Całościowe zaburzenia rozwojowe – objawy.

Strona 1 z 3

Całościowe zaburzenia rozwojowe

Anna Szozda

15 kwiecień 2011

Całościowe zaburzenia rozwoju, z angielskiego nazywane także PDD (pervasive
developmental disorder), to grupa wrodzonych zaburzeń dotykających sfery motoryki,
komunikacji i języka, percepcji. Choroby te same w sobie nie wpływają znacznie na długość
życia, jednak utrudniają funkcjonowanie w społeczeństwie. Są nieuleczalne, ale przy
wczesnym rozpoznaniu można dostosować edukację dziecka do jego potrzeb, co w znacznym
stopniu ułatwi mu rozwój zdolności społecznych i językowych.

Całościowe zaburzenia rozwoju

Do całościowych zaburzeń rozwoju zalicza się obecnie:

całościowe zaburzenia rozwoju, takie jak autyzm atypowy,

autyzm wczesnodziecięcy,

zespół Aspergera,

zespół Retta,

zespół Hellera.

Pierwsze trzy zaburzenia rozwoju są zaliczane do zaburzeń spektrum autystyzmu. Oprócz
tego, występują one częściej niż dwa ostatnie schorzenia.

Zaburzenia rozwoju - objawy

Wszystkie całościowe zaburzenia rozwoju mają pewne cechy wspólne:

nietypowe użycie przedmiotów i zabawek,

trudności w rozumieniu słów,

trudności w mówieniu,

problemy z nawiązaniem kontaktu z innymi ludźmi,

brak naśladowania innych ludzi,

niechęć do kontaktu fizycznego,

niechęć do jakichkolwiek zmian,

powtarzanie określonych ruchów.

Całościowe zaburzenia rozwoju w większości przypadków mogą być zdiagnozowane już w
niemowlęctwie lub w pierwszych latach życia.

Całościowe zaburzenia rozwojowe – objawy.

Strona 2 z 3

Autyzm atypowy - objawy

Atypowe zaburzenia autystyczne mogą mieć różne nasilenie objawów w zależności od
konkretnego przypadku. Niektóre dzieci z takimi zaburzeniami nie potrafią mówić, inne
budują poprawne zdania, choć wszystkie mają pewne problemy z komunikacją i
nawiązywaniem kontaktu z innymi ludźmi, dzieci autystyczne różnią się także zachowaniem.
Autyzm atypowy jest diagnozowany wtedy, kiedy nie można stwierdzić, że dziecko jest chore
na autyzm wczesnodziecięcy lub zespół Aspergera, ale ma pewne charakterystyczne dla
autyzmu deficyty rozwoju.

Autyzm wczesnodziecięcy - objawy

Możliwe objawy autyzmu wczesnodziecięcego to:

opóźniona nauka mówienia,

małomówność,

powtarzalne ruchy,

kompulsywne układanie przedmiotów,

brak kontaktu wzrokowego,

brak przyjemności związanej z bliskością,

trudności w odróżnieniu „ja” od „ty”,

trudności w rozpoznawaniu emocji innych,

trudności w rozpoznawaniu ironii, metafor, dowcipów,

trudności w stosowaniu komunikacji niewerbalnej,

wąskie zainteresowania,

nieumiejętność zmiany tematu rozmowy.

Zespół Aspergera - objawy

Zespół Aspergera to zaburzenie ze spektrum autyzmu. Osoby cierpiące na to zaburzenie mają
jednak dużo mniejsze problemy z komunikacją niż osoby z innymi odmianami autyzmu.
Rozwój umysłowy i funkcjonowanie także odbiega od typowego autyzmu. Zespół Aspergera
obejmuje objawy takie jak:

problemy ze współpracą z innymi ludźmi,

problemy z rozumieniem języka niedosłownego,

zawężone zainteresowania,

przywiązanie do rutyny,

problemy z mimiką i niewerbalnym okazywaniem uczuć,

brak kontaktu wzrokowego,

unikanie bliskości fizycznej.

W porównaniu z typowym autyzmem, zespół Aspergera pozwala osobie chorej osiągnąć
dużo więcej. Wiele osób z zespołem Aspergera osiąga sukcesy, a to przede wszystkim dzięki
umiejętności skupienia się na jednym temacie czy problemie oraz inteligencji.

Zespół Retta - objawy

Całościowe zaburzenia rozwojowe – objawy.

Strona 3 z 3

Zespół Retta, w odróżnieniu od pozostałych całościowych zaburzeń rozwoju, w większości
przypadków występuje u dziewczynek. Oprócz tego, dotyka nie tylko rozwoju psychicznego,
ale także fizyczności chorych. Objawy zespołu Retta to:

małe dłonie, stopy i głowa,

niski wzrost,

trudności w przełykaniu,

trudności w chodzeniu,

spastyczność (sztywność mięśni, przykurcze utrudniające lub uniemożliwiające
poruszanie się),

bruksizm,

napady padaczkowe,

ataki paniki,

powtarzalne ruchy dłoni,

problemy z koordynacją ruchową,

brak umiejętności komunikowania niewerbalnego,

brak umiejętności mówienia.

Zespół Hellera - objawy

Dziecięce zaburzenia dezintegracyjne (CDD - childhood disintegrative disorder) zaczyna
objawiać się najpóźniej ze wszystkich całościowych zaburzeń rozwoju. Między 2. a 4. rokiem
życia dziecko traci nabyte już umiejętności motoryczne, językowe i społeczne.

Objawy przypominają autyzm dziecięcy, jednak w przypadku autyzmu dziecko rodzi się już z
pewnymi objawami. W zespole Hellera dziecko do 2.-4. roku życia rozwija się najzupełniej
normalnie, a w pewnym momencie dość szybko traci swoje umiejętności, choć może to trwać
do 10. roku życia. Charakterystycznym objawem są także halucynacje.