Fotografia Funkcje w pełni automatyczne Wikibooks, biblioteka wolnych podręczników

Fotografia/Funkcje w pełni automatyczne

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.

> Fotografia > Funkcje w pełni automatyczne »

Większość współczesnych aparatów fotograficznych posiada wbudowany światłomierz oraz jest zaopatrzona
w oprogramowanie, które automatycznie dobiera, przynajmniej teoretycznie, optymalne warunki ekspozycji,
czyli odpowiedni czas i przysłonę, a czasem także czułość matrycy i balans bieli.

Aparaty cyfrowe posiadają zwykle jeden automatyczny program ogólny i od kilku do kilkunastu programów
tematycznych. Programy tematyczne, oprócz swoistego doboru warunków ekspozycji, regulują także
automatycznie inne parametry wykonania zdjęcia - takie jak stopień wyostrzania przy konwersji danych do
pliku jpeg, moment i sposób użycia lampy błyskowej oraz działanie autofocusa.

Wyboru programu dokonuje się zazwyczaj za pomocą specjalnego pokrętła na obudowie z
charakterystycznymi ikonkami. Do najczęściej spotykanych programów należą:

portretowy – preferuje zwykle przysłony "wyodrębniające" (4, 5.6, 8) i odpowiedni do nich, krótki
czas naświetlania, stosuje w razie konieczności automatycznie wyzwalany błysk dopełniający,
autofocus działa w trybie "rozpoznania twarzy" lub trybie z preferencją środkowego punktu ostrości,
wreszcie zdjęcia są zapisywane w pliku z niskim stopniem wyostrzania
krajobrazowy – preferuje przysłony opisowe (16–22), odpowiednio dłuższe czasy naświetlania, nie
stosuje błysku doświetlającego i ogólnie unika stosowania lampy błyskowej, autofocus działa w trybie
analizy wszystkich punktów ostrości z pominięciem obiektów na pierwszym planie, zdjęcia są silnie
wyostrzane
sportowy – preferuje krótkie czasy naświetlania (1/500–1/1000), może stosować w razie konieczności
lampę błyskową nawet już przy średnich warunkach oświetleniowych, autofocus działa punktowo i z
nadążaniem za poruszającym się obiektem, zdjęcie jest zapisywane z maksymalnym wyostrzaniem
makro – stosowane są przesłony silnie wyodrębniające, błysk jest wyzwalany już przy średnich
warunkach oświetleniowych, autofocus działa w trybie ściśle jednopunktowym, zdjęcia są zapisywane
z maksymalnym wyostrzaniem
nocny – wybierane są długie czasy naświetlania i ew. stosowany jest słaby błysk doświetlający, jeśli na
pierwszym planie znajdują się obiekty, na które została ustawiona ostrość.

Oprócz tego w wielu aparatach dostępne są rozmaite inne programy i ich kombinacje – np. "nocny portret",
"portret dziecięcy", "portret grupowy", "krajobraz miejski" i wiele innych.

Programy automatycznie dobierające warunki ekspozycji sprawdzają się w typowych sytuacjach
zdjęciowych. Czasami jednak zawodzą – szczególnie w przypadku fotografowania scen o bardzo dużych
różnicach tonalnych lub jeśli w kadrze mamy akurat silne źródło albo odbicie światła. Np. typowym błędem
zdjęć pejzażowych wykonywanych programem do tego przeznaczonym jest prześwietlone niebo, gdy
wykonujemy fotografię ze słońcem za plecami i prześwietlona woda, gdy wykonujemy zdjęcie lekko pod
słońce nad morzem lub jeziorem.

Czasami daje się temu zaradzić odpowiednio modyfikując wybrane parametry tych programów lub stosując
tricki z przesuwaniem kadru, dokładną kontrolę nad tym, co robi aparat, daje jednak dopiero świadome,
samodzielne nastawienie warunków ekspozycji.

Źródło: „http://pl.wikibooks.org/w/index.php?title=Fotografia/Funkcje_w_pełni_automatyczne&
oldid=128244”

Fotografia/Funkcje w pełni automatyczne - Wikibooks, biblioteka wolny...

http://pl.wikibooks.org/wiki/Fotografia/Funkcje_w_pełni_automatyczne

1 z 2

2015-03-03 23:41