Trias 245 (248) – 204 (213) mln lat temu

Podstawowymi skamieniałościami przewodnimi są amonity i konodonty. Zaczyna się rozpadać Pangea. Po wielkim wymieraniu permskim we wczesnym triasie zaczyna się szybka radiacja fauny i flory.
Flora: We florze lądowej pospolite były rośliny nagonasienne, głównie szpilkowe oraz paprocie nasienne. Powstają pierwsze benetyty, występowały, choć rzadko, miłorzęby i sagowce. Równie pospolite były także rośliny zarodnikowe, w tym drzewiaste skrzypy, widłaki i paprocie. Te ostatnie, wraz z widłakami, stanowią główną grupę roślin zielnych. Pod koniec środkowego triasu zaczyna się stopniowy upadek widłaków i skrzypów, szczególnie drzewiastych. Dominującą rolę we florze obejmują rośliny nagonasienne.
Fauna lądowa: W triasie zaznacza się drugi okres prosperity płazów tarczogłowych, niektóre z nich osiągały wówczas do 5 m długości i 0,5 tony. We wczesnym triasie powstały pierwsze płazy bezogonowe. Olbrzymie zmiany zachodzą w świecie gadów. Pojawiają się pierwsze krokodyle, jaszczurki i żółwie. We wczesnym i środkowym triasie główną grupą gadów były gady ssakokształtne, które jednak od triasu środkowego (drapieżcy) i triasu późnego (roślinożercy) są wypierane przez tekodonty i zanikają wraz z końcem triasu. W późnym triasie pojawiają się pierwsze dinozaury i szybko się różnicują na trzy podstawowe grupy: dinozaury gadziomiedniczne (zauropody i teropody) oraz dinozaury ptasiomiednicze. Pod koniec triasu pojawiają się też pierwsze ssaki wywodzące się z gadów ssakokształtnych. Z późnego triasu pochodzą też pierwsze latające gady – pterozaury.
Fauna morska: Prawie wszystkie rzędy bezkręgowców morskich są nowe w stosunku do form paleozoicznych. Dochodzi do szybkiego rozwoju małży, choć ramienionogi w dalszym ciągu są pospolite. Szybko rozwijają się liliowce łodygowe, stanowiąc jedną z najczęstszych skamieniałości triasu. Powszechne są także ślimaki. Bardzo ważną i liczną grupą są amonity. Dopiero z triasu środkowego znani są pierwsi przedstawiciele koralowców. Relatywnie rzadkie są gąbki i mszywioły.

Wśród ryb szczególnie pospolite są drobne rekiny o płaskich koronach zębów, miażdżące muszle bezkręgowców. Pod koniec okresu powstają pierwsze rekiny współczesne Neoselachi. Pospolite są także ryby kostnochrzęstne i przejściowce. W całym triasie istniały jeszcze zwierzęta konodontonośne, wymierają one jednak z końcem okresu. W triasie pojawiają się liczne wielkie grupy gadów morskich, z których notozaury i plakodonty wymierają pod koniec okresu. Ziemnowodne notozaury były dominującą grupą gadów morskich w triasie. Z początkiem okresu pojawiają się plezjozaury, a wkrótce potem także ichtiozaury. Te ostatnie pod koniec triasu były już bardzo liczne i osiągały duże rozmiary.

FAUNA:
*MORSKA:

-Amonity – Goniatyty( dewon-perm) i Ceratyty (perm-trias).

-Konodonty- ogromne znaczenie stratygraficzne, wymarły w triasie środkowym.

- Małże- są bardzo liczne, silnie się różnicują i mają duże znaczenie zarówno skałotwórcze, jak i stratygraficzne.

- Ramienionogi- bardzo liczne, reprezentują je zarówno formy znane z paleozoiku, jak i stanowiące większość populacji formy nowoczesne należące do terebratulidów oraz rynchonellidów.

-Liliowce- znaczenie stratygraficzne.

- Koralowce- pojawiła się nowa grupa budujących rafy koralowców sześciopromiennych, które żyją do dzisiaj. Mają one niekiedy znaczenie stratygraficzne i skałotwórcze.

-Ryby:
- Ryby kostnochrzęstne- podgromada ryb promieniopłetwych. Pierwotne formy ryb kostnochrzęstnych pojawiły się już we wczesnym dewonie, rozkwit przeżyły w permie i triasie. Występowały na całym świecie. Obecnie występują

- Przejściowce– infragromada ryb promieniopłetwych obejmująca rzędy ryb, u których zachowały się prymitywne cechy budowy. Pierwsze przejściowce pojawiły się w późnym permie, a okres rozkwitu przechodziły w mezozoiku. Od nich wywodzą się Teleostei stanowiące większość współcześnie żyjących ryb.

*Lądowa:

- Płazy tarczogłowe- labiryntodonty – bardzo liczne.

- Płazy bezogonowe- rząd płazów obejmujący zwierzęta przypominające żabę. Obejmuje cztery podrzędy, do których zalicza się ok. 30 rodzin, w tym również żyjące w Polsce: żabowate, ropuchowate, ropuszkowate, rzekotkowate i grzebiuszkowate.

Płazy bezogonowe odróżniają się od pozostałych przedstawicieli gromady brakiem ogona, sylwetką krępą, zwartą (brak form "wężopodobnych") i silnymi skocznymi kończynami tylnymi. Głowa płazów bezogonowych jest zazwyczaj duża, zaopatrzona w bardzo szeroki otwór gębowy. Oczy są wypukłe, wystające; gałki oczne mogą być wciągane w głąb oczodołów.

-Synapsydy (gady ssakokształtne)- od triasu środkowego (drapieżcy) i triasu późnego (roślinożercy) są wypierane przez tekodonty i zanikają wraz z końcem triasu.

