CathyWilliams

Paryskaprzygoda

Tłu​ma​cze​nie

Do​ro​taVi​we​gier-Jóź​wiak

ROZDZIAŁPIERWSZY

Ali​ceMor​ganrazporazzer​ka​łanaze​ga​rek.Byładzie​sią​tatrzy​dzie​ści,aonasie​-

dzia​ławbiu​rzeodpół​to​rejgo​dzi​nyiniktniemiałna​wetza​mia​rupo​wie​dziećjej,czy
spę​dzitu​tajgo​dzi​nę,dwie,czyteżmożepo​sie​dzidowie​czo​ra.

Moż​li​we,żewogó​leoniejza​po​mnie​li.Jejprzy​szłyszefprzy​cho​dziłdobiu​raiwy​-

cho​dziłznie​goodo​wol​nychgo​dzi​nach.Nieuzna​wałteżżad​nychau​to​ry​te​tów.Tego
wszyst​kie​go Ali​ce do​wie​dzia​ła się od drob​nej blon​dy​necz​ki w ty​pie Bar​bie, gdy
wkoń​cupo​sta​no​wi​łazaj​rzećdose​kre​ta​ria​tu.

–Zaj​rzypaniwgra​fik?–za​su​ge​ro​wa​łaAli​ce.–Możemiałranospo​tka​nieiza​po​-

mniał,żemamprzyjśćodzie​wią​tej.Pro​szęspraw​dzić,że​bymwie​dzia​ła,jakdłu​go
mamjesz​czecze​kać.

Wszyst​ko na nic. W ży​ciu jej przy​szłe​go sze​fa po​ję​cie gra​fi​ku nie wy​stę​po​wa​ło.

Miał do​sko​na​łą pa​mięć. Blon​dy​necz​ka wy​szep​ta​ła to nie​mal z na​bo​żeń​stwem. Po​-
chwa​li​ła się też, że kil​ka mie​się​cy temu za​stę​po​wa​ła asy​stent​kę przez parę dni
imożeprzy​siąc,żeżad​ne​gogra​fi​kuniewi​dzia​ła.

Ali​ce wró​ci​ła do sie​bie. Blon​dy​necz​ka zaj​rza​ła do niej jesz​cze dwa razy, uśmie​-

cha​jącsięprze​pra​sza​ją​co.Sze​faniebyłoiniktniewie​dział,kie​dybę​dzie.Wod​po​-
wie​dzi Ali​ce wes​tchnę​ła i po​pa​trzy​ła z cie​ka​wo​ścią za szy​bę, któ​ra od​dzie​la​ła jej
nie​du​żypo​ko​ikodznacz​niewięk​sze​goiluk​su​so​wourzą​dzo​ne​goga​bi​ne​tuGa​brie​la
Ca​bre​ry.

Kie​dy do​wie​dzia​ła się, do​kąd tym ra​zem skie​ro​wa​ła ją agen​cja pra​cy tym​cza​so​-

wej,omałoniepod​sko​czy​łazra​do​ści.Biu​rajejprzy​szłe​gopra​co​daw​cyznaj​do​wa​ły
sięwnaj​bar​dziejeks​klu​zyw​nymbu​dyn​kulon​dyń​skie​goCity.TheShardbyłuwa​ża​ny
zaklej​notwspół​cze​snejar​chi​tek​tu​ry.Tu​ry​ścista​liwko​lej​kach,żebydo​staćsięna
ta​ras wi​do​ko​wy efek​tow​ne​go wie​żow​ca, któ​ry przy​po​mi​nał szkla​ny so​pel wbi​ty
wnie​bo.Domiesz​czą​cychsiętamba​rówire​stau​ra​cjitrze​babyłoro​bićre​zer​wa​cję
z kil​ku​ty​go​dnio​wym wy​prze​dze​niem. A te​raz mia​ło to być jej nowe miej​sce pra​cy.
Co praw​da przez kil​ka ty​go​dni, ale z szan​są na sta​łe za​trud​nie​nie. Mu​sia​ła tyl​ko
zro​bićdo​brewra​że​nie.

Ko​bie​ta z agen​cji do​da​ła, że na tym sta​no​wi​sku cią​gle ko​goś za​trud​nia​ją i zwal​-

nia​ją. Ali​ce ni​g​dy jed​nak nie wąt​pi​ła w swo​je moż​li​wo​ści. Jako asy​stent​ka była
świet​na. Kie​dy tego ran​ka, punk​tu​al​nie o go​dzi​nie ósmej czter​dzie​ści pięć sta​nę​ła
w prze​stron​nym hal​lu biu​row​ca, po​sta​no​wi​ła, że zro​bi wszyst​ko, aby tu po​zo​stać
jaknaj​dłu​żej.

Po​przed​niapra​cabyłacał​kiemprzy​jem​nainie​źlepłat​na,aleher​me​tycz​neśro​do​-

wi​sko nie​zbyt jej od​po​wia​da​ło. Na do​da​tek nie mia​ła tam szan​sy na awans. Tu​taj
bę​dziesięmo​głaroz​wi​jać.Niechcia​łacałeży​cieno​sićpa​pie​rówzasze​femipa​rzyć
kawygo​ściom.

Wtejchwi​lijed​nakogar​nę​łyjączar​nemy​śli.Je​ślinowyszefza​razsięniepo​ja​wi,

nietyl​konieawan​su​je,alena​wetnieroz​pocz​niedziśpra​cyibę​dziemu​sia​ławró​cić

tujesz​czeraz,azastra​co​nydzieńniktjejnieza​pła​cianina​wetniepo​wieprze​pra​-
szam.Za​sta​na​wia​łasię,czytocałeza​trud​nia​nieizwal​nia​nieasy​sten​tekniemia​ło
przy​pad​kiemzwiąz​kuztym,żetoonemia​łypokrót​kimcza​siedośćno​we​go,ge​nial​-
ne​gosze​fa,anieod​wrot​nie.

Ką​tem oka do​strze​gła swo​je od​bi​cie w lu​strze, któ​re zaj​mo​wa​ło część ścia​ny,

i zmarsz​czy​ła czo​ło. Jej schlud​ny, ale ni​czym nie​wy​róż​nia​ją​cy się wy​gląd zde​cy​do​-
wa​nieniepa​so​wałdooto​cze​nia.Gdyszłatu​tajrano,po​czu​łasięjaknapla​niese​ria​-
luopraw​ni​kach.Męż​czyź​nino​si​lidro​giegar​ni​tu​ry,ako​bie​tymia​łyupię​tewło​sy,ko​-
stiu​myodzna​nychpro​jek​tan​tówiwy​so​kieob​ca​sy.Mło​dzi,za​moż​ni,am​bit​ni,po​my​-
śla​ła,wsia​da​jącdowin​dy.

Tym​cza​semona…przy​po​mi​na​łatro​chęstu​dent​kę,atro​chęmiłądziew​czy​nęzsą​-

siedz​twa.Brą​zo​weoczyidłu​gie,pro​stekasz​ta​no​wewło​sy,opa​da​ją​cezara​mio​na.
Grzyw​ka, de​li​kat​ny ma​ki​jaż i mu​śnię​te błysz​czy​kiem usta. Do tego bia​ła bluz​ka,
gra​fi​to​waspód​ni​caiża​kiet,wktó​rychwy​glą​da​łaza​le​d​wiepo​praw​nie.Nie​zbytdłu​-
giepa​znok​ciepo​cią​gnię​tebez​barw​nymla​kie​rem.Ja​sne,pra​wienie​wi​docz​neraj​sto​-
pyiczar​nepan​to​flenani​skimob​ca​sie.Byławy​so​kądziew​czy​ną,aniewie​dzącnic
oswo​imprzy​szłymsze​fie,niechcia​łazna​leźćsięwsy​tu​acji,wktó​rejbę​dziezmu​-
szo​napa​trzećnie​gozgóry.

Nie wy​glą​da​ła źle, ale na​wet nie w po​ło​wie tak ele​ganc​ko jak inne ko​bie​ty dys​-

kret​niestu​ka​ją​ceob​ca​sa​mipoko​ry​ta​rzachTheShard.

Byłojużpra​wiepo​łu​dnie,gdydrzwidoga​bi​ne​tuotwo​rzy​łysięiwsta​nąłwnichjej

nowyszefGa​brielCa​bre​ra.Dla​cze​goniktjejnieuprze​dził,żejesttaknie​ziem​sko
przy​stoj​ny?Zgóryspo​glą​da​łynaniąciem​neoczyiprzy​stoj​na,sku​pio​natwarz.Na
pew​nobyłodniejwyż​szy,coprzy​ję​łazulgą.

Zmarsz​czyłbrwi,naj​wy​raź​niejza​sko​czo​nywi​do​kiemnie​zna​nejoso​by.
–Kimpanijest?
Ali​ce przy​wo​ła​ła na twarz uśmiech i od razu przy​le​pi​ła mu ety​kiet​kę aro​gan​ta.

Po​de​szłabli​żej,wy​cią​ga​jącnapo​wi​ta​niedłoń.

–Ali​ceMor​gan.Przy​sła​łamnieagen​cjapra​cytym​cza​so​wej.
Uści​snąłpo​da​nądłoń,tak​su​jącjąodgórydodołu.
Za​czer​wie​ni​łasię.
– Przy​nio​słam CV – po​wie​dzia​ła, otwie​ra​jąc tecz​kę i wyj​mu​jąc z niej plik do​ku​-

men​tów.

–Niebę​dziepo​trzeb​ne–od​parł.
Jejnowyszefwło​żyłdło​niedokie​sze​nispodniiob​szedłjądo​oko​ła,jak​bybyłaeks​-

po​na​temwga​blo​cie.Toskan​dal,wtakispo​sóbtrak​tu​jesiętu​tajko​bie​ty,po​my​śla​ła
wzbu​rzo​na.

Mo​gławyjść.Wła​ści​wiedaw​nojużpo​win​natozro​bić.Tożeka​załjejcze​kaćtyle

cza​su,byłowy​star​cza​ją​cymdo​wo​demlek​ce​wa​że​nia.Byłotyl​kojed​no„ale”…Agen​-
cja za​pro​po​no​wa​ła jej dużą pod​wyż​kę w po​rów​na​niu do po​przed​niej pen​sji, na​to​-
miastza​kresobo​wiąz​kówbyłpo​dob​ny.Gdy​byprze​szłaokresprób​ny,mo​gła​byza​ra​-
biaćjesz​czewię​cej.Amożena​wetawan​so​wać.Jejmy​ślipo​szy​bo​wa​łykuprzy​szło​-
ści,wktó​rejjakowy​bit​naspe​cja​list​kakie​ro​wa​ładu​żymze​spo​łem,re​ali​zo​wa​łapro​-
jek​ty,zbie​ra​łapo​chwa​ły,apopra​cywra​ca​ładopięk​ne​goapar​ta​men​tu,aniedziu​pli
naprzed​mie​ściach,wy​naj​mo​wa​nejra​zemzko​le​żan​ką.

Znie​ja​kimża​lempo​rzu​ci​ławięcku​szą​cąwi​zjęwy​tknię​ciaGa​brie​lo​wiCa​bre​rze,

coonimmy​śli.

Tym​cza​semCa​bre​ra,okrą​żyw​szyją,sta​nąłna​prze​ciw​koiuśmiech​nąłsię.
–Nowaasy​stent​ka.Te​razso​bieprzy​po​mi​nam.By​li​śmyumó​wie​ni.
–Cze​kamodósmejczter​dzie​ścipięć–po​wie​dzia​łazprze​ką​sem.
–Wta​kimra​ziemia​łapanidużocza​su,byza​po​znaćsięzewszyst​ki​mimo​imispół​-

ka​mi.–Po​pa​trzyłzna​czą​cowstro​nęcięż​kie​gore​ga​łu,naktó​rymsta​łyopa​słeto​mi​-
skali​te​ra​tu​rypraw​ni​czej.

–Niktmnieniewpro​wa​dziłwobo​wiąz​ki.Zwy​klerobitoktó​ryśzpra​cow​ni​ków,

ale…–Ro​zej​rza​łasięnie​pew​niepoga​bi​ne​cie.Alenaj​wy​raź​niejmojapo​przed​nicz​ka
zwia​ławpo​pło​chu,do​da​ławmy​ślach.

–Nie​ste​tyniemamcza​sunawy​kła​dy,bę​dzieszmu​sia​łazo​rien​to​waćsięnabie​żą​-

co, Ali​ce. Do​brze za​pa​mię​ta​łem imię? – Nie cze​ka​jąc na po​twier​dze​nie, kon​ty​nu​-
ował:–Mamna​dzie​ję,żenietrze​bacibę​dziewszyst​kie​gopo​ka​zy​waćpal​cem.

Bla​depo​licz​kiza​ró​żo​wi​łysię.Ucie​kławzro​kiemwbokiwy​pro​sto​wa​łasię,uno​-

szącdum​niegło​wę.Nieta​kiejre​ak​cjisięspo​dzie​wał,alemożeprzy​naj​mniejtymra​-
zemagen​cjazna​la​złako​goś,ktoniebę​dziewy​łącz​nietrze​po​taćrzę​sa​miipo​sy​łać
muuwo​dzi​ciel​skichuśmie​chów.Rzu​ciłokiemnapa​pie​ro​wątecz​kę,któ​rątrzy​ma​ła
wdło​ni.Pan​naAli​ceMor​gan.Dum​naiam​bit​na.Natakąwła​śniewy​glą​da​ła.

–Nodo​brze,Ali​ce–po​wie​dział,za​cie​ra​jącdło​nie.–Punktpierw​szydzi​siej​sze​go

pro​gra​mu to kawa. Wkrót​ce prze​ko​nasz się, że to je​den z waż​niej​szych obo​wiąz​-
ków.Dlamniemoc​na,czar​na,zdwie​makost​ka​micu​kru–po​wie​działzna​masz​cze​-
niem.

Ali​cebyłapew​na,żestroiso​biezniejżar​ty.
–Je​śliroz​luź​niszsięnie​coiob​ró​ciszwlewo,otak,wła​śniewtęstro​nę–po​chwa​-

liłją–zo​ba​czyszszkla​nedrzwi.Zanimiznaj​du​jesięku​chen​ka.Jesttamwszyst​ko,
cze​gopo​trze​badoprzy​rzą​dze​niawy​śmie​ni​tejkawy.

‒Oczy​wi​ście,pro​szępana.–Ali​cebezpro​te​sturu​szy​ławstro​nęszkla​nychdrzwi,

od​kła​da​jącpodro​dzeswo​jątecz​kęido​ku​men​tynabiur​ko.

–Po​temwłączlap​topiprzyjdźznimdomo​je​goga​bi​ne​tu.Mu​szędo​pro​wa​dzićdo

koń​cakil​kaważ​nychtrans​ak​cji.Ach,był​bymza​po​mniał,mo​żeszbyćspo​koj​na.Nie
ja​damasy​sten​teknaśnia​da​nie.

Do​pie​ro kie​dy znik​nął za drzwia​mi swo​je​go ga​bi​ne​tu, od​zy​ska​ła peł​nię wła​dzy

wno​gach.Obo​wią​zeknu​merje​den:po​ran​nakawa.Wpo​przed​niejpra​cyniemu​sia​-
łaro​bićkawysze​fo​wi.Naj​wy​raź​niejrów​no​upraw​nie​niejesz​czenieza​wi​ta​łowpro​-
giTheShard.

Ali​ceniena​le​ża​ładoosób,któ​renasiłęszu​ka​jąkon​fron​ta​cji.Mier​zi​łyjąjed​nak

wszel​kieza​pę​dydyk​ta​tor​skie,ajejszef,zda​jesię,byłnaj​zwy​czaj​niejwświe​cieroz​-
pusz​czo​ny przez bo​gac​two i wła​dzę. Żeby przy​naj​mniej nie był aż tak przy​stoj​ny.
Alekie​dysta​nąłtużprzednią,wide​al​nieskro​jo​nymgar​ni​tu​rze,znon​sza​lanc​kood​-
gar​nię​ty​midotyłuwło​sa​miitwa​rząory​sachsu​per​mo​de​la,po​czu​łasiębez​bron​na
jakpłot​kawto​wa​rzy​stwiere​ki​na.

–Usiądź–po​wie​dział,gdywe​szładojegoga​bi​ne​tu,nio​sącprzedsobąlap​top.Zfi​-

li​żan​kizkawą,któ​rąpo​da​łamudwiemi​nu​tytemu,uno​siłsięprzy​jem​nyaro​mat.

Ga​bi​netro​biłwra​że​nie.Prze​szklo​neścia​nyiwy​so​kieoknazpół​otwar​ty​mipio​no​-

wy​miża​lu​zja​miwpusz​cza​łydownę​trzamnó​stwoświa​tła.Nie​coda​lejwwy​dzie​lo​nej
ro​ślin​no​ściąwnę​ceznaj​do​wałsiędużyowal​nystółita​bli​ca.

–Napo​czą​tekopo​wiedz,coumiesz.
Przy​po​mi​na​ła mu wró​bel​ka. Tak wła​śnie. Schlud​ne​go, czuj​ne​go wró​bel​ka. Nogi

złą​czo​ne, usta​wio​ne pod lek​kim ką​tem. Na ko​la​nach lap​top, spoj​rze​nie tak​tow​nie
uni​ka​ją​cejegowzro​kuisku​pio​nenapra​cy.Możepo​wi​nienpo​pro​sićagen​cję,żeby
przy​sła​łako​gośbar​dziejre​pre​zen​ta​cyj​ne​go.Lu​biłko​bie​ty,naktó​reprzy​jem​niebyło
pa​trzeć.Innaspra​wa,żeta​kiezwy​klenie​wie​leumia​łyiwkoń​cuitakmu​siałjewy​-
rzu​cić.Od​kądsześć​dzie​się​cio​let​niaGla​dys,któ​rapra​co​wa​ładlanie​goprzezsie​dem
lat,po​sta​no​wi​ławy​je​chaćdoAu​stra​liidocór​ki,Ga​brielzdą​żyłza​trud​nićjużkil​ka​-
na​ście asy​sten​tek i żad​na nie zna​la​zła się w po​bli​żu po​przecz​ki, któ​rą Gla​dys za​-
wie​si​łabar​dzowy​so​ko.

Mógł mieć wszyst​ko, po​my​ślał gorz​ko. A jed​nak zna​le​zie​nie ide​al​nej asy​stent​ki

oka​zy​wa​łosiępro​ble​memnie doprze​brnię​cia.Każ​dainna agen​cjajużdaw​nowy​-
kre​śli​ła​bygozli​styklien​tów,alepła​ciłtyle,żecier​pli​wieto​le​ro​wa​lijegofa​na​be​rie
ico​mie​sięcz​neproś​byozna​le​zie​nieko​lej​nejchęt​nej.

Wró​be​lektym​cza​semszcze​bio​tałoswo​ichumie​jęt​no​ściachiobo​wiąz​kachwpo​-

przed​niejpra​cy.

–Wpo​rów​na​niudopo​przed​niejdziew​czy​ny,wy​da​jeszsiękom​pe​tent​na–prze​rwał

jej.

Ali​ceuśmiech​nę​łasięgrzecz​nie.
–Plikztrans​ak​cjąHam​mond​saznaj​dziesznalap​to​pie.Otwórzgoipo​wiemci,co

znimzro​bić–wró​ciłdome​ri​tum.

Na​stęp​neczte​rygo​dzi​nyAli​cespę​dzi​ła,niepod​no​szącna​wetgło​wyznadkom​pu​-

te​ra.Niemia​łateżprze​rwynalunch,po​nie​ważjejszefra​czyłpo​ja​wićsięwpra​cy
wła​śnie wte​dy, gdy więk​szość pra​cow​ni​ków wy​cho​dzi​ła coś prze​ką​sić. O wpół do
czwar​tej pod​nio​sła się i roz​pro​sto​wa​ła dło​nie. W szkla​nych drzwiach stał Ga​briel
Ca​bre​raiprzy​glą​dałjejsię.

–Da​jeszso​bieradę–rzu​ciłzuzna​niem.–Amożetotyl​koefektpierw​sze​godnia?

Chceszzro​bićdo​brewra​że​nie?

Wfer​wo​rzepra​cyAli​cezdą​ży​łajużza​po​mniećoaro​ganc​kimza​cho​wa​niu,ja​kim

jąprzy​wi​tał.Te​razjed​nakwra​że​niewró​ci​łozezdwo​jo​nąsiłą.Naj​wy​raź​niejniepo​-
tra​fiłjejpo​chwa​lićbezrów​no​cze​sne​gowbi​ciaszpi​li.

–Po​tra​fięcięż​kopra​co​wać–od​po​wie​dzia​łakrót​ko,aleonzdą​żyłjużroz​siąśćsię

na​prze​ciw​ko jej biur​ka, wy​cią​gnął nogi przed sie​bie, za​ło​żył ra​mio​na za gło​wę
iprzy​glą​dałjejsięupo​rczy​wie.Spu​ści​łaoczyiusia​dłanabrzeż​kufo​te​la,za​sta​na​-
wia​jąc się co te​raz. Ga​briel Ca​bre​ra miał nie​wąt​pli​wie by​stry umysł praw​ni​ka.
Umiał wy​łu​skać isto​tę pro​ble​mu, prze​ana​li​zo​wać róż​ne wa​rian​ty roz​wią​zań i wy​-
brać naj​ko​rzyst​niej​szy w da​nym mo​men​cie. Spra​wiał wra​że​nie czło​wie​ka, któ​ry
chciał,abywszy​scygra​litak,jakimza​gra.Iwła​śnietojąiry​to​wa​ło.

–Do​sko​na​łaod​po​wiedź–po​wie​dział.
–Dzię​ku​ję.Możemógł​bymipanpo​wie​dzieć,októ​rejdziśskoń​czy​mypra​cę?–za​-

py​ta​ła, przy​po​mi​na​jąc so​bie, że przez nie​go sie​dzia​ła tu bez​czyn​nie cały po​ra​nek,
aonna​wetniera​czyłwy​tłu​ma​czyćsięzespóź​nie​nia.

–Skoń​czy​my,kie​dyuznam,żeniemajużnicwię​cejdozro​bie​nia.Tu​tajniepa​trzy​-

mycią​glenaze​ga​rek.Chy​bażemaszja​kieśzo​bo​wią​za​niapozapra​cą?–Po​pa​trzył
naniąpy​ta​ją​co.

Drżą​cy​midłoń​miAli​cewy​pro​sto​wa​łaspód​ni​cę.Mia​łaprzedsobąza​bój​czoprzy​-

stoj​ne​gomi​liar​de​ra,któ​ry,jakjużsięzdą​ży​łaprze​ko​nać,niebyłskłon​nydone​go​-
cja​cji.Je​ślijed​nakte​raznieusta​lipew​nychgra​nic,kie​dymajesz​czejakątakąswo​-
bo​dę,boprze​cieżniepra​cu​jetunasta​łe,takaoka​zjamożesięni​g​dynienada​rzyć.
Po​my​śla​łaomat​ce.Anisie​dze​niedowie​czo​ra,anipra​cawweek​en​dyniewcho​dzi​ły
wjejprzy​pad​kuwgrę.Pozana​gły​miwy​pad​ka​mi.

–Oczy​wi​ście,mogęzo​staćdłu​żej,je​ślibę​dzietrze​ba,alece​nięswo​jeży​ciepry​-

wat​neichcia​ła​bymwie​dziećzgóry,jakczę​stota​kiesy​tu​acjesięzda​rza​ją.

–Wmo​jejfir​mieniepra​cu​je​mywtenspo​sób–uciął,za​nimzdą​ży​łana​braćpo​wie​-

trza,bykon​ty​nu​ować.Wjegofir​miewszy​scymu​sie​lipra​co​waćpodjegodyk​tan​do.
Wprze​ciw​nymra​ziena​le​ża​łosięli​czyćzezwol​nie​niem.Samza​czy​nałodni​cze​go,
ate​razmiałwszyst​ko.Czyza​szedł​bytakda​le​ko,gdy​bypo​zwa​lałpra​cow​ni​komro​-
bić,coimsiępo​do​ba?Napew​nonie.Uśmiech​nąłsię,tłu​miącką​śli​wąuwa​gę.

–Oiledo​brzepa​mię​tam,za​ofe​ro​wa​li​śmystaw​kędwu​krot​niewyż​sząodstan​dar​-

do​wejdlapo​dob​nychsta​no​wiskwin​nychfir​mach.

Win​nychfir​machiznor​mal​nymsze​fem,prze​szłojejprzezmyśl.
–Topraw​da–przy​zna​ła.
–Chceszpo​wie​dzieć,żetozadużo?Bomo​że​myjąob​ni​żyć,sto​sow​niedopo​sta​-

wio​nych wa​run​ków – ro​ze​śmiał się nie​przy​jem​nie. – Nie​wia​ry​god​ne! Je​steś tu od
pię​ciumi​nutijużsta​wiaszwa​run​ki?

–Wagen​cjipo​wie​dzia​nomi,żemogęli​czyćnasta​łeza​trud​nie​nie.
–Isą​dzisz,żepopierw​szymdo​brymdniumo​żeszusiąśćdone​go​cja​cji?–Jesz​cze

raz po​krę​cił gło​wą. Nie miał szczę​ścia do asy​sten​tek. – Czy nie za bar​dzo wy​bie​-
gaszmy​śla​miwprzy​szłość?–za​py​tałroz​ba​wio​ny.

–Nie–po​wie​dzia​łaostroż​nie.
Na​wetponie​zbytprzy​jem​nympo​cząt​ku,mo​głaza​li​czyćtendzieńdobar​dzouda​-

nych.Lu​bi​ławy​zwa​niaipod​czasana​li​zykon​trak​tuHam​mond​sazna​la​złakil​kadro​-
bia​zgów,któ​rejejszefprze​oczył.Tęskru​pu​lat​nośćchwa​li​liwszy​scyjejpra​co​daw​-
cy.Tyl​koczygrabyławar​taświecz​ki?Niewie​dzia​łaprze​cież,czyCa​bre​rabę​dzie
ją chciał za​trud​nić na sta​łe. Wie​dzia​ła tyl​ko, że nie może so​bie po​zwo​lić na ta​kie
trak​to​wa​nie.

Jej ży​cie było wy​star​cza​ją​co skom​pli​ko​wa​ne bez Ga​brie​la Ca​bre​ry. Spę​dza​ła

zmat​kąkaż​dyweek​end.Ate​razjesz​czebę​dziemu​sia​łaspę​dzaćpo​po​łu​dniaiwie​-
czo​rywpra​cy.

–Słu​cham?–Przy​glą​dałjejsięzezdu​mie​niem.
–Rze​czy​wi​ścieje​stemtudo​pie​roodpię​ciumi​nut–po​wtó​rzy​łajegosło​wazna​ci​-

skiem–alepro​szępa​mię​tać,żenaj​pierwprzeztrzygo​dzi​nycze​ka​łamnapana.Mo​-
głamwtymcza​siewy​ko​naćmnó​stwopra​cy.

–Mamsięwy​tłu​ma​czyć,coro​bi​łemrano?–Otwo​rzyłoczyjesz​czesze​rzej.
Gdy​bytobyłainnafir​ma,jejszan​senapra​cęspa​dły​bywła​śniedozera.Przy​szło

mujed​naknamyśl,żepan​naAli​ceGor​donjestzu​peł​nieinnaniżdziew​czy​ny,któ​re
prze​wi​nę​ły się przez ten ga​bi​net do tej pory, a to ozna​cza​ło, że nie za​du​rzy się
wnimjakna​sto​lat​ka.Jejsprze​ciw,acz​kol​wiekab​sur​dal​ny,mógłmusięprzy​dać.

–Oczy​wi​ście,żenie!–żach​nę​łasię.–Toniemojaspra​waiwiem,żeniepo​win​-

namsta​wiaćwa​run​ków…

–Aleitaktoro​bisz.–Trzy​małswo​jąwście​kłośćnawo​dzytyl​kodla​te​go,żeAli​ce

rze​czy​wi​ściedo​brzesięspi​sa​łainiemógłjej,ottak,wy​rzu​cićzbiu​ra.

–Bar​dzoprze​pra​szam,aleoba​wiamsię,żeniebędęmo​głapra​co​waćwweek​en​-

dy,pa​nieCa​bre​ra.

–Prze​cieżotoniepro​si​łem.
–Sły​sza​łam,jakroz​ma​wiałpanprzezte​le​fon.Tabied​nadziew​czy​nazksię​go​wo​-

ści mu​sia​ła zre​zy​gno​wać z we​se​la naj​bliż​szej przy​ja​ciół​ki, żeby przyjść do pra​cy
wtenweek​end.

–Cla​ireKirkjestjed​nąznaj​młod​szychkie​row​ni​czekdzia​łuwfir​mie.Odcza​sudo

cza​sutrze​basiępo​świę​cićdlawyż​szychce​lów–rzu​ciłfi​lo​zo​ficz​nie.

–Niechcia​łamro​bićpro​ble​mów.Trak​tu​jępra​cębar​dzopo​waż​nieije​stemgo​to​-

wazo​staćodcza​sudocza​supogo​dzi​nach.Wo​la​ła​bymjed​nakniemiesz​kaćwpra​cy
aniniepra​co​waćwdomu,je​ślitoniejestab​so​lut​nieko​niecz​ne.

–Czypo​dob​neza​sa​dywpro​wa​dzi​łapanitak​żewswo​jejpo​przed​niejpra​cy?
–Niemu​sia​łam–od​par​łakrót​ko.
–Niemu​sia​łaś,po​nie​ważtwójszefpra​co​wałoddzie​wią​tejdopią​tej.Jatakinie

je​steminietegoocze​ku​jęodmo​ichpra​cow​ni​ków.Je​że​lichceszdo​kądśzajść,Ali​ce,
mu​siszdaćcośodsie​bie,takjakCla​ire.Chy​bażeniechcesz…–za​wie​siłgłos.

–Ależchcę!–Jejpo​licz​kiza​ró​żo​wi​łysięna​gle.
–Na​praw​dę?–udałzdu​mie​nie.–Nieza​uwa​ży​łem,alejużza​mie​niamsięwsłuch.
Ali​cener​wo​woprzy​gry​zławar​gęipo​pa​trzy​łananie​go.Ko​lej​nygrzecz​nyuśmiech

zdra​dziłmu,żeniechcelubniemożepo​wie​dziećoso​biezawie​le.Aonnielu​bił,
gdyktośmiałprzednimta​jem​ni​ce.

–Dla​te​gomu​sia​łamzre​zy​gno​waćzpo​przed​niejpra​cy.Po​do​ba​łomisię,aleTom,

mójszef,za​mie​rzałprze​ka​zaćpro​wa​dze​niefir​mysy​no​wi,aten–wes​tchnę​łacięż​ko
–uwa​żał,żeko​bie​tywogó​leniena​da​jąsiędopra​cy,ajużnapew​noniewbran​ży
mo​to​ry​za​cyj​nej.

Ga​brielprze​chy​liłgło​wę.Więk​szośćko​bietnajejmiej​scuza​czę​ła​bysnućfan​ta​zje

nate​matprzy​szłychsuk​ce​sów,tym​cza​semonaza​le​d​wiewspo​mnia​łaoka​rie​rze,ito
w kon​tek​ście po​przed​niej pra​cy. Wy​glą​da​ła jak pen​sjo​nar​ka, ale bro​ni​ła swo​je​go
pra​wadopry​wat​no​ścijaklwi​ca.

Przy​glą​dałsięjejszczu​płejfi​gu​rze,zgrab​nymdło​niom,któ​recza​sa​miwy​ko​ny​wa​ły

drob​nege​stydlapod​kre​śle​niasłów.Dłu​giewło​sybyłyprzy​cię​terów​noibezfan​ta​-
zji. Ukła​da​nie ich mu​sia​ło spro​wa​dzać się do prze​cze​sa​nia szczot​ką i wy​su​sze​nia.
Strój, acz​kol​wiek po​praw​ny, nada​wał się bar​dziej do urzę​du niż do ele​ganc​kie​go
biu​rawCity.Wszy​scyjegopra​cow​ni​cydo​sta​wa​lispe​cjal​nedo​dat​kiimo​gliso​biepo​-
zwo​lićnadro​gąodzież.Nie​za​leż​nieodsta​no​wi​ska,każ​dytu​tajre​pre​zen​to​wałGa​-
brie​la Ca​bre​rę, a więc mu​siał do​brze wy​glą​dać. W po​rów​na​niu do resz​ty za​ło​gi
wró​bel​ko​wibra​ko​wa​łosty​lu,aletobyłodonad​ro​bie​nia.

–Ja​kieżtopla​nymia​łaś,za​nimsięoka​za​ło,żeTom​myJu​niorza​stą​piswo​je​gota​-

tuś​ka? – Ga​briel nie miał sza​cun​ku dla ni​ko​go, kto nie wło​żył żad​ne​go wy​sił​ku
wswójsuk​cesinieza​mie​rzałowi​jaćtegowba​weł​nę.Samprze​szedłcięż​kądro​gę,
za​nimdo​ro​biłsiępierw​szychpie​nię​dzy,ipo​dejrz​li​wiepa​trzyłnawszyst​kieteroz​-

piesz​czo​ne có​recz​ki i sy​nal​ków, któ​rzy do​sta​li fir​mę w pre​zen​cie na osiem​na​ste
uro​dzi​ny.

–My​śla​łam,żemożedo​sta​nędo​fi​nan​so​wa​nieibędęmo​głapójśćnakursksię​go​-

wo​ści.–Przy​po​mnia​łaso​bieswo​jema​rze​nia,któ​reostat​ni​micza​syco​razrza​dziej
chcia​łysięspeł​niać.–Nicztegojed​nakniewy​szło.Wte​dypo​sta​no​wi​łam,żespró​-
bu​jęwwięk​szej,bar​dziejam​bit​nejfir​mie.

–Aleza​nimwogó​leza​czę​łaśpra​cę,po​sta​no​wi​łaśpo​in​for​mo​waćmnie,jakwy​glą​-

da​jątwo​jego​dzi​nypra​cy–Ca​bre​raprze​rwałjejzło​śli​wie.

– Mam za​ję​te week​en​dy. – Ali​ce była już zmę​czo​na tą roz​mo​wą. Ża​ło​wa​ła, że

wogó​leroz​po​czę​łate​mat,alegdy​byniemu​sia​łananie​gocze​kaćpółdnia,pew​nie
nieby​ło​byroz​mo​wy.

–Chło​pak?
–Słu​cham?
–Amożemąż?Cho​ciażniewi​dzęob​rącz​ki.
–Niero​zu​miem.
–Za​ję​teweek​en​dyiwie​czo​ry–rzu​ciłswo​bod​nie.–Zwy​kleozna​czatochło​pa​ka,

na​rze​czo​ne​goalbomęża–do​dałco​razbar​dziejza​in​try​go​wa​nypo​wo​da​mi,któ​rych
niechcia​łaujaw​nić.

–Niewtymprzy​pad​ku–od​par​łasztyw​no.
–Niemaszchło​pa​ka?
Ali​cewpa​try​wa​łasięwnie​go,jak​byzo​ba​czy​łako​smi​tę.
–Wo​la​ła​bymniemó​wićomo​ichpry​wat​nychspra​wach.
–Dla​cze​go?Maszcośdoukry​cia?
Jejoczyotwo​rzy​łysięjesz​czesze​rzej.Ga​brielspo​koj​niecze​kałnaod​po​wiedź.
– Pa​nie Ca​bre​ra. – Ali​ce od​zy​ska​ła głos. – Na​praw​dę wkła​dam mnó​stwo ser​ca

w pra​cę. Mam na​dzie​ję, że już dziś mógł się pan o tym prze​ko​nać. Trak​tu​ję obo​-
wiąz​kipo​waż​nie,je​stemza​an​ga​żo​wa​naimoż​nanamniepo​le​gać…

Ga​brielpo​zwa​lałjejbrnąćwtenie​udol​neza​pew​nie​nia.Cie​ka​we,czywwol​nym

cza​sie,doktó​re​gobro​ni​łado​stę​pu,teżan​ga​żo​wa​łasięnastodzie​sięćpro​cent.

–Kursksię​go​wo​ścibę​dziewy​ma​gałcza​suwweek​en​dy.Jakza​mie​rzasztopo​go​-

dzić?

–Po​ra​dzęso​bie.Będęsięuczyćwkaż​dejwol​nejchwi​li.
–Dla​cze​gowta​kimra​zie,za​miastdopra​cy,niepo​szłaśnauni​wer​sy​tet?Dajmito

CV.Zer​k​nęnanie;wkoń​custa​raszsięosta​łąpo​sa​dę.

Ali​ceza​wa​ha​łasię.Wład​czespoj​rze​niejejno​we​gosze​fawbi​łojąwfo​tel.Wtym

sa​mym mo​men​cie roz​dzwo​ni​ła się jego ko​mór​ka. Spoj​rzał krót​ko na ekran
iuśmiech​nąw​szysię,od​rzu​ciłpo​łą​cze​nie.

–Zro​bi​mytak–po​wie​dział,pro​stu​jącsięiopie​ra​jącdło​nienajejbiur​ku.Stałpo​-

chy​lo​ny,aAli​cecof​nę​łasięod​ru​cho​wo.Na​gleuświa​do​mi​łaso​bie,żeczu​jenatwa​-
rzyjegood​dechiaro​matwodyto​a​le​to​wej.Zro​bi​łojejsięgo​rą​co.Kiw​nę​łatyl​kogło​-
wą.–Prze​czy​tamCVispraw​dzęre​fe​ren​cje.Je​że​linieznaj​dęnicnie​po​ko​ją​ce​go,za​-
trud​nięcięodrazunapeł​nyetat.

– Na​praw​dę? – Spo​dzie​wa​ła​by się wszyst​kie​go po tej roz​mo​wie, ale nie ofer​ty

sta​łe​goza​trud​nie​nia.

–Tak.Bę​dzieszteżmo​gławy​braćdlasie​biekursksię​go​wo​ści.

– Na​praw​dę? – po​wtó​rzy​ła, nie po​sia​da​jąc się z ra​do​ści. Po tylu mie​sią​cach złej

pas​sywkoń​cuuśmiech​nę​łosiędoniejszczę​ście.

–Iniebę​dzieszmu​sia​łapra​co​waćwweek​en​dy,chy​bażeniebę​dziein​ne​gowyj​-

ścia.Wza​mian…

–Prze​ko​nasiępan,żeje​stemgo​to​wawy​ko​naćkaż​deza​da​nie–wtrą​ci​łaroz​en​tu​-

zja​zmo​wa​na.

–Do​sko​na​le.–Wy​brałnu​mernaapa​ra​ciesto​ją​cymobokniejipo​dałjejsłu​chaw​-

kę. – Nie​ste​ty cza​sa​mi bę​dziesz się mu​sia​ła an​ga​żo​wać tak​że w moje pry​wat​ne
spra​wy.–Wsłu​chaw​cena​dalroz​brzmie​wałsy​gnał.–Niebędęsiękon​tak​to​wałwię​-
cejzko​bie​tą,któ​raod​bie​rzete​le​fon,więcbądźtakmiłaiprze​każjejtoodemnie.
Zo​bacz​my,jakso​biepo​ra​dziszztymza​da​niem.

ROZDZIAŁDRUGI

Ga​brielprze​szedłdoswo​je​goga​bi​ne​tuiza​mknąłdrzwi.Byłnie​zwy​kleza​do​wo​lo​-

ny,mimożeza​zwy​czajspra​wyza​trud​nie​niazo​sta​wiałdzia​ło​wiper​so​nal​ne​mu.Po​ło​-
żyłCVnabiur​kuipochwi​liza​sta​no​wie​niawy​brałnu​merpo​przed​nie​gopra​co​daw​cy
Ali​ce. Kil​ka mi​nut roz​mo​wy prze​ko​na​ło go, że Ali​ce ani tro​chę nie ko​lo​ry​zo​wa​ła.
Rze​czy​wi​ściewy​da​wa​łasiękom​pe​tent​na,abyłyszefwy​chwa​lałjąpodnie​bio​sa.

Z dru​giej stro​ny, wszyst​kie jego asy​stent​ki na po​cząt​ku spra​wia​ły do​bre wra​że​-

nie.Poja​kimścza​siejed​nakza​czy​na​łysiępo​włó​czy​stespoj​rze​nia.Zty​go​dnianaty​-
dzień spód​nicz​ki sta​wa​ły się co​raz krót​sze, a de​kol​ty co​raz głęb​sze. Wszyst​ko to
pro​wa​dzi​łodojegopo​iry​to​wa​niaiwkoń​cuzwol​nie​niadziew​czy​ny.Dziśna​wettrud​-
noby​ło​bymupo​li​czyć,ileta​kichma​rzy​cie​lekprze​wi​nę​łosięprzeztobiu​ro.

Cie​ka​we, jak Ali​ce po​ra​dzi​ła so​bie z od​pra​wie​niem ostat​niej damy jego ser​ca.

Uśmiech​nąłsięnawspo​mnie​niena​gan​ne​gospoj​rze​nia,gdywrę​czyłjejsłu​chaw​kę.

Geo​r​gia była kie​dyś eks​cy​tu​ją​cą ko​bie​tą. W łóż​ku dy​na​mit, poza łóż​kiem peł​na

ule​głość. Wy​da​wa​ło mu się, że bez sprze​ci​wu za​ak​cep​to​wa​ła jego wa​run​ki,
a zwłasz​cza ten naj​waż​niej​szy: żad​ne​go trwa​łe​go związ​ku. Sam nie mógł zro​zu​-
mieć,dla​cze​gosięniąznu​dził.Możepopro​stuzbytwie​lebyłowjegooto​cze​niuko​-
bietta​kichjakona.Pięk​nych,sek​sow​nychichęt​nych.

Otwo​rzyłra​port,któ​ryle​żałprzednim,izsa​tys​fak​cjądo​strzegłszan​sęprze​ję​cia

ko​lej​nejspół​ki,któ​rapo​mo​gła​bymuroz​wi​nąćbran​żę,naktó​rejmuszcze​gól​nieza​-
le​ża​ło.Wta​kichchwi​lachjaktazwykłso​biegra​tu​lo​waćdy​stan​su,jakidzie​liłsie​ro​-
tęzro​dzi​nyza​stęp​czejodmi​lio​ne​ra,któ​rymiałświatuswo​ichstóp.Wy​da​wa​łomu
sięjed​nak,żedaw​niejosią​gnię​cietona​pa​wa​łogowięk​sząsa​tys​fak​cjąniżdziś.

Gieł​dąza​in​te​re​so​wałsięporazpierw​szywwie​kusie​dem​na​stulat,kie​dypra​co​-

wałwbiu​rzema​kler​skimjakochło​pakdowszyst​kie​go.Wprze​rwachodpra​cyczy​-
tałpo​roz​kła​da​nedo​słow​niewszę​dziera​por​tyiuczyłsięwy​cią​gaćwnio​ski.Miałteż
nie​praw​do​po​dob​ną smy​kał​kę do pro​gno​zo​wa​nia tren​dów. Pierw​szy raz po​czuł, że
jest trak​to​wa​ny po​waż​nie, gdy pod​czas jed​nej z wie​lu dys​ku​sji pro​wa​dzo​nych
w kan​ty​nie za​brał głos i mniej wię​cej po mi​nu​cie za​uwa​żył, że wo​kół pa​nu​je kom​-
plet​na ci​sza, a ma​kle​rzy przy są​sied​nich sto​li​kach, na co dzień ele​ganc​cy i nie​na​-
gan​nie ak​cen​tu​ją​cy każ​de sło​wo, przy​glą​da​ją mu się z cie​ka​wo​ścią. W koń​cu szef
dałmuwła​snebiur​koipo​le​ciłana​li​zo​waćra​por​ty.Ko​le​dzyco​razczę​ściejza​glą​da​li
do nie​go, by za​się​gnąć rady. W wie​ku nie​speł​na dwu​dzie​stu lat był wscho​dzą​cą
gwiaz​dą.Am​bi​cjapcha​łagowciążwy​żejiwy​żej.Bez​względ​nyświatfi​nan​sówna​-
uczyłGa​brie​la,kie​dywar​tosiębyłodzie​lićin​for​ma​cja​mi,akie​dyna​le​ża​łojeza​trzy​-
maćdlasie​bie.Na​uczyłsiętak​że,żepie​nią​dzedająwła​dzę,awła​dza‒nie​za​leż​-
ność.Zcza​semtoonstałsięczło​wie​kiem,któ​rywy​da​wałpo​le​ce​niaiprzedktó​rym
wszy​scy czu​li re​spekt. Tak po​zo​sta​ło do dziś. Miał trzy​dzie​ści dwa lata i był na
szczy​cie.

