ORGANIZACJA OCHRONY ŚRODOWISKA
dr Anna DZIEWULSKA
Wykład 27.02.2010r.
Zaliczenie na ocenę - test zaliczeniowy 6 czerwca 2010r.
jednokrotnego wyboru i krótkich odpowiedzi
materiały wyśle nam w maju 2010r. oraz dwa schematy i tabele
Ustawa „Prawo ochrony środowiska” 2001r.
Ochrona środowiska - to podejmowanie lub zaniechanie działań umożliwiających zachowanie lub przywracanie równowagi przyrodniczej.
Polega ona na :
1/
racjonalnym kształtowaniu środowiska i gospodarowaniu zasobami
środowiska zgodnie
z zasadami zrównoważonego rozwoju,
2/przeciwdziałaniu zanieczyszczeniom,
3/ przywracaniu elementów przyrodniczych do stanu właściwego.
Zanieczyszczenie
– to przekroczenie ustalonej normy stanu
środowiska lub
dopuszczalnych wskaźników
emisji
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) - jest ona w systemie organizacji ochrony środowiska
Międzynarodowa Organizacja Pracy (MOP) – jest również w systemie ochrony środowiska
W roku 1972 – Program Środowiskowy Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNEP)
( siedziba w Nairobi). Organizacja ta ma za
zadanie koordynację działań
zmierzających do ochrony środowiska
Międzynarodowa
Unia Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych (IUNC) –
powstała
w Szwajcarii.
Czerwone księgi roślin i zwierząt – są to publikacje wydawane dla poszczególnych państw przez IUNC.
Organizacja Pomocy Humanitarnej – to organizacja biorąca czynny udział w ochronie środowiska.
Sprawami ochrony Środowiska zajmują się też międzynarodowe organizacje pozarządowe takie jak np. :
- UNICEF - Fundusz Narodów Zjednoczonych na Rzecz Dzieci,
- WHO - Światowa Organizacja Zdrowia,
-
UNESCO - Organizacja Narodów
Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki
i Kultury,
-
FAO - Organizacja Narodów
Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia
i Rolnictwa,
- WWF
- GREENPEACE
W Polsce - LOP – (od 1923r.) Liga Ochrony Przyrody
Podczas obrad „Okrągłego Stołu” – program ochrony przyrody potraktowany został jako program rządowy.
W 1991r. – podpisano układ stowarzyszeniowy z UE, który nałożył na Polskę szereg obowiązków takich jak :
1/ skuteczna kontrola ochrony środowiska,
2/
zwalczanie zanieczyszczeń powietrza i wody na szczeblu regionalnym
i ponadregionalnym,
3/ klasyfikacja i bezpieczne obchodzenie się z substancjami niebezpiecznymi,
4/ i inne,
1992r. Konferencja w Rio de Janeiro – wzięła w niej udział także Polska.
Raport z tej Konferencji nosi nazwę AGENDA 21 – jakie działania będą podejmowane przez państwa świata (na każdym poziomie – gmina, powiat, województwo) dla ochrony środowiska naturalnego.
Wielowymiarowość ochrony środowiska :
Klasy czystości wody :
I
klasa - dla celów konsumpcyjnych – hodowla ryb łososiowatych,
dla przemysłu
spożywczego i farmaceutycznego,
II klasa - pozostałe gałęzie przemysłu, cele
rekreacyjne, hodowla pozostałych
gatunków ryb,
III
klasa -w rolnictwie do nawadniania, ale także II klasa (dla
hodowli roślin i zwierząt
w gospodarstwach
ekologicznych),
Aglomeracja – to skupisko ludności,
1/ w kontekście ochrony powietrza - to 250 tyś.
2/ w kontekście ochrony przed hałasem - to 100 tyś.
3/ w kontekście ochrony wody - to 2 tyś.
Główne zasady w zakresie ochrony środowiska stosowane przez Unię Europejską
Zasada sprawstwa (sprawca ponosi koszty)
Zasada zapobiegania (przeciwdziałanie – jest tańsze niż usuwanie skutków)
Zasada aktywności gospodarczej. (rozwój powoduje instalacje nowoczesnych środków)
Zasada sprawiedliwości (równe koszty dla krajów UE)
Zasada pomocniczości
Pytanie w teście o akty prawne:
- Konstytucja RP: art. 5, 31, 68, 74, 86 – mowa środowisku naturalnym
- ustawa z dnia 27 kwietnia 2001r. prawo ochrony środowiska
- akty wykonawcze do ustawy
Wielowymiarowość środowiska – atmosfera, hydrosfera, litosfera (Należy traktować wspólnie jeśli chodzi o ochronę środowiska)
Pojęcia cd.
