gębowy skierowany skośnie ku górze. Głowa mała o niemal prostym profilu czoła i wysklepionym karku. Łuski małe, 66-73 wzdłuż linii. Płetwa grzbietowa wąska i wysoka, z 11-12 promieniami. W płetwie odbytowej jest ich 39-46. Dolny płat płetwy ogonowej wydłużony. Zęby gardłowe jednorzędowe, 5-5. Wierzch głowy oraz grzbiet ciemne, z brązowym, zielonym lub niebieskim połyskiem. Boki jaśniejsze, srebrzyście lśniące, wpadające w żółtawą lub czerwonawą tonację. Brzuch biały. Płetwy nieparzyste białawe z ciemną krawędzią; parzyste żółtawe. Długość 20 do 30 cm, maksymalnie 45 cm.
Wyciągnięte, szczupakowate ciało o długim, spiczastym pysku i szerokim, końcowym otworze gębowym. Szczęki nierówno uzębione (małe szczotkowate zęby, a między nimi duże zęby chwytne). Wieczko skrzelowe z małym kolcem. Przedpokrywowa kość wieczka skrzelowego ząbkowana. Rozstaw oczu odpowiada średnicy oka lub jest mniejszy. Małe łuski grzebykowe, 80-97 wzdłuż linii bocznej. Policzki nagie lub tylko częściowo pokryte łuskami. Dwie prawie jednakowej długości płetwy grzbietowe. Pierwsza z 13-15 twardymi promianiami. W drugiej płetwie grzbietowej od 1 do 2 twardych promieni i 19-23 miękkich. Płetwa odbytowa z 2 twardymi i 11-13 miękkimi promieniami. Grzbiet ciemny zielonkawy do szarego. Boki jasne. U młodych ryb z 8-10 ciemnymi poprzecznymi pręgami (u ryb starszych są słabiej widoczne). Brzuch białawy. Na płetwach grzbietowych rzędy ciemnych punktów. Na płetwie ogonowej małe, czarne plamy. Długość 40-70 cm, maksymalnie 130 cm.
Ciało mocno wygrzbiecone, bocznie silnie ścieśnione. Pysk gruby, tępo zakończony, o dolnym otworze gębowym. Linia grzbietu i brzucha jednakowo wygięta. Oczy duże. Wzdłuż linii bocznej 47-52 łusek. Płetwa grzbietowa z 11, a odbytowa z 41-48 promieniami. Dolny płat płetwy ogonowej wydłużony. Zęby gardłowe jednorzędowe, 5-5. Grzbiet ciemnoszary. Boki jaśniejsze, szarobiałe, o lekkim perłowym połysku. Brzuch białawy. Płetwy jasnoszare. Płetwy grzbietowa i odbytowa z ciemną obwódka. Długość 20-30 cm, maksymalnie 35 cm.
Ciało śledziowate, u różnych lokalnych ras może być mniej lub bardziej wydłużone. Głowa mała, pysk tępy, wydłużony w formie nosa. Łuski większe niż u łososiowatych. Pełna linia boczna. Dolnie ułożony, wąsko wycięty otwór gębowy sięga do przedniej krawędzi oka. Na pierwszym łuku skrzelowym 35-44 (najczęściej około 40) długich wyrostków filtracyjnych. Grzbiet szaroniebieski do zielonooliwkowego, boki i brzuch srebrzyście ubarwione, niebieskawo i czerwonawo połyskujące. Pysk (zwłaszcza u form o typowym, "nosowatym" kształcie) w kolorze od ciemnoniebieskiego do czerwonawego. Długość 25-40 cm, maksymalnie 50 cm. W regionie alpejskim do 32 cm.
Ciało śledziowate, zależnie od lokalnej rasy mniej lub bardziej wysmukłe. Głowa mała, o spiczastym, często nawet wyciągniętym w kształcie nosa pysku. Łuski większe niż u łososiowatych, linia boczna pełna. Wąsko wycięty otwór gębowy sięga do przedniej krawędzi oka; w zależności od rasy ma on położenie końcowe bądź dolne. Na pierwszym łuku skrzelowym 25-39 (najczęściej 30-34) długich, gęsto osadzonych wyrostków filtracyjnych. Grzbiet niebieskawozielony do ciemnozielonego. Boki i brzuch białe lub srebrzyście lśniące. W jeziorach ubogich w pokarm występują karłowate formy osiągające długość 10-20 cm, średnia długość wynosi 30-50 cm, maksymalnie około 60 cm.
