Badanie efektu Halla


BADANIE EFEKTU HALLA

  1. CEL ĆWICZENIA

Wyznaczenie charakterystyki hallotronu , wyznaczenie czułości hallotronu a także koncentracji elektronów swobodnych w półprzewodniku.

  1. WSTĘP TEORETYCZNY

Zjawisko Halla wskazuje na wpływ pola magnetycznego na ruch nośników swobodnych, a tym samym na parametry materiału półprzewodnikowego. Jeżeli na nośnik-oprócz pola elektrycznego, powstałego w wyniku przyłożonego napięcia z zewnątrz- działa pole magnetyczne, to tor tego nośnika zostaje odchylony pod wpływem tzw. Siły Lorentza:

FL = -e (v0x01 graphic
B)

Elektrony (nośniki) gromadzą się przy jednej krawędzi półprzewodnika, co prowadzi do powstania dodatkowego poprzecznego pola elektrycznego E skierowanego, o kierunku i zwrocie zgodnym z siłą FL (w kierunku wartości ujemnych). Opisany proces nazywamy zjawiskiem Halla (rys.).

0x01 graphic

Wytworzoną różnicę potencjałów nazywamy napięciem Halla UH, określonym równaniem:

UH = γ IS B (1)

gdzie: współczynnik proporcjonalności (czułość hallotronu) 0x01 graphic

Napięcia to zależy więc od indukcji B pola magnetycznego oraz natężenia prądu IS płynącego przez próbkę. Urządzeniem wykorzystującym efekt Halla nazywa się hallotronem i służy do wyznaczania indukcji magnetycznej B.

Napięcie Halla jest zakłucanie napięciem asymetrii pierwotnej UA związane z poprawnością wykonania elektrod hallowskich.

  1. SPIS PRZYRZĄDÓW

  1. SCHEMAT UKŁADU POMIAROWEGO

0x01 graphic

a - zasilanie elektromagnesu b - układ pomiarowy hallotronu

  1. PRZEBIEG ĆWICZENIA

    1. SKOMPENSOWANIE NAPIĘCIA ASYMETRII PIERWOTNEJ

Aby możliwy był dokładny pomiar napięcia Halla UH należy wcześniej wyeliminować napięcie asymetrii pierwotnej UA. Kompensację przeprowadziliśmy usuwając hallotron z obszaru pola magnetycznego, lecz gdy prąd IS płynie przez hallotron. Ustalamy prąd zasilania hallotronu IS = 5 mA, a potencjometrem P na przystawce hallotronu kompensujemy napięcie asymetrii tak długo, aż napięcie Halla UH wynosiło 0 (UH=0V). Po ponownym wprowadzeniu ramki z hallotronem w obszar nabiegunników elektromagnesu woltomierz zmierzył napięcie pozbawione UA równe napięciu Halla (UH≈0V)

    1. WYZNACZENIE ZALEŻNOŚCI NAPIĘCIA HALLA OD INDUKCJI MAGNETYCZNEJ UH = f (B)

      1. Tabela wyników pomiarowych dla IS = const = 5 mA

Lp.

Im

UH

∆UH

B

γ

∆γ

δn

n

∆n

δn

[ mA ]

[ mV ]

[ mV ]

[ mT ]

[ V/AT ]

[ V/AT ]

[%]

[ % ]

1.

20

2,1

±0,1

16,89

24,87

±2,18

8,76

1,257E+23

±0,090E+23

7,18

2.

40

3,4

±0,1

37,29

18,24

±1,27

6,94

1,714E+23

±0,108E+23

6,27

3.

60

4,8

±0,1

57,69

16,64

±1,02

6,08

1,878E+23

±0,113E+23

6,02

4.

80

6,2

±0,1

78,09

15,88

±0,90

5,61

1,968E+23

±0,116E+23

5,90

5.

100

7,5

±0,1

98,49

15,23

±0,82

5,33

2,052E+23

±0,120E+23

5,82

6.

