CHRONOLOGIA
Era - system ustalania roku pierwszego
Era rzymska - od założenia Rzymu 753 r. p.n.e.
Era żydowska - od stworzenia świata 3761p.n.e.
Era muzułmańska - od ucieczki Mahometa z Mekki do Medyny - 16 lipca 622 r.
- początek rachuby religijnego kalendarza muzułmańskiego
Era chrześcijańska (dionizyjska) - od narodzenia Chrystusa
1 r. n.e. - rok po narodzinach Chrystusa
Dionizjusz Mały - mnich, który wyznaczył datę narodzin Chrystusa na 25 grudnia 753 r. od założenia Rzymu
Z nowszych badań wynika, że Chrystus urodził się w 4-5 r. p.n.e.
STAROŻYTNOŚĆ - do roku 476, rozpadu Imperium Rzymskiego
ŚREDNIOWIECZE - do:
1440 r. wynalezienia druku
1453 r. upadek Cesarstwa Bizantyjskiego
1492 r. odkrycie Ameryki
1517 r. M. Luter
Nowożytność - do:
- 1789 r. - Rewolucja Francuska
- 1815 r. - Kongres Wiedeński
- 1795 r. - III rozbiór Polski
- 1848 r. - Wiosna Ludów
Historia najnowsza - do dziś
chronologia historyczna- badająca historyczne podziały czasu, dokonywane przede wszystkim na podstawie ruchu ciał niebieskich, sprowadzająca je do podziałów stosowanych dzisiaj. Chronologia historyczna jest jedną z nauk pomocniczych historii. Jest niezbędna do ustalenia czasu powstania źródeł.
Wiek, stulecie- jako jednostka czasu to 100 lat liczone od roku kończącego się cyframi "01"
Tysiąclecie (milenium) -to jednostka czasu obejmująca 1000 lat (10 wieków).
Epoka - formalna jednostka geochronologiczna podziału dziejów Ziemi mająca od kilku do kilkudziesięciu milionów lat. Epoka wchodzi w skład okresów, dzieli się natomiast na wieki.
Okres - formalna jednostka geochronologiczna (czasowa), niższa rangą od ery, a wyższa rangą od epoki. Odpowiada jednostce chronostratygraficznej (jednostce skalnej) o nazwie system.
STAROŻYTNOŚĆ
SOFIŚCI
„Człowiek miarą wszystkich rzeczy”
Protagoras z Abdery
V w p.n.e.
Płatni, wędrowni myśliciele-nauczyciele,
Źródłem mądrości i cnoty wychowanie i rozum, a nie dziedziczenie,
Prekursorskie podejście do kształcenia na poziomie średnim i wyższym,
Zarzut relatywizmu.
Przedmioty nauczania:
Dialektyka - sztuka przekonywania,
Retoryka - sztuka przemawiania,
Gramatyka - prawidła języka,
Arytmetyka, Schemat przekształcony
Astronomia, u schyłku starożytności
Geometria, w trivium i quadrivium
Prawa. przetrwał kilka stuleci.
SOKRATES
469 - 399 p.n.e.
„ Najmądrzejszy jest ten, który wie,
czego nie wie”
„Wiem, że nic nie wiem”
Tożsamość dobra i wiedzy: człowiek mądry człowiekiem cnotliwym,
Kształcenie intelektualne prowadzi do wychowania moralnego,
Cnota (arete) dobrem absolutnym (w opozycji do relatywizmu Sofistów),
Mądrości można nauczyć,
Człowiek żyje by być szczęśliwym, aczkolwiek ma swoje powinności,
Twórca metody majeutycznej ( akuszeryjnej ),
Oskarżony o bezbożność i psucie młodzieży.
Metoda akuszeryjna - niczego nie stwarza, a jedynie pomaga wydobyć prawdę:
Poprzez stawianie odpowiednich pytań naprowadzanie ucznia w rozmowie do uświadomienia sobie tezy podstawowej.
Zbijanie tezy rozmówcy poprzez wyprowadzenie z niej konsekwencji doprowadzających tę tezę do absurdu lub sprzeczności (metoda elenktyczna).