Smukłe, śledziowate ciało o stosunkowo małej głowie i ostrym pysku. Łuski większe niż u łososiowatych. Pełna linia boczna. Płetwa tłuszczowa pomiędzy płetwą grzbietową i głęboko wciętą płetwą ogonową. Oczy duże. Wąsko wycięty otwór gębowy sięga tylko do przedniej krawędzi oka i jest skierowany skośnie ku górze. Szczęka dolna lekko wysunięta do przodu. Na pierwszym łuku skrzelowym 36-52 długich, gęsto rozmieszczonych wyrostków filtracyjnych. Grzbiet ciemny, od niebieskawo do zielonkawo lśniącego, boki i brzuch ubarwione srebrzyście. Płetwy z ciemną krawędzią. Długość 15-30 cm, maksymalnie 45 cm (jezioro Ładoga).
Ubarwienie lewej, wyposażonej w oczy strony ciała jest brunatne, często z ciemnymi plamkami. Ubarwienie to może zmieniać się w zależności od barwy podłoża. Strona pozbawiona oczu nie zawiera pigmentu, jest biała. Zamiast łusek występuja stożkowate, ostro zakończone na szczycie guzki kostne, nieregularnie rozmieszczone na ocznej stronie ciała. Najmniejsze z nich najbardziej skupione znajdują się na głowie. Niekiedy nieliczne guzki występują także na "ślepej" stronie ciała.
Owalne, asymetryczne. silnie wygrzbiecone, lecz przy tym bocznie niezwykle spłaszczone ciało, o skierowanych ku górze oczach, umieszczonych tylko po jednej stronie. Zwykle znajdują się one na prawej stronie, chociaż lokalnie spotyka się populacje, w których do 30% osobników ma oczy z lewej strony ciała. Wąski otwór gębowy (nie sięga poniżej oka). Strona, na której znajdują się oczy, jest pigmentowana. Strona przeciwna ciała często w ogóle pozbawiona barwnika. Pomiędzy oczami, przez tył głowy, aż po początek linii bocznej biegnie ostra, pozbawiona łusek, kostna "listwa". Kość przedpokrywowa wieczka skrzelowego z wolną krawędzią. Wzdłuż linii bocznej oraz podstawy płetwy grzbietowej i odbytowej rozmieszczone są cierniste, skórne brodawki. Linia boczna powyżej płetw piersiowych jest lekko wygięta. Płetwa grzbietowa z 49-71, a odbytowa z 33-48 miękkimi promieniami. Brak twardych promieni. Płetwy brzuszne położone gardłowo. Płetwa ogonowa wolna. Tułów pokryty bardzo małymi łuskami. Ubarwienie strony ocznej zielonkawe lub brązowawe. Zwykle występują na niej duże czarne oraz małe brązowe, jasnopomarańczowe lub żółte plamy, a miejscami również brudnopomarańczowe kropki. Strona ślepa biaława, ciemno "przykurzona". Przeciętna długość ciała 20-30 cm, maksymalnie 50 cm. Łowione ryby mają zwykle wiek 5 lat i ciężar 0,5-1 kg. Dożywają maksymalnie 15-20 lat, osiągając wówczas masę 3 kg.
Budowa zewnętrzna: Smukłe, bocznie słabo ścieśnione, prześwitujące ciało. Głowa długa, o ostro zakończonym pysku. Wzdłuż ciała 60-65 małych, delikatnych, łatwo odpadających łusek. Linia boczna krótka, kończy się ponad płetwami piersiowymi. Szeroko wycięty otwór gębowy sięga do tylnej krawędzi oka, szczęka dolna wysunięta do przodu. Obydwie szczęki bardzo silnie uzębione. Średnica oka jest mniejsza od długości pyska od półtora do dwóch i pół rażą. Nasada płetw brzusznych znajduje się w linii pierwszych promieni płetwy grzbietowej. Grzbiet zielonoszary, boki srebrzyście lśniące, brzuch białawy. W okresie tarła wzdłuż boków ciała pojawia się długa, metalicznie lśniąca smuga. Na płetwie ogonowej widoczna ciemna krawędź. Stynki żyjące w wodach słodkich osiągają długość od l0 do 15 cm, maksymalnie 20 cm; żyjące w morzu 15-18 cm. maksymalnie 30 cm.
