Technika czujnego relaksu - jest to umiejętność, jaką psycholodzy i lekarze sportowi od dawna już
uznają za skuteczną przy zmniejszaniu napięcia i wzmaganiu koncentracji. Technika ta umożliwia
twojemu ciału osiągnięcie głębokiego relaksu, podczas gdy twój umysł pozostaje świadomy i czujny. Kiedy
stajesz się coraz bardziej odprężony, twoje ciało wydaje się tracić stopniowo na znaczeniu, a większość
twojej uwagi przyciągana jest przez świat zewnętrzny. Stąd ucząc się pozostawania czujnym w stanie
głębokiego relaksu fizycznego możesz rozwinąć umiejętność koncentrowania swojej świadomości na
odległych miejscach bez uczucia nadmiernego ograniczenia płynącego ze strony twojego ciała lub
warunków fizycznych.
Na początek usiądz
w wygodnym fotelu, napnij mięśnie i wez
głęboki oddech. Następnie wyobraz
sobie
przepływające powoli w górę twojego ciała ciepłe prądy energii psychicznej. Postępuj bardzo powoli,
zezwalając każdej grupie mięśni na pełny relaks zanim poślesz wyimaginowane prądy do kolejnej sekcji
swojego ciała. Poczuj, jak w miarę przepływu tych prądów przez twoje stopy stają się one coraz cieplejsze
i bardziej rozluz
nione. Wyobraz
sobie, jak prądy wędrują stopniowo w górę twoich łydek, płyną przez
uda, biodra i pośladki, a następnie wpływają do dalszej części brzucha. Poczuj jak mięśnie twoich nóg
stają się coraz cieplejsze i bardziej rozluz
nione. Następnie wyobraz
sobie, że prądy krążą zgodnie z
ruchem wskazówek zegara dookoła twojego brzucha, potem płyną w górę kręgosłupa i poprzez klatkę
piersiową wpływają aż do ramion. Poczuj, jak w trakcie ich przepływu mięśnie twojego brzucha i krzyża
uwalniają się od napięcia.
Kiedy dolna połowa twojego ciała jest już rozluz
niona wyobraz
sobie, że prądy płyną teraz w górę
twojej klatki piersiowej i ramion, ogrzewając i rozluz
niając górną część twojego ciała i pozostawiając
twoje plecy i pierś ciepłymi i wolnymi od śladu jakiegokolwiek napięcia. Teraz wyobraz
sobie, że prądy
zakręcają i spływają w dół twoich ramion ku palcom, krążą w obrębie twoich palców i dłoni, a potem
płyną z powrotem przez ramiona i szyję w kierunku szczytu twojej głowy. Teraz poczuj, jak w miarę
przepływu prądów mięśnie twojej szyi i twarzy stopniowo stają się coraz cieplejsze i bardziej rozluz
nione.
Wyobraz
sobie, że wpływają do twojej głowy pozostawiając całe ciało przyjemnie ciepłym, ociężałym i
zrelaksowanym.
Pozwól, aby twoje ciało zapadło się w fotel, na którym siedzisz. Możesz wtedy poczuć, jak pewne twoje
wewnętrzne części stają się coraz lżejsze, podczas gdy samo ciało jest coraz cięższe i cięższe. Możesz nawet
zacząć odnosić nieznaczne wrażenie unoszenia się nad własnym ciałem. Jeżeli istotnie doznasz takiego
uczucia, to nie analizuj go ani nie staraj się na nie wpływać. Po prostu pozwól, aby rozwijało się
samoistnie.
