JĘZYK
Klasyfikacja funkcjonalna języka:

a) Żywe – cały czas zaspokajają potrzeby komunikacyjne ludności (polski);
b) Martwe – kiedyś były żywe, ale dziś nie posiadają użytkownika (łacina);
c) Wegetujące – używane przez małą grupę ludzi, nie rozwijają się nie służą porozumiewaniu się, ale

służą np. do celów religijnych i obrzędowych (sanskryt);

d) Odrodzone (pierwotnie martwe lub wegetujące, ale wskutek działań politycznych zostały ożywione

(nowohebrajski).

Język polski należy do rodziny języków indoeuropejskich.
Grupa języków praindoeuropejskich:

a) Anatolijska (hetycka) – wymarła (kraina Anatolia);
b) Tocharska – wymarła, obszar Azji środkowej;
c) Tracko – ormiańska – w większości wymarła, używany tylko j. ormiański (obszar Morza Czarnego);
d) Iliryjska – wymarłe, zachowany j. albański;
e) Indoirańska – żywa: Pakistan, Indie, Azja Środkowa, j. sanskryt, hurdu, hindi (nie mają alfabetu,

zapisów);

f) Helleńska – zachowany norweski, cypryjski;
g) Italijska / romańska – włoski, francuski, hiszpański, rumuński, portugalski;
h) Celtycka – irlandzki, szkocki, walijski, bretoński – zagrożone wymarciem;
i) Germańska – niemiecki, duński, szwedzki, norweski, islandzki, holenderski, angielski;
j) Bałtycka – litewski, łotewski, staropruski;
k) Słowiańska
l) J. sztuczne – syberyjski, esperanto;
m) Ugro – fińskie – nie wywodzą się z gr. Języków indoeuropejskich – fiński, estoński, węgierski, lapoński,

język Basków.

Grupa języków słowiańskich
Dzieli się na 3 zespoły:

a) Zachodnie

- lechickie (polski, dialekt Drzewian Połowskich);
- łużyckie (górno i dolnołużycki);
- czeski, słowacki.

b) Południowe (serbsko-chorwacki, bułgarski, słoweński, macedoński, scs – gramatycznie najbardziej

zróżnicowana grupa);

c) Wschodnie (białoruski, ukraiński, rosyjski – grupa najbardziej jednolita).