Silnie wyciągnięte, bezłuskie, pokryte śluzem ciało. Głowa szeroka, grzbieto-brzusznie spłaszczona. Trzon ogonowy silnie ścieśniony w płaszczyznach bocznych. Otwór gębowy duży, końcowy. Szczęki z gęstymi, szczotkowatymi, drobnymi zębami. Na górnej szczęce 2 bardzo długie wąsy. Na spodniej stronie głowy 4 znacznie krótsze wąsy. Linia boczna pełna. Płetwa grzbietowa bardzo mała, licząca 3-5, odbytowa zaś 84-92 promieni. Jest ona bardzo długa i łączy się z płetwą ogonową. Pierwszy promień płetwy piersiowej jest pogrubiony, spiczasty i na tylnej krawędzi ma piłkowany grzebień. Pęcherz pławny otwarty. Grzbiet niebieskawoczrniawy, brązowy lub zielonkawy. Boki jaśniejsze, ciemno marmurkowate. Strona brzuszna brudnobiała z czerwonawym poblaskiem. Przeciętna długość wynosi 100 do 200 cm, maksymalna 300 cm (150 kg). Według dawnych przekazów sumy osiągały wiek ponad 100 lat. Pozostawmy to bez komentarza, jednak pewnym jest, że ryba ta dożywa kilkudziesięciu lat.
Ciało wyciągnięte, bezłuskie, z tyłu bocznie ścieśnione. Głowa szeroka, spłaszczona. Osiem wąsów: dwa długie (prawie tak długie jak głowa) na górnej szczęce, cztery krótsze na spodniej stronie głowy, po jednym z tyłu otworów nosowych. Linia boczna pełna. Płetwa grzbietowa z siedmioma promieniami; pierwszy jest zgrubiały. W płetwie odbytowej od 21 do 24 promieni (u Ictalurus melas 16-22). Pierwszy promień płetwy piersiowej na tylnej krawędzi silnie piłkowany (u Ictalurus melas słabo piłkowany lub gładki). Pomiędzy płetwą grzbietową a ogonową obecna płetwa tłuszczowa. Grzbiet ciemny, oliwkowobrązowy. Brzuch białawy do żółtawego. Płetwa odbytowa z jasną śluzówką (u Ictalurus melas czarna). Długość 20-30 cm, maksymalnie 45 cm.
Bardzo silnie wydłużone, bocznie słabo ścieśnione ciało, o przesuniętej daleko ku tyłowi płetwie grzbietowej. Brak płetwy tłuszczowej. Płetwy grzbietowa i odbytowa ustawiona naprzeciw siebie. Płetwa ogonowa rozwidlona. Długa głowa, o pysku uformowanym w kształcie kaczego dzioba. Szeroki otwór gębowy, szczęka dolna wysunięta do przodu. Szczęki, łuki podniebienne oraz język są silnie uzębione, na dolnej szczęce duże spiczaste kły. Wzdłuż ciała 110-130 małych łusek. Linia boczna kilkakrotnie przerywana. Ubarwienie bardzo zmienne, co zależy od charakteru zamieszkiwanej wody. Grzbiet brązowy lub zielonkawy, boki jaśniejsze z ciemnymi poprzecznymi plamami. Na głowie podłużne smugi. Brzuch białawy do żółtawego. Płetwy grzbietowa, ogonowa i odbytowa z nieregularnymi ciemnymi plamami. Jednoroczne ryby, przebywające w silnie zarośniętych roślinnością przybrzeżnych rejonach zbiornika są najczęściej jasnozielone. Samce osiągają maksymalnie długość 100 cm, samice do 150 cm. Mogą żyć kilkanaście i więcej lat.
Daleko wysunięty, tępo zakończony pysk o dolnym, poprzecznie ustawionym otworze gębowym. Warga dolna zrogowaciała, z ostrą krawędzią. Łuski średniej wielkości, 55-62 wzdłuż linii bocznej. W płetwie grzbietowej 12 promieni, w odbytowej zaś 13-14. Otrzewna koloru czarnego (czarne wnętrze brzucha). Zęby gardłowe jednorzędowe, nożowate, 7/6/-6. Grzbiet niebieskoszary do zielonoszarego, o jasnym metalicznym połysku w okresie tarła. Płetwy piersiowe, brzuszne i odbytowa żółtawoczerwone do fioletowych. Długość 25-40 cm, maksymalnie 50 cm.