Pamiętaj, że kluczem do sukcesu jest osiągnięcie głębokiego relaksu fizycznego przy zachowaniu czujnej
świadomości. Nie przejmuj się jednak, jeżeli praktykując to ćwiczenie stwierdzisz, że zapadasz w sen. W
chwili, w której się przebudzisz i uświadomisz sobie, co zaszło, po prostu kontynuuj dalej ćwiczenie od
momentu, w którym je przerwałeś. A ponieważ będziesz już niez
le odprężony, kluczem będzie tu
osiągnięcie głębszego nawet relaksu bez ponownego zapadania w sen. Pomocnym w zachowaniu czujności
może być wyobrażenie sobie, że krążące po ciele prądy posiadają różne kolory i formy. Równie pomocnym
może być praktykowanie tego ćwiczenia jedynie wtedy, gdy jesteś fizycznie i emocjonalnie odprężony, co
pozwoli ci wykonać je bez zapadania w sen.
Kiedy osiągnąłeś już stan głębokiego relaksu przy czujnym umyśle, powinieneś spróbować go utrzymać
przez piętnaście do trzydziestu minut. Dla większości ludzi stan czujnego relaksu kończy się po takim
właśnie czasie. Jeżeli pozostaniesz w tym odmiennym stanie dłużej niż trzydzieści minut sugerujemy, abyś
raczej zakończył to ćwiczenie. (Oczywiście, jeżeli stwierdzisz, że w jakiejkolwiek chwili czujnego relaksu
doświadczasz spontanicznego doznania poza ciałem, to po prostu rozkoszuj się tym doznaniem nie
przejmując się upływem czasu).
Istnieją dwa podstawowe sposoby na przerwanie stanu czujnego relaksu: pierwszy polega na staniu się
mniej czujnym, drugi na zredukowaniu odprężenia.
Stanie się mniej czujnym oznacza po prostu, iż w końcu pozwalasz sobie na odpłynięcie w sen. Sposób
ten ma sporo zalet - przez przeszło dziewiętnaście lat prowadzonych na tym polu prac badawczych
stwierdziliśmy, że ludzie często doświadczają spontanicznych doznań poza ciałem właśnie w fazie snu
następującego bezpośrednio po regularnych ćwiczeniach stanu czujnego relaksu.
 Aby przetrwać stan czujnego relaksu bez zapadania w sen sugerujemy, abyś poruszył palcami dłoni i
stóp, powoli napinał mięśnie, a następnie usiadł i rozejrzał się po pokoju. Zanim wstaniesz dotknij poręczy
fotela, umożliwiając sobie solidny kontakt z rzeczywistością jawy. Poruszaj rękami i nogami, i wczuj się w
masę własnego ciała. Jeżeli stwierdzisz, że metoda ta jest zbyt wyszukana jak na zwykłe wstawanie z fotela
po udanym relaksie, to pamiętaj jednak, iż stanowi ona dobrą zaprawę przed póz
niejszymi wygodnymi i
stopniowymi powrotami do rzeczywistości jawy po doznaniu OBE.
Jeżeli chcesz opanować tę technikę najlepiej i najszybciej jak to tylko możliwe, proponujemy żebyś -
przynajmniej w początkowym okresie - poprosił o pomoc przyjaciela, który powoli i spokojnie odczyta
zamieszczoną powyżej instrukcję relaksacyjną. Możesz też nagrać ją na taśmie magnetofonowej, tak abyś
po tej wstępnej sesji mógł dalej ćwiczyć już samodzielnie.
Uzyskawszy niezbędne doświadczenie prawdopodobnie będziesz w stanie osiągnąć ten stan coraz
szybciej, bez potrzeby jakichkolwiek formalnych instrukcji. Wraz z doskonaleniem techniki czujnego
relaksu możesz też stwierdzić, że pozostawanie czujnym przy głębokim relaksie całego ciała może wywołać
wrażenie iż twój umysł w jakiś sposób oddziela się od ciała. Wrażenie to może być subtelną i wstępną
formą pełnego doznania poza ciałem.
