WYKŁAD I
WPROWADZENIE DO
TEORII DECYZJI
Wykład nr 1
2
Teoria decyzji
Teoria decyzji zajmuje się:
analizą decyzji
- rozpatruje się konkretny
przypadek decyzji podjętej przez osobę lub
grupę osób. Analiza polega na wyznaczeniu
decyzji optymalnej oraz, jeśli podjęta
decyzja nie była optymalna, znalezieniu
przyczyn pomyłki.
wspomaganiem decyzji
- próbą
wyznaczenia rozwiązania optymalnego przy
danym zasobie wiedzy o możliwych
konsekwencjach.
Wykład nr 1
3
Jakie decyzje potrzebują
teorii?
duża liczba możliwych wariantów:
np. wybór najlepszego kandydata na dane stanowisko
skomplikowana sytuacja decyzyjna:
np. opracowanie takich tras i rozkładów jazdy
autobusów, aby zapewnić wysoki poziom obsługi przy
jak najniższym koszcie
możliwość wysokich korzyści lub dużych strat:
np. wybór sposobu ulokowania oszczędności
skomplikowany proces decyzyjny:
np. podejmowanie grupowych decyzji w dużych
organizacjach
waga problemu decyzyjnego:
np. ustalenie okręgów wyborczych w wyborach
prezydenckich
Wykład nr 1
4
Rodzaje teorii decyzji
(cz. 1)
TEORIA DECYZJI
Podej
ś
cie
normatywne
Podej
ś
cie
deskryptywne
Wykład nr 1
5
Rodzaje teorii decyzji
(cz. 2)
Większość metod teorii decyzji ma charakter
normatywny
, tzn. zajmuje się wyznaczeniem
optymalnego rozwiązania przez idealnego
decydenta, który całkowicie wykorzystuje
dostępne mu informacje, wyznacza korzyści z
perfekcyjną dokładnością i działa w pełni
racjonalnie. Takie metody mają najczęściej
ścisły związek z
matematyką
,
statystyką
, czy
ekonomią
. Celem jest wyznaczenie decyzji
optymalnej, to znaczy przynoszącej największe
korzyści lub minimalizującej stratę.
Wykład nr 1
6
Rodzaje teorii decyzji
(cz. 3)
Ponieważ wiadomo, że ludzie nie zawsze postępują w
optymalny sposób, istnieje również podejście
deskryptywne
(
pozytywne
), opisujące
typowe
zachowania człowieka w danej sytuacji decyzyjnej.
Takim podejściem zajmują się głównie
psychologia
i
socjologia
. Psychologia zwraca szczególną uwagę na
przebieg procesów decyzyjnych w umyśle człowieka,
badając wpływ cech osobowościowych na
podejmowane decyzje, np. dobór subiektywnych
kryteriów oceny poszczególnych wariantów, skłonność
do ryzyka. Socjologia natomiast bada uwarunkowania
społeczne: miejsce decydenta w organizacji, wpływ
stylu kierowania organizacji, podejmowanie decyzji
grupowych i związane z tym konflikty.
Wykład nr 1
7
Pojęcie decyzji (cz. 1)
Decyzja
– akt nielosowego wyboru
przyszłego działania lub zaniechania działania
dokonanego spośród co najmniej dwóch
wariantów działania
Aby proces decyzyjny miał sens,
potrzebujemy co najmniej dwóch różnych
decyzji
Zbiór wszystkich decyzji nazywamy
przestrzenią decyzyjną
Decyzja polityczna
– akt wyboru celu
działania w polityce oraz zestawu środków
przydatnych do realizacji tego celu
Wykład nr 1
8
Pojęcie decyzji (cz. 2)
Podejmowanie decyzji tratujemy jako istotę
wszelkiej działalności
Decydowanie
polega na wyobrażeniu
sobie obecnego stanu rzeczywistości,
następnie stanu pożądanego, ustalenie
zakresu różnic i możliwości ich eliminacji,
wyborze sposobu postępowania oraz na
działaniu, którego celem jest przekształcenie
stanu istniejącego w stan pożądany
Wykład nr 1
9
Pojęcie decyzji (cz. 3)
w literaturze przedmiotu pojęcie „decyzja polityczna” jest
