KONSPEKT ZAJĘĆ

Prowadzący: Karolina Przeworowska

Przedmiot: Wychowanie do życia w rodzinie:

Poziom edukacyjny: gimnazjum, klasa I

Czas realizacji: 45 minut

Temat zajęć: Więzi rodzinne i konflikty międzypokoleniowe

CELE:
- umiejętność określenia pojęcia konfliktu, sytuacji konfliktowej
- umiejętność obiektywnego oceniania sytuacji konfliktowych i ich przyczyn
- poznanie zasad rozwiązywania konfliktu
- uświadomienie uczniom, że każdy z nich potrafi pozytywnie rozwiązywać sytuacje konfliktowe z rodzicami
- zdobywanie umiejętności przydatnych w komunikowaniu się z rodzicami
- wzbudzanie motywacji do rozwiązywania problemów w życiu codziennym
- próbować wczuć się w rolę rodziców.

METODY:

- praca indywidualna,
- dyskusja,
- elementy wykładu,
- scenki rodzajowe

Zasady pracy na zajęciach powinny warunkować skuteczność działań wychowawczych tzn. stwarzać sytuacje sprzyjające aktywności uczniów, odwagi w prezentowaniu swoich poglądów.

MATERIAŁY POMOCNICZE:

Kserokopia testu dla każdego ucznia pt. "Autodiagnoza stylu rozwiązywania konfliktów" na podstawie H. Harmer, "Rozwój umiejętności społecznych", Przewodnik dla nauczyciela,W-wa 1999, s.171,
Kartki ze scenkami (załączniki 2,3)
Wydruk definicji 'konfliktu' z encyklopedii (załącznik 1)
Tablica.

PRZEBIEG LEKCJI

1. Działania organizacyjne: podanie tematu lekcji, sprawdzenie obecności uczniów.

2. Wprowadzenie:

- określenie pojęcia 'konflikt' (pytania pomocnicze: z czym kojarzy się wam słowo konflikt? W jakich sytuacjach może dojść do konfliktu?)
Nauczyciel zapisuje na tablicy wszystkie skojarzenia podawane przez uczniów.
- próba sformułowania wspólnie z klasą definicji. Następnie porównanie jej z definicją encyklopedyczną (jeden z uczniów odczytuje definicję z encyklopedii) (zał.1)
- określenie rodzajów konfliktów występujących między ludźmi,
- Ustalenie jakie są najczęstsze przyczyny konfliktów między dorosłymi a młodzieżą (pomysły uczniów zapisywane są na tablicy)

3. Rozwinięcie:
- przedstawienie scenki rodzajowej (scenka 1) (zał.2) pomiędzy rodzicem a dzieckiem, w której występuje konflikt.
- Na podstawie przedstawionej scenki uczniowie mają za zadanie podać sposoby skutecznego unikania bądź rozwiązywania konfliktów (można zaznaczyć, iż nie trzeba swoich pomysłów łączyć tylko ze zobrazowaną sytuacją)
- przedstawienie scenki rodzajowej (scenka 2) (zał. 3) pomiędzy rodzicem a dzieckiem, w której występuje konflikt, ale tym razem następuje również jego rozwiązanie (ukazanie uczniom jednego ze sposobów rozwiązań)
- dyskusja nad innymi możliwymi rozwiązaniami.

4. Ćwiczenie dla uczniów: "Autodiagnoza stylu rozwiązywania konfliktów" na podstawie H. Harmer, "Rozwój umiejętności społecznych" , Przewodnik dla nauczyciela, W-wa 1999, s.171 (zał.4). Kserokopie rozdawane są wszystkim uczniom.
Klucz do ćwiczenia podany zostaje dopiero po rozwiązaniu zadania przez uczniów. Celem zadania jest poznanie własnych skłonności do danego stylu rozwiązywania konfliktów.

5. Podsumowanie zajęć: stwierdzenie, iż nie sposób unikać konfliktów w rodzinie, ale
można nauczyć się je rozwiązywać w sposób konstruktywny.

ZAŁĄCZNIK 1

KONFLIKT - wszelkie zderzenie sprzecznych dążeń zbiorowych lub indywidualnych, prowadzące bądź do jakiegoś ich uzgodnienia, bądź do ograniczenia lub unicestwienia jednego z nich; konflikt powstaje wówczas, gdy interesy między grupami są sprzeczne lub gdy członkowie tych grup są przekonani o istnieniu takiej sprzeczności między nimi oraz o tym, że zaspokojenie aspiracji jednej grupy może się odbywać jedynie kosztem drugiej.

(Źródło: Encyklopedia PWN)

KONFLIKT - niezgodność, sprzeczność interesów, poglądów; kolizja, spór, zatarg.

(Źródło: Słownik Języka Polskiego PWN)

ZAŁĄCZNIK 2

SCENKA 1

SYN: Cześć. Idę do szkoły.
OJCIEC: Deszcz pada, włóż kurtkę od deszczu.
SYN: Nie potrzebuję jej!
OJCIEC: Nie potrzebujesz jej! Przemokniesz, zniszczysz ubranie i dostaniesz kataru.
SYN: Tak bardzo nie pada.
OJCIEC: A właśnie, że mocno pada!
SYN: Nie włożę kurtki od deszczu. Nie lubię chodzić w takich ciuchach!
OJCIEC: Nie chcę dłużej spierać się z tobą. Włóż tę kurtkę!
SYN: Nienawidzę tej kurtki - nie chcę jej zakładać!
OJCIEC: Żadne ale - jeśli jej nie założysz, mama i ja zabronimy ci wychodzić z domu.
SYN: Już dobrze włożę tę kurtkę, ale jestem na ciebie wściekły.

