Poglady i reformy pedagogiczne Stanislawa Konarskiego


POGLĄDY PEDAGOGICZNE KONARSKIEGO

Stanisław Konarski- pisarz, pedagog, publicysta. Należał do zakonu pijarów. Był reformatorem szkolnictwa i założycielem Collegium Nobilium (1740r.) Swe poglądy pedagogiczne zawarł w mowie:

Jak od wczesnej młodości wychować uczciwego człowieka i dobrego obywatela

Skierował ją bezpośrednio do przedstawicieli Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Ideały pedagogiczne Stanisława Konarskiego:

Znamienne jest, by od najmłodszych lat wychowanie było przezorne i roztropne. Powinno odbywać się ono w pobożności, dobrych obyczajach, uwzględniając kształcenie od podstaw, za które Konarski uważał sztuki wyzwolone.

Należy kształcić wszystkie dzieci bez względu na pochodzenie. Także te najuboższe. Nauka dla nich powinna być bezpłatna

Niemniej ważne jest wychowanie młodzieży szlacheckiej, ponieważ to kiedyś na jej barkach spocznie obowiązek sprawowania władzy w RP

Zdaje on sobie sprawę, że głównym obowiązkiem Pijarów powinna być opieka nad najuboższymi, ale nie chce rezygnować z możliwości kształcenia szlachciców.

Dlatego właśnie Zakon Pijarski, wzorując się na Collegium Nazarenum w Rzymie, otworzył szkołę wyższą w Warszawie - Collegium Nobilium, której celem było wychowanie młodzieży szlacheckiej w duchu chrześcijańskim, wedle praw Ojczyzny.

Ideałem wychowawczym Konarskiego był przede wszystkim człowiek uczciwy potem dobry obywatel.

Uczciwym należy być zarówno zewnętrznie w stosunku do innych, ale też wewnętrznie. Gdyż prezentować zewnętrznie cnotę może każdy, lecz nie każdy nosi ją w sercu.

Człowiek uczciwy powinien:

Zewnętrznie: „nie czynić nic przeciw własnej czci i godności, czego by się trzeba było przed ludźmi wstydzić, rzetelnie przestrzegać praw przyjaźni, dotrzymywać słowa, nikogo nie oszukiwać, szanować wszelkie przepisy społeczeństwa ludzkiego

Wewnętrznie: Czcić Boga i żyć wg wskazań religii, podporządkowywać jej swe myśli i obyczaje, gdyż od religii zależy prawdziwa wewnętrzna prawość charakteru i nieskazitelność obyczajów”

Uczniów powinno uczyć się sprawiedliwości, znoszenia kar, nędzy i nieszczęść (nawet takich jak śmierć). A także spełniania swych obowiązków wobec rodziców i krewnych, władców i sług. Ogółem wszystkich bliźnich. Zachęcać ich do szczerości i zawiązywania prawdziwych przyjaźni.

Uważał, że wychowanie powinno odbywać się w atmosferze wzajemnego szacunku i

miłości oraz równości i braterstwa. Podkreślał równość wszystkich ludzi.

By osiągnąć należy opanować gniew i wyzbyć się złych przyzwyczajeń. Zwalczyć sarmacką pychę i wyniosłość.

Podkreśla także ważną rolę dążenia do prawdy i lęku przed kłamstwem, a co za tym idzie do wypełniania wszystkich zobowiązań, dotrzymywania obietnic.

Ostrzega przed krzywoprzysięstwem i lekkomyślnością przysiąg. Młodzi ludzie powinni też unikać pijaństwa, złodziejstwa, kłótliwości i pieniackich sądów.

Stanisław Konarski wyróżnia 3 rodzaje młodych ludzi.

  1. Elegantów, którzy przykładają największą wagę do wyglądu zewnętrznego, a ich życie upływa na zabawach, śpiewach i tańcach, uważając, że nic elegantszego już nie mogą przywieźć z Francji i Italii.

  1. Wykształceni, ale nadęci. Nie szanujący innych, bronią swojego zdania za wszelką cenę i bardzo wiele mówią.

  1. Bezwstydnicy, którzy bez względu na swój wiek i stanowisko znajdują się tam gdzie nie powinni i zachowują tak jak nie przystoi na ich wiek czy pozycję. Charakteryzuje ich jako W swej mowie kładzie nacisk na pokazanie młodzieży odpowiednich zachowań w stosunku do innych ludzi. Pokazanie im złych czynów i jawne potępienie ich, przy równoczesnym wskazaniu dobrych wzorców, które należy szanować, dbać o nie, nie traktować z wyższością i okrucieństwem, lecz docenić ich pracę, miłość i wzbudzać przychylne uczucia.

Chciał, aby młodzi ludzie czerpali z jak najlepszych wzorców i według nich kształtowali swój charakter i regulowali sumienie. Konarski nie zapomina o tym, na czym najbardziej zależy rodzicom. Pragnie, aby młodzież obrała sobie cel w życiu. Nie ważne jaką drogę wybierze, istotne jest mianowicie, aby zawsze i wszędzie z oddaniem służyła Bogu i ojczyźnie.

