Procedura:

Część ogólna

strona 1 z 2

88.660.100

2

cel procedury;

3

stopień (tytuł) naukowy oraz imię i nazwisko autora (autorów)
procedury;

4

datę umieszczenia procedury w wykazie, o którym mowa w
art. 33g ust. 7 ustawy;

5

wykaz jednostek chorobowych, do których dana procedura ma
zastosowanie, w zakresie diagnozowania lub leczenia;

6

zasadnicze informacje o naukowych podstawach metod
diagnostycznych lub leczniczych zastosowanych w
procedurze;

7

bezwzględne i względne przeciwwskazania medyczne do
zastosowania procedury;

8

wymagania dotyczące postępowania z kobietami w ciąży,
karmiącymi piersią, jeżeli procedura tego wymaga, oraz z
osobami poniżej 16 roku życia, ze szczególnym
uwzględnieniem niemowląt;

1

2

8

14

15

0

8

0

1

4

0

1

8

0

10

wymagania dotyczące pomieszczeń i wyposażenia
pomocniczego;

11

wykaz personelu biorącego udział w realizacji procedury i
kwalifikacje wymagane od tego personelu;

CPT

NFZ

Pole

Zabieg radiologiczny - flebografia kończyny dolnej

1

nazwę procedury i jej identyfikator;

Kod

zalecane rodzaje urządzeń radiologicznych oraz ich
podstawowe parametry techniczne istotne dla stosowanej
procedury;

główny

8.601

ICD 9

88.660.100

Uwidocznienie żył kończyny z oceną ich drożności i patologii

9

Pomieszczenie diagnostyczne zgodne z wymaganiami dla pracowni diagnostycznej rtg zgodne z ROZPORZĄDZENIEM
MINISTRA ZDROWIAz dnia 27 marca 2008 r.w sprawie minimalnych wymagań dla jednostek ochrony zdrowia udzielających
ś

wiadczeń zdrowotnych z zakresu rentgenodiagnostyki, radiologii zabiegowej oraz diagnostyki i terapii radioizotopowej chorób

nienowotworowych(Dz. U. z dnia 9 kwietnia 2008 r.) i z wymaganiami sanitarno - epidemiologicznymi. Ścianka do prześwietleń
z stołem ruchomym, umożliwiającym ustawienie pod kątem.
Zestaw podstawowy do resuscytacji i zestaw leków p/wstrząsowych.

Lekarz specjalista radiolog lub inny specjalista w zakresie swojej specjalności po odpowiednim przeszkoleniu zgodnie z Ustawa
Prawo Atomowe z dn. 29.11.2000 r. Dz.U.z 2004 r.Nr 173 poz 1808 i ROZPORZĄDZENIEM MINISTRA ZDROWIA1) z dnia
27 marca 2008 r.w sprawie minimalnych wymagań dla jednostek ochrony zdrowia udzielających świadczeń zdrowotnych z
zakresu rentgenodiagnostyki, radiologii zabiegowej oraz diagnostyki i terapii radioizotopowej chorób nienowotworowych(Dz. U.
z dnia 9 kwietnia 2008 r.) § 6. Pkt. 4, technik radiologii z odpowiednnim przeszkoleniem w radiologii naczyniowej (2 techników
rtg), pielęgnarka zabiegowa, + pielęgniarka pomocnicza), salowa

dr hab. Jerzy Garcarek, mgr inż. Ryszard Kowski

Bezwzględne: sepsa, uczulenie na środek cieniujący. Względne: ciężki stan ogólny chorego

U kobiet w ciąży ze wskazań życiowych, u kobiet karmiących badanie nie jest przeciwwskazane, u osób poniżej 16 r. życia z
użyciem osłon na gonady

Zgodnie z aktualną wiedzą medyczną

Podanie środka cieniujacego do żył stopy powoduje wypełnienie się układu żył powierzchownych i głębokich w pozycji stojącej
lub pionowej-skośnej.

