Dziennik Urzędowy

MINISTERSTWA KOLEI ŻELAZNYCH

W A R S Z A W A

N o 2 6 .

d. 20 sierpnia 1922 r.

S P I S R Z EC ZY :

41. R o z p o r z ą d z e n i e M i n i s t r a K o l . Ż e l . z d n i a 5/ VI II 19 22 r. N° I. 120 4 2 /4 /2 2

w y d a n e w p o r o z u m i e n i u z M i n i s t r e m

P r a c y i O p i e k i S p o ł e c z n e j i z M i ­

n i s t r e m S k a r b u w p r z e d m i o c i e t y m c z a s o w e g o z a o p a t r z e n i a p r a c o w n i k ó w
p o l s k i c h k o l e i p a ń s t w o w y c h w b y ł y m z a b o r z e a u s t r j a c k i m w r a z i e n i e ­
s z c z ę ś l i w y c h w y p a d k ó w . — Z a w i a d o m i e n i a : M i a n o w a n i a . P r z e n i e s i e n i a z e
w z g l ę d ó w s ł u ż b o w y c h .

41.

R O Z P O R Z Ą D Z E N I E

Ministra K o le i Ż e l a z n y c h z d nia 5/VIII 1922 r. J\T° I 12042/4/22 w y d a n e

w p o r o z u m ie n iu z M in is tr e m P ra c y i O p i e k i S p o ł e c z n e j i z M in istrem
S k a r b u w p r z e d m io c ie t y m c z a s o w e g o z a o p a t r z e n ia p r a c o w n i k ó w

p o lsk ic h k o le i p a ń s t w o w y c h w b y ł y m z a b o r z e a u s tr ja c k im w ra zie

n ie s z c z ę ś l iw y c h w y p a d k ó w .

Z m ocy art. 1 i 8 ustawy z dnia 8/Xl 1921 r. (Dz. O. R. P. N° 2 z 14/1

1922 r. poz. 5), wydaje się w przedm iocie zaopatrzenia pracownik ów p o l­

skich kolei państwowych w byłym zaborze austrjackim w razie nieszczęśli­

wych w yp ad ków tym cza sow e przepisy.

§ 1.

Wszystkim

pracownikom

kolejow ym

etatowym,

nieetatowym

i kontraktowym, uczniom i praktykantom, zatrudnionym tak w przedsię­
biorstwach P. K. P. w byłym zaborze austrjackim, jak również w przedsię­
biorstwach kolei prywatnych, pozostających tamże pod zarządem państwo­

wym, którzy w myśl ustaw austr. z 28/Xll 1887 Dz. U. P. N° 1 z 1888 i 20/V!l

1894 Dz. U. P. Na 168 z 1894 w brzmieniu ustawy z 21 /VIII 1917 austr. Dz.
ust. 363 podlegali wzgl. podlegaliby obowiązkowi ubezpieczenia od wypadków

w z aw od o w y m zakładzie ubezpieczeń od w ypadków kolejowych w Wiedniu,
tudzież pozostałym po nich rodzinom należy się z powodu nieszczęśliwych

wypadków, doznanych w służbie po 1 stycznia 1921 r. zaopatrzenie z fun­
duszów państwowych, przyznawane przez Dyrekcje kolejow e w Krakowie,

Lw ow ie i Stanisławowie.

Za pracowników mających prawo do p o w y ższeg o zaopatrzenia uważa

się również osoby, będące w służbie kolejowej, jednak nie pobierające płacy
zarobkowej, jak numerowi i t. p. lub pobierające niższą płacę ze względu
na nieukończone jeszcze wykształcenie w pracy zaw odowej lub z innych
powodów , jak uczniowie, praktykanci i t. p.

160

D z ie n n ik u rz ę d o w y .

Ne 26.

Do zaopatrzenia tego nie mają prawa pracownicy zajęci u przed się­

biorców prywatnych, wykonywujących poruczone im przez Zarząd P. K. P.
roboty na terenie kolejowym.

§ 2.

Przedmiotem zabezpieczenia jest wynagrodzenie szkody powsta­

jącej przez uszkodzenie ciała lub przez śmierć pracownika kolejowego.