- uciążliwość dla środowiska – istnieje
zanieczyszczenie ale nie przekracza ono norm.
- zagrożenie – dla zdrowia, dla życia
Podstawowe zasady ochrony środowiska
Zasada kompleksowości
Zasada zachowania równowagi przyrodniczej
Zasada gospodarności
Zasada planowości
Zasada wyższości ochrony środowiska nad działalnością gospodarczą
Zasada integralności funkcjonalnej
Zasada legalności
Funkcje prawa ochrony środowiska
organizacyjna
reglamentacyjno-ochronna
ochrony praw podmiotowych
stymulatora procesów gospodarczych
wdrażania postępu technicznego
represyjna
Polityka ekologiczna państwa stwarza niezbędne warunki do
realizacji ochrony środowiska. Określa cele i priorytety
ekologiczne, rodzaj podejmowanych działań.
Politykę
ekologiczną państwa przyjmuje się raz na 4 lata a w perspektywie
na kolejne 4 lata. Uchwala ją Sejm na wniosek Rady Ministrów.
Projekt opracowuje Minister właściwy ds. ochrony środowiska, po
zasięgnięciu opinii Marszałków województw.
Co 4 lata Rada Ministrów przedstawia Sejmowi raport z realizacji.
Schemat zarządzania ochroną środowiska w Polsce
Senat
Prezydent Rząd
Rada
Ministrów
Minister Środowiska
Polityka Sejm Samorząd
terytorialny
ekologiczna
państwa
Polityka ekologiczna na co dzień jest realizowana w samorządzie terytorialnym. Zarząd województwa, powiatu i gminy w celu realizacji polityki ekologicznej państwa sporządza odpowiedni: wojewódzkie, powiatowe i gminne programy ochrony środowiska.
Projekty
programów są opiniowane odpowiednio przez Zarząd jednostki
wyższego szczebla lub Ministra Środowiska, a uchwalają Sejmik,
Rada Powiatu i Rada Gminy.
Z wykonania programu Zarząd
Województwa, Powiatu i Gminy sporządza co 2 lata raporty.
Organizacja ekologiczna to organizacja społeczna, której statutowym celem jest ochrona środowiska: LOP, Polski Klub Ekologiczny, PZW, PZŁ.
Instrumenty realizacji polityki ekologicznej państwa
Prawne administracyjne ekonomiczne społeczne
- ustawy - normy ekologiczne - opłaty, subwencje - edukacja
- rozporządzenia - pozwolenia i decyzje systemy depozytowe ekologiczna
- zarządzenia administracyjne kreowanie rynków - pozarządowe
- kodeks karny - wstrzymanie działalności bodźce wymuszające organizacje
i cywilny ekologiczne
System decyzyjny
Szczebel
Centralny – Minister szczebel
wojewódzki Szczebel
powiatowy szczebel
gminny
- wojewoda
- Starosta
- samorząd
organy doradcze
działalność
kontrolna
ramy
prawne – nadzór, koordynacje, kontrola
decyzje administracyjne
Państwowa Państwowe
R
decyzje
administracyjne
koordynacja lokalna
Ochrony
PIOŚ
Środowiska
PIS-E
PIP
Kontrole
Społeczne
Jednostki
gospodarcze
ZADANIA ORGANÓW ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ
(SAMORZĄDOWEJ I RZĄDOWEJ)
zadania o charakterze organizacyjnych
zadania o charakterze bezpośrednio – wykonawczym ( budowa komunalnych urządzeń ochrony środowiska)
zadania o charakterze zobowiązaniowo – reglamentacyjnym
-
poprzez decyzje administracyjne ustalenie treści i zakresu
obowiązków innych podmiotów korzystających ze środowiska lub na
nie oddziaływujących, w tym określanie dopuszczalnych norm
zadania o charakterze kontrolno – nadzorczym
zadania związane z tworzeniem projektów podstaw prawnych polityki ekologicznej (kompetencje Ministra Środowiska)
GŁÓWNE ZASADY OCHRONY ŚRODOWISKA
(zostaną przesłane e-mailem )
ale ja już mam:
Zasady prawa ochrony środowiska: to te normy
prawa ochrony środowiska, które muszą być uznane za wiodące
(podstawowe), zaś wynikające z nich rozwiązania winny być uważane
za kryteria interpretacyjne dla całej ustawy
Zasady
prawa ochrony środowiska
•
