Zabawa ożywiająca - „Zbijanego”. |
Kategoria: Gry i zabawy
Kategoria wiekowa: U 6 - U 8
Cel: pobudzenie organizmu do wysiłku, kształtowanie koordynacji ruchowej, szybkości i zwrotności, doskonalenie orientacji przestrzennej i spostrzegawczości, wdrożenie zawodników do rywalizacji i współpracy z partnerem.
|
Pole gry: |
|
Prezentowaną w dniu dzisiejszym zabawę i jej odmiany zna na pewno większość trenerów pracujących z grupami wstępnego szkolenia. Znana pod popularną nazwą „Berek ze skuciem” jest często stosowana i bardzo lubiana wśród najmłodszych adeptów piłki nożnej. Dzisiejszą wersję prezentuje nasz stały współpracownik Radosław Mozyrko pracujący na co dzień w angielskim klubie Karmia Nottingham. Jak widać zabawa ta znana jest nie tylko w Polsce, ale także w innych krajach Europy.
Przebieg i założenia zabawy
Zabawę przeprowadzamy w kwadracie o minimalnych wymiarach 15 x 15 m. Z grupy zawodników wyznaczamy jednego, który posiadając piłkę w rękach staje się „zbijającym”. Jego zadaniem jest zbicie dowolnego partnera poprzez rzut piłką w nogi uciekającego /poniżej linii bioder/. Zawodnik zbity przejmuje piłkę i stara się skuć następnego partnera.
Wersja druga
Założenia jak wyżej. Poza linią wyznaczonego pola ustawione są dodatkowe piłki. Zabawę rozpoczyna jeden „zbijający”, który stara się skuć pierwszego partnera. Bierze on następnie jedną z piłek ustawionych poza linią wyznaczonego pola i pomaga „zbijającemu”. W ten sposób zwiększa się ilość zawodników, którzy mogą zbijać piłką. Zabawa się toczy do momentu „zbicia” ostatniego zawodnika.
Wersja trzecia
Zawodnik posiadający piłkę ma za zadanie „zbić” wszystkich partnerów w jak najkrótszym czasie. Zawodnik, który został skuty ustawia się poza liniami pola gry. Można mu wyznaczyć także limit czasu, w którym ma skuć jak najwięcej uciekających. Wersja jest polecana dla starszych zawodników, którzy poznali poprzednie wersje.
Wersja czwarta
Wyznaczany jest „zbijający”, który stara się jak najszybciej skuć pierwszego zawodnika. Skuty dołącza do zbijającego /ubiera znacznik/ i pomaga mu w skuciu kolejnych uciekających. Zawodnicy ci mogą podawać piłkę rękami pomiędzy sobą. Gdy będzie więcej niż trzech „zbijających” można do zabawy włączyć drugą piłkę. Gra toczy się do momentu skucia wszystkich uciekających.
Wersja piąta
Uciekający zawodnicy wykonują prowadzenie piłki. Zawodnik skuty musi wykonać podanie piłki do trenera i dołącza do zawodnika „zbijającego”.
Wskazówki:
wielkość pola zabawy do wieku i ilości ćwiczących,
przy większej ilości zawodników można wprowadzić dwóch „zbijających”,
przestrzegamy zasad skucia zawodników,
staramy się by każdy ćwiczący był „zbijającym”,
w wersji czwartej kiedy będzie trzech zawodników „zbijających” można zadać im pytanie: „Co mogą zrobić, żeby szybciej zbić uciekających?” /wybrać i otoczyć wybranego zawodnika, rozszerzyć grę i nie stać bliski siebie/.