KLASYCYZM WE FRANCJI

POJĘCIE KLASYCYZMU

Klasycyzm - pewien model kultury powstały w starożytności (Grecja, Rzym); nawiązanie do antyku (np. w gatunkach literackich - tragedia antyczna, zasada decorum)

PODŁOŻE FILOZOFICZNE

Kartezjusz

Podbudową filozoficzną myślenia o sztuce były poglądy Kartezjusza. Autor „Rozprawy o metodzie”. Za największą wartość uznawał ludzki rozum. Celem człowieka było poznanie prawdy o świecie, dostępnej rozumowi ludzkiemu. Prawdziwe jest to co jasne i zrozumiałe. Kartezjańska filozofia nawiązywała do aforyzmu „Myślę więc jestem”. Ta sama zasada obowiązywała w sztuce.

Kant

Nawiązuje do systemów antycznych. Poznanie prawdy możliwe jest na drodze dwuźródłowości: rozumu i zmysłów. Kant wychodzi z racjonalizmu oświeceniowego i empiryzmu, zrywa z obiektywizmem. Twierdzi, że świat, który człowiek postrzega może być przez niego kształcony.

Locke

Stworzył podstawy teoretyczne empiryzmu. Źródła wiedzy szukał w doświadczeniu zewnętrznym - zmysłowym i wewnętrznym - refleksji. Propagował tolerancję religijną. Uważał, że człowiek dąży do szczęścia, które każdemu obywatelowi powinno zapewnić państwo.

ZALECENIA POETYKI KLASYCYSTYCZNEJ (M. BOILEAU)

  1. piękne to co rozumne, rozsądne i harmonijne

  1. doskonałość wykonania

  2. zasada prawdopodobieństwa

  3. kryterium doboru - rozum

  4. język wykwintny, ale i pełen prostoty

  5. poszanowanie języka ojczystego

  6. ścisłe przestrzeganie zasad gatunków literackich

  7. typowość (bohaterowie typowi dla danego środowiska)

  8. klarowność (przejrzystość kompozycji)

  9. kompozycja musi być regularna

  10. powrót do zasady umiaru

  11. styl jasny i prosty

  12. powrót do zasady Horacego (uczyć-bawiąc)