24.10.2011
Wykład 4
Niedokrwistości megaloblastyczne, niedokrwistości aplastyczne
Niedokrwistości megaloblastyczne – grupa niedokrwistości, w których erytroblasty w szpiku kostnym wykazują charakterystyczną nieprawidłowość, zaburzenia dojrzałości jądra w porównaniu z cytoplazmą o prawidłowej dojrzałości. Asynchronizm dojrzałości jądra i cytoplazmy jest spowodowany nieprawidłową syntezą DNA.
W praktyce klinicznej takie niedokrwistości spowodowane są niedoborem witaminy B12 lub kwasu foliowego.
Witamina B12
witamina B12 znajduje się w pokarmach mięsnych, głównie wątrobie, rybach, jajach
jest uwalniana z kompleksu z białkami dzięki trawieniu w niskim pH, a następnie uwalniana jest z glikoproteiną – czynnikiem wewnętrznym (intrinsic factor – IF)
IF jest syntezowany w komórkach okładzinowych błony śluzowej żołądka
kompleks IF – B12 jest przyłączany do specyficznych receptorów w dystalnych odcinkach jelita krętego
B12 jest wchłaniana do żyły wrotnej, gdzie łączy się z białkiem nośnikowym, transkobalaminą II (TC II)
TCII dostarcza witaminę B12 do szpiku kostnego i innych tkanek.
Witamina B12 jest koenzymem dla dwóch biochemicznych reakcji:
jako metylB12 jest ko faktorem w metylacji homocysteiny do metioniny poprzez metylTHF oraz jest niezbędna do przekształcania metylTHF do THF (tetrahydrofolian)
jako deoksyadenozyloB12 (adoB12) uczestniczy w konwersji metylomalonyloCoA do sukcynyloCoA
THF jest niezbędne do syntezy DNA (przekształca dUMP do DTP)
Niedobory
nieprawidłowa dieta (wegetarianie)
zaburzenia wchłaniania
przyczyny związane z żołądkiem
u dorosłych – choroba Addisona – Biermera (pernicious anaemia)
wrodzony brak lub nieprawidłowy IF
całkowita lub częściowa gastrektomia
przyczyny jelitowe
zespół ślepej pętli jelitowej, uchyłkowatość jelita
resekcja jelita krętego
choroba Crohna.
Choroba Addisona-Biermera
występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn, szczyt w wieku 60 lat
może towarzyszyć innym chorobom autoimmunologicznym np. chorobie Hashimoto, chorobie Addisona oraz hipogammaglobulinemii
stwierdzono wzrost częstości występowania raka żołądka u tych pacjentów, ok. 2-3% wszystkich przypadków Addisona-Biermera
częściej u ludzi z grupą krwi A, niebieskimi oczami i wczesnym siwieniem
w tej chorobie stwierdza się atrofię komórek okładzinowych żołądka o etiologii immunologicznej, achlorhydrię oraz brak wydzielania IF
90% pacjentów ma przeciwciała w surowicy
50% typ I
35% typ II
badania laboratoryjne
niedokrwistość makrocytowa (MCV>95 fl często w granicach 120-140 fl, mikrocyty mają owalny kształt)
retykulocytoza spada
leukocytoza i płytki mogą być obniżone, dając obraz pancytopenii
zwiększony odsetek neutrofili hipersegmentowanych (powyżej 6 płatów)
Niedobór witaminy B12
w niedokrwistościach megaloblastycznych najbardziej charakterystyczną cechą we krwi obwodowej są hipersegmentowane neutrofile oraz mikrocyty
szpik kostny jest nadmiernie bogato komórkowy, dominuje erytropoeza przebiegająca torem megaloblastycznym: erytroblasty są duże i cechują się asynchronizmem w dojrzałości jądra w stosunku do cytoplazmy
charakterystyczny jest szprychowaty układ chromatyny jądrowej, obecne są często olbrzymie metamielocyty
badania dodatkowe
wysoki poziom bilirubiny niezwiązanej oraz LDH z powodu rozpadu erytrocytów w szpiku – cechy dyserytropoezy
stężenie żelaza i ferrytyny może być niezmienione lub podniesione
spadek stężenia witaminy B12 (wartość prawidłowa 360+/-180 ng/l)
Leczenie:
podaje się witaminę B12 domięśniowo 1000 μg dziennie przez 2 tygodnie
potem 1000 μg co 3 miesiące
Odpowiedź na leczenie:
przełom retikulocytowy po 6-7 dniach
leukocyty i płytki normalizują się po 7-10 dniach
szpik staje się normo blastyczny po 48 h, pozostają natomiast olbrzymie meta mielocyty nawet do 12 dni
Kwas foliowy
niezbędny do prawidłowej syntezy DNA
obecny w świeżych warzywach, zielonych częściach roślin
mięso i wątroba w mniejszym stopniu
niezbędny do prawidłowego rozwoju układu nerwowego płodu
Niedobór:
nieprawidłowa dieta
alkoholicy
zwiększone zapotrzebowanie (dzieci, kobiety w ciąży)
niedokrwistość hemolityczna
przy stosowaniu niektórych leków np. biseptol
Niedobór kwasu foliowego – ten sam obraz co w niedoborze witaminy B12. Leczy się suplementacją doustną, a odpowiedź wygląda podobnie jak po witaminie B12.