Procedura:

Część ogólna

strona 2 z 2

88.660.100

12

zasady oceny skierowania na badanie lub leczenie;

13

opis możliwości wystąpienia interakcji lekowych;

14

opis możliwych źródeł błędów proceduralnych lub
technicznych;

15

informacje o okolicznościach wymagających specjalnej uwagi
i ostrożności w stosowaniu procedury;

16

opis przygotowania pacjenta do badania lub leczenia
uwzględniający zasady ochrony radiologicznej pacjenta;

17

wykaz zagadnień wymagających dalszych badań lub
postępowania leczniczego po zastosowaniu procedury;

18

wykaz piśmiennictwa naukowego mającego zastosowanie do
opracowania procedury, w tym zalecenia Komisji Europejskiej
i towarzystw naukowych.

Kontrola miejsca wkłucia podczas podawania środka cieniujacego i przerwanie procedury w razie stwierdzenia wynaczynienia,
dokładne mocowanie pasami do powierzchni stołu

Rabinov K, Paulin S. Roentgen diagnosis of venous trombosis in the leg. Arch. Surg.1972,104,133-144, Baum S., Pentecost
M.J.:Abrams` Angiography Interventional Radiology Lippincott Wiliams & Wilkins second edition 2006, Myron Wojtowycz.
Handbook of Interventional Radiology and Angiography second edition,

Skierowanie musi zawierac następujące elementy: Nazwisko i imię chorego, wiek, PESEL, wyszczególniony obszar obrazowania,
główne rozpoznanie kliniczne adekwatne do obszaru poddanego diagnostyce, rozpoznania dodatkowe, rozpoznania
(podsumowanie) z wyników wcześniej przeprowadzonych badań obrazowych w tym obowiązkowo z badania USG
dopplerowskiego i innych istotnych będących podstawą skierowania, podpis i pieczątka lekarza prowadzącego lub ordynatora,
data wystawienia skierowania, pieczątka nagłówkowa oddziału, lub szpitala kierującego, informacja o możliwych powikłaniach i
krótka ankieta dot. wcześniej podawanych leków i środków cieniujących oraz możliwych powikł z następową zgodą chorego na
zabieg,.

po podaniu środka cieniującego donaczyniowo może wystąpić uczucie bólu, reakcja alergiczno - anafilaktyczna pod postacią
zaczerwienienia skóry, uczucia pieczenia, pokrzywki, pęcherzyków na skórze i błonach śluzowych, wstrząsu, utraty
przytomności, zawrotów głowy, spadku ciśnienia krwi, wystąpienie potów,
Wkłucie z przebiciem żyły "na wylot", podanie środka cieniującego pozanaczyniowo, pęknnięcie żyły w trakcie podawania
ś

rodka cieniującego, zbyt szybkie podawanie środka cieniującego, użycie niewłaściwych środków odkażających, niewłaściwy

wybór miejsca wkłucia, zainfekowanie miejsca odkażonego poprzez dotknięcie miejsca wkłucia narzędziem lub niesterylną ręką,
stosowanie sprzętu wielorazowego użytku, kolimacja wiązki promieniowania za szeroka w stosunku do obszaru zainteresowania

badanie wykonane w pozycji leżącej. Chory powinien być na czczo min 6 godz, wykąpany, nawodniony,z wygolonymi
pachwinami, poinformowany o celu badania i zagrożeniu radiacyjnym. W przypadku stosowania osłon przed przygotowaniem
należy ją umieścić w odpowiednim miejscu i umocować.
Na miejsce wkłucia stosuje się opatrunek uciskowy złożony z kilku warstw jałowych gazików, ufiksowanych odpowiedniej
długości i szerokości przylepcem. Po badaniu należy usunąć zalegający średek cieniujący w układzie żylnym poprzez uniesienie
kończyny powyżej poziomu głowy, a w przypadku braku objawów zakrzepicy, masaż kończyny. Należy również pouczyć
chorego o własnej kontroli miejsca wkłucia.