definiowane aż na pięć sposobów:
– w
definicjach prakseologicznych
kładzie się nacisk na samą
technikę podejmowania edycji oraz jej skuteczność
– w
definicjach podmiotowych
decyzje polityczne są
odróżniane od innych za pomocą kryterium podmiotu
decyzyjnego – jeśli decydentem jest podmiot polityki, to decyzja
jest polityczna
– w
definicjach przedmiotowych
kryterium stanowi to, czy
dana decyzja dotyczy pojawiania się zjawisk politycznych, władzy
polityczne czy przydzielania wartości publicznych
– w
definicjach procesualnych
za najważniejsze cechą decyzji
politycznych uważa się specyficzny sposób jej wypracowania,
czyli proces decyzyjny,
– w
definicjach funkcjonalnych
kładzie się nacisk na
różnorodne skutki decyzji politycznych i problemy związanie z ich
implementacją
Wykład nr 1
10
Pojęcie decyzji (cz. 4)
współcześnie należy wyróżniać trzy podstawowe
typy decyzji politycznych:
–
narodowa decyzja polityczna
jest nielosowym
wyborem działania lub zaniechania politycznego,
dokonanym przez narodowy ośrodek decyzyjny w polu
polityki, który organizuje działalność sterowanych
podsystemów politycznych,
–
międzynarodowa decyzja polityczna
jest nielosowym
wyborem działania lub zaniechania politycznego,
dokonanym przez międzynarodowy ośrodek decyzyjny w
polu stosunków międzynarodowych, którego celem jest
zorganizowanie działalności w systemie poliarchicznym
–
transnarodowa decyzja polityczna
jest nielosowym
wyborem działania lub zaniechania politycznego,
dokonanym przez transnarodowy ośrodek decyzyjny,
równocześnie w polu polityki wewnętrznej i
międzynarodowej
Wykład nr 1
11
Inne rodzaje
decyzji (cz. 1)
Decyzja dopuszczalna
to taka decyzja, która spełnia
wszystkie warunki ograniczające decyzję
Zbiór wszystkich takich decyzji nazywamy
zbiorem decyzji dopuszczalnych
Przykład: Stoimy przed problemem przyjęciem do
pracy osoby na stanowisko programisty w firmie
informatycznej. Jedynym wymogiem jest posiadanie
dyplomu magistra informatyki. Uwzględniamy to
ograniczenie, odrzucając na wstępie zgłoszenia tych
kandydatów, którzy nie ukończyli wyższej uczelni
informatycznej. Pozostałe kandydatury to zbiór decyzji
dopuszczalnych
Zbiór decyzji dopuszczalnych może być zbiorem pustym,
wtedy problem decyzyjny nie posiada rozwiązania
Wykład nr 1
12
Inne rodzaje
decyzji (cz. 2)
decyzja optymalna
oznaczające taką decyzję, która jest
decyzją dopuszczalną i jednocześnie jest najlepsza z punktu
widzenia kryteriów oceny decyzji.
Zbiór wszystkich takich decyzji nazywamy
zbiorem decyzji
optymalnych
.
Przykład
: Decydujemy jaki model aparatu fotograficznego wybrać.
Ograniczamy zbiór wszystkich aparatów do tych z przedziału
cenowego 500 zł - 5000 zł. Jedynym kryterium wyboru jest ocena
uzyskana w teście aparatów fotograficznych, zamieszczonym w
jednym z wydań branżowego magazynu. Dwa aparaty (modele A i B)
z podanego przedziału cenowego uzyskały w nim identyczną,
maksymalną ocenę. Zbiór decyzji optymalnych tworzą dwie decyzje,
polegające na zakupie odpowiednio aparatu A i B.
Zbiór decyzji optymalnych może zawierać jeden element, kilka
elementów, nieskończenie wiele elementów lub być zbiorem pustym.
W przypadku zbioru pustego, problem decyzyjny nie posiada
rozwiązania.
