Politechnika Wrocławska
Wydział Górniczy
Projekt nr 3
Orientacja pozioma metodą Weisbacha
Wykonał:
I Teoria
Nawiąznie ekscentryczne metodą Weisbacha polega na pomiarze kąta ostrego i długości boków w trójkątnej figurze nawiązania. Zawieszone wszybie piony P1 i P2 tworzą z punktem B na powierzchni i punktem A na dole dwa trójkąty nawiązania ΔB, P 1, P2 oraz ΔA, P1, P2.
Znając współrzędne punktów B i 197 na powierzchni, należy obliczyć współrzędne punktów A i 208 na dole oraz azymut boku A-208. Wtym celu na górze mierzy się kąty αB, ϕ B, ψ B na stanowisku B oraz długości a B, b B, c B; na dole natomiast wykonuje się pomiar kątów αA, ϕ A i ψ A ze stanowiska A oraz długości a A, b A, c A i l. Najdokładniej mierzy się kąt ostry α. Odchyłka zamknięcia horyzontu nie powinna przekroczyć 10” ( 30cc ) przy orientacji I rzędu lub 20” ( 60cc ) przy orientacji II rzędu. Długość bazy między pionami ( a ) mierzy się więcej razy niż pozostałe boki.
Przedmiot Pomiaru |
Rząd orientacji |
|
|
I |
II |
Kąt α |
w 10 repetycjach |
w 4 repetycjach |
φ |
5 repetycjach |
2 repetycjach |
ϕ |
5 repetycjach |
2 repetycjach |
Długości: a |
6 razy |
4 razy |
b |
4 razy |
2 razy |
c |
4 razy |
2 razy |
Prace obliczeniowe rozpoczyna się od wyrównania kątów na stanowisku z uwzględnieniem wag. Następnie na podstawie twierdzenia sinusów oblicza się kąty β B, γ B oraz β A, γ A.
sin β = sin ( 180° - β) = b/a sin α
sin γ = c/a α
Jeśli kąty β i γ będą dobrze obliczone, to spełniona będzie równość:
α + β + γ = 180°
W przypadku, gdy kąty (180°- β) oraz γ są mniejsze od 1°46', wówczas do obliczeń można zastosować wzory przybliżone:
a : b : c = α : (180°- β) : γ
stąd
180°- β = b/a α
γ = c/a α
Poprawność pomiarów metodą Weisbacha można sprawdzić na podstawie obliczeń kąta lub długości. Kontrola długościowa polega na porównaniu między pionami pomierzonej bezpośrednio z obliczoną wzorem Carnota
lub Onara
gdzie h = 1 - cosα.
Różnice długości pomierzonych i obliczonych nie powinny przekraczać - przy nawiązaniu na powierzchni ±1 mm, a w kopalni ±2 mm. Kontrola kątowa polega na porównaniu wartości kąta ostrego pomierzonego z tym samym obliczonym na podstawie długości boków w Δ nawiązania.
Współrzędne punktu A i azymutu boku A-208 oblicza się na podstawie ciągu poligonowego otwartego 197, B, P1, A, 208. Dla kontroli można wykonać obliczenia na podstawie ciągu 197, B, P2, A, 208.
II Obliczenia
1. Wyrównanie kątów na stanowiskach A i B, obliczenie kątów w trójkącie nawiązania oraz rozrzucenie odchyłki kątowej na obliczone kąty.