Na​tar​czy​wepu​ka​niedodrzwiwy​rwa​łogozza​my​śle​nia.Wy​pro​sto​wałsięnafo​te​-

luipo​wie​działgło​śno:

–Pro​szę!
Otwie​ra​jącdrzwi,Ali​cezro​zu​mia​ła,dla​cze​goni​g​dyniebę​dziemo​głapo​lu​bićswo​-

je​go no​we​go sze​fa. Nie dość, że nie star​cza​ło mu od​wa​gi, by sa​me​mu ze​rwać
zdziew​czy​ną,tojesz​czezroz​mo​wyzbied​nąGeo​r​giązro​zu​mia​łamniejwię​cejtyle,
żeGa​brielCa​bre​rajestnie​po​praw​nymko​bie​cia​rzem.Ali​ceszcze​rzegar​dzi​łata​ki​-
mimęż​czy​zna​mi.

Z su​ro​wą miną usia​dła na​prze​ciw nie​go, ale szyb​ko się opa​no​wa​ła. Naj​waż​niej​-

sze,żemia​łatępra​cęwgar​ści,ajejnowyszefja​kimścu​demusza​no​wałjejpra​wo
dowol​nychweek​en​dówipo​sta​no​wiłjąza​trud​nićnasta​łe.

–Ro​zu​miem,żechciał​bypanwie​dzieć,jakpo​to​czy​łasięroz​mo​wazpana…dziew​-

czy​ną…

–Byłądziew​czy​ną–spro​sto​wał.–Mamna​dzie​ję,żeda​łaśjejtodozro​zu​mie​nia?
Ali​ceskrzy​wi​łasię,jak​byugry​złapla​ste​rekcy​try​ny.Jejdez​apro​ba​tabyłanie​mal

na​ma​cal​na.

–Tak–zdo​ła​łapo​wie​dziećprzezza​ci​śnię​teusta.
– Roz​ma​wia​łem z two​im po​przed​nim sze​fem. Sym​pa​tycz​ny czło​wiek. Je​stem pe​-

wien, że ni​g​dy nie po​pro​sił​by cię, że​byś pro​wa​dzi​ła ne​go​cja​cje z jego by​ły​mi ko​-
chan​ka​mi.

Czyż​by spe​cjal​nie ją pro​wo​ko​wał? Na​tar​czy​we spoj​rze​nie i le​ni​wy uśmiech na

ład​nie wy​kro​jo​nych war​gach iry​to​wa​ły ją. Spró​bo​wa​ła zmie​nić po​zy​cję, żeby nie
mu​sieć pa​trzeć wprost na nie​go, ale nogi mia​ła zu​peł​nie sztyw​ne. Na ca​łym cie​le
czu​łaciar​kiicośjesz​cze,dziw​necie​płowdolebrzu​cha.Zi​gno​ro​wa​łateob​ja​wy,po​-
nie​ważjejumysłbyłsku​pio​nynawy​li​cza​niupo​wo​dów,dlaktó​rychniecier​pia​łaswo​-
je​gono​we​gosze​fa,itoodsa​me​gopo​cząt​ku.Byłprzy​stoj​ny,na​wetsza​le​nie,alecha​-
rak​ter miał pa​skud​ny. W pew​nym sen​sie było to dla niej ko​rzyst​ne. Z roz​mo​wy
zGeo​r​giąwy​wnio​sko​wa​ła,żejegopro​ble​myzdo​tych​cza​so​wy​miasy​stent​ka​mibra​ły
sięstąd,żejed​napodru​giejza​ko​chi​wa​łysięwswo​imsze​fie.

–Niewie​rzę,żeka​załasy​stent​ceze​rwaćzemną–łka​ładosłu​chaw​kiGeo​r​gia.–

Je​ślimy​ślisz,żemo​żeszmigoza​braćtyl​kodla​te​go,żeprzezcałyczasświe​ciszde​-
kol​tem,tosięmy​lisz.Ontegoniezno​si.

Ali​ce słu​cha​ła ca​łe​go wy​wo​du lek​ko wstrzą​śnię​ta. Więc to dla​te​go asy​stent​ki

zmie​nia​ły się jak w ka​lej​do​sko​pie? Geo​r​gia była dziew​czy​ną Ca​bre​ry przez całe
dwamie​sią​ce,je​denty​dzieńitrzydni,oczymnieomiesz​ka​ławspo​mnieć.Czytyle
cza​sutrwa​łyjegozwiąz​ki?Je​ślitak,tobyłszyb​ki.Inaj​praw​do​po​dob​niejtrak​to​wał
ko​bie​tyjakza​baw​ki.

My​śli,któ​rezwy​klebyłygłę​bo​koukry​te,wy​pły​nę​łynapo​wierzch​nięiAli​ceprzy​-

po​mnia​łaso​bieojca,któ​rywra​całdodomuno​ca​mi.Na​wetonawie​dzia​ła,cotozna​-
czy.

–Tommażonęiztego,cowiem,jestszczę​śli​wywmał​żeń​stwie–od​chrząk​nę​ła

ner​wo​wo.

–Two​jaminaniewy​ra​żaapro​ba​ty–uśmiech​nąłsięprze​kor​nie.
– Geo​r​gia była za​ła​ma​na. – Ali​ce po​czu​ła, że po​win​na wsta​wić się za ko​bie​tą,

z któ​rą Ca​bre​ra tak nie​ele​ganc​ko po​sta​no​wił się roz​stać. Nie była to jej spra​wa,
aleprze​cieżsamdo​pu​ściłjądopry​wat​ne​goży​cia.

Możezresz​tąniedbałoto,zkimdzie​liłsiępry​wat​ny​mise​kre​ta​mi?Amożenie

dbałoswo​jeko​bie​ty?Imdłu​żejsięnadtymza​sta​na​wia​ła,tymbar​dziejmia​ławra​-
że​nie,żecośjejumy​ka.AlboCa​bre​raniebyłzniądokoń​caszcze​ry,alboce​lo​wo
chciał,byuwie​rzy​ła,żejestdra​niem.

– To cie​ka​we. – Głos Ca​bre​ry prze​bił się do jej świa​do​mo​ści i Ali​ce prze​chy​li​ła

gło​wę, uda​jąc za​in​te​re​so​wa​nie. – Mó​wi​łem jej tyle razy, że to ko​niec. Ale chy​ba
prze​ję​łasiębar​dziej,niżsą​dzi​łem.–Ude​rzy​łoją,żeoko​chan​cemówiwtakispo​-
sób,jak​byin​for​mo​wałospo​tka​niuza​rzą​du.Bezcie​niaza​an​ga​żo​wa​nia.

–Czyzwy​klezle​capanasy​stent​komprze​pro​wa​dza​nietrud​nychroz​mówpry​wat​-

nych?

Wy​raź​niedo​sły​szałwjejgło​sieostrzej​sząnutękry​ty​cy​zmu,aleza​cho​wałspo​kój.

Możedla​te​go,żeporazpierw​szybyłwto​wa​rzy​stwieko​bie​ty,któ​rejre​ak​cjewska​-
zy​wa​łynadużepo​kła​dyan​ty​pa​tii.Zresz​tąitakniebyławjegoty​pie.Ga​brielgu​sto​-
wał w ni​skich, ape​tycz​nie za​okrą​glo​nych i uro​czych ko​biet​kach. Ona z ko​lei była
owie​lezawy​so​ka,chu​dainado​da​teksztyw​na,jak​bypo​łknę​łakijodszczot​ki.No
itejejwy​ma​ga​nia!

–Taksięaku​ratzło​ży​ło–od​po​wie​działwy​mi​ja​ją​co.
Możechciałjąwy​pró​bo​wać?Możemy​ślał,żeniepo​ra​dziso​bieztrud​nąroz​mo​-

wą,któ​raniemia​łazwiąz​kuzpra​cą?Możemy​ślał,żeod​mó​wialboniepo​do​łaza​da​-
niu?AleAli​cewy​ro​słanatwar​dymgrun​cie,oczymCa​bre​raniewie​dział.Trak​to​wa​-
ła ży​cie po​waż​nie. Wy​cho​wy​wa​ła się w domu, w któ​rym oj​ciec po​zwa​lał so​bie na
wszyst​ko.Jejroląbyłopo​cie​sza​niemat​kiprzezlatajegozdrad.

Pa​me​laMor​ganniemia​ławy​star​cza​ją​codużosiły,byprze​ciw​sta​wićsięmę​żo​wi,

któ​rybyłjed​no​cze​śniety​ra​nemiko​bie​cia​rzem.Ni​g​dyniepo​zwo​lił​byjejodejść,dla​-
te​gozna​la​złapo​cie​sze​niewcór​ce.Kie​dyRexMor​ganzgi​nąłwwy​pad​kusa​mo​cho​-
do​wym, była już tyl​ko cie​niem tam​tej ro​ze​śmia​nej dziew​czy​ny, któ​ra go po​ślu​bi​ła,
aktó​rąAli​cetakbar​dzolu​bi​łaoglą​daćnazdję​ciach.

Ali​ceniebyłazwy​czaj​nąna​sto​lat​ką,azcza​semsta​łasięwy​co​fa​na,ostroż​na,bra​-

ko​wa​łojejspon​ta​nicz​no​ściira​do​ściży​cia,któ​remo​gła​byroz​wi​nąć,gdy​bynieoko​-
licz​no​ści.Jejdo​świad​cze​niazpłciąprze​ciw​nąogra​ni​cza​łysiędowy​pa​dówdokina
ijed​nejpo​waż​niej​szejre​la​cji.Niebyłona​wetcowspo​mi​nać.

–Czybę​dziepanmniejesz​czedziśpo​trze​bo​wał?–Zer​k​nę​łanaze​ga​rek.–Ijesz​-

cze coś. Nie mo​głam zna​leźć ni​g​dzie roz​kła​du dnia i nie wiem, o któ​rej mam się
panaspo​dzie​wać.

–Prze​ślęcimej​lemszcze​gó​ły.Codoju​tra…Będęjakzwy​kle.Apo​temwy​jeż​dżam

natrzydni.Daszso​bieradę?

–Oczy​wi​ście,pa​nieCa​bre​ra.

Trzyty​go​dniepóź​niej,gdyran​kiemwy​cho​dzi​łaznie​mi​ło​sier​nieza​tło​czo​ne​gootej

po​rze me​tra, stwier​dzi​ła, że uwiel​bia swo​ją pra​cę. Co rano wsta​wa​ła we​so​ła jak
skow​ro​nekijaknaskrzy​dłachbie​gładobiu​ra,gdziecze​ka​łajągórano​wychza​dań
dowy​ko​na​nia.Wszyst​kiean​ga​żo​wa​łyjejumysłimy​ślidotegostop​nia,żecza​sa​mi
za​po​mi​na​łana​wetwyjśćnalunch.Byłaoso​bi​ścieod​po​wie​dzial​nazatrzechważ​nych
klien​tów.Za​pi​sa​łasiętak​żenakursksię​go​wo​ści.Niebezzna​cze​niabyłateżso​wi​ta
pen​sja.

Jejuwiel​bie​niedlapra​cybyłotymcie​kaw​sze,żeniezno​si​łaswo​je​gosze​fa.Mier​-

ziłjąspo​sób,wjakitrak​to​wałko​bie​ty.Niecier​pia​łajegobez​względ​no​ściipew​no​-
ści, że wszyst​ko może mieć, i to bez naj​mniej​sze​go wy​sił​ku. Wy​star​czy​ło, że się
przed​sta​wił.

Prak​tycz​nie co​dzien​nie od​bie​ra​ła te​le​fo​ny od ko​biet, któ​re ko​niecz​nie mu​sia​ły

znimpo​roz​ma​wiać,asą​dzącpode​spe​ra​cjiwgło​sie,niecho​dzi​łotyl​kooroz​mo​wę.
Wszyst​kotona​pa​wa​łojąobrzy​dze​niemdoCa​bre​ry.Tenfa​cetwogó​leniemu​siałsię
sta​raćoko​bie​ty.Tooneza​bie​ga​łyonie​go.Byłle​ni​wy,aonanie​na​wi​dzi​łale​ni​wych
fa​ce​tów.

Je​dy​nąjegoza​le​tąbyłauro​da.Na​praw​dęprzy​jem​niebyłonanie​gopa​trzeć.Moc​-

ne,nie​coagre​syw​nerysyszczu​płej,śnia​dejtwa​rzybyływy​ry​tewjejpa​mię​ci.Gdy​-
byumia​łary​so​wać,mo​gła​bystwo​rzyćjegopor​tretzpa​mię​ci.Zmie​rza​jącżwa​wym
kro​kiemdobiu​ra,za​sta​na​wia​łasię,dla​cze​gowła​ści​wiepo​świę​camutyleuwa​gi.Po
chwi​lijed​nakzna​la​złauspra​wie​dli​wie​nie.Popierw​sze,do​brzesięjejpra​co​wa​ło.Po
dru​gie, wciąż była nowa i po​trze​bo​wa​ła tro​chę cza​su, żeby przy​wyk​nąć do tych
prze​ni​kli​wiepa​trzą​cychnaniąoczuocie​nio​nychnie​sa​mo​wi​ciedłu​gi​mirzę​sa​mi.Ale
na ra​zie spi​na​ła się, kie​dy tak na nią pa​trzył, i lek​ko pod​ska​ki​wa​ła na fo​te​lu, gdy
każ​de​godniapo​ja​wiałsięwbiu​rzeipro​siłoprzy​nie​sie​niekawy.

Wąt​pi​ła,byrze​czy​wi​ściejąza​uwa​żał.Mimoto,kie​dypowszyst​kichna​ra​dachzni​-

kałzjejpolawi​dze​nia,od​dy​cha​łazpraw​dzi​wąulgą.Naszczę​ścieniebyławjego
ty​pie.Jegotypto…

Nie! Mu​sia​ła w koń​cu prze​stać o nim my​śleć! Po​spie​szy​ła ku win​dom. Nie było

na​wetósmej.Natrzechpię​trach,któ​rezaj​mo​wa​łafir​ma,krę​ci​łosięjesz​czenie​wie​-
leosób.We​szładopo​ko​juipra​wieza​sty​gławdrzwiach.Ostat​niejrze​czy,ja​kiejmo​-
głasięspo​dzie​waćotakwcze​snejgo​dzi​nie,byłaawan​tu​ra.Zaszy​ba​midzie​lą​cy​mi
jejpo​kójodga​bi​ne​tuCa​bre​rydo​strze​gładwieżywoge​sty​ku​lu​ją​cesyl​wet​ki.Przez
mo​mentza​sta​na​wia​łasię,coro​bić,alepo​nie​ważod​gło​sykłót​ninio​słysięażnako​-
ry​tarz,za​mknę​ładrzwiista​łaprzynich,in​ten​syw​niemy​śląc.

Twarzjejsze​fabyłaażciem​naodgnie​wu.Nieroz​róż​nia​łasłówwy​po​wia​da​nych

ci​chymizło​wro​gimgło​sem,alezmro​ziłjąsamton.Na​to​miastko​bie​ta…Cóżwie​le
razy mia​ła do czy​nie​nia z hi​ste​rycz​ka​mi, któ​re uspo​ka​ja​ła, jak tyl​ko mo​gła, ale
wtymprzy​pad​kuchy​banieby​ła​bywsta​nieniczro​bić.

Przy​szłamzapóź​no!Ali​cezprze​ra​że​niempo​pa​trzy​łanaze​ga​rekinawszel​kiwy​-

pa​dekspraw​dzi​łago​dzi​nęnate​le​fo​nie.Wszyst​kobyłowpo​rząd​ku.Cowta​kimra​-
zieontu​tajro​bił?Ikimbyłatako​bie​ta?

Ado​brzemutak!Po​my​śla​łanaj​pierw.Po​wi​nienna​uczyćsięsamso​biera​dzićze

swo​imipro​ble​ma​mi.

Ru​szy​ławresz​ciewstro​nębiur​ka,od​sta​wi​łato​reb​kęipo​wie​si​łapłaszczdosza​fy.

Po​temzro​bi​łaso​biekawęizkub​kiemwdło​niza​sia​dłaprzybiur​ku.Włą​czy​łakom​-
pu​ter,alewża​denspo​sóbniemo​głasięsku​pićnapra​cy.Jejoczyrazporazwę​dro​-
wa​ływkie​run​kuszy​by,zaktó​rąprzy​ci​szo​nymto​nemto​czy​łasiędal​szaroz​mo​wa.
Pochwi​liszkla​nedrzwiotwo​rzy​łysięgwał​tow​nieizga​bi​ne​tuwy​pa​dładziew​czy​na
zkru​czo​czar​ny​milo​ka​misię​ga​ją​cy​mizara​mio​na,wczer​wo​nej,opię​tejsu​kien​cedo
po​ło​wy uda i pan​to​flach na bar​dzo wy​so​kim ob​ca​sie. Wy​glą​da​ła na wście​kłą. Za​-
trzy​ma​łasięnachwi​lęprzybiur​kuAli​ce.

–Praw​dzi​waświ​niaznie​go!–rzu​ci​łaprzezzębyiprzyj​rza​łasięAli​ceza​pła​ka​ny​-

miocza​mi.–Aleprzy​naj​mniejraznieza​trud​niłla​fi​ryn​dy!

– Geo​r​gio… – Chłod​ny głos sto​ją​ce​go wciąż w drzwiach Ca​bre​ry uci​szył wstęp,

któ​ryza​po​wia​dałsięnanie​złąty​ra​dę.–Je​ślina​tych​miastnieopu​ściszmo​je​gobiu​-
ra,we​zwęochro​nęikażęcięwy​rzu​cić.Aty…–zwró​ciłsiędoAli​ce,któ​rapo​słusz​-
niekiw​nę​łagło​wą–od​pro​wadźpa​niądowyj​ścia,apo​temzaj​rzyjdomnie.

Ali​ce nie za​pa​mię​ta​ła wszyst​kie​go, co drob​na bru​net​ka pa​pla​ła, gdy na proś​bę

Ca​bre​ry ze​szła z nią na dół. Za​no​to​wa​ła jed​nak jej żal z po​wo​du po​rzu​ce​nia. To
męż​czyź​niuga​nia​lisięzaGeo​r​giąitoonaichpo​rzu​ca​ła.

Ali​ce mo​gła​by jej po​wie​dzieć, że ocze​ki​wa​nie cze​goś wię​cej niż prze​lot​ne​go ro​-

man​supokimśta​kimjakCa​bre​rabyłoto​tal​nągłu​po​tą.

–Naszczę​ścieto​bienicta​kie​goniegro​zi–po​wie​dzia​łaGeo​r​gianapo​że​gna​nie,

pa​trzącnaAli​cepo​cie​sza​ją​co.–Ga​brielni​g​dybysięzakimśta​kimjaktynieobej​-
rzał. A wra​ca​jąc do nie​go, mam na​dzie​ję, że zgni​je w pie​kle. Mo​żesz mu to ode
mnie prze​ka​zać. – To po​wie​dziaw​szy, po​ma​cha​ła dło​nią jak gwiaz​da fil​mo​wa, od​-
wró​ci​łasięi,krę​cącbio​dra​mi,po​ma​sze​ro​wa​ławstro​nępo​sto​jutak​só​wek.

Od​wa​ga, któ​ra jesz​cze dwa​dzie​ścia mi​nut temu ka​za​ła jej spo​koj​nie usiąść przy

biur​kuiniezwra​caćuwa​ginakłót​nięby​łychko​chan​ków,wy​pa​ro​wa​łaiAli​cewzdry​-
gnę​łasięnasamąmyśl,żezachwi​lęsta​nieokowokozGa​brie​lem.Ja​dącwin​dąna
górę,po​czu​łasięjakska​za​niec.

– W co ty się, do cho​le​ry, ba​wisz, moż​na wie​dzieć? – Tymi sło​wa​mi przy​wi​tał ją

Ca​bre​ra,gdyzta​ble​temtrzy​ma​nymwdło​nijaktar​czaobron​nawe​szładojegoga​-
bi​ne​tu.

–Niero​zu​miem–za​czę​ła,aleniedałjejdo​koń​czyćna​wetjed​ne​gozda​nia.
–Inieuda​wajnie​wi​niąt​ka.Wi​dzia​łem,jakwśli​zgnę​łaśsiędopo​ko​juiukry​łaśza

kom​pu​te​rem.

–Nieukry​wa​łamsię,Ga​brie​lu.–Wciążczu​łasiędziw​nie,mó​wiącmupoimie​niu,

ale po kil​ku pierw​szych dniach, kie​dy na każ​dym kro​ku ty​tu​ło​wa​ła go „pa​nem Ca​-
bre​rą”, znie​cier​pli​wio​ny za​pro​po​no​wał, by prze​szła na ty. Tyl​ko że imię Ga​briel
mia​ło w so​bie coś nie​by​wa​le ero​tycz​ne​go i za każ​dym ra​zem, gdy je wy​ma​wia​ła,
mia​ławra​że​nie,żepiesz​czo​tli​wieprze​su​wadło​niąpojegokar​ku.

–Wie​dzia​łaś,żetkwiętu​tajztąko​bie​tą,iza​miastprzyjśćmizpo​mo​cą,spo​koj​nie

ob​ser​wo​wa​łaś,jaktosięskoń​czy.

Ztąko​bie​tą?
Ga​brielzro​biłsiępur​pu​ro​wynatwa​rzyiner​wo​wood​gar​nąłwło​syzczo​ła.
– I nie je​stem w na​stro​ju, by słu​chać ka​zań! – wark​nął, chwy​ta​jąc jej py​ta​ją​ce

spoj​rze​nie.

–Nicniepo​wie​dzia​łam–od​po​wie​dzia​łazgod​niezpraw​dą.
–Niemu​sia​łaś–wrza​snąłwście​kły.–Do​brzewiem,coso​bieomniemy​ślisz.
Nieode​zwa​łasięanisło​wem.Ga​brielstałtakbli​skoniej,żeczu​łajegood​dechna

swo​jej twa​rzy. Spu​ści​ła oczy, jed​nak jej wzrok tra​fił na sze​ro​ką klat​kę pier​sio​wą
odzia​nąwdro​gąko​szu​lęwko​lo​rzekre​mo​wym.Po​czu​łasięnie​swo​jo.Jejszefrzad​-
kokie​dyna​ru​szałjejprze​strzeń,alezakaż​dymra​zem,gdytoro​bił,Ali​ceczu​łasię
zu​peł​nie obez​wład​nio​na i nie​zdol​na wy​ko​nać naj​mniej​sze​go ru​chu. W ta​kich chwi​-
lachsły​sza​ła,jakkrewszu​miwjejży​łach.

–Wy​tłu​ma​czyszsięztego?–żą​da​niedo​tar​łodoniejzpew​nymopóź​nie​niem.
–Niewiem,jak…–za​czę​ła,alespoj​rzałnaniązta​kimtrium​fem,jak​byprzy​ła​pał

jąnace​lo​wymuni​ka​niuod​po​wie​dzi.

–Niepo​win​naśtakro​bić,wieszotym?–mruk​nąłła​god​niej​szymto​nem,któ​rybył

nie​mal​żepiesz​czo​tąwpo​rów​na​niudowcze​śniej​sze​goata​ku.

Po​czu​ła,żepo​win​naja​kośza​re​ago​wać.Zro​bićco​kol​wiek,byprze​rwaćza​klę​cie,

któ​reniepo​zwa​la​łojejsiępo​ru​szyć.

–Nieza​py​tasz,comamnamy​śli?–GłosGa​brie​laprze​rwałprze​dłu​ża​ją​cąsięci​-

szę, pod​czas gdy Ali​ce usi​ło​wa​ła wal​czyć z iskier​ka​mi eks​cy​ta​cji roz​kosz​nie draż​-
nią​cy​mijejskó​rę.–Oczy​wi​ście,żenie–do​koń​czyłzanią.–Aleitaksiędo​wiesz.
Ni​g​dy nie po​win​naś uni​kać od​po​wie​dzi na bez​po​śred​nie py​ta​nie. Mil​cząc, rzu​casz
wy​zwa​nie.Adlako​gośta​kie​gojakjawy​zwa​niejestwszyst​kim.

Sambyłzdzi​wio​nyswo​imisło​wa​mi.Rze​czy​wi​ście,lu​biłwy​zwa​nia,aleniewte​dy,

gdycho​dzi​łooko​bie​ty.

–My​ślę,żetoniewpo​rząd​kuwy​rzu​cićbyłąko​chan​kęzbiu​ratyl​kodla​te​go,że

siępo​kłó​ci​li​ście.–Po​prze​sta​łanatymjed​nymzda​niu.

–Zatowpo​rząd​kujestprzy​cho​dzićdoczy​je​gośbiu​raiurzą​dzaćhi​ste​rie?–bar​-

dziejstwier​dził,niżza​py​tał,iza​ma​szy​stymkro​kiemru​szyłwstro​nędrzwi,za​trzy​-
mu​jącsięprzyre​ga​lepeł​nymksią​żek.

Ali​cepo​pa​trzy​łazanim.Wcią​guparuty​go​dnipra​cyzdą​ży​łaoswo​ićnie​cotomiej​-

sce.Przy​nio​sładwakwiat​kido​nicz​ko​we,anabiur​kuobokte​le​fo​nupo​sta​wi​łafi​gur​-
kęBud​dy.Okrą​żyw​szypo​kój,Ga​brielwró​ciłdopunk​tuwyj​ściaiutkwiłwniejupo​-
rczy​wespoj​rze​nie.

–Możeniemia​łata​kie​goza​mia​ru–za​uwa​ży​łaspo​koj​nie.–Gdy​bychcia​łaawan​tu​-

ry,wy​star​czy​łoza​dzwo​nić,za​miastprzy​cho​dzićtu​tajina​ra​żaćsięnawy​pro​wa​dze​-
nieprzezochro​nęjakprze​stęp​ca.

Ca​bre​rauśmiech​nąłsiętyl​ko.
–Gdy​byza​dzwo​ni​ła,mu​sia​ła​bynaj​pierwpo​roz​ma​wiaćzmojąwier​nąinie​za​wod​-

nąasy​stent​ką,nie​praw​daż?

Ali​ce za​czer​wie​ni​ła się. Jak to moż​li​we, że te dwa po​chleb​ne przy​miot​ni​ki za​-

brzmia​ływjegoustachjakobe​lga?

–Amożeprzy​szłatu​taj,żebyso​bieulżyć?–za​py​tał,przy​su​wa​jąctwarzbar​dzo,

bar​dzobli​sko.Ichspoj​rze​niaspo​tka​łysięnakrót​kąchwi​lę.–Czykie​dy​kol​wiekcoś
po​dob​ne​gopo​czu​łaś,Ali​ce?

–Cota​kie​go?–wy​szep​ta​ła,niemo​gącwy​do​byćzsie​bienor​mal​ne​gogło​su.
– Pa​sję, Ali​ce. Po​ryw na​mięt​no​ści, któ​ry każe dzia​łać czło​wie​ko​wi zu​peł​nie ir​ra​-

cjo​nal​nie.–Od​su​nąłsięiAli​ceode​tchnę​ła.

–Wolękie​ro​waćsięro​zu​mem–od​po​wie​dzia​ła.
–Więcniepo​czu​łaś.Szko​da–stwier​dziłzuda​wa​nymza​wo​dem.
–Je​ślizno​wupy​tasz…–mu​sia​łaprze​rwać,byna​braćpo​wie​trza.Ca​bre​ranietyl​-

koce​lo​wosta​rałsięwy​pro​wa​dzićjązrów​no​wa​gi,aletak​żedo​brzesięprzytymba​-
wił.–Mó​wi​łamjuż,żeniebędęroz​ma​wiaćomo​ichpry​wat​nychspra​wach!

– Prze​cież nie roz​ma​wia​my o to​bie, Ali​ce – to mó​wiąc, prze​cią​gnął się. Przez

chwi​lęza​sta​na​wiałsię,czydaćspo​kójtejroz​mo​wie,alepo​rzu​ciłtęmyśl.Nie​spo​-
dzie​wa​nawi​zy​taGeo​r​giiroz​ko​ja​rzy​łago.Mu​siałod​re​ago​waćiAli​cewy​da​łamusię

bar​dzowdzięcz​nymce​lem,cho​ciażnor​mal​nietaksięnieza​cho​wy​wał.Gdy​bynajej
miej​scubyłainnadziew​czy​na,praw​do​po​dob​nienieczuł​bypo​ku​sy.

Tak wła​śnie, po​ku​sy. Ali​ce bu​dzi​ła jego cie​ka​wość. Za​cho​wy​wa​ła re​zer​wę i nie​-

chęt​niedzie​li​łasięszcze​gó​ła​mizeswo​je​goży​cia.Przytymwszyst​kimchcia​łaspra​-
wiaćwra​że​nieszcze​rejibez​po​śred​niej.Wie​ledał​byzato,żebysiędo​wie​dzieć,co
teżta​kie​gota​jem​ni​cze​goro​bi​ławweek​en​dy.Ni​g​dyotymniewspo​mi​na​ła.

– Być może uwa​żasz, że trak​to​wa​nie ko​biet w taki spo​sób jest w po​rząd​ku, ale

każ​dyjestinnyini​g​dyniewia​do​mo,jakąkrzyw​dęko​muśtymwy​rzą​dzisz.–Głos
Ali​cewy​rwałgozza​my​śle​nia.

–Krzyw​dę?–po​wtó​rzyłjakecho.
–Niepo​win​namtegomó​wić–uśmiech​nę​łasięprze​pra​sza​ją​co.
–Pra​cu​je​myra​zem.Maszpra​wowy​ra​zićswo​jezda​nie–mruk​nął.
–Prze​cieżnielu​bisz,kie​dyko​bie​tymó​wią,comy​ślą.–Wska​za​łanadrzwi,zaktó​-

ry​minietakdaw​noznik​nę​łaGeo​r​gia.

–Tra​fio​ny,za​to​pio​ny–po​wie​działzuśmie​chem,któ​rysto​pił​byser​cekaż​dejko​bie​-

ty.–Oneprze​waż​nienicniemó​wią,ajaichnieza​chę​cam.

–Dla​cze​go?–Po​czu​ła,żemusigootoza​py​tać,cho​ciażbyłapew​na,żeznaod​po​-

wiedź.Pocomiał​bysięwy​si​lać,je​śliwszyst​kodo​sta​wałnata​le​rzu.–Więcdocze​go
jeza​chę​casz?–wie​dzia​ła,żeniepo​win​naotopy​tać,alecie​ka​wośćbyłasil​niej​sza.

–Doni​cze​go–uciął.–Ate​raz,kie​dyjużzgłę​bi​li​śmynaj​dal​szeza​kąt​kimo​jejpsy​-

chi​ki,możewró​ci​mydopra​cy?

Byłapra​wieszó​sta,gdyznówjązo​ba​czył.Przezcałydzieńbyłza​ję​tyspo​tka​nia​-

mi,onasie​dzia​łaprzylap​to​pie,wy​peł​nia​łara​por​ty,uma​wia​ławi​zy​tynaprzy​szłyty​-
dzieńinaj​wy​raź​niejgouni​ka​ła.Po​sta​no​wiłdaćjejtro​chęcza​su.

Ali​cezer​k​nę​łanaze​ga​rekipo​my​śla​ła,żeporasięzbie​rać.Upo​rząd​ko​wa​łabiur​-

ko,odło​ży​łado​ku​men​tynamiej​sceiumy​łaku​bekpoka​wie.Przezcałytenczasmy​-
śla​łajed​nakoichpo​ran​nejroz​mo​wie.Ga​brielpopro​stubyłprzy​zwy​cza​jo​nydobu​-
rze​niaba​rier,któ​reonapo​sta​wi​ła.Toniebyłonicoso​bi​ste​go.Takso​bietotłu​ma​-
czy​ła.Niebyłniąza​in​te​re​so​wa​ny.Niemógłbyć.Przy​po​mnia​łaso​bieni​ski,sek​sow​-
ny głos Geo​r​gii, bio​dra ko​ły​szą​ce się uwo​dzi​ciel​sko, gdy wy​cho​dzi​ła z biu​row​ca,
ipo​my​śla​ła,żetomu​siałbyćtyp,któ​rymuod​po​wia​dał.Typseks​bom​bywy​ję​tejpro​-
stozser​wi​sówpo​świę​co​nychce​le​bry​tom.

Na​gleprzedocza​mista​nąłjejAlan.Zroz​wi​chrzo​ny​miblondwło​sa​miioku​la​ra​mi

przy​po​mi​nałstu​den​taitymjąujął.Bylinaparurand​kach.Wy​da​wa​łojejsię,żesą
parą. Któ​re​goś razu Ali​ce przy​ła​pa​ła go na mie​ście z ko​bie​tą bar​dzo po​dob​ną do
Geo​r​gii.Flo​rabyładrob​na,mia​łapo​kaź​nybiust,anaso​biekusąsu​kien​kę,któ​rale​-
d​woprzy​kry​wa​łapo​ślad​ki.Byłamniejluk​su​so​wąinapew​nomniejza​du​fa​nąwso​bie
wer​sjąGeo​r​gii.Wkaż​dymra​zie,niezda​jącso​biezu​peł​niespra​wyztego,kimjest
Ali​ce,przy​wi​ta​łająser​decz​nie.Alanpo​wie​działwte​dy,żeAli​cejestjegoko​le​żan​ką
zpra​cy.Dodziśwspo​mi​na​łatęsy​tu​acjęzroz​ba​wie​niem.

–Uśmie​chaszsię.–Nieza​uwa​ży​łana​wet,kie​dyGa​brielwy​szedłzeswo​je​goga​bi​-

ne​tu. Wi​dząc, że zbie​ra się do wyj​ścia, po​spie​szył do sza​fy i po​dał jej płaszcz, po
czymsta​nąłprzydrzwiachioparłsięofu​try​nę.

– Już pra​wie ko​niec ty​go​dnia – od​po​wie​dzia​ła od​ru​cho​wo, cho​ciaż, praw​dę mó​-

wiąc,jejweek​en​dywy​peł​nio​neda​le​kąpo​dró​żąiopie​kąnadmat​kąbyłybar​dziejwy​-
czer​pu​ją​ceodpra​cy.

–Pra​caumnieażtakcięmę​czy?
Ali​ce, po​dob​nie jak inni pra​cow​ni​cy jej szcze​bla, do​sta​wa​ła spe​cjal​ny do​da​tek

odzie​żo​wydopen​sji,mimotowciążubie​ra​łasięwsta​reko​stiu​my,któ​remimowy​-
ma​ga​nejko​lo​ry​sty​kiwy​raź​nieod​bie​ga​łyodpre​fe​ro​wa​ne​gotu​tajsty​lu.

–Oczy​wi​ście,żenie…Wła​ści​wiebar​dzomisiętu​tajpo​do​ba–po​wie​dzia​łazpo​-

waż​nąminą,aGa​brielwy​buch​nąłśmie​chem.

Byłjużpra​wiewie​czór,aonwy​glą​dałtakświe​żo,jak​bychwi​lętemupo​ja​wiłsię

wbiu​rze.Na​le​żałdotychlu​dzi,któ​rzyna​wetpowie​lugo​dzi​nachwy​tę​żo​nejpra​cy
try​ska​liener​gią.

–Tomiłe.Niespo​dzie​wa​łemsiępo​chwał–po​wie​dział.
Uśmiech​nę​łasięgrzecz​nie,zo​sta​wia​jącko​men​tarzdlasie​bie.
– Sam zwy​kle je​stem oszczęd​ny w po​chwa​łach – za​czął, czy​ta​jąc jej w my​ślach.

Jakontoro​bił?

–Byćmożedla​te​go,żeżad​nazmo​ichpo​przed​ni​czekniewy​trzy​ma​łatu​tajdłu​żej

niżdwiemi​nu​ty–wy​rwa​łosięAli​ce.Jużchcia​łasie​bieskar​cićzatęszcze​rośćgra​-
ni​czą​cązbez​czel​no​ścią,gdyusły​sza​łako​lej​nywy​buchśmie​chu.

–Cośwtymro​dza​ju–po​wie​dział,zer​ka​jącnaniązcie​ka​wo​ścią.–Cóż…nieza​-

trzy​mu​jęcię.–Skło​niłsiękur​tu​azyj​nie.–Spie​szyszsięipew​niedla​te​gosięuśmie​-
cha​łaś?

Ali​cezdą​ży​łazro​bićkrokwjegostro​nę,aleza​trzy​ma​łasię.
–Słu​cham?
–Maszpla​nynawie​czór–wy​ja​śnił.–Dla​te​gosięuśmie​cha​łaś?
Niemógłprze​cieżwie​dzieć,żeroz​my​śla​ławte​dyotym,copo​wie​dzia​łajejGeo​r​-

gianaod​chod​ne,orazodziew​czy​nie,dlaktó​rejpo​rzu​ciłjąje​dy​nychło​pak,ja​kie​go
mia​ła.

Sampew​nieteżmiałpla​ny.Możete​atr?Po​temko​la​cjawktó​rejśzdro​gichimod​-

nychre​stau​ra​cjiwLon​dy​nie.Awięcte​atr,ko​la​cja,apóź​niej…Nie,nie,wróć,ko​la​-
cjaiuciecz​kaprzedre​por​te​ra​mi.Zata​ki​mijakonobo​wiąz​ko​wouga​nia​lisiępa​pa​-
raz​zi.Noapo​tem…Ali​cemu​sia​łaprzy​ha​mo​waćwy​obraź​nię,któ​rapod​po​wie​dzia​ła
jej,żena​stęp​nympunk​temwie​czo​rujejsze​fabę​dzieseks…Po​czu​łana​głeude​rze​-
niekrwiijejpo​licz​kiza​ru​mie​ni​łysię.Otosta​łaprzednimiroz​my​śla​łaotym,jakko​-
chasięzko​bie​tą.Wy​obra​zi​łaso​biejegodło​niesu​ną​cepogład​kimcie​le,pal​cede​li​-
kat​nieroz​gar​nia​ją​cewło​synaskro​niach,ustanie​cier​pli​wiespi​ja​ją​cepierw​szepo​-
ca​łun​ki.Och…

Cia​łemwstrzą​snąłin​ten​syw​nydreszcz,naczo​łowy​stą​pi​łykro​pel​kipotu.Jejser​ce

przy​gniótł cię​żar po​żą​da​nia, od któ​re​go za​bra​kło jej tchu w pier​siach. Nie mo​gła
sięru​szyć.Gdyunio​słagło​wę,uj​rza​łaciem​ne,prze​past​neoczywpa​trzo​newnią.

–Po​win​namjużiść–wy​ją​ka​ła.
Ca​bre​ra bez sło​wa uchy​lił drzwi. Prze​ci​ska​jąc się obok nie​go, po​czu​ła ko​lej​ne

ude​rze​niego​rą​ca.Drżą​ceręcemu​sia​łaukryćwkie​sze​niachpłasz​cza.Cosięznią
dzia​ło?Nielu​bi​łagoprze​cież.Po​win​naza​cho​waćdy​stans!

Gdy tyl​ko zna​la​zła się na ze​wnątrz bu​dyn​ku, po​bie​gła w stro​nę me​tra, jak​by ją

ktośgo​nił.

ROZDZIAŁTRZECI

Obu​dzi​łasię,dy​szącgło​śno.Śni​łojejsię,żebie​gniewą​skim,nie​koń​czą​cymsięko​-

ry​ta​rzem,go​niącGa​brie​la,któ​rycochwi​laod​wra​całsięiwi​dzącją,przy​spie​szał.
Niewie​dzia​ła,cojestnakoń​cuko​ry​ta​rza,aniczywogó​leko​ry​tarzsiękoń​czy.Pa​-
mię​ta​ła,żeja​kiśstrachka​załjejnieza​trzy​my​waćsiępodro​dze.

Była mo​kra od potu i kom​plet​nie zdez​o​rien​to​wa​na. Po chwi​li zro​zu​mia​ła, że tuż

obokdzwo​nite​le​fon.Niebu​dzik,leczte​le​fon.Na​ci​snę​łazie​lo​nąsłu​chaw​kęiopa​dła
wy​czer​pa​nanapo​dusz​kę.

–Nieśpisz?Todo​brze!–GłosGa​brie​lauciąłsen​nykosz​mariusia​dławy​pro​sto​-

wa​na,pa​trzącnabu​dzik,któ​rypo​ka​zy​wałszó​stąpięt​na​ście.

–Toty,Ga​brie​lu?
–Ażtakdużote​le​fo​nówod​bie​raszodmęż​czyznotejpo​rze?–za​py​tał,draż​niąc

sięznią.–Niemu​siszod​po​wia​dać.

–Cosięsta​łoztwo​imgło​sem?–za​py​ta​ła.Tobyłpierw​szyraz,kie​dyGa​brielza​-

dzwo​nił na jej pry​wat​ny nu​mer. Za​nie​po​ko​jo​na ro​zej​rza​ła się po po​ko​ju, jak​by się
oba​wia​jąc,żezachwi​lęzma​te​ria​li​zu​jesię,wy​cho​dzączcie​nia.

Naszczę​ściejejsy​pial​niabyłanie​du​ża.Mia​łaścia​nywko​lo​rzema​gno​lii,nie​okre​-

ślo​ne​goko​lo​ruza​sło​ny,któ​reszczel​nieotu​la​łyokno,idwako​lo​ro​wepej​za​żewi​szą​-
ceobokto​a​let​kizlu​strem.Obaprzed​sta​wia​łysce​nyzKorn​wa​liiizo​sta​łyna​ma​lo​-
wa​neprzezlo​kal​ne​goar​ty​stę,któ​re​goAli​cepo​zna​łakie​dyśprzezmat​kę.Ma​leń​ki
po​ko​ikwnie​du​żym,wy​naj​mo​wa​nymmiesz​ka​niu,któ​re​goje​dy​nąza​le​tąbyłopo​ło​że​-
niewsą​siedz​twiesta​cjime​tra.

Sy​pial​nięobokzaj​mo​wa​łajejwspół​lo​ka​tor​kaLucy,któ​raotejpo​rzeza​pew​nepo​-

grą​żo​nabyławgłę​bo​kimśnie.

–Wy​glą​danato,żeje​stemcho​ry–od​po​wie​działschryp​nię​tygłos,któ​ryle​d​wopo​-

zna​ła.

Cho​ro​baGa​brie​labyłaczymśtaknie​pa​su​ją​cymdonie​go,żeAli​ceprze​ra​zi​łasię

nienażar​ty.

– Co ci jest? – za​py​ta​ła, wy​grze​bu​jąc się spod koł​dry i się​ga​jąc wol​ną ręką po

szla​frok.Wpo​ko​jubyłochłod​no.–We​zwa​łeśle​ka​rza?

–Oczy​wi​ście,żenie!–wy​chry​piałura​żo​nydosłu​chaw​ki.
–Dla​cze​gonie?
–Je​steśubra​na?–Znie​cier​pli​wio​nytonka​załjejzer​k​nąćdolu​stra,wktó​rymzo​-

ba​czy​łasie​biezpo​tar​ga​ny​miwło​sa​mi,pół​przy​mknię​ty​mipo​wie​ka​miiwroz​cią​gnię​-
tym,wor​ko​wa​tympod​ko​szul​ku,któ​ryzsu​nąłsięzra​mie​nia,od​sła​nia​jącpra​wiecałą
pierś.Od​ru​cho​wopo​pra​wi​łako​szul​kęipo​now​nieopa​dłanałóż​ko,za​my​ka​jącoczy.

–Na​wetniewsta​łam.Mamusta​wio​nybu​dziknasiód​mą.
–Wta​kimra​ziewy​łączgoiwstańjużte​raz.
–Cokon​kret​niecido​le​ga?–spy​ta​ła,niepod​no​szącpo​wiek.
–Bolimniegar​dło…igło​wa.Mamwy​so​kągo​rącz​kę.Mu​sia​łemza​ra​zićsięgry​pą.

–Idzwo​niszdomnieowpółdosiód​mejrano,żebypo​wie​dzieć,żeje​steśprze​zię​-

bio​ny?–Ali​cemia​ładośćtejroz​mo​wy.

–Prze​ko​naszsię,żetoniejestzwy​kłeprze​zię​bie​nie.Mu​siszwstać,pójśćdobiu​-

ra i przy​nieść mi dwie tecz​ki, któ​re leżą na moim biur​ku. Chcę za​jąć się pew​ną
spra​wą,aniewszyst​komamwkom​pu​te​rze.

Pra​co​wa​ła z nim wy​star​cza​ją​co dłu​go, żeby przy​zwy​cza​ić się do roz​ka​zu​ją​ce​go

tonu,ależebydzwo​nićdoniejota​kiejpo​rze,tojużbyłaprze​sa​da.

–Mamprzy​nieśćcitetecz​ki?
–Tak,domniedodomu.Za​bierzteżswójlap​top.Dziśbę​dzieszpra​co​waćtu​taj.

Niejesttoide​al​neroz​wią​za​nie,aleniedamradydo​trzećdobiu​ra.

– Może po pro​stu zrób so​bie wol​ne, je​śli się źle czu​jesz, Ga​brie​lu. – Jak każ​dy

nor​mal​nyczło​wiek!Chcia​łado​dać,alewporęugry​złasięwję​zyk.–Mogęcize​ska​-
no​waćma​te​ria​łyiprze​słaćzbiu​ra,je​ślina​praw​dęchceszsięza​jąćpra​cą.