Wykład nr 1
13
Inne rodzaje
decyzji (cz. 3)
Niedecyzja
to akt nielosowego wyboru
zaniechania
Fazy procesu niedecyzyjnego:
– Zaniechanie uświadomienia sobie przez decydentów
istniejącego problemu decyzyjnego
– strategiczne (względnie trwałe) zaniechanie podjęcia
ogólnej decyzji proceduralnej o potrzebie podjęcia decyzji
taktyczne zaniechanie podjęcia konkretnej decyzji
proceduralnej o potrzebie podjęcia decyzji zaniechanie
precyzyjnego określenia celów działania politycznego
– zaniechanie określenia metod i środków działania
politycznego
– zaniechanie wykonania decyzji
Wykład nr 1
14
Inne rodzaje
decyzji (cz. 4)
Typologia niedecyzji
:
– Decyzja neglekcyjna
– Decyzja omisyjna
– Decyzja kunktatorska
– Decyzja remisyjna
Wykład nr 1
15
Inne rodzaje
decyzji (cz. 5)
Decyzja neglekcyjna
: polega na zaniechaniu przez ośrodek
podejmowania decyzji uświadomienia sobie istniejącego problemu
decyzyjnego, który jest elementem sytuacji decyzyjnej. Skoro owa
świadomość nie występuje, to ośrodek decyzyjny oczywiście nie
podejmuje ani kolejnych decyzji proceduralnych i merytorycznych,
ani ich implementacji. Istotą błędnej politycznej decyzji neglekcyjnej
jest to, że ośrodek decyzyjny nie dostrzega konieczności podjęcia
jakiejkolwiek decyzji politycznej, chociaż powinien i może taką
konieczność dostrzec. Decyzja neglekcyjna może być błędem
politycznym, jeżeli taki problemy rzeczywiście istnieją.
Niedostrzeżenie ważnych problemów decyzyjnych może zostać
spowodowane przez: a) asymetrię bodźców, to znaczy sytuację, w
której nagrody za twórcze podejmowanie ryzykownych problemów są
niskie, a za to kary za drobne nawet odstępstwa od przyjętych reguł
zachowania są bardzo wysokie; b) świadome lub nieświadome
zablokowanie kanałów informacyjnych lub możliwości artykulacji
interesów w wyniku realizacji poprzednich decyzji
Wykład nr 1
16
Inne rodzaje
decyzji (cz. 6)
Decyzja omisyjna
:
polega na świadomy zaniechaniu działania;
istotą decyzji jest to dostrzeżenie przez ośrodek decyzyjny
istotnego problemu, ale równocześnie strategicznie, a więc
względnie trwale, zaniechanie podjęcia ogólnej decyzji
proceduralnej o potrzebie podjęcia decyzji politycznej. Decyzja
omisyjna oznacza więc przerwanie procesu podejmowania decyzji
i zaniechanie podjęcia decyzji proceduralnych, merytorycznych
oraz implementacji. Istotą błędnej politycznej decyzji omisyjnej
będzie więc to, że ośrodek decyzyjny po dostrzeżeniu problemu
dochodzi do wniosku, że brak decyzji politycznej spowoduje
niekorzystne skutki, ale bezpodstawnie przypuszcza, że tych
skutków podejmie. Powody podejmowania błędnej decyzji
omisyjnej mogą być następujące: a) dostrzeżenie problemu, ale
błędna ocena jego znaczenia, b) błędna ocena skutków
niedecyzji, c) przekonanie, że problem winien być rozstrzygnięty
przez inny ośrodek decyzyjny, d) stwierdzenie, że decyzja i tak
będzie nieskuteczna ze względu na brak możliwości jej realizacji
Wykład nr 1
17
Inne rodzaje
decyzji (cz. 7)
Decyzja kunktatorska
:
polega na taktycznym zaniechaniu podjęcia
konkretnej decyzji proceduralnej o potrzebie podjęcia decyzji. W takim
przypadku ośrodek decyzyjny uświadamia sobie problem i podejmuje też
ogólną decyzję proceduralną. Nie podejmuje natomiast konkretnej
decyzji proceduralnej, decyzji merytorycznych oraz implementacji. Istotą
decyzji jest więc rozmyślne zwlekanie z podjęciem decyzji, odkładanie
jej, gra na zwłokę. Powody podejmowania błędnych decyzji
kunktatorskich: a) obawa przed odpowiedzialnością, b) przekonanie o
nieskuteczności tych działań, które można podjąć w danym czasie, c)
przekonanie, że sprawa jest nazbyt złożona, aby można było szybko
podjąć decyzję, e) sytuacja patowa w ośrodku decyzyjnym, w której
zwolennicy decyzji nie mają wystarczającej siły do spowodowania
podjęcia jej, a przeciwnicy decydowania nie mają wystarczających
możliwości, by spowodować podjęcie decyzji omisyjnej – w rezultacie