Pracownik kolejowy, który doznał wypadku w zględnie je g o rodzina nie

mają prawa do zaopatrzenia na podstawie niniejszych przepisów, jeżeli
pracownik spowodował wypadek rozmyślnie lub też wskutek popełnienia

zbrodni, stwierdzonej w drodze sądowo karnej

§ 3.

Jakie zdarzenie należy uważać za wypadek, za który należy się

w myśl niniejszych przepisów zaopatrzenie postanawia art. 1 ustawy austr.

z 21/VIII 1917 Dz. U. P. Ns 363 z 1917.

§ 4.

Zaopatrzenie należy się poszkodowanemu pracownikowi kolejo­

wemu od początku piątego tygodnia licząc o 1 dnia wypadku przez cały

czas trwania niezdolności do zarobkowania. Wysokość rocznego zaopatrze­
nia wynosi:

a) w razie zupełnej niezdolności do zarobkowania przez cały przeciąg

trwania tej niezdolności 2/3 (dwie trzecie) rocznego zarobku (p e ł­

ny wymiar),

b) w razie częściowej niezdolności do zarobkowania część pełnego

wymiaru, odpowiadającą procentowi ubytku tej zdolności.

O ile i jak długo poszkodowany jest po ukończeniu leczenia do tego

stopnia wskutek wypadku bezradny, iż potrzebuje niezbędnie i stale troskli­
wości i opieki postronnej, podwyższa się należne zaopatrzenie do 1%-krot-

nej wysokości pełnego wymiaru.

Zaopatrzenie w pełnym wymiarze można nadal przyznać na pewien

przeciąg czasu także i takim poszkodowanym, którzy aczkolwiek nie są już

zupełnie niezdolni do zarobkowania, jednak potrzebują specjalnej pieczy do

powrotnego uzyskana pełnej zdolności do zarobkowania lub do poprawy
sw ego stanu zdrowia.

§ 5.

Dopóki poszkodowany pracownik kolejow y pozostaje w leczeniu

i pobiera zasiłek z kasy chorych, wpłaca się należne mu na podstawie ni­

niejszych przepisów zaopatrzenie do Kasy Chorych, która po potrąceniu
wypłaconych świadczeń wypłaci ewentualną resztę poszkodowanemu.

§

6

.

W razie śmierci poszkodowanego należy się pozostałym czło n­

kom rodziny zmarłego, o ile śmierć była w związku przyczynowym z d o ­
znanym w służbie wypadkiem:

1.

Zasiłek p o grzeb ow y w wysokości 2/3 pełnego miesięcznego zarobku.

2.

Zaopatrzenie od dnia wstrzymania poborów zmarłego a mianowicie:

a) dla wdowy, która żyła ze zmaiłym w spólności małżeńskiej,

względnie do której utrzymania zmarły był obowiązany, zaopatrze­

nie rocznie w wysokości 20°/o (dwadzieścia procent) pełnego rocz­

n ego zarobku zmarłe go — dożywotnio, względnie do powtórnego

zamążpójścia,

b) dla wdowca zaopatrzenie roczne w wysokości 20% (dwadzieścia

procent) rocznego zarobku zmarłej, o ile i jak długo jest zupeł­

nie niezdolny do zarobkowania,

c) dla każdego d ziec k a ślubnego lub leg ity m o w a n eg o zaopatrzenie

roczne w wysokości 15% (piętnaście procent) pełnego zarobku

rocznego zm arłego ojca wzgl. matki aż do ukończenia 15 (piętna­

stego) roku życia.

Ns 26.

D z ie n n ik u rzęd o w y .

161

W razie śmierci obojga rodziców zaopatrzenie to podwyższa

się do wysokości 20% (dwudziestu procent) p ełn ego rocznego za­
robku.

d) dla każdego nieślubnego dziecka zmarłej pracownicy kolejowej

względnie dla nieślubnego dziecka zmarłe go pracownika k o le jo ­
wego, jeśli ojcowstwo je g o już za życia sądownie stwierdzono,

lub też pozasądownie uznano, względnie jeśli dziecko urodziło się

wprawdzie już po śmierci poszkodowanego, a ojcowstwo je g o

sądownie stwierdzono, roczne zaopatrzenie w wysokości 15%

(piętnaście procent) pełnego zarobku rocznego matki względnie

ojca, aż do ukończenia 15 (piętnastego) roku życia.