–Gdy​bymchciał,że​byśmijeze​ska​no​wa​ła,po​wie​dział​bymotym.Niemogęzresz​-

tą tyle mó​wić. Boli mnie gar​dło. Je​śli wsta​niesz te​raz i po​je​dziesz do biu​ra, bę​-
dzieszumniegdzieśzago​dzi​nę,pół​to​rej?Tyl​kosięniespóź​nij.Maszpodrękądłu​-
go​pis?

–Dłu​go​pis?–Ali​cebyłasko​ło​wa​naodtegosło​wo​to​ku.
–Tak,dłu​go​pis.Ta​kiecośdopi​sa​nia.–Wes​tchnę​łazre​zy​gna​cją.Byłnie​zno​śny,po

pro​stunie​zno​śny!–Za​piszso​biemójad​res.I,nami​łośćbo​ską,weźtak​sów​kę.Me​-
trembę​dziesztuje​cha​łacałewie​ki.Mamymnó​stwodozro​bie​nia,ajaokrop​niesię
czu​jęiniewiem,ilecza​subędęwsta​niepra​co​wać.Mu​sia​łaśmnieczymśza​ra​zić!

–Tonieja!Zresz​tą,pra​wieniecho​ru​ję.–Niedość,żeza​cho​wy​wałsięjakroz​ka​-

pry​szo​nedziec​ko,tojesz​czeobar​czałjąwinązacho​ro​bę.

– To się do​brze skła​da, bo masz przed sobą bar​dzo pra​co​wi​ty dzień. Za​pisz ad​-

res…

Ali​ce za​pi​sa​ła uli​cę i nu​mer domu. Wy​słu​cha​ła w mil​cze​niu ko​lej​nych kil​ku​na​stu

po​le​ceń,poczymGa​brielsięroz​łą​czył,niemó​wiącna​wet„dowi​dze​nia”.

Zdu​mio​nawpa​try​wa​łasięjesz​czechwi​lęwko​mór​kę,poczymwy​sko​czy​łazłóż​ka

ipo​bie​gładoła​zien​ki.Wzię​łaprysz​nic,ubra​łasięwpięćmi​nutiwy​ko​na​łabły​ska​-
wicz​ny ma​ki​jaż. W dro​dze do me​tra po​sma​ro​wa​ła jesz​cze usta błysz​czy​kiem. Tuż
przyscho​dachnasta​cjęprzy​po​mnia​łaso​bie,żeprze​cieżmia​łaprzy​je​chaćjaknaj​-
szyb​ciej.Sta​nę​ławięcprzykra​węż​ni​kuiza​czę​łasza​leń​czoma​chaćnanad​jeż​dża​ją​-
cąwła​śnietak​sów​kę.

Po​da​łakie​row​cyad​resiwsu​nę​łasięwkątka​na​py.Byłanie​wy​spa​naizła.Ga​briel

chy​bawogó​leniezda​wałso​biespra​wy,jakdez​or​ga​ni​zu​jeży​ciein​nym.Możemy​-
ślał,żewyż​szapen​sjapo​win​nare​kom​pen​so​waćwszel​kienie​wy​go​dy.

Pra​wiego​dzi​nępóź​niejAli​ce,nie​cospo​koj​niej​sza,wy​sia​dłaztak​sów​kiiro​zej​rza​-

łasię.Niezna​łatejczę​ściLon​dy​nu.Cie​ka​we,czykto​kol​wiekzbiu​rajużtubył.Im​-
pre​zy fir​mo​we od​by​wa​ły się za​wsze na mie​ście. Ga​briel nie był ty​pem jo​wial​ne​go
sze​fa,któ​ryurzą​dzał​byko​la​cyj​kiusie​biewdomu.

Nie​co za​sko​czo​na sta​nę​ła przed im​po​nu​ją​cą fa​sa​dą bu​dyn​ku z czer​wo​nej ce​gły,

utrzy​ma​ne​go w sty​lu geo​r​giań​skim. Nie za​sta​na​wia​ła się nad tym, jak Ga​briel
miesz​ka,alespo​dzie​wa​łasięcze​gośzde​cy​do​wa​niemniejoka​za​łe​go.Możeapar​ta​-
men​tunaostat​nimpię​trzeno​wo​cze​sne​gowie​żow​ca?Nacobyłamure​zy​den​cja,je​-

ślimiesz​kałwniejsam?

Przy​glą​da​ła się kunsz​tow​nie zdo​bio​nym oknom i mo​sięż​nej ba​lu​stra​dzie przy

schod​kach pro​wa​dzą​cych do drzwi. Z małą to​reb​ką prze​wie​szo​ną przez ra​mię,
dwo​mase​gre​ga​to​ra​miitor​bązlap​to​pemwy​glą​da​łajakza​błą​ka​nywę​dro​wiec.Je​śli
po​stoitujesz​czedłu​żej,anichy​bipo​ja​wisiępo​li​cjaalboochro​na.We​szławięcpo
scho​dachina​ci​snę​ładzwo​nek.

–Wejdź,pro​szę.Je​stemnagó​rze.
–Gdziedo​kład​nie?–za​py​ta​ła,alewod​po​wie​dziusły​sza​łaje​dy​niebrzę​cze​niedo​-

mo​fo​nu i pchnę​ła drzwi. Naj​wy​raź​niej Ga​briel uwa​żał, że po​win​na go po​szu​kać.
Sta​nę​ławpo​grą​żo​nymwpół​mro​kuhal​lu.Byłogrom​ny,chy​bana​wetwięk​szyodjej
ca​łe​go miesz​ka​nia dzie​lo​ne​go z ko​le​żan​ką. Pod​ło​gę zdo​bi​ły wik​to​riań​skie ka​fle.
Środ​kiembiegłdłu​giper​skichod​nik,któ​rydo​cho​dziłdokrę​tychscho​dówpro​wa​dzą​-
cychnagórę.

CoGa​brielro​biłnagó​rze?Miałtambiu​ro?Ali​cewy​gła​dzi​łaspód​ni​cę,któ​raodro​-

bi​nępo​gnio​tłasięwtak​sów​ce.Mia​łanaso​bieswójzwy​kłybiu​ro​wyko​stiumskła​da​-
ją​cy się z czar​nej spód​ni​cy, bia​łej ko​szu​li i na​rzu​co​ne​go na nią czar​ne​go ża​kie​tu.
Ucie​szy​łasię,żenieprzy​szłojejdogło​wyza​ło​żyćdżin​sówiblu​zy.

Zna​le​zie​nieGa​brie​laoka​za​łosięnie​ła​twymza​da​niem.Dombyłwiel​ki,miałtrzy

pię​tra, a na każ​dym z nich mnó​stwo po​koi roz​miesz​czo​nych po pra​wej i po le​wej
stro​niescho​dów.Zaj​rza​ładodwóchsa​lo​nówikil​kusy​pial​ni,za​nimwresz​cietra​fi​ła
naGa​brie​la.Przezuchy​lo​nedrzwidoj​rza​łanie​po​ście​lo​nełóż​koiprzy​sta​nę​ła,byza​-
pu​kać.

–Na​resz​cie!Ilemoż​nacze​kać?
Sie​działwłóż​kuopar​tyospię​trzo​neuwez​gło​wiapo​dusz​ki.Koł​dranie​dba​leod​su​-

nię​tabyłanabok.Podru​giejstro​niele​żałotwar​tylap​top.Miałnaso​bieczar​nygru​-
bypłaszczką​pie​lo​wy,spodktó​re​gowy​sta​wa​łybosesto​py.Natwa​rzydoj​rza​łaciem​-
niej​szyniżzwy​klecieńza​ro​stu.Czar​newło​sywar​ty​stycz​nymnie​ła​dziedo​peł​nia​ły
wi​ze​run​ku.Pozanie​ty​po​wymstro​jemwy​glą​dałzu​peł​niezwy​czaj​nie.

Ro​zej​rza​łasięposy​pial​ni.
–Bę​dzie​mypra​co​wać…tu​taj?–za​py​ta​ła,sto​jącna​dalwdrzwiach.
–Ado​kądmie​li​by​śmypójść?–za​py​tałznie​cier​pli​wio​ny.
–Mi​nę​łampodro​dzega​bi​net.Może…
– Nie mogę wy​cho​dzić z łóż​ka, je​stem cho​ry – prze​rwał jej, a w jego gło​sie za​-

brzmia​ło zdu​mie​nie. Po raz pierw​szy w ży​ciu wi​dział ko​bie​tę, któ​ra sto​jąc w jego
sy​pial​ni,wy​glą​da​łatak,jak​bychcia​łastądjaknaj​szyb​ciejuciec.–Zresz​tątoniejest
sy​pial​nia,tyl​kosu​ita.–Wska​załdło​niąwkie​run​kuokna,gdziesta​łasofa,fo​te​leini​-
skisto​lik.

Ode​tchnę​łazulgą.Przy​naj​mniejniebę​dziemu​sia​łasie​dziećtużprzynim.
– Przy​nio​słaś akta, o któ​re pro​si​łem? – Gład​ko prze​szedł do spraw zwią​za​nych

zpra​cą.–Iusiądźgdzieśwresz​cie.Niebę​dzieszchy​baprzezcałydzieństa​łaprzy
drzwiach.

Pod​cią​gnąłsięwy​żejijejoczomuka​załsięma​leń​kifrag​mentopa​lo​ne​gotor​su.
Mógł się cho​ciaż ubrać, prze​cież wie​dział, że przyj​dzie. A może… może ce​lo​wo

tegoniezro​bił?Cza​sa​mimia​ławra​że​nie,żeGa​brielbez​u​stan​nierobiso​biezniej
żar​ty,itobyłje​denzta​kichmo​men​tów.

Nie​zgrab​ny​miru​cha​mizdję​łato​reb​kęipo​ło​ży​łase​gre​ga​to​rynabrze​gułóż​ka.Po​-

temusia​dłanaso​fie,wy​ję​łapo​trzeb​nedopra​cyrze​czyiroz​sta​wi​łalap​topnako​la​-
nach.

–Bie​rzeszja​kieślekinatoprze​zię​bie​nie?–za​py​ta​ła,cze​ka​jącnauru​cho​mie​nie

siękom​pu​te​ra.–Tozna​czynagry​pę–po​pra​wi​łasięszyb​ko.

–Oczy​wi​ście,żenie–po​wie​działura​żo​ny.
–Jaktonie?
–Tonicnieda.Samoprzej​dzie.
Ali​ceza​czę​łasiępod​no​sić.
–Przy​nio​sęcipa​ra​ce​ta​mol.
–Ni​g​dziesięstądnieru​szaj!–za​pro​te​sto​wał.–Otwórzfol​derzkon​trak​temDick​-

so​naiuwa​żaj,comó​wię,boniebędędwarazypo​wta​rzać.

Wsta​ła,niesłu​cha​jącgo.
–Gdziemaszap​tecz​kę?
–Niemamap​tecz​ki–wes​tchnąłzre​zy​gno​wa​ny.Gło​wamupę​ka​łainiemiałsiłyna

kłót​nię.

Ali​cepo​de​szładołóż​kaizza​ło​żo​ny​minapier​siachrę​ka​miprzy​glą​da​łamusię.
–Rze​czy​wi​ściemar​niewy​glą​dasz.
–Na​resz​cieod​kry​łaś,żeje​stemcięż​kocho​ry.Mojegra​tu​la​cje.
–Mar​niewy​glą​dasz,po​nie​ważniechceszso​biepo​móc.Inieje​steścięż​kocho​ry,

tyl​koprze​zię​bio​ny.Tonor​mal​newio​sną.

–Jaktoniechcęso​biepo​móc?–wark​nąłnanią.–Każ​dainnanatwo​immiej​scu

by​ła​by szczę​śli​wa, że może się mną za​jąć, po​pra​wić po​dusz​ki i ba​wić się w pie​lę​-
gniar​kę.

–Wta​kimra​ziepro​szę.–Po​da​łamute​le​fonle​żą​cynałóż​ku.–Za​dzwońdokaż​dej

in​nej.Chęt​niezwol​niętoza​szczyt​nemiej​sce.

–Usią​dzieszwresz​cie?–ryk​nąłinie​malna​tych​miastzgiąłsięwpółtar​ga​nykasz​-

lem.Ali​ceod​wró​ci​łasięnapię​cieiwmil​cze​niuusia​dłanaso​fie.

Tym​cza​semGa​brielna​cią​gnąłkoł​dręnanogiiopadłwy​czer​pa​nynapo​dusz​ki.
–Mamwto​reb​ceta​blet​ki.Przy​nio​sęszklan​kęwodyipo​łknieszje–po​wie​dzia​ła

zesto​ic​kimspo​ko​jem.–Prze​sta​nieciębo​lećgło​wa.

– A go​rącz​ka? – za​py​tał sła​bym gło​sem. – Mam strasz​ną go​rącz​kę. Chodź tu

isamasprawdź,je​śliminiewie​rzysz.

Po​de​szładonie​gozno​wuido​tknę​ładło​niączo​ła.Na​głeuczu​cietkli​wo​ściści​snę​ło

jejgar​dło.Mia​łaocho​tępo​chy​lićsięipo​ca​ło​waćgo.Szyb​kocof​nę​ładłońiwy​pro​-
sto​wa​łasię.

–Pew​niestanpod​go​rącz​ko​wy.Wkaż​dymra​ziebę​dzieszżyć–uspo​ko​iłago,cho​-

ciażwtejchwi​lipo​win​nasięra​czejza​jąćuspo​ka​ja​niemsie​bie.

Skądpo​ja​wi​łosięwniejtaknie​spo​dzie​wa​nepra​gnie​nie?DotejporyGa​brielnie

sta​no​wił dla niej za​gro​że​nia w re​la​cji dam​sko-mę​skiej. Przez pry​zmat tego, jak
trak​to​wałko​bie​ty,wy​da​wałjejsiępra​wieasek​su​al​ny.Pra​wie!Możejed​nakniebył
takjed​no​wy​mia​ro​wyistądtare​ak​cja.Amoże…możepopro​stubyłatakasamajak
wszyst​kie jego asy​stent​ki? Nie, to było nie​moż​li​we. Nie mo​gła​by się za​du​rzyć
wkimś,kogotakniezno​si​ła.

Po​de​szładosto​li​ka,naktó​rympo​sta​wia​łato​reb​kę,iwy​ję​łata​blet​ki.

–Pój​dępowodę‒po​wie​dzia​ła.
–Wła​zien​cejestszklan​ka.
Pochwi​liwró​ci​łaipo​da​łamudwieta​blet​ki.
–Weźje–po​wie​dzia​łazde​cy​do​wa​nymto​nem.
– I kto tu jest sze​fem? – mruk​nął Ga​briel i po​słusz​nie po​łknął ta​blet​ki, po​pi​ja​jąc

wodą.–Za​miastczu​łejpie​lę​gniar​ki,tra​fiłmisiędo​wód​ca–do​dał.

–Ga​brie​lu,przy​szłamtu,po​nie​ważchcia​łeśpra​co​wać–po​wie​dzia​łaspo​koj​nie.–

Odroz​ry​wekmaszprze​cieżswo​jeprzy​ja​ciół​ki.

– Wła​śnie że nie mam. Chwi​lo​wo je​stem do wzię​cia – po​wie​dział z roz​bra​ja​ją​cą

szcze​ro​ścią. – Zresz​tą po​win​naś o tym wie​dzieć, prze​cież re​zer​wu​jesz mi sto​li​ki
wre​stau​ra​cjachibi​le​tydote​atrów.

Byłajegozu​peł​nienie​ko​bie​cą,bez​barw​ną,leczpra​co​wi​tąasy​stent​ką,któ​raza​ła​-

twia​łapry​wat​neroz​mo​wyte​le​fo​nicz​neior​ga​ni​zo​wa​łamurand​ki.

Oiledo​brzepa​mię​ta​ła,dotejporyre​zer​wo​wa​łatyl​kobi​le​tydoope​ryibyłotojuż

poawan​tu​rzezGeo​r​gią.Dwabi​le​ty.Mu​siałwięcmiećko​lej​nąprzy​ja​ciół​kę!

–Acoztądziew​czy​ną,zktó​rąpo​sze​dłeśdoope​ry?
Na​gle po​czu​ła się od​sta​wio​na na bocz​ny tor. Sza​ra mysz​ka, w ży​ciu któ​rej jest

tyl​kopra​ca,pod​czasgdyto,conaj​cie​kaw​sze–ży​cieto​wa​rzy​skie,ro​man​se,roz​sta​-
nia i po​wro​ty – ist​nia​ło gdzieś obok i było udzia​łem ta​kich lu​dzi, jak Ga​briel czy
Geo​r​gia.

–Nonie​ste​ty–po​wie​działroz​cza​ro​wa​ny.–Wży​ciusiętakniewy​nu​dzi​łem,cho​-

ciażmu​szęprzy​znać,żewa​run​kimia​łazna​ko​mi​te–uśmiech​nąłsiępo​ro​zu​mie​waw​-
czo.

Cóż,ko​lej​namo​del​kaczyak​to​recz​kaniespeł​ni​łajegoocze​ki​wań.Zachwi​lępo​ja​-

wisięna​stęp​na.Nie​któ​rymży​ciewciążpod​su​wa​łopodnossamesma​ko​wi​teką​ski,
pod​czasgdyinnila​ta​micze​ka​linaswo​jąszan​sę.

–Po​czu​ciego​ry​czywy​peł​ni​łojejser​ce.
–Amożetybyśmizna​la​zładziew​czy​nę?–po​wie​działwy​raź​nieroz​ba​wio​ny.–Do​-

pi​sał​bymtodoli​stytwo​ichobo​wiąz​kówra​zemzdo​dat​ko​wymwy​na​gro​dze​niem.

Ali​ce, któ​ra do​słow​nie przed se​kun​dą była w na​stro​ju do uża​la​nia się na swój

cięż​kilos,po​czer​wie​nia​łazgnie​wu.Cojesz​czekażejejzro​bić?Wy​nieśćśmie​ci?

–Je​steśchy​banaj​więk​szymle​niem,ja​kie​gowi​dzia​łamwca​łymmoimży​ciu–po​-

wie​dzia​ła.

–Cota​kie​go?
–Leńpa​ten​to​wa​ny!–po​wtó​rzy​łado​bit​nie,ajejroz​ognio​nespoj​rze​niemi​mo​wol​-

nieprze​śli​zgnę​łosiępotor​sieGa​brie​la,osło​nię​tymje​dy​niepłasz​czemką​pie​lo​wym.
Ser​ce pod​sko​czy​ło raz, po​tem dru​gi i ko​ła​ta​ło się w pier​si nie​rów​nym ryt​mem.
Trud​nopo​wie​dzieć,czywin​nytemubyłjejgniew,czywi​doknawpółro​ze​bra​ne​go
sze​fa.–Zu​peł​niecięnieob​cho​dzitwo​jeży​cieoso​bi​ste.Dla​cze​gona​wetnieod​bie​-
raszte​le​fo​nówodswo​ichdziew​czyn,tyl​koka​żeszmiwy​my​ślaćja​kieśża​ło​snewy​-
mów​ki?Pre​zentpo​że​gnal​nydlaGeo​r​giiteżmu​sia​łamsamawy​brać.Na​wetnieza​-
py​ta​łeś,cotobyło.Je​ślitoniejestle​ni​stwo,toniewiemco!

Ali​ceku​pi​ławte​dydlaGeo​r​giiogrom​nybu​kietkwia​tówikasz​mi​ro​wyszalwko​lo​-

rzepłasz​cza,jakitam​te​godniamia​łanaso​bie.Wszyst​kotosło​nokosz​to​wa​ło,ale
po​nie​ważGa​brielza​zna​czył,żekwo​taniegraroli,nieza​mie​rza​łabyćoszczęd​na.

Teko​bie​tyza​słu​gi​wa​łynawię​cejniżpre​zentku​pio​nyprzezasy​stent​kę.

–Chy​basięza​po​mi​nasz?–od​parłGa​brielchłod​no.
Le​ni​wy?On?Pra​co​wałodranadowie​czo​ra.Odwie​lu,wie​lulat.Za​czy​nałodni​-

cze​goiwspiąłsięnasamszczyt.

Jed​nakAli​cena​wetniewspo​mnia​łaopra​cy.Toty​po​wedlako​biet.Niedo​strze​ga​-

ją fak​tów, a cze​pia​ją się nie​istot​nych dro​bia​zgów. Co za róż​ni​ca, kto wy​brał pre​-
zent?Waż​ne,żeGeo​r​giaprze​sta​łamusięna​rzu​cać.

Zresz​tą,nieoszu​kuj​mysię,po​my​ślał.Ko​bie​tynieuga​nia​ły​bysięzanim,gdy​bynie

pie​nią​dze.Dla​te​goje​dy​nąjegozda​niemrze​czą,naja​kiejmógłwży​ciupo​le​gać,była
wro​dzo​naumie​jęt​nośćichpo​mna​ża​nia.Wszyst​koinnebyłoefek​temubocz​nymbo​-
gac​twa.

–Wy​bacz–po​wie​dzia​ła.–Niepo​win​namtegomó​wić.Toniemojaspra​wa.
Prze​pro​si​nywy​da​łymusięnie​szcze​re,alemach​nąłnatoręką.Kogoob​cho​dzi​ła

opi​niaasy​stent​ki?Ajed​nak!Sło​waAli​ceubo​dłygo,itobo​le​śnie.

Po​sta​wiłlap​topnako​la​nach.Mie​lipra​co​wać,atym​cza​semurzą​dza​lipo​ga​węd​ki

nate​ma​tyoso​bi​ste.Mu​siałprzy​znać,żeporazpierw​szycośta​kie​gomusięzda​rzy​-
ło.Ali​cemia​łaszczę​ście,żedo​ce​niałjejpra​cę,wprze​ciw​nymra​ziezbie​ra​ła​byjuż
rze​czyzeswo​je​gobiur​ka.Popółgo​dzi​nieza​po​mniałotejpo​tycz​ce,alerazporaz
przy​ła​py​wałsięnatym,żeprzy​glą​dasię,atojejgło​wiepo​chy​lo​nejnadlap​to​pem,
atoszczu​płympal​com,kie​dywy​li​cza​łaspra​wydoza​ła​twie​nia,atozno​wuskrom​nie
złą​czo​nym i cał​kiem zgrab​nym no​gom. Mia​ła umysł ana​li​tycz​ny, szyb​ko ko​ja​rzy​ła
fak​ty i to mu się w niej naj​bar​dziej po​do​ba​ło, cho​ciaż za​zwy​czaj, my​śląc o ko​bie​-
tach,niezwra​całuwa​ginaatu​tyinneniżte,któ​remiałprzedocza​mi.

Kołopo​łu​dniapo​czułsięowie​lele​piej.Ali​cemia​łara​cję.Mógłpo​my​ślećota​blet​-

kach wcze​śniej. Pod​bu​do​wa​ny tym, spu​ścił nogi z łóż​ka i wstał. Ali​ce zer​k​nę​ła na
nie​goprze​ra​żo​na,bowfer​wo​rzepra​cyzdą​ży​łajużza​po​mnieć,żejejszefwy​stę​pu​-
jedziśwstro​jumoc​nonie​kom​plet​nym.Tym​cza​semonprze​cią​gnąłsięipo​wie​dział,
żeidziepodprysz​nic.Od​pro​wa​dzi​łagowzro​kiem.Miałsze​ro​kiebar​kiiwą​skiebio​-
dra,naktó​reażprzy​jem​niebyłopo​pa​trzeć.

–Możeza​cze​kasznamniewkuch​ni?–od​wró​ciłsię,chwy​ta​jącjejza​my​ślo​nespoj​-

rze​nie.–Zje​mycośiwró​ci​mydopra​cy.

– Wy​glą​dasz tro​chę le​piej – po​wie​dzia​ła, czu​jąc, że po​win​na się wy​tłu​ma​czyć. –

Możewo​lał​byśod​po​cząć?

– Nie lu​bię od​po​czy​wać, to nie w moim sty​lu. Ale ty mo​żesz roz​pro​sto​wać nogi

iprzejśćsiędokuch​ni,chy​bażewo​liszna​daldys​ku​to​waćosy​tu​acjina​szychspół​ek
elek​tro​nicz​nych.Wta​kimra​zieza​pra​szamdoła​zien​ki.Nie?–udałzdzi​wie​nie,gdy
po​krę​ci​łagło​wą.–Jakjużtambę​dziesz,mo​gła​byśprzy​go​to​waćcośdoje​dze​nia.Lo​-
dów​kajestpeł​na.–Topo​wie​dziaw​szy,za​mknąłdrzwi,zo​sta​wia​jącAli​cezpół​otwar​-
ty​mizezdzi​wie​niausta​mi.

Je​dy​ne,cotenczło​wiekpo​tra​fiłro​bić,towy​ko​rzy​sty​waćlu​dzinakaż​dymkro​ku.

Roz​złosz​czo​naod​sta​wi​łalap​topiru​szy​łanadół.Jesz​czebar​dziejroz​zło​ści​łojąto,
żeniepo​tra​fi​łamusięprze​ciw​sta​wić.Niepo​win​nabyłatuwogó​leprzy​jeż​dżać,tyl​-
kopójśćdobiu​ra.Te​razna​to​miastniepo​win​namysz​ko​waćpojegokuch​ni.Abyło
torze​czy​wi​ścieim​po​nu​ją​cemiej​sce.Odgra​ni​to​wychbla​tów,po​przezszaf​ki,ażdo
sprzę​tuipod​łóg,wszyst​kolśni​łoczy​sto​ścią.Ga​brielnapew​nomiałsłuż​bę.Za​sta​no​-

wi​łoją,dla​cze​godotejporyniena​tknę​łasięnago​spo​sięczypo​ko​jów​kę.

Zaj​rza​ładolo​dów​ki.Byłyjaj​ka,be​kon,serispo​rowy​ro​bówde​li​ka​te​so​wych,ta​-

kichjakwło​skaszyn​kaczyhisz​pań​skieoliw​ki.Zna​la​złateżkil​karo​dza​jówpie​czy​wa
–wszyst​kownaj​lep​szymga​tun​kuiświe​że.Ktośmu​siałranoprzy​nieśćza​ku​py.

–Za​wszemo​że​mycośza​mó​wić.–Wy​pro​sto​wa​łasięgwał​tow​nie,jak​byjąprzy​ła​-

pa​nonaniewia​do​moja​kimwy​stęp​ku.Niespo​dzie​wa​łasięgotakszyb​ko.Byłświe​-
żoogo​lo​nyinaszczę​ścieubra​ny.Miałnaso​bienie​bie​skiedżin​syiko​szul​kęspor​to​-
wązdłu​gimrę​ka​wem.

Mi​nąłjąipod​szedłdobla​tu,ana​stęp​nieza​brałsiędopa​rze​niakawy.
–Espres​soczylat​te?
–Lat​tepo​pro​szę–mruk​nę​ła.Nieprze​pa​da​łazamoc​nąkawą.
Ga​brielcał​kiemspraw​niepo​ru​szałsiępokuch​ni.
– Nie po​wi​nie​neś cho​dzić boso. Prze​zię​bisz się jesz​cze bar​dziej – zwró​ci​ła mu

uwa​gę.

–Pod​ło​gajestogrze​wa​na.Zdej​mijpan​to​fleiprze​ko​najsię–po​wie​dział.
Mo​gła​by też od​piąć gór​ny gu​zik bluz​ki, po​my​ślał. Nie byli prze​cież w biu​rze,

aonana​wetnachwi​lęniezsu​nę​łapan​to​fli,niezdję​łaża​kie​tu,niepod​wi​nę​łarę​ka​-
wówko​szu​li.Sło​wem,niezro​bi​łanic,żebyjejbyłowy​god​niej.Byłanaj​mniejwy​lu​-
zo​wa​nąko​bie​tą,jakąznał.

Ga​briel mie​wał w swym oto​cze​niu ko​bie​ty zgo​ła inne. Efek​tow​ne i chęt​ne. Być

może dla​te​go pan​na Ali​ce Mor​gan, prze​cięt​nie ubra​na i nie​przy​stęp​na, nie​by​wa​le
goin​try​go​wa​ła.

Ubie​ra​ła się fa​tal​nie, ale kie​dy od​su​nę​ła z twa​rzy dłu​gie wło​sy, moż​na było do​-

strzecpor​ce​la​no​wąskó​ręiświe​że,po​nęt​neusta.Po​da​jącjejfi​li​żan​kękawy,zezdu​-
mie​niemstwier​dził,żejestpod​nie​co​ny.

–Dzię​ku​ję–po​wie​dzia​łaAli​ce.Całataza​ba​wawdomnieprzy​pa​dłajejdogu​stu.

–Możedo​koń​czy​mypra​cę?Mo​gła​bymwcze​śniejpójśćdodomu.

Ga​briel spoj​rzał, jak przy​bli​ża twarz do pa​ru​ją​cej fi​li​żan​ki i wy​obra​ził so​bie jej

szczu​płepal​cewo​kółjegope​ni​saide​li​kat​nemu​śnię​ciaró​żo​we​goję​zy​ka.Ob​razten
byłtakżywyipo​ja​wiłsiętaknie​spo​dzie​wa​nie,żemu​siałza​mru​gaćpo​wie​ka​mi,by
wró​cićdorze​czy​wi​sto​ści.

–Niepła​cęcizato,że​byśwcze​śniejwy​cho​dzi​ładodomu–po​wie​działostro.
Cogougry​zło?
–Cho​dzi​łomioto,żenieje​stemgłod​na.
–Wpo​rząd​ku–rzu​ciłkrót​ko.Jegomy​śliga​lo​po​wa​ływzu​peł​niein​nymkie​run​ku

niżtakon​wer​sa​cja,aerek​cja,któ​raniechcia​łaustą​pić,tyl​kojewzma​ga​ła.

Wciem​nomógłpo​wie​dzieć,żenie​malkaż​dazezna​nychmuko​bietda​ła​bywie​le,

byzna​leźćsięunie​gowdomu.Każ​daoprócztejjed​nej,któ​rasta​łate​razzple​ca​mi
przy​kle​jo​ny​midolo​dów​kiiroz​pacz​li​wieszu​ka​ławy​mó​wek,byjaknaj​szyb​ciejstąd
wyjść. Nie poj​mo​wał tego. Jesz​cze więk​szą za​gad​ką dla nie​go było to, że jej opór
dzia​łałnanie​gojakpłach​tanabyka.

Po​my​ślał chwi​lę, jak roz​wią​zać ten pat, i wy​jął z kie​sze​ni te​le​fon. Za​dzwo​nił do

swo​jejulu​bio​nejre​stau​ra​cjiiza​mó​wiłobiadnadwieoso​by.Wy​bórdańpo​zo​sta​wił
sze​fo​wi kuch​ni, któ​re​go znał od daw​na. Pro​wa​dząc roz​mo​wę, nie spusz​czał oczu
z Ali​ce, któ​ra z ko​lei za​sta​na​wia​ła się, czy nie pró​bu​je wy​wo​łać w niej po​czu​cia

winy.Wy​raź​nieocze​ki​wał,żezra​do​ściąwsko​czywfar​tu​szekiugo​tu​jemuobiad.
Je​ślitak,tosro​gosięza​wiódł.

– Wiesz, że mamy jesz​cze spo​ro pra​cy przy Trans-Te​le​com? – Usiadł przy sto​le

i pod​parł gło​wę rę​ka​mi. Chy​ba znów miał go​rącz​kę. – Nie stój tak! – ode​zwał się
po​iry​to​wa​ny.–Gdy​byśmia​łasięodemnieza​ra​zić,jużbysiętosta​ło.

– Są​dzi​łam, że wszyst​ko mamy do​mknię​te. – Po​de​szła i przy​cup​nę​ła na brze​gu

stoł​ka.Na​wetniepo​my​śla​łaotym,żemożesięodnie​goza​ra​zić.Jejmy​ślipo​chła​-
nia​ła w tej chwi​li naj​waż​niej​sza kwe​stia, a mia​no​wi​cie, kie​dy bę​dzie mo​gła stąd
wyjść.

–Praw​ni​cyprzej​rze​lijużdo​ku​men​ta​cję,alemu​si​myjesz​czerazspraw​dzićkaż​dy

szcze​gół.Niemogęso​biepo​zwo​lićnabłę​dy.Wło​ży​łemmnó​stwowy​sił​kuwprze​ko​-
na​niewła​ści​cie​lidomo​jejkon​cep​cjisprze​da​ży.Niechcęteżżad​nychopóź​nień.

Ali​ce ki​wa​ła gło​wą. Lu​bi​ła na nie​go pa​trzeć, kie​dy oma​wia​li spra​wy służ​bo​we.

Wjegooczachlśni​łapraw​dzi​wapa​sja.Ge​sta​mipod​kre​ślałwagęsłów.Brwi,nie​co
ścią​gnię​te,świad​czy​łyomak​sy​mal​nymsku​pie​niu.Wi​daćbyło,żepra​cajestjegoży​-
wio​łem.Byłkom​pe​tent​ny,prze​wi​du​ją​cyido​kład​ny.Akie​dyna​po​ty​kałpro​ble​my,go​-
tówbyłniespaćiniejeść,byletyl​koroz​wią​zaćjejaknaj​szyb​ciej.

–Takwięcoba​wiamsię,żeniemaszwy​bo​ru–do​koń​czyłwy​wódispoj​rzałnanią

py​ta​ją​co.–Ali​ce?Czytywogó​lesłu​chasz,codocie​biemó​wię?

Drgnę​ła,wy​rwa​nazroz​ma​rze​nianadta​len​ta​miswo​je​gosze​fa.Wtejsa​mejchwi​li

roz​ległsiędźwiękgon​gu.Pochwi​liGa​brielwró​ciłdokuch​nizdwie​madu​ży​mitor​-
ba​miozdo​bio​ny​milogore​stau​ra​cji.

– Oczy​wi​ście, że słu​cha​łam, mó​wi​łeś o Trans-Te​le​com – po​wie​dzia​ła, od​bie​ra​jąc

odnie​goje​denzpa​kun​ków.

–Po​wie​dzia​łemteż,żepraw​do​po​dob​niebę​dzieszmu​sia​łado​dat​ko​wopo​pra​co​wać

nadtymwdomu.Uprze​dzamodrazu,żewna​stęp​nyweek​endje​dzieszzemnądo
Pa​ry​żapod​pi​saćkon​trakt.Po​trze​bu​jęnamiej​scuko​gośza​ufa​ne​go.Je​ślimu​sisz,po​-
zmie​niajswo​jepla​ny.

–Na​stęp​nyweek​end?–upew​ni​łasię.
–Tak,bę​dzieszmia​łaparędni,żebysięprzy​go​to​wać.
Ali​cewie​dzia​ła,żemamaja​kośdaso​bieradębezniej,aleitakczu​łasięwin​na.

Mo​głapo​wie​dziećGa​brie​lo​wi,żewweek​en​dyjeź​dzidomat​ki,aleby​ło​bytoko​lej​ne
prze​kro​cze​niegra​ni​cypry​wat​no​ści.PozatymGa​brielCa​bre​raniebyłty​pemczło​-
wie​ka,któ​re​muchcia​ła​bysię zwie​rzać.Mo​głasiępo nimspo​dzie​waćco naj​wy​żej
ką​śli​we​goko​men​ta​rza.

–Ja​sne,zmie​niępla​ny–zo​bo​wią​za​łasię.
–Do​brze.Tote​razprze​rwanaobiad,apo​temwra​ca​mydoro​bo​ty–od​parł,już

spo​koj​niej​szy.

ROZDZIAŁCZWARTY

Mi​nę​łospo​rocza​su,od​kądAli​ceostat​niobyłazagra​ni​cą.Spę​dzi​ławte​dyty​dzień

wHisz​pa​nii.Copraw​da,tymra​zemmiałtobyćwy​jazdsłuż​bo​wy,aniewy​po​czyn​ko​-
wy, ale mia​ła na​dzie​ję, że uda jej się wy​rwać choć na parę go​dzin i po​cho​dzić po
mie​ście.

Jejmamadośćdo​brzeprzy​ję​ławia​do​mośćotym,żeAli​ceniepo​ja​wisięwna​stęp​-

ny week​end. Była zu​peł​nym prze​ci​wień​stwem Ali​ce, któ​ra odzie​dzi​czy​ła uro​dę po
ojcu. Nie​wy​so​ka, z blond wło​sa​mi i ła​god​nym spoj​rze​niem błę​kit​nych oczu na​wet
wwie​kupięć​dzie​się​ciupię​ciulatbu​dzi​łaza​in​te​re​so​wa​niemęż​czyzn.Przy​po​mi​na​ła
de​li​kat​neksięż​nicz​kizba​śniDi​sneya.Jed​naktentypuro​dyicha​rak​te​rustałsiędla
jej mat​ki tak​że prze​kleń​stwem. Prze​ko​na​na, że naj​moc​niej​szym orę​żem ko​bie​ty
jesturo​da,niezdą​ży​ławy​pra​co​waćwso​biein​nychme​cha​ni​zmówobron​nych.Gdy
mążza​cząłsięoglą​daćzain​ny​mi,po​cząt​ko​woniemo​gławtouwie​rzyć,po​temza​-
czę​ła na siłę po​pra​wiać swo​je wy​ima​gi​no​wa​ne man​ka​men​ty. Far​bo​wa​ła wło​sy na
naj​róż​niej​sze od​cie​nie blon​du, prze​szła na die​tę, aby stra​cić parę kilo, bie​ga​ła do
ko​sme​tycz​ki. Jed​nak nic nie przy​no​si​ło po​żą​da​ne​go efek​tu. Mo​gła mieć każ​de​go
męż​czy​znę,aleko​cha​łatyl​kotego,któ​ryjązdra​dzał.

Wresz​ciesiępod​da​ła.Sie​dzia​łaci​cho,gdymążurzą​dzaławan​tu​ry.Nieskar​ży​ła

się, gdy na całe noce zni​kał z domu. Nie za​pro​te​sto​wa​ła na​wet wte​dy, gdy wy​po​-
mniałjej,żegdy​byniepie​nią​dze,daw​nobyjąrzu​cił.Itak,niemo​gącroz​staćsięze
znie​na​wi​dzo​ną żoną, Rex Mor​gan zro​bił wszyst​ko, aby za​mie​nić jej ży​cie w kosz​-
mar.

Dla​te​go Ali​ce za​wsze po​wta​rza​ła so​bie, że uro​da ni​cze​go nie gwa​ran​tu​je. Wy​-

star​czy​łospoj​rzećnajejmat​kęinako​bie​ty,zktó​ry​miuma​wiałsięGa​briel.

Pośmier​cimężaPa​me​laMor​ganpo​zo​sta​ławięź​niemwswo​imdomu.Jużzacza​-

sówmał​żeń​stwarzad​kowy​cho​dzi​ła.Po​temnado​breza​mknę​łasięwczte​rechścia​-
nach.Cier​pia​łanaago​ra​fo​bięigdy​bynietro​skli​wisą​sie​dzi,któ​rzyza​glą​da​lidoniej
wty​go​dniu,Ali​cemu​sia​ła​bychy​baprze​nieśćsięnawieś.Kie​dyjąod​wie​dza​ła,uda​-
wa​łojejsięna​mó​wićmat​kęnawyj​ściedoogro​dualbowspól​nyspa​cerdolasu.To
byłowszyst​ko.Wy​ma​ga​łapo​mo​cynacodzieńiwi​zytpsy​cho​lo​ga.Dla​te​goAli​cetak
dużąwagęprzy​kła​da​ładoweek​en​dówitychchwil,kie​dymo​głabyćprzyniej.

Ostat​niobyłonie​cole​piej.Natylele​piej,żeAli​ceza​sta​na​wia​łasię,czynieza​cząć

spę​dzaćweek​en​dówina​czej.Jed​nakzdru​giejstro​ny,cojejpo​zo​sta​wa​ło?Odcza​su,
gdy rzu​cił ją Alan, nie mia​ła prze​cież chło​pa​ka. W Lon​dy​nie przy​jaź​ni​ła się tyl​ko
zLucy.Jejży​cieto​wa​rzy​skieprak​tycz​nienieist​nia​ło.

Gdymamaza​ga​dy​wa​łającza​semoto,czymachło​pa​ka,Ali​cenie​odmien​nieod​po​-

wia​da​ła, że męż​czyź​ni to same kło​po​ty i utwier​dza​ła się w tym prze​ko​na​niu, opo​-
wia​da​jącmat​ceoGa​brie​luijegope​ry​pe​tiachzko​bie​ta​mi.

Ostat​niedniprzedwy​lo​temdoPa​ry​żaspę​dzi​łanawy​tę​żo​nejpra​cy.Ga​brielszyb​-

kopo​zbyłsięprze​zię​bie​nia,cho​ciażwciążwy​po​mi​nałjej,żenapew​nogoza​ra​zi​ła.
Za​cho​wy​wałsięcza​sa​mijakroz​ka​pry​szo​nychło​piec.

Pa​ryż!Mia​łana​dzie​ję,żeudajejsięzo​ba​czyćmia​stonietyl​kozzaszybtak​sów​ki

ipo​ko​juho​te​lo​we​go.Aleoczy​wi​ście,byłtoprzedewszyst​kimwy​jazdsłuż​bo​wy.

Usta​li​li, że spo​tka​ją się już na lot​ni​sku. Cze​ka​jąc na tak​sów​kę, Ali​ce w my​ślach

od​ha​cza​ła wszyst​kie punk​ty ze swo​jej li​sty kon​tro​l​nej. Do​ku​men​ty i lap​top mia​ła
spa​ko​wa​newba​ga​żupod​ręcz​nym.Jesz​czerazupew​ni​łasię,czymate​le​fon.Śred​-
niejwiel​ko​ściwa​liz​kazubra​nia​misłuż​bo​wy​minaczte​rydnista​łaobokdrzwiwyj​-
ścio​wych.

Wyj​rza​łazaokno.Byłsło​necz​nywio​sen​nypo​ra​nek.Wy​cho​dzącnaze​wnątrz,po​-

czu​łasię,jak​bycze​ka​łająpo​dróżdo​oko​łaświa​ta.To,cowjejoczachbyłowy​da​rze​-
niemroku,dlawie​luko​bietwjejwie​kubyłoco​dzien​no​ścią.Ach,jak​żeimtegoza​-
zdro​ści​ła.

Na​gletknę​łojązłeprze​czu​cie.Cośprze​oczy​ła.Itocośbar​dzoważ​ne​go.Wy​tę​ży​-

łaumysłipochwi​liwspo​mnie​nieGa​brie​lale​ni​wiewy​cią​gnię​te​gonałóż​kuwsa​mym
płasz​czuką​pie​lo​wympo​ja​wi​łosięprzedjejocza​mi.Orany,prze​cieżbędątamsami.
Przez całe czte​ry dni! Czy to moż​li​we, że jej pod​eks​cy​to​wa​nie po​dró​żą do Pa​ry​ża
byłozwią​za​nezGa​brie​lem?Nie!Zer​k​nę​łanate​le​fon,któ​rywy​świe​tliłwia​do​mość
ocze​ka​ją​cejtak​sów​ce.Ro​zej​rza​łasiępouli​cyiru​szy​ławstro​nęsa​mo​cho​du.

Pod​czas krót​kiej po​dró​ży na He​ath​row za​po​mnia​ła o drę​czą​cych ją wąt​pli​wo​-

ściachisku​pi​łasięnabar​dziejprzy​ziem​nychte​ma​tach.Mamamia​łasiędo​brze.Ali​-
ce bę​dzie mo​gła spę​dzić kil​ka dni, nie za​mar​twia​jąc się przez cały czas. W pra​cy
po​ja​wi​łasięper​spek​ty​wapo​zy​ska​niako​lej​nejspół​kiijużmy​śla​łanadtym,ja​kiein​-
for​ma​cje będą po​trzeb​ne Ga​brie​lo​wi. Na lot​ni​sko przy​by​ła o cza​sie i za​do​wo​lo​na
zsie​biesta​nę​łaprzysta​no​wi​skaod​pra​wydlapa​sa​że​rówpierw​szejkla​sy,gdziesię
umó​wi​li.

Pochwi​lipo​ja​wiłsięGa​briel.Po​pa​trzyłscep​tycz​nienawa​liz​kę,tor​bęzlap​to​pem

ima​leń​kąto​reb​kęprze​wie​szo​nąprzezra​mię.

–Totwójcałyba​gaż?
Trud​nopo​wie​dzieć,cze​goocze​ki​wał.Możeod​mia​ny?Tym​cza​semAli​cewy​glą​da​-

łajakzwy​kle.Czar​nepan​to​fle,bia​łako​szu​laisza​ryko​stiumskła​da​ją​cysięzespód​-
ni​cydoko​laniża​kie​tu.Przezra​mięmia​łaprze​rzu​co​nypłaszcz.

–Prze​cieżtotyl​koczte​rydni–od​par​ła.
Ga​briel pre​zen​to​wał się, jak zwy​kle, olśnie​wa​ją​co. Miał na so​bie kre​mo​we

spodnieita​kie​gosa​me​goko​lo​rupu​lo​wer,spodktó​re​gowi​daćbyłoko​szu​lęwpa​ski.
Narącz​ceogrom​nejwa​liz​kiwi​sia​łaele​ganc​ka,za​mszo​wakurt​ka.