Zasada korzystania ze środowiska
• Zasad kompleksowości
•
Zasad prewencji i przezorności
• Zasada „zanieczyszczający
płaci”
• Zasada planowości
• Zasada prawa do
informacji o środowisku
• Zasada uczestnictwa społeczeństwa
w postępowaniach w sprawie wydawania decyzji z zakresu ochrony
środowiska
• Zasad nieważności decyzji wydanej z
naruszeniem przepisów dotyczących ochrony środowiska
•
Zasada stosowania metodyk referencyjnych
1. Zasada
korzystania ze środowiska
Wyróżniamy
dwa rodzaje korzystania ze środowiska:
1. Powszechne
korzystanie ze środowiska
- polega na korzystaniu w celu
zaspokojenia potrzeb osobistych i potrzeb gospodarstwa domowego, w
tym wypoczynku i sportu jednak bez użycia instalacji. Ten rodzaj
korzystania przysługuje każdemu.
2. Zwykłe korzystanie ze
środowiska
Dzielimy je na:
- zwykłe korzystanie ze
środowiska, które nie wymaga uzyskania pozwolenia
- zwykłe
korzystanie ze środowiska, które wymaga uzyskania pozwolenia –
jest to najbardziej kwalifikowany sposób korzystania ze środowiska
ale obowiązek uzyskania pozwolenia wynika z ustawy.
2. Zasada
kompleksowości
zasada
zintegrowanej ochrony środowiska Wyraża ją art. 5 ustawy prawo
ochrony środowiska – „ochrona jednego lub kilku elementów
przyrodniczych powinna być realizowana z uwzględnieniem ochrony
pozostałych elementów” Zasada kompleksowości dotyczy także
stanów naturalnych – np. stan bez hałasu Jednym z istotniejszych
instrumentów prawnych będących konkretyzacją zasady
kompleksowości jest tzw. pozwolenie zintegrowane Art. 201 i 211
ustawy: „Pozwolenia zintegrowanego wymaga prowadzenie instalacji,
której funkcjonowanie, ze względu na rodzaj i skalę prowadzonej w
niej działalności, może powodować znaczne zanieczyszczenie
poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako
całości”
3. Zasada
prewencji i przezorności
Art.
6 ust. 1 ustawy prawo ochrony środowiska „kto podejmuje
działalność mogącą negatywnie oddziaływać na środowisko, jest
obowiązany do zapobiegania temu oddziaływaniu” Zasada prewencji
dotyczy każdej działalności nie tylko gospodarczej. Podejmowanie
czynności prewencyjnych powinno nastąpić z własnej inicjatywy
podmiotu, niezależnie od tego, czy został do tego zobowiązany
przez organy administracji
publicznej
Art. 6 ust.
2 „kto podejmuje działalność, której negatywne oddziaływanie na środowisko nie jest jeszcze w pełni rozpoznane, jest obowiązany, kierując się przezornością, podjąć wszelkie możliwe środki zapobiegawcze”
4. Zasada
„zanieczyszczający płaci”
Art.
7 ustawy prawo ochrony środowiska „kto powoduje zanieczyszczenie
środowiska, ponosi koszty usunięcia skutków tego zanieczyszczenia
(…) Kto zaś może spowodować zanieczyszczenie środowiska, ponosi
koszty zapobiegania temu zanieczyszczeniu” Przez zanieczyszczenie
należy rozumieć emisję, która jest szkodliwa dla zdrowia ludzi
lub stanu środowiska, powoduje szkodę w dobrach materialnych,
pogarsza walory estetyczne środowiska lub koliduje z innymi,
uzasadnionymi sposobami korzystania ze środowiska Zasadę te
rozpatruje się w dwóch aspektach:
1. kompensacyjnym
2.
prewencyjnym
5. Zasada
planowości
Art. 8 ustawy prawo
ochrony środowiska „Polityki, strategie, plany lub programy
dotyczące w szczególności przemysłu, energetyki, transportu,
telekomunikacji, gospodarki wodnej, gospodarki odpadami, gospodarki
przestrzennej, leśnictwa, rolnictwa, rybołówstwa, turystyki i
wykorzystania terenu powinny uwzględniać zasady ochrony środowiska
i zrównoważonego rozwoju” Zasadę planowości należy rozumieć w
wąskim i szerokim znaczeniu Zasady prawa ochrony środowiska
6.