Zaopatrzenie wdowy względnie wdowca i dzieci nie m ogą

łącznie przekraczać % (dwóch trzecich) rocznego zarobku p o ­
szkodowanego.

O ile zaopatrzenia te razem wynoszą więcej niż

2/s (dwie trzecie) rocznego zarobku poszkodowanego należy je

zmniejszyć stosunkowo.

e ) dla wstępnych krewnych w linji prostej, wnuków i rodzeństwa

zmarłego, o ile ci byli na je g o utrzymaniu zaopatrzenia roczne

w wysokości 20% (dwudziestu procent) zarobku rocznego zm arłe­
go, a mianowicie dla krewnych wstępnych dożywotn io względnie
do osiągnięcia jakiego stałego zaopatrzenia, dla wnuków i ro­
dzeństwa do ukończenia 15 (piętn astego ) roku życia.

Kwoty tej (20 % rocznego zarobku) nie można przekroczyć

chociażby było więcej osób uprawnionych; w tym wypadku służy
pierwszeństwo rodzicom przed dziadkami, tym zaś przed rodzeń­
stwem, następnie rodzicom przed wnukami, a tym przed ro­
dzeństwem.

§ 7.

Dzieci, wnuki i rodzeństwo mają prawo do zaopatrzenia i po

ukończonym 15 (piętnastym) roku życia, jeżeli są niezdolni do zarobkow a­
nia wskutek ułomności cielesnej lub umysłowej, a to na czas trwania tej
niezdolności.

O ile prócz uprawnionych osób, wyszczególnionych w § 6— 2 lit. a.

b. c. d. są także osoby uprawnione, w yszczególnione w § 6, 2 lit. e., to
te ostatnie mają prawo do zaopatrzenia tylko o tyle, o ile osoby w y m ie ­

nione w § 6, 2, lit. a. b. c. d. nie wyczerpują najwyższej kwoty poboru

(§ 6, 2e ostatni ustęp).

W razie pow tórnego zamążpójścia otrzymuje wdowa trzykrotną roczną

kwotę sw eg o zaopatrzenia, tytułem odprawy, tracąc tern samem wszelkie
prawa do zaopatrzenia.

Jeżeli osoba, będąca ofiarą wypadku zawarła małżeństwo dopiero po

wypadku, wówczas po śmierci jej nie należy się zaopatrzenie ani wdowie
ani wdowcowi ani też dzieciom, pochodzącym z teg o małżeństwa.

Dzieci nieślubne, spłodzone dopiero po wypadku, oraz małżonek p o ­

szkodowanej, o ile małżeństwo ich sądownie rozwiedzione albo separowane
zostało, nie mają prawa do zaopatrzenia.

Jeżeli małżonek pracownicy kolejowej, zmarłej wskutek nieszczęśliwe­

go wypadku bez prawnej przyczyny nie żył z nią razem w wspólnem g o ­

spodarstwie d o m o w e m i nie spełniał obowiązku utrzymania dzieci, można
dzieciom przyznać to

zaopatrzenie,

któreby

się

ewentualnie

należało

wdowcowi.

O iieby ktoś rościł sobie pretensje do kilku zaopatrzeń a to z p o ­

wodu, że wskutek teg o sa m eg o wypadku więcej osób doznało śmiertelnych
obrażeń, przysługuje mu prawo do jed n eg o tylko zaopatrzenia i to do naj­
wyższego.

162

D z ie n n ik u rz ę d o w y .

Na 26.

§ 8.