‒ Znam ko​bie​ty, któ​re na jed​ną noc za​bra​ły​by wię​cej ba​ga​żu niż ty – mruk​nął

wod​po​wie​dzi.Zprzy​jem​no​ściąpa​trzyłnajejza​ró​żo​wio​nena​glepo​licz​kiioczy,któ​-
renie​po​rad​nieuni​ka​łyjegospoj​rze​nia.

Pood​pra​wieizda​niuba​ga​żuru​szy​liwstro​nęsa​lo​ni​kudlaVIP-ów.
–Jesz​czeni​g​dynieby​łamwPa​ry​żu.–Ali​ceroz​glą​da​łasiępoele​ganc​kimwnę​trzu

dla pa​sa​że​rów pierw​szej kla​sy. Wy​god​ne ka​na​py usta​wio​ne były tak, by za​pew​nić
go​ściompry​wat​ność.Wgłę​biznaj​do​wałsiębu​fet,wo​kółktó​re​gouwi​jałsiękel​ner.

Ga​briel aż prze​chy​lił gło​wę, za​sko​czo​ny tym wy​zna​niem. Ali​ce rzad​ko od​zy​wa​ła

sięnie​py​ta​na,aje​ślijuż,toni​g​dyniepo​ru​sza​łate​ma​tówoso​bi​stych.Wefek​cienic

oniejniewie​dział.Brakwy​lew​no​ściuwa​żałuko​bietzaza​le​tę.Zniąbyłoina​czej.
Imwię​cejukry​wa​ła,tymbar​dziejmiałocho​tęwie​dziećoniejjaknaj​wię​cej.

–Na​praw​dę?
–Tak–po​twier​dzi​ła.
–My​śla​łem,żewszko​łachjeź​dzisiędoPa​ry​żanawy​ciecz​ki.
Ali​ce przy​po​mnia​ła so​bie szkol​ne lata. Cho​dzi​ła do zwy​kłej, pań​stwo​wej szko​ły.

Wdomuniktniepo​świę​całjejuwa​gi.Ojcaprze​waż​nieniebyło,amat​kabyłaza​ję​ta
swo​imipro​ble​ma​mi.

– By​łam kie​dyś w Hisz​pa​nii. Za​pro​si​ła mnie ko​le​żan​ka ze szko​ły. Mia​łam wte​dy

czter​na​ścielatitobyłynaj​faj​niej​szewa​ka​cje.

–Awa​ka​cjezro​dzi​ca​mi?
–Bar​dzorzad​kowy​jeż​dża​li​śmy.–Jejtonzro​biłsięostroż​niej​szy.
–Do​brzeznamtouczu​cie–po​wie​działGa​briel.
Zer​k​nę​łananie​goza​sko​czo​naiuświa​do​mi​łaso​bie,żenicniewieojegoprze​szło​-

ści,pozatym,żebyłuta​len​to​wa​nymbiz​nes​me​nemiwtejchwi​lijużchy​bami​liar​de​-
rem. Nie orien​to​wa​ła się jesz​cze zbyt do​brze w ca​łym za​kre​sie dzia​łal​no​ści jego
wie​lufirm,alekie​dyśpo​bież​nieprzej​rza​łabi​lan​sezpo​przed​nichlat.

Byłacie​ka​wa,comiałnamy​śli,alenienatyle,bypo​ko​naćnie​śmia​łość.Coin​ne​-

go,gdy​bysamza​cząłopo​wia​dać.Zresz​tą,dla​cze​gomiał​bysięjejzwie​rzać.Po​dob​-
niejakona,po​tra​fiłod​dzie​laćspra​wyoso​bi​steodza​wo​do​wych.

Ga​brielza​uwa​żył,żeniepo​cią​gnę​łaroz​mo​wyiżemu​sia​łotowy​ni​kaćzkal​ku​la​cji.

Sam nie wie​dział, dla​cze​go wdał się w tę roz​mo​wę i za​czął ją wy​py​ty​wać o prze​-
szłość.Byłotodośćczy​tel​neza​pro​sze​niedowy​mia​nydo​świad​czeń.Awte​dymu​siał​-
byopo​wie​dziećjejodzie​ciń​stwiewro​dzi​nieza​stęp​czej.Ni​ko​mujesz​czeotymnie
po​wie​dział.

Czte​ro​dnio​wy wy​jazd do Pa​ry​ża wy​dał mu się na​gle wy​pra​wą w nie​zna​ne, pod​-

czas któ​rej mo​gło się wy​da​rzyć wszyst​ko. Za​sta​na​wiał się, czy Ali​ce kie​dy​kol​wiek
sięupi​ła,tań​czy​łanasto​lealbopo​szłanaca​łość.Byłcie​kaw,copo​ra​bia​łaprzezte
wszyst​kie week​en​dy, któ​re za​re​zer​wo​wa​ła so​bie pod​czas pierw​sze​go dnia pra​cy.
Wresz​cie przy​ła​pał sie​bie na roz​my​śla​niach, czy w jej ży​ciu jest ja​kiś męż​czy​zna.
Pa​mię​tał,żenapo​cząt​kuza​prze​czy​ła,alemożecośsięzmie​ni​ło?

Wy​wo​ła​no ich lot i Ga​briel mu​siał odło​żyć te nie​zwy​kle cie​ka​we roz​wa​ża​nia na

póź​niej.Wcza​sieloturoz​ma​wia​lityl​koopra​cy.Ali​ceza​cho​wy​wa​łady​stans,aleGa​-
briel, wy​czu​lo​ny na naj​drob​niej​sze zmia​ny na​stro​ju u ko​biet, wi​dział, że jest za​-
chwy​co​na.Razporazdo​ty​ka​ładło​niąak​sa​mit​niemięk​kie​goobi​ciafo​te​li,roz​glą​da​-
ła się dys​kret​nie i zer​ka​ła za okno. Tro​chę jak mała dziew​czyn​ka, któ​ra pierw​szy
raz wy​jeż​dża na wa​ka​cje. Są​dząc po re​ak​cjach, chy​ba ni​g​dy nie le​cia​ła pierw​szą
kla​są.

Za​re​zer​wo​wałdlanichpo​ko​jewnaj​droż​szymho​te​luwPa​ry​żuije​dy​nym,wja​kim

lu​bił się za​trzy​my​wać. Uśmiech​nął się na samą myśl, jaką bę​dzie mia​ła minę, gdy
wresz​cie do​trą na miej​sce. Był tym pod​eks​cy​to​wa​ny jak na​sto​la​tek, któ​ry pró​bu​je
zro​bić wra​że​nie na dziew​czy​nie. Szko​da, że kie​dy był na​sto​lat​kiem, nie w gło​wie
mubyłyta​kieroz​ryw​ki.Więk​szośćcza​suspę​dzałwte​dynana​uce,któ​ramia​łamu
za​pew​nićlep​sząprzy​szłość.Itaksięsta​ło.Te​raz,gdyjużbyłbo​ga​ty,niemu​siałro​-
bićwra​że​nianani​kim.Na​wetnako​bie​tach.

Nalot​ni​skucze​ka​łajużnanichli​mu​zy​nazkie​row​cą.
–Czytyni​g​dynieza​cho​wu​jeszsiętakjakzwy​klilu​dzie?–mruk​nę​łaAli​ce,kie​ru​-

jąctopy​ta​niebar​dziejdosie​bieniżdonie​go.Byłaprze​ko​na​na,żedoho​te​lupo​ja​dą
tak​sów​ką.Ga​brielusły​szałjed​naktęuwa​gę.

– Dla​cze​go? – za​py​tał, sa​do​wiąc się bli​sko niej. Przed ocza​mi miał jej de​li​kat​ny

pro​fil. Ali​ce od​gar​nę​ła ko​smyk wło​sów za ucho. Mia​ła na so​bie kol​czy​ki z per​łą,
dziew​czę​ceitakróż​neodeks​tra​wa​ganc​kiejbi​żu​te​rii,któ​rązwy​klewi​dy​wałuko​-
bietwjejwie​ku.

Ali​ce,któ​rejnado​breudzie​liłsięwa​ka​cyj​nyna​strój,ro​ze​śmia​łasiętyl​ko.
–Po​win​naśtoro​bićczę​ściej–po​wie​działzprze​ko​na​niem.
–Cota​kie​go?
–Śmiaćsię.
–Niewie​dzia​łam,żetomójatut–po​wie​dzia​łaroz​ba​wio​na.Wy​glą​da​łanaodro​bi​-

nębar​dziejroz​luź​nio​ną,coza​pew​nebyłoza​słu​gąkie​lisz​kawinawy​pi​te​gonapo​kła​-
dzie.–Po​wiedz,Ga​brie​lu,czyjestcoś,coro​biszsam,czyza​wszewszy​scyciusłu​-
gu​ją?

–Samza​ra​biampie​nią​dze–po​wie​dział,uśmie​cha​jącsięuro​czo.–Apo​tempła​cę

in​nym,żebymar​twi​lisięoresz​tę.

–Itowy​star​czadoszczę​ścia?–Ali​cena​praw​dębyłacie​ka​wa,jaktojestbyćtak

bo​ga​tym.Skądtacylu​dziejakGa​brielbra​lisiłę,bykaż​de​godniawsta​waćdopra​cy,
je​śliichje​dy​nymmo​ty​wembyłypie​nią​dze.Atejużprze​cieżmie​li.

–Czyż​byśza​mie​rza​ławy​gło​sićka​za​nienate​matrze​czy,któ​rychniemoż​naku​pić?

–Od​kądsię​gałpa​mię​cią,ma​rzyłopie​nią​dzach.Moż​nabyłozanieku​pićwszyst​ko,
cze​gomuwte​dybra​ko​wa​ło.

– Mi​ło​ści nie moż​na ku​pić – po​wie​dzia​ła z prze​ko​na​niem Ali​ce i tym ra​zem Ga​-

brielmu​siałsięro​ze​śmiać.

–Mógł​bymciudo​wod​nić,żejestina​czej–rzekłuba​wio​ny,alewjegore​ak​cjiAli​ce

za​uwa​ży​ła coś, co chciał przed nią ukryć. Brą​zo​we oczy z uwa​gą przy​glą​da​ły się
jegoprzy​stoj​nejtwa​rzy.

–Toniemi​łość!–żach​nę​łasięAli​ce,niemo​gącso​bieprzy​po​mnieć,ja​kimcu​dem

ze​szli na tak oso​bi​ste te​ma​ty. Opar​ła się ple​ca​mi o drzwi, od​su​wa​jąc się od nie​go
jaknaj​da​lej.

–Możeiniemi​łość,alemniewy​star​cza–po​wie​działchłod​noGa​brielipo​pa​trzył

przezokno.Ali​ceniewy​glą​da​łanaro​man​tycz​kę,alemógłsięmy​lić.

–Acozmał​żeń​stwem?Sta​bi​li​za​cją?–na​le​ga​ła.
–Comasznamy​śli?‒BrwiGa​brie​launio​słysiękugó​rze.
–Niemaszta​kichma​rzeńalbopla​nów?
– Chy​ba nie. – Za​sta​na​wiał się przez chwi​lę. – Już daw​no temu do​sze​dłem do

wnio​sku,mojapan​nocie​kaw​ska,żeje​dy​ne,naczymmoż​nawży​ciupo​le​gać,topie​-
nią​dze.Na​uczy​łemsięro​bićznichwła​ści​wyuży​tek.Pie​nią​dzecięnieoszu​ka​ją,nie
mająwy​ma​gań,niesąma​rud​neimogęzanieku​pićto,cochcęikie​dychcę.

Ali​ceteżniemia​łazłu​dzeńcodomi​ło​ści,aleda​le​kojejbyłodocy​ni​zmu.
Ga​brielnietyl​koniewie​rzyłwmi​łość,aleteżni​g​dynieza​dał​byso​bietru​du,byjej

szu​kać.

Ali​ceod​wró​ci​łasięwstro​nęszy​by,zaktó​rąmi​ga​łyuli​cePa​ry​ża.Zje​cha​lijużzob​-

wod​ni​cy i w wol​niej​szym tem​pie prze​miesz​cza​li się po me​tro​po​lii. Był prze​pięk​ny
dzieńznie​bie​skimnie​bemija​śnie​ją​cymwy​so​kosłoń​cem.Zbli​ża​łosiępo​łu​dnie.

–Możepo​wieszmi,comamydzi​siajwpla​nie?–za​py​ta​ła,po​wra​ca​jącdote​ma​tów

służ​bo​wych.

–Od​pocz​nie​myparęgo​dzinwho​te​lu,apo​temko​la​cjazklien​tem.
–Trze​baszyb​kozro​bićre​zer​wa​cję.
–Fra​nço​isiMa​rieza​pro​si​linasdosie​bie–po​wie​dział.–Dla​te​goprzy​le​cie​li​śmy

dzi​siaj, a nie do​pie​ro w po​nie​dzia​łek. Zbie​rze się cała ro​dzi​na. Po​my​śla​łem, że to
do​braoka​zja,byspraw​dzić,czyniechcąsięwy​co​fać.

–Ko​la​cjajestunichwdomu?
– Po​dob​no to praw​dzi​wy pa​łac. Sam je​stem cie​kaw. To przy​ję​cie z oka​zji czter​-

dzie​stejrocz​ni​cyichślu​bu.Fra​nço​ismó​wił,żebę​dziena​wetkil​kudy​gni​ta​rzy.

Ali​ce po​pa​trzy​ła na nie​go lek​ko spa​ni​ko​wa​na. Za​wsze jej się wy​da​wa​ło, że tego

ro​dza​juspo​tka​niasłuż​bo​weod​by​wa​jąsięwre​stau​ra​cjachwy​peł​nio​nychpobrze​gi
go​ść​mi,gdzieła​twowto​pićsięwtłum.Wkoń​cubyłatyl​koasy​stent​ką,mia​łaro​bić
no​tat​ki i to wszyst​ko. Ale pry​wat​ne przy​ję​cie to zu​peł​nie inny ka​li​ber. Przede
wszyst​kimbę​dzietamgo​ściem.Wmy​ślachprze​trze​pa​łaza​war​tośćswo​jejwa​liz​ki,
stwier​dza​jączprze​ra​że​niem,żenieza​bra​łaanijed​nejsu​kien​ki.

Li​mu​zy​naza​trzy​ma​łasięprzedho​te​lem.Wy​sia​da​jąc,Ali​cenachwi​lęprzy​sta​nę​ła

oszo​ło​mio​na wi​do​kiem fa​sa​dy ze szkła, któ​ra pię​ła się wy​so​ko w górę. Sły​sza​ła
otymho​te​lu.Zresz​tą,ktoniesły​szał?Przy​spie​szy​łakro​ku,żebydo​go​nićGa​brie​la.

–Tubę​dzie​mymiesz​kać?–szep​nę​łaznie​do​wie​rza​niem.
Przy​glą​da​łamusięzza​zdro​ścią.Mu​siałbyćprzy​zwy​cza​jo​nydota​kichmiejsc.Ze

spo​ko​jemzno​siłmałeza​mie​sza​nie,ja​kiewy​wo​ła​łoichpo​ja​wie​niesię.Pół​gło​semwy​-
da​wał po​le​ce​nia boy​owi ho​te​lo​we​mu, któ​ry im to​wa​rzy​szył. Tym​cza​sem ba​ga​żo​wi
za​ję​lisięwa​liz​ka​mi,coAli​ceod​no​to​wa​ła,obej​rzaw​szysięjesz​czerazzasie​bie.

Przy​jem​niebyłoiśćkołonie​go,na​wetje​ślibyłatyl​koasy​stent​ką.Niktotymprze​-

cieżniewie​dział.Unio​słaza​temgło​węiwkro​czy​ławświatmar​mu​rówiży​ran​do​li
skła​da​ją​cych się z ty​sią​ca krysz​ta​łów, dro​go​cen​nych me​bli, dzieł sztu​ki i kosz​tow​-
nychtka​ninzdo​bią​cychpar​terho​te​lu.Wdy​cha​łapo​wie​trzeprze​sy​co​nenie​okre​ślo​-
nym,przy​jem​nymaro​ma​temina​pa​wa​łaoczywi​do​ka​mi,ja​kichni​g​dydo​tądniemia​ła
oka​zjioglą​dać.

– Mu​szę ci coś po​wie​dzieć – szep​nę​ła, gdy boy ho​te​lo​wy otwo​rzył przed nimi

drzwidodwóchsą​sia​du​ją​cychzesobąsuitiwrę​czyłimkar​tyma​gne​tycz​ne.

–Mo​żeszmó​wićnagłos–od​parłGa​brielrów​nieższep​tem.–Wta​kichmiej​scach

dys​kre​cjajestnaj​więk​szącno​tą.

Wjejoczachbły​snę​łairy​ta​cja,aleGa​brieluśmiech​nąłsiętyl​ko.Od​wró​ciłsięna

chwi​lędochłop​caipo​wie​działdonie​gocośpofran​cu​sku.Dys​kret​nymge​stemwsu​-
nąłmuwdłońna​pi​wekichło​pakpochwi​liznik​nął.Zo​sta​linako​ry​ta​rzusami.

–Popro​stuje​steśszcze​ry–po​wie​dzia​łazna​my​słem.
We​szlidomniej​sze​goko​ry​ta​rzaoświe​tlo​ne​gopa​ro​makin​kie​ta​miiGa​brielotwo​-

rzyłdrzwidoprze​stron​nej,urzą​dzo​nejzprze​py​chemsy​pial​ni,poktó​rejna​wetsię
niero​zej​rzał.

–Niestójtak,wejdźda​lej!–za​żą​dał.
Zrzu​ciłzsie​biekurt​kęibuty.Sto​jącnabo​sa​ka,wy​pu​ściłko​szu​lęzespodniiroz​-

piąłdwagór​negu​zi​ki.Na​stęp​niesię​gnąłpote​le​fonizezmarsz​czo​nymczo​łemprze​-
glą​dałwia​do​mo​ści.

Zro​bi​łakil​kakro​kówiprzy​sta​nę​łanaśrod​ku,wy​trą​co​nazrów​no​wa​giwi​do​kiem

łóż​ka.Przy​po​mi​na​łojejprzy​mu​so​wąwi​zy​tęwjegodomu.

–Cochcia​łaśmipo​wie​dzieć?–przy​po​mniałso​bie,zer​ka​jącnanią.
–Niewie​dzia​łam,żewpla​nachjestele​ganc​kieprzy​ję​cieicho​dzioto,że…–za​-

czer​wie​ni​łasię.

– Spa​ko​wa​łaś tyl​ko ubra​nia do pra​cy? – do​my​ślił się od razu. – Niech zgad​nę –

zmru​żyłoczy,przy​pa​tru​jącjejsięzlek​kimuśmiesz​kiem–sza​ryko​stium,kil​kabia​-
łychblu​zek,kil​kaparraj​stopiczar​nepan​to​fle…

–Wiem,żetomożewy​da​waćsięnud​ne,aleuwa​żam,żepra​catoniere​wiamody.

Gdy​byśmipo​wie​dział…

–Wie​dzia​łaś,żebę​dzieko​la​cjazklien​tem.My​śla​łaś,żektó​ryśztychnud​nychko​-

stiu​mi​kówzro​biwra​że​nie?

–Dla​cze​gonie?Sądośćele​ganc​kieiwy​glą​da​jąpro​fe​sjo​nal​nie.
–Sąsza​reini​ja​kie!–od​pa​ro​wał.
–Tonie​praw​da!
–Do​sta​jeszdo​da​teknaubra​niatakjakinnipra​cow​ni​cy.Pła​cęci,że​byśwy​glą​da​ła

jakczło​wiek.Alezda​jesię,żeniewy​da​łaśnatona​wetjed​ne​gofun​ta.

Pra​wie wszyst​kie pie​nią​dze, któ​re Ali​ce za​ra​bia​ła, szły na opła​ce​nie psy​cho​lo​ga

dla mat​ki, resz​tę wy​da​wa​ła na czynsz i je​dze​nie. Nie zo​sta​wa​ło aż tyle, by mo​gła
ku​po​waćża​kie​tyzapięć​setfun​tówipan​to​fleodMa​no​loBlah​ni​ka.

–Skądmo​żesztowie​dzieć?–za​py​ta​ła,czer​wie​niącsięjesz​czemoc​niej.
–Prze​cieżwi​dzę.Chy​bażewy​da​jesztepie​nią​dzenaja​kieśeks​tra​wa​ganc​kieciu​-

chy,wktó​rychniemo​gła​byśsiępo​ka​zaćwpra​cy.

– Nie są​dzi​łam, że do biu​ra trze​ba się ubie​rać w dro​gie rze​czy – po​wie​dzia​ła

gniew​nie,przy​po​mi​na​jącso​bie,żeza​uwa​ży​łatojużpierw​sze​godnia.

–Za​nimtaroz​mo​wazu​peł​niezej​dzienabocz​nytor,możesko​rzy​staszzwol​ne​go

cza​suipój​dzieszku​pićja​kąśwyj​ścio​wąsu​kien​kę–po​in​for​mo​wałjąchłod​no.

Ali​ceprze​li​czy​ławmy​ślachskrom​neoszczęd​no​ści,któ​reuda​łojejsięodło​żyć,od​-

kądpra​co​wa​łauCa​bre​ry,ipo​bla​dła.

–Mu​sia​ła​bymwziąćzoszczęd​no​ści–wy​ją​ka​ła,wi​dzącocza​miwy​obraź​ni,jakjej

mi​ni​mal​neza​bez​pie​cze​niefi​nan​so​weob​ra​casięwpył.

Ga​brieltyl​komach​nąłręką.
–Prze​le​jępie​nią​dzenatwo​jekon​to.Kuptyleubrań,ilepo​trze​bu​jesz.Ipójdźdo

spa.Jestwspa​nia​łe.Zróbwszyst​ko,cochcesz,inieza​wra​cajso​biegło​wykosz​ta​mi.

– Wszyst​ko? Ale po co? – Ali​ce nie ro​zu​mia​ła nic, oprócz tego, że gdy​by mo​gła,

naj​chęt​niejza​pa​dła​bysiępodzie​mię.Cogor​sza,zupo​ka​rza​niajejGa​brielczer​pał
ja​kąśper​wer​syj​nąprzy​jem​ność.

– Ali​ce. – Uniósł rękę, uci​sza​jąc ją. – Po​wiem to wprost. Je​steś mło​dą ko​bie​tą

i chciał​bym cię wresz​cie zo​ba​czyć w czymś szy​kow​nym, a na​wet fry​wol​nym. –
Uśmiech​nąłsięprze​kor​nie.

–Wży​ciunieprzy​szła​bymtakubra​nadopra​cy!
– Masz cho​ciaż jed​no ubra​nie, któ​re nie jest sza​re, sztyw​ne i nud​ne? Dla​cze​go

upie​rasz się, żeby wy​glą​dać jak za​kon​ni​ca? Fra​nço​is i Ma​rie to bo​ga​ci lu​dzie i są

Fran​cu​za​mi. Do​daj jed​no do dru​gie​go i masz kwin​te​sen​cję ele​gan​cji. Co so​bie po​-
my​ślą, jak zo​ba​czą cię na przy​ję​ciu ubra​ną w po​nu​ry, wi​szą​cy jak wo​rek ko​stium
biu​ro​wyzsie​ciów​ki?Zro​zum,two​jeubra​nieniemusibu​dzićsen​sa​cji,aledo​brzeby
było,gdy​byśprzy​naj​mniejnieod​sta​wa​łaodresz​tygo​ści.

–Niepo​my​śla​łamotym,żebyza​braćczar​nąsu​kien​kę.
–Ztejsa​mejli​niicoko​stium?
–Ztejsa​mej.Po​nu​rejiwi​szą​cejjakwo​rek–stwier​dzi​łaoschle.
Ga​brieluniósłwgóręręcewge​ścieroz​pa​czy,niewie​dzącjuż,jakprze​mó​wićjej

doroz​sąd​ku.

–Słu​chaj,mo​głemprze​cieżowi​jaćwba​weł​nę,aletoniewmoimsty​lu.Uwierzmi,

je​ślipo​ja​wiszsięnaprzy​ję​ciuwjed​nymztychkosz​mar​nychuni​for​mów,chwi​lępo
prze​kro​cze​niupro​guza​cznieszsięczućjakod​lu​dek.Pozatymlu​dzieza​cznąsięza​-
sta​na​wiać, ja​kim je​stem sze​fem, je​śli nie po​tra​fię za​dbać o przy​zwo​ity ubiór pra​-
cow​ni​ków.

–Czytywogó​lezda​jeszso​biespra​węztego,żemnieob​ra​żasz?–wy​buch​nę​ła,

bli​skałez.

– A ty po​tra​fisz so​bie wy​obra​zić, jaką mi wy​sta​wisz laur​kę? – Jego ciem​ne oczy

wy​zy​wa​łyjąnapo​je​dy​nek.

–Coza​temmamku​pićzatwo​jepie​nią​dze,słu​cham!
–Kupcośele​ganc​kie​go,szy​kow​ne​goiwko​lo​rze.Na​ba​wiszsięde​pre​sjiodtych

sza​ro​ści.

–Prze​pra​szam,aleniebę​dzieszmimó​wił,jakmamsięubie​rać!–od​par​łaobu​rzo​-

na,cho​ciażwie​dzia​ła,żeGa​brielmara​cję.Wy​obra​zi​łaso​bieswójsza​ry,skrom​ny
ko​stiumnatlekok​taj​lo​wych,ele​ganc​kichsu​kie​nek,gar​ni​tu​rów,amożena​wetfra​-
kówisu​kienwie​czo​ro​wych.Byłanastra​co​nejpo​zy​cji.

–Popro​stumó​wię,jakjest!–Porazpierw​szyjed​nakpo​czuł,żeniepo​wi​nientrak​-

to​waćjejtakob​ce​so​wo.

–Wpo​rząd​ku!–po​wie​dzia​łaprzezza​ci​śnię​tezęby,na​dalura​żo​na.
Jakako​bie​tanaświe​cieniesko​rzy​sta​ła​byzpro​po​zy​cjiubra​niasięnaczyjśkoszt?

Lubmożeina​czej:najegokoszt.Jesz​czeta​kiejniepo​znał.Tym​cza​semAli​cemia​ła
minę,jak​byroz​gry​złapla​ste​rekcy​try​nyiza​sta​na​wia​łasię,czygopo​łknąć,czywy​-
pluć.Prze​dziw​ne!

Chciałjejtyl​kooszczę​dzićbla​ma​żu.Jed​nązpierw​szychrze​czy,ja​kiena​uczy​łogo

ży​cie,byłoto,żelu​dzieuwiel​bia​lioce​niaćin​nychpoubio​rze.Niewie​rzył,żeAli​ce
ni​g​dysięztymniespo​tka​ła.Za​cho​wujsięjakkról,abędąciętrak​to​waćpokró​lew​-
sku.

Mimotoczułja​kiśnie​smakzpo​wo​dutejdys​ku​sji,aminaAli​cemó​wi​ła,żemu​siał

jąob​ra​zić,itomoc​no.Trud​no.Niebę​dziejejprze​pra​szał.Mowyniema!Zna​czą​co
spoj​rzałnaze​ga​rek,poczymoj​cow​skimto​nemdo​ra​dziłjej,żeje​ślichcecośku​pić,
po​win​na się zbie​rać. Za​pro​po​no​wał, by po​je​cha​ła li​mu​zy​ną i za​pi​sał ad​re​sy kil​ku
zna​nychbu​ti​ków.

Gdy Ali​ce ode​bra​ła od nie​go kart​kę, zna​la​zła na niej same domy mody wiel​kich

pro​jek​tan​tów.Po​nie​ważzwra​że​niaza​bra​kłojejtchu,zdo​ła​łatyl​kowy​du​sić:

–Októ​rejsięspo​ty​ka​my?
– Im​pre​za roz​po​czy​na się o ósmej. Spo​tkaj​my się w ba​rze na dole o wpół do

ósmej.Zdą​ży​myjesz​czewy​pićdrin​kaibę​dzie​mynamiej​scuoósmejtrzy​dzie​ści.

Po​nie​ważwiel​kipanniemiałwzwy​cza​jupo​ja​wiaćsiępunk​tu​al​nie.Ali​ceochło​nę​-

łajużnie​co,cho​ciażręcewciążjejdrża​ły.

–Popo​łu​dniubę​dzie​myjesz​czepra​co​wać?–za​py​ta​łachłod​no.
–Jestso​bo​ta.Maszwol​ne.
–Dzię​ku​ję–po​wie​dzia​łasztyw​noipo​de​szładodrzwi.
Wmy​ślachukła​da​łaplannadal​szączęśćdnia.Weź​mieprysz​nic,roz​pa​ku​jeswo​je

sza​re,sztyw​neinud​neubra​nia,apo​tempój​dziewy​da​waćjegopie​nią​dzenaciu​chy,
któ​repo​zwo​ląjejwto​pićsięwtłumgo​ści.

Przedwyj​ściemza​trzy​ma​łasięnachwi​lę.
–Będęwba​rzeosiód​mejtrzy​dzie​ści.Gdy​bycośsięzmie​ni​ło,dajmiznać.
Za​mknę​łazasobądrzwiipo​czu​ła,jakcię​żarspadłjejzser​ca.Przy​naj​mniejnie

bę​dziemu​sia​łagooglą​daćprzeznaj​bliż​szeparęgo​dzin.We​szładoswo​je​gopo​ko​ju
iodrazupo​szładoła​zien​ki.Go​rą​cyprysz​nicwy​star​czył,byzmyćzsie​biereszt​ki
przy​gnę​bie​nia.Wy​su​szy​ławło​syispię​łajewni​skikok,ubra​łasię,zer​k​nę​ładolu​-
straiwzde​cy​do​wa​nielep​szymna​stro​juze​szłanadół,gdziecze​kałjużnaniąkie​-
row​ca.

Je​ślijejszefpo​le​cił,bydo​sto​so​wa​łaswójwy​gląddojegowy​ra​fi​no​wa​nychocze​ki​-

wań,toniebę​dziemusięwię​cejsprze​ci​wiać.Cowię​cej,po​sta​rasięwy​paśćjaknaj​-
le​piej!

ROZDZIAŁPIĄTY

Ali​ceni​g​dyjesz​czeniemia​ładodys​po​zy​cjinie​ogra​ni​czo​ne​gobu​dże​tunaubra​nia.

Dom ro​dzi​ców nie na​le​żał do bo​ga​tych, cho​ciaż oj​ciec miał nie​złą pra​cę, a mat​ka
dys​po​no​wa​łanie​wiel​kimma​jąt​kiem.Więk​szośćpie​nię​dzyszłanautrzy​ma​niedomu,
spła​tękre​dy​tu,apo​temtak​żenako​chan​kiojca.

Mamaku​po​wa​łajejubra​nia,apo​temda​wa​łateżnie​wiel​kiekie​szon​ko​we.Dla​te​go

niewie​dzia​ła,jaktojestwy​da​waćpie​nią​dzenacoś,coniejestjejab​so​lut​nienie​-
zbęd​nedoży​cia.

Za​bra​łazesobąpod​ręcz​nyprze​wod​nikinaj​pierwpo​pro​si​łakie​row​cę,byza​wiózł

jąnaPolaEli​zej​skie,cho​ciażbyłototakbli​sko,żewła​ści​wiemo​głasięprzejść.Po​-
my​śla​ła,żeza​nimnado​brerzu​cisięwwirza​ku​pów,war​toprze​spa​ce​ro​waćsiępo
mie​ście. Po​go​da sprzy​ja​ła spa​ce​rom i wy​siadł​szy z sa​mo​cho​du, ka​za​ła kie​row​cy
wra​caćdoho​te​lu.Byłoowie​lecie​plejniżwLon​dy​nieiwkrót​ceAli​cewroz​pię​tym
płasz​czu z bu​zią roz​pro​mie​nio​ną uśmie​chem, wę​dro​wa​ła naj​bar​dziej zna​ną ale​ją
Pa​ry​ża, mi​ja​jąc eks​klu​zyw​ne re​stau​ra​cje, ka​wiar​nie i tłu​my ro​do​wi​tych pa​ry​żan
oraztu​ry​stów.Nie​ste​tyniemia​łacza​suwejśćdomu​zeum,alezogrom​nymza​in​te​-
re​so​wa​niemob​ser​wo​wa​łape​reł​kiar​chi​tek​tu​ryopi​sa​newprze​wod​ni​ku.

Zmę​czo​nanie​co,przy​sia​dławka​wiar​nia​nymogród​kuiza​mó​wi​łakawęzcro​is​san​-

tem.Ob​ser​wu​jącru​chli​wąotejpo​rzeuli​cę,roz​my​śla​łaotym,copo​wie​działdoniej
Ga​briel.Nie​waż​ne,żesięsta​ra​ła.Itakuwa​żałjązanud​nąsza​rąmysz,któ​rana​-
wetniepo​tra​fisięubrać.Namyślprzy​szłajejGeo​r​giawczer​wo​nej,opi​na​ją​cejcia​-
ło su​kien​ce i pan​to​flach na szpil​kach. Z czar​ny​mi lo​ka​mi i dłu​gi​mi pa​znok​cia​mi
wko​lo​rzeszkar​łat​nymwy​glą​da​łajakgwiaz​dafil​mo​wazlatczter​dzie​stych.

Niemia​łaszans,bychoćtro​chęzbli​żyćdojegoide​ału.Zu​peł​nieniemia​ława​run​-

ków. Z jej drob​nym biu​stem i nie​zbyt sze​ro​ki​mi bio​dra​mi nie mo​gła​by na​wet uda​-
waćseks​bom​by.Tyl​kobysięośmie​szy​ła.Podru​gie,niezno​si​łaepa​to​wa​niacia​łem
nie​za​leż​nieodoko​licz​no​ści.Mu​sia​ławy​my​ślićcośin​ne​go.Coś,cobę​dziejąróż​nić
odty​po​wychto​wa​rzy​szekGa​brie​la.Po​ka​żemu,żeniejestsza​raanitymbar​dziej
nud​na!

Oko​ło wpół do pią​tej wró​ci​ła do ho​te​lu pie​szo ob​wie​szo​na tor​ba​mi z za​ku​pa​mi.

Zwe​rwąwkro​czy​ładoswo​je​gopo​ko​ju,rzu​ci​łaza​ku​pynałóż​koiro​zej​rza​łasiępo
ele​ganc​kimwnę​trzu.Po​tempo​de​szładookna,zktó​re​gomia​ławi​doknauli​cęipo​-
bli​skiplac.Przy​po​mnia​łaso​bie,żeGa​brielpo​le​całspa.Do​sko​na​łypo​mysł!Za​dzwo​-
ni​ładore​cep​cjiiumó​wi​łasięnasau​nę,ma​ni​kiur,pe​di​kiuricze​sa​nie.

Przedsiód​mąwy​po​czę​taizre​lak​so​wa​nawró​ci​ładopo​ko​juiprzyj​rza​łasięuważ​-

nieswo​imide​al​niewy​glą​da​ją​cympa​znok​ciom,sto​pomiwło​som.Jakona​sto​lat​kani​-
g​dyniemia​łacza​sunasie​dze​nieprzedlu​stremanistro​je​niesię.Bar​dziejzaj​mo​wa​-
ło ją to, w ja​kim na​stro​ju bę​dzie mat​ka, albo czy za​sta​nie w domu ojca. Zresz​tą
wichdomupa​no​wałswo​istypo​dział.Tomat​kabyłauwa​ża​nazapięk​nośćisku​pia​ła
sięnauro​dzie.Cór​ka–mimożeład​na–in​te​re​so​wa​łasięgłów​niena​uką.

Te​raz jed​nak po tych wszyst​kich za​bie​gach ko​sme​tycz​nych Ali​ce po​czu​ła, że

wstą​pi​ływniąnowesiłyipa​trzącnaswo​jeod​bi​cie,porazpierw​szyzo​ba​czy​ławlu​-
strzeko​gośin​ne​goniżzwy​kle.Wy​so​ką,szczu​płądziew​czy​nęofi​gu​rzemo​del​ki.Wy​-
su​nę​łabio​drodoprzo​du,przy​bie​ra​jącpozęjaknawy​bie​gu,iro​ze​śmia​łasięwgłos.

MożeniebyłaKop​ciusz​kiemwy​bie​ra​ją​cymsięnabal,aleobie​ca​łaso​bie,żetego

wie​czo​raniedo​pu​ścidogło​suza​sad​ni​czejiprze​wi​dy​wal​nejAli​ceMor​gan.

Pod​czaspo​po​łu​dnianamie​ścieku​pi​łaczte​ryparyszpi​lekiczte​rysu​kien​ki,pojed​-

nejnakaż​dywie​czór,któ​rymia​łaspę​dzićwPa​ry​żu.Ta,wktó​rejmia​łasiędzi​siaj
po​ka​zać,byłanaj​bar​dziejele​ganc​ka.Byłatodłu​ga,się​ga​ją​capra​wiedoko​stek,bla​-
do​ró​żo​wasuk​niazszy​fo​nuprze​pa​sa​nabor​do​wąwstę​gąwpa​sie.Suk​niamia​łagłęb​-
szyde​koltikrót​kierę​kaw​kizsu​wa​ją​cesięzra​mion.Ma​te​riałład​niepod​kre​ślałjej
szczu​płąfi​gu​rę,niero​biączniejprzytymchu​dejtycz​ki.Dosuk​nido​bra​łakasz​mi​ro​-
wy szal w po​dob​nym, pu​dro​wym od​cie​niu, ozdo​bio​ny drob​niut​ki​mi, ama​ran​to​wy​mi
ce​ki​na​mi. Wszyst​ko do​sko​na​le zgra​ne z po​ma​lo​wa​ny​mi na ciem​no​ró​żo​wo pa​znok​-
cia​mi.

Jed​naknaj​więk​szazmia​nado​ty​czy​łafry​zu​ry.Jejwło​sy,za​wszena​tu​ral​niekasz​ta​-

no​we,byłyte​razroz​świe​tlo​nede​li​kat​ny​mire​flek​sa​miwko​lo​rzekar​me​luiorze​cha.
Lek​kopod​cię​te,oży​ły,za​miastsmęt​niespły​waćnara​mio​na.

Pod wpły​wem im​pul​su chwy​ci​ła te​le​fon, zro​bi​ła so​bie zdję​cie i prze​sła​ła ma​mie,

któ​raod​pi​sa​ła:„Cozazmia​na!”oraz:„Bawsiędo​brze”.

Szyb​kowsko​czy​ławsu​kien​kę,sto​pywsu​nę​ławciem​no​ró​żo​wewe​lu​ro​weszpil​ki

z dłu​gim no​skiem. Spry​ska​ła po​wie​trze per​fu​ma​mi i we​szła w pach​ną​cy ob​łok.
Spraw​dzi​ła,czynieroz​ma​za​łaprzezprzy​pa​dekma​ki​ja​żu,ipo​pra​wi​łausta.Się​gnę​-
łapoma​leń​kąto​reb​kęwko​lo​rzebu​tówipunk​tu​al​nieosiód​mejtrzy​dzie​ścipo​ja​wi​ła
sięnadolewhal​lu.

Przy​się​gła​by,żelu​dzieprzy​glą​da​lijejsię,aleniemia​łaśmia​ło​ści,żebyod​po​wie​-

dzieć na te spoj​rze​nia. Po​dob​nie mu​siał się czuć Ga​briel, któ​ry sku​piał na so​bie
spoj​rze​nia ko​biet, gdzie​kol​wiek się po​ja​wił. To zna​czy, czuł się tak, za​nim zo​stał
zbla​zo​wa​nym,le​ni​wym,an​ty​pa​tycz​nymi…Mu​sia​łaprze​rwaćtęwy​li​czan​kę,po​nie​-
ważdo​strze​głagonasa​mymkoń​cusa​lo​nuoświe​tlo​ne​gotyl​koma​ły​milamp​ka​misto​-
ją​cy​minasto​li​kach.

Wprze​ci​wień​stwiedoresz​tyho​te​lu,trud​nobyłotu​tajzna​leźćchoć​byje​denele​-

ment wy​stro​ju przy​po​mi​na​ją​cy cza​sy współ​cze​sne. Pod no​ga​mi ście​lił się mięk​ki,
wzo​rzy​stydy​wan.Ścia​nyzdo​bi​łygo​be​li​nyzesce​na​miwalkipo​lo​wań,azokienzwi​-
sa​łycięż​kiebor​do​weza​sło​ny.Me​blenie​wąt​pli​wiebyłyan​ty​ka​mi.Ota​cza​łająurze​-
ka​ją​caat​mos​fe​rade​ka​den​cji.

Ga​briel sie​dział i prze​glą​dał ga​ze​tę. Obok na sto​li​ku sta​ła bu​tel​ka czer​wo​ne​go

wina i wy​peł​nio​ny do po​ło​wy kie​li​szek. Po​grą​żo​ny w lek​tu​rze, nie za​uwa​żył, kie​dy
po​de​szła. Jego uwa​gę zwró​ci​ła do​pie​ro za​ska​ku​ją​ca ci​sza. Pod​niósł gło​wę i uj​rzał
przedsobąAli​ce.

Mimowoliwstrzy​małod​dech.Po​tempod​niósłsięilek​koskło​nił.
–Wi​dzę,żewy​peł​ni​łaśmojepo​le​ce​niecodojoty–po​wie​działzuzna​niem.
Ztru​demode​rwałoczyodsmu​kłejfi​gu​ry,któ​radotejporyni​kłagdzieśpodnie​do​-

pa​so​wa​nymbiu​ro​wymuni​for​mem.Jejobec​nośćpo​sta​wi​ławstanaler​tuwszyst​kich
go​ści znaj​du​ją​cych się w ba​rze, mimo że ani suk​nia, ani jej za​cho​wa​nie nie były

w ża​den spo​sób wy​zy​wa​ją​ce. Wręcz prze​ciw​nie, Ali​ce ema​no​wa​ła gra​cją i wdzię​-
kiemgod​nymksięż​ni​czek.

– Kie​li​szek wina? – za​py​tał i ge​stem za​pro​sił ją, by usia​dła. – Opo​wia​daj, do​kąd

wy​bra​łaśsięnaza​ku​py.

Za​czę​ła,oczy​wi​ście,odspa​ce​ru.Za​chwy​ca​łasięPa​ry​żem,po​go​dą,na​wetskle​pa​-

mi,któ​rejejpo​le​cił.Nado​brąspra​wę,niewie​dzia​ła,czyjejkre​acjapo​do​ba​łamu
sięczynie.Trud​nobyłoco​kol​wiekwy​czy​taćzwy​ra​zujegotwa​rzyina​gleAli​ceza​-
pra​gnę​ła,bypo​wie​działjejja​kiśkom​ple​ment.

Samteżwy​glą​dałświet​nie,aletobyłounie​gonor​mal​ne.
–Cozro​bi​łaśzwło​sa​mi?–za​py​tałnie​spo​dzie​wa​nie.–Wy​glą​da​jąja​kośina​czej.
Wtymmo​men​cieAli​ceprze​sta​łasięczućjakjegoasy​stent​ka.Trak​to​wałją,jak​by

bylinarand​ce.

–Fry​zjer​kalek​kojeroz​ja​śni​ła.
–Le​piejciwja​śniej​szychwło​sach–po​wie​dział,le​d​wopa​nu​jącnadchę​ciąpo​gła​-

ska​niaich.

–Możepo​win​ni​śmysięprzy​go​to​waćdopy​tań,ja​kiemogąnamza​da​waćnate​mat

trans​ak​cji?

Ga​brie​lo​wi było to w tej chwi​li ab​so​lut​nie obo​jęt​ne. Przede wszyst​kim, ma​jąc

przedsobąta​kiewi​do​ki,niebyłwsta​nieskon​cen​tro​waćsięnain​te​re​sach.Wmy​-
ślachrazporazna​ty​kałsięnaśla​dycze​goś,comógł​byna​zwaćpo​żą​da​niem.My​ślał
naprzy​kładotym,jakbytupo​zba​wićswo​jąskru​pu​lat​nąasy​stent​kępan​to​fli,zdjąć
zniejtęsuk​nięipo​dzi​wiaćwpeł​nejkra​siewy​cią​gnię​tąlu​bież​nienajegołóż​ku.Nie
miał po​ję​cia, do​kąd ta​kie my​śli mia​ły go za​pro​wa​dzić, szcze​gól​nie że do tej pory
sta​rałsięniemie​szaćży​ciapry​wat​ne​gozpra​cą.Jed​nakdlaniejbyłskłon​nyzła​mać
na​wettęza​sa​dę.

–Tak–mruk​nąłle​d​wiedo​sły​szal​nie.–Po​win​ni​śmy…
Jed​nymhau​stemopróż​niłresz​tęwinaina​lałso​bieko​lej​nykie​li​szek.
Ali​ce roz​po​czę​ła mały wy​kład na te​mat spół​ki i szcze​gó​łów trans​ak​cji. Słu​chał

tegojed​nymuchem.