Powyższy tekst pochodzi z książki "Doznania poza ciałem", Keitha Harary i Pameli Weintraub
("Have an Out-Of-Body Experience in 30 Days")
Metoda Roberta Monroe
Jedną z głównych przeszkód z którymi spotykają się ludzie uczący się projekcji jest strach. Wielu obawia się, że
mogą umrzeć lub ponieść uszczerbek na zdrowiu w wyniku projekcji. Jest to całkowicie niemożliwe. W
Canterbury Institute, znanym ze swoich okultystycznych badań, przeprowadzono eksperyment z udziałem ponad
2000 osób. Żadna z nich nie ucierpiała w wyniku projekcji. Co więcej, nawet dziś, po trzech latach od
eksperymentu, żadna z nich nie zgłosiła żadnych dolegliwości.
Gdy już wiesz, że nic złego nie może ci się stać, możesz rozpocząć praktykowanie technik Monroe.
Krok pierwszy:
Odpręż się. Rozluz
nij ciało. Monroe twierdzi, że zdolność do odprężenia jest warunkiem niezbędnym do
projekcji. Oznacza to zarówno fizyczne jak i psychiczne odprężenie. Monroe nie podaje żadnej metody
prowadzącej do odprężenia, ale stopniowe rozluz
nianie mięśni kolejnych partii ciała połączone z głębokim
oddychaniem (wdech 1, wydech 2, wdech 3... aż do 50 lub 100) zazwyczaj odnosi pożądany skutek.
Krok drugi:
Wejdz
w stan z pogranicza jawy i snu. Jest on określany jako stan hipnotyczny (org. hypnagogic state). I w tym
wypadku Monroe nie zaleca konkretnego sposobu. Jedną z metod jest trzymanie podniesionego przedramienia w
czasie gdy ramię spoczywa na łóżku bądz
ziemi. Gdy zapadasz w sen, przedramię opada a ty się budzisz. Po
przećwiczeniu tego nauczysz się kontrolować ten stan bez używania przedramienia. Innym sposobem jest
skoncentrowanie się na dowolnym przedmiocie. Gdy inne obrazy zaczynają przychodzić ci do głowy, oznacza
to, że osiągnąłeś ten stan. Biernie przyglądaj się tym obrazom. To pozwoli ci na utrzymanie stanu z pogranicza
snu. Monroe nazywa go Stanem A.
Krok trzeci:
Pogłęb ten stan. Zacznij oczyszczać swój umysł. Obserwuj swoje pole widzenia zza zamkniętych powiek. Nic
nie rób przez chwilę. Po prostu patrz nie otwierając oczu i obserwuj ciemność. Po chwili możesz dostrzec
jaśniejsze wzory. Są to zwykłe wyładowania nerwowe (org. neural discharges). Nie mają one specjalnego
znaczenia. Zignoruj je. Gdy znikną - osiągnąłeś Stan B. Teraz musisz jeszcze bardziej pogłębić stan odprężenia
w którym się znajdujesz - przejdz
do Stanu C, w którym jesteś tak odprężony, że tracisz świadomość ciała i
bodz
ców do ciebie docierających. Prawie osiągnąłeś stan, w którym jedynym z
ródłem odczuć będą twoje myśli.
Idealnym stanem do opuszczania ciała jest Stan D. Jest to pogłębiony Stan C dobrowolnie wywoływany
przez wypoczęty i odświeżony umysł. Nie osiągniesz go w wyniku zwykłych działań. W celu uzyskania Stanu
D, Monroe sugeruje praktykowanie wcześnie rano lub też po krótkiej drzemce.
Krok czwarty:
Wejdz
w stan drgań. Jest to najważniejsza część technik, jak również najmniej wyraz
na. Wiele z osób
ćwiczących projekcję astralną zauważyło te wibracje na początku projekcji. Mogą być odczuwalne jak delikatne
łaskotanie lub jak prąd elektryczny przepuszczany przez ciało. Nie wiadomo czym są wywoływane, ale mogą
być wynikiem opuszczania prze ciało astralne ciała fizycznego. W celu osiągnięcia wibracji powinieneś:
Zdjąć wszystką biżuterię i inne przedmioty dotykające skóry.