Osoby, którym według przepisów niniejszych przysługuje w razie

nieszczęśliwego wypadku prawo do zaopatrzenia, nie mają prawa żądania

od Zarządu P. K. P. odszkodowania w myśl ustawy austr. z 5/III 1869 r.
austr. Dz. G. Na 27 z 1869 r. i z 12/VII 1902 r. austr. Dz. U. Na 147 z 1902 r.
z wyjątkiem przypadków w § § 46 i 47 ustawy o ubezpieczeniu robotników

od nieszczęśliwych wypadków z 28/Xli 1887 r. austr. Dz. G. Ne 1 z. 1888 r.

Natomiast w razie, jeśli nieszczęśliwy wypadek ma znamiona upo­

ważniające p oszkod ow anego względnie je g o rodzinę do żądania od szkod o­
wania na zasadzie ustawy z 5/I1I 1869 r., zaopatrzenie przewidziane w ni­

niejszych przepisach podwyższa sie o połowę, a w razie stałego kalectwa
nawet ponad ten wymiar podług zachodzących okoliczności najwyżej do
133% rocznego zarobku.

Zaopatrzenia, należące sie pozostałej rodzinie podwyższa sie w tym

wypadku o % (dw ie trzecie).

O ileby jednak te, o 2/a (dwie trzecie) zwiększone zaopatrzenia rodziny

łącznie przewyższały całkowity roczny zarobek poszkodowanego, należy je
zniżyć do teg o wymiaru.

§ 9.

Prawa do zaopatrzenia, przyznanego na podstawie niniejszych

przepisów tymczasowych nie wolno pozbawiać nikogo ani też tego prawa
uszczuplać przez umowy specjalne lub w inny sposób.

Jednak uprawniony m oże zrzec sie dobrowolnie korzystania z upraw­

nień, przysługujących mu na zasadzie niniejszych przepisów a zwłaszcza

w wypadku, przewidzianym postanowieniem art. 20 c. ustawy emerytalnej
funkcjonarjuszów państwowych z 28/Vll 1921 r. Dz. G. Rz. P. Ne 70 z 1921 r.

Urnowe tej treści, że uprawniony zrzeka się w zupełności lub w części

przyznanego mu zaopatrzenia wzamian za jednorazową odprawę, m oże
z nim zawrzeć Zarząd P. K. P. tylko za zgodą gm iny lub instytucji p o w o ­
łanej do zaopatrzenia osoby uprawnionej w razie ubóstwa.

Jeżeli osoba uprawniona jest cudzoziemcem, przebywającym w grani­

cach Rzeczypospolitej Polskiej traktowana będzie narówni z obywatelem
polskim o ile obyw atelom polskim w Państwie ojczystem cudzoziemca na

podstawie tam obowiązujących ustaw o ubezpieczeniu przysługują jedna­

kowe prawa z obywatelam i danego Państwa.

Jeżeli cudzoziemiec uprawniony opuści granice Rzeczypospolitej P o l­

skiej pobiera nadal zaopatrzenie, o ile ma zastosowanie zasada wzajemności
wzglądem obywateli polskich, w przeciwnym razie zaopatrzenie spoczywa.

§ 10.

Podstawą obliczenia zaopatrzenia stanowi zarobek poszkodowa­

nego w ciągu ostatniego roku przed wypadkiem, a więc płaca zasadnicza

łącznie z dodatkiem za wysługę lat. za studja wyższe, z dodatkami dro-
żyźnianemi, z premjami, remuneracjami i z t. p. wszelkiego rodzaju kw o­

tami, które poszkodowany w ciągu ostatniego roku przed wypadkiem otrzy­

mał z tytułu sw ego stosunku służbowego od Zarządu P. K. P.

O ile poszkodowany nie służył jeszcze całego roku przy P. K. P na­

tenczas za podstawą do obliczenia zaopatrzenia służy zarobek, który otrzy­

mał w tym okresie czasu pracownik teg o sa m eg o stopnia płacy tej samej

gałązi służby.

G osób, które w ciągu roku poprzedzającym wypadek nie były zajęte

i opłacane przez Zarząd P. K. P. bez przerwy lub których rocznego zarobku

z innych po w od ów ustalić nie można, przyjmuje się jako zarobek roczny,

mający być podstawą obliczenia zaopatrzenia trzechsetkrotny (300) prze­

ciętny zarobek dzienny z całego roku poprzedzającego wypadek.

