Elastycznością popytu nazywamy stosunek względnej (procentowej) zmiany wielkości popytu do względnej (procentowej) zmiany czynnika, który zmianę popytu wywołał.
QDx - wielkość popytu na dobro x;
ΔQDX - przyrost (zmiana absolutna) popytu na dobro x;
%ΔQDX - zmiana procentowa popytu na dobro x;
Px - cena dobra x;
Py - cena dobra y;
DP - dochód pieniężny.
Funkcję popytu zapiszemy następująco:
QDx= f (PX, Py, ..., DP, ...)
Stosując zasadę ceteris paribus możemy analizować i mierzyć reakcję popytu (QDx) na zmianę każdego z czynników wpływających na popyt. W ten sposób wyróżnia się trzy rodzaje elastyczności:
elastyczność cenową popytu;
elastyczność mieszaną popytu;
elastyczność dochodową popytu.
Ogólna formuła elastyczności popytu ma następującą postać:
Ed = procentowa zmiana wielkości popytu /
procentowa zmiana czynnika wpływającego na popyt
Jeśli czynnikiem wpływającym na zmiany rozmiarów popytu na dobro x jest cena dobra x wtedy mamy do czynienia z cenową elastycznością popytu, której formułę zapiszemy następująco:
Na rozmiary popytu na dobro x wpływają także zmiany cen innych dóbr, które w stosunku do dobra x mogą być substytutami, dobrami komplementarnymi lub niezależnymi. Miernikiem reakcji popytu na dobro x na zmianę ceny dobra y jest elastyczność mieszana popytu.
% ΔQDx
% ΔPy
Jeżeli rozpatrujemy wpływ zmian dochodów kupujących na rozmiary popytu na dobro x wtedy miernikiem reakcji popytu jest
elastyczność dochodowa.
Stopień reakcji wielkości popytu na określone dobro (usługę) na zmianę ceny tego dobra (usługi) nazywamy prostą cenową elastycznością popytu.
Współczynniki prostej cenowej elastyczności popytu oblicza się na podstawie następującej formuły:
% ΔQDx
% ΔPx
% ΔQDx
% ΔDP