Lady Makbet jest jedną z pierwszoplanowych postaci "Makbeta" Wiliama Szekspira. przedstawiona jest jako żona Makbeta i matka trojga dzieci. jej cechy charakteru wykazują, że jest ona "czarnym charakterem" w tym utworze, choć czasem ujawnia swoje zalety.

Żona tana Kawdoru jest mu oddana i zżyta z nim, kiedy Makbet dowiaduje się o przepowiedni, zwraca się do swojej żony z prośbą o radę. Chciwa Lady Makbet, niestety, pobudza ambicje swoje i męża. Namawia go, by dążył do polepszenia stanu: a w dodatku oferuje swą pomoc.

Pokazuje swoją przebiegłość i spryt. Zaczyna knuć spiski przeciwko Dunkanowi. Jest świadoma słabości kobiecej, dlatego zwraca się do złych duchów mówiąc: "Przybądźcie, o wy duchy, żywiciele zabójczych myśli, z płci mej wyzujcie i napełnijcie mię od stóp do głów nieubłaganym okrucieństwem!(...)"

Bohaterka stosuje szantaż na swoim mężu, gdy ten waha się przed popełnieniem morderstwa ("Maszli skrupuł Mężnie w czyn przelać to, czego pożądasz? Chciałbyś posiadać to, co sam uznasz Ozdobą życia, i chcesz żyć zarazem W własnym uznaniu jak tchórz..."). Świadczy to o tym, że potrafi kierować mężczyzną i ona "dowodzi" w związku. Lady Makbet wyznaje zasadę: "cel uświęca środki".

Jest bezwzględna w momencie niezdecydowania małżonka. Wyszydza i wyśmiewa go. Zachowuje zimną krew i powołuje się na przepowiednię czarownic, by podsycić ambicję Makbeta. Przedstawia dokładny plan morderstwa, by dowieść swej niezwykłości jako kobiety.

Lady Makbet przez żądzę władzy traci wrażliwość, kobiecość, Staje się wyrachowana, bez żadnych skrupułów, a wyrzuty sumienia traktuje jako przejawy słabości. Kończy dzieło męża podrzucając sztylety pijanym służącym.

O pierwszoplanowej bohaterce można powiedzieć, że jest osobą fałszywą i kłamliwą, kryje swego męża, którego dręczy sumienie mówiąc, iż jest chory.

Cechą charakterystycną dla bohaterów dramatów Szekspira jest dynamika.

Lady Makbet posiada również pozytywne cechy. Wspomina, w rozmowie z mężem, swoje dzieci mówiąc: "Byłam karmicielką I wiem, jak to jest słodko kochać dziecię, (...)" lecz i swoje zalety wykorzystuje do czynienia zła, świadczą o tym kolejne słowa: "(...) byłabym mu jednak Wyrwała była pierś z ust nadstawionych, które się do mnie tkliwie uśmiechały, I roztrzaskała czaszkę, gdybym była Zobowiązała się do tego czynu".

Lady Makbet zmienia się jednak, kiedy Makbet staje się królem Szkocji. Mąż zapomina o niej, staje się obojętny na jej osobę, traci wrażliwość i odrzuca jej miłość. Te czyny sprawiają, że dotychczasowa prowokatorka zaczyna żałować czynów. Dręczą ją sny, które wydają się karą. Wciąż czuje zapach krwi, nie potrafi uciec od odpowiedzialności za śmierć Dunkana. Popada w obłęd, a w rezultacie popełnia samobójstwo, co można uznać za wymierzenie sobie kary.

Uważam, że postać Lady Makbet jest interesującą osobowością. Zmiany jakie w niej zachodzą sądowodem na dynamikę postaci. Moim zdaniem Wiliam Szekspir umieścił tę bohaterkę w swoim dramacie by podkreślić uległość mężczyzn wobec kobiet.