Wyciągnięte, nieco wygrzbiecone, bocznie ścieśnione ciało, o szerokiej, spiczasto kończącej się głowie. Otwór gębowy górny, prawie pionowy, pozbawiony wąsów. Oczy małe, leżące poniżej środkowej linii głowy. Strona brzuszna z kilem biegnącym od wysokości szczelin skrzelowych do początku płetwy odbytowej. Łuski małe, 110-124 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa z 11-15, a odbytowa z 14-17 promieniami. Początkowe 2-3 promienie lekko pogrubione. Zęby gardłowe jednorzędowe, 4-4. Grzbiet ciemny. Boki i strona brzuszna u młodych ryb (1-3-letnich) srebrzyście ubarwione; w starszym wieku są ołowianoszare. Maksymalna długość 100 cm.
Wyciągnięte, dość wygrzbiecone, bocznie ścieśnione ciało. Głowa szeroka, spiczasta. Otwór gębowy górny, skośnie skierowany ku górze. Brak wąsów. Oczy małe, nisko osadzone (o wiele niżej niż u tołpygi białej). Na stronic brzusznej kil umieszczony pomiędzy płetwami brzusznymi a płetwą odbytową. Łuski małe, 114 do 120 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa z 10, a odbytowa z 15-17 promieniami. Pierwsze trzy promienie są lekko pogrubione. Zęby gardłowe jednorzędowe, 4-4. Maksymalna długość 195 cm.
Wydłużone ciało i stosunkowo duża, silnie spłaszczona głowa. Długość boczna stanowi 31-40% długości ciała. U ryb młodych jest względnie mniejsza - mieści się 3,5 razy w długości ciała. Pysk jest dość duży w położeniu górnym, sięga za tylną krawędź oka; stanowi prawie 9% długości. Największa wysokość ciała stanowi 22-29% długości. Całe ciało pokryte jest łuską ktenoidalną. Łuska znajduje się również na górnej części głowy. Barwa ciała oliwkowo-zielona, jaśniejsza lub ciemniejsza, w zależności od rodzaju zbiornika. Boki ciała pokryte są nieregularnymi ciemnymi smugami i plamami, bardzo zmiennymi co do intensywności w zależności od barwy dna. Od pyska poprzez oko do końca kości przed pokrywowej ciągnie się dość wąska, ciemna smuga. Na brzuchu znajdują się ciemne nieregularne plamki. Na pierwszej płetwie grzbietowej znajdują się 2-3 ciemne smugi, a na drugiej 2-3 rzędy delikatnych plamek ułożonych poziomo. Podobnie ubarwiona jest płetwa odbytowa i ogonowa.
Wydłużone, bocznie nieco spłaszczone ciało, wyższe u ryb starszych niż u młodszych. Między płetwą grzbietową a ogonową występuje płetwa tłuszczowa. Łuski drobne; 110-120 wzdłuż linii bocznej, 14-19 (najczęściej 16) pomiędzy płetwą tłuszczową a linią boczną (łącznie z leżącymi na niej łuskami). Głowa o tępo ściętym pysku, z szeroko wyciętym otworem gębowym sięgającym tylnej krawędzi oka. Górne i dolne wyrostki filtracyjne pierwszego łuku skrzelowego guzkowate, wyrostki środkowe pałeczkowate. Płytka lemiesza z 4-6 zębami. Na jego trzonie z przodu najczęściej pojedynczy, z tyłu zaś podwójny rząd prostych zębów. Ubarwienie bardzo zmienne, zależnie od zasiedlanego zbiornika wodnego. Boki usiane różnej wielkości nieregularnymi czarnymi plamami. Między nimi występują - zwłaszcza u młodych ryb - kropki i pierścienie w kolorze od brązowego do czerwonawego. Długość od 40 do 80 cm, maksymalnie do 140 cm.
Ciało masywniejsze niż u Salmo salar, głowa większa, trzon ogona krótszy, szerszy, bardziej spłaszczony, nie dłuższy od płetwy odbytowej. Płetwa ogonowa prawie prosta, bez wcięcia; 13-19 rzędów łusek pomiędzy płetwą tłuszczową a linią boczną; 120-130 drobnych łusek wzdłuż linii bocznej. Na końcu szczęki dolnej dojrzałych samic jest słabo zaznaczony hak, podobny do występującego u łososia atlantyckiego. U samców jest on dużo większy. Ubarwienie zbliżone do ubarwienia łososia, zmieniające się wraz z wiekiem. Młode ryby z czerwonymi kropkami i ciemnymi poprzecznymi plamami, płetwa tłuszczowa czerwono obramowana (u łososia czerwone obramowanie nigdy nie występuje!). Przy długości 10-20 cm rozpoczyna się proces smoltyfikacji (młodzieńcze plamy znikają, ciało się wysrebrza). Po jego zakończeniu młode ryby spływają do morza. Teraz troć ubarwiona jest jak łosoś, jednak w odróżnieniu od niego ma rozsiane na głowie, bokach i grzbiecie czarne, przypominające znak X plamy, które rozciągają się również poniżej linii bocznej. Przy coraz dłuższym pobycie w morzu liczba plam na ciele zwiększa się. Po 2-3 latach jest ich więcej, niektóre z nich zwiększają rozmiary i stają sięjasnożółte, nieregularne. Obok nich pojawiają się na grzbiecie plamy brązowoczerwone i czerwone. Ubarwienie grzbietu jest brudnoczerwonobrązowe, boki są jaśniejsze, a brzuch srebrzysty. Długość do 100 cm.