Anemia aplastyczna
To choroba, która charakteryzuje się cytopenią we krwi obwodowej związaną z niewydolnością komórek hematopoetycznych szpiku. W różnych zespołach przebiegających z niewydolnością hematopoezą spotykamy się z różnym nasileniem cytopenii, często uszkodzenie dotyczy tylko jednej linii szpikowej, możemy się spotkać jednak z bi lub pancytopenią.
postacie pierwotne: rozróżniamy dwie duże grupy zaburzeń przebiegające z nieefektywną hematopoezą
postacie wrodzone: np. anemia Fanconiego (niski wzrost, zaburzenia budowy nerek i układu kostnego)
postacie nabyte, występują u osób dorosłych, jest ona najczęściej uwarunkowana autoimmunologicznie
postacie wtórne zależą od różnych czynników chemicznych, promieniowania jonizującego, czynników jatrogennych oraz infekcyjnych (HAV, HBV, HCV, parvovirus)
Leki powodujące uszkodzenie szpiku (aplazja polekowa)
w stosowanych dawkach powodują uszkodzenie szpiku np. cytostatyki
w zazwyczaj stosowanych dawkach nie uszkadzają szpiku, ale mogą u niektórych osób w mechanizmie idiosynkrazji
w morfologii stwierdzamy pancytopenię, spadek retykulocytów, niedokrwistość o charakterze normochromicznym
w badaniach szpiku kostnego aplazja utkania bez komórek obcych dla utkania (przerzuty), tkanka tłuszczowa zastępuje utkanie hematopoetyczne, niezbędna jest trepanobiopsja szpiku, główne komórki występujące w szpiku to limfocyty
podstawowy defekt to uszkodzenie komórek wielopotencjalnych ze spadkiem ich liczby i uszkodzeniem pozostałych komórek powodujące spadek ilości ich podziałów
cechy kliniczne
występuje w każdym wieku (szczyt ok. 30 lat)
objawy niedokrwistości, małopłytkowości i neutropenii
infekcje szczególnie jamy ustnej i gardła są częste i mogą przebiegać ciężko
krwawienia z błony śluzowej jamy ustnej, nosa i łatwe siniaczenia wynikają z małopłytkowości
nie stwierdza się limfoadenopatii ani hepatosplenomegalii
badania laboratoryjne
anemia normochromiczna, normocytarna lub makrocytarna, spadek retikulocytów, leukopenia, małopłytkowość
hipoplazja lub aplazja utkania szpiku – do rozpoznania niezbędne jest badanie histopatologiczne szpiku, w trepanobiopsji obraz przede wszystkim limfocytów, komórek plazmatycznych, brak pozostałych komórek hematopoetycznych
Nocna napadowa hemoglobinuria (NNH)
Rzadki nabyty defekt komórek macierzystych szpiku. Defekt błony erytrocytów prowadzi do ich zwiększonej wrażliwości na lityczne działanie niewielkiego zakwaszenia. Może dochodzić do przewlekłej wewnątrznaczyniowej hemolizy. Niedobór białek błonowych dotyczy również „decay accelerating factor” (DAF).
NNH może współistnieć z anemią plastyczną
zmniejszona jest liczba leukocytów i płytek
częste są nawracające epizody zakrzepicy żylnej np. dotyczące żyły wrotnej lub żył wątrobowych
hemoglobinuria, hemosyderynuria
retykulocyty są niższe niż w innych przewlekłych niedokrwistościach hemolitycznych
NNH jest zdiagnozowana za pomocą testu lizy w surowicy przy niskim pH (test Hama) – bardziej dokładna jest ocena za pomocą badania cytometrycznego
choroba może ulec transformacji do ostrej białaczki lub anemii aplastycznej
Anemia aplastyczna – leczenie
usunięcie przyczyny, gdy jest znana
wspomagająco: przetoczenia krwinek czerwonych, koncentratów płytek, leczenie infekcji
ATG, cyklosporyna A – leczenie immunosupresyjne
przeszczep szpiku kostnego od dawny rodzinnego zgodnego w układzie HLA u młodych pacjentów (<20 lat)
Kryteria ciężkiej anemii aplastycznej (wymagany przeszczep szpiku)
komórkowość szpiku <20-30%
liczba płytek <20 tys.
liczba neutrofili <500/μl
prawidłowa lub obniżona retykulocytoza
PRCA – czysto czerwonokrwinkowa aplazja szpikowa
obniżone lub brak erytroblastów w szpiku, stwierdza się zahamowane dojrzewanie na szczeblu proerytroblasta
normo lub makrocytarna, obniżone retykulocyty
prawidłowe leukocyty i płytki
po infekcji wirusowej – parvovirus B19 lub po leczeniu niedokrwistości za pomocą EPO.