STOPNIE SIŁY MIĘŚNIA WG. LOVETTA
0-brak napięcia mięśniowego, brak ruchu, wartość siły mięśnia badanego do mięśnia zdrowego wynosi 0%
1- ślad napięcia przy próbie wykonania ruchu, wartość siły mięśnia badanego do mięśnia zdrowego wynosi 10%
2- wyraźny skurcz mięśnia i zdolność wykonania ruchu przy pomocy badającego i przy odciążeniu odcinka ciała wprowadzonego w ruch przez dany mięsień. Wartość siły badanego mięśnia do mięśnia zdrowego wynosi 25%
3- wykonanie ruchu w pełnym zakresie przeciwko sile ciężkości. Wartość siły badanego mięśnia do mięśnia zdrowego wynosi 50%
4- wykonanie ruchu w pełnym zakresie przeciwko oporowi nałożonemu przez badającego. Wartość siły badanego mięśnia do mięśnia zdrowego wynosi 75%
5- wykonanie ruchu w pełnym zakresie przeciwko maksymalnemu oporowi nałożonemu przez badającego. Wartość siły badanego mięśnia do mięśnia zdrowego wynosi 100%
STOPIEŃ 1- stwierdzenie śladu czynnego skurczu mięśnia jest trudne i możliwe tylko dla mięśni leżących powierzchownie. Ślad tego skurczu można wyczuć i zobaczyć w miejscu, gdzie ścięgno mięśnia przebiega tuż pod skórą.
STOPIEŃ 2- oznaczenie siły mięśnia przez stopień 2 wymaga odciążenia, którego dokonuje badający przez podtrzymanie swoją ręką danego odcinka ciała pacjenta.
STOPIEŃ 3- mięsień o sile stopnia 3 jest zdolny pokonać masę odcinka ciała, którym porusza, i pacjent na komendę badającego wykonuje ruch czynny w pełnym zakresie. Badanie siły mięśnia powinno się zacząć od testu na stopień 3. Jeżeli badany wykona w określonej dla danego mięśnia pozycji ruch czynny z siłą 3, to przechodzi się do badania na siłę 4. Przy braku możliwości wykonania ruchu czynnego, a więc przy niestwierdzeniu siły stopnia 3, przystępuje się do testowania na siłę stopnia 2 lub 1.
STOPIEŃ 4- test na siłę mięśnia stopnia 4 oznacza taką siłę, która pozwala na wykonanie ruchu czynnego z pokonaniem masy odcinka ciała i przeciw umiarkowanemu oporowi. Opór ten stawia ręka badającego w okolicy końcowego przyczepu mięśnia. Kierunek stawianego oporu powinien być prostopadły do płaszczyzny ruchu wywołanego siłą działania mięśnia badanego.
STOPIEŃ 5- oznacza działanie mięśnia z normalną siłą, zdolność wykonania czynnego ruchu przeciw pełnemu oporowi. Określenie siły mięśnia na stopień 5 nie jest trudne, jeśli po jednej stronie mięśnie są zdrowe. Porównując siłę działania mięśni strony niedowładnej ze zdrową stwierdza się, czy dany mięsień pokonuje pełny opór, czy tylko częściowy. Przy obustronnym niedowładzie mięśni określenie siły mięśnia na stopień 4 i 5 sprawia trudności z powodu braku prawidłowego wzorca. W takich przypadkach badający, opierając się na własnym doświadczeniu, może określić według uznanego prawdopodobieństwa siłę mięśnia na 4 lub 5, albo też porównać ze zdrowym osobnikiem tej samej płci, w tym samym wieku i kondycji fizycznej co badany.
CZYNNIKI UWZGLĘDNIANE W TECHNICE TESTOWANIA:
pozycja pacjenta- jest ona ściśle określona dla badania siły poszczególnych mięśni, stosuje się przeważnie pozycje izolowane, tj. leżącą i siedzącą.
Stabilizację odcinka ciała, w obrębie którego leży badany mięsień- równe podłoże,
Wykonanie czynności, testu
Zastosowanie oporu przy badaniu na siłę mięśnia stopnia 4. Wielkość stosowanego oporu powinna być odpowiednia do wieku i ogólnej sprawności pacjenta.