Podkreśla on rolę wpajania dzieciom miłości ojczyzny, której już jako dorośli obywatele powinni się odwdzięczyć swą dobrocią, sprawiedliwością i uczciwością. Idzie ona w parze z wypełnianiem obowiązków wobec króla, którego równie mocno powinni darzyć miłością, szacunkiem, posłuszeństwem, „którego godności i bezpieczeństwa strzec powinni życiem i krwią swoją”. Pragnął, aby wpoić młodym ducha chętnej uległości wobec praw, konstytucji i uchwał, motywowaną umiłowaniem wolności i gorącym pragnieniem jej obrony.

Stanisław Konarski chciał, aby młodych ustrzec przed zgubnymi skutkami rozrzutnego życia, trwonienia majątku i ojcowizny w następujących słowach:

Mówił, że jeżeli chce się mieć dzielnego męża z syna, który naśladował by chwalebne czyny przodków chroniąc Rzeczpospolitą, trzeba wpoić my znaczenie sławy rycerskiej w obronie religii, ojczyzny i króla, czyniąc to w taki sposób, aby jednocześnie ukazać mu błędy i występki życia rycerskiego i czego powinien on unikać jako uczciwy człowiek i chrześcijanin.

Aby być przykładnym obywatelem, który przez ogół będzie postrzegany jako dobry i miły, musi cechować się wg Konarskiego Ma unikać obrazy znamienitych osób i traktować je z należytym szacunkiem.

Młody człowiek ma nigdy nie upadać na duchu. Mimo wszystkich przeciwności, które mogą się pojawić na drodze do wyznaczonego celu, o ile jest on słuszny i dobry, ma dążyć z mocą ducha do jego realizacji i poskramiać i obezwładniać to i tych, którzy mu w tym przeszkadzają. Będzie godny pochwały jeżeli dostrzegając w czyjejś uwadze coś pożytecznego, wykorzysta to zmieniając uprzednio stworzony plan postępowania. Istotnym jest, aby nie zwlekać z realizacją wykreowanego planu, gdyż tym sposobem można „w niwecz obrócić pożyteczne i piękne przedsięwzięcia”.

Niebywale ważnym jest wg Konarskiego honor, o którego należy dbać swym słusznym postępowaniem i pielęgnacją dobrego imienia. Unikać należy zemsty, która swe źródło ma w pysze, aby nie splamić swego honoru. Nie żądać sławy i nie zazdrościć jej nikomu, lecz swoimi siłami dążyć do własnej uczciwą drogą. „Z obrzydzeniem i wstrętem odnosić się należy do tych, którzy w nieopanowanej żądzy własnej chwały wywołują zamieszanie w Rzeczpospolitej”.

Stanisław Konarski zaleca i zachwala życie wśród spraw publicznych Rzeczpospolitej, ale nie potępia życia prowadzonego w samotności. Uważał, że jeżeli jest ono prowadzone z godnością, według sprawiedliwości, z pełnią troski wobec rodziny i poddanych, to w taki sposób będzie służył dobrze wielu ludziom, jak i samej ojczyźnie.

USTAWY (ORDYNACJE) SZKOLNE KONARSKIEGO

Ordynacje Konarskiego i jego współpracowników stanowią pomnik ustawodawstwa szkolnego i pedagogiki polskiej.

Podzielone są na pięć części, które podejmują temat:

  1. Ogólnego zarządzania prowincją pijarską

  2. Rządu wewnętrznego, karności domowej oraz istotnych spraw pedagogicznych

  3. Wychowania młodzieży na przyszłych zakonników i nauczycieli

  4. Szkół publicznych dla młodzieży świeckiej, jej wychowania i wykształcenia

  5. Urządzenia Collegium Nobilium

Chciałybyśmy zaprezentować ważniejsze i ciekawsze z nich.

Nauczyciel powinien:

Konarski miał tez ciekawe poglądy na karność szkolna.

O METODZIE NAUCZANIA DLA WSZYTSKICH NAUCZYCIELI GRAMATYKI I PROFESORÓW KLAS WYŻSZYCH.

Przypisy dla Collegium Nobilium



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Poglady i reformy pedagogiczne Stanislawa Konarskiego
Reforma szkolna Stanislawa Konarskiego, Reforma szkolna Stanisława Konarskiego
10 reforma szkolna Stanisława Konarskiego, collegium Nobilium, szkoła rycerska
Poglądy pedagogiczne Stanisława Karpowicza teoria wychowania
STANISLAW KONARSKI I JEGO REFORMA
POGLĄDY PEDAGOGICZNE STANISŁAWA KOSTKI POTOCKIEGO
03. POGLĄDY PRZEDSTAWICIELI PEDAGOGIKI OPIEKUŃCZEJ, Pytania do licencjata kolegium nauczycielskie w
Reformy, pedagogika psychologia coaching doradztwo
Założenia reformy, PEDAGOGIKA, Edukacja matematyczna, edukacja matematyczna
Stanowiska i poglądy naturalizmu pedagogicznego, wypracowania
Poglądy Arystotelesa, Pedagogika rok 1,2,3 notatki
wychowanie w poglądach filozoficznych, pedagogika
33 Stanisław Konarski
Poglądy i stanowisko pedagogiczne Jana Władysława Dawida
STANISŁAW KONARSKI
Stanisław Konarski Co to jest mala consiliorum forma
Stanisław Konarski
Poglądy i stanowisko pedagogiczne Jana Władysława Dawida
Stanowiska i poglądy naturalizmu pedagogicznego

więcej podobnych podstron