Zasada planowości
Wąskie
znaczenie zasady planowości oznacza, że wszelkie działania mające
na celu ochronę środowiska powinny być podejmowane w sposób
zaplanowany i systematyczny. Szerokie znaczenie oznacza, że każdego
rodzaju polityki, strategie, plany i programy powinny uwzględniać
zasady ochrony środowiska i konstytucyjną zasadę zrównoważonego
rozwoju
Zasada prawa do informacji o środowisku
Prawo do
informacji zostało podniesione do rangi regulacji konstytucyjnej.
Prawo ochrony środowiska reguluje to w art. 19-24. Dostępność do
informacji o stanie środowiska jest zasadą, natomiast ograniczenie
tego prawa jest wyjątkiem od zasady. Obowiązek udostępniania tych
informacji spoczywa na organach administracji
publicznej. Prawo do informacji z mocy prawa przysługuje każdemu.
Udostępnianie informacji odbywa się na wniosek. W razie odmowy
przysługuje nam odwołanie. Zasady prawa ochrony środowiska
7.
Zasada uczestnictwa społeczeństwa w
postępowaniach w sprawie wydania decyzji z zakresu ochrony
środowiska
Problematykę tę reguluje art. 31-39 ustawy
Prawo ochrony środowiska. Prawo do udziału społeczeństwa
przybiera dwojakiego rodzaju formę:
1. zapewnienie każdemu
prawa do składania uwag i wniosków w postępowaniach prowadzonych z
udziałem społeczeństwa
2. uczestnictwo organizacji
ekologicznych w postępowaniach prowadzonych z udziałem
społeczeństwa, na prawach strony tego postępowania Zasady prawa
ochrony środowiska
8. Zasada
nieważności decyzji wydanej z naruszeniem przepisów dotyczących
ochrony środowiska
Art. 11 ustawy Prawo ochrony środowiska
„Decyzja wydana z naruszeniem przepisów dotyczących ochrony
środowiska jest nieważna” Zasady prawa ochrony środowiska
9.
Zasada stosowania metodyk
referencyjnych
Art. 12 ustawy Prawo ochrony środowiska stanowi:
„1. podmioty korzystające ze środowiska oraz organy ochrony środowiska są zobowiązane, z zastrzeżeniem ust 2, do stosowania metodyk referencyjnych, jeżeli metodyki takie zostały określone na podstawie ustaw.
2. Jeżeli na podstawie ustaw wprowadzono obowiązek korzystania z metodyki referencyjnej, dopuszczalne jest stosowanie innej metodyki pod warunkiem udowodnienia jej pełnej równoważności uzyskiwanych wyników” Metoda referencyjna to określona na podstawie ustawy metoda pomiarów lub badań, która może obejmować w szczególności sposób poboru próbek, sposób interpretacji danych, a także metodyki modelowania rozprzestrzeniania substancji oraz energii w środowisku
Metodyki referencyjne:
- podmioty korzystające ze środowiska oraz organy ochrony środowiska są zobowiązane do stosowania metodyk referencyjnych lub innej metodyki pod warunkiem udowodnienia pełnej równoważności uzyskiwanych wyników. (jedna skala)
Rodzaje korzystania ze środowiska:
powszechne – przysługuje każdemu i obejmuje korzystanie ze środowiska (bez użycia instalacji) w celu zaspokojenia potrzeb osób oraz gospodarstwa domowego, w tym wypoczynku oraz uprawiania sportu.
zwykłe – korzystanie ze środowiska wykraczające poza ramy korzystania powszechnego, co do którego ustawa nie wprowadza obowiązku uzyskania pozwolenia, oraz zwykłe korzystanie z wody w rozumieniu –przepisów ustawy – prawo wodne
Organy administracji są zobowiązane udostępniać każdemu informacje o środowisku i jego ochronie znajdujące się w ich posiadaniu. Są ponadto obowiązane do prowadzenia publicznie dostępnych wykazów o danych dotyczących ochrony środowiska.