–Szcze​gól​nieże–kon​ty​nu​owa​ła–mó​wi​łeś,żeiletamjestdzie​ci?Tro​je?Iwszy​-

scymająfunk​cjede​cy​zyj​ne?

– Tak, tro​je – po​twier​dził i oparł się wy​god​niej, po​pi​ja​jąc wino. Jego spoj​rze​nie

błą​dzi​łopojejsyl​wet​ceotu​lo​nejde​li​kat​nątka​ni​ną.Mia​łajędr​nepier​siiszczu​płąta​-
lię.Mimotoróż​ni​łasięodko​biet,zktó​ry​mido​tych​czassięspo​ty​kał.Ichko​bie​cość
była osten​ta​cyj​na. Ali​ce nie mu​sia​ła pro​wo​ko​wać, by wzbu​dzić za​in​te​re​so​wa​ne. –
Dwóchsy​nówicór​ka–do​dał,wi​dząc,żeAli​ceocze​ku​jeod​po​wie​dzi.Byłtakroz​ko​-
ja​rzo​nyzmia​nąwjejwy​glą​dzie,żeniemógłmy​ślećoni​czymin​nym.–Oilepa​mię​-
tam,cór​cebyłoobo​jęt​ne,czyro​dzi​nasprze​dafir​mę,czynie.Po​dró​żu​jepoświe​cie
iudzie​lasięwfun​da​cjach.Aty?Maszro​dzeń​stwo?

Prze​szedłtakgwał​tow​nienagruntpry​wat​ny,żestra​ci​łare​zon.
–Słu​cham?
– Sie​dzi​my so​bie tu​taj i pi​je​my drin​ka. Nie mu​si​my przez cały czas roz​ma​wiać

opra​cy.–Na​peł​niłjejkie​li​szekwi​nemiła​god​nieod​su​nąłjejdłoń,gdychcia​łaza​pro​-
te​sto​wać.–Opo​wiedzmioswo​jejro​dzi​nie.Maszbra​ci?Możesio​stry?Ro​dzi​napo​-
cho​dzizAn​glii?

Dla​cze​gotaksięde​ner​wo​wa​ła?Za​sta​no​wi​łasięprzezmo​ment.Mat​kabyłaje​dy​-

nacz​ką, a oj​ciec miał bra​ta w Au​stra​lii, z któ​rym ze​rwał kon​tak​ty daw​no, daw​no
temu.Kie​dybyłamała,bar​dzochcia​łamiećbra​cisz​kaalbosio​strzycz​kę.Zcza​sem
jed​nakpo​rzu​ci​łatema​rze​nia,wi​dząc,jakmię​dzyro​dzi​ca​midzie​jesięco​razgo​rzej.
Jed​nonie​szczę​śli​wedziec​kowro​dzi​niewy​star​czy​ło,takso​biewte​dymy​śla​ła.Na​-
praw​dę trud​no było o tym wszyst​kim opo​wia​dać, i to ob​cej oso​bie. Czu​ła się nie​-
zręcz​nie.

Pozatympo​trze​bo​wa​łady​stan​su.Wprze​ciw​nymra​ziejesz​czetrud​niejjejbę​dzie

pa​no​waćnaduczu​cia​mi,któ​rychsiębała,aktó​repo​ja​wia​łysięzu​peł​niezni​kąd.Jak
wte​dy, gdy był cho​ry, a ona na​gle za​pra​gnę​ła go po​ca​ło​wać. Te​raz też stą​pa​ła po
bar​dzocien​kimlo​dzie.Czyżniechcia​ła,żebypo​wie​działjejcośmi​łe​go?Nieza​cho​-
wy​wa​łasięjakna​sto​lat​kanapierw​szejrand​ce?Mu​sia​łaostroż​niedo​bie​raćsło​wa,
takabynieprze​kro​czyćgra​ni​cy,zaktó​rą–byłategopew​na–po​dzie​lilosjegopo​-
przed​nich asy​sten​tek. Nie​szczę​śli​wie za​ko​cha​nych ko​biet, któ​re jej szef wy​rzu​cił
zpra​cy.

Je​śli nie od​po​wie na jego py​ta​nie, bę​dzie drą​żył te​mat. Zdą​ży​ła już po​znać jego

nie​ustę​pli​wość.

–Je​stemje​dy​nacz​ką–od​po​wie​dzia​łapodłuż​szejchwi​li.–Oj​ciecnieżyje.Zgi​nął

wwy​pad​kusa​mo​cho​do​wym.

–Przy​kromi.Amama?
–Miesz​kawhrab​stwieDe​von.–Ali​ceupi​łatro​chęwinaiuśmiech​nę​łasięchłod​-

no.

–Czyż​byko​niecuprzej​mejkon​wer​sa​cji?–za​py​tał.
– Wła​śnie po​pa​trzy​łam na ze​gar wi​szą​cy za tobą i mu​si​my już iść – po​wie​dzia​ła

iza​czę​łasiępod​no​sić.Uni​ka​jącjegospoj​rze​nia,wy​gła​dzi​ładłoń​midółsuk​ni,agdy
pod​nio​słaoczy,zo​ba​czy​ła,żepa​trzynaniązuzna​niem.Niespu​ściłwzro​kuiAli​ce
po​czu​ła,żejejpo​licz​kiza​le​waczer​wień.Pa​trzyłnaniąwtakispo​sób,ja​kie​gochcia​-
łaunik​nąć.

Wgło​wiemia​łakom​plet​nąpust​kę.
–Wy​glą​daszdziśosza​ła​mia​ją​co.–Wstał,prze​szedłnadru​gąstro​nę,ująłjejdłoń

ipo​chy​liłsię,skła​da​jącnaniejpo​ca​łu​nek.

Mu​śnię​cieustze​lek​try​zo​wa​łoją.Ro​zej​rza​łasięspło​szo​na,czyniktniepa​trzy.Pa​-

trzy​liwszy​scy.

–Dzię​ku​ję–od​par​ła,gdyidącpodra​mię,opusz​cza​libar.–Niemyśltyl​ko,żete​-

razmo​żeszmimó​wić,comamnasie​bieza​kła​dać–do​da​ła,czu​jąc,żezno​wumusi
bro​nićswo​jejnie​za​leż​no​ści.

–Na​wetje​ślizo​sta​nieszkró​lo​wąbalu?
–Och,dajspo​kój–po​wie​dzia​łaiza​ru​mie​ni​łasięjesz​czemoc​niej.
Wy​glą​da​łaprzytymtaksłod​ko,żeGa​brielpo​czułsiędum​nyjakpaw.
–Niewie​rzyszmi?–za​py​tał,gdywsie​dlidoli​mu​zy​ny.
–Niewiem…możetro​chę…–od​po​wie​dzia​łani​skim,zmy​sło​wymgło​sem,ide​al​nie

pa​su​ją​cymdojejkró​lew​skiejsuk​ni.Źre​ni​cemia​łaroz​sze​rzo​ne.Oczyśmia​łysiędo
nie​gospoddłu​gichza​lot​niepod​krę​co​nychrzęs.Mógł​bynaniąpa​trzećbezkoń​ca.

Ali​ce chcia​ła coś po​wie​dzieć, ale za​miast tego z jej ust wy​rwa​ło się ni to wes​-

tchnie​nie, ni to ci​chut​kie jęk​nię​cie. Le​d​wie sły​szal​ny dźwięk, któ​ry ją wy​stra​szył

iktó​ryGa​brielbez​błęd​niezin​ter​pre​to​wał.

Sie​dzia​ła tak bli​sko, że czuł cie​pło jej cia​ła. Jak za​cza​ro​wa​na pa​trzy​ła w jego

oczy.Gdy​byte​razod​su​nąłsięodniej,czarbypry​snął.Takwła​śniepo​wi​nienzro​bić.
Alejejoczy,jejusta,jejala​ba​stro​waceradzia​ła​łynanie​gojakafro​dy​zjak.Przy​su​-
nąłsięjesz​czebli​żej.Aniechto!Byłajegoasy​stent​ką.Czyna​praw​dęchciałsięwto
ba​wić?Wie​działprze​cież,jaksiękoń​cząjegoro​man​se.

Se​kun​dępóź​niejca​ło​wałją.Przy​mknę​łaoczyimięk​kieustaroz​chy​li​ływocze​ki​-

wa​niu. Po​wo​li wsu​nął ję​zyk, sma​ku​jąc za​ka​za​ny owoc. Ko​lej​ne ci​chut​kie jęk​nię​cie
iprzy​gar​nąłjądosie​bie,obej​mu​jącdło​niąkrą​głąpierś.Podtka​ni​nąwy​czułtward​-
nie​ją​cysu​tek.

–Niemaszsta​ni​ka?–za​py​tałipo​czułsil​nywzwód.
Naj​chęt​niejpo​wie​dział​bykie​row​cy,żebyza​wró​cił.Ma​rzył,byze​drzećzniejsu​-

kien​kę,pchnąćjąnałóż​koipo​siąść.Szyb​koimoc​no.

–Nie–wy​szep​ta​łamupro​stowusta.–Zadużewy​cię​cieztyłu…
Po​wi​nien ją ca​ło​wać, a nie mó​wić. Ro​bił to na​praw​dę do​brze. Nie mo​gła so​bie

przy​po​mnieć, czy kie​dy​kol​wiek tak moc​no pra​gnę​ła męż​czy​zny. Pod do​ty​kiem pal​-
cównajejcie​leeks​plo​do​wa​łyma​leń​kieła​dun​kiroz​ko​szy.Krewszu​mia​ławży​łach,
my​ślikrą​ży​ływo​kółroz​kosz​ne​gocie​pła.

DłońGa​brie​lazsu​nę​łasięwdół.Czu​łajejsłod​kicię​żarnabio​drze,udzieiko​la​-

nie. Jed​nak gdy pod​wi​nął rą​bek suk​ni i wsu​nął dłoń mię​dzy jej nogi, zmie​rza​jąc
wgórę,mo​men​tal​nieotrzeź​wia​ła.Cooniwy​pra​wia​li!Ztru​demode​rwa​łaodnie​go
usta,wy​pro​sto​wa​łasięnaka​na​pieiner​wo​wy​miru​cha​miza​czę​łapo​pra​wiaćza​dar​tą
wgóręsu​kien​kę.

– Coś się sta​ło? – za​py​tał Ga​briel, tak pod​nie​co​ny, że le​d​wie dał radę zło​żyć te

trzysło​wawcałezda​nie.Niewie​dział,czyzaswo​jeza​cho​wa​niemawi​nićroz​kosz​-
ny smak za​ka​za​ne​go owo​cu, czy mo​no​ton​nej die​ty, skła​da​ją​cej się z ko​biet bę​dą​-
cychklo​na​miGeo​r​gii.

–Cosięsta​ło?–Ner​wo​wopo​pa​trzy​łanakie​row​cę.Aletenwogó​leniezwra​cał

nanichuwa​gi.Byłazde​ner​wo​wa​na,alewciążczu​ławustachsłod​kismakjegopo​-
ca​łun​kówijejpro​testniewy​padłprze​ko​nu​ją​co.

Od​su​nąłsięodniej.
– Nie mam po​ję​cia. Jesz​cze przed chwi​lą ca​ło​wa​łaś mnie jak sza​lo​na, a te​raz

chcesz grać nie​do​stęp​ną dzie​wi​cę? Gdzie się po​dzia​ła ta na​mięt​na dziew​czy​na? –
Uśmiech​nąłsięlek​koi,jakjejsięwy​da​ło,zło​śli​wie.

–Niepo​win​namtegoro​bić–po​wie​dzia​łażar​li​wie.–Iniezro​bi​ła​bym,gdy​byśmi

niena​lałtylewina.

–Wy​pi​łaśpół​to​rakie​lisz​kairzu​caszmisięwra​mio​na–przy​po​mniałjej.–Za​sta​-

na​wiam się, co by było po ca​łej bu​tel​ce. Zresz​tą, może jesz​cze będę miał oka​zję
spraw​dzić,wkoń​cuwie​czórsiędo​pie​roza​czy​na.–Zjegoustniescho​dziłfi​glar​ny
uśmiech.

Ali​ceza​czer​wie​ni​łasię.
–Tosięniepo​wtó​rzy.Niemów​myjużotym.
–Boco?–za​py​tałza​czep​nie.
–Bobędęmu​sia​łaodejśćzpra​cy.Niechcę,żebytanie​istot​na…po​mył​ka–po​wie​-

dzia​łazna​ci​skiem–znisz​czy​łamika​rie​rę–do​da​ła.

Ga​brielumilkł.Mu​siałdaćjejochło​nąć,bonaj​wy​raź​niejniewie​dzia​ła,jaksięod​-

na​leźćwtejsy​tu​acji.Drob​napo​mył​ka.Do​breso​bie!Mu​sia​łabyćalbobar​dzona​iw​-
na,albo…niemia​łażad​ne​godo​świad​cze​nia.Przyj​rzałjejsiępo​dejrz​li​wie.Możenie
wie​dzia​ła,żeota​kich„po​mył​kach”niedasięła​twoza​po​mnieć.

–Niechcia​łamcięura​zić–po​wie​dzia​ła,sta​ra​jącsięza​cho​waćspo​koj​nygłos.
–Mo​że​myteżuda​wać,żenicsięniesta​ło.
–Do​brze.–Alewca​leniepo​czu​łasięspo​koj​niej​sza.
–Chy​bado​jeż​dża​my–zmie​niłte​mat.
Ali​cepo​pa​trzy​łaprzezprzed​niąszy​bę.Li​mu​zy​nazwol​ni​łanapod​jeź​dzieoświe​tlo​-

nymlam​pio​na​mi.Re​zy​den​cjaprzy​po​mi​na​ławy​glą​demka​mie​ni​cewo​kółpla​cuWo​ge​-
zów,któ​ryza​pa​mię​ta​łazprze​wod​ni​ka.Nadzie​dziń​cupar​ko​wa​łomnó​stwodro​gich
sa​mo​cho​dów.Ali​cesta​ra​łasięsłu​chać,comówidoniejGa​brielopo​wia​da​ją​cywtej
chwi​li o hi​sto​rii domu, któ​ry był wła​sno​ścią ro​dzi​ny od po​ko​leń, ale nie mo​gła się
sku​pić.Wjejcie​letliłsiępło​mień,któ​ryroz​nie​ciłpo​ca​łu​nekGa​brie​la.Na​dalgopo​-
żą​da​ła, a naj​gor​sze w tym wszyst​kim było to, że on za​pew​ne wi​dział, co się z nią
dzie​je.

Ali​ce sie​dzia​ła nie​mal wci​śnię​ta w drzwi sa​mo​cho​du i uni​ka​ła jego spoj​rze​nia.

Czuł,żegdy​byprzy​su​nę​łasiębli​żej,znówby​ła​byjego.Niebyłomowy,żebyzo​sta​-
wiłjąwspo​ko​ju.Obu​dzi​ławnimdra​pież​ni​ka.Zdo​bę​dzieją,choć​bysięmiałwy​głu​-
pić.

Po raz pierw​szy w ży​ciu czuł coś, nad czym nie umiał za​pa​no​wać. Co wię​cej,

spodo​ba​łomusięto.Po​trze​bo​wałod​mia​ny.

Im​pre​zajużtrwa​ła,kie​dywe​szli.Ele​ganc​koubra​nilu​dziesta​liwgrup​kach,roz​-

ma​wia​jąc,po​pi​ja​jącszam​pa​nazdłu​gichkie​lisz​kówiczę​stu​jącsięprze​ką​ska​miroz​-
no​szo​ny​mi przez atrak​cyj​ne kel​ner​ki. Ga​briel le​d​wo je za​uwa​żył. Dziś całą jego
uwa​gę przy​ku​wa​ła Ali​ce. I nie tyl​ko jego. Pa​trzy​li na nią za​rów​no męż​czyź​ni, jak
iko​bie​ty.

Mimożesła​bozna​łafran​cu​ski,szyb​kozna​leź​ligrup​kę,któ​radlaod​mia​nychcia​ła

pod​szli​fo​wać an​giel​ski. Nie była ani tro​chę onie​śmie​lo​na, cze​go Ga​briel się oba​-
wiał.Wto​wa​rzy​stwiebłysz​cza​łajaknaj​praw​dziw​szagwiaz​da.

Trans​ak​cja,zpo​wo​duktó​rejichza​pro​szo​no,byłapew​na.Fra​nço​ispo​wie​działmu

podko​niecwie​czo​ru,żero​dzi​nastoizanimmu​rem.Ra​zemzsy​na​michciałwejść
wnowąbran​żęisprze​dażjed​nejzespół​ekbyłamunarękę.

Ga​brielbyłza​do​wo​lo​ny,żeniepo​ja​wi​łysiężad​nepro​ble​my,po​nie​ważzdo​świad​-

cze​nia wie​dział, że przy tak za​awan​so​wa​nych ne​go​cja​cjach wąt​pli​wo​ści ozna​cza​ły
pra​wieza​wszechęćwy​co​fa​niasięzin​te​re​su.Uści​snąłrękęFra​nço​isiro​zej​rzałsię
posali.Zo​ba​czyłAli​ceśmie​ją​cąsięwgłositrzy​ma​ją​cązara​mięro​słe​goblon​dy​na,
któ​rypo​chy​lałsię,szep​czącjejcośdoucha.

Złość i pie​ką​ca za​zdrość ka​za​ły mu in​ter​we​nio​wać. Żwa​wym kro​kiem za​czął

prze​dzie​raćsięprzeztłumwichkie​run​ku.Za​ba​watrwa​łanaca​łe​go.Wo​kółpa​no​-
wałgwariśmie​chy.Go​ściezdą​ży​liwy​pićmnó​stwoszam​pa​naiin​nychtrun​ków.Do
dia​bła,je​ślionawy​pi​łatylecoinni…

Wy​rósłprzynichjakspodzie​mi,zde​cy​do​wa​nymru​chemująłAli​cezało​kiećipo​-

cią​gnąłjąkuso​bie.

–Porananas.

– Tak szyb​ko? – Spoj​rza​ła na nie​go roz​ba​wio​na. Na po​licz​kach mia​ła ru​mień​ce,

aró​żo​we,lek​koroz​chy​lo​neustawy​glą​da​łytakape​tycz​nie,żemiałocho​tęjąpo​ca​ło​-
wać.Na​po​tkaw​szypo​nu​respoj​rze​nie,Ali​ceod​chrząk​nę​łaispoj​rza​łaprze​pra​sza​ją​-
conato​wa​rzy​szą​ce​gojejblon​dy​na.

–Tak.Mu​si​mywra​cać.
Ga​brielzwró​ciłsiędojejto​wa​rzy​szaipo​wie​działcośpofran​cu​sku.Takszyb​ko,

żeniezro​zu​mia​ła.Blon​dy​no​wizrze​dłamina.Po​że​gnałsię.Wi​dzia​ła,żeGa​brieljest
zły.Wy​glą​dał,jak​bymiałsięrzu​cićnabogudu​chawin​ne​goJe​anaPier​re’a.Zdą​ży​ła
jesz​czepo​ma​chaćmunapo​że​gna​nieiod​wró​ci​łatwarzkuGa​brie​lo​wi,któ​ry,coza​-
uwa​ży​łado​pie​rote​raz,trzy​małjejło​kiećwże​la​znymuści​sku.

–Pój​dzie​mysiępo​że​gnaćzgo​spo​da​rza​mi,apo​temwra​ca​mydoho​te​lu.
Fra​nço​isiMa​riesta​linaśrod​kusali,za​ję​ciroz​mo​wązkil​ko​mazna​jo​my​miiczłon​-

ka​miro​dzi​ny.

–Wspa​nia​łeprzy​ję​cie,praw​da?–po​wie​dzia​łaza​chwy​co​naAli​ce.
–Skądwy​trza​snę​łaśtegochłyst​ka?–wy​ce​dziłprzezzęby,aleniezdą​ży​łaod​po​-

wie​dzieć.

Po​de​szlijużdogo​spo​da​rzyiGa​brielprzy​wo​łałgrzecz​nyuśmiech.Po​dzię​ko​wałza

za​pro​sze​nieiumó​wiłsięnapod​pi​sa​nieumo​wywpo​nie​dzia​łek.Ali​cewy​mie​ni​łauści​-
skizewszyst​ki​mi.

Poparumi​nu​tachzna​leź​lisięnaze​wnątrz.
–Niepotociętuprzy​pro​wa​dzi​łem,że​byśflir​to​wa​łanaoczachwszyst​kich!
Ali​ce wy​buch​nę​ła śmie​chem. Szam​pan ude​rzył jej do gło​wy. Przy​po​mnia​ła so​bie

tak​że,żepra​wienicnieja​dła.Takbar​dzochcia​łaza​po​mniećoichpo​ca​łun​ku,żeza​-
po​mnia​łaprzyoka​zjioca​łymświe​cie.Iletobyłokie​lisz​ków?Niepo​tra​fi​łapo​li​czyć.
Naj​waż​niej​sze, że prze​sta​ły ją drę​czyć wy​rzu​ty su​mie​nia i była w do​sko​na​łym hu​-
mo​rze.

–Prze​cieżchcia​łeś,że​bymsięwto​pi​ławtłum.
–Mia​łaśstaćprzymnieiza​pa​mię​ty​waćwszyst​ko,comó​wiłFra​nço​isijegoro​dzi​-

na!‒Wście​kłypo​mógłjejwsiąśćdoli​mu​zy​nyitrza​snąłdrzwia​mi.Samwszedłod
dru​giej stro​ny i mach​nął na kie​row​cę. Sa​mo​chód po​to​czył się po​wo​li w kie​run​ku
głów​nejdro​gi.

–Niesą​dzi​łem,żebę​dzieszpićjakszewcida​waćsięob​ma​cy​waćja​kie​muśpa​ja​-

co​wi!

Ali​cegwał​tow​nieob​ró​ci​łasiękunie​mu.
–Niepi​łamjakszewc!–za​pro​te​sto​wa​ła.
–Kimbyłtenfa​cet?Czycho​ciażmiałcośwspól​ne​gozprze​ję​ciemspół​ki?
–Chy​banie.–Za​kry​łaustadło​nią,tłu​miącziew​nię​cie.
Ga​brielpo​słałjejpeł​nepo​tę​pie​niaspoj​rze​nie.
–Czyjacięabynienu​dzę?Za​po​mi​naszchy​ba,żepła​cęcizapra​cę!–Byłwście​-

kle za​zdro​sny. Ali​ce, naj​wy​raź​niej bar​dzo śpią​ca, wy​glą​da​ła jesz​cze po​nęt​niej niż
przezcaływie​czór.

–Nieod​cho​dzi​ła​bymnakrok,gdy​byśpo​wie​działtowy​raź​nie.Zresz​tąna​wetnie

roz​ma​wia​łeśzpa​nemAr​man​demnaosob​no​ści.Gdy​bytakbyło,po​de​szła​bym.

– Kim on był? – Ga​briel do​ma​gał się wy​ja​śnień. Ali​ce nie chcia​ła mu po​wie​dzieć

nicomęż​czyź​nie,zktó​rymtakświet​niesięba​wi​ła,do​pó​kijejnieprze​rwał.

–Czyż​byśbyłza​zdro​sny?–Spoj​rza​łananie​goza​cie​ka​wio​na.
–Wy​mie​ni​li​ściesięnu​me​ra​mi?Amożeumó​wi​łaśsięznimnarand​kę?Je​ślitak,to

za​po​mnij.Niebę​dzieszsięza​ba​wiaćnamójkoszt!–Pal​ca​miner​wo​woprze​cze​sy​-
wałwło​sy,cze​ka​jącnaod​po​wiedź.

Porazpierw​szywży​ciudrę​czy​łogopie​ką​ceuczu​cieza​zdro​ścioko​bie​tę.
–Oczy​wi​ście,żenieda​łammunu​me​rute​le​fo​nuiniewy​bie​ramsięnażad​nąrand​-

kę.JeanPier​retobar​dzomiłychło​pakiwca​lenieprze​szka​dza​łomu,żele​d​womó​-
więpofran​cu​sku.

Jużondo​brzeznałta​kichmi​łychchło​pa​kówiwie​dział,coso​biemy​ślą.Na​to​miast

Ali​cezu​peł​nieniemia​łaświa​do​mo​ści,żejejper​li​styśmiechbyłoczy​wi​stymflir​tem,
itowkaż​dymję​zy​ku.

–Py​ta​łaś,czyje​stemza​zdro​sny–mruk​nął,niespusz​cza​jączniejoczu.–Więctak,

je​stemza​zdro​sny.

At​mos​fe​ra mię​dzy nimi mo​men​tal​nie zgęst​nia​ła. Ali​ce wstrzy​ma​ła od​dech. Nie

przy​zna​ła​bysięni​ko​mu,żeprzezcaływie​czórob​ser​wo​wa​łagoiza​sta​na​wia​łasię,
czyniewró​cidoho​te​luzktó​rąśzdo​pie​rocopo​zna​nychko​biet.

–Dla​cze​go?
–Po​nie​ważciępra​gnę.–Nie​ru​cho​mespoj​rze​niehip​no​ty​zo​wa​łoją.
– Nie mo​że​my! – wy​szep​ta​ła. – To by​ła​by strasz​na po​mył​ka. Ja… ja taka nie je​-

stem.

–Jaka?Tyl​koniemów,żeniemaszocho​typrze​spaćsięzemną.
–Niepo​win​ni​śmyotymroz​ma​wiać.
–Zadużomy​śliszotym,cze​goniepo​win​nosięro​bić.
–Je​steśprzy​zwy​cza​jo​ny,żeko​bie​tyrzu​ca​jącisiędostóp.Wiemotym–za​czę​ła.
–Tysięnierzu​ci​łaś–za​uwa​żył.
Li​mu​zy​naza​je​cha​łapodichho​tel.Ga​brielnieza​uwa​żałupły​wa​ją​ce​gocza​su.Każ​-

dymner​wemikaż​dąko​mór​kąod​czu​wałtę​sk​no​tędoko​bie​ty,któ​rasie​dzia​łatakbli​-
sko,abyłatakda​le​ko.

Wy​chy​liłsiędoprzo​duiza​mie​niłdwasło​wazkie​row​cą.Chwi​lępo​temszliwstro​-

nęwej​ścia.Onzrę​ka​miwło​żo​ny​miwkie​sze​niespodni.Onaszczel​nieotu​lo​nasza​-
lem,kur​czo​woprzy​ci​ska​ładosie​bieto​reb​kę.

Byłza​zdro​sny…porazpierw​szywży​ciu.
Uga​niałsięzako​bie​tą…tak​żeporazpierw​szywży​ciu.
Zdo​bę​dzieją…aletyl​konajejży​cze​nie.

ROZDZIAŁSZÓSTY

Whal​lukrę​ci​łosięjesz​czetro​chęlu​dzi,aletu,nagó​rze,pa​no​wa​łatakaci​sza,że

Ali​cewy​raź​niesły​sza​łabi​cieswo​je​goser​ca,gdybezsło​wazmie​rza​liwstro​nęswo​-
ich po​koi. Nie mo​gła się zde​cy​do​wać, czy ta dzi​wacz​na roz​mo​wa w sa​mo​cho​dzie
od​by​łasięwrze​czy​wi​sto​ści,czyteżmożetyl​kowjejwy​obraź​ni.

Wdro​dzedopo​ko​juza​trzy​ma​łasięnachwi​lę,byzdjąćzestóppan​to​fle.Niebyła

przy​zwy​cza​jo​nadoszpi​lek,któ​rebyłycopraw​dawy​god​ne,alepoczte​rechgo​dzi​-
nachza​czę​łysięda​waćwezna​ki.

–Jużsięroz​bie​rasz?–Zmy​sło​wygłosdo​go​niłjąiwpra​wiłwpo​płoch.
–Roz​bo​la​łymniesto​py.Pra​wieni​g​dynieno​szęszpi​lek.
–Wta​kimra​ziedajimte​razod​po​cząćidozo​ba​cze​niarano.–Omi​nąłle​żą​cena

dy​wa​niepan​to​fleipo​szedłdoswo​jejsy​pial​ni.

Ali​ceode​tchnę​łazulgą.Ju​trobę​dziemo​głaza​po​mniećowszyst​kim,cosiędzi​siaj

wy​da​rzy​ło.Opo​ca​łun​kuwsa​mo​cho​dzie,otym,jaknaniąpa​trzyłiowy​bu​chuza​-
zdro​ści.

Przedewszyst​kimbyłajegoasy​stent​ką.Na​wetje​ślinamo​mentwy​trą​ciłjązrów​-

no​wa​giipo​zwo​liłuwie​rzyć,żejestatrak​cyj​nąko​bie​tą,to…topo​win​naztegowy​-
cią​gnąć wła​ści​we wnio​ski i za​cząć cho​dzić na rand​ki, a nie wzdy​chać do swo​je​go
sze​fa.

Schy​li​łasiępopan​to​fleitrzy​ma​jącjewdło​ni,sta​łaipa​trzy​ła,jaknie​coda​lejGa​-

brielwyj​mu​jekar​tęma​gne​tycz​ną.Zachwi​lęza​mkniezasobądrzwidopo​ko​juizo​-
sta​wi ją tu​taj samą, a wte​dy ni​g​dy się nie do​wie, czy rze​czy​wi​ście jest dla nie​go
atrak​cyj​na.

–Za​cze​kaj!
Ga​brielod​wró​ciłgło​wę.Uśmie​chałsię.Czyż​bywie​dział,żebę​dziechcia​łagoza​-

trzy​mać.

Niespo​dzie​wałsię,żezmie​nizda​nie.Wła​ści​wiemy​ślałjużotym,żebysta​nąćpod

zim​nymprysz​ni​cem,botyl​kotakmógł​byostu​dzićpo​żą​da​niedotejdziw​nejko​bie​ty,
któ​ragoniechcia​ła.Jego!

–Tak?
Pod​bie​gładonie​gogna​nanie​zwy​kłymjaknaniąpo​ry​wemser​ca.Przezcałyten

czasniezda​wa​łaso​biespra​wy,żejejza​cho​wa​niaiświa​to​po​glądsąta​kiesta​ro​mod​-
ne. Mia​ła do​pie​ro dwa​dzie​ścia pięć lat, a nie pa​mię​ta​ła, kie​dy ostat​nio ba​wi​ła się
takdo​brzejakdziś.

Wy​ha​mo​wa​łatużprzednimipo​pa​trzy​ławgórę.
–Zga​dzamsię!
–Naco?–Pa​trzyłwroz​iskrzo​neszczę​ściemoczyiniero​zu​miał.
–Och,wieszprze​cież,oczymmó​wię.Po​do​baszmisię.Niero​zu​miemtego,bona​-

wetnieje​steśwmoimty​pie–pa​pla​łacha​otycz​nie.

–Obie​cu​ją​cypo​czą​tek.–Ga​brielniemógłpo​wstrzy​maćśmie​chu.–Przy​naj​mniej

niebę​dzieszmia​łagłu​pichpo​my​słów.

– Ja​kich po​my​słów? Ach, ta​kich jak Geo​r​gia? Żeby mieć cię na wła​sność? Bez

obaw–uspo​ko​iłago.

– Skąd ta zmia​na? – za​in​te​re​so​wał się Ga​briel. – O ile pa​mię​tam, mia​łem ni​g​dy

wię​cejniewspo​mi​naćopo​ca​łun​kuwsa​mo​cho​dzie.

Ga​brielwszedłdosy​pial​ni.Za​pa​liłświa​tłaiprzy​ciem​niłje,takżewpo​ko​jupa​no​-

wałpół​mrok,poczymotwo​rzyłprzedniąsze​ro​kodrzwi.

–Za​pra​szam.
We​szłaijejspoj​rze​niena​tych​miastspo​czę​łonałóż​ku.
–Awięc?–za​py​tałpo​now​nie,sia​da​jącnaso​fieiwy​cią​ga​jącnogiprzedsie​bie.
–Chy​bapo​trze​bu​jęzmia​ny.Niewiem,jaktowy​tłu​ma​czyćinapew​nobędęża​ło​-

wać,ale…

–Beztychwszyst​kich„ale”ży​cienieby​ło​byta​kiein​te​re​su​ją​ce–zgo​dziłsię.
Za​pa​dłaci​sza,poczymGa​brielprze​cią​gnąłsięipo​wie​działgło​semmięk​kimjak

ak​sa​mit:

–Zdej​mijsuk​nię.
–Cota​kie​go?
–Chcęcięzo​ba​czyćnagą.
–Nie…niemogę.
– Dla​cze​go nie? – Wy​pro​sto​wał się i oparł łok​cie na ko​la​nach. Za​dzi​wia​ła go jej

wsty​dli​wość.–Chy​banieje​steśdzie​wi​cą?

–Amia​ło​bytoja​kieśzna​cze​nie?
–Ow​szem!
Ali​cerzu​ci​łabutynapod​ło​gę.Nie​zręcz​nieby​ło​byjejsia​daćoboknie​gonaso​fie,

więcprzy​cup​nę​łanakrze​śle.Wcią​gnię​ciegowroz​mo​węda​wa​łojejwię​cejcza​suna
prze​my​śle​nie de​cy​zji. Ist​nia​ła szan​sa, że jesz​cze się roz​my​śli i uciek​nie do swo​jej
sy​pial​ni.Zresz​tą,obo​jeznaj​do​wa​lisięwdziw​nejsy​tu​acjiipo​win​niprze​my​ślećkon​-
se​kwen​cje.

–Wy​stra​szy​łaśsię?–uśmiech​nąłsię,czy​ta​jącwjejmy​ślach.
–Nie.Popro​stuchcia​ła​bymwie​dzieć,cobytozmie​ni​ło.
–Znaszmniejużchy​ba?–po​wie​działpo​ufa​łymto​nem.Irze​czy​wi​ście,Ali​cemia​ła

wra​że​nie,żezdą​ży​łagodośćdo​brzepo​znać.Onnaj​wy​raź​niejteżod​no​siłpo​dob​ne
wra​że​nie.–Nieszu​kamni​cze​goszcze​gól​ne​gowzwiąz​kachzko​bie​ta​mi.Mó​wi​łem
tokaż​dej,zktó​rącho​dzi​łemnarand​kiimó​więtoto​bie.Seksjestprzy​jem​nymspo​-
so​bemspę​dza​niacza​su,aletoniemi​łośćaniwstępdocze​goświę​cej.Je​śliniemasz
do​świad​cze​niainiebę​dzieszmo​głasięztympo​go​dzić…–Wzru​szyłra​mio​na​mi,ale
wjegospoj​rze​niubyłana​dzie​ja,żeniezmie​nide​cy​zji.

–Nieje​stemdzie​wi​cą–od​po​wie​dzia​łaszorst​ko.–Roz​mo​waota​kichszcze​gó​łach

przy​po​mi​nara​czejne​go​cja​cjeprzedkon​trak​tem.

–Cowtymzłe​go?
–Nic,tyl​ko…–Niewie​dzia​ła,jakubraćwsło​wamy​śli,iza​mil​kła.
–Tyl​kotyszu​kaszro​man​su,praw​da?
–Ależskąd!–ze​rwa​łasięzkrze​sła.–Chy​bazwa​rio​wa​łam.Pój​dęjużdosie​bie.

Niepo​win​nam…

Ga​brielwstałizła​pałjązarękę,za​nimzdą​ży​łaschy​lićsiępobuty.Pal​cede​li​kat​-

nieza​ci​snę​łysięwo​kółnad​garst​ka.Nietrze​babyłoza​czy​naćtejroz​mo​wy,po​my​śla​-
ła.Sło​waza​bi​ja​jąna​strój.Coin​ne​godo​tyk.Cie​płosil​nejmę​skiejdło​ni,któ​reczu​ła
wtejchwi​li,przy​po​mnia​łojej,dla​cze​gopo​bie​głazanimista​łate​razwjegopo​ko​ju.

–Po​ka​żęci,dla​cze​goniepo​win​naśni​g​dzieiść.–Lek​koprzy​cią​gnąłjąkuso​bie;

opar​ła się o moc​ny tors. Od​chy​li​ła gło​wę do tyłu i przy​mknę​ła po​wie​ki. Tyl​ko na
chwi​lę,żebyniepa​trzećpro​stowoczy,któ​repo​tra​fi​łyczy​taćwjejmy​ślach.

Po​ca​ło​wał ją i zro​zu​mia​ła, że już nie uciek​nie. Za​to​pi​ła pal​ce w jego wło​sach

iprzy​war​łamoc​niejdomięk​kich,alesta​now​czychust.Drża​łanaca​łymcie​le,do​ty​-
ka​jącjegotwa​rzy,kar​ku.Niemo​głauwie​rzyć,żecośta​kie​gorobi.Żesięod​wa​ży​ła.
Ona,takaostroż​na,prze​wi​du​ją​caipo​rząd​na.

Od​da​łapo​ca​łu​nek,de​lek​tu​jącsięnim.Ichję​zy​kido​pie​rosiępo​zna​wa​ły.Po​wol​ny,

zmy​sło​wyta​niecroz​grze​wałjejzmy​sły.Szalzsu​nąłsięnapod​ło​gę,od​sła​nia​jącgłę​-
bo​kiewy​cię​ciesuk​ni.

Ga​brielcof​nąłsięispoj​rza​łananie​gooszo​ło​mio​na.
–Roz​bierzsiędlamnie,Ali​ce.Tyl​koniemów,żeniemo​żesz.Od​wróćsię,po​mo​gę

ci.

–Jesz​czeni​g​dyniero​bi​łamstrip​ti​zu.
–Po​ka​żęci,topro​ste.
Po​lu​zo​wał kra​wat i efek​tow​nym ru​chem od​rzu​cił go na bok. Na po​cząt​ku ją to

roz​śmie​szy​ło, ale kie​dy za​czął roz​pi​nać gu​zi​ki ko​szu​li, je​den po dru​gim, za​sty​gła
wnie​mymza​chwy​cieipo​dzi​wia​łako​cieru​chy,któ​ry​mipo​zby​wałsięko​lej​nychele​-
men​tówgar​de​ro​by.

Tobyłdo​pie​ropo​czą​tek,aonniepa​mię​tał,bykie​dy​kol​wiekbyłtakpod​nie​co​ny.

Ali​cena​to​miastpa​trzy​łajakdziec​kowpusz​czo​nedoogrom​ne​goskle​puzesło​dy​cza​-
mi.

Po chwi​li stał przed nią pra​wie nagi, w sa​mych bok​ser​kach. Miał pięk​ne cia​ło.

Sze​ro​kiebar​ki,wy​rzeź​bio​nybrzuch,moc​nebi​cep​sy.Och,byłonacopo​pa​trzeć.

Na​gledo​padłjąstres.Jakbę​dziewy​glą​dać,gdyprzyj​dzieko​lejnanią?Coso​bie

oniejpo​my​śli?Wie​dzia​łaprze​cież,żewolidrob​neko​bie​tyzdu​żymbiu​stem.

Usiadłnaka​na​pieiza​py​tał:
–Jakmipo​szło?
Ali​ceroz​pię​ładokoń​ca suk​nięiwy​swo​bo​dzi​łanaj​pierw jed​no,po​temdru​giera​-

mię. Na​bra​ła głę​bo​ko po​wie​trza, by się uspo​ko​ić, i po​zwo​li​ła su​kien​ce opaść na
pod​ło​gę. Chłod​ne po​wie​trze po​sta​wi​ło sut​ki nie​wiel​kich, ale krą​głych jak jabł​ka
pier​si.Niemia​łaod​wa​gipod​nieśćoczu,gdydonie​gopo​de​szła.

Do​pie​rogdypo​pro​sił,po​pa​trzy​ła.
Ła​god​nygłosdzia​łałnaniąko​ją​co.Niemia​łanaso​bienicpróczko​ron​ko​wych,ró​-

żo​wych fig. Ga​briel oparł dło​nie na jej bio​drach i ob​sy​pał po​ca​łun​ka​mi pła​ski
brzuch.Uczu​cienie​sa​mo​wi​tejsa​tys​fak​cjiwy​peł​ni​łojąpobrze​gi.Możeniewy​glą​da​-
łajakseks​bom​ba,aleuda​łojejsięgopod​nie​cić.Wi​dzia​łatonawła​sneoczy.

–Wy​glą​daszcu​dow​nie–szep​nął.
Zła​pa​łagozara​mio​na,gdywsu​nąłpa​leczagum​kęwpa​sieiścią​gnąłzniejfigi.

Te​razjużbyłakom​plet​nienagai,cobyłodlaniejdziw​ne,niebałasię.Jejdo​tych​cza​-
so​we in​tym​ne do​świad​cze​nia z Ala​nem po​zo​sta​wi​ły ją w prze​ko​na​niu, że nie jest
zbytatrak​cyj​na.Agdy​byktośpo​wie​działjejwte​dy,żesta​niekie​dyśnagaprzedtak

sek​sow​nymmęż​czy​znąjakGa​briel,itobeznaj​mniej​sze​gopo​czu​ciawsty​du,mu​sia​-
ła​bysięro​ze​śmiać.

Ga​brielwsu​nąłdłońmię​dzyjejko​la​naiprze​su​nąłjąwy​żej.Cie​płepal​ceza​głę​bi​ły

sięwniej.Jęk​nę​ła,czu​jącjewśli​zgu​ją​cesięwniąztakąła​two​ścią.Nogiugi​na​łysię
podnią.Pa​znok​cia​miwcze​pi​łasięwmu​sku​lar​nera​mio​na,żebynieupaść.Roz​kosz​-
newi​bra​cjewy​peł​nia​łyjąodwe​wnątrz.Pochwi​liniewie​dzia​łajuż,czyjąpie​ści,czy
tor​tu​ru​je.Ma​rzy​łatyl​kootym,bypo​czućnaso​biesłod​kicię​żarmę​skie​gocia​ła.

Pod​niósłsię.Pa​trzy​łamupro​stowoczy,gdybrałjąnaręce.Mia​łade​li​kat​nąbu​-

do​węinatleogrom​ne​gołożawy​da​wa​łasięwręczwiot​ka.Ja​snaskó​ra,jędr​nepier​-
si,dłu​gienogiibłysz​czą​ce,ciem​newło​syspły​wa​ją​cenaje​dwab​nąpo​dusz​kęjakwo​-
do​spad.

Po​wo​lizdjąłzsie​biebok​ser​ki.Miałsil​nywzwód,cowpew​nymsen​siebyłopro​-

ble​mem. Gdy​by Ali​ce do​tknę​ła go te​raz, mu​siał​by skoń​czyć. Jak nie​do​świad​czo​ny
na​sto​la​tek.Uśmiech​nąłsięwmy​ślachdosie​bie.

Ali​ce nie mo​gła zła​pać od​de​chu, oszo​ło​mio​na pod​nie​ce​niem, któ​re krą​ży​ło w jej

ży​łachjaknar​ko​tyk.Zo​ba​czy​ła,jakzbli​żasiędołóż​kaiklę​katużobok.Wy​cią​gnę​ła
dłoń,bydo​tknąćjegomę​sko​ści,alecof​nąłsięgwał​tow​nie.

–Niemamowy!Eks​plo​du​ję,je​ślitozro​bisz.
–Brzmiobie​cu​ją​co–szep​nę​łaizmru​ży​łaoczy.
–Itakbę​dzie–po​wie​działni​skim,sek​sow​nymgło​sem,odktó​re​godo​sta​łagę​siej

skór​kinakar​ku.

Prze​ło​żyłnogęprzezniąiusiadłokra​kiem,obej​mu​jącno​ga​miko​la​na,poczympo​-

chy​liłsięiczub​kiemję​zy​kado​tknąłsut​ka.Ali​cewstrzy​ma​łaod​dechiprze​cią​gnę​ła
sięroz​kosz​nie.

–Ręcezagło​wę!–roz​ka​zał.
Po​słusz​niewy​peł​ni​łapo​le​ce​nie.Przedocza​mimiałte​razdużeró​żo​webro​daw​ki,

któ​reskur​czy​łysię,gdyza​cząłjepie​ścić.Nazmia​nębrałtoje​den,todru​gisu​tekdo
ustissałztakąza​pal​czy​wo​ścią,jak​bytoro​biłporazpierw​szy.Iwpew​nymsen​sie
takbyło.Ali​cebyładlanie​gozu​peł​nieświe​żymisma​ko​wi​tymką​skiem.

–Wejdźwemnie–wy​dy​sza​ła,wi​jącsiępodnim.Się​gnąłrękąpospodnierzu​co​ne

na sto​lik obok i wy​jął z kie​sze​ni pre​zer​wa​ty​wę. Jak przez mgłę do​szło do niej, że
Ga​brielni​cze​goniepo​zo​sta​wiaprzy​pad​ko​wi.

Pod​par​ła się na łok​ciach, ob​ser​wu​jąc, jak wpraw​ny​mi ru​cha​mi ją na​kła​da. Ich

spoj​rze​niaspo​tka​łysięnachwi​lę.