SCENKA 1

SYN: Cześć. Idę do szkoły.
OJCIEC: Deszcz pada, włóż kurtkę od deszczu.
SYN: Nie potrzebuję jej!
OJCIEC: Nie potrzebujesz jej! Przemokniesz, zniszczysz ubranie i dostaniesz kataru.
SYN: Tak bardzo nie pada.
OJCIEC: A właśnie, że mocno pada!
SYN: Nie włożę kurtki od deszczu. Nie lubię chodzić w takich ciuchach!
OJCIEC: Nie chcę dłużej spierać się z tobą. Włóż tę kurtkę!
SYN: Nienawidzę tej kurtki - nie chcę jej zakładać!
OJCIEC: Żadne ale - jeśli jej nie założysz, mama i ja zabronimy ci wychodzić z domu.
SYN: Już dobrze włożę tę kurtkę, ale jestem na ciebie wściekły.

SCENKA 2

SYN: Cześć. Idę do szkoły.
OJCIEC: Deszcz pada, włóż kurtkę od deszczu.
SYN: Nie potrzebuję jej!
OJCIEC: Nie potrzebujesz jej! Przemokniesz, zniszczysz ubranie i dostaniesz kataru.
SYN: Tak bardzo nie pada.
OJCIEC: A właśnie, że mocno pada!
SYN: Nie włożę kurtki od deszczu. Nie lubię chodzić w takich ciuchach!
OJCIEC: Nie chcę dłużej spierać się z tobą. Włóż proszę tę kurtkę!
SYN: Nienawidzę tej kurtki - nie chcę jej zakładać! Ona jest w kratkę, a u nas w szkole nikt w takich kurtkach nie chodzi!
OJCIEC: Aha! Nie chcesz być jedynym w takim ubraniu?
SYN: Nie chcę. Wszyscy noszą jednokolorowe kurtki: niebieskie lub czarne.
OJCIEC: No to mamy konflikt. Ty nie chcesz założyć kurtki bo jest w kratkę, a ja z całą pewnością nie chcę żebyś się zaziębił. Może wpadnie ci do głowy jakieś rozwiązanie, które mogłoby zadowolić i ciebie i mnie?
SYN: Może mógłbym pożyczyć kurtkę brata?
OJCIEC: A jest ona odpowiednia?
SYN: Tak. Jest przeciwdeszczowa i nie jest w kratkę.
OJCIEC: Sądzisz, że brat pozwoli ci ją włożyć?
SYN: Myślę, że tak. Nieraz sobie pożyczamy ciuchy.
OJCIEC: Jesteś teraz zadowolony?
SYN: Oczywiście. Tak jest fajnie.
OJCIEC: No, myślę że w niej nie zmokniesz. Jeśli jesteś zadowolony z takiego rozwiązania to ja też się cieszę.
SYN: No to do zobaczenia.
OJCIEC: Do zobaczenia i powodzenia w szkole.

SCENKA 2

SYN: Cześć. Idę do szkoły.
OJCIEC: Deszcz pada, włóż kurtkę od deszczu.
SYN: Nie potrzebuję jej!
OJCIEC: Nie potrzebujesz jej! Przemokniesz, zniszczysz ubranie i dostaniesz kataru.
SYN: Tak bardzo nie pada.
OJCIEC: A właśnie, że mocno pada!
SYN: Nie włożę kurtki od deszczu. Nie lubię chodzić w takich ciuchach!
OJCIEC: Nie chcę dłużej spierać się z tobą. Włóż proszę tę kurtkę!
SYN: Nienawidzę tej kurtki - nie chcę jej zakładać! Ona jest w kratkę, a u nas w szkole nikt w takich kurtkach nie chodzi!
OJCIEC: Aha! Nie chcesz być jedynym w takim ubraniu?
SYN: Nie chcę. Wszyscy noszą jednokolorowe kurtki: niebieskie lub czarne.
OJCIEC: No to mamy konflikt. Ty nie chcesz założyć kurtki bo jest w kratkę, a ja z całą pewnością nie chcę żebyś się zaziębił. Może wpadnie ci do głowy jakieś rozwiązanie, które mogłoby zadowolić i ciebie i mnie?
SYN: Może mógłbym pożyczyć kurtkę brata?
OJCIEC: A jest ona odpowiednia?
SYN: Tak. Jest przeciwdeszczowa i nie jest w kratkę.
OJCIEC: Sądzisz, że brat pozwoli ci ją włożyć?
SYN: Myślę, że tak. Nieraz sobie pożyczamy ciuchy.
OJCIEC: Jesteś teraz zadowolony?
SYN: Oczywiście. Tak jest fajnie.
OJCIEC: No, myślę że w niej nie zmokniesz. Jeśli jesteś zadowolony z takiego rozwiązania to ja też się cieszę.
SYN: Noto do zobaczenia.
OJCIEC: Do zobaczenia i powodzenia w szkole.