Leasing operacyjny czyli finansowy

Umowa leasingu operacyjnego (zwanego też bieżącym)

polega na czasowym przekazaniu w używanie dobra inwestycyjnego.

Podstawową cechą identyfikującą ten rodzaj leasingu jest fakt,

iż przedmiot umowy leasingu w okresie trwania umowy przez cały

czas zaliczany jest do składników majątku finansującego.

W związku z tym to on ma prawo dokonywać odpisów amortyzacyjnych

w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Ponadto umowa leasingu operacyjnego zawierana jest na okres krótszy

niż okres zużycia leasingowanej rzeczy (odwrotnie niż w przypadku

leasingu kapitałowego). Czynsze leasingowe ( w tym także czynsz

początkowy) stanowią przychód finansującego i jednocześnie koszt

uzyskania przychodu u korzystającego.

Natomiast w przypadku leasingu finansowego (zwanego

też kapitałowym) czas trwania tej umowy jest zbliżony do okresu zużycia rzeczy,

a przedmiot leasingu zaliczany jest do składników majątku korzystającego,

w związku z czym przez cały okres trwania umowy to on dokonuje odpisów

amortyzacyjnych, które są dla niego kosztem. Ponadto kosztem dla niego

są raty leasingowe w części odsetkowej (czyli stanowiącej koszt korzystania

z cudzego kapitału). Ta część odsetkowa czynszów leasingowych stanowi

przychód finansującego. Natomiast cześć kapitałowa raty nie jest kosztem

dla korzystającego ani przychodem dla finansującego. Po upływie oznaczonego

w umowie terminu i spłaceniu wszystkich rat leasingowych umowa wygasa,

a leasingowany przedmiot staje się własnością korzystającego bez żadnych

ograniczeń.

Różnica między leasingiem operacyjnym a finansowym sprawdza

się praktycznie do porównania ich w świetle ustawy o podatku dochodowym.

Leasing operacyjny daje większe korzyści podatkowe, gdyż całą ratę

leasingową można uznać za koszt uzyskania przychodu, zmniejszając w ten

sposób podstawę opodatkowania. W przypadku leasingu finansowego klient

może odpisać tylko część odsetkową raty leasingowej oraz amortyzację.

---