Roczny zarobek praktykantów, uczniów i innych osób, które płacy

zarobkowej nie otrzymują lub też otrzymują płacę zmniejszoną ze względu

Ne 26

D z ie n n ik u rzę d o w y .

163

na niezupełne jeszcze wyszkolenie, względnie wiek młodociany ustala się

biorąc za podstawę obliczenia najmniejszy dzienny zarobek robotnika dzien­

nie płatnego.

§ 11. Jeżeli poszkodowany względnie je g o rodzina czują [się po­

krzywdzeni orzeczeniem Zarządu P. K. P. przyznającem mu zaopatrzenie
na zasadzie niniejszych przepisów lub też oddalającem roszczenia je g o do

zaopatrzenia w całości lub w części, przysługuje mu prawo wniesienia
w terminie jednorocznym skargi do Sądu rozjem czego dla Zakładu ubez­

pieczeń od wypadków we Lwowie.

§

1 2

.

O ileby przy rozpatrywaniu poszczególnych spraw, dotyczących

zaopatrzeń z powodu nieszczęśliwych wypadków wyłoniły się jakiegokol-
wiekbądź rodzaju trudności czy wątpliwości— a to wskutek luk czy też nie­
dokładności niniejszych przepisów tymczasowych — należy, opierając się na
dotychczasowej praktyce Z a w o d o w e g o Zakładu ubezpieczeń od wypadków
kolejowych w Wiedniu, jako też na dotychczasowej praktyce samych Dy­
rekcji zastosować w danym wypadku odnośne postanowienia ustaw austr,

z 28/XII 1887 r. Dz. G. Ne 1 z 1888 r., z 20/Vll 1894 r. Dz. U. Ne 168 z 1894 r„
z 21 /VIII 1917 r. Dz. G. Ne 363 z 1917 r., w brzmieniu ustalonem ustawą

z dnia 7 lipca 1921 r. Dz. G. Rz. P. Ne 65 poz. 413.

§ 13.

Wszystkie sprawy bieżące, związane z przyznaniem i wymiarem

pracownikom kolejowym zaopatrzeń z powodu wypadków doznanych w służ­

bie, jako też zaległe sprawy rentowe z przed 1/1 1921 r. załatwiają Dyrekcje
kolei państwowych w Krakowie, Lw ow ie i Stanisławowie, każda dla sw ego

okręgu, przeprowadzając potrzebne dochodzenia i wymierzając zaopatrzenia
w edle orzeczeń Komisji

zaopatrzeniowych, utworzonych w tym celu

przy

każdej z trzech Dyrekcji małopolskich.

§ 14.

W skład Komisji Zabezpie czeniowej wchodzi 4 członków z k tó­

rych dwóch mianują Dyrekcje a dwóch wybierają wszyscy pracownicy p o d ­

legli danej Dyrekcji. Prócz dwóch stałych członków Komisji wybierają pra­
cownicy także

6

zastępców.

Członkami Komisji, jakoteż zastępcami członków m ogą być tylko pra­

cownicy kolejowi, których stałem miejscem zamieszkania jest siedziba danej

Dyrekcji.

Zastępca wchodzi w skład Komisji dopiero wówczas, kiedy jeden ze

stałych członków wystąpił, nie m oże brać udziału w Komisji wskutek cho­
roby lub też wskutek jakiejś ważnej przeszkody.

Dyrekcje stałych zastępców nie mianują.

W razie, jeśli jeden z mia ­

nowanych członków Komisji nie m oże brać w niej udziału, mianuje D y ­
rekcja ad hoc zastępcę.

W ybory członków Komisji i ich zastępców są tajne.
Pracownicy głosują kartkami.

Skrutinium przeprowadzają Dyrekcje, powołując doń m ężów zaufania

pracowników, delegowanych przez związki z aw odow e (każdy związek dele-

guleje jed nego).

Wybranymi są ci, na których padła największa ilość głosów. Mandaty

członków Komisji Zabezpieczeniowej jakoteż mandaty zastępców członków
gasną po upływie 3 lat.