wynikiem działania tych sił jest zwłoka decyzyjna. Decyzja kunktatorska
może też być wyborem zoptymalizowanym, gdy sytuacja decyzyjna
rzeczywiście jeszcze nie dojrzała do decyzji, gdy brak jest środków
zapewniających realizację potrzebnej decyzji, gdy jest ona jedynym
możliwym do przyjęcia kompromisem
Wykład nr 1
18
Inne rodzaje decyzji
(cz. 8)
Decyzja remisyjna
: polega ona na zaniechaniu
precyzyjnego określenia celów działania. Ośrodek decyzyjny
posiada świadomość problemu i podejmuje ogólną i konkretną
decyzję proceduralną. Proces decyzyjny zostaje jednak
przerwany przed przyjęciem decyzji merytorycznych oraz
przed implementacją decyzji. Decyzja remisyjna może być
błędem politycznym w tym samym zakresie, jak decyzja
kunktatorska. Również i powody podejmowania takich decyzji
na ogół są do siebie podobne. Decyzja remisyjna może też
być błędem wtedy, gdy zostaje podjęta a mimo to proces
decyzyjny toczy się dalej. W takiej sytuacji ośrodek decyzyjny
nie precyzuje celów działania, a następnie określa środki
realizacji decyzji i poleca rozpoczęcie jej wykonania. Na ogół
będzie to nieudolne usiłowanie zmiany rzeczywistości, a
chaotyczne działanie wykonawców spowoduje wadliwą
implementację
Wykład nr 1
19
Pozostałe podstawowe
pojęcia teorii decyzji
sytuacja decyzyjna
problem decyzyjny
model decyzyjny
proces decyzyjny
ośrodek decyzyjny
racjonalność decyzji
Warunki ograniczające decyzję
implementacja decyzji
kryterium oceny decyzji
Wykład nr 1
20
Sytuacja decyzyjna
(cz. 1)
oznacza zbiór wszystkich czynników, mających wpływ na
podjęcie decyzji przez decydenta w procesie decyzyjnym.
Czynniki te można podzielić na:
–
niezależne od decydenta
–
zależne od decydenta
w sensie obiektywnym jest to stan rzeczywistości politycznej,
a w sensie subiektywnym jest to problem, który winien być
rozwiązany przez ośrodek decyzyjny; od sposobu jej
zdefiniowania zależy dalszy przebieg procesu decyzyjnego,
dla zwolenników teorii działań politycznych, sytuacja
decyzyjna jest systemem zmiennych niezależnych
skłaniających decydentów do działania; w takim ujęciu
przyjmuje się, że sytuacja decyzyjna istnieje obiektywnie i nie
ma charakteru konfliktowego w sensie współwystępowania
innego ośrodka decyzyjnego, który swymi działania nadaje jej
kształt; jest ona, po prostu, tym, co otacza system
podejmujący decyzje polityczne
Wykład nr 1
21
Sytuacja decyzyjna
(cz. 2)
dla zwolenników teorii oddziaływań sytuację
decyzyjną uznają za funkcję działań podejmowanych przez
co najmniej dwa ośrodki decyzyjne, co oznacza, iż jest ona
zmienną zależną; w takim ujęciu za najważniejszą cechę
sytuacji decyzyjnej uznaje sprzęganie się równoczesnych
działań co najmniej dwóch podmiotów decyzyjnych; w
takim ujęciu sytuacja polityczna jest nie tylko dynamicznym
procesem, ale ma swoją strukturę; najważniejszy element
taj struktury stanowi równoczesne działanie obcych
podmiotów, mających inne niż my interesy i dążących do
innych celów
definiowanie sytuacji decyzyjnej z punktu widzenia teorii
działań jest pożyteczne w przypadku analizy
funkcjonowania mało konfliktowego systemu politycznego
lub w analizie polityki zagranicznej państwa
Wykład nr 1
22
Problem decyzyjny
Pojęcie to oznaczającza sytuację problemową, w
której podmiot (decydent) staje przed
koniecznością wyboru jednego z
przynajmniej
dwóch
możliwych wariantów działania
Sformułowanie problemu decyzyjnego jest
zazwyczaj pierwszym krokiem do zbudowania
modelu decyzyjnego
Dobrze sformułowany problem powinien
szczegółowo definiować:
– decydenta lub decydentów
– warunek ograniczający decyzję
– zbiór decyzji dopuszczalnych
– kryteria oceny decyzji
Wykład nr 1
23
Model decyzyjny
Pojęcie oznaczające teoretyczne odwzorowanie wycinka
rzeczywistości, które w sposób syntetyczny opisuje
problem decyzyjny. Model taki powinien umożliwiać
określenie zbioru decyzji dopuszczalnych i zbioru decyzji
optymalnych, jeśli tylko takie zbiory istnieją.
