30

7/2002

JMLab jest firmą o wyrazistym obliczu, jak chyba zresztą każda marka

francuska. Koncepcje konstrukcyjne wydają się klasyczne tylko na

pierwszy rzut oka, bliższe obserwacje ujawniają już wiele oryginalnych,

niespotykanych gdzie indziej rozwiązań.

JMLab

COBALT 826

HI−FI

HI−FI

HI−FI

HI−FI

HI−FI

− Zespoły głośnikowe do 7000 − 8000 zł

Dziejsza oferta JMLaba jest bardzo

obszerna, ale firma nie zapuszcza się na
najniższe półki − nawet otwierającą serię
Chorus trudno nazwać niskobudżetową,
ale prawdziwą pasję, zaangażowanie i
zaawansowanie technologiczne widać
dopiero w linii Cobalt.

826 jest najwięk−

szą kobaltową konstrukcją, ale czytelni−
cy Audio mieli już okazję zapoznać się z
modelem oczko niższym,

816, który tes−

towany był w numerze 1/2002.

Gabaryty

Cobalta 826 kwalifikują go

umownie do kolumn wolnostojących
średniej wielkości, jest on smukły, czyli
wysoki, dość wąski i również relatywnie
płytki − w porównaniu do pozostałych,
“tradycyjnych” kolumn tego testu. Wy−
kończenie obudowy jest dość oryginal−
ne. Wszystkie ścianki, oprócz bocznych,
przykryto winylem imitującym szczotko−
wane, czarne aluminium.

Cobalty do−

stępne są w wykończeniach: technicz−
nym, stylowym i klasycznym. Technic
jest kombinacją czarnych boków z folią
w kolorze aluminium na pozostałych
ściankach, Style stosuje tę samą folię
“aluminiową” w połączeniu z bokami w

kolorze drzewa wiśni, realizując w ten
sposób modne połączenie barw jasnego
metalu i takiegoż drewna. Do testu do−
tarła wersja Classic z bocznymi panela−
mi w kolorze Calvados (patrz zdjęcie)
i resztę we wspomnianej czarnej oklei−
nie. Niestety, boczne panele nie są po−
kryte naturalnym fornirem, jest to jedynie
folia, trzeba przyzać, dobrej jakości.
Szkoda, że w tym zakresie cenowym
producent nie zdecydował się na użycie
naturalnego materiału, zwłaszcza, że
przecież potrzeba go naprawdę niewie−
le, i konkurencja w tym miejscu jednak
nie oszczędzała.

Zamiast “materiałowej” maskownicy

zastosowano czarny płat perforowanej
blachy, z którym trzeba uważać. Pomi−
mo twierdzenia producenta, że materiał
jest całkowicie przezroczysty akustycz−

nie, to próby odsłuchowe wykazują, że
tak nie jest − grill lepiej usunąć.

Cobalt 826 jest konstrukcją trójdroż−

ną, czterogłośnikową, z wylotem bass−
reflex z przodu. Użyte przetworniki,
własnej marki Focal rzecz jasna, są naj−
bardziej charakterystycznym elementem
konstrukcyjnym francuskich kolumn.
Głośniki niskotonowe i nisko−średnioto−
nowy wyglądają trochę dziwnie, ale ra−
czej niepozornie: trzy podobne, biało −
szare membrany. Ale jest w tym zawarta
chluba firmy. Koncepcja membran “W”
została opracowana w połowie lat 90.
dla modelu

Grand Utopia. Obecnie

JMLab stosuje “W” już we wszystkich
swoich seriach za wyjątkiem najtańszych
Chorusów. Technologia “W” pozwala na
osiągnięcie dużej sztywności membrany
przy niskiej masie, a polega na sklejeniu
trzech warstw materiału, zewnętrznych,
bardzo cienkich płatów włókna szklane−
go, pomiędzy którymi znajduje się twar−
da pianka. Kosze głośników są odlewa−
ne, pewnie dla zachowania wzorniczej
unifikacji pokryto je młotkowym lakierem
pasującym do koloru membran.

