Socjologia to nauka o zbiorowościach ludzkich, a dokładniej o zjawiskach i procesach tworzenia się różnych form życia zbiorowego ludzi; to nauka o strukturze tych zbiorowości; zjawiskach i procesach zachodzących w tych zbiorowościach, wynikających z wzajemnego oddziaływania ludzi na siebie; o siłach skupiających i rozbijających te zbiorowości, o zmianach i przekształceniach w nich zachodzących.
2. Przedmiot badań socjologii:
Zbiorowości społeczne - kręgi, grupy, klasy, warstwy, kategorie zawodowe, zbiorowości etniczne i terytorialne oparte na podobieństwie zachowań
Instytucje społeczne - rozumiane jako historycznie ukształtowane układy, skupiające ludzi w rozmaite organizacje i stowarzyszenia
Procesy i zjawiska masowe - takie jak m.in. ruchliwość społeczna pozioma i pionowa, aktywność społeczna, współpraca i konflikt
3.Wiedza potoczna (społeczna) - jest wybiórcza, selektywna, zbiór zastrzeżeń przypadkowych i osobistych, fragmentarycznych niespójnych; jest oceniająca, emocjonalna, przeniknięta stereotypami; pochopnie uogólnia związki między zdarzeniami (np. następstwa w czasie uważa za związki przyczynowe)
Wiedza socjologiczna - gromadzona starannie i systematycznie wg teorii nauk; niewartościująca, neutralna, moralnie ideologiczna
4. Do podstawowych metod badawczych wykorzystywanych w socjologii zaliczamy:
Metodę statystyczną - oznaczającą podejście skupione na ilościowym ujęciu badanych zjawisk, szukaniu między nimi istotnych zależności, dających się wykazać matematycznie (badanie za pomocą wywiadu, ankiety bądź na kilka sposobów jednocześnie)
Metodę monograficzną - bada się jakiś przypadek poddając go szerokiej i wnikliwej analizie, np. zakład pracy, miasteczko, oddział szpitalny, akademik. Metoda ta różni się od innych tym, że badaniu poddaje się wiele aspektów jednego zjawiska. Monografia szpitala obejmowałaby np. funkcjonowanie szpitala, a więc strukturę grupy pacjentów, relację personel - pacjenci, różne wymiary struktury szpitala, swoistą subkulturę szpitalna itp.
Metodę historyczno-porównawczą - jest to badanie danego zjawiska w ujęciu historycznym, może też oznaczać porównanie podobnych zjawisk, występujących w różnych okresach bądź różnych miejscach
Metodę biograficzną - jest to metoda, zgodnie z którą analizuje się wybrany fragment rzeczywistości w oparciu o jednostkowe losy, biografie, badane jako subiektywne zapisy rzeczywistości. Analizuje się prywatne listy, zapiski, pamiętniki, różne prywatne materiały, nie pisane dla potrzeb badań.
Więź społeczna - pojęcie socjologiczne określające ogół stosunków społecznych, instytucji i środków kontroli społecznej wiążących jednostki w grupy i kręgi społeczne i zapewniających ich trwanie. Pozwala na odróżnianie grupy społecznej od takich pojęć jak: zbiór społeczny, kategoria społeczna czy skład społeczny.
Rodzaje więzi społecznych:
Subiektywna (uczucia, emocjonalna)
Obiektywna (podział zadań)
Behawioralna (podobieństwo zachowań, wzorców)
Normy grupowe - sposoby realizacji celu, wyznaczane i akceptowane przez grupę, grupa określa normy w stosunku do swych członków, to znaczy oczekuje pewnych zachowań, które uważa za właściwe i pożądane w określonej sytuacji.
Wartości grupowe - wyznaczają zachowania i dążenia jednostek, zmierzających do ich osiągnięcia; są nimi także elementy życia grupowego, które służą utrzymaniu trwałości grupy. Mogą to być elementy podkreślające przynależność do niej, odróżniające ją od innych grup (ubiór, wygląd, specyficzny język, sposób komunikowania się).
