Antropologia

1. STRUKTURA MITÓW

• A odchodzi od badania faktów religijnych

• Etnologia religijna: Tylor, Frazer, Durkheim - nie byli psychologami, ich koncepcje szybko się zdezaktualizowały,

• Psychologia za mało interesuje się intelektem, który przedkłada nad uczucia

• Fenomenologia religii - badała ją jako wynik sfery uczuciowej - to źle, na rel wpływa też intelekt

• Mitologia - rozpatrywana jako prymitywne spekulacje filozof. Czy forma zabawy - wiele traci na tym podejściu

• Czy są dla różnych społ mity:

• Wyraz uczuć

• Tłumaczenia niezrozumiałych zjawisk

• W mitach można szukać odbicia struktury społecznej-np. przedstawianie w jakiś sposób pewnej gr. społ., jednak czasami tak nie jest i wtedy mity można traktować jako sposób wyrażania uczuć

• Z badania mitów mogą wynikać wzajemnie sprzeczne wnioski - brak reguł log.

• Treści mitów powtarzają się w różnych miejscach świata - czy można więc uznać ich treść za całkowity przypadek?

• Podstawowym znaczeniem jest odszukanie znaczenia mitu (porównanie do teorii języka - kiedyś myślano, że każda litera ma to samo znaczenie, ale tak nie jest)

• Jung - ok. znaczenie jest wiązane z ok. tematami mitologicznymi, kt są archetypami wg L-S tak nie jest

• Znaczenie mitu pochodzi ze sposobu połączenia jego części

• Mit należy do mowy jednostkowej(mowa jednostkowa nie jest tym samym co język:

• Mowa - dziedzina czasu nieodwracalnego

• Język - dziedzina czasu odwracalnego)

• Mit jest jednocześnie w języku i poza nim:

• Odnosi się do zdarzeń minionych, ale wartość mitu ma znaczenie dla tego co dzieje się w teraźniejszości (L-S daje przykład myślicieli politycznych i Rewolucji Francuskiej - była kiedyś, ale jej skutki są obecne i interpretuje się je prze pryzmat właśnie RF)

• Mit nie jest jak poezja - łatwo go przetłumaczyć na inny język, bo jego esencja tkwi w historii, kt jest opowiadana

• Mit składa się z fonemów, morfemów i semantemów - każda następna forma jest na wyższym poziomie złożoności, mit oz zwykłej mowy wyróżnia obecność mitemów (analityczna jednostka mitu) - najbardziej złożone jednostki ze wszystkich, mają naturę relacji

• L-S ma taką hipotezę - jednostkami konstytutywnymi mity nie są relacje , ale wiązki relacji i tylko jako takie mają funkcję znaczeniową

• Analizuje mit o Edypie - „poszatkowanie” różnych motywów mitu - stworzenie tablic, przypisanie im znaczeń, wyznaczenie pewnych relacji miedzy mitemami (mit mówi o tym jak jeden może zrodzić się z dwóch…)

• Przy tej metodzie nie jest bardzo istotne czy posiadamy pierwotną wersję mitu, bo mit jest zbiorem swoich wersji np. wersja Sofoklesa i Freuda

• Różne elementy mitu mogą być różnie zakwalifikowane np. polowanie - pożywienie, czyli życie lub zabijanie, czyli śmierć itp.

• Mit jest zb swoich wersji - trzeba je analizować jednakowo (badanie zarówno wersji podstawowej jak i pochodnych np. o bocznych liniach Edypa) - przedstawianie każdego mitu na oddzielnych tablicach umożliwia łatwe porównania

• To, że komparatyści chcieli badać „prawdziwe wersje mitu” sprawił, że wyniki ich badań nie były poprawne

• Analizuje mit plemienia Pueblo

• Metoda analizy strukturalnej, stosowana systematycznie, prowadzi do uporządkowania wszystkich wersji mitu w jedną serię (grupa permutacji, na przeciwległych biegunach są wersje skrajne, między którymi znajdują się pośrednie)

• Myśl mityczna wychodzi od uświadomienia sobie pewnych opozycji i zmierza ku ich stopniowemu zapośredniczeniu

• Jeśli uda się uporządkować pełną serię wariantów grupy permutacji, to możliwe jest odkrycie praw tej grupy

• Każdy mit posiada strukturę warstwową, która przejawia się w zjawisku powtarzania. Poszczególne warstwy nigdy nie są identyczne.

• Wzrost mitu (rozwój) jest ciągły, ale struktura jest nieciągłą

• Różnice w umyśle są wynikiem charakteru rzeczy, kt dotyczą operacje umysłowe, a nie sposobu wykonywania tych operacji

---