Wydobycie średniotonowego i dwóch

niskotonowych z obudowy pokazuje, że
mamy do czynienia z podobnymi prze−
twornikami. Głośniki należą do ligi 16,5
centymetrowych, a napędzane są przy
pomocy wentylowanych magnesów o
średnicy 10 cm. Niskotonowe posiadają
zwykłe nakładki przeciwpyłowe, średnio−
tonowy natomiast nieruchomy stożek ko−
rektora fazy. Sekcja średnio−wysokoto−
nowa pracuje we własnej, niewielkiej
obudowie, resztę poświęcono dla dwóch
wooferów. Ulokowany poniżej nich otwór
bass−reflex ma 6 cm średnicy i 11,5 cm
długości, dołączona zatyczka z gąbki po−
zwala na utemperowanie basu.

Oglądając kopułkę można zwątpić w

przywiązanie Focala do tytanowych twe−
eterów − faktura wklęsłej membrany
przypomina delikatną plecionkę jedwab−
ną, a jedynie kolor jest tytanowy. Kolejna
firmowa tajemnica. Nad 25−mm membra−
ną znajduje się soczewka akustyczna
mająca poprawić rozpraszanie i usuwać
z charakterystyki efekt rezonansu sztyw−
nych kopułek.

Umieszczone na samym dole gniaz−

da głośnikowe bi−wiring są standardowej
jakości. Uwagę zwraca natomiast nie−
wielka płytka z pleksi ulokowana w cent−
ralnej części tylnego panelu, a ukazują−
ca część zwrotnicy. Jak się później oka−
zuje, jest to tylko jeden z filtrów, druga
płytka została przymocowana do bocz−
nej ścianki. Jakość użytych elementów
zwrotnicy jest poprawna, w filtrach znaj−
dujemy zarówno cewki rdzeniowe jak
i powietrzne, oraz elektrolityczne i poli−
propylenowe kondensatory. Bezwzględ−
nie dobre wrażenie robi jednak czystość
montażu, co właśnie możemy podziwiać
z zewnątrz.

Obudowa została wykonana w całoś−

ci z płyty MDF o grubości 2 cm. We−
wnątrz zastosowano trzy wręgi wzmac−
niające, warto również pamiętać, że wy−
dzielenie objętości dla sekcji średnio−wy−
sokotonowej dodatkowo usztywnia kon−
strukcję.

W dolny panel wkręcane są cztery

kolce, przemyślano również kwestię nó−
żek, które zainstalowane są na stałe i po
wkręceniu kolców tworzą ich plastikowe
kołnierze.

31

7/2002

Znów okazuje się, że francus−

kie głośniki wykazują się swoim

charakterem. Ten fakt cieszy, po

pierwsze dlatego, że jest to inny gatunek
brzmienia niż oferowany przez konku−
rencję − realny wybór się zwiększa, a po
drugie dźwięku JMLab trudno nie uznać
za bardzo dobry.

Najważniejszym atutem wydaje się

umiejętne łączenie ciężaru z szybkością
i dynamiką. Informacje na średnich to−
nach są naturalne i przekonujące, z po−
wodu gęstej konsystencji poszczegól−
nych dźwięków. Weźmy saksofon. Tenor
Joe Hendersona jest pełny i masywny,
słychać, że artysta całkowicie nad nim
panuje, ale granie wymaga sporo wysił−
ku. Z kolei wypełnienie altu Steve'a Co−
lemana pokazuje szybkość połączenia
pomiędzy zamysłem artysty a dźwiękiem:
saksofon gra lekko, pomimo elektrycz−
nych aranżacji dźwięki są jakby powierz−
chowne i płytkie. Absolutnym przeci−
wieństwem jest James Carter na baryto−
nie “Ciężka artyleria” z “Chasin The Gyp−
sy” uderza z siłą młota pneumatycznego
i zalewa dźwiękową masą. Podobnie jest
ze wszystkimi instrumentami i głosami,
Cobalt 826 z pewnością odtwarza śred−
nie tony w sposób wybitny, pomimo pew−
nych niedociągnięć analitycznych.