120

9,2

±0,1

118,89

15,48

±0,79

5,09

2,019E+23

±0,117E+23

5,79

7.

140

10,4

±0,1

139,29

14,93

±0,75

4,96

2,093E+23

±0,120E+23

5,74

8.

160

12

±0,1

159,69

15,03

±0,73

4,83

2,079E+23

±0,120E+23

5,73

9.

180

13,1

±0,1

180,09

14,55

±0,70

4,76

2,148E+23

±0,123E+23

5,70

10.

200

14,3

±0,1

200,49

14,27

±0,67

4,70

2,191E+23

±0,125E+23

5,68

11.

220

15,8

±0,1

220,89

14,31

±0,67

4,63

2,184E+23

±0,124E+23

5,67

12.

240

16,9

±0,1

241,29

14,01

±0,65

4,59

2,231E+23

±0,126E+23

5,65

13.

260

18,1

±0,1

261,69

13,83

±0,63

4,55

2,259E+23

±0,128E+23

5,63

14.

280

19,4

±0,1

282,09

13,75

±0,63

4,52

2,272E+23

±0,128E+23

5,62

15.

300

20,5

±0,1

302,49

13,55

±0,61

4,49

2,306E+23

±0,130E+23

5,61

16.

320

21,7

±0,1

322,89

13,44

±0,60

4,46

2,325E+23

±0,130E+23

5,60

17.

340

23,2

±0,1

343,29

13,52

±0,60

4,43

2,312E+23

±0,130E+23

5,60

18.

360

24

±0,1

363,69

13,20

±0,59

4,42

2,368E+23

±0,133E+23

5,59

19.

380

25,1

±0,1

384,09

13,07

±0,58

4,40

2,391E+23

±0,134E+23

5,58

20.

400

26,5

±0,1

404,49

13,10

±0,58

4,38

2,385E+23

±0,133E+23

5,58

21.

420

27,3

±0,1

424,89

12,85

±0,57

4,37

2,432E+23

±0,136E+23

5,57

22.

440

28,4

±0,1

445,29

12,76

±0,56

4,35

2,450E+23

±0,137E+23

5,56

23.

460

29,7

±0,1

465,69

12,76

±0,56

4,34

2,450E+23

±0,137E+23

5,56

24.

475

30,3

±0,1

480,99

12,60

±0,55

4,33

2,480E+23

±0,138E+23

5,55

Wartości średnie:

14,66

±0,75

5,14

2,177E+23

±0,125E+23

5,75

na podstawie wykresu 5.2.2 :

12,195

2,563E+23

      1. Wykres

0x08 graphic

      1. Wzory i przykładowe obliczenia

Wartość indukcji magnetycznej B obliczam przeliczając natężenie prądu magnesującego Im

0x01 graphic

np. B = 1,02*40 [mA] - 3,51 = 37,29 [ mT ]

Wyznaczanie czułości hallotronu:

z różniczki logarytmicznej:

0x01 graphic

0x01 graphic
[A]; 0x01 graphic
- z danych 0x01 graphic

Δγ = 0x01 graphic
[V/AT]

0x01 graphic

Obliczanie koncentracji elektronów n oraz błędów pomiaru ∆n i δn:

e = 1,6·10-19 C - ładunek elektronu

d = 2 μm ­- grubość płytki hallotronu

n = 0x01 graphic

0x01 graphic

ponieważ 0x01 graphic
otrzymujemy: 0x01 graphic

0x01 graphic
- z danych

0x01 graphic

δn = 6,27 %

    1. WYZNACZENIE ZALEŻNOŚCI NAPIĘCIA HALLA OD NATĘŻENIA PRĄDU PŁYNĄCEGO PRZEZ HALLOTRON UH =f(IS), gdy Im=const=450mA

      1. Tabela wyników pomiarowych dla Im =const = 450 mA

Lp.