Państwowy monitoring środowiska
Źródłem informacji o środowisku jest w szczególności Państwowy Monitoring Środowiska ( pytanie na test)
PMŚ stanowi system pomiaru, ocen i prognoz stanu środowiska oraz gromadzenia, przetwarzania i rozpowszechniania informacji o środowisku.
Wspomaga działania na rzecz ochrony środowiska poprzez
systematyczne informowanie organów administracji i społeczeństwa
o:
- jakości elementów przyrodniczych, dotrzymywania
standardów jakości środowiska określonych przepisami;
- zmianach jakości elementów przyrodniczych i przyczynach tych zmian.
Badania monitoringowe przeprowadza się w sposób cykliczny stosując ujednolicone metody zbierania, gromadzenia i przetwarzania danych (pytanie na test)
(zależy z jakim obszarem środowiska mamy do czynienia – nie można jednoznacznie powiedzieć, że co rok, miesiąc, dzień, godzinę – ogólnie cyklicznie!!!)
Podmioty korzystające ze środowiska obowiązane są do pomiaru poziomu substancji lub energii w środowisku; gromadzą i przetwarzają dane, nieodpłatnie udostępniają informacje na potrzeby PMŚ – Państwowego Monitoringu Środowiska).
Bazy danych prowadzą wojewoda i starosta powiatu.
Formy ochrony przyrody
- park narodowy
- rezerwat przyrody
- park krajobrazowy
pomnik przyrody
użytek ekologiczny
obszar NATURA 2000
Środki finansowo – prawne ochrony środowiska
- opłaty za korzystanie ze środowiska
- administracyjne kary pieniężne
- zróżnicowane stawki podatków i wpłat publicznych
Ochrona powietrza
Ochrona powietrza polega na zapewnieniu jak najlepszej jego jakości, w szczególności przez:
1) utrzymanie poziomów substancji w powietrzu poniżej dopuszczalnych dla nich poziomów lub co najmniej na tych poziomach;
2) zmniejszanie poziomów substancji w powietrzu co najmniej do dopuszczalnych, gdy nie są one dotrzymane;
3) zmniejszanie i utrzymanie poziomów substancji w powietrzu poniżej poziomów docelowych albo poziomów celów długoterminowych lub co najmniej na tych poziomach.
Najwięcej zadań do wykonania ma wojewoda (organ wojewódzki)
Co
najmniej raz na 5 lat musi dokonać oceny jakości powietrza w
poszczególnych strefach oddzielnie dla każdej substancji
wprowadzonej do powietrza.
Ochrona przed hałasem
Najwięcej zadań do wykonania na poziomie starosty (powiat)
Nie rzadziej niż raz na 5 lat przygotowuje mapę akustyczną (składa
się ona z 2 części:
- opis terenu, - zidentyfikowane źródła
hałasu + podanie liczby ludności zagrożonej hałasem)
Ochrona gleby
rekultywacja –
Za ochronę gleby odpowiada starosta
- ochrona gruntów rolnych
- ochrona gruntów leśnych
Ograniczenie przeznaczenia gruntów na cele nierolnicze i nieleśne. Na te cele przeznacza się głównie nieużytki i grunty o najniższej klasie produkcyjnej.
Ochrona wód - prawo ochrony środowiska
- prawo wodne
I klasa czystości wody – przeznaczenie to przemysł spożywczy i przemysł farmaceutyczny
Prawo własności wód
wody stanowią własność Skarbu Państwa, innych osób prawnych albo osób fizycznych
wody stanowiące własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego są wodami publicznymi
płynące wody publiczne nie podlegają obrotowi cywilnoprawnemu
Obowiązki właścicieli wody oraz właścicieli innych nieruchomości
Zasady ochrony wód
W celu zapewnienia odpowiedniej jakości wody ujmowanej do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia oraz zaopatrzenia zakładów wymagających wody wysokiej jakości, a także ze względu na ochronę zasobów wodnych mogą być ustanowione
- strefy ochronne ujęć wody
Instytucje systemu ochrony środowiska w Polsce i ich zadania.
nowość – Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska + Dyrektorzy Regionalni