Nawiązanie na powierzchni |
||||||||
|
Kąty pomierzone |
Liczba repetycji, wagi p |
q |
Vk |
kąty wyrównane |
Oznaczenia |
Długość pomierzona |
Liczba pomiarów |
|
[ g ] |
|
|
|
[ g ] |
|
[ m ] |
|
αB |
0,0487 |
10 |
0,1 |
-2,8 |
0,0484 |
ab |
4,0895 |
6 |
φB |
99,9757 |
5 |
0,2 |
-5,6 |
99,9752 |
bb |
17,9005 |
4 |
ψB |
299,9770 |
5 |
0,2 |
-5,6 |
299,9764 |
cb |
13,8114 |
4 |
S = |
400,0014 |
S = |
0,5 |
S = |
400,0000 |
|
|
|
f k = |
14 |
< f k max =30 |
|
|
|
(b-c) = |
4,0891 |
|
Rozwiązanie trójkąta nawiązania |
||||||
b/a |
sin a |
sin b |
bB |
c/a |
sin g |
g B |
4,3772 |
0,0007603 |
0,0033278 |
199,7881 |
3,3773 |
0,0025676 |
0,1635 |
a + b + g = |
200,0000 |
|
|
|
|
|
|
|
z wzoru Carnota a = |
4,0891 |
|
|
Nawiązanie na dole |
||||||||
|
Kąty pomierzone |
Liczba repetycji, wagi p |
q |
Vk |
kąty wyrównane |
Oznaczenia |
Długość pomierzona |
Liczba pomiarów |
|
[ g ] |
|
|
|
[ g ] |
|
[ m ] |
|
αA |
0,0554 |
10 |
0,1 |
-3,4 |
0,0551 |
aa |
4,0895 |
6 |
φA |
126,1320 |
5 |
0,2 |
-6,8 |
126,1313 |
ba |
11,591 |
4 |
ψA |
273,8143 |
5 |
0,2 |
-6,8 |
273,8136 |
ca |
7,5026 |
4 |
S = |
400,0017 |
S = |
0,5 |
S = |
400,0000 |
|
|
|
f k = |
17 |
< f k max =30 |
|
|
|
(b-c) = |
4,0884 |
|
Rozwiązanie trójkąta nawiązania |
||||||
b/a |
sin a |
sin b |
bA |
c/a |
sin g |
g A |
2,8343 |
0,0008655 |
0,0024531 |
199,8438 |
1,8346 |
0,0015879 |
0,1011 |
a + b + g = |
200,0000 |
|
|
|
|
|
|
|
z wzoru Carnota a = |
4,0884 |
|
|
2. Obliczenie azymutu bloku A-208 i współrzędnych punktu 208.
n = 12
XB = 57,297
YB = 47,382 + n = 59,382
σB-197 = 28,1347 + n 10 = 148,1347
LA-208 = 24,732
I. Obliczenie azymutu A-208 i współrzędnych 208 przez obliczenie ciągu B-P1-A-208
Nr |
kąt l [ g ] |
σ [ g ] |
L [ m ] |
cos σ |
sin σ |
Δx [ m ] |
Δy [ m ] |
X [ m ] |
Y [ m ] |
|
|
78,1347 |
|
|
|
|
|
|
|
B |
100,0236 |
|
|
|
|
|
|
57.297 |
52.382 |
|
|
178,1583 |
13,8114 |
-0.9417 |
0.3364 |
-13.006 |
4.646 |
|
|
P1 |
399,6319 |
|
|
|
|
|
|
44.291 |
57.028 |
|
|
377,7902 |
7,5026 |
0.9398 |
-0.3418 |
7.051 |
-2.564 |
|
|
A |
126,1864 |
|
|
|
|
|
|
51.342 |
54.464 |
|
|
303,9766 |
24,732 |
0.0624 |
-0.9980 |
1.543 |
-24.682 |
|
|
208 |
|
|
|
|
|
|
|
52.885 |
29.782 |
II. Obliczenie azymutu A-208 i współrzędnych 208 przez obliczenie ciągu B-P2-A-208
Nr |
kąt l [ g ] |
σ [ g ] |
L [ m ] |
cos σ |
sin σ |
Δx [ m ] |
Δy [ m ] |
X [ m ] |
Y [ m ] |
|
|
78,1347 |
|
|
|
|
|
|
|
B |
99,9752 |
|
|
|
|
|
|
57,297 |
52.382 |
|
|
178,1099 |
17,9005 |
-0.9415 |
0.3371 |
-16.850 |
6.034 |
|
|
P2 |
399,7354 |
|
|
|
|
|
|
40.447 |
58.416 |
|
|
377,8453 |
11,5910 |
0.9400 |
-0.3410 |
10.895 |
-3.952 |
|
|
A |
126,1313 |
|
|
|
|
|
|
51.342 |
54.464 |
|
|
303,9766 |
24,732 |
0.0624 |
-0.9980 |
1.543 |
-24.682 |
|
|
208 |
|
|
|
|
|
|
|
52.885 |
29.782 |
Współrzędne punktu 208 : X = 52.885 m Y = 29.782 m
Azymut odcinka A-208 : σA-208 = 303.9766g
2