Trudno nie skomplementować rów−

nież basu, który może nie wydaje się
idealnie równy, ale z pewnością wyrazis−
ty i dobrze rozciągnięty. Widać rozbudo−
wana sekcja niskotonowa nie pracuje na
marne, bo bas schodzi bardzo nisko z
dużą mocą, osłabienie kontroli jest mini−
malne i dotyczy jedynie dźwięków z sa−
mego krańca pasma. Zwraca uwagę
znakomita czytelność poszczególnych
informacji, dźwiękowe zlepki pojawiają
się naprawdę rzadko. No i wreszcie śred−
ni i wyższy bas, który siecze dynamicz−
nymi uderzeniami, jest całkowicie przy−
klejony do średnicy, gra głośno, odważ−
nie i jednoznacznie. Z tego zakresu po−
chodzą też niewielkie rezonanse − praw−
dopodobnie obudowy − ale nie popsują
one ogólnego wrażenia doskonałej kon−
dycji basu.

Góra jest stonowana i ostra. Jak to

możliwe? Akurat ten punkt programu
JMLaba zgadza się z koncepcją brzmie−
nia... Cabasse. Wysokie tony są bardzo
mocne, sprężyste, zdeterminowane w
swoim środkowym i niższym zakresie,
trochę brakuje jednak ekspozycji naj−
drobnieszych detali z samego skraju.
Nie wiem, co na to zwolennicy SACD
i DVD−A, ale z drugiej strony swoista
szorstkość góry jest tym, co słyszymy z
estrady podczas koncertów na żywo.
Można uznać, że po pewnym względem
niedoskonała góra jest kolejnym elemen−
tem... naturalnego brzmienia JMLaba.

Wytwarzane efekty przestrzenne nie

są wyjątkowe, Cobalt generuje je jednak
znów poprawnie i pewnie.

Przetworniki

niskotonowe i średnio−

tonowy prezentują się

z tej perspektywy

wręcz identycznie, ale

dokładnie takie nie

są. Membrany

wszystkich trzech

przetworników

to “W”.

Przez niewielką płytkę

pleksi w tylnej ściance

widoczna jest część

zwrotnicy. Po co?

Coś dla ucha,

coś dla oka...

WYKONANIE i KOMPONENTY:

Rzetelnie wykonana

obudowa, znakomite przetworniki, dobre
elementy w zwrotnicy.

OCENA:

bardzo dobra

LABORATORIUM:

Niezła równowaga z mocnym

basem, rezonansowe niespodzianki przełomu
średnich i wysokich tonów, wysoka
efektywność przy wymagającej impedancji.

OCENA:

dobra

BRZMIENIE:

Mocne, zdecydowane i dynamiczne.

Pełna i naturalna średnica, głęboki, twardy bas
i zasadnicze wysokie tony.

OCENA:

bardzo dobra

BARDZO DOBRA

OCENA KOŃCOWA:

COBALT 826

Cena

(za parę) [zł]

7000,−

Dystrybutor:

TRIMEX

32

7/2002

55

60

65

70

75

80

85

90

95

10

100

1000

10000

Częs totliwoś ć w Hz

Ci

śnienie w dB

Laboratorium

rys. 2a. Źródła niskich częstotliwości, system głośnik

niskotonowy − obudowa bass−reflex, pomiar sinusoidą

w polu bliskim.

rys. 3a. Zakres 200Hz − 20kHz, na osi głównej i pod kątami

15

O

i 30

O

w płaszczyźnie poziomej, pomiar metodą MLS

z odległości 1,5 m.

rys. 2b. Żródła niskich częstotliwości, sekcja niskotonowa

plus sekcja średniotonowa.

rys. 3b. Wpływ maskownicy na charakterystykę

przetwarzania.

rys. 1 Charakterystyka modułu impedancji.

rys. 4. Charakterystyka przetwarzania w całym pasmie akustycznym, złożona z pomiarów sinusoidą i MLS.

*

*

*

*

*

wg danych producenta

Impedancja znamionowa [

Ω

]

4

Efektywność (2,83V/1m) [dB]

90

Moc znamionowa

*

*

*

*

*

[W]

150

Wymiary (WxSxG)[cm]

100,3x22x34,3

HI−FI

HI−FI

HI−FI

HI−FI

HI−FI

− Zespoły głośnikowe do 7000 − 8000 zł

Francuskie

sandwiche nie
są najłatwiejsze
do zgryzienia.
Minimum cha−
rakterystyki mo−
dułu impedancji
znajduje się przy
100Hz i ma war−
tość ok. 3

Ω

(rys.

rys.

rys.

rys.

rys.