Komisje zwołują Dyrekcje pisemnie raz na tydzień.

O zachodzącej przeszkodzie brania udziału w Komisji mają członkowie

zawiadomić Dyrekcję pisemnie przynajmniej na 3 dni przed wyznaczonym
dniem zebrania.

164

D z ie n n ik u rzę d o w y .

Ne 26

W razie nieprzestrzegania tego przepisu lub też uchylania się bez

w ażnego powodu od brania udziału w Komisji m oże Komisja postawić
wniosek na unieważnienie wyboru danego członka Komisji

Unieważnienie

wyboru członka Komisji i rozpisanie wyboru n ow eg o członka należy do

kompetencji Dyrekcji.

Skład Komisji jakoteż ewentualne zmiany w tym składzie mają być

ogłoszone w Dzienniku Rozporządzeń danej Dyrekcji.

§ 15.

Uchwały zapadają w Komisjach prostą większością głosów —

w razie równości głosów decyduje głos przewodniczącego.

Obradami kieruje najstarszy latami służby członek Komisji, jako p rze­

wodniczący.

Urzędnik Dyrekcji, referujący sprawę nie należy do składu Komisji.

Do kompetencji Komisji należy stwierdzenie na podstawie referatu

urzędnika Dyrekcji tutułu prawnego do zaopatrzenia, zaś na podstawie
orzeczeń lekarskich określenie wysokości zaopatrzenia.

Z każdego posiedzenia Komisji należy sporządzić protokół, podpisany

przez wszystkich członków Komisji i przechować go w archiwum.

§ 16.

Orzeczenie Dyrekcji wydane na podstawie uchwały Komisji

ma zawierać:

a) imię i nazwisko poszkodowanego,

b) rodzaj uszkodzenia,

c) określenie procentowej niezdolności do pracy,

d) wysokość ustalonego zarobku rocznego,

e) wysokość zaopatrzenia rocznego,

f) pouczenie o środkach prawnych.

O oddaleniu roszczeń poszkodow anego lub je g o rodziny wydaje się

również u m otyw owane orzeczenie na piśmie.

§ 17.

O ile w podstawach obliczenia zaopatrzenia zaszła zmiana

wskutek

zmniejszenia

lub zwiększenia się zdolności poszkow anego

do

zarobkowania, przyznane zaopatrzenie m o ż e być ponownie wyznaczone.

Zmniejszenie lub wstrzymanie zaopatrzenia nabywa m ocy obowiązu­

jącej dopiero z dniem pierwszym miesiąca następującego po dniu, w którym

w yd an o o tern decyzję.

§ 18.

Do w yłącznego orzekania w sporach o roszczeniu do z a o p a ­

trzenia, wynikłych z niniejszych przepisów, powołany jest Sąd rozjemczy

dla zakładu ubezpieczenia od w ypadków z siedzibą we Lw ow ie z tern, że

dla rozpatrywania spraw kolejowych dwóch asesorów i zastępców pow ołuje
Minister Pracy i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Kolei Ż e la z ­

nych z pośród osób technicznie vyykształconych, je d n e g o asesora i je g o

zastępcę powołuje Minister Kolei Żelaznych, a je d n e g o asesora i je g o za
stępcę wybierają uprawnieni do zaopatrzenia pracownicy polskich kolei
państwowych.

Asesorzy i ich zastępcy powołani .przez Ministra Pracy i Opieki S p o ­

łecznej względnie przez Ministra Kolei Żelaznych nie m ogą zajmować Sta­

nowisk służbowych na polskich kolejach państwowych.

Wszyscy pracownicy kolejowi dyrekcyjnych okręgów: Krakowskiego,

L w o w s k ie g o i Stanisławowskiego wybierają wspólnie je d n e g o asesora i jeg o

z a stępcę z pośród osób mających stałe miejsce zamieszkania we Lwowie,

a to na przeciąg lat trzech.

W y b o ry są tajne— pracownicy głosują kartkami.

Ne 26

D z ie n n ik u rz ę d o w y .