Wysokie ciało jest dwa razy wyższe niż szerokość trzona ogonowego. Otwór gębowy lekko skośnie skierowany ku górze i wysunięty ku przodowi. Szczęka dolna nie jest pogrubiona. Pomiędzy płetwami brzusznymi i odbytową znajduje się bezłuski kil. Łuski średniej wielkości, 42-51 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa z 10-12, a odbytowa z 14-17 promieniami. Ta ostatnia jest krótsza niż u uklei i zaczyna się pod końcową częścią płetwy grzbietowej. Zęby gardłowe dwurzędowe i piłkowane, 2.5-5.2. Długie, gęsto ustawione skrzelowe wyrostki filtracyjne. Grzbiet brązowozielony. Boki i brzuch silnie, srebrzyście lśniące. Płetwy szare. Maksymalna długość 11 cm.
Wężowate ciało pokryte śluzowatą skórą, w której bardzo głęboko osadzone są drobniutkie, podłużnie owalne łuski. Płetwy grzbietowa, ogonowa i odbytowa połączone są ze sobą i pozbawione twardych promieni. Nasada płetwy grzbietowej zaczyna się daleko poza zakończeniem płetw piersiowych. Brak płetw brzusznych. Węgorz żółty: grzbiet oliwkowobrązowy lub szarobrązowy. Strona brzuszna żółtawa. Węgorz srebrzysty (po osiągnięciu dojrzałości płciowej): grzbiet ciemny, szarozielony, boki i brzuch srebrzyste, o silnym połysku. Samce uzyskują długość do 51 cm i ciężar 350 g, samice do 150 cm i 6 kg.
Ciało wygrzbiecone, ścieśnione w płaszczyznach bocznych. Krawędź brzucha, pomiędzy płetwami brzusznymi a odbytową, w postaci kila. Początek nasady płetwy grzbietowej wyraźnie przesunięty do tyłu w stosunku do nasady płetw brzusznych. Otwór gębowy wąski, skośnie skierowany ku górze. Oczy złociście lśniące (znak rozpoznawczy w stosunku do bardzo podobnej płoci). Duże koliste łuski, 40-43 wzdłuż linii bocznej. W płetwach piersiowych po 16-17 promieni, w grzbietowej 10-12, a płetwa odbytowa ma ich 12-14. Zęby gardłowe dwurzędowe, 3.5-5.3. Grzbiet i wierzchnia część głowy zielonoszare do zielonobrązowych, boki jaśniejsze, o mosiężnym połysku. Strona brzuszna ubarwiona srebrzyście. Płetwy brzuszne, odbytowa i grzbietowa pomarańczowe do krwistoczerwonych, u nasady w kolorze od brązowawego do szarego. Długość 20-30 cm, maksymalnie 45 cm.
Długość przeciętnie 20-30 cm, maksymalnie do 40 cm. Linia boczna wysokim łukiem wygięta nad płetwą piersiową. Skóra szorstka. Strona ślepa biaława.
2
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Gatunki i rodzaje ryb
RODZAJE WYSIŁKU FIZYCZNEGO
rodzaje ooznaczen i ich ochrona
Obróbka wstępna ryb
rodzaje struktur rynkowych 2
Rola witamin w żywieniu ryb
rodzaje diet
Rodzaje zanieczyszczeń środowiska
rodzaje wi za
Rodzaje fundamentów
Wykład 5 Rodzaje audytu wewnetrznegoSTUDENCIZAO
Rodzaje aberracji chromosomowych pop
Różne rodzaje grzejników
II wyklad Interakcje i rodzaje wiedzy
Rodzaje przedsiębiorstw2
Rodzaje cery
Rodzaje manipulacji
Narzędzia chirurgiczne i ich rodzaje
więcej podobnych podstron