–Przy​go​to​wa​łeśsię–rzu​ci​ła.
–Za​wszeje​stemprzy​go​to​wa​ny.
Wszedłwniąjed​nymgwał​tow​nymru​chem.Roz​chy​lo​neustawy​da​łyci​chyokrzyk.

Przy​war​ładonie​goca​łymcia​łemisplo​tłanoginajegople​cach.Po​szu​ka​łajegoust
iwsu​nę​ławnieję​zyk.Ga​brielmruk​nąłzza​do​wo​le​niemiod​dałpo​ca​łu​nek.Niemo​-
głajużmy​ślećoni​czym,jaktyl​koofaliroz​ko​szyprzy​bli​ża​ją​cejsięzkaż​dąse​kun​dą.

– Już – szep​nę​ła i ich usta złą​czy​ły się w na​mięt​nym po​ca​łun​ku, po któ​rym nad​-

szedł or​gazm. Na​głe i ośle​pia​ją​ce jak bły​ska​wi​ca do​zna​nie roz​ko​szy spra​wi​ło, że
Ali​cemia​ławra​że​nie,jak​byza​nur​ko​wa​ławgłę​bi​nyoce​anu.Wo​kółniejza​pa​dłaci​-
sza.Niemo​głasięru​szyć,gdyna​glepo​czu​ła,żeonteżdo​szedł.Ryt​micz​netęt​nie​nie
człon​kasto​pi​łosięzryt​micz​ny​miskur​cza​mi,ja​kieod​czu​wa​łaodparuchwil.

–Zie​miaza​drża​ła?–za​py​tałżar​to​bli​wie,zsu​wa​jącsięnabok.
Ali​cepod​wi​nę​łanogiile​żącnabokuprzy​glą​da​łamusięzroz​ma​rze​niem.Niebył

pe​wien,czywogó​leusły​sza​ła.

–Mampo​wie​dzieć,żeby​łeśświet​ny?–mruk​nę​ła,draż​niącsięznim.
Wziął ją za rękę, wplótł jej pal​ce mię​dzy swo​je i z czu​ło​ścią po​ca​ło​wał każ​dy

znich.

–By​ło​bymiło.
–Ależzcie​bieego​ista–ro​ze​śmia​łasię.
– Nie mów, że ci się to nie po​do​ba. – Pu​ścił jej dłoń i cmok​nął ją w po​li​czek, po

czymwsu​nąłrękęmię​dzyjejuda.–Wła​ści​wietomu​siszpo​wie​dzieć,żecisiępo​do​-
ba​ło.Je​stemtwo​imsze​fem.

Wsamąporęjejotymprzy​po​mniał,po​my​śla​łaiprze​wró​ci​łasięnaple​cy.
Or​gazmprzy​ćmiłzdol​nośćra​cjo​nal​ne​gomy​śle​nia,alete​razjużwszyst​kowró​ci​ło

donor​myipa​trzącnazdo​bio​nyor​na​men​ta​misu​fit,przy​po​mi​na​łaso​bie,codo​kład​-
niemó​wiłdoniejGa​brielijakostrze​gałjąprzedza​an​ga​żo​wa​niemsię.Pew​niepo​-
dob​neroz​mo​wyod​by​wałzewszyst​ki​mijejpo​przed​nicz​ka​mi.Cóż,możeibyłajego
ko​lej​nąko​chan​ką,alenieza​mie​rza​łado​ma​gaćsięwię​cej,niżmógłjejza​ofe​ro​wać.
Niebę​dziehi​ste​rycz​kąjakGeo​r​gia,któ​ramy​śla​ła,żeudajejsięzmie​nićdra​pież​ni​-
kawsłod​kie​goki​ciu​sia.

–Je​steśmoimsze​fem–zgo​dzi​łasię–dla​te​gopopo​wro​ciedoLon​dy​nuwszyst​ko

musiwró​cićdonor​my.

–Na​praw​dę?–Wy​su​nąłdłońspo​mię​dzyjejudiob​jąłkrą​głąpierś.Draż​niłpal​cem

su​tek,ażzro​biłsięsztyw​ny.

–Czu​jęsięjaknawa​ga​rach,aty?–Głosmia​łaspo​koj​ny,alejegopiesz​czo​tyznów

wznie​ci​ły le​d​wo co przy​ga​szo​ny pło​mień. Czte​ry dni w jego łóż​ku. Cóż, wo​la​ła​by
wię​cej,aleniechcia​łaskoń​czyćjakGeo​r​gia.

–Comasznamy​śli,mó​wiąc,żewszyst​komusiwró​cićdonor​my?–za​cie​ka​wiłsię.
– W Lon​dy​nie będę już tyl​ko two​ją asy​stent​ką. Mó​wię po​waż​nie, Ga​brie​lu. Nie

chcęna​ra​żaćswo​jejpra​cyanipsućso​bieopi​nii.Och,niemogęmy​śleć,kie​dytoro​-
bisz–jęk​nę​ła,przy​my​ka​jącoczy.Jegodłońzsu​nę​łasięwdółipo​wę​dro​wa​łamię​dzy
jejnogi.

– Pa​su​je mi to – po​wie​dział, a ona po​czu​ła lek​ki za​wód. – Je​steś naj​lep​szą asy​-

stent​ką,jakąmia​łem–uśmiech​nąłsiędwu​znacz​nie.

–Zresz​tąitaklu​biszczę​stozmie​niaćko​bie​ty,praw​da?
–Praw​da–przy​tak​nął.Ali​ceniebyłatakajakjegopo​przed​nieko​bie​ty.Byłamło​-

da,aleemo​cjewy​da​wa​łysięniemiećnadniąwła​dzy.Naj​wy​raź​niejumia​łateżoce​-
nićswo​jeszan​se,stądniego​ni​łazaczymś,cobyłodlaniejnie​do​stęp​ne.Noiczyż
niepo​wie​dzia​łamu,żeniejestwjejty​pie?

Ni​czymniery​zy​ko​wał.Natyle,nailejąznał,mógłstwier​dzić,żenieza​an​ga​żu​je

siębar​dziejniżon.Podtymwzglę​demsięro​zu​mie​li.

–Sko​rojużje​ste​śmynawa​ga​rach–po​wie​dział–możeogra​ni​częnie​colicz​bęspo​-

tkań z klien​ta​mi, a za​miast tego po​ka​żę ci Pa​ryż. Znam to mia​sto tak do​brze jak
wła​snąkie​szeń.Je​steśgo​to​wanawiel​kąpa​ry​skąprzy​go​dę?

–Jaknaj​bar​dziej–od​par​łazen​tu​zja​zmem.

–Gdziesiętakdo​brzena​uczy​łeśfran​cu​skie​go?
Sie​dzie​liwogród​kujed​nejzka​fe​jekwpo​bli​żuLuw​ru,gdziespę​dzi​likil​kago​dzin,

oglą​da​jąc naj​słyn​niej​szą na świe​cie ko​lek​cję dzieł sztu​ki. Ga​briel do​trzy​mał sło​wa
iprzezostat​niedwadnipra​carze​czy​wi​ścieogra​ni​cza​łasiędomi​ni​mum.Popod​pi​-
sa​niuumo​wyspo​tka​lisięjesz​czerazzFra​nço​isiMa​rienako​la​cji.Zko​leiin​ne​go,
bar​dzoper​spek​ty​wicz​ne​goklien​taza​bra​liwnie​dzie​lęnalunch.Po​zo​sta​łyczasspę​-
dza​liwłóż​ku.

Ali​ceczu​łasięcu​dow​nie.Jak​byktośwsa​dziłjądoczer​wo​ne​gofer​ra​riipo​zwo​lił

je​chaćzmak​sy​mal​nąpręd​ko​ścią.Nicdziw​ne​go,żecie​szy​łająkaż​dase​kun​daspę​-
dzo​nazGa​brie​lem.

–Je​stemsa​mo​ukiem–od​po​wie​działiwy​piłłykespres​so.
Od paru dni Ali​ce była jego ulu​bio​nym wi​do​kiem. A prze​cież byli w Pa​ry​żu. Nie

mógł się na​pa​trzeć na ala​ba​stro​we po​licz​ki, błysz​czą​ce w słoń​cu wło​sy i ró​żo​we
usta. Była dla nie​go ob​ja​wie​niem. Zo​sta​li ko​chan​ka​mi, ale nie do​ma​ga​ła się jego
bez​u​stan​nejuwa​gi.Ni​g​dyteżniewspo​mi​na​łaotym,żemia​ła​byocho​tęnawię​cej.

Po​wi​nienbyćza​do​wo​lo​ny.Przy​naj​mniejonajed​nawlotzro​zu​mia​ła,cotozna​czy

ro​mansbezzo​bo​wią​zań.Po​dob​noniebyłwjejty​pie.Draż​ni​łogoto,cho​ciażni​g​dy
niezdra​dzi​ła,jakibyłjejtyp.

–Nie​sa​mo​wi​te!–Wpa​try​wa​łasięwnie​gozpo​dzi​wem.–Mu​siszbyćbar​dzozdol​-

ny.

–Po​trze​bajestmat​kąwy​na​laz​ków–od​parł,niewcho​dzącwszcze​gó​ły.Ali​cenie

wie​dzia​ła nic o jego dzie​ciń​stwie i wcze​snej mło​do​ści i le​piej, żeby tak po​zo​sta​ło.
Wszyst​ko, co umiał dziś, za​wdzię​czał wy​łącz​nie de​ter​mi​na​cji; zdol​no​ści od​gry​wa​ły
wtymmniej​sząrolę.

–Tozna​czy?
– To zna​czy, że pora wra​cać do ho​te​lu. Im dłu​żej na cie​bie pa​trzę, tym więk​szą

mamocho​tę,wiesznaco.

Ali​ce uśmiech​nę​ła się za​lot​nie. Przy​jem​nie było czuć się po​żą​da​ną. A jesz​cze

przy​jem​niej było czuć się pod​nie​co​ną, tak jak w tej chwi​li. Z nie​cier​pli​wo​ścią pa​-
trzy​ła,jakdo​pi​jakawęiprzy​wo​łu​jekel​ne​ra,byza​pła​cićra​chu​nek.Wi​bru​ją​cemię​-
dzyuda​mina​pię​cieka​za​łojejmy​ślećojegopięk​nymna​gimcie​leiustach,któ​redo​-
pro​wa​dzą ją na skraj roz​ko​szy. Przy​gry​zła war​gę i spoj​rza​ła na nie​go bła​gal​nym
wzro​kiem.Niepo​wi​nienwspo​mi​naćołóż​ku.Przezostat​niedniitakoni​czymin​nym
prak​tycz​nieniemy​śla​ła.

Daw​niej Ali​ce wi​dzia​ła w Ga​brie​lu przede wszyst​kim sze​fa i biz​nes​me​na. In​te​li​-

gent​ne​goiener​gicz​ne​go.Tu​tajzo​ba​czy​ławnimzu​peł​niein​ne​gomęż​czy​znę:dow​-
cip​ne​go,uro​cze​goisza​le​niesek​sow​ne​go.Zde​cy​do​wa​nierzu​ciłnaniączar.Niemo​-
głobyćina​czej.Ni​g​dyprzed​temniere​ago​wa​łataksil​nienażad​ne​gomęż​czy​znę.

Mu​sia​ła się za​ko​chać. Do sza​leń​stwa. Ina​czej nie umia​ła wy​tłu​ma​czyć swo​je​go

za​cho​wa​nia. W ide​al​nym świe​cie ta​kie uczu​cia za​słu​gi​wa​ły na od​wza​jem​nie​nie.
Wjejnie​ide​al​nymświe​ciebę​dzietoab​so​lut​napo​raż​ka.Dlanie​gotenwy​jazdza​koń​-
czy się jak zwy​kły ro​mans, dla niej ozna​czał zła​ma​ne ser​ce. Kie​dy o tym my​śla​ła,
niemo​gławprostna​dzi​wićsięswo​jejna​iw​no​ści.

Doho​te​luwró​ci​liwre​kor​do​woszyb​kimtem​pie.Wie​czo​remmie​lisięwy​braćdo

jed​nejzulu​bio​nychre​stau​ra​cjiGa​brie​la,naMont​mar​trze.Dotegocza​sumie​liparę

go​dziniwie​dzia​ła,żespę​dząjewjegosy​pial​niiwjegołóż​ku.

Ali​cepa​mię​ta​ła,byza​wszewra​caćdosie​bie,na​wetje​ślikoń​czy​lido​pie​ronadra​-

nem. Nie chcia​ła obu​dzić się w jego ra​mio​nach. By​ło​by to zła​ma​nie za​sad, któ​re
samawy​zna​czy​ła.

– Nie mogę utrzy​mać rąk przy so​bie, kie​dy je​steś obok – po​wie​dział zdu​szo​nym

szep​tem jesz​cze w win​dzie. Gdy tyl​ko za​mknę​ły się za nimi drzwi jego sy​pial​ni,
przy​parłjądościa​nyiroz​su​nąłsu​wakdżin​sów.–Do​tknijmnie–wy​mru​czał.

Ali​ce wsu​nę​ła dłoń w bok​ser​ki. Po​czuł jej chłod​ne pal​ce de​li​kat​nie obej​mu​ją​ce

tward​nie​ją​cy czło​nek. Wsu​nął ję​zyk głę​bo​ko. Od​da​ła mu po​ca​łu​nek. Mięk​ka dłoń
prze​su​wa​łasięwprzódiwtył,ob​da​rza​jącgonie​ziem​skąroz​ko​szą.

–Chodź,wy​ką​pie​mysię–po​wie​dział.
Ła​zien​ka była oazą luk​su​su, jak zresz​tą wszyst​kie po​miesz​cze​nia w ho​te​lu. Na

środ​ku sta​ła ogrom​na wan​na z hy​dro​ma​sa​żem, pod ścia​ną dwa prysz​ni​ce z desz​-
czow​ni​cą,aza​razobokdwiedużeumy​wal​ki.Najed​nejześcianbyłowiel​kielu​stro.
Wszyst​koobu​do​wa​nedro​gimka​mie​niem.

Ga​brielpu​ściłwodę,wrzu​ciłdoniejkil​kaku​lekdoką​pie​li,poczymzrzu​ciłroz​pię​-

tedżin​sy,ścią​gnąłko​szu​lęipod​szedłdoniej,od​gar​nia​jącwło​syzczo​ła.Wkaż​dym
jegoru​chubyłapo​ezja.Niemo​głaode​rwaćodnie​gooczu.Do​brze,żeprzy​naj​mniej
niezda​wałso​bieztegospra​wy.

Przez te kil​ka dni dużo roz​ma​wia​li, ale Ali​ce sta​ra​ła się uni​kać te​ma​tów oso​bi​-

stych. Wy​mie​nia​li opi​nie o li​te​ra​tu​rze, oglą​da​nych w mu​ze​ach ob​ra​zach czy rzeź​-
bach,swo​ichwra​że​niachzewspól​ne​gozwie​dza​niaPa​ry​ża.Sma​kachpo​trawiwina,
mu​zy​ce.Cza​sa​mischo​dzi​linate​ma​tyzwią​za​nezpra​cąalbojejkur​semksię​go​wo​-
ści,któ​rynie​dłu​gomiałsięroz​po​cząć.Mie​limnó​stwowspól​nychte​ma​tów,amimo
toniebyliso​biebli​scy.

–Ob​ser​wu​jeszmnie,czu​jęto–po​wie​działiuśmiech​nąłsię.Izno​wutraf​nieod​czy​-

tałjejmy​śli.

–Wy​da​jecisię,żewszyst​kieko​bie​tynacie​biepa​trzą–po​wie​dzia​łapo​błaż​li​wie.–

Tosięna​zy​waego​cen​tryzm.

–Alemnienieza​le​żynawszyst​kich,tyl​konato​bie.–Pod​szedłbli​skoiza​cząłroz​-

pi​naćjejbluz​kę.

Chcia​ła,żebytakbyło,alenie​ste​ty…Po​wrótdorze​czy​wi​sto​ściiprze​mia​nazko​-

chan​kiwasy​stent​kębędądlaniejbo​le​sne.Jakza​po​mniotym,żewi​działjąnagą?
Pie​ścił, ko​chał się z nią? Och, męż​czy​znom ta​kie rze​czy za​wsze przy​cho​dzi​ły ła​-
twiej.Popro​stuprze​ska​ki​wa​linainnykwia​tek.

Ga​brielpo​mógłjejsięro​ze​braćiwe​szładoprzy​jem​niecie​płej,pach​ną​cejiwy​peł​-

nio​nej pia​ną wody. Usia​dła mię​dzy jego no​ga​mi, opie​ra​jąc się ple​ca​mi o jego tors.
Gło​wę opar​ła o jego pierś. Ga​briel na​brał odro​bi​nę my​dła w pły​nie na dło​nie i po
chwi​li po​czu​ła, jak ma​su​je jej pier​si. Przy​mknę​ła po​wie​ki, za​po​mi​na​jąc o ca​łym
świe​cie. Gdy otwo​rzy​ła oczy, jego dłoń obej​mo​wa​ła wzgó​rek ło​no​wy, a pa​lec ryt​-
micz​niepo​cie​rałjejłech​tacz​kę.Wy​star​czy​łoparęchwil.Zdą​ży​łatyl​kojęk​nąćina​-
głyor​gazmwstrzą​snąłjejcia​łem.Ażkrzyk​nę​łaipochwi​liob​ró​ci​łasięnabrzuch.
Wodachlup​nę​łanie​bez​piecz​nie,wy​le​wa​jącsięzakra​wędźwan​ny.Niezwró​ci​lina
touwa​gi.

Ali​cepod​cią​gnę​łasięwy​żejiusia​dłananimokra​kiem.Wie​dzia​ła,żeniemogąsię

ko​chaćbezpre​zer​wa​ty​wy,więczro​bi​łatocoon.Obie​madłoń​miuję​łajegoczło​nek
iza​czę​łama​so​wać.Wi​dokjegotwa​rzy,gdydo​cho​dził,pod​nie​ciłjądotegostop​nia,
żeca​łu​jącgo,szep​ta​ła:

–Chodź​myjużdołóż​ka.
Możetotyl​kojejwy​obraź​nia,alewy​da​wa​łojejsię,żewdzi​siej​szymsek​siebyła

ja​kaśza​chłan​ność.Obo​jewie​dzie​li,żesie​lan​kanie​dłu​gosięskoń​czy.

Ga​brielprzy​tu​liłjąmoc​noipo​wie​dział:
–Mamydużocza​su.
Niewie​dzia​ła,jaktoro​zu​mieć.Doko​la​cjizo​sta​łoja​kieśpół​to​rejgo​dzi​ny.
Wy​szlizwan​nyiwy​cie​ra​lisięna​wza​jem,kie​dypo​wie​dział:
–Ju​trowy​jeż​dża​my.
–Tak–od​par​ła,osu​sza​jącręcz​ni​kiemjegopierś.
–Comy​śliszoPa​ry​żu?
–Kie​dyśtujesz​czewró​cę.Jestprze​pięk​ny.Ko​chamar​chi​tek​tu​rę,ga​le​riesztu​ki,

mu​zea…Ab​so​lut​niewszyst​ko!

–AcozLon​dy​nem?Naszmałyro​manschy​bapo​to​czyłsięina​czej,niżpla​no​wa​łaś.
–Tozna​czy?
–Tozna​czy,mojawier​naasy​stent​ko,żenieza​mie​rzamgoza​koń​czyć.
Niewie​rzy​ławła​snymuszom.Zaj​rza​łamuwoczy,prze​ko​na​na,żeżar​tu​je.Wkoń​-

cuzro​zu​mia​ła.Popro​stujesz​czemusięnieznu​dzi​ła.Tyl​kotyle.

W Lon​dy​nie będą ze sobą prak​tycz​nie dwa​dzie​ścia czte​ry go​dzi​ny na dobę.

Wpra​cyipopra​cy.Ilepo​trwajegoza​fa​scy​no​wa​nie?Mie​siąc?Pół​to​ra?Ijaksięza​-
koń​czy?Pew​niesamaso​biebę​dziemu​sia​łaku​pićpo​że​gnal​nybu​kietkwia​tów.

–Tonieby​ło​bydo​breza​koń​cze​nie–po​wie​dzia​łazgo​ry​czą.
Po​pa​trzyłnaniąza​sko​czo​ny.
– Co ty mó​wisz? Prze​cież nie mo​że​my ode​rwać od sie​bie oczu. Ani rąk – do​dał,

pró​bu​jącjąprzy​tu​lić.–Niemasen​susięprzedtymbro​nić.Coztego,żedlamnie
pra​cu​jeszalbożejaniemamzwy​cza​jumie​szaćży​ciaoso​bi​ste​gozpra​cą.Mle​kosię
jużroz​la​ło.Wszyst​ko,cobyłoprzed​tem,niemazna​cze​nia.

–Nie,Ga​brie​lu.Ko​nieczna​czyko​niec.Niezmie​ni​łamzda​nia.–Głosnie​bez​piecz​-

nie jej za​drżał. Czy od​po​wie​dzia​ła​by ina​czej, gdy​by nie wie​dzia​ła, jak się koń​czą
jegoro​man​se?

–Niemó​wiszchy​bapo​waż​nie?–Przy​glą​dałjejsięzezmarsz​czo​nymczo​łem.
Za​czę​łazbie​raćzpod​ło​giswo​jeubra​nia.
–Mó​więzu​peł​niepo​waż​nie.Jestcu​dow​nie,ale…
Coonawy​pra​wia​ła?Nierzu​ci​łagojesz​czeżad​na.Toonbyłspe​cja​li​stąodrzu​ca​-

niana​tręt​nychko​cha​nek.Te​razjed​nakwy​cho​dzi​łonato,żesamjestna​trę​tem.

–Sza​le​je​myzasobą!–wy​buch​nął,wy​cho​dzączaniązła​zien​ki.Zna​lazłwsza​fie

świe​żebok​ser​kiiubrałsię.–Jakijestpro​blem,boniero​zu​miem?

Ali​ce od​wró​ci​ła się. Sta​ła owi​nię​ta w ręcz​nik, trzy​ma​jąc swo​je ubra​nia w dło​ni.

Mie​liiśćnako​la​cję,aonabyłazu​peł​niewprosz​ku.

–Pro​blemjesttaki,żenaczymin​nymnamza​le​ży.Tywy​bie​raszso​bieko​bie​ty,bo

mo​żesz.Akie​dysięznu​dziszjed​ną,znaj​du​jeszna​stęp​ną.Jaje​steminna.Nieza​mie​-
rzammar​no​waćcza​sunako​goś,ktozachwi​lęmniezo​sta​wi.Mie​li​śmyro​mans.Ale
te​razporawró​cićdonor​mal​ne​goży​cia.Było,mi​nę​ło.

–Niewie​rzę!Popro​stuniewie​rzę.–Ga​brielbyłjużnie​źleroz​sier​dzo​ny.–Mia​-

łem w ży​ciu do czy​nie​nia z trud​ny​mi ko​bie​ta​mi, ale ty na taką nie wy​glą​dasz.
Chceszmiro​bićpro​ble​my?

–Skąd​że!–za​pew​ni​ła.–Popro​stuje​stemre​alist​ką.Ży​je​mywróż​nychświa​tach.

Jachcęmęż​czy​znynadłu​żejizro​bięwszyst​ko,żebyta​kie​gozna​leźć.Typo​trze​bu​-
jeszko​bie​tynaj​wy​żejnapięćmi​nut.–Topo​wie​dziaw​szy,otwo​rzy​ładrzwiipo​ma​-
sze​ro​wa​ładosie​bie,zo​sta​wia​jącGa​brie​lawnaj​wyż​szymosłu​pie​niu.

ROZDZIAŁSIÓDMY

Wró​ci​li do zim​ne​go, za​snu​te​go chmu​ra​mi i od​stra​sza​ją​ce​go nie​usta​ją​cą mżaw​ką

mia​sta.Przezdwaty​go​dnieodichpo​wro​tuanirazusięnieroz​po​go​dzi​ło,przezco
Pa​ryż jesz​cze bar​dziej przy​po​mi​nał cu​dow​ny sen. Ali​ce pa​mię​ta​ła każ​dy szcze​gół.
Do​kądcho​dzi​li,oczymroz​ma​wia​li,copiliije​dli.Alenaj​le​piejpa​mię​ta​łanoce,wie​-
czo​ry,acza​sa​mipo​po​łu​dniaspę​dza​newłóż​ku.

Nieza​drę​cza​łasięswo​jąpa​ry​skąprzy​go​dą.Wręczprze​ciw​nie,uwa​ża​ła,żemia​ła

pra​womiećtenro​mansimia​łapra​wogoza​koń​czyć.Ga​brieltu​pałztegopo​wo​du
no​ga​miprzezja​kieśtrzymi​nu​ty,alekie​dyniedałasięprze​ko​nać,prze​stałna​le​gać.

Tym​cza​semona…
Wes​tchnę​ła, pa​trząc w ekran kom​pu​te​ra i sta​ra​jąc się skon​cen​tro​wać. Ale nie

mo​gła. Ga​briel wcho​dził i wy​cho​dził, mi​ja​jąc jej biur​ko, cza​sa​mi sta​wał tuż za nią
ipo​chy​lałsię,po​ka​zu​jącjejcoś.Wta​kichchwi​lachczu​ła,jakjejcia​łowy​peł​niatę​sk​-
no​tazado​ty​kiemjegozręcz​nychrąkina​mięt​nychust.

On z ko​lei wy​da​wał się nie mieć ab​so​lut​nie żad​ne​go pro​ble​mu z ich ak​tu​al​ny​mi

kon​tak​ta​mi.Ni​g​dyniewspo​mi​nałoPa​ry​żu.Niero​biłalu​zji.Niepa​trzyłnaniąza​-
my​ślo​ny.Wchwi​lachczar​nejroz​pa​czymy​śla​łana​wet,żeucie​szyłsięzjejde​cy​zji.
Prze​cieżuła​twi​łamuży​cieiniebę​dziemu​siałza​wra​caćso​biegło​wy,jakro​ze​grać
roz​sta​nie.

Drzwi od jego ga​bi​ne​tu otwo​rzy​ły się. Ali​ce pod​nio​sła gło​wę znad kom​pu​te​ra,

przy​wo​łu​jącnatwarzuprzej​myuśmiech.

–Za​re​zer​wujmidwabi​le​tydoope​ry.Naj​lep​szemiej​sca.
Ali​ceski​nę​łapo​słusz​nie.Tobyłodoprze​wi​dze​nia.Uśmiechna​dalmia​łaprzy​kle​jo​-

nydotwa​rzy,alewser​cupo​czu​łabo​le​sneukłu​cie.Spo​dzie​wa​łasięcze​gośta​kie​go,
alenietakszyb​ko.Le​d​wiedwaty​go​dnietemuupra​wia​lisza​lo​nysekspokil​karazy
dzien​nie.

–Nakie​dyza​re​zer​wo​waćbi​le​ty?–za​py​ta​ła.
–Nadziświe​czór.
–Je​ślidziśgra​jącośpo​pu​lar​ne​go,możejużniebyćmiejsc.
–Po​wiedz,żetodlamnie.Odlatprze​ka​zu​jęimda​ro​wi​zny.Napew​noznaj​dąmiej​-

sca.Pod​szedłdojejbiur​kaipo​ło​żyłplikdo​ku​men​tów.–Atomu​siszprzej​rzeć,za​-
nimwyj​dziesz.

–Jestwpółdoszó​stej!–za​pro​te​sto​wa​ła.
–Po​ra​dziszso​bie.–Wzru​szyłtyl​kora​mio​na​miiwró​ciłdosie​bie.

Ni​g​dynieuga​niałsięzako​bie​ta​mi,aleto,cowy​pra​wia​łaAli​ce,prze​cho​dzi​łoludz​-

kiepo​ję​cie.Za​cho​wy​wa​łasię,jak​bywy​ma​za​łaPa​ryżzpa​mię​ci.Na​wetwró​ci​łado
swo​ichsza​rych,bez​kształt​nychubrań.Od​mó​wiłprzy​ję​ciazpo​wro​temsu​kien,któ​re
ku​pi​ławPa​ry​żu,alebyłprze​ko​na​ny,żeupchnę​łajegdzieśnadniesza​fyalbomoże
na​wetod​da​łako​muś,takbynicnieprzy​po​mi​na​łojejotychparudniachspę​dzo​nych

ra​zem.

Naj​gor​szejed​nakbyłoto,żena​daljejpra​gnął.Zakaż​dymra​zem,gdynaniąspo​-

glą​dał,wi​działjejroz​chy​lo​neusta,roz​kosz​nieza​ró​żo​wio​nepo​licz​kiiza​mglo​nespoj​-
rze​nie.Po​trze​bo​wałko​bie​ty.In​nejko​bie​ty.Ipo​wro​tudoru​ty​ny.

Za​brałsiędopra​cy,zktó​rejwy​rwa​łogopu​ka​nie.Wdrzwiachsta​nę​łaAli​ce.Co

onatujesz​czero​bi​ła?Do​cho​dzi​łasiód​ma.

–Ze​ska​no​wa​łaśdo​ku​men​tyiwy​sła​łaś,takjakpro​si​łem?–za​py​tałoschle,spo​glą​-

da​jącnaniątrud​nymdood​gad​nię​ciaspoj​rze​niem.

Kiw​nę​łagło​wą.
–Be​tha​nyjużnacie​biecze​ka.
Wy​po​wie​dze​nie tych słów kosz​to​wa​ło ją wie​le. Gdy tyl​ko zo​ba​czy​ła jego to​wa​-

rzysz​kęnatenwie​czór,zro​zu​mia​ła,żeGa​brielwró​ciłdodaw​ne​goży​cia.Be​tha​ny
Daw​kinsbyłanie​wy​so​ka,alepo​dob​niejakpo​przed​niedziew​czy​nyGa​brie​lana​le​ża​-
ładotypukla​sycz​nychseks​bombino​si​łasięwspo​sóbpre​zen​tu​ją​cywszyst​kieatu​ty.
Czar​na su​kien​ka cia​sno opi​na​ła wy​dat​ny biust i od​sła​nia​ła zgrab​ne nogi. Głę​bo​ki
de​koltkoń​czyłsiępra​wiewta​liiiwpraw​neokomo​głodo​strzeckształt​nepier​siko​-
ły​szą​cesięwrytmprze​mie​rza​nychkro​ków.Ali​ce,wswo​imsza​rymuni​for​miebiu​ro​-
wym,nietyl​kowy​glą​da​łaprzyniejjakubo​gaku​zyn​ka,aleitaksięczu​ła.

Wcze​śniej prze​ka​za​ła Ga​brie​lo​wi, że bez więk​szych pro​ble​mów uda​ło się za​re​-

zer​wo​waćbi​le​ty,aleszcze​rzewąt​pi​ła,byBe​tha​nychoćwnie​wiel​kimstop​niubyła
za​in​te​re​so​wa​naope​rą.

–Cu​dow​nie.–Pod​niósłsięiza​cząłza​kła​daćma​ry​nar​kę.
–Mi​łe​gowie​czo​ru–po​wie​dzia​łaAli​ce,cho​ciażgar​dłości​skałjejpa​lą​cyżal.
Ga​brielprze​rwałubie​ra​niesię.
–ZBe​tha​nynapew​noniebędęsięnu​dził.Lu​biszope​rę,Ali​ce?
–Wiesz,żetak–od​po​wie​dzia​łame​cha​nicz​nieina​tych​miasttegopo​ża​ło​wa​ła.Po

raz pierw​szy od przy​jaz​du do Lon​dy​nu na​wią​za​ła do jed​nej z wie​lu roz​mów, ja​kie
od​by​wa​liprzypysz​nymje​dze​niuibu​tel​cewina.Po​temzwy​klewpo​śpie​chuwra​ca​li
doho​te​lu,bysięko​chać.

– Rze​czy​wi​ście. Za​po​mnia​łem o tym. – W ta​kim ra​zie może wy​bie​rzesz się

znami?Niepo​win​nobyćpro​ble​muzezor​ga​ni​zo​wa​niemdo​dat​ko​we​gomiej​sca.

Po​pa​trzy​łananie​goura​żo​na.Mia​łapójśćtamiprzy​glą​daćsię,jakszep​cząso​bie

zBe​tha​nyczu​łesłów​ka?Nie​do​cze​ka​nie!

–Dzię​ku​ję,je​stemdziśza​ję​ta–od​par​ła.–Do​ku​men​tyoczy​wi​ściewy​sła​łam.Ju​tro

wy​bie​ramsiędomat​kiimy​śla​łam,żebyzo​staćtamdowtor​ku.Mo​gła​bymprzyoka​-
zjiod​wie​dzićpanaHar​ri​so​nawExe​ter.–Odja​kie​goścza​sumie​linie​przy​jem​nąsy​-
tu​acjęzjed​nymklien​temiktośmu​siałmuwkoń​cuzło​żyćwi​zy​tę.

–Jakda​le​kojeststam​tąddoExe​ter?
– Cał​kiem bli​sko. – Wie​dział prze​cież, gdzie miesz​ka jej mat​ka. Była to ko​lej​na

rzecz,októ​rejjużzdą​żyłza​po​mnieć.

–Be​tha​nycze​ka–przy​po​mnia​łamu,ma​jącna​dzie​ję,żewkoń​cupo​zwo​lijejiśćdo

domu.

– Niech cze​ka – po​wie​dział po​iry​to​wa​ny, za​sta​na​wia​jąc się, skąd na​gle po​mysł

prze​dłu​że​niaweek​en​du,itoażdowtor​ku.

Od​kądoznaj​mi​łamu,żeniebędąsięwię​cejspo​ty​kać,niebyłodnia,byoniejnie

my​ślał. Wie​dział, że na​wet słod​ka Be​tha​ny nie bę​dzie w sta​nie mu jej za​stą​pić.
Wweek​en​dyAli​cejeź​dzi​ładomat​ki.Towie​dział,aleza​miarpo​zo​sta​niatamdłu​żej
za​sta​no​wił go. Może od​wie​dza​ła tam nie tyl​ko mat​kę? Może jed​nak mia​ła chło​pa​-
ka?Przezcałytenczas.Dla​te​gotaksięupie​ra​ła,żebyze​rwać.

Tyl​kodla​cze​good​wa​ży​łasięnaprze​lot​nyro​mans?Możetenjejfa​cetbyłżo​na​ty?

Ajejwy​jaz​dydomamyobej​mo​wa​łytak​żeschadz​kizko​chan​kiem?Jegowy​obraź​nia
pra​co​wa​łananaj​wyż​szychob​ro​tach,aro​sną​cazłośćpo​wo​li,alesku​tecz​nieza​ciem​-
nia​łazdol​nośćja​sne​gomy​śle​nia.

– Masz wró​cić w po​nie​dzia​łek – po​wie​dział przez za​ci​śnię​te zęby. – Har​ri​son

możepo​cze​kać.Jestzadużopra​cyiniemo​żeszbraćażdwóchdniwol​nych.

–Jużwzię​łamwol​nenapo​nie​dzia​łek–od​rze​kłaAli​ce.–Je​ślicho​dzioHar​ri​so​na,

chcia​łamtyl​kopo​móc.Aku​ratbędęwoko​li​cyna…za​ku​pachipo​my​śla​łam,żeprzy
oka​zjimo​gła​bymza​ła​twićito.

Jakonśmiałsiętakdoniejzwra​cać!Mó​wi​łamuprze​cieżwze​szłymty​go​dniu,że

niebę​dziejejwpo​nie​dzia​łek.

Wtejchwi​liotwo​rzy​łysiędrzwiidoga​bi​ne​tuwe​szłaznie​cier​pli​wio​nacze​ka​niem

Be​tha​ny.

Ga​briel po​znał Be​tha​ny na ja​kimś przy​ję​ciu kil​ka mie​się​cy temu. Z grzecz​no​ści

po​pro​siłonu​merte​le​fo​nuiza​po​mniałoniejse​kun​dępotym,jaksięroz​sta​li.Przy​-
po​mniałso​biedo​pie​roparędnitemu,bez​sku​tecz​niecze​ka​jąc,ażAli​cezmie​nide​cy​-
zję. Na próż​no. Obie ko​bie​ty sta​ły te​raz obok sie​bie, a prze​paść mię​dzy nimi nie
mo​głabyćwięk​sza.

Ali​ce była o po​nad gło​wę wyż​sza, mia​ła szczu​plej​szą fi​gu​rę i oszczęd​ne, peł​ne

gra​cjiru​chy.Jejsub​tel​nauro​dawy​ma​ga​łaod​kry​cia.Przypo​bież​nejoce​nieniktnie
uznał​byjejzapięk​ność.Be​tha​nyzko​leiata​ko​wa​łabuj​nymsek​sa​pi​lemwspo​sóbtak
agre​syw​ny,żemałoktozwra​całuwa​gęnato,czypodostrymma​ki​ja​żemrze​czy​wi​-
ściekry​jąsięład​nerysy.Bra​ko​wa​łojejjed​naktego,coAli​cemia​łaażwnad​mia​rze:
skrom​no​ści,in​te​li​gen​cjiiuro​ku.

Ali​ceniemo​głaznieśćichwi​do​kura​zem.Be​tha​nyna​wetjejnieza​uwa​ży​ła.Drob​-

ny​mikrocz​ka​mipod​bie​gładoGa​brie​laiwzię​łagopodra​mię,jakja​kąśzdo​bycz.

–Zo​sta​więwassa​mych–po​wie​dzia​łaAli​ceipo​wtó​rzy​ła:–Mi​łe​gowie​czo​ru.
–Bawsiędo​brzeumamy–od​po​wie​działGa​briel,jaksięjejwy​da​ło,zło​śli​wie.
Po​czer​wie​nia​ła.
–Maminnepla​ny,aledzię​ku​ję–mruk​nę​łanie​wy​raź​nie.
–Tak?–za​in​te​re​so​wałsięna​tych​miast.–Cośin​te​re​su​ją​ce​go?
–Zwy​kłespo​tka​niato​wa​rzy​skie.
Ga​brielczułnara​mie​niucię​żarBe​tha​ny,któ​ratrzy​ma​łagokur​czo​wo,jak​bysię

bała,żektośjejgood​bie​rze.Jesz​czebar​dziejniżBe​tha​nyiry​to​wa​łogoto,żegdy​by
nieAli​ce,cie​szył​bysiędzi​siej​szymwie​czo​rem.Te​razna​to​miastza​cząłonimmy​śleć
jakotor​tu​rzeipo​waż​niesięza​sta​na​wiał,jakbysiętuwy​krę​cićztejrand​ki.

Tak jak prze​wi​dy​wał, Be​tha​ny ani tro​chę nie była za​in​te​re​so​wa​na ope​rą. Przez

więk​szośćwie​czo​ruroz​glą​da​łasięwo​kółiszu​ka​łazna​nychtwa​rzy.Gdytyl​koprze​-
brzmia​łyokla​ski,oznaj​mi​ła,żechęt​niezjeznimśnia​da​nie.Mowyniema,po​my​ślał
iza​brałjądore​stau​ra​cji.Na​kar​mił,wy​słu​chałtyluplo​tek,żespu​chłymuuszy,ana
ko​niecwsa​dziłnie​po​cie​szo​nądoswo​jejli​mu​zy​nyika​załod​wieźćdodomu.Sampo​-

szedłpo​szu​kaćtak​sów​ki.

Taksięskoń​czy​łajegopró​bawy​ma​za​niaAli​cezpa​mię​ci.Po​ległdo​ku​ment​nie.Je​-

dy​ne,oczymbyłwsta​niemy​śleć,toAli​ceijejta​jem​ni​czespo​tka​niato​wa​rzy​skie.
Cotomo​głobyć?Możemia​łana​wetkil​kuko​chan​ków?Wy​ko​rzy​sta​łagojakza​baw​-
kę,boniemo​głabyćzktó​rymśzeswo​ichga​chów.Aje​ślitakbyło,tomiałpra​wopo​-
znaćpraw​dę.

Oczy​wi​ście, wie​dział, gdzie miesz​ka jej mat​ka. Pa​mię​tał na​zwę, a po szcze​gó​ło​-

wymopi​siedomuioko​li​cy,beztru​dutra​fił​bypodwła​ści​wyad​res.Miałpa​mięćjak
kom​pu​terimógł​byod​two​rzyćkaż​dąichroz​mo​węzPa​ry​ża.Za​sta​no​wisięnadtym
ju​tro,po​my​ślał,kła​dącsiędołóż​ka.

Ali​ceniema​ru​dzi​ła​bywope​rze.Gdy​byza​miastBe​tha​nyza​brałją,był​bytouda​ny

wie​czórza​koń​czo​nysek​sem.Za​miasttegole​żałwłóż​kusamiroz​my​ślałoniej.Za​-
wład​nę​łajegomy​śla​miiży​ciem.Mu​siałpo​znaćpraw​dę.Je​śliAli​cemain​ne​go,spra​-
wajestskoń​czo​na.Aje​ślinie,po​wi​nienzro​bićwszyst​ko,żebyjąod​zy​skać.

Ali​ce za​koń​czy​ła przy​go​to​wa​nia do ko​la​cji i wró​ci​ła do po​ko​ju. Mama sie​dzia​ła

w fo​te​lu w nie​du​żym sa​lo​ni​ku, któ​re​go okna wy​cho​dzi​ły na nie​wiel​ki ogró​dek.
W lep​sze dni sie​dzia​ła tam i czy​ta​ła albo zaj​mo​wa​ła się kwia​ta​mi. Ali​ce mia​ła na​-
dzie​ję,żektó​re​gośdniamamawy​zdro​wie​jezu​peł​nieiniebę​dzieażtakza​leż​naod
jejto​wa​rzy​stwa.

–Mó​wi​łaśowy​jeź​dziedoPa​ry​ża–za​chę​ci​łająmama,gdyusia​dłydosto​łu.
Rze​czy​wi​ście, od​kąd Ali​ce po​ja​wi​ła się u niej, nie roz​ma​wia​ły prak​tycz​nie o ni​-

czymin​nym.Uni​ka​nietegote​ma​tuwpra​cysta​łosiętaknie​zno​śne,żemu​sia​łasię
po pro​stu wy​ga​dać. Mó​wi​ła też o Ga​brie​lu, cho​ciaż po​cząt​ko​wo sta​ra​ła się ja​koś
omi​jać fakt, że cały czas spę​dza​ła z nim. Przy​ta​cza​jąc ze śmie​chem ko​lej​ną aneg​-
dot​kęza​sły​sza​nąodnie​go,Ali​cestwier​dzi​ła,żemó​wie​nieonimjestna​miast​kąrze​-
czy​wi​ste​gokon​tak​tu.

Mama była do​brą słu​chacz​ką i rzad​ko prze​ry​wa​ła, to​też Ali​ce mo​gła​by roz​pra​-

wiaćdowie​czo​raoLuw​rze,Po​lachEli​zej​skichiOgro​dachTu​ile​ries.Naze​wnątrz
słoń​cechy​li​łosiękuza​cho​do​wi.Zkuch​nido​cho​dziłsma​ko​wi​tyaro​matsosudomię​-
sa.Zago​dzi​nęzje​dząko​la​cję,obej​rzącośwte​le​wi​zjiipój​dąspać.

Ali​ce,mimożeza​ję​taroz​mo​wą,niemo​gławy​bićso​biezgło​wyGa​brie​la.Byłacie​-

ka​wa,jakmi​jałmuweek​endwto​wa​rzy​stwiefi​li​gra​no​wejbru​net​ki.Ope​ratoza​pew​-
netyl​kowstępprzedgłów​nymda​niemwjegosy​pial​ni.Wsfe​rzeemo​cjo​nal​nejGa​-
brielbyłzde​cy​do​wa​niestro​nąbier​ną,zatowsfe​rzefi​zycz​nej…

Och, da​ła​by wszyst​ko, żeby wy​ma​zać z pa​mię​ci wspo​mnie​nie ich pa​ry​skie​go ro​-

man​su.Dotejporynieroz​wa​ża​łamoż​li​wo​ścirzu​ce​niapra​cy,aleczu​łaprze​cież,że
każ​dydzieńjestdlaniejco​raztrud​niej​szy.Wczo​raj​szepo​ja​wie​niesięwbiu​rzeBe​-
tha​ny zu​peł​nie wy​trą​ci​ło ją z rów​no​wa​gi. Gdy wy​cho​dzi​ła z pra​cy, trzę​sły jej się
ręce.Ochło​nę​łado​pie​rowdomu.Niemo​głanicro​bićwta​kimstre​sie.

Za​mil​kłana​gleido​pie​ropy​ta​ją​cespoj​rze​niemat​kiprzy​po​mnia​łojej,żeoczymś

mó​wi​ła.Tyl​kooczym?

–Cosięsta​ło,ko​cha​nie?Je​steśtakaza​my​ślo​na,od​kądtuprzy​je​cha​łaś.Niecho​-

dzichy​baotwo​je​gosze​fa?Wy​glą​danato,żezro​biłnato​bieogrom​newra​że​nie.–
Mamapa​trzy​łananiąza​tro​ska​na.

