40. Uprzedzenia i hipoteza kontaktu
Wg Gardnera słowo „uprzedzenia” można rozumieć dosłownie. W takim ujęciu oznacza ono opinię na temat jakiegoś obiektu ukształtowaną przed zetknięciem się z tym obiektem. Ograniczając zakres tego pojęcia ,możemy traktować uprzedzenie jako pozytywną lub negatywną ocenę danego bodźca. Gardner zaproponował również inną definicję uprzedzenia zawężając ją do jedynie negatywnej oceny jakiegoś bodźca. Na negatywnych uprzedzeniach skupia się też większość badaczy, ze względu na częstszą styczność z taką postawą w funkcjonowaniu społecznym.
Uprzedzenie jako afekt negatywny
Najwcześniejsze definicje uprzedzeń koncentrowały się na afektywnym podłożu tego zjawiska. Allport zdefiniował uprzedzenie jako „antypatię wynikającą z błędnego lub nieelastycznego uogólnienia. Uprzedzenie można odczuwać lub wyrażać. Może być skierowane do całej grupy ,albo do jednostki, która jest członkiem tej grupy”. W tym klasycznym ujęciu mianem „uprzedzenia” określa się silne negatywne uczucie do jakiejś osoby ,wynikające na temat generalizacji na temat grupy, do której ona należy. W tym modelu uprzedzenie jest utożsamiane z afektywnym komponentem postawy międzygrupowej, jednak badacze dość szybko zrezygnowali z definiowania poprzez emocje, na koszt uprzedzenia jako postawy.
Uprzedzenie jako postawa
W tym pojęciu uprzedzenie wydaje się równoznaczne z postawą, ze względu na to, że składa się ono komponentów poznawczych (np.przekonania przypisujące wrogość członkom obcej grupy), afektywnych (np. gniew) i behawioralnych (np.skłonność do unikania lub wrogich zachowań).
Badacze sugerują ,że u podłoża silniejszych ,bardziej oczywistych form uprzedzeń tkwią zwykle intensywne emocje negatywne ,podczas, gdy wyrafinowane typy uprzedzeń mogą wynikać z braku pozytywnych odczuć wobec członków danej grupy. Powyższe założenie wysnuli Stangor, Sullivan i Ford, uznając, ze najlepszym predykatorem negatywnych uprzedzeń do członków obcej grupy są nie tyle negatywne uczucia ,ile raczej brak pozytywnych emocji.
Uprzedzenia jako „społeczna emocja”
nowe ujęcie uprzedzeń wg Smitha
Ocena poznawcza Teoria autokategoryzacji Teoria autokategoryzacji- ludzie
postrzegają siebie jako członków pewnych kategorii lub grup
społecznych (np. gruyp rasowej, narodowościowej, etnicznej,
religijnej itp.). Wg tej teorii interakcje międzygrupowe uwypuklają
(przez koncentrację świadomej uwagi) konkretne kategoryzacje
grupowe, w zależności od charakteru interakcji. Na przykład,
kiedy wchodzimy w interakcję z kimś o odmiennych przekonaniach
religijnych, na pierwszy plan może wysunąć się nasza
autokategoryzacja religijna; gdy mamy do czynienia z osobą innej
narodowości ,uwydatnia się nasza autokategoryzacja narodowościowa.
Wspólne elementy dla wszystkich definicji uprzedzeń:
Uprzedzenia występują pomiędzy grupami
Zawierają w sobie ocenę (pozytywną lub negatywną) danej grupy
Stanowią tendencyjny obraz tej grupy
Opierają się na rzeczywistych lub wyobrażonych właściwościach owej grupy
Definicja ostateczna: uprzedzenia to tendencyjna ocena danej grupy, oparta na rzeczywistych lub wyobrażonych właściwościach jej członków.
Hipoteza kontaktu
O hipotezie kontaktu mówimy wówczas, gdy częstsze kontakty z przedstawicielami różnych grup mogą się przyczyniać do formułowania bardziej pozytywnych ocen grup obcych oraz do osłabiania uprzedzeń i stereotypizacji.
Hipoteza kontaktu wg Allporta
Allport
zwrócił uwagę na to, że istnieje wiele różnych czynników,
które oddziałują na kontekst kontaktów międzygrupowych i
wywierają wpływ na to, czy u uczestników danej interakcji powstają
bardziej przychylne, czy też bardziej negatywne postawy wobec obcej
grupy, uznał on, że: „skutki kontaktu zależą od rodzaju
zaktywizowanych asocjacji oraz od typu osób, które w nim
uczestniczą”.
Zdaniem Allporta, aby kontakt międzygrupowy
był pozytywny, musi spełniać przynajmniej cztery fundamentalne
warunki: równy status uczestników interakcji, wspólne cele,
współpraca międzygrupowa oraz wsparcie ze strony uznanych
autorytetów (np. wsparcie rządowe czy instytucjonalne).