PLATON
427 - 347 p.n.e.
Pierwszy europejski system wychowania:
wywiedziony z założeń filozoficznych,
Cele pedagogiczne ukierunkowane na cele społeczne i polityczne,
Ze wskazaniem na środki realizacji.
Prawdziwy, wieczny byt to idee,
Rzeczywistość jest jedynie odbiciem tego świata, emanacją idei,
Najważniejszą cechą jest stałość świata idei,
Wszelka zmiana jest złem, niedoskonałością,
Ludzi różni od świata materialnego dusza,
Jest nieśmiertelna, pochodzi ze świata idei i łączy ludzi z tym światem.
Koncepcja państwa idealnego opartego o 3 stany:
- filozofowie = rządzący
- obrońcy,
- żywiciele.
Koncepcja 3 części ciała ludzki
Poniżej przepony - f. biologiczna,
Powyżej przepony - f. emocjonalna,
Głowa - f. intelektualna.
3 części duszy
- rozum
- popędliwość
- pożądliwość
3 cnoty kardynalne:
Mądrość
Męstwo (stałość),
Umiarkowanie (panowanie nad sobą)
ARYSTOTELES
384 - 322 p.n.e.
Świat jest jeden, idee w rzeczach samych.
Świat jest poznawalny.
3 rodzaje duszy:
Dusza roślinna - zdolność człowieka do odżywiania się i rozmnażania,
Dusza zwierzęca - zdolność postrzegania świata, ośrodek uczuć i popędów,
Dusza rozumna, myśląca - koncentruje w sobie poznanie i myślenie.
3 stadia procesu poznania - nauczania:
Spostrzeganie,
Zapamiętywanie (powtarzanie),
Uogólnianie.
3 strony wychowania:
Wychowanie fizyczne,
Wychowanie moralne,
Wychowanie intelektualne.
3 okresy wychowania:
Rozwój fizyczny,
Rozwój części zwierzęcej i rozumnej,
Dominująca rola rozumu.
ARYSTOTELES - PLATON
Podobieństwa:
Wychowanie organizowane, regulowane i opłacane przez państwo,
„Pielęgnowanie ciała ma na celu pielęgnowanie duszy”
RÓŻNICE:
Moralność i wychowanie: - umiar, wręcz surowość.
|
-postrzeganie zmysłowe, -zdobywanie doświadczeń, -wiedza pojęciowa.
-„złoty środek”, nie ignorować żądz, ale też im nie ulegać.
|
PYTANIA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
SŁOWNIK
ANAMNEZA- (gr. anamnesis - przypominanie) - sposób poznania danej rzeczy poprzez przypominanie sobie o niej niezależnie od doświadczenia zmysłowego danego człowieka.
Dedukcja to rodzaj rozumowania logicznego, mającego na celu dojście do określonego wniosku na podstawie założonego wcześniej zbioru przesłanek.
Dialektyka (gr.: diálogos 'rozmowa' i dialektikē 'dialektyka', z diálektos 'sposób mówienia) - w filozofii marksistowskiej to mechanizm ścierania się przeciwieństw naturalnie występujących w materii (także społecznej), stanowiący podstawowy motor rozwoju świata i postępu historycznego.
Dialektyka to także oparta na tym mechanizmie metoda poznawania i przekształcania świata.
Efebia - system wychowania obowiązujący w miastach starożytnej Grecji, który poprzedzał przyjęcie do wspólnoty pełnoprawnych obywateli. Głównym elementem efebii było szkolenie wojskowe. System ten istniał w wielu poleis, ale znany jest najlepiej na przykładzie Aten w IV wieku p.n.e..
Erystyka - sztuka doprowadzania sporów do korzystnego rozwiązania bez względu na prawdę materialną. Słowo pochodzi z klasycznego języka greckiego - eristikós czyli kłótliwy, od éris oznaczający kłótnię, spór, walkę oraz imię bogini niezgody, córki Nocy, towarzyszki Aresa na polu bitwy, będącej uosobieniem waśni, niezgody i kłótni.