Zmniejsz ilość światła w pokoju, tak żebyś przez zamknięte powieki nie widział światła, ale nie zaciemniaj
całkowicie pomieszczenia.
Połóż się na linii północ-południe, głową w stronę północy.
Poluz
nij ubranie, lecz nie rozbieraj się - powinno być ci ciepło.
Upewnij się, że nic i nikt ci nie będzie przeszkadzać.
Odpręż się.
Wypowiedz zdanie o treści podobnej do "Zapamiętam wszystko co zdarzy się podczas projekcji".
Powtórz je pięć razy, koncentrując się na jego znaczeniu.
Oddychaj przez półotwarte usta.
Gdy oddychasz skoncentruj się na pustce przed tobą.
Wybierz punkt w odległości 30 cm, a następnie "przenieś" ten punkt na dwa metry przed tobą.
"Obróć" ten punkt o 90 stopni do góry. Skoncentruj się na nim. Staraj się osiągnąć wibracje na tym punkcie.
Przenieś je do swojego ciała.
Nie przejmuj się, jeżeli dotychczas nie wiesz, jak "wyglądają" te wibracje. Na pewno zorientujesz się, że to one
gdy tylko ich doświadczysz.
Krok piąty:
Naucz się kontrolować wibracje. Kontroluj je umysłem. "Przepchnij" je od głowy do palców stóp. Spraw by
płynęły przez twoje ciało powodując drgania w całym tobie. By osiągnąć ten efekt skoncentruj się na
wibracjach. Wyobraz
sobie falę wychodzącą z twojej głowy i poprowadz
ją w dół swojego ciała. Ćwicz to tak
długo, aż będziesz mógł wytwarzać drgania bez większego wysiłku. Gdy nauczysz się kontrolować ten stan
jesteś gotów do opuszczenia ciała.
Krok szósty:
Zacznij od częściowego rozdzielenia. Najważniejsza tutaj jest kontrola myśli. Bądz
silnie skoncentrowany na
opuszczeniu ciała. Nie pozwól na to, żebyś się rozproszył. Przez to utracić możesz kontrolę nad tym stanem.
Gdy już wszedłeś w stan drgań, zacznij przeprowadzać projekcję oddzielając najpierw dłoń lub stopę "drugiego
ciała". Monroe proponuje byś przesuwał tą (astralną) kończynę aż nie dotkniesz znanego przedmiotu takiego jak
choćby ściana koło łóżka. Następnie włóż do niej rękę. Teraz wycofaj ją i dotknij fizycznej ręki. Zmniejsz
częstotliwość wibracji i przerwij eksperyment. Leż spokojnie dopóki całkowicie nie powrócisz do
rzeczywistości. To ćwiczenie ma na celu przygotowanie cię do całkowitego oddzielenia.
Krok siódmy:
Całkowicie oddziel się od ciała. Monroe sugeruje dwa sposoby. Jednym z nich jest podniesienie się z ciała.
Pomyśl o tym, że stajesz się coraz lżejszy po wejściu w stan drgań. Wyobraz
sobie jak wspaniale byłoby się
unieść w powietrze. Jak najsilniej trzymaj się tego wyobrażenia i nie pozwól sobie by inne myśli przyszły ci do
głowy. OBE powinno się zaraz rozpocząć.
Innym sposobem jest "metoda rotacyjna". Gdy osiągniesz stan drgań spróbuj się obrócić, tak jakbyś przewracał
się na łóżku. Z drobną różnicą - nie rób tego ciałem fizycznym. Spróbuj obrócić swoje "drugie ciało" tak, by
wyjść z ciała fizycznego. Po wykonaniu tego powinieneś znalez
ć się obok swojego "zwykłego ciała". Pomyśl o
unoszeniu się. Znajdziesz się nad swoim ciałem.
Monroe proponuje rozpoczęcie od metody podnoszenia się z ciała, ale obie te techniki są równie skuteczne.