-Tekodonty- parafiletyczna grupa wczesnych archozaurów (gadów naczelnych) o budowie pokrojowo przypominającej krokodyle, ale z bardziej prostymi nogami niż inne gady. Poza najprymitywniejszymi formami większość posiadała uzębienie tekodontyczne – zęby osadzone w zębodołach szczęki i żuchwy. Czaszka diapsydalna, zęby zwykle ostre i zakrzywione ku tyłowi.

-Dinozaury- zdominowały ziemskie ekosystemy na ponad 160 mln lat, pojawiając się w środkowym triasie. Pod koniec okresu kredy, około 65 mln lat temu, katastrofalne wymieranie skończyło ich dominację na lądzie na wszystkich kontynentach. Jedna grupa dinozaurów przeżyła do dnia dzisiejszego: większość taksonomów uważa, że współczesne ptaki są dinozaurami z grupy teropodów. Niemal wszystko, co możemy powiedzieć o dinozaurach, wiemy z informacji odczytanych z ich szkieletów i innych skamieniałości (tropów, odcisków części miękkich, koprolitów). Chociaż rzadko zdarza się znaleźć kompletny szkielet, to jednak nawet z ich poszczególnych fragmentów można zrekonstruować wygląd całego dinozaura.

-Zauropody- infrarząd dinozaurów z rzędu dinozaurów gadziomiednicznych (Saurischia). Należały do niego największe zwierzęta lądowe, jakie kiedykolwiek stąpały po ziemi. Wszystkie były roślinożerne. Odkryto, że ostatnie z zauropodów, żyjące około 65 mln lat temu na terenie dzisiejszych Indii, mogły żywić się także trawami. Zauropody miały małe głowy na bardzo długich szyjach i długie ogony jako przeciwwagę dla ich szyj. Zęby stępione słupkowate lub łopatkowate, najczęściej rzadko rozmieszczone. Zwierzęta te zwykle poruszały się stosunkowo powoli na czterech grubych, słupowatych, pięciopalczastych nogach o palcach silnie skróconych z tępymi pazurami występującymi tylko na 1 palcu przednich kończyn oraz 1, 2 i 3 palcu kończyn tylnych. Nozdrza były przesunięte daleko ku tyłowi, umieszczone w górnej części czaszki, czasami bardzo blisko oczu.

-Teropody- podrząd dinozaurów z rzędu dinozaurów gadzio miednicznych.

Wszystkie były dwunożne i mięsożerne (drapieżniki, jak i padlinożercy). Poruszały się w postawie półwyprostowanej. Kończyny tylne długie silnie umięśnione z podudziem dłuższym od uda, dzięki którym potrafiły szybko biegać. Tylne kończyny były o 2/3 dłuższe od przednich i posiadały do trzech palców. Przednie kończyny krótsze od tylnych zakończone chwytnymi palcami (ich liczba była zredukowana: 1-4) z pazurami. Posiadały również długi ogon, który ułatwiał im szybką pogoń za ofiarą. Duże oczy wskazują na bardzo dobry wzrok. Zęby ostre sztyletowate, bocznie spłaszczone z ząbkowanymi krawędziami. Niektóre utraciły zęby na rzecz kostnego dzioba, otoczonego rogową warstwą. Mięśnie szczęk dobrze rozwinięte.

-Pterozaury- rząd latających gadów z grupy archozaurów (gadów naczelnych) żyjących od późnego triasu do końca kredy (230 do 65,5 mln lat temu), blisko spokrewnionych z dinozaurami.

Były pierwszymi aktywnie latającymi kręgowcami i największymi latającymi zwierzętami wszech czasów. Przez 150 milionów lat zanim wymarły dominowały w powietrzu, skolonizowały wszystkie kontynenty i wykształciły wielką rozmaitość form i rozmiarów.

Flora:

-Benetyty- (pierwszy raz pojawiają się), klasa roślin kopalnych należących do typu (gromady) nagonasiennych. Żyły w erze mezozoicznej od późnego triasu do połowy późnej kredy. Przypominały nieco żyjące do dziś sagowce. Miały pnie walcowate lub kuliste, rzadko rozgałęzione, pokryte pozostałościami po ogonkach liściowych. Zalążki i pylniki benetytów ulokowane były razem w tworze przypominającym kwiat roślin okrytonasiennych. Miały kwiaty obupłciowe z zaczątkowym okwiatem. Przypuszcza się, że były one jednym z głównych źródeł pożywienia mezozoicznych zwierząt, w tym olbrzymich dinozaurów.

-Widłaki- tracą na znaczeniu

-Paprociowe- mają charakter zarówno roślin zielnych, jak i drzewiastych i porastają podmokłe obszary na lądach. Na pierwszy plan wysuwają się rośliny nagonasienne. Rozwijają się dobrze paprocie nasienne, szpilkowe, a także nowe grupy przystosowane do klimatu bardziej suchego.

-Sagowce- mają liście palmokształtne osadzone na wysokim pniu i benetyty, których pień był beczułkowaty

-Miłorzębowe- miłorzębowe o charakterystycznych trójkątnych liściach.

-Rośliny zarodnikowe- termin zwyczajowy, wywodzący się ze starych poglądów na systematykę botaniczną, według których rośliny zarodnikowe należą do organowców (obok roślin nasiennych) lub do roślin jako dział równoważny roślinom nasiennym. Grupa ta obejmuje glony (w tym sinice), grzyby, porosty oraz te rośliny naczyniowe, które nie wytwarzają nasion (np. mszaki czy widłakowe), a czasem nawet bakterie inne niż sinice. Łączenie organizmów w taką grupę nie odpowiada współczesnym poglądom na systematykę organizmów.