165

Skrutinium przeprowadza Dyrekcja

Kolei Państwowych we Lw owie

powołując doń m ężów zaufania pracowników delegowanych przez związki

zaw odowe (po jednym z każdego związku) i męża zaufania Zakładu U b e z ­

pieczenia od wypadków.

Minister Kolei Żelaznych:

( — ) Z a g ó rn y -M a ry n o w s k i

Minister Pracy i Opieki Społecznej:

(— ) D arow ski

Minister Skarbu:

(— ) Jastrzębski

Z A W I A D O M I E N I A .

M ia n o w a n ia :

Inż. Dziankowski Leonard — naczelnikiem parowozowni II kl. na st.

M ołod eczno w Dyrekcji Kolei Państwowych w Wilnie.

L. d z . I. 72 35/ 3/ 22 .

Inż. Rostkowski Roman, naczelnik kowelskiego oddziału d rog ow eg o

Dyrekcji Kolei Państwowych w Radomiu — inspektorem-kontrolerem W y ­
działu D ro q o w e g o tejże Dyrekcji.

L. 1. 11 40 9/3 /2 2.

Weich Tadeusz, inspektor k. p. — naczelnikiem Wydziału Zasobów

Dyrekcji Kolei Państwowych w Stanisławowie.

L. dz . 1. 75 06/3 /2 2 .

Inż. Henikowski Ludwik — naczelnikiem działu zam ówień (dostaw)

w Wydziale Zasobów Dyrekcji Kolei Państwowych w Radomiu.

L . i. 2941 /3 /2 2.

Piasecki Rudolf, st sekr. techniczny — st. kontrolerem technicznym

w Dyrekcji Kolei Państwowych w Gdańsku.

L. d z . I. 65 65/ 3 /2 2 .

Gliszczyński Paweł — rewizorem ruchu Dyrekcji Kolei Państwowych

w Warszawie.

L. i. 934 3/3 /2 2 .

Dobrucki Jan, rewident k. p. — kontrolerem kas stacyjnych w Dyrekcji

Kolei Państwowych w Krakowie przy równoczesnem przyznaniu 5 stopnia
płacy.

L. 1. 102 42/3/22.

Inż. Lisenfeld Zygmunt, st. kom. bud. — zastępcą naczelnika S. U. K.

Rzeszów.

L. d z . I. 1 1 0 81 /3/22 .

Szczepański Roman, pom ocnik naczelnika działu rachuby w Wydziale

Zasobów Dyrekcji Kolei Państwowych w Radomiu — naczelnikiem tego
działu.

L. 1. 119 56/3/22.

166

D zien n ik u rz ęd o w y .

K° 26.

Biroński Juljusz, st. radca k. p. — zastępcą Dyrektora Wydziału A d m i­

nistracyjnego w Dyrekcji Kolei Państwowych w Gdańsku, z równoczesnem
poruczeniem kierownictwa w yodrębnionego działu (decernatu) dla spraw
administracyjnych i osobowych odnośnie do linji położonych na obszarze
W o ln e g o Miasta Gdańska.

Chojnacki Józef, dr. st. komisarz k. p. — kierownikiem działu prawno-

p rocesow ego w W ydziale Prawnym Dyrekcji Kolei Państwowych w Krakowie.

Mróz Adam, st. komisarz k. p. —• kierownikiem działu dia spraw u lgo­

wych w Wydziale Prawnym Dyrekcji Kolei Państwowych w Krakowie.

Solecki Leon, st. komisarz k. p. — kierownikiem działu dla spraw

ogólno-administracyjnych w Wydziale Prawnym Dyrekcji Kolei Państwo

wych w Krakowie.

L. I. 1 1 6 7 5/ 3B /2 2.

P rz en ie sie n ia ze w z g l ę d ó w s ł u ż b o w y c h

Eibenschutz Rajmund,

radca k. p. z Dyrekcji Kolei Państwowych

w Krakowie do Dyrekcji Kolei Państwowych w Gdańsku.

L. 1. 11675/B/22.

T ło c z o n o w Drukarni P a A stw ow eJ .

18315