Pytanie 3. Santi Gucci - (ur. ok. 1530 we Florencji, zm. ok. 1600 na zamku w Książu Wielkim) – architekt i rzeźbiarz pochodzenia włoskiego działający w Polsce. nadworny arch i rzeżbiarz Stefana Batorego i Zygmunta III.Tworzył w stylu późnego renesansu oraz manieryzmu.
W
latach 1594-1595 wykonał
na zamówienie Anny
Jagiellonki jedno
z najwybitniejszych swych dzieł – nagrobek
Stefana Batorego oraz
stallę do jego
kaplicy grobowej w katedrze wawelskiej.
Nagrobek sklada sie z Architektonicznej, plasko i lekko
potraktowanej ramy porzadkowej, oraz z "niespodziewanie"
uginającego sie pod nia masywnego cokolu. Nagrobek wykonany został
z białego pińczowskiego kamienia, czerwonego marmuru węgierskiego
i alabastru. Jest
to nagrobek w typie trójdzielnym z zupełnym zaprzeczeniem idei
klasycyzmu Jego kompozycja jest trójosiowa, oparta na zredukowanym
schemacie łuku
triumfalnego z
wysokim cokołem i dekoracyjnym zwieńczeniem.
Zasadnicze podziały nagrobka wyznacza jego podstawa, wysoki,
dwukondygnacyjny cokół o wybrzuszonej na kształt sarkofagu
kondygnacji górnej. Kolumny natomiast rozgraniczają zasadnicze
części pomnika. Podział, który istnieje między nimi dzieli się
na trzy płytkie wnęki o archiwoltach wspartych
na filarach co
powtarza właśnie schemat łuku triumfalnego. Arkada środkowa,
szeroka i wysoka, przeciągnięta gzymsem,
dzieli się na dwie części: dolną wypełnia całkowicie płyta
prostokątna z wypukło-rzeźbioną figurą króla, górna w
kształcie lunety, przeznaczona na umieszczenie tablicy z napisem,
podtrzymywanej przez aniołki. W bocznych wnękach ustawiono posagi
z białego kamienia pińczowskiego, personifikujące cnoty
zmarłego, Roztropność i Męstwo.
Postaci nie mieszczą się w niszach, stoją w lekkim kontrapoście,
ubrane w antykizowane szaty prezentują w dłoniach swoje atrybuty:
węża i gołębia oraz kolumnę i lwa. Środkowa, górna część
wyróżnia się swoimi rozmiarami i dominantą jaką
jest tympanon wypełniony kartuszami herbowymi:
herby Polski, Litwy i Sforzów z inicjałami Anny Jagiellonki.
Bogata
i zróżnicowana, w znacznej mierze wyrażająca treści
symboliczne, dekoracja nagrobka, jest podporządkowana jego
architekturze, lecz jednocześnie ją przesłania. Tworzą ja przede
wszystkim zwijane, wsparte na lwich łapach kartusze nałożone na
postumenty cokołu, z których dwa z herbem Batorych Wilcze
Zęby,
stanowią korzenie kolumn. Środkowy wypełnia alegoryczna scena
przejęta z medalu sławiącego króla za odzyskanie Inflant w 1582
roku. Postumenty dolnej części cokołu zdobią maski lwów po obu
stronach, po środku czaszka z piszczelami. Te elementy ułożone po
trzy stanowią osiowość pomnika.Zakończeniu szczytu odpowiadały
nie istniejące już figurki aniołów ustawione na nasadnikach na
osiach kolumn, a kompozycję tę dopełniają wmurowane w ścianę
za tympanonem bogate panoplia i
smukłe dwuuszne amfory płomieniste,
wieńczące postumenty bocznych spływów.Oprócz tych zasadniczych
akcentów, całą niemal powierzchnię nagrobka zdobi drobna
ornamentacja, która rozbija płaszczyzny, a barwnością przypomina
dzieło malarskie (kartusze, przeznaczone na napisy, marmurowe
wstawki, rzędy płaskich listków podpierających niejako gzymsy,
kobiece główki, maszkaron nad tablicą i rozetki).