Zdrowie jako wartość deklarowana:
Dzięki niemu jednostka lub grupa może realizować swoje aspiracje i potrzebę osiągania satysfakcji
Zdrowie to bogactwo dla społeczeństwa gwarantujące jego rozwój społeczny i ekonomiczny, tylko zdrowe społeczeństwo może tworzyć dobra materialne i kulturowe, rozwijać się
Zdrowie to środek do osiągania lepszej jakości życia
Ludzie wysoko umieszczają zdrowie w swoich hierarchiach
Dotyczy to jednak najczęściej sfery życzeń i deklaracji, które niestety często pozostają sprzeczne w zestawieniu z zachowaniami realizowanymi każdego dnia
Zdrowie jako wartość realizowana (codzienne postawy zdrowotne oraz zachowania ludzi w sytuacji choroby):
Unikanie kontaktów ze służbą zdrowia, niechęć brak zaufania do lekarzy
Korzystanie z pomocy medycznej w ostateczności, gdy dolegliwości nie ustępują
Oczekiwanie na samoistną poprawę lub efekt działania domowych sposobów
Wraz z tworzącą się klasą średnia pojawili się aktywni zwolennicy prozdrowotnego stylu życia (młodzi, wykształceni mieszkańcy większych miast, zajmujący wysokie pozycje społeczno-zawodowe, mające określone cele w życiu)
Grupa, w której najrzadziej realizowany jest prozdrowotny styl życie to rolnicy
Ważne jest to, aby zdrowie zajmowało realnie - nie tylko w sferze deklaracji - wysoką pozycję.
8. Grupa społeczna - w psychologii społecznej i socjologii zaliczany do zbiorowości społecznej zbiór co najmniej trzech osób, którego członkowie współdziałają ze sobą na zasadzie odrębności od innych, w celu zaspokajania własnych potrzeb, charakteryzujący się trwałą strukturą i względnie jednolitym systemem norm i wartości. (wspólne cele, wartości normy, własny styl i kierunek przekazu informacji)
9. Typy grup społecznych:
ekskluzywne i inkluzywne
formalne i nieformalne
pierwotne i wtórne
małe i duże
celowe
10.Schematy komunikacji w grupie (schematy przepływu informacji zależnie od pozycji zajmowanej w strukturze komunikacyjnej)
koło (brak pozycji centralnej, nie ma pozycji preferowanych, zadowolenie z pracy)
łańcuch (mało efektywny ze względu na dużą ilość połączeń pośrednich)
gwiazda (najbardziej scentralizowany system, efektywna praca)
rak (efektywna praca)
Szpital jako instytucja społeczna, modele szpitali.
I Model opiekuńczy:
„czymś”, co rządzi są przepisy, regulaminy, normy-> nie decyduje ani pacjent, ani personel medyczny
przepisy nie są ustalone po to, aby pacjentom żyło się wygodniej, ale żeby było korzystnie dla instytucji
pacjent o nic się nie pyta, nie ma znaczenia
instytucja zawłaszcza wszystko
personel medyczny również podlega regulaminom
instytucja totalna (patrz: pkt. 12)
II Model klasyczny:
centralną funkcją jest leczenie
rządzi personel medyczny- posłuszeństwo wobec zakazów i nakazów lekarza
pacjent nie ma znaczenia
sytuacja pacjenta zależy od postanowień lekarza
III Model rehabilitacyjny:
polega na współpracy lekarza z pacjentem
pacjent przestaje być biernym obiektem działań lekarza, ma możliwość decydowania
model pozytywny
docenia rolę pacjenta
Szpital jako instytucja totalna- pojęcie strippingu.
Instytucja totalna- miejsce, w którym duża ilość osób wiedzie wspólnie całe życie, nie ma możliwości decydowania o tym, co robi. Instytucja totalna zawłaszcza wszystko.
Stripping- mechanizmy podporządkowania wszystkiego instytucji, prowadzące do depersonalizacji (odebrania osobowości i indywidualności).
Zjawisko biedy klinicznej w kontekście psychospołecznych skutków hospitalizacji.
Bieda kliniczna- sytuacja, w której potrzeby emocjonalne, informacyjne itp. nie są realizowane.
Najczęstsze skutki u dzieci: moczenia, jąkanie, lęk przed personelem medycznym
w skrajnych przypadkach bieda kliniczna może doprowadzić do samobójstwa
Rola społeczna- definicje
perspektywa funkcjonalna:
układ uprawnień i obowiązków, jakie ma dana jednostka z racji miejsca, które zajmuje w grupie. Takie rozumienie roli wiąże się ściśle z funkcją, jaką dana jednostka pełni w grupie, oraz miejscem (pozycją) jakie w tej grupie zajmuje.