W większości przypadków modele budowane na
potrzeby problemu decyzyjnego to modele
matematyczne, jednak ze względu na interdyscyplinarny
charakter teorii decyzji zdarza się, że są to modele
statystyczne, ekonomiczne, informatyczne (systemy
informatyczne), a nawet psychologiczne, czy filozoficzne.
Przed zbudowaniem modelu należy sformułować
problem decyzyjny. Warunki określone przy
formułowaniu problemu stają się jednocześnie
założeniami modelu decyzyjnego.
Wykład nr 1
24
Proces decyzyjny (cz. 1)
pojęcie oznaczające grupę logicznie powiązanych ze sobą
operacji myślowych, prowadzących do rozwiązania problemu
decyzyjnego poprzez wybranie jednego z możliwych
wariantów działania
to zespół powiązań przyczynowo – skutkowych,
występujących wewnątrz ośrodka decyzyjnego, w związku ze
stanem wejścia, strukturą ośrodka i celami decydentów –
zewnętrznym wejściem systemu jest sytuacja polityczna,
zarówno rzeczywista, jak i wyobrażona; strukturę ośrodka
należy interpretować w ujęciu instytucjonalnym lub
społecznym; wartości i precyzowane przez decydentów cele
można określić jako wejście wewnętrzne; wyjście systemu
stanowi decyzja polityczna oraz jej implementacja; istotą
procesu decyzyjnego jest przekształcenie istniejącej i
niepożądanej sytuacji politycznej w sytuację nową i pożądaną
Wykład nr 1
25
Proces decyzyjny (cz. 2)
Proces decyzyjny składa się z kliku kolejnych
faz:
– identyfikacja
sytuacji decyzyjnej
– sformułowanie
problemu decyzyjnego
– zbudowanie
modelu decyzyjnego
– wyznaczenie
decyzji dopuszczalnych
i
decyzji optymalnych
– podjęcie
ostatecznej decyzji
–
realizacja podjętej decyzji
Wykład nr 1
26
Proces decyzyjny (cz. 3)
Problem decyzyjny
Model decyzyjny
Sytuacja decyzyjna
Okre
ś
lenie decyzji
optymalnej i
dopuszczalnej
Decyzja
Implementacja
Wykład nr 1
27
Ośrodek decyzyjny
traktujemy jako system decyzyjny, czyli podmiot działania
politycznego,
współcześnie istnieją trzy zasadnicze typy ośrodków podejmowania
decyzji politycznych:
–
narodowe ośrodki decyzyjne
– funkcjonuje wewnątrz systemu
politycznego państwa; to ośrodek kierowniczy danego społeczeństwa,
reprezentujący interesy jego struktur społecznych oraz interesy
narodowe; zaleca badanie się następujących cech strukturalnych
narodowego ośrodka podejmowania decyzji politycznych: rola szefa
rządu, autonomia innych decydentów, zdolność adaptacyjne struktur
wykonawczych do nowej polityki, formy koordynacji międzyministerialnej,
relacje pomiędzy ministrami i ich aparatem wykonawczym oraz typy
interakcji na linii władza centralna – władza lokalna [49 - 50]
–
międzynarodowe ośrodki decyzyjne
– składa się z co najmniej
dwóch suwerennie sobie równych narodowych ośrodków decyzyjnych; w
jego wnętrzu zachodzi proces oddziaływań międzynarodowych, dzięki
wykorzystaniu czterech form dyplomatycznych: misji specjalnych, stałych
przedstawicielstw dyplomatycznych, konferencji oraz organizacji
międzynarodowych [50]
–
transnarodowe ośrodki decyzyjne
– powstaje w organizacjach
integracyjnych
Wykład nr 1
28
Warunek ograniczający
decyzję
Warunek taki ogranicza przestrzeń decyzyjną do pewnego
podzbioru decyzji. Po uwzględnieniu wszystkich warunków
ograniczających otrzymujemy zbiór decyzji dopuszczalnych.
Warunki ograniczające mogą być sformułowane w taki
sposób, że zbiór decyzji dopuszczalnych jest zbiorem pustym.
W takim wypadku niemożliwy jest wybór decyzji optymalnej,
decydent musi albo zaniechać podjęcia decyzji (co często
samo w sobie jest już jakąś decyzją) lub też szukać
rozwiązania poza zbiorem decyzji dopuszczalnych, czyli de
facto przeformułować problem decyzyjny.