1

1

1

1

1), a w zakresie
średnio−wysoko−

tonowym widać

szybkie zmiany,

którym towarzyszą duże przesunięcia
fazy elektrycznej − tego też wzmacnia−
cze specjalnie nie lubią, ale większość z
nich powinna sobie poradzić. Gwałtow−
ne skoki są efektem zastosowania filt−
rów wysokiego rzędu, które są już trady−
cyjnie preferowane przez JMlaba ze
względu na wymgające ich charakterys−
tyki samych przetworników.

Rys. 2a

Rys. 2a

Rys. 2a

Rys. 2a

Rys. 2a przedstawia pracę sekcji

niskotonowej, a więc charaktrerystykę
sumy ciśnień z obydwu głośników nis−
kotonowych, charakterystykę ciśnienia z
otworu i charakterystykę wypadkową.
Bass−reflex dostrojono do 38Hz, otwór
nie pracuje bardzo efektywnie, więc
spadek −6dB charakterystyki wypadko−
wej widzimy wyżej − przy ok. 45Hz. W
zakresie średniego basu co nieco ma do
powiedzenia również duży głośnik śred−
niotonowy, jego udział i ostateczną cha−
rakterystykę całego zespołu w zakresie
niskich tonów pokazuje rys. 2b

rys. 2b

rys. 2b

rys. 2b

rys. 2b. Charak−

terystyka średniotonowego nie opada
regularnie, widać “kolano” przy około
120Hz, mimo że charakterystyki przeci−
nają się przy 160Hz, jeszcze przez całą
oktawę poniżej głośnik średniotonowy
sporo od siebie dodaje.

Pracę w zakresie średnio−wysokoto−

nowym, zmierzoną na osi głównej i pod
kątami 15

O

O

O

O

O

i 30

O

O

O

O

O

analizujemy na podsta−

wie rys. 3a.

rys. 3a.

rys. 3a.

rys. 3a.

rys. 3a. Na osi głównej charakterys−

tyka jest bardzo przyzwoita, można ją
utrzymać nawet w granicach +/−2dB.
Skręcając kolumnę na bok pojawia się
oczekiwane osłabienie wysokich tonów,
i nieoczekiwane wzmacnianie 3kHz.
Najprostsze podejrzenie, że oto, mimo
zastosowania ostrych filtrów, odzywa
się rezonansem sztywna membrana
“W” głośnika średniotonowego, nie jest
słuszne, po pierwsze dlatego, że scho−
dzenie z osi głównej głośnika tej wiel−
kości powoduje osłabianie poziomu, co
widać już w zakresie 1−2kHz, i niezwyk−
łe byłoby, aby jakaś częstotliwość, na−
wet rezonansowa, została w tych wa−
runkach uprzywilejowana bardziej, niż
była na osi głównej. To prawie na pew−
no głośnik wysokotonowy, a podejrzenie
to potwierdza charakterystyka impedan−
cji i jej minimum przy 3kHz − “rezonują−
cy”, wysokiego rzędu filtr górnoprze−
pustowy powoduje ten chyba niezbyt
przyjemny efekt.

Cobalta 826

należy

słuchać skierowanego na wprost, najle−
piej w dobrze wytłumionym pomieszcze−
niu, zwłaszcza w obszarze powstawania
pierwszych odbić (po bokach), aby zmi−
nimalizować słyszalność tego rezonan−

su. 3kHz może dokuczyć... Sięgnąłem
do testu

Cobalta 816

(Audio 1/2002),

i znalazłem tam podobne zjawisko, ale
występujące w mniejszym natężeniu.

Maskownica nie sprawdza się − po−

woduje duże zaburzenia charakterystyki
już powyżej 3kHz, wysokie tony zostają
brutalnie poszarpane.

Kompletna charakterystka przetwa−

rzania (zakres średnio−wysoko wzięty z
osi głównej) utrzymuje się w polu +/−
3dB, przy wzmocnieniu tonów niskich

i lżejszym wysokich; tym razem charak−
terystyka jest mniej “wykonturowana”
niż przy

Cobaltach 816

.

Efektywność to zdrowe 90dB, osiąg−

nięte co prawda przym niskiej impedan−
cji, ale większość wzmacniaczy to wy−
trzyma i wraz z Cobaltami zdolna będzie
osiągnąć wysoki poziom maksymalnego
ciśnienia.