Role przypisane- nie mamy możliwości wyboru
role osiągane- są wynikiem celowych działań jednostki
b) definicja wg Szczepańskiego:
„Rola to względnie stały i wewnętrznie spójny system zachowań, będący reakcjami na zachowania innych osób, przebiegającymi według mniej lub więcej ustalonego wzoru.”
Rola społeczna chorego- ujęcie socjologiczne:
a) wg Parsonsa:
bycie chorym jest zinstytucjonalizowanym typem roli społecznej
cechy roli chorego:
osoba chora nie jest odpowiedzialna za swój stan, oznaczający niemożność wywiązywania się z ról, ponieważ nie jest w stanie samym aktem woli wyzdrowieć, potrzebuje w tym celu fachowej pomocy.
choroba jest usprawiedliwieniem zwolnienia od pełnienia normalnej roli i wykonywania normalnych zadań
zwolnienie to osoba chora otrzymuje pod warunkiem uznania swego stanu za niepożądany i zrobienia wszystkiego, by z niego wyjść
chora jednostka, a także osoby odpowiedzialne za nią mają obowiązek szukania kompetentnej pomocy i współdziałania z nią w celu doprowadzenia do wyzdrowienia. Osoba chora powinna zawiesić swoje dotychczasowe role i przyjąć rolę chorego.
b) obowiązki chorego:
dążenie do wyzdrowienia
podporządkowanie się zaleceniom lekarza i rygorom leczenia, współpraca z personelem medycznym w celu wyzdrowienia
c) przywileje:
zwolnienie z zadań zawartych w rolach wykonywanych przed wystąpieniem choroby
gratyfikacje materialne
gratyfikacje niematerialne (współczucie, zainteresowanie)
status osoby chorej może zwalniać z odpowiedzialności za pewne czyny, np. przestępstwo
Wchodzenie w rolę chorego- modele.
a) adaptacja do nowej sytuacji zdrowotnej:
I etap reorientacji psychicznej
II etap tolerancji
III etap akomodacji
b) etapy cyklu wchodzenia w rolę chorego:
I poznawanie objawów
II przyjęcie roli chorego
III kontakt ze służbą zdrowia
IV przebieg roli pacjenta
V okres rehabilitacji i powrotu do zdrowia
Konsekwencje choroby w ujęciu indywidualnym i społecznym:
a) ujęcie indywidualne:
w wykonywaniu roli społecznej, konieczność zmiany ról (czasowa lub trwała)
obniżenie sprawności fizycznej
następstwa psychiczne
następstwa umysłowe, ograniczenia intelektualne
konflikt ról społecznych (osoby chorej i pracodawcy)
zmiana pozycji społecznej (np. renta)
marginalizacja społeczna
zmiany w obrazie siebie: szok, negacja, izolacja, gniew, agresja, bunt wobec siebie i otoczenia
b) ujęcie ogólnospołeczne:
choroba jest dewiacją
izolacja społeczna, piętnowanie, naznaczenie
spadek wskaźnika sprawności i wydolności pracowniczej
koszty leczenia, zasiłki, renty
w zależności od liczby chorych planuje się odpowiednie zabezpieczenie bazy leczniczej
uwzględnienie potrzeb w planach urbanistycznych
zabezpieczenie szkół (np. dla osób niepełnosprawnych)
Choroba jako dewiacja społeczna
T. Parsons: choroba jest dewiacją społeczną
a) dewiacja pierwotna- sytuacja, w której objawy choroby bezpośrednio uniemożliwiają osiągnięcie celu (np. bezpłodność)
b) dewiacja wtórna- nie objawy choroby, ale jej społeczna definicja, uniemożliwiają osobie chorej realizację celów społecznych (np. AIDS)
Dysfunkcjonalność instytucji medycznych.
przerost więzi nieformalnych nad formalnymi
wadliwość w systemie selekcji i awansów
przewaga kar nad nagrodami
przerost działań biurokratycznych
wadliwy lub niejasny dobór celów
przerost niektórych funkcji
niewłaściwy obieg informacji wewnątrz i na zewnątrz instytucji
20. Fazy cyklu życia rodziny:
I Zawarcie związku małżeńskiego
II Urodzenie pierwszego dziecka
III Pójście pierwszego dziecka do przedszkola lub szkoły
IV ukończenie szkoły podstawowej przez najstarsze dziecko i wybór dalszego kształcenia
V najstarsze dziecko na długo opuszcza dom- odległą od domu szkoła, wojsko, studia
VI Najstarsze dziecko zawiera związek małżeński
VII Najmłodsze dziecko zawiera związek małżeński i opuszcza dom
VIII Śmierć jednego ze współmałżonków.