Stalle w Kaplicy Batorego, 1594-95, wykonane z czerwonego marmuru piaskowca, alabastru; o 3 siedzeniach z wysokim zapleckiem wypełnionym trzema ślepymi arkadami z herbem Polski w półkolistym zwieńczeniu przedpiersie podzielone pilastrami i dyskami na geometryczne pola; tympanon wypełniają putta podtrzymujące pod kartuszem z Orłem koronę królewską; dekoracje mają cechy wspólne z elementami ornamentalnymi z Kaplicy Zygmuntowskiej,
D
om
przy Kanonicznej 21 w Krakowie,
1582-92, Gucci kamienicę dziedzińcową z krużgankami wewnętrznymi
nadaje charakter małego pałacu; budynek cechuje swobodna i
urozmaicona kompozycja galerii z jej zmiennymi rytmami: w
przyziemiukolumny z
głowicami jońskimi, na piętrze filary oraz
repertuar motywów dekoracyjnych; na dziedziniec prowadzi wejście
ujęte w portal,
architekt zastosował charakterystyczne dla siebie skontrastowanie:
prostocie partii górnej przeciwstawił dolną o półkolumnach
ujętych klamrami rustykowanych pasów,
Z
amek
w Baranowie Sandomierskim – późnorenesansowy zamek w Baranowie
Sandomierskim,
ze względu na podobieństwa zwany Małym Wawelem.
Siedziba rodu Leszczyńskich.
Dziedziniec podniesiony na posziom pietra. W srodek sciany
parawanowej wstawiono brame z attykową wieżą. Dachy skrzydel
bocznych zakonczone szczytami . Brama prowadzi schodami na
dziedziniec. Wychodzi sie na malo reprezentancyjna sciane
mieszkalna, ale pop odwróceniu widac wspaniały wachlaż schodów i
kolumnade krużganków.
R
ezydencja
w Książu Wielkim - trzykondygnacyjny
pałac osiowy i symetryczny, na krancach sa czterobiegowe klatki
schodowe. boczne pawiloniki poprzedzone loggiami mieszcza biblioteke
i kaplice. Manierystyczne sprzecznosci: drobne , lekkie pawiloniki
kontra masywna bryla gmachu głownego.Cechy nowoczesne:
Wolnostojący, reprezentacyjny pałac, osiowe sprzezenie zabudowan z
dziedzincem, ogrodem i obwarowaniami.
K
aplica
św. Anny w Pińczowie – kaplica pw. św.
Anny wzniesiona
w stylu manierystycznym w 1600 r.
Kaplica jest zbudowana z miejscowego kamienia, tzw. pińczaka.
Wydobywany od XII w. jest cenionym materiałem budowlanym i
rzeźbiarskim. Z tego surowca zbudowana jest ogromna część
zabytkowych budynków miasta. Kamień ten był powodem, dla którego
pracownię kamieniarską właśnie w Pińczowie miał Santi Gucci.
Budowla ma kształt kwadratu. Jej wysokość wynosi 13 m. Przykryta
jest kopułą z latarnią. Kruchta kaplicy
przykryta jest podobną, choć znacznie mniejszą kopułą. W
przeszłości budowla posiadała okrągłe okna, obecnie zamurowane
z wyjątkiem południowego, które przekształcono. Z wyposażenia
wnętrza zachowała się kamienna kropielnica z XVII
w. Na
ołtarzu umieszczona jest marmurowa tablica
fundacyjna. Gzyms pod
kopułą ozdobiony jest wiązkami owocowo-kwiatowymi. Z kruchty do
kaplicy prowadzi portal ozdobiony
główkami aniołków oraz rozetami.
KAPLICA WOLNOSTOJĄCA!!!