Ali​ceza​czer​wie​ni​łasię.
– Oczy​wi​ście, że nie! – za​prze​czy​ła gwał​tow​nie. – Nie je​stem aż tak na​iw​na.

Zresz​tąwiesz,comy​ślęozwiąz​kach.

–Wiem,ko​cha​nie.Toprzezojca…Mimowszyst​koniepo​win​naśpo​zwo​lić,abyzły

przy​kładde​cy​do​wałoca​łymtwo​imży​ciu.

– Po pro​stu wolę dmu​chać na zim​ne. Mam na​dzie​ję, że kie​dyś za​ko​cham się we

wła​ści​wejoso​bie,aniewja​kimś…–za​wie​si​łagłos,po​nie​ważnieprzy​cho​dzi​łojejdo
gło​wyżad​neokre​śle​niepa​su​ją​cedoGa​brie​la.–Se​rio,mamo,po​win​naśgopo​znać.
Onna​wetniemusisięsta​raćoko​bie​ty.Przy​cho​dząsame,aontyl​kowska​zu​je,na
któ​rą te​raz ko​lej. Parę dni póź​niej dziew​czy​na jest od​pra​wia​na z kwit​kiem,
awdrzwiachpo​ja​wiasięna​stęp​na.Cośokrop​ne​go!–Mó​wiącto,naj​bar​dziejchcia​-
ławmó​wićso​bie,aniemat​ce,żeGa​brieljestnaj​bar​dziejod​py​cha​ją​cymty​pemna
zie​mi.Niebrzmia​łotojed​nakprze​ko​nu​ją​co.

–Je​steśzamło​danatakicy​nizm,ko​cha​nie.
Ali​ce ugry​zła się w ję​zyk. Do​sko​na​le wie​dzia​ła, co mat​ka ma na my​śli. Zbyt do​-

brzesięzna​ły.

– Wolę być sama, niż po​peł​nić błąd – od​po​wie​dzia​ła i na parę se​kund za​to​nę​ła

wmy​ślach.Po​szłatą samądro​gą,któ​rąszły wszyst​kieasy​stent​kiGa​brie​la.Za​ko​-
cha​łasięwnim.Pa​me​laMor​gan,któ​rana​uczy​łaswo​jącór​kęostroż​no​ściwpo​stę​-
po​wa​niuzmęż​czy​zna​mi,napew​nonieby​ła​byza​do​wo​lo​nazta​kie​goob​ro​tuspra​wy.

Ali​cepod​nio​słasięiprzy​nio​słasztuć​cezkuch​ni.Po​temwy​ło​ży​łaje​dze​nienata​le​-

rzeiusta​wi​łajenatacy.Zwy​kleja​da​ływkuch​ni,aledziśbyłwte​le​wi​zjiulu​bio​ny
se​rial mamy. Przed chwi​lą omal się nie po​kłó​ci​ły i Ali​ce mia​ła wy​rzu​ty su​mie​nia.
Przede wszyst​kim dla​te​go, że prze​klę​ty Ga​briel, któ​ry oku​po​wał jej my​śli, miał
wpływ na​wet na jej kon​tak​ty z mat​ką. Po​de​ner​wo​wa​na otwo​rzy​ła szaf​kę i wy​ję​ła
zniejkie​li​szek,ana​stęp​nieotwo​rzy​łabu​tel​kęwina.

Na​gleroz​le​głosięgło​śnepu​ka​niedodrzwi.Rękajejdrgnę​łaitro​chęwinawy​la​ło

sięnastół.Bra​ku​jejesz​czenie​pro​szo​nychgo​ści,po​my​śla​łairu​szy​ławstro​nędrzwi
ztyłudomu,aleprzezszy​bęniedo​strze​głani​ko​go.Kto​kol​wiektobył,do​bi​jałsięod
fron​tu.Prze​szłazpo​wro​temprzezkuch​nię,za​glą​da​jącpodro​dzedosa​lo​ni​ku.

–Spraw​dzę,ktoto.Niewsta​waj.–Alemat​kajuższławstro​nęko​ry​ta​rzy​ka.
–Damso​bieradę–za​trzy​ma​łają.–Tomaławio​ska.Wolę,bylu​dzieniemy​śle​li,

żeje​stemnie​go​ścin​na.

–Mamo,prze​cieżgo​ściawpusz​czę–za​pew​ni​łająAli​ce.–Mia​łamnamy​śliakwi​-

zy​to​rów.

–Akwi​zy​to​rzydaw​nojużtunieza​glą​da​ją.
Sta​łyobiewko​ry​ta​rzy​ku,my​śląc,ktoteżmógł​bysiędo​bi​jaćdodrzwiotejpo​rze,

gdyroz​le​głosiępo​now​ne,bar​dziejna​tar​czy​wepu​ka​nie.

Ali​cepierw​szado​się​głarękąklam​ki,uchy​li​ładrzwiiza​mar​ła.
–Cotu​tajro​bisz?–za​py​ta​łaza​sko​czo​na.
Mat​kapró​bo​wa​ładoj​rzećzzajejra​mie​nia,ktostoizadrzwia​mi,więcod​wró​ci​ła

sięnachwi​lęipo​wie​dzia​łatyl​ko:

–Todomnie.
–Ktotaki?
–Nikt,mamo.Idźjeść,zachwi​lęprzyj​dę.–Przezse​kun​dęmy​śla​ła,żemamaze​-

chcejed​nakotwo​rzyćdrzwinaoścież,aletaksięniesta​ło.Gdyznik​nę​ławkuch​ni,
Ali​cewy​szłanaprógiprzy​mknę​ładrzwi.

–Cotu​tajro​bisz?
Ga​briel przy​glą​dał się Ali​ce. Ta​kiej jej jesz​cze nie wi​dział. Wło​sy spię​te gum​ką

wwy​so​kiku​cyk,twarzbezśla​duma​ki​ja​żu,luź​nypod​ko​szu​lekiczar​neleg​gin​sy.Na
no​gachmia​łabia​łepu​cha​tekap​cie.

Wio​sen​nesłoń​ceozdo​bi​łozgrab​nyno​sekkil​ko​mapie​ga​mi.Ró​żo​weustaukła​da​ły

sięnitowuśmiech,niwdąs.Wjed​nejchwi​liza​po​mniał,pocosiętu​tajfa​ty​go​wał,
wie​działtyl​ko,żedo​brzezro​bił.Jużsamjejwi​dokpo​pra​wiłmuna​strój.

–Niemogęoto​bieza​po​mnieć–po​wie​dział,za​sko​czo​nytymwy​zna​niemniemniej

niżona.

–Słu​cham?–Chy​basięprze​sły​sza​ła.Oczywpa​try​wa​łysięba​daw​czowtwarzpo​-

grą​żo​ną w cie​niu. Wy​glą​dał na zmę​czo​ne​go i nie​wy​spa​ne​go. Wło​sy miał w lek​kim
nie​ła​dzie,rę​ka​wyba​weł​nia​nejblu​zynie​dba​lepod​wi​nię​tedogóry.Dżin​syimo​ka​sy​-
nydo​peł​nia​ływeek​en​do​we​gowi​ze​run​ku.Za​drża​łanawi​dokmu​sku​lar​nychra​mion,
jejsut​kistward​nia​ły,do​ma​ga​jącsiępiesz​czot,zktó​rychsamaprze​cieżzre​zy​gno​wa​-
ła.

–Niepo​wi​nie​neś…byćte​razzBe​tha​ny?–Prze​nio​sławzrokpozanie​go,ob​ser​-

wu​jącza​cho​dzą​cesłoń​ceista​ra​jącsięopa​no​waćner​wy.Ser​cebiłojejtakmoc​no,
żemu​siałjesły​szeć.

–Nieprzy​pa​dli​śmyso​biedogu​stu–po​wie​działwy​mi​ja​ją​co.
Jużkie​dyotwo​rzy​ładrzwi,pod​jąłde​cy​zję.Miałdośćwma​wia​niaso​bie,żeniein​-

te​re​su​je go po​goń za Ali​ce. Miał dość uda​wa​nia, że nie jest za​zdro​sny, kie​dy wy​-
obra​żał ją so​bie z in​nym męż​czy​zną. Mu​siał przy​wró​cić spra​wom wła​ści​wy bieg.
Mu​siałspra​wić,byAli​cezmie​ni​łaswo​jąde​cy​zję.

–Nieza​pro​siszmniedośrod​ka?
–Niepo​win​nociętu​tajbyć,Ga​brie​lu.–Ucie​szy​łasięjed​nak,żefi​li​gra​no​wabru​-

net​kaznik​nę​łazho​ry​zon​tu.

–Wiem.–Prze​cze​sałdło​niąwło​synie​sfor​niespa​da​ją​cenaoczy,poczymspoj​rzał

naniąpo​dejrz​li​wie.–Jestucie​bieja​kiśmęż​czy​zna?

Ali​ceza​ci​snę​łausta.
–Nieje​stemtobą–od​par​łaura​żo​na.‒Nieska​częzkwiat​kanakwia​tek.
–Wsa​dzi​łemBe​tha​nydosa​mo​cho​duimójkie​row​caod​wiózłjądodomu–wy​ja​śnił

roz​ko​ja​rzo​ny.

–Idźjuż,pro​szę–wes​tchnę​ła,pa​trzącnanie​gobła​gal​nie.
–Ni​g​dzienieidę.
–Aledla​cze​go?Prze​cieżjużcimó​wi​łam…
–Po​zwólmiwejść–po​wtó​rzył.
Spu​ści​ła wzrok, nie mo​gąc znieść roz​go​rącz​ko​wa​ne​go spoj​rze​nia. Co by było,

gdy​by ją te​raz po​ca​ło​wał? Pod​da​ła​by się bez​wa​run​ko​wo. Czu​ła, jak top​nie​je jej
opór.Wgło​wiehu​cza​łotyl​ko:Niemogęoto​bieza​po​mnieć.

–Wpuśćmnie.–Po​stą​piłkrokna​przód,aonaod​su​nę​łasię,prze​ko​na​na,żeje​śli

tegoniezro​bi,rzu​cimusięwra​mio​na.

Mamakrzą​ta​łasiępokuch​ni.Kuzdzi​wie​niuAli​ce,wy​łą​czy​łana​wette​le​wi​zor.Nic

niebyłotakcie​ka​wejakwi​zy​tata​jem​ni​cze​gogo​ścia.Ali​ceprzed​sta​wi​łaGa​brie​la,

któ​ryodrazuwdałsięzniąwpo​ga​węd​kę,aAli​cesta​łaobok,czu​jącco​razwięk​sze
za​kło​po​ta​nie.

–Jakmiłopanawresz​ciepo​znać–zwró​ci​łasięmat​kadoGa​brie​la.–Niemó​wi​łaś,

żetwójszefjesttakiprzy​stoj​ny–rzu​ci​łakon​fi​den​cjo​nal​nymszep​temdoAli​ce.

Ga​brieluśmiech​nąłsięskrom​nie.
–Cór​kauwiel​biapra​cę.Czę​stomiopanuopo​wia​da​ła.
–Mamna​dzie​ję,żetyl​kodo​brerze​czy?–za​py​tałzuśmie​chem.
–WPa​ry​żujestwprostza​ko​cha​na.Wła​ści​wieoni​czymin​nymdzi​siajnieroz​ma​-

wia​ły​śmy–zre​flek​to​wa​łasię.

–Mamo,prze​cieżza​py​ta​łaś,jakbyło,dla​te​goopo​wia​da​łam–pró​bo​wa​łain​ter​we​-

nio​waćAli​ce,alewszel​kiejejpró​byza​głu​szy​łyza​chwy​tymat​ki.

–Prze​pra​szamzatonaj​ście–wtrą​ciłGa​briel.Porazpierw​szywży​ciuzda​rzy​ło

musiępo​znaćko​gośzro​dzi​nyko​bie​ty,zktó​rąsy​piał.Nielu​biłteżspo​tkańro​dzin​-
nych.

– Ależ ża​den kło​pot, praw​da, Ali​ce? – Pa​me​la Mor​gan zer​k​nę​ła na cór​kę, ale ta

tyl​kopo​pa​trzy​łananiąroz​złosz​czo​na.

– Dzię​ku​ję, jest pani bar​dzo miła. Nie zaj​mę wie​le cza​su. Pro​szę mi mó​wić po

imie​niu,takbę​dzieła​twiej.

– Wła​śnie – wpa​dła mu w sło​wo Ali​ce i pod​nio​sła się. – Ga​briel musi już iść. Na

pew​nomaszja​kieśpla​nynawie​czór–po​wie​dzia​łazna​ci​skiem.

– Ab​so​lut​nie żad​nych – od​po​wie​dział ze szcze​rym uśmie​chem i roz​siadł się na

krze​ślewkuch​ni,chęt​nieko​rzy​sta​jączza​pro​sze​nia.–Aletosięmożezmie​nić,je​-
że​lida​dząsiępa​nieza​pro​sićnako​la​cję–do​koń​czył.

Jegoby​streoczydo​strze​głyspoj​rze​nie,ja​kiewy​mie​ni​łymat​kaicór​ka.Pochwi​li

Pa​me​laMor​ganwsta​łaiotu​li​łasięszczel​niejswe​trem.

– Ja po​dzię​ku​ję, ale wy ko​niecz​nie idź​cie. W wio​sce otwo​rzy​li nie​daw​no uro​czą

re​stau​ra​cję. Bar​dzo przy​jem​ne miej​sce, tak przy​naj​mniej mó​wi​ła moja są​siad​ka
paniWin​slow.

– Jest tu re​stau​ra​cja? – za​py​ta​ła Ali​ce zdzi​wio​na, po czym do​da​ła: – Ni​g​dzie nie

idzie​my!–Ga​brielpa​trzyłnaniąspo​koj​nie.

– Na​le​gam – upie​ra​ła się mama. – Po​win​naś czę​ściej wy​cho​dzić. Pójdź się prze​-

brać,ko​cha​nie,ajazo​sta​nęz…Ga​brie​lem.Czyżtoniewspa​nia​łeimię?–za​szcze​-
bio​ta​ła.

–Mamo!
–Mamamara​cję–po​wie​działzaniel​skimuśmie​chemGa​brieliAli​ce,niechcąc

ro​bićprzed​sta​wie​nia,po​szłanagórę.

ROZDZIAŁÓSMY

Byławście​kła.Dla​cze​goprzy​je​chałażtu​tajiza​wra​cajejgło​wę?Tobyłodonie​go

nie​po​dob​ne.Czyż​byura​żo​namę​skaduma?Byłnie​moż​li​wy!Aprzytymtakiuro​czy!
Mat​kabę​dziesięroz​pły​waćwkom​ple​men​tach.

Przej​rza​łaswo​jątor​bę.Niebyłowniejnic,wczymmo​gła​bypójśćnako​la​cję.Za​-

bra​ła ze sobą jed​ną parę spło​wia​łych dżin​sów i dwie su​kien​ki na ra​miącz​kach do
cho​dze​nia po domu. Była jesz​cze blu​za spor​to​wa. Na​wet w ma​łej re​stau​ra​cji nie
wy​pa​da​łosiępo​ka​zaćwczymśta​kim.Zna​ra​sta​ją​cąroz​pa​cząotwie​ra​ławszyst​kie
szu​fla​dy,wktó​rychmat​kapo​cho​wa​łajejsta​rerze​czy.

Cie​ka​wa,oczymteżjejsu​perbo​ga​tyszefga​wę​dzizmat​ką,wzię​łaszyb​kiprysz​-

nicina​ło​ży​łaczar​nespodnie,pa​mię​ta​ją​ceszkol​necza​sy,igolfwko​lo​rzeczer​wo​ne​-
gowina.Pochwi​lizde​cy​do​wa​łasięjesz​czenalek​kima​ki​jaż.Rzę​sy,tro​chęróżuna
po​licz​kiibłysz​czyk.

Gdyze​szłanadół,Ga​brielsie​działprzyfi​li​żan​ceher​ba​tyiobo​jezmat​kąśmia​li

się.Prze​sta​lido​pie​ronajejwi​dok.Nopro​szę,niebyłojejdwa​dzie​ściami​nut,aoni
jużbyliwjaknaj​lep​szejko​mi​ty​wie.

–Towszyst​ko,cozna​la​złam–po​wie​dzia​ła,spo​glą​da​jącposo​bie.
–Wy​glą​daszprze​ślicz​nie,ko​cha​nie–po​wie​dzia​łamat​ka.–Po​win​naśczę​ściejcho​-

dzićwczer​wo​nym.Praw​da,Ga​brie​lu?

–O,tak–mruk​nąłzza​do​wo​le​niem.–Two​jamamamówi,żetowło​skare​stau​ra​-

cja.Lu​biszwło​skąkuch​nię,oiledo​brzepa​mię​tam?

Pa​me​lapo​pa​trzy​łananich,jak​byna​gleod​kry​łacoś,codotejporyjejumy​ka​ło.
–Skądotymwiesz?–za​py​ta​łagowprost.
–Wiemspo​rorze​czyopanicór​ce.
–Przezkil​kadniby​li​śmynasie​bieska​za​ni–wtrą​ci​łaAli​cewpo​pło​chu.–Wiesz,

jaktojest,roz​ma​wiasięwte​dyowszyst​kimioni​czym.

–Ska​za​ni?–po​wtó​rzyłGa​briel.–Wy​da​wa​łomisię,że…
–Mo​że​myjużiść?–Ali​cesię​gnę​łapoto​reb​kę.
–Gdziesięza​trzy​ma​łeś,Ga​brie​lu?–spy​ta​łatym​cza​semmat​ka.
–Praw​dęmó​wiąc,jesz​czeni​g​dzie–od​po​wie​dział.
–Za​osz​czę​dziszso​biekło​po​tuiwy​dat​ków,je​ślizo​sta​nieszunas.Mamypo​kójdla

go​ści.Skrom​ny,aleczy​sty.

–Ga​brielniemusioszczę​dzać,mamo.Pozatymitakwra​cadoLon​dy​nu,praw​da?

–Po​pa​trzy​łananie​gona​tar​czy​wie.

–Był​bymnamiej​scudo​pie​rownocy–po​wie​dział.–Możerze​czy​wi​ściezo​sta​nę.

Oszczęd​no​ściza​wszesięprzy​da​dzą–po​wie​działimru​gnąłdoAli​ce,któ​rawy​buch​-
nę​łaowie​lezagło​śnymśmie​chem.

Była prze​ra​żo​na. Co on knuł? Po​dró​żo​wał pierw​szą kla​są, no​co​wał wy​łącz​nie

who​te​lachpię​cio​gwiazd​ko​wychina​glepo​sta​na​wiaspę​dzićnocwma​łymwiej​skim
dom​ku,opo​wia​da​jącba​nia​lu​kiooszczę​dza​niu.

–Na​tu​ral​nie,żezo​stań.Ni​g​dyniewi​dzia​łammo​jejcór​kiszczę​śliw​szejniżte​raz.

–Ali​cemia​łaocho​tęza​paśćsiępodzie​mię.Zła​pa​łaGa​brie​lazara​mięinie​malsiłą
wy​cią​gnę​ła go z po​ko​ju. W ko​ry​ta​rzu zdję​ła z wie​sza​ka płaszcz i wy​szła na ze​-
wnątrz.Po​wo​linad​cią​gałwie​czóriro​bi​łosięchłod​no.

– Jak śmiesz?! – syk​nę​ła na nie​go, gdy zna​la​zła się w bez​piecz​nej od​le​gło​ści od

ma​cha​ją​cejimnapo​że​gna​niemat​ki.

–Słu​cham?–Po​de​szlidoczar​ne​goSUV-a,za​par​ko​wa​ne​goprzyogro​dze​niu.
–Jakśmieszwpra​szaćsiędomo​je​godomu?
–Och,pro​szęcię.Niemów,żenieje​steśza​do​wo​lo​na…Cho​ciażnie,pod​eks​cy​to​-

wa​na,tojestwła​ściw​szesło​wo.

–Nieje​stem–za​prze​czy​ła,aleroz​ognio​nepo​licz​kiświad​czy​łyoczymśzgo​łain​-

nym.Niezdą​ży​łado​koń​czyć,boGa​brielob​jąłjąwpa​sieipo​ca​ło​wał.Żar​li​wypo​ca​-
łu​nekzmiaż​dżyłjejusta.Cze​ka​łanato,od​kądopu​ści​liPa​ryż.

Przy​cią​gnął ją do sie​bie. Zna​jo​my dreszcz spły​nął po krę​go​słu​pie, roz​kosz​nie

draż​niąc zmy​sły. Otwo​rzy​ła usta, czu​jąc, że na nic zda się opór. Pra​gnę​ła go tak
moc​no,żeażbo​la​ło.

Ode​rwałsięodniej,ła​piącod​dech.
–Niemów,żemnieniepra​gniesz.
Pra​gnę​ła,itobar​dzo.Mógł​byjąmiećna​wette​raz,wsa​mo​cho​dzie.Za​mglo​nena​-

głympo​ry​wemna​mięt​no​ścispoj​rze​nieiobrzmia​łeodpo​ca​łun​kuustaniemo​głykła​-
mać.

Otwo​rzyłprzedniądrzwi.Usia​dłaroz​trzę​sio​na.Odpo​wro​tuzPa​ry​żasta​ra​łasię

prze​ko​naćsamąsie​bie,żeichkrót​kiro​mansnicdlaniejniezna​czy.Alewy​star​czy​-
ło,bysiępo​ja​wił,wy​star​czyłje​denpo​ca​łu​nekipo​szła​byzanimdopie​kła.

Ga​brielwsiadłdoautaiuru​cho​miłsil​nik.Ru​szy​lipo​wo​li,wą​skąpiasz​czy​stądro​-

gą,któ​rapro​wa​dzi​ładowio​ski.

–Po​dob​noni​g​dynieby​łaśszczę​śliw​szaniżte​raz?
–Tocipo​wie​dzia​łamojamat​ka?
–Och,touro​czako​bie​ta.Spo​dzie​wa​łemsięko​gośzu​peł​niein​ne​go.
–Tozna​czy?
–My​śla​łem,żebę​dziebar​dziejpo​dob​nadocie​bie.Sil​naiza​sad​ni​cza.Atobar​dzo

de​li​kat​naoso​ba.Niedzi​więsię,żepo​świę​caszjejtyleuwa​gi.

– Nie roz​ma​wiaj​my o tym. – Ga​briel prze​kro​czył już wszel​kie gra​ni​ce, a te​raz

jesz​czewściu​białnoswnieswo​jespra​wy.

–Popro​stumnietoza​in​te​re​so​wa​ło–po​wie​działła​god​nymto​nem.
–Czyjapro​si​łam,że​byśsięin​te​re​so​wałmojąro​dzi​ną?–od​rze​kłazi​ry​to​wa​na.
Opar​ładłońnaskó​rza​nympod​ło​kiet​ni​kuipo​pa​trzy​łazaokno.Mo​glisięprzejść.

Mia​ła​byczasochło​nąć.Świa​tławio​skimie​ni​łysięjużwod​da​liipodwóchmi​nu​tach
do​tar​li na miej​sce. Ga​briel za​par​ko​wał sa​mo​chód w bocz​nej ulicz​ce, obok ryn​ku,
wy​łą​czyłsil​nikipa​trzyłnaAli​ce,za​sta​na​wia​jącsięnadczymś.

Miałogrom​nąocho​tęznówpo​rwaćjąwra​mio​na.Zła​maćtenchłód,któ​rydo​pro​-

wa​dzałgodosza​łu.Toniebyłotyl​kopo​żą​da​nie.Chciałcze​goświę​cejniżjejcia​ła.
Chciałwszyst​kie​go.Byłotodlanie​gozu​peł​nienowedo​zna​nie.Dotejporyko​bie​ty
in​te​re​so​wa​łygowy​łącz​niewwy​mia​rzefi​zycz​nym.Wprzy​pad​kuAli​cein​te​re​so​wa​ło
goab​so​lut​niewszyst​ko,na​wetto,czywszko​leno​si​ławło​syroz​pusz​czo​ne,czytak

jakte​razspię​tewkit​kę.

–Dla​cze​gomat​kaniepo​wie​dzia​łaci,żemafa​ce​ta?–za​gad​nął.
Ali​cegwał​tow​nieod​wró​ci​łasięwjegostro​nę.
– O czym ty mó​wisz? – za​py​ta​ła. – I prze​stań wresz​cie mó​wić o mo​jej mat​ce! –

Szarp​nę​łaklam​kęiwy​sko​czy​łazsa​mo​cho​du.Chłod​nepo​wie​trzeorzeź​wi​łojąiro​-
zej​rza​łasięwpo​szu​ki​wa​niure​stau​ra​cji.Nie​trud​nojąbyłozna​leźć.Naryn​kubyły
sameskle​py,pubinowawło​skaknajp​ka,októ​rejwspo​mi​na​łamat​ka.Ener​gicz​nym
kro​kiemru​szy​ławjejstro​nę,chcącmiećjużtowszyst​kozasobą.

Ga​brieldo​go​niłjąizła​pałzarękę.
–Nieuciek​nieszprzedemną.
–Nieucie​kam.–Przy​sta​nę​ła,za​glą​da​jącprzezoknodownę​trzalo​ka​lu,wktó​rym

pa​no​wałspo​ryruch.Lu​dzie!Mu​sia​łasięzna​leźćwśródlu​dzi.Wte​dyniebę​dziena​-
ra​żo​nanajegona​tręt​nepy​ta​nia.Jejmat​kaniemia​łafa​ce​ta.Wie​dzia​ła​byprze​cież
otym.Zdo​łałjąjed​nakza​cie​ka​wić.

–Skądwiesz,żeko​gośma?
–Po​wiemciprzyko​la​cji.Totu​taj?–za​py​tałiwe​szlidośrod​ka.
Kel​nerpo​sa​dziłichwrogu,zdalaodkuch​niizgieł​ku.Stu​dio​wa​limenu.Nasto​li​ku

po​ja​wi​łasiębu​tel​kabia​łe​gowinaidwakie​lisz​ki.Ali​ceodło​ży​łakar​tę.

–Mów,cowiesz–za​żą​da​ła.
–Niechcia​łemcięzde​ner​wo​wać.Pod​czasroz​mo​wytwo​jamamawspo​mnia​ła,że

wi​du​jesięzkimś.Apo​temtyl​koro​ze​śmia​łasięipo​wie​dzia​ła,żewciążzbie​rasięna
od​wa​gę,byciotympo​wie​dzieć.

Ali​cepo​czu​łaukłu​cieza​zdro​ści.Jejmat​ka,zktó​rąbyłataksil​niezwią​za​na,bała

sięjejpo​wie​dzieć,alepo​wie​dzia​łaotymzu​peł​nieob​ce​muczło​wie​ko​wi.

–Ro​zu​miem.
Dooczuna​pły​nę​łyjejłzyroz​cza​ro​wa​nia.Ga​brielpo​ło​żyłdłońnajejręce.Cie​pło

po​dzia​ła​łonaniąko​ją​co.

–Po​wie​dzia​łemjej,żenapew​nobar​dzobyśsięucie​szy​ła.
Ucie​szy​ła​bysię.Tyl​koskądonotymwie​dział?
–Możeniebar​dzo,ale…–Wy​pi​ładusz​kiemkie​li​szekwina,bydo​daćso​bieod​wa​-

gi.

–Jakto?
Wes​tchnę​łacięż​ko.
–Mojedzie​ciń​stwoniebyłozbytszczę​śli​we–za​czę​ła.–Oj​ciecbyławan​tur​ni​kiem

iko​bie​cia​rzem.Mat​kaniepo​tra​fi​łasięprzednimbro​nić.Maszra​cję,żeje​ste​śmy
inne.Na​praw​dęniemampo​ję​cia,dla​cze​gociotymmó​wię.–Po​krę​ci​łagło​wąznie​-
do​wie​rza​niem.

– Mu​sia​łaś być sil​na, żeby chro​nić mat​kę – po​wie​dział i po​pro​sił kel​ne​ra, któ​ry

wła​śnienad​szedł,bydałimjesz​czetro​chęcza​su.Niechciałze​psućtejchwi​li.Chy​-
ba pierw​szy raz w ży​ciu był za​in​te​re​so​wa​ny czy​jąś prze​szło​ścią. A co naj​waż​niej​-
sze,Ali​ceuzna​łagozako​goś,komumoż​nasięzwie​rzyć.

–Kie​dyoj​cieczgi​nąłwwy​pad​ku,mat​kamo​głaza​cząćod​bu​do​wy​waćswo​jeży​cie,

aleczu​łasiętaksła​baiopusz​czo​na,żebałasięwy​cho​dzićzdomu.Le​karzzdia​gno​-
zo​wałner​wi​cę,po​temago​ra​fo​bię.Mu​sia​łamza​trud​nićpsy​cho​te​ra​peu​tę,żebyja​koś
jejpo​móc.Kimjesttenczło​wiek?Po​wie​dzia​łaci?

–Nieznamszcze​gó​łów,Ali​ce.Wspo​mnia​łatyl​kootymiza​razza​czę​li​śmyroz​ma​-

wiaćoczymśin​nym.

–Cie​ka​we,skądwie​dzia​łaotejre​stau​ra​cji.Możeprzy​cho​dzi​łatu​tajzeswo​im…

przy​ja​cie​lem.Tobył​bykrokkunor​mal​no​ści.‒Na​resz​cieunie​za​leż​nisięodAli​ce.

Po​wie​dziaw​szyto,za​my​śli​łasię.Cie​ka​we,nailenor​mal​nebyłojejwła​sneży​cie.

Takbar​dzobyłaza​ję​tawy​cią​ga​niemwnio​skówzhi​sto​riiswo​jejwła​snejro​dzi​ny,że
cał​kiemza​po​mnia​łaotym,jakajestmło​da.Mat​kaza​wszejejotymprzy​po​mi​na​ła.
Na​wetdzi​siaj,kie​dysiłąwy​pchnę​łajązdomu.

Na​glezre​flek​to​wa​łasięipo​pa​trzy​łananie​go.
–Ach,nie​po​trzeb​nieciotymwszyst​kimopo​wie​dzia​łam.
–Dla​cze​gonie​po​trzeb​nie?
–Dla​cze​go?Prze​cieżnicanicciętonieob​cho​dzi!Pew​nieza​sta​na​wiaszsię,jak

stąduciec.Alecóż,totwo​jawina.Trze​babyłotunieprzy​jeż​dżać.

–Oho–po​wie​działGa​briel–wra​canie​ustra​szo​naAli​ceMor​gango​to​wasto​czyć

zemnąwal​kęnaśmierćiży​cie.–Stłu​miłśmiechipa​trzyłnaniązro​sną​cąwe​so​ło​-
ścią.

Ali​ce naj​chęt​niej wy​py​ta​ła​by go o jego ży​cie. Quid pro quo. Coś ją jed​nak po​-

wstrzy​my​wa​ło.Możeniechcia​łako​lej​nyrazsłu​chaćman​tryotym,jaknieza​mie​rza
wią​zaćsięzżad​nąko​bie​tą.Amożewo​la​ławie​rzyć,że…żecowła​ści​wie?Żemo​-
gła​bygozmie​nić,po​nie​ważbyławnimza​ko​cha​na?Niebyłoszans!

Za​mó​wi​lije​dze​nie.Ali​cezer​ka​łanaGa​brie​laspodspusz​czo​nychrzęs.Dzi​siej​sze​-

go wie​czo​ra dał się jej po​znać z jesz​cze in​nej stro​ny. Był cał​kiem nie​złym słu​cha​-
czem.Copraw​da,itakpo​dej​rze​wa​ła,żenie​wie​legoob​cho​dząjejopo​wie​ści,alenie
da​wałtegoposo​biepo​znać.

Parę kie​lisz​ków wina póź​niej była już zu​peł​nie zre​lak​so​wa​na, a Ga​briel na​tych​-

miast wy​czuł zmia​nę na​stro​ju. Prze​sta​ła wresz​cie uwa​żać go za wro​ga, z któ​rym
przez po​mył​kę prze​spa​ła się kil​ka razy. Czuł, że ich po​ca​łu​nek przy sa​mo​cho​dzie
niebyłostat​nimtegowie​czo​ra.

Ob​ser​wo​wałjejoży​wio​nątwarz,gdysnu​łaopo​wieśćoro​dzi​nie,żywoge​sty​ku​lu​ją​-

ceszczu​płedło​nie,de​li​kat​nypro​fil,gdyob​ra​ca​łagło​węwbok.Ma​rzył,bybyćznią
znówsamnasam.Przy​tu​lićjąmoc​noipo​ca​ło​wać,apo​tempo​czućak​sa​mit​nydo​tyk
udobej​mu​ją​cychgowpa​sieitęt​nią​cąża​remko​bie​cość,wktó​rejza​nu​rzysię,za​po​-
mi​na​jącoca​łymświe​cie.

Myśl,żebę​dziemu​siałza​cze​kaćztym,ażwró​cądoLon​dy​nu,wy​bi​łagozryt​mu

roz​mo​wy.

–Je​śliwo​lisz,że​bymza​no​co​wałwho​te​lu,niemaspra​wy–po​wie​działnistąd,ni

zo​wąd.

–Nie,dla​cze​go?
–Za​nimwy​szli​śmy,bar​dzochcia​łaśod​wieśćmat​kęodtegopo​my​słu.
–Popro​stuby​łamza​sko​czo​na.Niemu​sisz…szu​kaćho​te​lu–po​wie​dzia​łaiza​czer​-

wie​ni​łasięna​gle.–Zresz​tą,nieda​ro​wa​ła​bymitego.Itakpew​nieniemożemida​ro​-
wać,żetakjąchro​ni​łamprzedży​ciem.Gdy​bynieja,byćmożeszyb​ciejzna​la​zła​by
so​bietegoje​dy​ne​go.

–Albopopro​stuko​goś,zkimczu​ła​bysiędo​brze.Na​wetje​śliniemiał​bytobyć

tenje​dy​ny.

–Cochceszprzeztopo​wie​dzieć?
–Tyl​kotyle,żecza​sa​mile​piejjestprze​żyćcoś,co​kol​wiek,niżukry​waćsięibyć

za​do​wo​lo​nymztego,żeniktcięnieskrzyw​dził.–Nie​wy​god​niemubyłomó​wićta​kie
rze​czy,szcze​gól​nieżesamni​g​dynieza​sto​so​wał​bysiędota​kiejrady.Jegobrakza​-
an​ga​żo​wa​niaemo​cjo​nal​ne​goniebrałsięzoba​wyprzedtym,żezo​sta​niezra​nio​ny.
Po pro​stu nie miał ta​kich po​trzeb. Nie szu​kał tej je​dy​nej, a na​wet uwa​żał to za
zbęd​ne kom​pli​ko​wa​nie so​bie ży​cia. Na​to​miast Pa​me​la Mor​gan i praw​do​po​dob​nie
jejcór​kateżchcia​ływię​cej.

–Iwy​da​jecisię,żejawła​śnietakaje​stem?–za​py​ta​łaAli​ce,wlotod​czy​tu​jącalu​-

zję.Spoj​rze​nieciem​nychoczuska​no​wa​łojejumysł.Ta​kiemia​ławra​że​nie.

– Ty ucie​kasz – po​wie​dział ni​skim, sek​sow​nym gło​sem. – A po​win​naś za​trzy​mać

sięiwziąćto,cze​gopra​gniesz.

–Je​steśnaj​bar​dziejza​ro​zu​mia​łymfa​ce​temnaca​łymświe​cie!
Od​dy​cha​ła szyb​ko. Gdy​by wziął ją za nad​gar​stek, stwier​dził​by przy​spie​szo​ny

puls.Wie​dział,żegopra​gnie,ipo​do​ba​łomusięto.

–Ali​ce,chceszsięzemnąko​chać,czu​jęto–po​wie​działspo​koj​nym,nie​malhip​no​-

ty​zu​ją​cym gło​sem. – A wiesz, dla​cze​go? Bo pra​gnę tego sa​me​go. Jak my​ślisz, dla​-
cze​goje​cha​łemtutylego​dzin?

Tyodej​dzieszina​wetsięnieobej​rzysz.Amniepęk​nieser​ce,po​my​śla​ła.Natym

po​le​ga​łaróż​ni​ca.

Ale czy to był wy​star​cza​ją​cy po​wód, by ucie​kać? Je​śli jej mat​ka mo​gła od​wa​żyć

sięnanowykrokwży​ciu,todla​cze​goonaniemo​gła?

–Idzie​my?–za​py​tałzdu​szo​nymszep​temiwziąłjązarękę.
Zro​bi​łojejsięgo​rą​coiski​nę​łagło​wą.Ga​brielzo​sta​wiłpie​nią​dzenasto​li​kuiwy​-

szliwpo​śpie​chu.

–Niesą​dzi​łam,żecośta​kie​gosięsta​nie–wy​ją​ka​ła,gdyzna​leź​lisięnaze​wnątrz.

Głosjejdrżałzemo​cji.

–Cota​kie​go?
–To!Jaity.Mamprze​czu​cie,żetoniejestdo​brypo​mysł.
– W ży​ciu trze​ba po​dej​mo​wać ry​zy​ko. Ina​czej nic nie ma sen​su. Ro​bię to przez

całyczas.Nieby​ło​bymnietu​taj,gdy​bymkie​dyśnieza​ry​zy​ko​wał.

–Cotozna​czy?
Ga​brielro​ze​śmiałsię.
–Możektó​re​gośdniacitowy​ja​śnię.‒Się​gnąłdło​niąiod​gar​nąłjejwło​syzczo​ła.

–Chcesz,że​bymciępo​ca​ło​wał?Maszostat​niąszan​sę,żebypo​wie​dziećnie.Je​ślisię
wy​co​fasz,wró​ci​mydoza​ba​wypodty​tu​łem„Tosięni​g​dyniezda​rzy​ło”.

Za​rzu​ci​ła mu ręce na szy​ję i do​tknę​ła mięk​kich ust. Za​mknę​ła oczy, czu​jąc

wustachjegoję​zykła​god​nieprzy​stę​pu​ją​cydoak​cji.Sta​linaryn​ku,wsa​mymśrod​-
ku wio​ski, gdzie ktoś mógł ją za​uwa​żyć i opo​wie​dzieć po​tem wszyst​ko mat​ce, ale
niedba​łaoto.

Za​to​nę​ławjegora​mio​nachica​ło​wa​łagoztakąza​chłan​no​ścią,jak​byro​bi​litopo

razpierw​szy.

–Ali​ce–po​wie​dział,ztru​demod​ry​wa​jącsięodświe​żychjakwio​sen​nydzieńust.–

Mu​si​mystądiść.Sto​imynawi​do​ku.

– Nie prze​sta​waj, bła​gam – wy​dy​sza​ła, ale Ga​briel zła​pał ją za rękę i po​cią​gnął

wstro​nęsa​mo​cho​duza​par​ko​wa​ne​gowulicz​ce.

Wsie​dli do tyłu i za​czę​li się ca​ło​wać, jak para na​sto​lat​ków w ostat​nim rzę​dzie

wki​nie.Przezprzy​ciem​nio​neszy​by,niktzze​wnątrzniemógłichzo​ba​czyć.

Wło​żyłręcepodjejczer​wo​nyswe​ter.Tymra​zemmia​łanaso​biesta​nik,alepo​ra​-

dziłso​bieznimbły​ska​wicz​nie.Pochwi​liobiepier​simiałnawi​do​ku.Ró​żo​wesut​ki
prę​ży​łysię,do​ma​ga​jącpiesz​czot.Ali​ceod​chy​li​łasiędotyłu,aonchwy​ciłwustasu​-
tek.Dru​gipo​cie​rałpal​cem,ażpo​czuł,żejestzu​peł​nietwar​dy.Ali​cetym​cza​semod​-
pię​łaso​biespodnieipo​wo​liwy​swo​bo​dzi​łajed​ną,po​temdru​gąnogę.Usia​dłananim
ipo​czułjejudaza​ci​ska​ją​cesięwo​kółjegobio​der.

Ob​jąłjejpo​ślad​kiiprzy​cią​gnąłjądoswe​gokro​cza.
– Och, po​trzeb​ny mi więk​szy sa​mo​chód! – mruk​nął roz​złosz​czo​ny. Mógł​by za​-

wieźćjądodomu,aleniebyłpe​wien,czydaradęje​chaćwta​kimsta​nie.

Ali​ce opu​ści​ła swe​ter. Mo​gła​by znieść wszel​kie nie​wy​go​dy. Co się z nią sta​ło?

Jesz​czepółrokutemuniemia​ła​byszan​syzna​leźćsięwpo​dob​nejsy​tu​acji.Dziśdo
sza​leń​stwapra​gnę​łasek​su.Kie​dyzdą​ży​łastaćsiędziew​czy​ną,któ​raniepa​nu​jenad
swo​jążą​dzą?Och,wie​dzia​łakie​dy.WPa​ry​żu!

Za​nim Ga​briel zdą​żył się za​sta​no​wić, co ma ro​bić, Ali​ce się​gnę​ła ręką i szyb​ko

roz​pię​łamupa​sekiroz​po​rek.Na​wetsięnieru​szył.Pra​gnął,bytozro​bi​ła.

Pod​cią​gnąłsięwy​żejizsu​nąłspodniera​zemzbok​ser​ka​mi.Rześ​kienoc​nepo​wie​-

trzeuko​iłonie​copo​żarzmy​słów,alenietakdo​brze,jakzro​bi​łytojejusta.

ROZDZIAŁDZIEWIĄTY

Gdy wró​ci​li, dom po​grą​żo​ny był w ciem​no​ści. Pa​me​la Mor​gan po​ło​ży​ła się jak

zwy​kleoko​łoje​de​na​stejispa​łate​razspo​koj​nymsnem.

Ga​brieldo​je​chałnamiej​scewsta​nieab​so​lut​ne​goro​ze​dr​ga​nia.Niemógłsięskon​-

cen​tro​waćnapro​wa​dze​niusa​mo​cho​du,alenaj​gor​szebyłoto,żete​razpra​gnąłAli​ce
jesz​czebar​dziej,oiletowogó​lemoż​li​we.Przezcałądro​gęmy​ślałtyl​kootym,jak
za​rzu​ci jej nogi na ra​mio​na i wtar​gnie ję​zy​kiem w głąb wil​got​nej ja​ski​ni tęt​nią​cej
po​żą​da​niem.

Drżą​cy​mirę​ka​miAli​cewło​ży​łakluczdozam​ka.
–Je​ślichcesz,mo​że​mypo​cze​kać–po​wie​działszep​tem.
–Och,pro​szęcię.Mamajestjużdo​ro​sła.Jateż.–Pchnę​ładrzwiipoci​chuwe​szła

dośrod​ka.Po​ło​ży​łapa​lecnaustachipra​wiesięza​śmia​ła.Ni​g​dyprzed​temnieczu​ła
się tak szczę​śli​wa. Ga​briel nie mógł o niej za​po​mnieć! Mo​gła​by ska​kać z ra​do​ści,
gdy​bynieto,żebyłopopół​no​cy.

Pa​ryżwy​da​wałsięin​nymświa​tem.Dla​te​gotakła​twouda​łojejsięwy​przećichna​-

mięt​ne noce z pa​mię​ci. Tu​taj to co in​ne​go, tu​taj za​czy​na​ła się przy​go​da jej ży​cia.
Inieza​mie​rza​łaprze​ga​pićdru​giejszan​sy.

Ci​chut​kowspi​na​lisiępostop​niach,nagórę,dojejsy​pial​ni.Ali​ceprze​zor​niezer​k​-

nę​ła, czy w po​ko​ju mat​ki nie pali się świa​tło, ale wszę​dzie było ciem​no. Po​szli
wlewodosa​me​gokoń​ca.Wpu​ści​łaGa​brie​ladośrod​ka.

–Totwójpo​kój?–szep​nął,roz​glą​da​jącsię.Przezoknaza​glą​dałksię​życ.Wjego

bla​skuGa​brieldo​strzegłfo​telbu​ja​nyza​ję​typrzezwiel​kie​goplu​szo​we​gomi​siaoraz
to​a​let​kęzkil​ko​mazdję​cia​miwram​kach.

–Ciii–po​wie​dzia​łatyl​koiprzy​war​ładonie​goca​łymcia​łem.
Wsu​nąłręcepodgolf.Ali​cewy​cią​gnę​łara​mio​nawgórę.Sta​nę​łaprzednimwsa​-

mymsta​ni​kuiod​wró​ci​łasię,od​gar​nia​jącwło​syzple​ców.Roz​piąłha​ft​ki.

–Je​steśtakapięk​na–wy​szep​tał.Jegopal​cepie​ści​łyjejpier​si,obej​mo​wa​łyje,po​-

cie​ra​ły sut​ki. Po​chy​lił się i po​ca​ło​wał ją w szy​ję. Mięk​kość i za​pach skó​ry upa​ja​ły
go.Obej​mu​jącsięica​łu​jąc,po​wo​liprze​su​wa​lisięwstro​nęłóż​ka.GdyAli​cedo​tknę​-
łałyd​ka​miramy,za​śmia​łasięci​chut​koipo​cią​gnę​łagowswo​jąstro​nę.Pa​dliwroz​-
ło​żo​nąpo​ściel.