Są to czynniki wewnętrzne oddziałujące na rodzinę, stałe procesy i zmiany, jakie zachodzą w życiu rodziny i wynikają z kolejnych wydarzeń składających się na jej indywidualną historię. Należą do nich:
21. Funkcje rodziny
- materialno- ekonomiczna- zabezpieczenie materialnych podstaw bytu, dzieli się na: zarobkową(praca wykonywana w celu otrzymania wynagrodzenia) i usługowo-konsupcyjną (np. mycie dzieci)
- prokreacyjna(potrzeba ojcostwa, macierzyństwa) i seksualna( współżycie płciowe ) Dla społeczeństwa ma to zapewnić podstawę biologicznej ciągłości narodu.
- legalizacyjno- kontrolna- kształtuje ducha kultury i wzorce zachowań przyjętych za właściwe
-socjalizacyjna i kulturowa- polega na wychowywaniu, nabywaniu orientacji w oczekiwaniach(rolach społecznych) i sposobach realizacji tych oczekiwań(ról) oraz przekazywanie dziedzictwa kulturowego, przygotowywanie jednostek do różnych form partycypacji w kulturze.
-wyznaczająca(klasowa)- o położeniu społecznym danego człowieka nie decyduje już to, z jakiej rodziny pochodzi, ale to, co sam osiągnął w życiu
-rekreacyjno- towarzyska- wynika z potrzeby utrzymywania różnorodnych kontaktów z kręgiem osób w domu rodzinnym, poza nim i innymi znajomymi niespokrewnionymi. Daje to poczucie przynależności, bezpieczeństwa i chęci samorealizacji. Chroni przed osamotnieniem
- emocjonalno- ekspresyjna- doświadczenie miłości, wzajemne więzi, trwała wymiana uczuć. Zapewnia ciągłość biologiczną i kulturową.
22. Związki miedzy rodziną a zdrowiem
Można zauważyć różnice w sytuacji zdrowotnej rodziny w zależności od wieku jej członków. Istnieje pewna prawidłowość, która charakteryzuje:
-różnice w częstotliwości występowania chorób, niepełnosprawności oraz problemów zdrowotnych w poszczególnych fazach życia rodziny
- współwystępowanie różnic w natężeniu problemów opiekuńczo- pielęgnacyjnych pielęgnacyjnych poszczególnych fazach
- występowanie zagrożeń i zadań opiekuńczych dla poszczególnych faz cyklu życia rodziny
Sytuacja w rodzinie staje się bardziej złożona, gdy pojawia się choroba wrodzona lub nabyta, ale przewlekła. Wówczas niezależnie od fazy i charakterystycznych dla niej zadań opieka i pielęgnacja mogą dominować wśród zadań i znacznie obciążać(emocjonalnie, materialnie). Może to trwać:
przez krótszy okres
dłuższy okres- trwale ograniczająca choroba
23. Socjologiczna definicja kultury
S. Czarnowski- Kultura- całokształt zobiektywizowanych elementów dorobku społecznego, wspólnych szeregowi grup społecznych i z racji swej obiektywności ustalonych i zdolnych rozszerzać się przestrzennie. Oznacza to, że dany element ,,dorobku społecznego” może być zaliczony do kultury wtedy gdy stanie się ,, dobrem wspólnym” szeregu zbiorowości.
J. Szczepański- ogół wytworów działalności ludzkiej, materialnej i niematerialnych, wartości, sposobów postępowania, uznanych, zobiektywizowanych i przyjętych w dowolnych zbiorowościach, przekazywanych innym zbiorowością i następnym pokoleniom.
24. Składniki kultury
Wartości- ukierunkowują wybory, wskazują cele oraz środki działania. Są otaczane szacunkiem, przypisuje im się ważną rolę w życiu a dążenie do ich osiągnięcia odczuwa się na przymus.