Warunki ograniczające można podzielić ze względu na ich
wpływ na zbiór decyzji optymalnych na:
–
warunki sztywne
- usunięcie warunku powoduje zmianę zbioru
decyzji optymalnych
–
warunki luźne
- usunięcie warunku nie powoduje zmiany zbioru
decyzji optymalnych
Wykład nr 1
29
Racjonalność decyzji
(cz. 1)
Dla jednej grupy społecznej pewne wartości
będą godne realizacji, dla drugiej te same
wartości będą jej niegodne
Większość podmiotów uzasadnia swoje
działanie powołując się na wyznawany przez
siebie system wartości (ideologię), ale czy
tak jest zawsze?
Pierwotne typy racjonalności:
–
Racjonalność pragmatyczna
–
Racjonalność podmiotowa
–
Racjonalność aksjologiczna
Wykład nr 1
30
Racjonalność decyzji
(cz. 2)
Racjonalność pragmatyczna
:
– Decydenci polityczni muszą się liczyć z
kosztami materialnymi decyzji - muszą
przyporządkować odpowiedni środki do
realizacji wybranych celów
– Decydent korzysta z niej najczęściej
wtedy, gdy dostarcza mu ona
argumentów do uzasadnienia podjęcia
decyzji politycznej
Wykład nr 1
31
Racjonalność decyzji
(cz. 3)
Racjonalność podmiotowa
:
– Podjęta decyzja jest podporządkowana
realizacji interesu grupowego bądź
osobistego
– najbardziej znamiennym przykładem
decyzji politycznej warunkowanej
racjonalnością podmiotową jest
obsadzanie stanowisk politycznych w
urzędach państwowych przez koalicję
rządową po wygranych wyborach
Wykład nr 1
32
Racjonalność decyzji
(cz. 3)
Racjonalność aksjologiczna
:
–Decyzja polityczna jest funkcją
zaakceptowanych wartości
politycznych, ich aksjologicznej
hierarchii oraz celów
wynikających ze sfery
aksjologicznej
Wykład nr 1
33
Racjonalność decyzji
(cz. 3)
Cechy wspólne racjonalności w polityce:
– Głównym środkiem realizującym cel polityczny w
postaci zysku politycznego o charakterze
ekonomicznym, podmiotowym, czy
aksjologicznym jest władza polityczna
– Relatywizowanie od strony celu – to cel
warunkuje na jakiej racjonalności opiera się
decydent
Różnice
:
– Różnice w obszarów „działania”
Wykład nr 1
34
Racjonalność decyzji
(cz. 4)
Racjonalność w polityce na przykładzie
przyjęcia Polski do UE:
–
Racje ekonomiczne
–
Racje podmiotowe
–
Racje aksjologiczne
Wykład nr 1
35
Relacja preferencji
decydenta
Decydent w zależności od sposobu
myślenia przyjmuje odpowiednie
racjonalności stawiając na pierwszym
miejscu albo system wartości, albo
układy podmiotowe, albo kryteria
ekonomiczno - prawne
Wykład nr 1
36
Implementacja decyzji
proces decyzyjny kończy się urzeczywistnieniem decyzji, a nie
jej podjęciem,
jest to proces urzeczywistnienia decyzji za pomocą
odpowiednio dobranych metod i środków działania
ogólnym celem wykonywania decyzji jest przekształcenie
istniejącej i niepożądanej sytuacji politycznej w sytuację
bardziej przez polityków pożądaną
implementacja stanowi proces harmonizowania sfery
aksjologii polityki ze sferą instrumentów, za pomocą których
zmieniana jest rzeczywistość,
w procesie wykonywania decyzji zawsze powstaje jakieś
skutki niepożądane, to możemy stwierdzić, iż proces ten
polega na przekształceniu istniejącej sytuacji decyzyjnej w
nową sytuację decyzyjną; tym samym, wykonanie decyzji z
reguły rozpoczyna kolejną fazę procesu decyzyjnego,
Wykład nr 1
37
Kryterium oceny decyzji
pojęcie oznaczające przyporządkowanie
każdej dopuszczalnej decyzji, ilościowej lub
jakościowej oceny korzyści, wynikających z
podjęcia takiej decyzji.
Często kryterium oceny nazywane jest
celem decyzji
.
Przykłady: minimalizacja kosztów,
maksymalizacja użyteczności,
maksymalizacja wypłaty, minimalizacja
wysiłku, minimalizacja długości trasy,
minimalizacja czasu itp.