Łóż​koAli​cenieprzy​po​mi​na​łotam​te​gołożawluk​su​so​wymho​te​lu,aleGa​brie​lo​wi

tonieprze​szka​dza​ło.

Pod​niósłsięjesz​czenachwi​lę,byścią​gnąćblu​zęiko​szu​lę.Po​mo​głamusięro​ze​-

brać.Wró​ciłdołóż​kaiuklęk​nąłprzyniej.Od​piąłsu​wakjejczar​nychspodni.Unio​-
słabio​drawgórę,aonścią​gnąłjezniejnie​maljed​nymru​chem,ra​zemzko​ron​ko​-
wy​mifi​ga​mi.

Spodniewy​lą​do​wa​łyobokłóż​ka,tam,gdzieresz​taubrań.
Le​ża​łaprzednim,do​sko​na​lewie​dząc,cote​razna​stą​pi.Uwiel​bia​łajegospraw​ny

ję​zyk.Po​chy​liłsięiroz​su​nąłjejnogi.Ugię​łajewko​la​nach,żebymubyłowy​god​niej.

Ali​cemu​sia​łaza​kryćso​bieusta,byniekrzy​czeć.Spra​gnio​necia​łowy​gię​łosię,wy​-
cho​dzącmunaspo​tka​nie.Byłamo​kra,pod​nie​co​naigo​to​wa.Prze​rwał,gdybyłana
gra​ni​cy or​ga​zmu. Prze​su​nął się wy​żej i po​czu​ła de​li​kat​ne po​ca​łun​ki na brzu​chu,
mię​dzypier​sia​mi,wresz​cienaszyi.Się​gnąłdło​niąwstro​nęsto​li​kaobok,gdziepo​ło​-
żyłpre​zer​wa​ty​wę.

Po chwi​li po​ru​sza​li się zgod​nym ryt​mem. Cze​ka​nie na nie​go wy​da​wa​ło jej się

okrut​nątor​tu​rą.Gdypo​czu​ła,żeGa​brielpod​da​jesięnad​cho​dzą​cymfa​lomroz​ko​szy,
roz​luź​ni​ła mię​śnie, od​czu​wa​jąc gwał​tow​ną ulgę i tak nie​ziem​ską przy​jem​ność, że
Ga​briel mu​siał za​mknąć jej usta po​ca​łun​kiem. W prze​ciw​nym ra​zie jej krzyk obu​-
dził​bynietyl​komat​kę,alena​wetsą​sia​dów.

Gdy skoń​czy​li, Ga​briel po​dob​nie jak Ali​ce uło​żył się na boku. Wziął ją za rękę

iprzy​ło​żyłdoswo​jejpier​si.Wci​szysły​chaćbyłotyl​koichod​de​chy,któ​repo​wo​lisię
uspo​ka​ja​ły.Czytomoż​li​we,żeza​le​ża​łomutyl​konasek​sie?Byłświet​nymko​chan​-
kiem,aleczyna​praw​dęni​g​dyniechciałsięzni​kimzwią​zaćnadłu​żej?Niemy​ślał
omał​żeń​stwie,na​wetwod​le​głejprzy​szło​ści?Aje​ślitak,todla​cze​go?

Możezresz​tąmiałra​cję.Po​win​naczer​paćjaknaj​wię​cejra​do​ściztego,cojestte​-

razmię​dzynimi.Nieza​sta​na​wiaćsię,coprzy​nie​sieju​tro.Niebyłatyl​kopew​na,czy
po​tra​fi. Do tej pory za​wsze chcia​ła wszyst​kie​go, a nie tyl​ko chwil, któ​re ktoś jej
mógłdaćraznaja​kiśczas.TaksamobyłozAla​nem.Alannieprze​stałoglą​daćsię
zain​ny​mi,gdybylira​zem.Ga​brielzko​leiwogó​lenieroz​wa​żałzwiąz​kuznią.Wy​-
cho​dzi​łonatosamo.Wi​docz​nieniemia​łaszczę​ściadomęż​czyzn.

Gdy​bytyl​kowie​dzia​ła,jakdonie​godo​trzeć.Cojesttymbra​ku​ją​cymele​men​tem

ukła​dan​ki, któ​ry po​win​na wy​ło​żyć na stół, żeby zmie​nił swo​je na​sta​wie​nie? Czu​ła,
że bez tego ich ro​mans zga​śnie tak szyb​ko, jak się za​pa​lił. Bo​la​ło ją ser​ce, gdy
otymmy​śla​ła.

–Ju​tronie​dzie​la–po​wie​dzia​łaiprze​cią​gnę​łasięle​ni​wie.–Wra​caszdoLon​dy​nu?

Możejed​nakwpad​nędoHar​ri​so​na,za​nimwró​cędobiu​ra,wewto​rek?Jakmy​ślisz?

Po​dzi​wiałjejopa​no​wa​nie.Ko​bie​tapra​wieide​al​na,po​my​ślał.Niena​le​ga,nieżąda

odnie​gorze​czynie​moż​li​wych.Ztakąła​two​ściąprze​cho​dzi​łaodpeł​nejin​tym​no​ści
dote​ma​tówsłuż​bo​wych,żeażza​ma​rzy​łomusię,bybyłachoćtro​chęza​bor​cza.

–Atyja​kiemaszpla​ny?–od​wró​ciłpy​ta​nie.
Nie​dzie​leupły​wa​łyjejzwy​klenapro​stychczyn​no​ściach.Ranoja​dłyzmamąśnia​-

da​nie, po​tem, je​że​li po​go​da sprzy​ja​ła, szły na spa​cer albo wy​cho​dzi​ły do ogród​ka,
któ​ry do​ma​gał się wio​sen​nych po​rząd​ków. Gdy​by nie to, że tym ra​zem zo​sta​wa​ła
umamydłu​żej,popo​łu​dniuwsia​dła​bywpo​ciągod​jeż​dża​ją​cyzExe​terdoLon​dy​nu.
Ju​tro bę​dzie mo​gła po​oglą​dać z mamą te​le​wi​zję, zje​dzą ko​la​cję i pój​dą wcze​śnie
spać.

–Będęod​po​czy​wać–po​wie​dzia​ła.
– Cóż, w ta​kim ra​zie od​pocz​nę ra​zem z tobą. – Ga​briel pod​parł się na łok​ciu

ispoj​rzałnaniąfi​glar​nie.Po​temoparłdłońnajejzgrab​nymbio​drzeiry​so​wałpal​-
cemwzo​rynaskó​rze.

–Na​praw​dęniemaszin​nychpla​nów?
– Uznaj​my je za od​wo​ła​ne. – Jego pa​lec za​trzy​mał się na jej ra​mie​niu i zsu​nął

wdółdopier​si,ana​stęp​niekil​ka​krot​nieokrą​żyłró​żo​wysu​tek,któ​rymo​men​tal​nie
urósł.

– Wo​lisz zo​stać ze mną? – Mi​mo​wol​nie za​ci​snę​ła i roz​luź​ni​ła uda. Mo​gła​by się

znimko​chaćjesz​czeraz.

–Cze​munie?Prze​cieżtopięk​nyza​ką​tek.
–Topraw​da–po​wie​dzia​ła,awjejgło​siemu​sia​łaza​brzmiećczy​stara​dość.–Inie

bę​dzieszsięnu​dził?

–Ztobą?Niewy​da​jemisię.–Opu​ściłgło​węide​li​kat​niezła​pałsu​tekmię​dzyzęby.

Go​rą​cyję​zykdo​tknąłpo​kry​tejgę​siąskór​kąpier​si.Jęk​nę​ła,opa​da​jącnapo​dusz​kę.

Spoj​rzałnaniązsa​tys​fak​cjązwy​cięz​cy.
–Cobę​dzie​myro​bić?–za​py​ta​ła.
–Niewiem,tymipo​wiedz.Spa​cerpopo​la​nie,her​ba​tairoż​kiwwiej​skimskle​pi​-

ku,amożepo​tań​ców​ka?

–Se​rio?Wy​glą​dasz,jak​byśni​g​dyniebyłnawsi.Wy​cho​wa​łeśsięwmie​ście?
Nie​win​nepy​ta​nieka​za​łomuza​cho​waćostroż​ność.
–Nie​zu​peł​nie–mruk​nął.
–Za​temnawsi.Zga​dłam?Niemów,żero​dzi​ceteżka​za​licicho​dzićnadłu​giespa​-

ce​rywnie​dzie​lę.Mamamia​łanatympunk​cieob​se​sję.Mu​sie​li​śmyiśćna​wetwpa​-
skud​ną po​go​dę. Może dla​te​go te​raz pra​wie nie cho​ru​ję – umil​kła, za​po​mi​na​jąc na
chwi​lęoswo​impy​ta​niu.

– Nie cho​dzi​li​śmy na spa​ce​ry. Ni​g​dy – usły​szał swój głos, szorst​ki i pe​łen żalu.

Usiadłwy​pro​sto​wa​nynałóż​kuipo​pa​trzyłwstro​nęokna,zaktó​rympo​ru​sza​łysię
nawie​trzeko​ro​nydrzew.Ali​cedo​tknę​łajegora​mie​nia.Wte​dywstałipod​szedłdo
okna.

Zro​zu​mia​ła,żeniepo​win​naza​da​waćwię​cejpy​tań.Wza​my​śle​niupod​cią​gnę​łakoł​-

drępodbro​dę.Wkoń​cuod​wró​ciłsiędoniej,aleniechciałwra​caćdołóż​ka.Wy​glą​-
dałnaspo​koj​niej​sze​go.

–Więccoju​troro​bi​my?–pół​u​śmiechroz​ja​śniłza​chmu​rzo​nątwarz.
–Pozapo​tań​ców​ką?–za​śmia​łasięAli​ce.‒Mo​że​myprzejśćsięnaspa​cerdowio​-

ski.Alenaj​pierwbędęmu​sia​łapo​roz​ma​wiaćzmamą.

GdyranoAli​ceze​szłanadół,mamabyłajużnano​gach,itooddaw​na,są​dzącpo

tym,żekawawdzban​kubyłale​d​wocie​pła.Wciążniemo​głapo​zbie​raćmy​śli,któ​re
roz​sy​pa​łysięwczo​raj​szejnocy,potym,jakza​pro​si​łaGa​brie​ladoswo​je​gopo​ko​ju.

Zno​wupo​szlidołóż​ka.Atakbar​dzosta​ra​łasięwy​rzu​cićgozpa​mię​ci.Jegoitych

paręupoj​nychdniinocy,ja​kiespę​dzi​lira​zemwPa​ry​żu.Naszczę​ściechy​baniedo​-
my​ślałsię,jakgłę​bo​kotkwiłwjejwser​cu.Wie​działna​to​miastdo​sko​na​le,żeAli​ce
niemożemusięoprzeć.

–Ijakko​la​cja?Po​do​ba​łowamsię?Ni​g​dyniewspo​mi​na​łaś,żemasztakuro​cze​go

sze​fa.

–Mamo–prze​rwa​łajej.–Mu​si​mypo​roz​ma​wiać.
–Oczy​wi​ście,oczymtyl​koze​chcesz–od​par​łaszyb​ko,alenajejpo​licz​kachzdą​żył

jużwy​kwit​nąćle​ciut​kiru​mie​niec.

– Ni​g​dy nie wspo​mi​na​łaś, że masz przy​ja​cie​la – za​czę​ła Ali​ce pro​sto z mo​stu,

przy​po​mi​na​jąc so​bie, jak bar​dzo ura​zi​ło ją to, że mat​ka zwie​rza​ła się z ta​kich
sprawob​cym,ajejnicniepo​wie​dzia​ła.

Jed​nak złość nie trwa​ła dłu​go. Kie​dy mat​ka za​czę​ła opo​wia​dać o Ro​bi​nie, któ​ry

byłku​zy​nemjejprzy​ja​ciół​ki,pro​jek​to​wałogro​dyiprze​pro​wa​dziłsięnawieś,byza​-
ło​żyćtuwła​snąfir​mę,zro​zu​mia​ła,żezna​jo​mośćtatrwajużja​kiśczas.

–Dla​cze​gonicminiepo​wie​dzia​łaś?
–Ko​cha​nie,zna​mysiędo​pie​roodkil​katy​go​dni.Pozatymwie​dzia​łam,żeniebę​-

dzieszza​do​wo​lo​na.Atodo​bryczło​wiekina​praw​dęgolu​bię.

Ali​ceza​wsty​dzi​łasię.Takbar​dzochcia​łachro​nićmat​kęisie​bieprzedkrzyw​dą,

jakąmogąimwy​rzą​dzićmęż​czyź​ni,żeza​czy​na​łosiętoprze​ra​dzaćwob​se​sję.

Sie​dzia​łaza​my​ślo​naprzysto​le,do​pó​kiniepo​ja​wiłsięGa​briel.
–Ijak?Roz​ma​wia​łaśzmamą?
Byłpięk​nysło​necz​nydzień.Ga​brielniepa​mię​tał,kie​dyostat​niowi​działtakąpo​-

go​dę w Lon​dy​nie, gdzie nie​bo prze​waż​nie było za​snu​te chmu​ra​mi, a w po​wie​trzu
uno​siłsięty​po​womiej​skiza​pachspa​lin.Tumógłode​tchnąćpeł​nąpier​sią.

–Na​praw​dęchceszwie​dzieć?
Sie​dzia​ła na krze​śle z ko​la​na​mi pod bro​dą. Ciem​ne wło​sy roz​sy​pa​ne były wo​kół

jejpięk​nejtwa​rzy.Naso​biemia​łaspło​wia​łedżin​syiluź​nąblu​zę.

–Oczy​wi​ście–od​parł,przy​glą​da​jącjejsiępo​dejrz​li​wie.–Cośsięsta​ło?
Za kogo ona go uwa​ża​ła? Nie był prze​cież po​two​rem bez ser​ca. Cho​ciaż… Czy

kie​dy​kol​wiekdo​tądza​le​ża​łomunapo​cie​sza​niuko​bie​ty?Przy​po​mnia​łamusięGeo​r​-
gia.Byłpo​iry​to​wa​nysce​ną,któ​rąmuurzą​dzi​ławbiu​rze,alenieprzy​szło​bymudo
gło​wy jej po​cie​szać. Nie lu​bił plą​tać się w sy​tu​acje skom​pli​ko​wa​ne emo​cjo​nal​nie,
ale w przy​pad​ku Ali​ce było ina​czej. Im mniej na nie​go na​ci​ska​ła, tym bar​dziej był
niąza​in​te​re​so​wa​ny.

–Zna​la​złaso​bieprzy​ja​cie​la–po​wie​dzia​łaAli​ce,wzdy​cha​jąc.
–Do​brawia​do​mość!–Po​chy​liłsięiob​jąłjąra​mie​niem.Za​nu​rzyłtwarzwmięk​-

kich,pach​ną​cychtru​skaw​ka​miwło​sach.Och,mógł​byjąschru​pać,taknanie​godzia​-
ła​ła.Szyb​kood​szu​kałjejusta,aleod​su​nę​łagoodsie​bie.

–Prze​cieżni​ko​goniema–mruk​nąłjejdoucha.
–Mó​wi​łamomo​jejmat​ce!Mógł​byścho​ciażpo​słu​chać.
–Znacz​niele​piejmisięsłu​cha,kie​dymogęciędo​ty​kać,takjakte​raz!Wsu​nąłdło​-

niepodblu​zę,ob​jąłjąwpa​sieipo​cią​gnąłkuso​bie.–Ro​ze​śmia​łasię.–Zno​wunie
masznaso​biesta​ni​ka.Uwiel​biamto.‒Wszę​do​byl​skiedło​niebłą​dzi​łypojejcie​le.

–Chodź,przej​dzie​mysiędowio​ski.Naher​ba​tęiroż​ka.–Mru​gnę​ładonie​go.
–Och,tymałaku​si​ciel​ko!Jakjawy​trzy​mamdowie​czo​ra?–wy​mru​czałipo​szedł

zanią.Prze​szliprzezogródinie​spiesz​nymkro​kiem,ob​ję​cipo​wę​dro​wa​likupo​ło​żo​-
nej w do​li​nie wsi. Przez pół dnia za​cho​wy​wa​li się jak ty​po​wa para. Za​glą​da​li do
skle​pi​ków.Je​dlilodyi oczy​wi​ściepo​szlinaher​ba​tę. Roż​kibyłyprze​pysz​ne.Mięk​-
kie,wil​got​ne,zro​dzyn​ka​mi.Ku​pi​liteżkil​kadlamamy.

Ali​ce daw​no już nie czu​ła się tak do​brze w jego to​wa​rzy​stwie. Po wie​lu dniach

udrę​kina​resz​ciepo​czu​łasięswo​bod​nie.Zje​dlipysz​nylunchijużmie​liwra​cać,gdy
dro​gęza​stą​pi​łaimMag​gieFray.

Mag​giebyłaje​dy​nąsą​siad​kąmamy,któ​rejAli​ceniezdą​ży​łado​brzepo​znać.Wi​-

dzia​łysięza​le​d​wiekil​karazy,jed​nakMag​giepo​zna​łająiuśmiech​nię​tawy​cią​gnę​ła
dłońnapo​wi​ta​nie.

–Więctojesttenmło​dyczło​wiek,któ​rympo​dob​notaksięza​chwy​casz?Mamami

wszyst​koopo​wie​dzia​ła–mruk​nę​łapo​ro​zu​mie​waw​czo,apodAli​ceugię​łysięko​la​na.

–Mójszef,panGa​brielCa​bre​ra…–Niebyłowyj​ścia,mu​sia​łaichso​bieprzed​sta​-

wić.

– Twój szef? – za​py​ta​ła zdu​mio​na pani Fray, tak​su​jąc ją i Ga​brie​la spoj​rze​niem,

któ​redo​my​śla​łosięwszyst​kie​go.–Wkaż​dymra​ziepa​su​je​ciedosie​biejakdwago​-
łąb​ki. Mama na pew​no ma​rzy, by wkrót​ce usły​szeć ko​ściel​ne dzwo​ny. Wpad​nę do
niejwty​go​dniupo​gra​tu​lo​wać.

Ali​ceza​mar​ła,na​to​miastGa​brielpa​trzyłnapa​niąFray,jak​byzo​ba​czyłUFO.
Na ska​li od je​den do dzie​się​ciu naj​bar​dziej prze​ra​ża​ją​cych roz​mów, ja​kie Ali​ce

prze​pro​wa​dzi​ławswo​imży​ciu,tazpew​no​ściąza​słu​gi​wa​łanadwa​na​ście.PaniFray
za​czę​łasięże​gnać,aleAli​cejużniesłu​cha​ła,prze​trzą​sa​jącwpo​pło​chupo​kła​dypa​-
mię​ci.Coiilerazymó​wi​łamat​ceoGa​brie​lu?Bożemó​wi​ładużo,towie​dzia​ła.Ale
żebymoż​naztegobyłowy​wnio​sko​waćślub?

Niedo​ce​ni​łasiłyplot​ki.Onaopo​wie​dzia​łamat​ce,mat​kasą​siad​ceinie​win​nahi​sto​-

riauro​sładota​kichroz​mia​rów,żeniewy​pa​da​łosięnieza​rę​czyć.Par​sk​nę​łamimo
woli śmie​chem, pa​trząc na od​da​la​ją​cą się pa​nią Fray, ale w oczach mia​ła łzy. Mój
Boże,coteżGa​brielso​bieoniejpo​my​ślał?Ga​briel!

Nie​śmia​łospoj​rza​łananie​go.Ka​mien​natwarzipo​dejrz​li​wespoj​rze​nieka​za​łyjej

uciecwzro​kiemjaknaj​szyb​ciej.Mach​nę​łaręką.

– Ta​kie tam ga​da​nie! – Wie​dzia​ła jed​nak, że zba​ga​te​li​zo​wa​nie roz​mo​wy nie wy​-

star​czy. Sło​wa pani Fray o ko​ściel​nych dzwo​nach wciąż roz​brzmie​wa​ły w jej
uszach,na​wetwte​dy,gdywy​szlinaszo​sępro​wa​dzą​cądodomu.

Ga​brielmil​czał.Po​wi​nientoprze​wi​dzieć.Ostrze​gałją,aleprze​cieżwie​dział,że

Ali​cejestinnaniżjegodo​tych​cza​so​weko​chan​ki.Byłazbytwraż​li​wa.Topo​win​nogo
po​wstrzy​mać. Sta​ło się jed​nak ina​czej. Wpu​ścił ją do swo​je​go ży​cia, za​po​mi​na​jąc
ozwy​kłejostroż​no​ści.

–Mo​żeszmiwy​ja​śnić,oczymtako​bie​tamó​wi​ła?–za​py​tałjaknaj​spo​koj​niej​szym

to​nem,aleAli​ceitakdrgnę​łaprze​stra​szo​na.

–Mag​gieprzy​cho​dzi​ładomamywty​go​dniu.Wi​docz​niemu​sia​łasięprze​sły​szeć–

usi​ło​wa​łamuwy​tłu​ma​czyć.

–Alejaktosięsta​ło,żetwo​jamat​kana​gleza​czę​łaopo​wia​daćoślu​bie?Otopy​-

tam! Opo​wia​da​łaś jej, że my… je​ste​śmy parą i szy​ku​je​my się do ślu​bu? – Sta​nął
gwał​tow​nieipa​trzyłnanią,do​ma​ga​jącsięod​po​wie​dzi.

– Nie zno​szę tego two​je​go cy​ni​zmu! – wy​buch​nę​ła. – Do two​jej wia​do​mo​ści: nic

nieopo​wia​da​łammat​ceonas.Mó​wi​łamtyl​ko,żedo​brzemisiępra​cu​jewtwo​jejfir​-
mie, nic poza tym. Bla​de​go po​ję​cia nie mam, skąd obie wy​trza​snę​ły ten ślub. –
Ostat​niesło​woztru​demprze​szłojejprzezgar​dło.

–Nieza​mie​rzamwda​waćsięwbez​sen​sow​nekłót​nie–wark​nąłiru​szył.
Przezresz​tędro​giszliwod​le​gło​ścikil​kume​trówodsie​bie,każ​depo​grą​żo​newe

wła​snychmy​ślach.

Ali​ceniemo​gławprostuwie​rzyć,żebyłatakgłu​pia.Za​ko​cha​łasięwnim,aprze​-

cieżwie​dzia​ła,żeniebędąmo​glibyćra​zem.Niemia​łain​ne​gowyj​ścia.Bę​dziemu​-
sia​łazwol​nićsięzpra​cy.

Do​go​ni​łagoiszarp​nę​łazaramę.
–Wewto​rekskła​damwy​po​wie​dze​nie.
–Niebądźśmiesz​na!–po​wie​działiru​szyłprzedsie​bie.

Wy​bie​głaprzednie​goiza​stą​pi​łamudro​gę.
–Ipo​wiemcicośjesz​cze.–Gniewwy​le​wałsięzniejjaklawazsza​le​ją​ce​gowul​-

ka​nu.–Możeiwy​da​jecisię,żeje​steśfair,mó​wiącko​bie​tomnasa​mympo​cząt​ku,
żeniechceszzwiąz​ku.Nawy​pa​dekgdy​byubz​du​ra​łyso​bie,żemożejed​nakmasz
ser​ce.Alegoniemasz.Skoń​czyszjakosa​mot​ny,zgorzk​nia​łyczło​wiekzmi​lio​na​mi
nakon​cie.Towszyst​ko,nacomo​żeszwży​ciuli​czyć!

Sta​łana​prze​ciw​konie​go,pa​trzącwtęka​mien​nątwarz,ibez​sil​nieza​ci​ska​łapię​-

ści.Niebyłospo​so​bu,bydonie​godo​trzeć.Wkaż​dymra​zieonapo​nio​słapo​raż​kę.
Zapięk​nąfa​sa​dąniekry​łosięnicwię​cej.Ga​brielbyłpu​styiniemiałser​ca.Dla​cze​-
go,achdla​cze​go,nieprzy​szłojejtowcze​śniejdogło​wy?

Ze​rwałsięwiatr.Za​drża​łazzim​na,aleniemo​głasięru​szyć.
Wkoń​cusięode​zwał:
–Codowy​po​wie​dze​nia,niemu​siszprzy​cho​dzićwewto​rekdopra​cy.Two​jemałe

prze​mó​wie​nie wy​star​cza za re​zy​gna​cję – uśmiech​nął się szy​der​czo. – A te​raz po​-
zwo​lisz,żeza​bio​ręswo​jerze​czy.

Wszedłdodomuipochwi​lipo​ja​wiłsięprzysa​mo​cho​dzie,go​to​wydowy​jaz​du.
– Je​że​li zo​sta​wi​łaś w biu​rze rze​czy oso​bi​ste, skon​tak​tuj się z dzia​łem per​so​nal​-

nym.Spa​ku​jąwszyst​koiprze​śląnatwójad​res.

Ichoczyspo​tka​łysięnachwi​lę.Niemo​głaznieśćjegobez​dusz​no​ściiod​wró​ci​ła

gło​wę.Łzyna​pły​nę​łyjejdooczu.

– Nic stam​tąd nie po​trze​bu​ję – po​wie​dzia​ła i sztyw​nym kro​kiem po​de​szła do

drzwi.Gdyna​ci​snę​łaklam​kę,usły​sza​łazasobącich​ną​cyszumod​da​la​ją​ce​gosięsa​-
mo​cho​du.

Te​razjużwie​dzia​ła,jakwy​glą​da​łoichze​rwa​nie.

ROZDZIAŁDZIESIĄTY

Zpre​sti​żo​we​goTheShardAli​cepo​wró​ci​ładonor​mal​no​ściibyłtopo​wrótbo​le​sny.

Mie​siącpoze​rwa​niuzGa​brie​lemza​trud​ni​łasięjakose​kre​tar​kawnie​wiel​kimbiu​-
rzerad​cypraw​ne​go,naprzed​mie​ściachLon​dy​nu.Zokienbiu​ra,za​miastspek​ta​ku​-
lar​ne​gowi​do​kunalon​dyń​skieCity,mia​łate​razzu​peł​nienie​spek​ta​ku​lar​nywi​dokna
par​kingprzysu​per​mar​ke​cie.Jejszefniebyłeks​cy​tu​ją​cymibły​sko​tli​wymmi​liar​de​-
rem,leczprze​cięt​nymzwy​glą​dupa​nemwśred​nimwie​ku,któ​ryzaj​mo​wałsiędrob​-
ny​mispra​wa​mi,adwarazywty​go​dniugry​wałwgol​fa.

Ja​śniej​szepa​sem​kawjejwło​sach,po​dob​niejakPa​ryżiwszyst​koinnebyłyjużtyl​-

komgli​stymwspo​mnie​niem.Odpa​mięt​ne​gopo​po​łu​dniawDe​vonGa​brielnieskon​-
tak​to​wałsięzniąanirazu.Przezja​kiśczaskaż​de​goran​kawsta​wa​łazna​dzie​ją,że
możedziś…

Mamaczu​łasięco​razle​piejizda​rza​łosię,żeAli​ceopusz​cza​ławeek​en​do​wewi​zy​-

ty.Zatoczę​ściejroz​ma​wia​łyprzezte​le​fon.Po​zna​ławkoń​cuRo​bi​na,któ​ryoka​zał
sięprze​mi​łymczło​wie​kiem,od​da​nympa​sjiogrod​ni​czej,aleteżwspa​nia​łymopie​ku​-
nem.Ma​lut​ki​mikrocz​ka​miży​ciepo​su​wa​łosiędoprzo​duiAli​ceco​razła​twiejprzy​-
cho​dzi​łopo​go​dze​niesięztym,żejejży​cieprzy​bra​łotaki,anieinnyob​rót.

Ali​ce wy​szła wła​śnie z me​tra, gdy roz​dzwo​ni​ła się ko​mór​ka. To była jej mama,

któ​rapla​no​wa​ławy​jazdwa​ka​cyj​nyzRo​bi​nemipo​trze​bo​wa​łapo​ra​dy.Ali​cezwol​ni​ła
kro​kuisłu​cha​ła,odcza​sudocza​supod​rzu​ca​jącja​kiśpo​mysł.Poparumi​nu​tachroz​-
łą​czy​ła się i przy​spie​szy​ła kro​ku. Był po​nu​ry, mgli​sty dzień i na uli​cach ro​bi​ło się
ciem​no.

Zbli​ża​jącsiędodomu,zprzy​zwy​cza​je​niazer​k​nę​ławokna.Lucypo​win​najużbyć,

tym​cza​sem świa​tła były po​ga​szo​ne. Po​win​na się pa​ko​wać, bo ju​tro wy​la​ty​wa​ła do
We​ne​cji z fa​ce​tem, z któ​rym się spo​ty​ka​ła od ja​kie​goś cza​su. Więc dla​cze​go dom
byłpu​sty?

Do​cho​dzi​ła ósma. W no​wej pra​cy Ali​ce nie mu​sia​ła zo​sta​wać po go​dzi​nach, ale

wpiąt​kiwstę​po​wa​łajesz​czedopubuzdwie​main​ny​midziew​czy​na​mizbiu​ra.

Dwadrin​kiicałyty​dzieńpra​cyzro​bi​łyswo​je.Ali​cebyławy​czer​pa​na.Otwo​rzy​ła

drzwi,rzu​ci​łatecz​kęnapod​ło​gęwprzed​po​ko​juiskie​ro​wa​łasiędokuch​ni,zdej​mu​-
jącpodro​dzeża​kiet.

Par​terbyłpo​grą​żo​nywlek​kimpół​mro​ku,alenieza​pa​li​łaświa​teł.Nawszel​kiwy​-

pa​dekpo​de​szładoscho​dów,na​słu​chu​jąc,czynapew​noni​ko​goniema.Ostat​nimra​-
zem,gdynie​malbez​sze​lest​niewśli​zgnę​łasiędodomu,za​sta​łaLucyijejchło​pa​ka
wnie​dwu​znacz​nejsy​tu​acji.My​śla​ła,żespa​lisięzewsty​du.Odtam​tejporyjużod
pro​gusta​ra​łasięro​bićjaknaj​wię​cejha​ła​su.

–Lucy?Je​steśtam?–od​po​wie​dzia​łajejgłu​chaci​sza.

Ostat​niaoso​ba,ja​kiejAli​cemo​gła​bysięspo​dzie​wać,sie​dzia​ławła​śnieprzysto​le

ku​chen​nymicze​ka​łananiąoddo​brejgo​dzi​ny.

Mniejwię​cejty​dzieńpoichroz​sta​niuGa​brieluparłsię,żejąod​wie​dzi.Tro​chęto

jed​naktrwa​ło.Wpra​cyniemógłsięnani​czymskon​cen​tro​wać.Jegofa​tal​nyna​strój
da​wałsięwezna​kiwszyst​kimdo​oko​ła.Niktniemiałod​wa​giwejśćmuwdro​gę,gdy
z mar​so​wą miną prze​mie​rzał ko​ry​ta​rze biu​ra. Kto nie zdą​żył się scho​wać, pa​dał
ofia​rązło​ściskie​ro​wa​nejdoca​łe​goświa​ta.

W cią​gu mie​sią​ca po​bił swój po​przed​ni re​kord, uma​wia​jąc się aż z sze​ścio​ma

dziew​czy​na​mi. Żad​nej nie uda​ło się go za​in​te​re​so​wać na dłu​żej niż pięć mi​nut.
Spró​bo​wałwszyst​kie​go,bypo​zbyćsięAli​cezeswo​ichmy​śliiser​ca.Otak,oka​za​ło
siębo​wiem,żemiałser​ce,któ​repo​twor​niebo​la​ło.Plułso​biewbro​dę,żenieprzy​-
jąłodniejwy​mó​wie​nia.Wtenspo​sóbmógł​byjąwi​dy​waćodwaty​go​dniedłu​żej.

Nocebyłynie​wie​lelep​szeoddni.Niemógłspać.Tę​sk​nił.Wy​obra​żałso​bie,coby

było,gdy​bysięnieroz​sta​li.Wresz​ciesiępod​dał.Zdzia​łuper​so​nal​ne​gowy​do​byłjej
ad​res i oto sie​dział w kuch​ni miesz​ka​nia, któ​re Ali​ce dzie​li​ła ze współ​lo​ka​tor​ką.
Lucy,któ​ragowpu​ści​ła,zgo​dzi​łasięwyjśćiwró​cićdo​pie​rowie​czo​rem.

Ali​ce po​czu​ła, że nogi ugi​na​ją się pod nią. Roz​po​zna​ła go na​tych​miast, mimo że

za​nim jej oczy przy​zwy​cza​iły się do bra​ku świa​tła, wi​dzia​ła tyl​ko nie​wy​raź​ną syl​-
wet​kę.Zro​bi​ładwakro​kiwstro​nęsto​łuiopa​dłabez​wład​nienajed​nozkrze​seł.

–Ga​briel…–wy​szep​ta​ła,czu​jąc,jakmo​men​tal​nieza​sy​chajejwgar​dle.
–Two​jawspół​lo​ka​tor​kamniewpu​ści​ła.
Ali​ce nie mo​gła uwie​rzyć, że sie​dzi przy jej sto​le. Wy​glą​dał na szczu​plej​sze​go.

Ichy​bazmę​czo​ne​go.Miałnaso​biegar​ni​tur,jakzwy​kle,alekra​watbyłroz​luź​nio​ny,
adwagór​negu​zi​kiod​pię​te.Jaknajegostan​dar​dy,byłtoszczytza​nie​dba​nia.

– Po co przy​sze​dłeś? – za​py​ta​ła. Bar​dzo chcia​ła, by jej głos za​brzmiał po​waż​nie

izde​cy​do​wa​nie,aleniemo​głaopa​no​waćdrże​nia.Do​pie​ropochwi​liwró​ci​łypra​wi​-
dło​were​ak​cjeiAli​ceza​wrza​łagnie​wem.Niemo​głamuza​po​mniećtego,jakjąpo​-
trak​to​wał.–Niechzgad​nę–po​wie​dzia​łagło​śniej.–Niemo​żeszdojśćdoładuzmoją
na​stęp​czy​nią,praw​da?Niewró​cędopra​cy,mar​nu​jeszswójczas!

Ga​brielsie​działnie​ru​cho​mo.Ni​g​dyniebra​ko​wa​łomupew​no​ścisie​bie,alewtej

chwi​limiałpust​kęwgło​wie.

–Nieprzy​sze​dłempro​sić,że​byśwró​ci​ładopra​cy.Maszra​cjęjed​nak,za​trud​ni​łem

jużdwiedziew​czy​nyiżad​naniebyłana​wetwpo​ło​wietakdo​brajakty.

Uśmiech​nę​łasięniebezsa​tys​fak​cji.
–Więccociętuspro​wa​dza?
–Przy​sze​dłem…po​nie​waż…–Sło​waprzy​cho​dzi​łymuznaj​więk​szymtru​dem.Od

kie​dytoon,nie​po​ko​na​nyGa​brielCa​bre​ra,miałta​kiepro​ble​myzwy​sła​wia​niemsię?

–Nie​waż​ne.–Ali​ceza​ci​snę​łazębyizmu​si​łasię,bynanie​gospoj​rzeć.Wy​glą​dał

jakzbi​typies.–Niewró​cędocie​bie!–po​wie​dzia​łazde​cy​do​wa​nie.–Botynieba​-
wiszsięwzwiąz​ki,praw​da?–do​da​ła,prze​drzeź​nia​jącgo.

–Praw​da,alecopo​ra​dzęnato,żewszyst​kiemojepo​sta​no​wie​niadia​bliwzię​li!
–Och,czyż​byśuznał,żejesz​czezemnąnieskoń​czy​łeś?
–Tę​sk​ni​łemzatobą.Aty?Po​wiedz,żezamnąnietę​sk​ni​łaś,apój​dęstądna​tych​-

miast.

Dla​cze​goza​wszemu​siałjąsta​wiaćwta​kiejsy​tu​acji?Oczy​wi​ście,żezanimtę​sk​-

ni​ła.

–Tę​sk​ni​łam,alecotozmie​nia?
–Je​steśpierw​sząko​bie​tą,zaktó​rątę​sk​ni​łem,wieszotym?
–Mamsięczućwy​róż​nio​na?–za​py​ta​ła.Nie​po​trzeb​nie,botakwła​śniesiępo​czu​-

ła.Byłotostrasz​niegłu​pie,aleniemo​głanicnatopo​ra​dzić.

–Niemasznic,comógł​byśmidać–po​wie​dzia​łatwar​do.–Iniemaszpra​wana​-

cho​dzićmnietu​tajdla​te​go,żeniedo​sta​łeściast​ka!Je​steśtchó​rzem,Ga​brie​lu.Trzy​-
mi​nu​to​waroz​mo​wazja​kąśpa​niu​sią,któ​raple​cietrzypotrzy,ijużbie​rzesznogiza
pas.Cieńpo​dej​rze​nia,żektośmógł​byocze​ki​waćodcie​biecze​goświę​cejniżsek​su,
ifru,jużcięniema.–Ali​ceżywoge​sty​ku​lo​wa​ła,bę​dącnaj​wy​raź​niejnafali.–Apo
tym wszyst​kim masz czel​ność przy​cho​dzić tu​taj i bre​dzić o tę​sk​no​cie? I prze​stań
taknamniepa​trzeć!

–Och,Ali​ce,czymy​ślisz,żejategowszyst​kie​goniewiem?By​łemidio​tą.Skoń​czo​-

nymidio​tą.

By​łem?Czyonpo​wie​dział„by​łem”?
Umil​kła,kom​plet​niewy​czer​pa​natąnie​spo​dzie​wa​nąawan​tu​rą.
–Wyjdź,popro​stuwyjdź–po​wta​rza​łaszep​tem.
–Wy​słu​chaj,mnie,Ali​ce.Jestcoś,cze​goomnieniewiesz.–Po​czuł,żestoinakra​-

wę​dziprze​pa​ści,wktó​rąza​razsięrzu​ci.Niechciałpo​wro​tudoczar​nejroz​pa​czy.
Mu​siałwy​znaćjejpraw​dę.–Opo​wia​da​łaśmidużooso​bie.Możejateżpo​wi​nie​nem,
botodużowy​ja​śnia.Kie​dyby​łemzu​peł​niemały,ro​dzi​cepo​rzu​ci​limnieiwy​cho​wy​-
wa​łemsięwro​dzi​nachza​stęp​czych.Niemia​łemtakna​praw​dędomu.Toprzezto
je​stem taki, jaki je​stem. Ta​kie wy​cho​wa​nie szyb​ko uczy twar​do​ści. Ob​ra​stasz
w sko​ru​pę, z któ​rej nie mo​żesz po​tem wyjść. A tak na​praw​dę bo​isz się, bo inni
mogątowy​ko​rzy​staćicięskrzyw​dzić.Ni​ko​muwcze​śniejotymniemó​wi​łem.

–Je​steśsie​ro​tą?–wy​ją​ka​łazdu​mio​na.
–Tak.Niemia​łemni​g​dynor​mal​nejro​dzi​ny.Wza​sa​dziewy​cho​wy​wa​łemsięsam.

Gdy​by nie chęć wy​rwa​nia się z tego ba​gna i tro​chę ta​len​tu, był​bym dzi​siaj ni​kim.
Na​uczy​łemsięza​ra​biaćpie​nią​dze iwszyst​koinnebyło nie​waż​ne.Do​pó​kiniespo​-
tka​łemcie​bie.

Ali​ceprzy​glą​da​łamusię,wy​obra​ża​jącgoso​biejakoma​łe​gochłop​ca,apo​temna​-

sto​lat​ka.Mu​sia​łomubyćcięż​kobezwspar​ciaro​dzi​ny.Onaprzy​naj​mniejmia​łapo
swo​jejstro​niemat​kę.

–Ni​g​dynieda​łeśposo​biepo​znać,żeje​stemdlacie​biekimświę​cejniżtewszyst​-

kiepan​ny,zktó​ry​misięwcze​śniejspo​ty​ka​łeś.

Wy​cią​gnąłrękęprzezstółido​tknąłjejpal​ców.Po​da​łamudłoń.Zła​pałsięjejjak

ostat​niejde​skira​tun​ku.

–Po​wi​nie​nemza​uwa​żyćodrazu,żeje​steśinna,jed​nakby​łemzagłu​piizabar​dzo

za​pa​trzo​nywsie​bie.Aleprze​sze​dłemwszyst​kieeta​py.Naj​pierwzdzi​wie​nie,żepo​-
do​ba mi się ktoś zu​peł​nie inny w ty​pie niż… no sama wiesz. Po​tem po​dzi​wia​łem
wto​bietewszyst​kiece​chy,dzię​kiktó​rymje​steśnaj​lep​sząasy​stent​ką.Da​lej,tojuż
wPa​ry​żu,ob​ja​wi​łaśmisięjakopięk​nako​bie​taiwresz​ciezro​zu​mia​łem,żeodsa​me​-
gopo​cząt​kuciępra​gnęjakni​ko​gonaświe​cie.Po​temdo​szłyuczu​ciaiklam​kaza​pa​-
dła.

–Ja​kieuczu​cia?
–Za​zdrość,po​żą​da​nie,mi​łość…

–Chceszpo​wie​dzieć,żemnieko​chasz?
–Napo​cząt​kutegoniero​zu​mia​łem,alegdyode​szłaś,ży​ciestra​ci​łosens.Wte​dy

jużwie​dzia​łem.Niechcę,że​byśwró​ci​ładotam​te​goGa​brie​laidotam​te​gozwiąz​ku,
któ​rywca​leniebyłzwiąz​kiem.Przy​sze​dłemtu…po​pro​sićcięorękę.

Pod​niósłsię,prze​szedłnadru​gąstro​nęsto​łuiprzy​klęk​nąłtużprzyniej.
– Nie mogę bez cie​bie żyć, Ali​ce. Mu​sisz w to uwie​rzyć. Mu​sisz mi po​móc, bo

chcęza​cząćpraw​dzi​weży​cie.Chcę,żebytenro​mansmiałszczę​śli​weza​koń​cze​nie.
Je​śliniemo​żeszod​po​wie​dziećte​raz,popro​stupo​myślotym.Tyl​kootopro​szę.

Zło​żyłpo​ca​łu​neknajejdło​niiwstał.
Ali​cesie​dzia​łanie​ru​cho​mo.Wzru​sze​nieści​snę​łojejgar​dłotak,żeniemo​gławy​-

do​być z sie​bie sło​wa. Wi​dząc, że mil​czy, ru​szył nie​zdar​nie w kie​run​ku drzwi wyj​-
ścio​wych.

–Nieod​chodź!–Jejszeptdo​biegłgowdrzwiach.
Od​wró​cił się. Sta​ła na​prze​ciw​ko z błysz​czą​cy​mi jak gwiaz​dy ocza​mi. Wy​cią​gnął

ręceiwpa​dłapro​stowjegora​mio​na.

–Ko​chamcięichcęzacie​biewyjść–po​wie​dzia​łapopro​stuidwiełzyszczę​ścia

spły​nę​łypopo​licz​kach.–Po​cią​gnę​łano​sem,po​temro​ze​śmia​łasięipo​ca​ło​wa​łago.

–Nieżar​tu​jesz?–za​py​tałnawszel​kiwy​pa​dek,alepo​krę​ci​łagło​wą.
Wzru​sze​nieznówode​bra​łojejgłos.Po​gła​ska​łagopowło​sach,któ​rychniecze​sał

chy​baodwczo​raj.

–My​śla​łam,żeje​steśtakisamjakmójoj​cieciżepo​win​namtrzy​maćsięodcie​bie

zda​le​ka.Aleja​kośtaksięsta​ło,żetenwi​ze​ru​nekza​cząłsięroz​pa​dać.Całeszczę​-
ście!–do​da​łara​do​śnieiuca​ło​wa​łagowobapo​licz​ki.–Apo​tem…

–Po​tembyłPa​ryż.
–Tak,iza​ko​cha​łamsięwto​biejakna​sto​lat​ka.Tyl​kowte​dymó​wi​łeś,żenieszu​-

kaszzwiąz​kuiba​łamsięod​rzu​ce​nia.Uzna​łamwięc,żebez​piecz​niejbę​dzietoza​-
koń​czyć.

–Ali​ce,na​wetniewiesz,jakwte​dyza​wró​ci​łaśmiwgło​wie.Niemo​głemprze​stać

oto​biemy​śleć.Iprzezcałytenczasniero​zu​mia​łem,żetomi​łość!Niemogęsiędo​-
cze​kać,kie​dyzo​sta​nieszmojążoną.

Ali​ceCa​bre​ra.Czyżtoniebrzmia​łoświet​nie?Jejży​ciezmie​ni​łosię,kie​dyGa​briel

Ca​bre​raspóź​nio​nywszedłdobiu​raiuj​rzałswo​jąnowąasy​stent​kę.

–Obie​cu​jesz,żeni​g​dymnienieopu​ścisz?
Ująłjejdłońipo​ca​ło​wał.
–Prze​nig​dy,naj​droż​sza!