Rdzeń kulturowy- wartości podstawowe lub centralne kultury, są podstawą organizacji systemu społecznego
Normy- konkretne wskazówki i wzory określające właściwe i niewłaściwe postępowanie. Struktura norm to: zwyczaje( rutynowe działania codziennego dnia), obyczaje( wytworzone i upowszechnione w danym środowisku pewne wzory zachowań i postępowań w określonych sytuacjach-ujednolicają postępowanie zbiorowości), prawa(normy ustanawiane i wymuszane przez władze polityczną, sankcjonowane przez państwo)
Symbole- arbitralnie stworzone znaki, które nabrały znaczenia dzięki umowie społecznej. Najważniejsze: język(środek porozumiewania się), gesty(podanie ręki), przedmioty( flaga, godło)
25.Rodzaje kultury- sfery regulacji kulturowej
Ustalenie systemów wartości- ukierunkowuje, którą wartość jest ważniejsza, tym samym wpływa na kształt życia i różnorodność
ustalenie wzorów zachowań- uczy zachowania w różnych sytuacjach i jakich postaw możemy spodziewać się od innych
ustalenie modeli (ideałów) kulturowych- kumulują zespół wybranych cech pożądanych, godnych naśladowania
Socjalizacja- przygotowuje człowieka do życia w społeczeństwie, przetrwania, rozwoju i życia z innymi
Integranycjna- czynnik scalający. Najważniejsze elementy tego to: język i religia.
26. Związki między kulturą z zdrowiem ????
Kultura wpływa na zdrowie poprzez styl życia. Ten zaś zależy od tego w jakich grupach społecznych człowiek się obraca. Od statusu społecznego, zainteresowań, codziennych czynności podyktowanych wyznającymi wartościami.
27. Konformizm i dewiacja grupy: funkcjonowanie jednostek w grupie
konformizm- stan podporządkowania i przestrzegania norm grupowych czy reguł życia grupowego. Gwarantuje on trwanie grupy.
Dewiacja- odchylenie od obowiązujących w danej grupie norm społecznych i zachowań. Skutkiem jest zachwianie równowagi i jedności. To społeczeństwo decyduje, kiedy następuję dewiacja.
28. Przejawy dezorganizacji grupy: anomia ( wg Durkheima i Mertona)
Merton- wyraz sprzeczności między celami wskazywanymi przez społeczeństwo za pożądane a możliwościami ich osiągnięcia. Załamanie zdarzające się w strukturze kulturowej , występujące zwłaszcza wtedy, kiedy istnieje silna rozbieżność pomiędzy normami i celami kulturowymi a społecznie ustrukturowanymi możliwościami działania członków grupy zgodnie z tymi normami
Durkheim- sprzątaczka w banku może marzyć o awansie na szefa sprzątaczek, ale nie banku- anomia burzy ten ład, jest to chaos w celach, które ludzie sobie wyznaczają. To stan rozregulowania się systemu nie tylko norm, ale i wartości, które można rozumieć jako cele wyznaczające dążenia jednostek.
29. Teoria etykietowania(naznaczania) a sytuacja choroby
Choroba jest dewiacją, ponieważ uniemożliwia jednostce spełnienie oczekiwań stawianych jej przed grupę, a więc oznacza łamanie przez nią norm. Dewiacja pierwotna- zachorowanie jest sytuacja złamania norm. Dewiacja wtórna- postawienie diagnozy medycznej, przyklejenie etykiety ,,chory”.
30. Demograficzno- społeczne uwarunkowania zdrowia i choroby
Uwarunkowania:
- zdrowie- wiek- z wiekiem rośnie ilość doświadczanych chorób
-zdrowie- płeć- kobiety żyją dłużej niż mężczyźni.
- dochód, zawód, wykształcenie- im wyższa pozycja społeczna, tym większa umieralność
- styl życia- ruch to zdrowie
31. Rodzaje wsparcia społecznego oraz hipotezy tłumaczące oddziaływanie wparcia na zdrowie
Rodzaje wsparcia: informacyjne, emocjonalne, materialne(rzeczowe i finansowe) w usługach.
Hipotezy:
a)mobilizacja do walki i radzenia sobie z trudnościami towarzyszącymi chorobie
b) zacieśnienie więzi społecznych co sprzyja zwiększeniu pomocy
3