Is

dIs

Uh

∆Uh

γ

∆ γ

δ γ

n

n

δn

[mA]

[mA]

[mV]

[mV]

[V/AT]

[V/AT]

[%]

[%]

1.

1,0

0,01

6,0

±0,1

12,97

±0,61

4,67

2,409E+23

±0,233E+23

9,67

2.

1,5

0,01

9,1

±0,1

13,12

±0,50

3,77

2,383E+23

±0,209E+23

8,77

3.

2,0

0,1

12,1

±0,1

13,08

±1,03

7,83

2,389E+23

±0,307E+23

12,83

4.

2,5

0,1

15,0

±0,1

12,97

±0,87

6,67

2,409E+23

±0,281E+23

11,67

5.

3,0

0,1

18,0

±0,1

12,97

±0,77

5,89

2,409E+23

±0,263E+23

10,89

6.

3,5

0,1

21,0

±0,1

12,97

±0,70

5,34

2,409E+23

±0,249E+23

10,34

7.

4,0

0,1

24,0

±0,1

12,97

±0,64

4,92

2,409E+23

±0,239E+23

9,92

8.

4,5

0,1

27,0

±0,1

12,97

±0,60

4,60

2,409E+23

±0,232E+23

9,60

9.

5,0

0,1

30,0

±0,1

12,97

±0,57

4,34

2,409E+23

±0,225E+23

9,34

wartości średnie:

13,00

±0,76

5,85

2,404E+23

±0,248E+23

10,34

na podstawie wykresu 5.3.2:

12,937

2,416E+23

      1. Wykres

0x01 graphic

      1. Wzory i obliczenia

Indukcję magnetyczną B obliczamy ze wzoru:

0x01 graphic

zatem: B = const, bo Im = const, czyli B = 1,02*450 [mA] -3,51 = 44,549 [mT]

Pozostałe obliczenia dokonujemy analogicznie jak w podpunkcie 5.2.3

  1. WNIOSKI

Przeprowadzone pomiary i obliczenia potwierdzają teorię efektu Halla.

Podczas pomiarów przy ustalonej wartości natężenia prądu sterującego IS potwierdzają się założenia, iż:

UH = γ IS B (1)

ponadto jest to zależność liniowa co potwierdza wyznaczona charakterystyka 5.2.2 ;

Podczas pomiarów przy ustalonej stałej wartości natężenia prądu magnesującego Im można zauważyć, iż:

2,416*E 23 0x01 graphic
(2,404±0,248)*E23;

Błędy wyznaczania czułości hallotronu γ, δγ jak i koncentracji elektronów n, δn wyznaczyłem metodą różniczki logarytmicznej.

0x01 graphic



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Badanie efektu Halla fluksometr, Sprawolki
Badanie efektu Halla, Szkoła, penek, Przedmioty, Fizyka, Laborki
BADANIE EFEKTU HALLA, Matematyka - Fizyka, Pracownia fizyczna, Badanie efektu Halla
W 01 BADANIE EFEKTU HALLA, Akademia Morska -materiały mechaniczne, szkoła, Mega Szkoła, szkola, FIZA
Laboratorium Podstaw Fizyki spr 57 Badanie efektu Halla, PWR, FIZYKA LABORATORIUM - SPRAWOZDANIA
POMIAR INDUKCJI MAGNETYCZNEJ ZA POMOCĄ EFEKTU HALLA, Matematyka - Fizyka, Pracownia fizyczna, Badani
Badanie efektu Halla
POMIAR INDUKCJI MAGNETYCZNEJ ZA POMOCĄ FLUKSOMETRU. BADANIE EFEKTU HALLA, Matematyka - Fizyka, Praco
057c Badanie efektu Halla sprawozdanie
Spr 4, BADANIE EFEKTU HALLA
Badanie efektu Halla fluksometr, Sprawolki
w 01 Badanie efektu Halla
BADANIE EFEKTU HALLA
ćw 01 Badanie efektu Halla (2)
Ćw 57C Badanie efektu Halla

więcej podobnych podstron